Apröpö!
„DE ZEEMEEUWEN" TIEN JAAR
Eenige bijzonderheden uit haar geschiedenis.
GYMNASTIEK.
KORFBAL.
Bestuur van de jubileerende vereenigihg- Van links naar rechts: Zittend: J. Water,
Drayer, W. Rauch Czn., D. v. Rouendal, A. J P. Dinnewet. Staand: J. Koning, A. Slag
veld, P. E. Keur, W. Molenaar.
Ook de Zandvoortsche Voetbalvereenigmg
„De Zeemeeuwen" viert haar tienjarig
staan.
Bij de vele jubilea, die in den loop van 1929
en in den aanvang van dit jaar reeds wer
den herdacht, gaat zich thans nog één voe
gen, of liever heeft zich reeds daarbij gevoegd.
O]) 2 Februari 1.1. was het tien jaar geleden
dat „de Zeemeeuwen" hun vleugels gingen
uitslaan en oorspronkelijk onder den naam
van „De Zwaluwen" hun evoluties op het
groene veld aanvingen. De naam van deze
vlugge vogels moest later bij toetreden tot
den I-Iaarlemschen Voetbalbond worden op
gegeven, daar een vereeniging van dien naam
reeds bestond, zoodat toen de naam van „De
Zeemeeuwen" werd gekozen. Het kan mis
schien wel als een speling van het lot wor
den aangemerkt, dat deze toch wat tragere
vogelsoort den toenmaligen bestuurderen tot
het kiezen van dien naam inspireerde, want
de begin-jaren gingen heusch niet van een
leien dakje.
Terreinen tot beoefening van het spel wa
ren ln dien tijd in Zand voort met te vinden
en de jongens (want dat waren het toen
nog), waren voor hun spel aangewezen op
terreinen in Bentveld of Aerdenhout.
Het bestuur was in het begin van een wei
nig vaste samenstelling; wij vinden uit de
eerste jaren van de vereeniging heel wat na
men van bestuursleden, die na korter of lan
ger tijd weer uit het vereonlgingsleven ver
dwenen.
Eenige namen echter behooren hier zeer ze
ker aan de vergetelheid te worden ontrukt.
De namen van D. Halderman, A. Draver, C-
Drayer en S. Schilpzand herinnoren ons aan
hen, die van het begin af zich buitengewoon
voor de vereeniging verdienstelijk maakten,
terwijl uit den lateren tijd de namen van J.
B. Laffertu en Jb. Termes met eere moeten
worden genoemd. Dit zijn de mcnscheh, die
lu moeilijke jaren hun club trouw bleven: die
do oorzaak zijn dat de vereeniging thans nog
bestaat. Er is moed en volharding voor noo-
dig om als bestuurslid van een kleine ver
eeniging. waarvan het eerste elftal in de 3e
klasse van den Haarl. Voetbalbond uitkomt,
elk Jaar maar weer opnieuw aan de comoc-
tltie te beginnen, meestal met minder spelers
dan men het jaar tevoren had, spelers, die
door hoogere aspiraties zich lieten verlokken
hun club te verlaten om zich bli een andere
vereeniging aan te sluiten. Behalve die moed
en volharding Is ook het woord clubliefde
hier op zijn plaats. Ja. die bestaat nog, de
namen van hen, die hierboven werden ge
noemd. zijn er een sterk voorbeeld van.
In 1926, toen „De Zeemeeuwen" er in ge
slaagd waren van de gemeente Zandvoort een
stuk grond in gebruik te krijgen, is dit, ook
door andere omstandigheden, die zich in dat
jaar voordeden, de oorzaak geworden van een
groote ie organisatie in de vereeniging. Het
initiatief van tot het verkrijgen van dit stuk
grond is oorspronkelijk uitgegaan van den
heer Jb. Termes, den toenmaligen voorzitter
der vereeniging, terwijl de uitvoering van het
groote werk, dezen onherbergzame» grond
tot een voetbalveld om te toovoren, den heer
D. Halderman tot eere strekt.
Voordat echter dit terrein geheel gereed
■was, deden zich de omstandigheden voor,
waarop boven werd gedoeld. Er had zich in
de gemeente Zandvoort behalve. „Zandvoort"
en „De Zeemeeuwen", nog een derde club
gevormd, nl. „The Zandvoort Boys", welker
oprichting een gevolg was van een verschil
van meening tusschen bestuur en spelers van
eerstgenoemde vereeniging. Er is toen van
de zijde van „De Zeemeeuwen" een voorstel
uitgegaan om een fusie te bewerkstelligen
tusschen de drie vereenlglngen, met welk
voorstel beoogd werd verbrokkeling te voor
komen.
Toen echter hiei*toe niet alle partijen be
reid werden gevonden, heeft de nieuw-opge-
richte club „The Zandvoort Boys" zich opge
lost in „De Zeemeeuwen", wat van zelfspre
kend een groote versterking van haar gele
deren beteekende. Van dien tijd dateert dan
ook de groote opkomst van de vereeniging.
Terzelfder tijd verklaarde zich de heer W.
Rauch Czn. 'ex-voorzitter van den NoordHoll.
Voetbalbond) bereid, de leiding van „De
Zeemeeuwen" op zich te nemen en tot heden
heeft deze zich. naar wij meenen te weten,
tot genoegen der leden op zijn plaats als
voorzitter gehandhaafd.
Het eerste jaar reeds deden zich de uit
breiding van het ledental en de sterkte der
spelers in de competitie gelden. Het bestuur
van den H.V.B. toonde geen consideratie met
de zeer versterkte Zeemeeuwenploeg en deel
de haar in één van de afdeelingen van de 3e
klasse in, wat natuurlijk ten gevolge had, dat
geen van de tegenstanders ook maar een
schijn van kans had. en het kampioenschap
ongeslagen met belachelijk hooge doelpun-
tencijfers werd behaald.
Dit was ln het seizoen 1926-1927.
Door het voortdurend aandringen van
voorzitter Rauch op het promotie bij keuze,
waarbij hij de hulp mocht verwerven van het
dagelijksch bestuur van den (thans Kon.) N.
V. B. ging het bestuur van den H.V.B. er toe
over om Zeemeeuwen 1 in het seizoen 1927-
1928 in de eerste klasse te- plaatsen. En dat
hiertoe alle aanleiding had bestaan werd we
der door dit elftal bewezen. Ook dat jaar
werd het kampioenschap behaald en tevens
het kampioenschap van den geheelen H.V.B.
eerste klasse.
Nu stond niets meer de toetreding tot de
competitie van den N.V.B. in den weg; en het
seizoen 1928-1929 zag ..De Zeemeeuwen" in
de 4e klasse van den N.V.B. verschijnen.
Dit eerste optreden in den grooten bond
werd weder een succes en hoewel de meer
derheid hier niet meer zoo groot was, kon
weer het kampioenschap van een der vierde
klasse afdeelingen worden behaald, waar
door de weg naar de derde klasse werd ge
opend. In dit seizoen behoefden nl. geen pro
motie-wedstrijden te worden gespeeld door
de kampioenen.
Ook dit laatste seizoen is er een van succes,
ofschoon thans de eerste plaats niet meer
kan worden bereikt. Met nog een enkelen
wedstrijd voor den boeg is er echter alle
hoop, dat het eerste elftal als No. 2 zal ein
digen.
De lagere elftallen hebben in deze jaren
met wisselend succes gestreden. In het sei
zoen 1928-1929 echter wist het tweede elftal
beslag te leggen op het kampioenschap van
een der derde klasse afdeelingen en te pro-
moveeren naar de tweede klasse, terwijl het
Junioren-elftal de eerste plaats in zijn afdee-
ling wist te veroveren in een beslissingswed
strijd tegen de E.D.O.-Junioren.
Wanneer men thans in dit loopende sei
zoen de standen van de verschillende Zee
meeuwen-elftallen beziet, dan is er wel reden
tot groote voldoening over hun verrichtin
gen:
S 3sS i
8 Sf h s
Ie elftal 16 9 2 5 44 26 20 No. 2
2e 11 7 2 2 27 18 16 No. 2
3e 14 9 3 2 58 24 21 No. 2
4e 10 8 2 0 55 20 18 No. 1
5e 11 10 1 0 64 9 21 kampioen
Junioren 9 2 1 6 13 33 5 No. 6
Adspirant. 9 009 2 60 0 No. 8
Zooals men hieruit.ziét zijn de junioren en
adspiranten de hoogere voetbal-kunst nog
niet machtig. Ze zijn nog op de „lagere
school", doch de andere elftallen kunnen zich
met succes met hun tegenstanders meten.
Het tweede elftal heeft nog een behoorlijke
kans od de eerste plaats. Het derde zal waar
schijnlijk als No. 2 eindigen. De kans van het
vierde om kamoioen te worden is vrij groot,
terwijl het vijfde elftal het kampioenschap
reeds behaald heeft. Het aardige van dit
kampioenschap is. dat dit elftal de junioren
zijn van verleden jaar. die in dezelfde samen
stelling zijn blijven spelen.
Er heerscht in de vereeniging een prettige
clubgeest, waaraan de leiding, die van het
bestuur uitgaat, niet vreemd is.
Zaterdag 1 Maart a.s. zal het bestuur (be
staande uit de heeren: W. Rauch Czn., voor
zitter, A. J. P. Dinnewet, 2e voorzitter, A.
Drayer. Ie seer., P. E. Keur, 2e seer., D. van
Rouendal, penningmeester en J. Water, W.
Molenaar, A. Slagveld en J. Koning, commis
sarissen. in hotel „Welgelegen" (Diemer),
Kerkplein te Zandvoort, recipieeren; wij
twijfelen er niet aan of velen zullen van deze
gelegenheid gebruik willen maken om het be
stuur te complimenteeren met het 10-jarig
feest, dat in zulke aangename omstandighe
den kan worden gevierd.
Des avonds zal den leden een intieme feest
avond in „Monopole" worden aangeboden, al
waar door eigen krachten een blijspel zal
worden opgevoerd. Het feest wordt des Zon
dags besloten met een Jubileum-wedstrijd te
gen de R.C.H.-veteranén om een Zilveren
Eeker, uitgeloofd door den heer Petrowitch
te Zandvoort, met de bedoeling om deizen
leder jaar als wisselbeke? te doen verspelen
tusschen deze beide elftallen.
Na afloop van dezen wedstrijd zullen de
tegenstanders nog eenigen tijd in het club
lokaal van de vereeniging vertoeven, alwaar
ook de andere leden wel aanwezig zullen zijn.
Het eerste elftal van „de Zeemeeuwen". Van
J. Keur, A. Koper, B. J. Rem, J. Paap, A. J.
Muinck, P. Drommel,
links naar rechts: H. de Jong, H. Koning,
Paap, D. Molenaar, C. Fransen, Eug. de
F. E. Keur (grensr.)
Uilvoering van „Concordia".
Voor een talrijk publiek gaf Haarlem's
grootste gymnastiekvereeniging, „Concordia",
haar jaariijksche uitvoering in de Gemeen
telijke Concertzaal.
Na een opmarsch door alle deelnemers,
ruim 300 in getal, verwelkomde de voorzitter,
de heer D. Janssen, de aanwezigen. Spreker
bracht hulde aan zijn voorganger, den heer
Vring. en hij vestigde dc aandacht op het in
1931 te vieren 45-jarig vereenlglngsjublleum.
Het eigenlijke programma werd geleid door
de heeren T. Dekker en J. M. Berrevoets.
Eerstgenoemde, die met deze uitvoering als
directeur afscheid nam, had de heeren en
jongens voor zijn rekening, terwijl laatst
genoemde voor 't eerst in het openbaar Con
cordia's dames en meisjes leidde.
Om met het werk van den heer Dekker te
beginnen, dit was als van ouds volgens het
bekende, degelijke recept. Vooral het werk
van dc Jongens sloeg ln, wat voor een groot
gedeelte toe te schrijven ls aan de groote
massa deelnemers in daarbij betrokken num
mers. Dit was b.v. het geval met de vrije
oefeningen en de klim-oefenlngcn van de
jongste jongens. Deze vrije oefeningen vorm
den een serie, waarvoor de leider een zekere
voorliefde blijkt te bezitten. En terecht, want
genoemd nummer vormde weer een aantrek
kelijk geheel, dat bijzonder ln den smaak viel.
De lieer Dekker kent zijn Pappenheimers, i.e.
het publiek! De klim-oefenlngen gingen al
even vlot als de vrUe oefeningen. Een buiten
gewoon goed nummer was het springen van
dc oudste jongens. Dergelijk springen zagen
wc nog niet van adspiranten uit Kenncmer-
land. Vooral het werk aan springtafel was
voortreffelijk.
Het getal heeren is bij Concordia verre
van evenredig met de aanzienlijke massa
jongens. Deze toestand bestaat al jaren,
waaruit volgt, dat er te weinig adspiranten
overgaan naar de heeren-afdeeling. Het ge
ringe aantal heeren staat een doelmatigs
gelids-verdcellng (in drieën) in den weg, en
daardoor zal het zwaar vallen, de prestaties
op te voeren. Met de aanwezige twee gelede
ren is het werk evenwel niet minder dan bij
andere Kennemer vereenigingen, die in ge
lijke omstandigheden verkeeren.
Aan het toestelturnen werkten ook de vete
ranen mede. De „oude heeren" kwamen kra
nig uit den hoek! De voorzitter, eens één van
Neerland's beste turners, liet als voorturner
bij het 2e gelid ziei\ dat de fijne puntjes er
nog lang niet af zijn.
De stok-oefeningen van de heeren bleken
wel wat te zwaar te zijn. De Niels Bukh-
oefeningen van hen en de oudste jongens
waren in onderdeelen goed, maar het ver
band ontbrak nog al eens.
De heer Berrevoets stond als leider voor
een heel wat zwaarder taak dan de heer
Dekker. De laatste vier uitvoeringen van
Concordia werden n.l., voorzoover 't dames
en meisjes betreft, geleid door telkens een
anderen directeur. En de nieuwe leider staat
nog slechts enkele maanden voor zijn taak.
Werden deze factoren niet ln aanmerking
genomen, dan bracht het werk van de dames
en meisjes in verschillende opzichten nood
zakelijkerwijze teleurstelling.
De heer Berrevoets begeleidde de daarvoor
in aanmerking komende nummers zelf op de
piano. N.o.m. vergroot.dit geenszins het- re
sultaat. Integendeel, de gymnastische leiding
ontbreekt daardoor, tengevolge waarvan ern
stige déraillementen als in de vrije oefenin
gen van de oudste meisjes niet in 't goede
spoor kunnen worden gebracht. Als regel
lijkt ons dan ook zoodanige begeleiding aller
minst gewenscht. De effectvolle springriet-
oefenlngen vau de meisjes liepen, veel beter,
maar de klassikaliteit in het brugnummer
viel niet te bewonderen. Voorts namen de
meisjes een levendig springnummer voor
haar rekening.
De beide toestelnummers van de dames
toonden, dat door deze met veel zorg ge
streefd wordt naar een zuivere afwerking. De
dames-afdeeling handhaafde hierin ten volle
haar gunstige reputatie. En wat haar knots
oefeningen betreft, al had de leider in de
keuze van de stof daarmede rekening ge
houden, toch bleef een zoodanig nummer,
uitgevoerd door vrijwel de geheele afdeeling,
een waagstuk. Gelet op de omstandigheden
was het resultaatboven de verwachting.
Ongetwijfeld in verband met de nog korte
leiding van den heer Berrevoets was het pro
gramma vlak gehouden. Wat evenwel voor
komen had kunnen worden, was de lange
duur zonder pauze van ae uitvoering.
En van de uitnemende krachten van Stoe-
ken's Band had de leiding veel meer kunnen
profiteeren.
Gaf de uitvoering als geheel niet ten volle
bevrediging, bij meer normale omstandig
heden verwachten we demonstraties als van
ouds.
De uitvoering werd gevolgd door een ge
animeerd bal onder leiding van de heeren
Mlchielse en Van Ake.
W. L.
De leiding van „Concordia".
Met de Zaterdag gehouden uitvoering van
..Concordia" heeft de heer T. Dekker als
directeur van dc heeren- en jongens-afdee-
lmger. afscheid genomen. Het bestuur zal nu
trachten in dit verlies te voorzien, door aan
de leden voor te stellen, den heer J. M. Berre
voets tot leider van de geheele vereeniging
te benoemen.
Alleen voor dc afdeelingen in Haarlem-
Noord zal een andere leider aangezocht
worden.
Uitvoeringen.
De T. V. Santpoort geeft haar uitvoering
op Donderdag 13 Maart in „De Weyman".
Germania te Haarlem demonstreert niet
op 12, maar op 19 Maart in den Schouwburg
Jansweg.
Oefening Staalt Spieren.
Deze vereeniging hield in café „Zomerlust"
te Zandvoort haar jaarvergadering. De heer
Van Noort, voorzitter memoreerde allereerst
twee belangrijke feiten, nl. het 25-jarig be
staan van de vereeniging, dat feestelijk werd
herdacht, en het overlijden van het lid der
vereeniging den heer W. P. v. d. Kruk. Daar
na werden de wedstrijden van de vereeni
ging te Heer Hugowaard besproken.
Over het al dan niet deelnemen aan de
wedstrijden van de turnvereeniging „Jahn"
te Edam werd gediscussieerd. Van bestuurs
zijde werd ernstig bezwaar gemaakt om
daaraan deel te nemen, daar de wedstrijden
op de Pinksterdagen worden gehouden. In
principe werd echter besloten, wel aan de
wedstrijden deel te nemen.
Besloten werd om een feestavond te or-
ganiseeren, zoo mogelijk op 15 Maart a.s. De
vereeniging telt momenteel 182 leden, nl. 27
dames, 14 heeren en 141 adspiranten.
Alle aftredende bestuursleden werden met
overgroote meerderheid van'stemmen her
kozen, zoodat het bestuur voor 1930 bestaat
uit de heeren D. v. Noort, voorzitter, J. Jan
sen 2e voorzitter, J. H. Brink, penningmeester
en de dames A. C. de Vries, secretaresse,
Heemskerkstraat 2, en J. Paap.
A. V. C.
Het visehcollege A.V.C., waarvan de leden
werkzaam zijn aan de Centrale Werkplaats,
hield zijn half jaar lij kschen kaswedstrijd op
baars en witvisch in de Kruisvaart te Heem
stede. Ondanks de kou viel de vangst toch
nog mee. De uitslag is als volgt:
lste prijs C. de Vries, 2e prijs H Veen, 3de
prijs J. Schel, 4e prijs I. Broekhuis, 5de prijs
J. v. Stade, 6e prijs M. Willems, 7de prijs P.
v. Woerkom, 8ste prijs N. N., 9de prijs Fiege,
10e prijs P. v. d. Meij, 11de prijs J. v. Kuijk,
12e prijs P. y. d. Smitsen, 13e prijs H. v. d.
Smitsen.
Na afloop werden de prijzen in het club
lokaal door den voorzitter, den heer H. Veen,
met eenige hartelijke woorden aan de win
naars uitgereikt.
Overzicht.
Het loopt Haarlem niet mee.
Ook gisteren was het weer misère; er kon,
ofschoon nu beide partijen aanwezig waren,
niet gespeeld worden, want de scheidsrech
ter liet op zich wachten! In tusschen i*aakt
Haarlem I, dat er toch al vrij zwak voor
staat, er geheel uit en wordt de animo al heel
klein. Het lijkt ons nu juist geen propaganda
voor het korfbalspel.
Advendo I, ofschoon incompleet, wist met
61 van Animo te winnen. Tot rust hield
Animo met wind mee den stand op 00.
BEKER-COMPETITIE.
Haarlem 3Zilvermeeuwen 2 (10)
Beide partijen hebben eenige invallers.
Haarlem speelt met wind mee. doch weet
hiervan niet voldoende te pofiteeren. Het
spel gaat dan ook gelijk op; om beurten is
men in den aanval. Het zit den Haarlemmers
niet mee, als eenige goede schoten van de
mand terugspringen..
Voor rust weten de partijen niet te doel
punten, zoodat met blanken stand gedraaid
wordt.
Als na rust de Zilvermeeuwen den wind
meekrijgen, zijn zij eerst het meest in den
aanval, doch voor het doel vrijwel ongevaar
lijk. Wanneer bij een Haarlem-aanval een
dame gehinderd wordt, krijgt de thuisclub
een strai'worp te nemen, die evenwel gemist
wordt.
De strijd gaat nu vrijwel weer gelijk op-
de Haarlemmers komen wat meer in den
aanval; een kwartier vóór het einde weet M.
Vorst het eenige doelpunt te maken (10).
In dezen stand komt geen verandering
meer.
n- Ja maar
BROEKMAN kleedt U toch
beter
G. A. BROEKMAN
K L EER MAKER
KLEINE HOUTWEG 5
TELE F. 12225
RUGBY-PREMIER.
(De nieuwe Fransche premier
Chautemps, is een oud-Fransch
rugby international).
Ah Monsieur, wat is het leven
Anders dan een rugby strijd,
Waarin elk zijn rol moet stoelen
Zonder rust, den heelen tijd;
Gij hebt thans een cantainsfunctie
In de ploeg der politiek.
Die veel meer dan eenig ander
Het bekijks heeft van 't publiek;
En er valt van haar te zeggen
Dat niet steeds gestreden wordt
Volgens gangbare begrippen
Van het ideaal der sport:
Door bedenkelijke trucjes
Wordt weieens een goal gemaakt
En een zwakker tegenstander
Wordt ook wel eens valsch gekraakt;
Als u eerlijk spel wilt stoelen
In den werelü-rugbystrijd.
Zult u een chaud temps beleven
(In het Hollandseh: warmen tijd);
Maar dat moet u niet weerhouden,
Neem die moeite maar voor lief,
Leid uw ploeg ter overwinning,
Maar voer uwen strijd sportief,
Want de grootste overwinnaar
Heeft steeds op den duur gefaald
Als zijn zegepraal niet eerlijk
Zonder trucjes was behaald;
Ga uw ploeg dus voor met daden,
Niet slechts met 't gezwollen woord
En, Chautemps, wij zullen juichen,
Telkens als gij hebt gescoord.
Onverwachte critiek
De samenstelling van het Australische
cricketelftal dat binnenkort naar Engeland
scheep zal gaan om te trachten de Ashes"
te heroveren, wordt door onze tegenvoeters
beschouwd als een bezigheid waarvan het
wel en wee der natie afhangt. Iedereen be
moeit er zich mee, wat in zulk een geval wil
zeggen: Iedereen levert er critiek op. Er dit
maal is de critiek heftiger dan ooit tevoren,
omdat Ryder, die eerst nog wel als aanvoer
der was gedoodverfd, nu heelemaal buiten
de ploeg gelaten is. Onze Nederlandsche
Elftal Commissie heeft sinds jaar. en dag cri
tiek moeten slikken, maar zij zijn gehuldigd
vergeleken bij de aanvallen die de~Austra!i-
sche kiesmannen hebben te verduren. Er is
zelfs een schriftelijk protest binnengekomen
van de cricketploeg van Penbrldge, d.w.z.
een ploeg die geheel uit gevangenen bestaat,
gehuisvest in de groote strafgevangenis van
dien naam.
Na hun verontwaardiging te hebben uit
gasproken over de onrechtvaardigheid van
de niet verkiezing van Ryder en zijn her-in
stallatie geëischt te hebben, schrijven deze
gevangen cricketers: „Het fet dat dit protest
afkomstig is van de gedetineerden in een
strafgevangenis, mag geen reden zijn om het
met minachting ter zijde te leggen. Wij zijn
misschien schavuiten, maar dat wil nog niet
zeggen, dat wij onze verstandelijke vermo
gens missen, of zelfs minder hiervan heb
ben dan wie ook. Het schijnt ons zelfs toe
dat wij oneindig meer inzicht toonen dan
de heeren van de Australische kiescommissie
voor cricket."
Inderdaad zullen deze veelgelaakte heeren
niet verwacht hebben dat de wind ook uit
dezen onverwachten hoek zou waaien.
Boksers en geld.
Een buitenlandsch blad heeft er zijn ver
maak in gevonden eens na te gaan wat ver
schillende vermaarde beroepsboksers doen
met groote sommen, die zij tijdens hun
bokscarrière in de wacht hebben gesleept.
Zooals te verwachten was. ls het daarbij tot
de conclusie gekomen, dat sommigen er een
rustig welvoorzien bestaan van leiden en
anderen het even hard opgemaakt hebben,
als zij het verdiend hadden. Waarom zou
een groep boksers zich op dit punt anders
gedragen dan onverschillig welke andere
groep feilbare menschen.
Dempsey heeft zoowat tien millioen gulden
verdiend en deze ex-cowboy heeft zijn geld
belegd in huizen, hotels en grondbezit. Gene
Tunney, vroeger winkelbediende, heeft als
bokser ongeveer 6 millioen bijeengeslagen,
daarna een millionnairsdochter getrouwd en
leeft van de opbrengst rustig en comfortabel.
Jimmy Wilde, Joe Becket, Bombardier Wells,
Tommy Burns, Frank Goddard zijn veel min
der rijk, maar zij hebben zich toch allen een"
„zaak" kunnen aanschaffen en maken het
financièel goed. Jack Johnson, de formida
bele neger heeft alles opgemaakt en is nu
dirigent van een jazzband. Jack Britton,
ook eens wereldkampioen heeft alles wat hij
bezat verloren in grondspeculaties in Flo
rida, die een paar jaar geleden op de be
ruchte krach uitliepen. Hij bokst nu, 41 jaar
oud, nog af en toe, om in zijn onderhoud te
voorzien. Men heeft Kid Lewis onlangs weer
rijdelijk moeten voorthelpen met een liefda
digheidswedstrijd. Georges Carpentier treedt
als maar door op in films en variété en is
waarschijnlijk lang niet zoo goed af, als wel
gedacht wordt.
Maar genoeg. Den een gaat het goed; den.
ander niet. Beide verschijnselen zijn: eigen
schuld. Maar overigens zijn er duizenden en
nog eens duizenden boksers, die nooit in de
buurt van een kampioenstitel zullen komen
en die zich periodiek laten afdrogen om in
de meest bescnelden behoeften te voorzien.
Het is niet alles goud wat er blinkt, in de
bokswereld. Heel, heel weinig goud zelfs.
Overdekt schaatsen
rijden.
Engeland, en in het bijzonder Londen, kan
het nu eenmaal niet doen zonder de een of
andere sportrage. Eerst waren het de wind
honden, toen de motorwedstrijden op dirt-
tracks, op het oogenbiik is het schaatsen
rijden op kunstijs. Dit laatste is letterlijk en
figuurlijk een frissche variatie. De honden-
rennen en motorraces bestonden en bestaan
slechts bij de gratie van het wedden, het
schaatsenrijden daarentegen is echte sport.
En dat dit ook nog in zoo wijden kring enthou
siasme kan wekken, is een verheugend ver
schijnsel. Tientallen der groote danspaleizen
in Londen en omliggende plaatsen zijn ver
anderd in kunstijsbanen en het stroomt er
heen. Overdag zijn het meest dames,
's avonds komt het mannelijk escorte mee. En
alles krast, glijdi en valt door elkaar met
evenveel vreugde als enthousiasme. Het is
een gfootsche rage. die echter gedoemd is
om spoedig te verdwijnen want in den war
men zomertijd is het te kostbaar om een ijs
baan in stand te houden. Dan gaat men dus
wel weer dansen en de vraag zal zijn of de
schaatsen het volgend jaar weer voor den
dag zullen komen. Maar zeker is dat de En-
gelsche schaatsenfabrieken beter floreeren
aan ooit in tegenstelling met hun Friesche
collegas, die al een zeer bedroevenden winter
hebben.
Hoogtesprong.
Een grappenmaker heeft zich weieens ver
wonderd over het feit dat er wel een nummer
hoogspringen in de athletiekprogrammas
pleegt te staan maar geen nummer naar-
beneden-sprlngen. Wij hopen dat in deze
leemte voorloopig niet zal worden voorzien,
al was het slechts ter wille van het behoud
der beenen van mogelijke deelnemers in dit
nummer.
Maar toch bestaat er wel zooiets als een
omlaag-spring-record, namelijk per para
chute uit een vliegtuig. Recordhouder in dit
bedrijf is de Amerikaansche kapitein A. W.
Stevens die in 1921 op 8880 Meter hoogte uit
een vliegtuig sprong en, dank zij zijn val
scherm, behouden op den grond kwam. Nu
heeft de voormalige militaire vlieger Dod-
son besloten, een aanval op dit récord te
doen. Hij wil op 10000 Meter hoogte springen
en, aangezien op die hoogte de atmosfeer
zoo ijl is, dat speciale voorzorgen nooaig zijn
zal hij een zuurstofmasker meenemen. Hij
liever dan wij.