dn lil s
H. D. VERTELLINGEN.
öchocncri
DE MOEILIJKE REIS
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 27 FEBRUARI 1930
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden)»
Van een ouden vlierboom
De vlier stond voor het huis van vrouw
Miedema Jn de Langebuurt.
De Langebuurt is de deftige straat van
ons dorp, waar de notabelen en de rentenie
rende boeren wonen. Na den dood van boer
Miedema woonde vrouw Miedema er met
Saapke. haar oude meld, woonde er In de
stijfdcchtlge burgerhulzlnge. waarvoor de
groote, oude vlierboom stond.
Ja, een pracht van een boom, die oude
vlier. Knoestig, verwrongen, gegroefd was
zijn stam. maar slank en hoog schoten zijn
takken daaruit op. In den zomer waren die
takken overdekt met een weelde van witte,
geurende bl~?mschermen. in den herfst
vielen de spreeuwen er ln groote koppels
neer om te schrokken van de zwart-paarse
bessen.
Tot boven het dak reikte hij, de oude vlier
boom en het was een genot voor vrouw Mie
dema op de bank te zitten, die tegen zijn
stam gespijkerd was en waar zij zoo dikwijls
met GJalt, haar man zaliger, gezeten had. De
vlier was heilig en zelfs het snoeimes van
d<-n tuinman mocht de takken niet raken.
Het was lente en uit de violette knoppen
van de vlier ontplooiden zich de eerste fijn-
gekartelde blaadjes. Het was lente en onder
cic dorpsjongens maakte de knlkkerperlode
plotseling plaats voor de „bos"-perlode. De
„bos" ls een soort klapbus, een proppen
schieter vervaardigd uit een korten ultgehol-
den vliertak. Met een IJzeren stamper schie-
toen de jongens uit de „bos" projectielen, die
bestaan uit proppen fijngekauwd „Jidde",
gebraakt vlas. Een goede bos is moeilijk te
maken en dus een kostbaar bezit. Prachtige
dikke takken had die oude vlier van vrouw
M edema.
Zoo kwam het, dat de oude boerin op
zekeren morgen haar boom deerlijk geha
vend aantrof. Vijf van de mooiste en groot
ste takken waren er afgescheurd; op hqt
gras lagen nog de zijtakjes en de blaadjes.
De woede van Vrouw Miedema was groot en
zij besloot zeer stellig de daders op te spo
ren en te straffen.
Vrouw Miedema stapte naar veldwachter
Bilstra en deed haar beklag. Zij wou er
werk van maken en deed een dringend be
roep op het plichtsgevoel van den dorpsher-
mandad. Zulke dingen als deze brutale roo-
verlj moesten toch niet voorvallen in een
fatsoenlijk dorp!
Nu was Bilstra niet ln een al te beste stem-
in. ng. Het eierenzoeken was weer in vollen
gang, eiken dag moest hij met polsstok en
verrekijker het veld in om er voor te zorgen,
dat niet op „verboden land" geloopen werd.
Dat gaf al drukte genoeg. Hij zou wel eens
zien, beloofde Bilstra, wat hij doen kon.
Verder vond hij het niet noodlg om zooveel
drukte om die paar doodgewone vliertakken
te maken!
Vrouw Miedema begreep, dat haar beroep
op de justitie niet veel resultaten zou heb
ben. Zij wendde zich tot een hoogeren auto
riteit, den bovenmeester van de dorpsschool.
Meester Buma zegde toe, dat hij zijn kwa-
jongans een fiinken uitbrander zou geven.
Maar hij geloofde niet in staat te zijn, de
namen der daders uit te vlsschen. De heele
school liep immers met „bossen" in dezen
tijd en de vliertakken waren in den handel.
Elke jongen zou vertellen, dat hij zijn tak
voor zooveel knikkers van den een of anderen
kameraad had gekocht.
Verder vond hij het niet noodig. dat er
zooveel drukte om een paar vliertakken
werd gemaakt.
Het onderwijs stelde dus al evenzeer teleur
als de Justitie. Er bleef voor vrouw Miedema
slechts één autoriteit over, maar dan ook
de hoogste de domlné! Vrouw Miedema
kleedde zich in haar beste zwart-zijden ja
pon. zette haar gouden oorijzer op de witte
„tlpmuts", hing haar snoer bloedkoralen om
en met de zwartfluweelen beugeltasch aan
den arm stevende zij aldus ln vol ornaat
naar de pastorie.
Vrouw M.eaema had steeds trouw haar
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
a 60 Cts. per regel.
Zoo goed als de beste.
kerkbelasting betaald en er waren niet veel
ln het dorp, die een hooger bedrag bijdroe
gen. Ook met Kerstmis had zij Immer voor
een niet gering bedrag ingeteekend op de
lijst voor het Kerstfeest.
De dominé beloofde haar te helpen.
Dominé Bartstra was druk bezig aan de
rede, die hij den volgenden dag bij de be
grafenis van een der dorpelingen moest uit
spreken. De overledene was ln leven geen
trouw en volgzaam schaap geweest, maar
had zich aan vele afdwalingen schuldig ge
maakt. Moeilijk is de taak van den herder,
wanneer hij tegelijk moet troosten en ver
manen, waarschuwen en hoop geven.
Zijn Eerwaardes hoofd stond niet naar
verhalen over vliertakken en kwajongens.
Dominé hoorde vrouw Miedema beleefd aan
en beloofde op catechisatie en Zondagschool
een ernstig woord over het geval te zullen
spreken. Verder vond hij het niet noodig,
dat
Vrouw Miedema was een oude Friesche
boerin en niet van de minst koppige soort.
Als anderen haar niet wilden of konden hei
pen, zou zij zelf de Jonge onverlaten op
sporen.
Den volgenden morgen stond zij op de
straat van haar huis en wachtte, tot er kin
deren op weg naar schobl voorbijkwamen.
De eerste de beste sprak zij aan. Elke jongen,
die haar den naam va'n een der takken
dieven vertelde, kreeg een stuiver van haar!
Daar moesten ze maar eens goed over den
ken en het ook aan de anderen zeggen!
Vrouw M.edema wachtte vol vertrouwen.
Ze wachtte niet tevergeefs. Kort na het uit
gaan der dorpsschool kwam de eerste aan
brenger al om zijn stuivertje, jfijf minuten
later waren het er twee tegelijkren ze waren
nauwelijks weggegaan of drie anderen zetten
hun klompen onder aan de stoep en belden.
Binnen een half uur had vrouw Miedema
vier en twintig namen en de vijf en twintig
ste aanbrenger kreeg enkel nog maar een
draai om zijn ooren. Er ging een luid protest
op onder de tien tot twaalf anderen, die bij
het tuinhekje op hun beurt te wachten
stonden.
Vrouw Miedema deed de deur op slot en
haakte de bel af Zij zag ln, dat de lange
lijst namen waardeloos was. Het heele dorp
kreeg ze tegen zich, als ze klagen ging bij al
de ouders van deze vierentwintig verdachten.
Bovenden was het zoontje van den domi
né onder de namen en de twee spruiten van
den meester ontbraken evenmin.
Rens Petrolie, die een snoepwinkeltje hield
en een petroleumhandeltje dreef, vroeg zich
dien dag af, waar de Jongens plotseling al
dat geld vandaan hadden. Vrouw Miedema
zei urenlang geen goed woord meer tegen
Saapke, al haa die goede ziel dan ook geen
schuld aan het geval.
Nu zou dit verhaal uit kunnen zijn, de vijf
witte wonden op den vllerstam zouden zich
langzaam geheeld hebben en hog vele jaren
had vrouw Miedema op de bank onder den
boom over haar man kunnen treuren. Maar
het verhaal is niet uit. Enkele dagen later
ontbraken er drie van de mooiste takken aan
de vlier en niemand had ieu> van de euvel
daad gemerkt.
Ik zei al. dat de takken van dezen vlier
boom zeer geschikt waren om er een „bos"
uit te maken. Misschien waren er ook ben
gels, die graag weer eens een stuiver zouden
verdienen.
Vrouw Miedema is niet naar den veld
wachter, den meester, den dominé gegaan.
Zij loofde niet opnieuw een premie uit.
De oude vi er, de prachtige groote vlier was
haar trots; de boom was haar heilig. Maar
zij liet Gabe komen, Gabe, die vroeger bij
haar man had gewerkt. Gabe nam een bijl
en hakte de vlier om
Het toch al strenge gezicht van vrouw
Miedema stond voortaan nog stroever onder
haar gouden kap. Zij mompelde ln zich zelf,
als zij in het dorp de doffe knallen der
„bossen" hoorde. Van haar vliertakken
werden die niet meer gemaakt!
HOTEL-AVONTUREN.
De weldadigheidsuitvoering, die het Sticht-
sche Dilettanten Operette-gezelschap op 8
Maart in den Stadsschouwburg zal geven met
„Hotel-Avonturen", belooft een groot succes
te worden. Alle costuums zijn naar eigen
ontwerp. In de muziek zijn tal van populaire
melodieën verwerkt.
Nog een beperkt aantal kaarten zijn ver
krijgbaar.
Zooals men weet is het batig saldo voor een
Radio-installatie ten behoeve van de Zusters
op het Brederode-Duin en voor de Vereeni-
ging Pro Juventute.
OVER DE HOLLANDSCHE
WERELDONTDEKKERS.
Voor de afdeeling Haarlem van de Ko
ninklijke Nedcrlandsche Vereeniging „Onze
Vioot" heeft Dinsdagavond in den Schouw
burg Jansweg de heer W. Voorbeytel Cannen-
burg verteld over Nederlandsche ontdek
kingsreizen, de exploratie door onze voorva
deren van wat de Spanjaarden en Portugee-
zen in het eind der 16e en het begin der 17e
eeuw op de wereldkaart blanco hadden ge
laten. Dat wil zeggen van wat geacht werd
vasteland te zijn en wat later gebleken ls uit
open zee te bestaan.
Het eerst besprak de heer Voorbeytel Can-
nenourg de reizen naar het Noorden, waar
van die van Heemskerk en Barents de be
roemdste en ook de meest tragische is in het
uiteindelijk falen van de poging tot het vin
den van de Noordoostelijke doorvaart. Be
langwekkende bljamderiieden verte.de de
heer Voorbeytel Cannenburg over de over
wintering op Nova Zambia.
Ten tweede beschreef hij de reis van Le-
maire en Schouten om Vuurland, tenalndc
de niet geoctroyeerde doorvaart naar Indlë
te vinden, waarbij hij er de aandacht op ves
tigde dat net optreden van de Ho.landers te
gen de inlanders ln den Oost-Indischen ar
chipel alleszins barbaarsch geweest is.
Vervolgens gaf de spreker een denkbeeld
van de expansie-pogingen der Hollanders in
dezen archipel, waaronder behalve de tocht
van Dirk Hartogs naar Oost Australië, die
van Jan Abel Tasman verreweg de belang
rijkste ls omdat hij leidde tot de ontdekking
van Tasmanlë, Nieuw Zeeland en den Fidsji-
archipel.
Zoo hebben de ontdekkingen der Hollan
ders, gebaseerd op commercieele gronden,
geleid tot groote veranderingen op de wereld
kaart.
Met een serie goede lichtbeelden lichtte de
heer Voorbeytel Cannenburg zijn lezing toe.
JUBILEUM D. VAN GELDER.
50 JAAR LID VAN DE SOCIALISTISCHE
BEWEGING.
Naar wij vernemen zal het 8 Maart 50 Jaar
geleden zijn, dat de heer D. v. Gelder, ls toe
getreden tot de socialistische arbeidersbewe
ging ln ons land. Eerst tot de Soc.-Dem.
Bond, nadat deze tot splitsing was gekomen,
tot de SD.AP.
De heer v. Gelder is lange jaren de vaan
deldrager der S.D.A.P. geweest en heeft voor
kort wegens zijn hoogen leeftijd dit werk
aan jongere handen overgedragen. Reeds in
het allereerste begin der socialistische bewe
ging nam de heer v. Gelder zeer actief deel
aan de acties en menigmaal heeft hij aan
den lijve ondervonden de moeilijkheden die
toen de arbeidersbeweging in den weg werden
gelegd.
De laatste jaren is het hem niet meer mo
gelijk actief aan het partij leven deel te ne
men, al hebben de vraagstukken die de
partij beroeren nog steeds zijn volle aan
dacht.
Zijn we wel ingelicht, dan hebben de be
sturen der SD.A.P. te Haarlem het plan op
gevat Van Gelder bij de herdenking van dit
jubileum te huldigen.
JAARVERGADERING.
VRIJZ. DEM. BOND.
Maandagavond hield de afdeeling Haar
lem van den Vrljz.' Democratischen Eond
haar jaarvergadering in hotel „Lion d'Or",
onder presidium van den vice-voorzitter, den
heer H. van Leeuwen. De jaarverslagen van
secretaris én penningmeester werden goed
gekeurd. Het ledental bleef stabiel en de fi-
nancieele toestand der afdeeling was niet
ongunstig.
In de plaats van de periodiek aftredende,
niet herkiesbare bestuursleden, mevrouw El-
zinga en de vlce-voorzitter, werden geko
zen mej. Th lel en de heer Ente.
De voorzitter dankte mevrouw Elzinga en
uit de vergadering werd dank gebracht aan
den scheidenden vice-voorzitter.
Voor de algeme^ne propaganda zal eerst
daags een vergadering worden uitgeschre
ven, met als spreker waarschijnlijk het Twee
de Kamerlid Mr. Joekes, ter behandeling
van het onderwerp: „Nationalisme in Indié".
Verder zal propaganda worden gevoerd en-
der de vrouwen. De heer H. Snijders, oud
voorzitter, zal in Maart en Anril drie cursus
avonden houden.
„NATURA".
De afdeeling Haarlem van het Neder
landsche toeristenverbond „Natura", houdt
op Zaterdag 1 Maart haar jaarfeest in het
gebouw van den Kegelbond.
AANBESTEDING.
De architect A. de Maaker heeft namens
den heer S. Simons aanbesteed het verbouwen
van perceel Gedempte Oude .Gracht 101 te
Haarlem. Laagste Inschrijver was H. v. d. Aar
te Haarlem voor f 13.800. Ingekomen waren
16 biljetten.
HET CARLTON-HOTEL
VERKOCHT.
VOOR BIJNA 2.000.000.
Zooals men zich zal herinneren, hebben in
de verificatie-vergadering van 25 Januari
curatoren in het faillissement van de NV.
Nereide (Carlton-Hotel) geadviseerd het
hotel en den inventaris te verkoopen voor de
taxatie-waarde.
Curatoren kregen machtiging tot uiterlijk
1 Maart het bedrijf voort te zetten en in-
tusschen te pogen het hotel en inventaris,
ingevolge het bovengenoemde advies te ver
koopen.
Het Hbld. verneemt thans, dat die verkoop
tot stand is gekomen. Koopster van het hotel
werd de N.V. „Terra Nova", van den inven
taris de N.V. „Stadius". De curatoren heb
ben nu het bedrijf gestaakt; de genoemde
naamlooze vennootschappen, beide dochter
maatschappijen van de Bank voor Onroeren
de Zaken, zetten het voort.
De waarde van de onroerende goederen
was getaxeerd op f 1.700.000, van de roeren
de zaken op f 284.225.
DE KONINGIN UIT OBERSTDORF
VERTROKKEN.
Men schrijft uit Oberstdorf aan de N.RC.t
Na een verblijf van drie weken te Ooberst-
dorf, waar de Koninklijke familie buiten
gewoon mooie, rustige dagen doorbracht, is
zij Maandagmiddag met de blauwe Neder
landsche Hoftrein vergezeld van het gevolg,
teruggereisd naar den Haag.
Gedurende de laatste dagen van hun ver
blijf alhier hebben de hooge gasten nog ver
schillende sledetochten in de buurt gemaakt.
Koningin Wilhelmina zag men meermalen op
bijzonder schilderachtige plekjes van Oberst
dorf met haar schildergerei bezig, terwijl
de Kroonprinses zich op ski's vermaakte ln
gezelschap van haar vriendinnen en van
leden van het gevolg.
Zaterdag voor het vertrek zaten aan den
maaltijd van de Koningin aan Gravin
Friedeck, dochter van den Oostenrljkschen
aartshertog Frederik en nicht van den ouden
keizer Frans Josef, voorfs prinses Reuss en
Prins Schönburg-Waldenburg. De beide dames
leven geheel teruggetrokken in Oberstdorf.
terwijl Prins 6chönbuer-Waldenfl>urg daar
tijdelijk als gast vertoeft.
Bij het vertrek namen de Koningin en Prin
ses Juliana afscheid van de eigenaars van
het hotel, Wilhelm Ortlieb en zijn vrouw en
gaven door middel van eenige fraaie ge
schenken uiting aan hun tevredenheid over
de wijze, waarop zij in het hotel Wittelsboeher
Hof bediend waren. Ook andere inwoners
van het dorp werden met geschenken ver
eerd. De kerkelijke en burgerlijke gemeente
kregen groote geschenken in geld voor de
kerk en voor de armen.
NEDERL. BOND TOT HET REDDEN VAN
DRENKELINGEN.
De voorzitter van de pers- en propaganda-
commissie van bovengenoemden bond, de
heer A. J. Meijerink, te Haarlem, is, voorge
licht door den heer Joh. H. Porsjes, vroeger
voorzitter van de Bataviasche Zwem- en Po
loclub en van de Koninklijke Jachtclub al
daar, een krachtige actie in Ned.-Indië be
gonnen, om ook aldaar het reddingswerk,
meer speciaal het redden van drenkelingen,
te organiseeren.
Aan de pers zijn artikelen van propagan-
dlstischen aard toegezonden, terwijl tal van
bekende mannen zijn uitgenoodigd zich voor-
looplg een benoeming van Consul van den
Bond te laten welgevallen.
DANSANTE INSTITUUT
KWEKKEBOOM.
Het was wel een gezellige avond, gisteren
in de groote zaal van den Haarlemschen Ke
gelbond waar een „soirée dansante" was ge
organiseerd voor de leerlingen van een ze
vental besloten dansclubs van het Instituut
Gebr. Kwekkeboom in de Gierstraat.
Het was niet- vol. dat gaf beter gelegenheid
om rustig te dansen zonder voortdurend in
botsing te komen. En de flinke band van het
Instituut, onder leiding van mevrouw T.
Caron zorgde voor heel goede dansmuziek.
Zoo moest deze avond die tot ver na
middernacht duurde wel gezellig worden.
En de heeren Kwekkeboom hadden gezorgd
voor yerschillende attracties zooals de tradi-
tioneele mutsenpromenade, de serpentine-
dans, de roulettedans.
En er heerschte een prettige stemming. En
men danste en amuseerde zich best. Wat het
voornaamste was.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
a 60 Cts. per regel.
STOFZU1GERHUIS MAERTENS
b A K r hLjOKlSS I RAAI 16
TELEFOON 10756
APEX ELECTRISCHE WASCHMACHINES f275
IN DEN RAAD VAN WORMER-
VEER.
RAADSLID GOOIT MET EEN DRINKGLAS.
In de Dinsdagavond gehouden raadsver
gadering van Wormerveer. werden tijdens
de behandeling van het agendapunt ..Herzie
ning salarissen gemeeniepersoneel" door het
lid Rond (Kermispartij) grove beleedigingen
zeuit aan het adres van het lid Klokman
(S.D.A.P en zijn fractiegenooLen.
De heer Klokman was hierdoor zich zelf
niet meer meester en gooide zijn drinkglas
naar het hoofd van den heer Rond. Het glas
miste zijn doel en sloeg tegen den wand
aan scherven. Een der ambtenaren-verslag
gevers werd bijna getroffen. Na protest van
eenige leden tegen de gebezigde woorden
werd het incident gesloten en de discussie
voortgezet.
PRINSES JULIANA HERVAT HAAR
COLLEGES AAN DE LEIDSCHE
UNIVERSITEIT.
Prinses Juliana heeft het .voornemen, haar
colleges aan de Leidsche universiteit nog eeni-
gen tijd voort te zetten. Woensdagmorgen
heeft zij een college Ln de vad-erlandsche
geschiedenis van prof, Huizinga weer bijge
woond, meldt de N.R.C.
DE SCHILDERIJEN DIEFSTLLEN.
In een buitengewoon politieblad verzoekt
de commissaris van politie in de 2e afdeeling
te Utrecht aanhouding en voorgeleiding van
Andreo Gustavo Daglio. geboren 26 Juli 1895
te Montevideo, zich noemende antiquair- Hij
wordt verdacht van diefstal van een schilderij
uit het centraal museum te Utrecht, gepleegd
in den voormiddag van 22 deaer (welk schil
derij is in beslag genomen).
Signalement van Daglio: lang 1.75 M., lang,
smal gezicht, klein snorretje, vermoedelijk
bruin pak. lilakleurige overjas, slappen hoed,
gestreepte broek, slobkousen; is eenigszins
kaalhoofdig.
Hij heeft onder den rechterzak van zijn
oantalon een slordig dichtgenaaide scheur.
Hij draagt zoo nu en dan een z.g. uilenbriL
Spreekt Fransch en gebroken Duitsch.
Zooals men weet wordt deze man ook ver
dacht van de schilderijendiefstallen -in het
Frans Hals-museum en in 't Gemeente Mu
seum in Den Haag.
TENTOONSTELLING VAN OPENBARE
WERKEN.
De Internationale tentoonstelling van ge
meentelijke openbare werken (I.T.O.W.U.),
welke van 11 tot 20 Maart gedurende de
Voorjaarsbeurs in het Jaarbeursgebouw te
Utrecht zal worden gehouden, wordt georga
niseerd door het bestuur van de Vereeniging
van Directeuren van Gemeentewerken.
In het jaar 1926 bleek, dat de teen door
dezë Vereeniging gehouden nationale tentoon
stelling van door Gemeentelijke Diensten tot
stand gebrachte werken (de eerste tentoon
stelling van dien aard in Nederland) in een
wijden kring de aandacht heeft getrokken,
niet slechts vakgenooten maar ook velen, die
niet tot de naastbetrokkenen behoorden, de
den van hun belangstelling blijken, schrijft
de Tel.
Zulks vormde voor het bestuur der Ver
eeniging een aansporing, om op den inge
slagen weg voort te gaan en wel door thans
de medewerking van de zustervereenigingen
in het buitenland in te roeoen. om te komen
tot het houden van een tentoonstelling met
buitenlandsche deelneming. Dit initiatief
vond In het buitenland een goed onthaal.
Medewerking is tot dusverre toegezegd door:
Alkmaar. Almelo. Amsterdam. Arnhem, As
sen, Bussum. Dordrecht. Eindhoven. Ensche
dé, 's-Gravenhage, Groningen. Haarlem,
Heerlen, Hengelo, (O.). 's-Hertogenbosch,
Hilversum, Leeuwarden. Leiden, Rotterdam,
Schiedam, Utrecht en Zeist.
Uit Ned. Oost-Indië o.m. door Medan, Se-
marang, Soerabaja.
Uit het buitenland komen er inzendingen
uit Denemarken, Duitsch'and, Engeland,
Frankrijk, Italië, Oostenrijk, Spanje, Tirol,
Czecho-Slowakije.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts per regel.
GE KU"T MFT ZONDER VITAMINEN in dn iui.te verhoudingen Eet
ARR'S
1^1
OUTBROOD
FEUILLETON
Roman van
IIULBERT FOOTNER.
11)
Natalie hield zich flink en na enkele mijlen
gooiden de dragers him pakken op den grond
en namen rust. Iedere beweging van deze
vreemde schepselen was onverwacht, en
toen Garth hen met strengheid wees op de
noodzakelijkheid om verder te trekken, keken
zij hem met groote niet begrijpende oogen
aan. Tenslotte begon Pake hem te verstaan
en na veel moeite gelukte het hem tot ver-
dor gaan over te halen.
Het was een lange tocht en de duisternis
hing zwaar onder de pijnboomen, zoodat
Garth niets meer van den weg kon onder
scheiden. Maar de dragers trokken voortdu
rend verder. Nu en dan vloog een ul! krassend
boven hun hoofden en ln de verte schreeuw
de een kraai. Tenslotte verhief de leider zijn
stem en stootte een scheurend gezang uit in
de taal van zijn stam. hetgeen den laatsten
schijn van werkelijkheid aan dezen tocht
ontnam. Zij begonnen zich te voelen als gees
ten en strompelden voort in een onbekende
duisternis.
Eindelijk flitste een vlammend licht door
den donkeren nacht en uit het vreugdege
schreeuw van den leider maakte Garth op,
dat het einde van den tocht nabij was. Vijf
verlichte hutten stonden op een lijn aan den
zoom van een bosch, en er waren menschen
in De dragers gingen zonder verdere drukte
tie' voornaamste hut binnen en lieten Garth
en Natalie bulten aan hun lot over. Zij wer
den blijkbaar ook verwacht, want een hoofd
kwam uit dc deur en riep in Indianentaal
een uitnoodiging naar hen.
Laat ons binnengaan, zei Natalie. Ik ben
benieuwd hoe het er daar uitziet!
Zij lichtte het zeil op dat den ingang be
dekte en ging binnen, op de hielen gevolgd
door Garth.
In het midden van de hut, of liever de tent.
was een vuur aangelegd en de rook die het
vertrek vulde vond zijn weg door een ope
ning boven naar buiten. Om het vuur zaten
menschen van eiken leeftijd en de kinderen
zaten bij de deur. Met open mond keken de
menschen de twee vreemdelingen aan en de
voornaamste man maakte een uitnoodigend
gebaar. De jonge Pake zat rechts van hem
en gaf inlichtingen over de vreemdelingen.
Laat ons maar liever gaan, lispelde
Garth.
Een oogenblik, zei Natalie, met glanzen
de oogen. Hun manleren zijn vreemd, maar
wat geeft dat?
Toen zU toebereidselen gingen maken om
te slapen, wees een vrouw Garth en Natalie
hun plaats aan naast elkaar. Toen zij de be
doeling begrepen keken zij elkaar aan; Na
talie wilde onmiddellijk naar buiten gaan en
zij had spijt dat zi) de hut was binnengegaan.
Garth, die kleurde tot achter zijn ooren. leg
de uit, dat zij bulten zouden slapen en de
bewoners lieten hen gaan met een schouder
ophalen om hun eigenaardige opvatting.
Op korten afstand, onder de pijnboomen.
sloeg Garth de kleine tent op. die hij voor
Natalie had meegenomen cn spreidde met
tcedere hand haar bed van droge blaren. Zij
werd spoedig door den slaap bevangen en
lispelde een goeden nacht, niet de fluister
stem van een slaperig kind. Garth spreidde
zijn eigen bed onder de sterren bij de deur
van de tent, maar voor hij ging slapen keer
de hij nog eens terug naar de hut om te
vragen waar hij water kon halen. Toen hij
binnenkwam hoorde hij Pake den naam noe
men van Mary Co-que-wasa.
Wie Ls eigenlijk die Mary Co-que-wasa,
vroeg hij. Hij merkte dat zij voldoende En-
gelsch verstonden om hem te begrijpen.
Mary Co-que-wasa-een-slechte-vrouw,
zei een van hen met de toonlooze stem van
een papegaal.
Een ander gaf in zijn dialect nog meer in
formaties over de vrouw, en noemde haar
naam met dien van Nick Grvlls.
Hoe zit dat? vroeg Garth, die iets ver
moedde.
Mary Co-que-wasa-de-vrouw-van-Nick
Grylls zei de eerste spreker.
Dit was alles, wat hij te weten kon komen
en deze wetenschap bevorderde geenszins
een rustige slaap op zijn eerste bed in de
wildernis.
Den volgenden morgen kwam Natalie
frlach en stralend uit haar tent en Garth
was verrukt over haar verschijning. Zij gaf
haar voornemen te kennen om het ontbijt ge
reed te maken, terwijl Garth naar het kamp
ging. Toen zij hun ontbijt verorberd hadden,
kwam een oude wagen naderbij geschom
meld, bestuurd door Pake, en het duurde niet
lang. of Garth en Natalie reden met horten
en stooten naar het doel van hun reis. Hun
gesprek lien over Nick Grylls en Natalie be
kende tenslotte wat er gebeurd was op de
Landing.
Waarom hebt u me dat niet dadelijk ge
zegd. vroeg Garth wrevelig.
Natalie keek beduusd.
Ik was bang. dat u me naar huis zou
sturen, zei zij. en nu kunt u dat niet meer.
voegde zij er uitdagend aan toe. En Garth
op zijn beurt vertelde, wat hij in den af ge
loopen nacht vernomen had.
Kijk eens, zei Natalie oprecht, welk nut
heeft dit wederzijdsche stilzwijgen. Laten we
elkaar beloven, dat we voortaan alles vertel
len v/at we beleven. U moet mij behandelen
alsof ik een man ben en zoo zal ik ook doen.
Garth glimlachte en beloofde, dat hij het
zou probeeren.
Ik wou dat ik mannenkleeren had. zei
ze overmoedig. Zou ik er niet leuk uitzien?
vroeg zij met een glinstering in haar ooven.
Garth glimlachte en gaf toe, dat zij gelijk
had.
ZU begonnen nu te overleggen, wat. wel de
zending van Mary Co-que-wasa had kunnen
zijn. Maar Natalie vond, dat een oude vrouw
hun geen kwaad kon doen en bovendien zou
den zij spoedig het groote gezelschap van
den Bisschop bereiken.
Omstreeks elf uur kwamen zij aan bij een
riviertje, de Musquasepl, dat zachtjes tus-
schen hooge rotsen voortvloeide. Aan de an
dere zijde stond een eenzame hut en in de
deur leunde een kleurling, die weliswaar op
de andere kleurlingen leek, maar toch ook
weer van hen verschilde.
Op de tafel, die binnen stond, lag een bij
bel. Deze jongeman had een hemelsche uit
drukking op zijn gelaat, waar Pake eenigs
zins bang van was. Pake deelde Garth mede,
dat dit Ancose Mackev was.
Waar is de Bisschop? vroeg Garth on
geduldig.
Ancose negeerde de vraag en zei:
Hoe gaat het u. mijnheer, en hij stak
beleefd de hand uit. Garth schndrie ze haas
tig en herhaalde zijn vraag, maar de jonge
man trok er zich niets van aan.
Hoe gaat het u, mijnheer, wendde hij
zich tot Natalie in denzelfden toon, terwijl
hij haar ernstig de hand schudde.
Toen vroeg hij hun binnen te komen en
te gaan zitten, terwijl hij een opmerking
maakte over het weer en hun met een ze
kere trots mededeelde, dat hij lezen kon.
Hij kwam nu pas terug op Garth's vraag
en zeide:
De blsschoo is de kleine rivier opgegaan
enkele dagen geleden.
Ik had hier iemand moeten ontmoeten,
zei Garth vertrouwelijk.
Een uitdrukking van onvrvalschte bezorgd
heid kwam on Mickey's ge'aat.
U bent Garth Pevensey? vroeg hij.
Garth kn'kte.
Het Engelsch van Ancose liet hem nu in
den steek.
Hij richtte z'ch tot. Pake en snrak met hem
in dialect, en Garth, die weinig begreeo van
het gesnrek. hoorde tenslotte den gehaten
naam van Mary Co-que-wasa noemen.
Wat is dat. vroeg hij ongeduldig.
Slecht nieuws, zei hij. Bisschop heeft
oude Pierre Torna naar het zuiden gestuurd
om u af te halen. Oude Pierre hier geweest
drie dagen en gewacht. Vannacht een jon
gen met kano de rivier opgekomen. Jongen
zei, kapitein Jack vastgeloopen op het Cali-
oer-elland. Jongen zei, kapitein Jack zou
bisschop zeegen, Garth Pevensey niet kon ko
men. Garth Pevens°y teruggegaan.
Garth en Natalie keken elkaar teleurge
steld aan.
Marv Co-oue-w*"m dH ve-'aan.
voegJe Ancose er aan toe. Zij nooit waarheid
spreekt.
Natuurlijk' zei Nata"° Zij w'st. da4 men
^aar niet ge'coven zou en zond daarom den
jongen, terwijl zij beneden wachtte.
Waar is de jongen? vroeg Garth.
Teruggegaan. Kan niet meer ingehaald
worden.
Ancose haalde de schouders op.
(Wordt vervolgd).
