BUITENLAND
Tardieu aan het bod.
Vele Kamerleden het politieke gesol moede.
Optimisme in Londen.
LETTEREN EN KUNST
HET TOONEEL
AGENDA
DE BOKSWEDSTRIJD SHARKEY-SCOTT
HET TOONEEL
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 27 FEBRUARI 1930
TWEEDE BLAD
Een moeilijke taak.
Pogingen tot concentratie en stabilisatie.
Het werk zal in ieder geval voort
gezet worden.
HET BELANGRIJKSTE NIEUWS.
'r Het was niet zoo moeilijk om dit Keer
den gang van zak^i in Parijs te voorzien. Dat
Chautemps het niet lang zou maken was
duidelijk, al had men niet op een zóó korten
levensduur gerekend. Tardieu is de coming
man, en zijn terugkeer was waarschijnlijk,
doch ook de naam Poincaré werd genoemd
en, hoewel deze zijn indirecten steun aan
Tardieu heeft toegezegd, hij moest toch om
gezondheidsredenen tin dit geval inderdaad
een zeer aannemelijk excuusj voor het leider
schap bedanken.
Tardieu heeft zijn besprekingen inmid
dels met de vooraanstaande politieke per
soonlijkheden en de leden van zijn vroeger
Kabinet voortgezet. Franklin Bouillon, de
leider van de Radicalen heeft uit persoon
lijke overwegingen een zetel in het nieuwe
Kabinet geweigerd, aangezien hij zijn onaf
hankelijkheid wenscht te behouden. Daaren
tegen heeft hij Tardieu geadviseerd zich te
wenden tot den afgevaardigde Cathala.
De radicaalsocialistische Kamergroep heeft
echter besloten af te zien van deelneming
aan een Kabinet-Tardieu. Daarentegen heb
ben de radicaal-socialisten zich bereid ver
klaard wel deel uit te maken van een kabi
net waarin Tardieu niet als premier een
portefeuille heeft.
Een kabinet als dat van Chautemps, is
gauw genoeg in elkaar gezet. Een dergelijke
formatie, die het langer dan een week kan
uithouden is niet één, twee, drie gesticht.
Hoopgevend is het bericht, dat een aantal
Kamerleden het gesol blijkbaar moede zijn
Zoo heeft volgens de Tel. de afge
vaardigde Morinaud, die behoort tot de groep
van Franklin-Bouillon, circa 50 Kamerleden
bij elkaar geroepen, die een oproep hebben
opgesteld, waarin den afgevaardigden word.
verzocht, zich in een interfractioneele groep
aaneen te sluiten, die tot taak zal hebben,
om een einde te maken aan een Instabiele
regeering en te strijden voor een concen
tratie-kabinet van alle republikeinen, die
de verantwoordelijkheid voor de regeering
op zich zullen nemen en de beginselen der
republiek aanvaarden.
Tardieu koestert de hoop, dat hij spoedig
een kabinet zal kunnen vormen, hij heeft
echter verklaard, dat de onderhandelingen
moeilijk en van tamelijk langen duur zou
den kunnen zijn, omdat men een definitief
resultaat moet bereiken, dat aan de open
bare meening een volkomen duidelijk beeld
èn voldoening geeft.
Met het oog op Londen, ware het gewenscht
dat Tardieu de moeilijkheden snel uit den
weg wist te ruimen. In ieder geval is de
crisisstemming ter conferentie weer wegge
vaagd, dank zij het besluit van de leiders
der delegaties, die geconfereerd hebben met
den Franschen ambassadeur in Londen, de
Fleuriau, en met Macdonald. om de confe
rentie in ieder geval voort te zetten, op
basis van de sluiting van een 5-mogend-
heten pact.
Dit bericht geeft weer moed en rechtvaar
digt het geloof in den ontwapeningsarbeid
Als de gedelegeerden deze conferentie had
den willen onderbreken, dan hadden zij nu
de gelegenheid gehad om zulks te doen.
De Fransche kabinetscrisis ware een goed
excuus geweest. Het feit dat men heeft vast
gehouden aan de oorspronkelijke plannen
en de hoop nog niet opgeeft, is een bewijs van
de aanwezigheid van goeden wil en een
teeken, dat men de volkeren niet meer
wenscht teleur te stellen.
L. A-
De toestand in Spanje
De mlnM°rraad heef* zich bez*g gehouden
de redevoering, die Sanchez Guerra bin-
n^uv-ort 7a' houden en waarvan de tekst on-
zonder ingriinen van de censuur
z?1 worden openbaar gemaakt.
De kwestie van schadevereoeding voor de
boeten, die er tijdens de dictatuur aan ver
scheidene personen zijn opgelegd, zal in het
parlement ter sprake worden gebracht.
Aan den minister van arbeid is ongedra
gen een oplossing te geven aan de staking te
fiagunto.
De minister van openbare werken houdt
zich bezig met het bestudeeren van de tijdens
de dictatuur door buitenlandsche organisa
ties gedane verzoeken om een electriciteits-
monopolie in te stellen.
Binnenkort zal de ministerraad zich bezig
houden met de vraag welke openbare werken,
beeonnen onder de dictatuur, zullen worden
voortgezet. Het betreft hier een moeilijke
kwestie, daar het ston zetten van de werken
95 100 arbeiders zou treffen.
De min'ster van blnnenlandsche zaken
heeft bekend gemaakt, dat in alle provincies
de algemeene raden en de gemeenteraden
zonder incidenten zijn tot stand gekomen.
Melquiades Alvarez, het hoofd van de re
formistische partij, heeft een samenkomst
gehad met gewezen Kamerleden en Senato
ren, die tot de partij behooren. Er is beslo
pen'in eerste da&en van. Maart een poli-
tieke betooging te houden, waarbij Alvarez
de houding, die de partij zal aannemen, zal
kenbaar maken.
De Conferentie en de Fransche
Kabinetscrisis.
Onmiddellijk na het bekend worden van de
nederlaag van het Fransche kablnet-Chau-
temps heeft de Britsche premier zich als
voorzitter der Vlootconferentie in verbinding
gesteld met de Amerikaansche. de Japansche
en de Italiaansche delegatie. Besloten werd.
een zitting te houden van de leiders der de
legaties. waaraan ook de inmiddels te Lon
den teruggekeerde leiders der Italiaansche
delegatie. Grandi, zal kunnen deelnemen.
Naar aanleiding van den val van het Fran
sche kabinet zullen de volgende mogelijkhe
den besnroken worden:
lo. Of men de conferentie nog voor korten
tijd zal verdagen, in de hoöp. dat inmiddels
te Pariis een nieuw kabinet zal zijn gevormd.
2o. Of de werkzaamheden der conferentie
zullen worden voorteezet door Groot-Brittan-
nië, de Vereenigde Staten, Japan en Italië.
3o. Of men zal trachten een driemogend-
heden-overeenkomst tot stand te brengen
tusschen de drie voornaamste vlootmogend-
heden.
Grootsch opgezette ver
broederingspoging?
Er schijnen plannen te bestaan voor een
plechtige ontmoeting van duizenden Fran
sche en Duitsche oudstrijders aan den jChe-
min des Dames in Frankrijk, waar tijdens
den oorlog zoo uiterst hardnekkige en bloe
dige gevechten geleverd zijn.
Het denkbeeld zou zijn uitgegaan van den
soc. minister van blnnenlandsche zaken, Se
vering, en gepronageerd worden door de re-
nublikeinsche „Rijksvlag", ten einde duidelijk
het verschil te doen uitkomen tusschen de
zen bond en de rechtsradicale organisaties.
Bij de vreedzame ontmoeting op het vroe
gere slagveld, zou een plechtige eed worden
afgelegd om den oorlog voor eeuwig in den
ban te doen. Reeds zouden Briand en Buis-
son, de voorzitter van de Fransche Kamer
hebben toegezegd aanwezig te zullên zijn.
COR RUYS.
Cor Ruys gaat op 28 Februari over naar
de „oude garde!" Niet zonder schrik hebben
wij het bericht, dat hij zijn vijf en twintig
jarig jubileum gaat vieren, gelezen, want het
deed ons op eens klaar beseffen, hoe vlug de
tijd gaat! Cor Ruys. dien wij altijd nog bij
de jonge garde inlijfden, reeds 25 jaar bij het
tooneeïü je kunt het je nauwelijks goed
indenken! Maar ja, wanneer wij gaan re
kenen, dan komen wij tot de conclusie, dat
het helaas! maar al te waar is! Mijn
eerste herinnering aan Ruys gaat terug tot
begin 1909 dus nu 21 Jaar geleden toen
hij als zeer jong acteur bij de Nederlandsche
Tooneelvereeniging voor Dirk Heikers die
gestorven was de rol van „Oom Koos" in
mijn Fatsoen moest opnemen. Reeds dadelijk
trof mij toen zijn rijk komisch talent, dat
zich in deze rol eigenlijk voor het eers.
openbaarde.
Onder de „komische krachten" van ons
tooneel neemt Cor Ruys wel een vooraan
staande en zeer eigen plaats in. Hij is feite
lijk de eenige Nederlandsche acteur, die
qua talent regelrecht schijnt af te stammen
van de tooneelspelers van de oude commedia
dell' arte. Er is geen speler in ons land. die
in een komische rol zoo veel van zich zelf er
bij voegt als Cor Ruys. O. lang niet in alle
wantrRuys kan, wanneer hij dat wil en de
rol ertoe leidt zooals in Monsieur Topaze
zich voortreffelijk Inbinden, maar door
gaans haalt hij de komische rollen geheel
naar zich toe, fantaseert hij er als de
groote revue-komieken in een „sketch" er
op los. De rol is voor hem dikwijls niet meer
dan het stramien, waarop hij met zijn ko
mische talent voortborduurt. Vandaar dat
wij vooral, wanneer hij na 'n 25 voor
stellingen is ingespeeld dikwijls voor zeven
achtste Ruys zien en niet meer dan een
achtste van de oorspronkelijke rol.
Nooit heb ik dat sterker gevoeld dan bij
de opvoering van een mijner éénacters, Inter
mezzo. Ruys speelde dat stukje in het Cen
traal Theater te Amsterdam met Tilly Lus
en Dolf Bouwmeester en had zich zelf tot
mijn niet geringe verbazing de rol van Frans
den jongen man. die zijn verloving om een
kleine kissebisserij met zijn meisje heeft ver
broken. toebedeeld. Maar mijn verrassin"
werd nog veel grooter, toen ik hem zag spe
len. Ik herkende niets van mijn eigen Inter
mezzo. „Is dat mijn stukje?" vroeg ik mij tel
kens verbaasd af. Ruys had Frans geheel op
zij geschoven en er zic.h zelf voor in de plaats
gesteld. Het publiek was in één voortdurende
lachstulp, maar ik was mij volkomen bewust
dat ik absoluut part noch deel aan deze pret
had. Men lachte om Ruvs, die den tekst van
Frans enkel had gebruikt om 'n heel dwaas
komiek, verliefd Jongmensch op de planken
te kunnen spelen.
Ik heb ettelijke rollen van Ruvs gezien
wanrbH Uc mil d» vnag s'elde
welke figuur er feitelijk achter de rol ver
borgen zat. Want zijn spel gaat dikwijls ten
koste van de rol. En ook wel eens ten koste
van het ensemble, want er zijn s'echts hee'
weinig acteurs en actrices in staat hem in
deze laat ik zeggen losbandige wijze van
spelen te volgen. Zij missen er de noodle"
fantasie voor. De eenige, die zich feitelijk
aan deze wijze van spelen kan aanpassen, is
Louis de Bree. En wie zeer zeker ook ee~
voortreffelijk tegenspeler van Ruys zou blij
ken te zijn. als hij met hem in een ensembte
kwam, is Johan Kaart. Maar de anderen-
staan er vrij wel onhandig tegenover en het
maakt dan ook dikwijls den indruk of Ruvr
solo sneelt, met heel zwak accompagnemen'
van zijn omgeving.
Deze Cor Ruys. de komiek, ls bU een groot
deel van het publiek het meest populair. Ik
wil hier dadelijk erkennen, dat Ruys als ko
miek onweerstaanbaar kan wezen men
uenxe s.ecnts aan zijn bany Weg.oop, weize
rol de specimen van het soort kan worden
genoemd maar mij persoonlijk is de fijne
karakterspeler, die Rays herhaaldelijk heeft
getoond te zijn, toch verreweg het liefst. Ik
neb voor Ruys ais acteur een groote bewon
dering, onder zijn vele rollen zijn er enkele
zooals meneer Brotonneau, de boer in
Marline, de vader in Puberteit, de oude Me-
rin in Thuiskomt, pater Hyacinth in De
Zwaan die tot mijn mooiste tooneeiherIn-
neringen behooren, maar het zijn Juist niet
de komische rollen. Ik durf Cor Ruvs een
van onze beste tooneelspelers noemen,
.naar inj toonae zijn rijK taieiio net zuiversi
m rollen, waarin hij Zich het meest moest
mbinden. Het ls wel heel opmerkelijk, dat
een ac„eur, die zich in komische rollen soms
zoo ongebonden kan laten gaan, in ernstige
rollen zoo fijn afgestemd, ingetogen spel ver
mag te geven. Hierin toont Ruys het meest
overeenkomst met Nap de la Mar. met wlen
hij zoo dikwijls heeft samengespeeld. Want
ook Nap. in wien het groote publiek enkel
den komiek ziet, kan soms men denke aan
zijn sirooper in Het Verraad en zijn Fliere
fluiter zeer fijn karakterspel geven.
Ruys behoort tot de weinige ras-komedian
ten, die wij bezitten. Men ziet dat onmiddel
lijk aan de wijze, waarop Ruys een figuur oi
het tooneel dadelijk weet op te zetten. Ik
denk hier bijvoorbeeld aan den ouden vader
Mérin in Tnuiskcmst. het gevoelige tooneel-
spel van J. J. Bernard. Onmiddellijk is er de
gewenschte sfeer van dezen Mérin! Zonder
dat hij iets zei, zonder dat hij feitelijk iets
deed, was hij voor ons reeds een persoonlijk
heid, stond de figuur klaar voor ons. Zoo
iets vermogen alleen de spelers van het echte
ras. Wat weet Ruys in een enkel tooneel met
het meest sobere spel iets prachtigs en ge
voeligs te maken van den vader van den
jongen Woodley in Puberteit! Dan is hij voor
ons niet 'n vader, maar de vader! Zijn spel
wordt diep-menschelijk en dat met schijn
baar de eenvoudigste middelen. Maar welk
een acteur moet men zijn om zulk een effect
te bereiken.
Zijn „meneer Brotonneau" behoort tot de
mooiste en tevens moeilijkste karakterrollen,
die wij op het tooneel hebben gezien.
Op de grens van het belachelijke, wist hij
wel innig medelijden bij ons op te wekken
Ik herinner mij uit dat stuk een scène, waar
in Brotonneau, bedrogen door zijn vrouw, ge
broken en kapot op zijn kantoor komt om
er zijn dagelijkschen plicht te vervullen. Vijf
minuten lang ls Ruys dan alleen op het too
neel en hij vult het met zijn nameloos ver
driet! Zulk een atmosfeer om zich heen
scheppen kunnen alleen de werkelijk groo-
ten. En welk een mooie herinnering heb ik
ook bewaard aan zijn pater Hyacinth, den
geestelijke in De Zwaan met zijn levenswijs
heid en zijn ironie! Welk een verrukkelijk
fijne creatie was dat van Ruyst
Waarlijk, Ruys ls een der weinige acteurs,
die het verdient te Jubelen"! Hij heeft ons
in zijn rijke loopbaan zoo veel schoons ge
schonken en ons met zijn uitbundig komisch
talent onze zorgen zoo herhaaldelijk doen
weglachen, dat wij hem niet genoeg dank
baar kunnen zijn. Een ras-acteur als Ruys ls
een kostbaar bezit, dat wij niet genoeg in
waarde kunnen houden. Hij zal op zijn zilve
ren jubileum zeker ervaren, hoe zeer hij door
het publiek en niet minder door zijn colle
ga's wordt gewaardeerd. Want Ruys is ook
in de tooneelwereld een der meest populaire
acteurs. Wij wenschen den knappen acteur
en den Jovialen mensch van harte geluk met
zijn zilveren feestl
J. B. SCHUIL.
SPORT EN SPEL
Jack Sharkey.
Hedenavond treden de Engelsche bokser
Phil Scott en de Litauer-Amerikaan Jack
Sharkey in den ring (die nog steeds een vier
kant is) te Miami, mondaine badplaats in
den Amerikaanschen staat Florida, om hun
klein dispuut uit te vechten. Dit dispuut is
eigenlijk geheel financieel, want wat zouden
deze beide menschen, die elkaar nooit te vo
ren gezien hebben, overigens tegen elkander
hebben. Het meest verlagende van zulk een
zoogenaamden sportwedstrijd is misschien
Juist de wijze waarop de vechtersbazen voor
den wedstrijd tegen elkaar opgehitst worden
door hun managers, die als een soort picado-
res-te-voet den beiden stieren prikken toe
dienen om hun woede tegen den matador
van de tegenpartij op te wekken. De manager
van Scott vertelt zijn man, dat Sharkey
heeft verklaard, dat hij (Scott) een papkind
is, dat hij in een paar minuten klein zal krij
gen en de manager van Sharkey fluistert zijn
kampioen in, dat Scott heeft beweerd, dat hij
(Sharkey) een prul van een bokser is, die
zijn linkerhand niet van zijn rechter weet te
onderscheiden. Dit heeft niet alleen tot re
sultaat dat de boksers, die door de Inten
sieve training en de zenuwspanning uiterst
prikkelbaar zijn geworden, elkaar gaan ha
ten. maar ook dat de publieke belangstelling
voor de ontmoeting van deze kemphanen
stijgt. En de publieke belangstelling is geld,
dus de hoofdzaak, neen alles!
Het is vreeselijk heet in Miami en de door
de komende gebeurtenis geëlectriseerde at
mosfeer, koelt de gemoederen niet af. Dui
zenden en tienduizenden stroomen uit alle
deelen van Amerika, honderden uit Enge
land, toe om den strijd te zien. Het is in vele
jaren niet gebeurd, dat iemand anders dan
een Amerikaan om den wereldboKstiiel
vechten mocht. Tenminste als dit gevecht
werkelijk om den wereldtitel gaat, hetgeen
niemand eigenlijk precies schijnt te weten.
Wat iedereen wel zeker weet is, dat Sharkey,
als hij wint, door de Amerikanen zal worden
uitgeroepen tot kampioen en omgekeerd
Scott, als hij de zege behaalt, door de Engel-
schen.
De deskundigen voorspellen dat Sharkey,
wil hij winnen, dat voor de zesde ronde zal
moeten zien klaar te spelen. Als het langer
duurt zal Scott, naar algemeen wordt aan
genomen. de baas blijven. Maar de werkelijke
winnaars worden stellig de respectieve ma
nagers, die wat er ook gebeurt éen ton of
zoo opstrijken, zonder een klap te hebben
gekregen of uitgedeeld, maar uitsluitend
door eenige weken lang zich schor te hebben
gepraat en geschreeuwd.
Wij zullen niet nalaten het resultaat van
den strijd te vermelden, hoewel het. met het
oog op het verschil tusschen Amerikaanschen
en Europeeschen tijd zeer dubieus is, of wij
dat in ons volgend nummer zullen kunnen
doen, maar overigens laat het ons zelf, eer
lijk gezegd tamelijk koud wie er wint.
BILJARTEN.
OM DEN ROELOFSBEKER.
De eerste ronde van de wedstrijden om
bovengenoemden beker, georganiseerd door
de Zaandamsche biljartvereeniging „Ons
Genoegen", is ten einde. Dc Haarlemsche
club „D.E.S." heeft tegen de Amsterdamsche
zuster vereen iging „Onder Ons" de overwin
ning behaald, zij het met slechts 4 caram
boles verschil. Zij had met haar team van 12
spelers 921 caramboles, tegen 917 voor „On
der Ons". Hierdoor heeft zij zich in de
tweede ronde geplaatst met de clubs „Haar
lem Noord" alhier. „Ons Genoegen" en
„Anti Poedel", beide uit Zaandam.
MASSAKAMP T SPAARNE—O.VS.
Dinsdagavond werd deze massakamo voort
gezet In het lokaal van den heer Brugman
aan de Dubbele Buurt. Er werd gespeeld in
klasse B., 100 caramboles Over het algemeen
waren het mooie partijen waarbij de spelers
elkaar weinig toegaven.
De uitslag was als volgt:
O. V. S.: 70. 92. 91. 79 is 332 en 't Spaarnc
100, 100, 100, 100 is 400 caramboles.
De stand is nu:
't, Spaarne 2269 en O.V.S. 2139 caramboles,
Heden:
DONDERDAG 27 FEBRUARI
Stadsschouwburg. Vcrecnigd Tooneel. (Ver
kade en Verbeek i. „De Groote Reis". 8 uur.
De-Kroon. Alliance Fransalse. Lezing met
lichtbeelden. 8.30 uur.
Kloppersingelkerk. Kerkconcert. Jan Zwart
orgel. G. A. Spaan, fluit. 8.15 uur.
Palace. „Dich had ich geliebt". Tooneel: 4
Osiris, 8 15 uur.
Luxor Theater: Venus in Rok". Tooneel:
The Hendersons en Clown Frcddyai. 8.15 u.
Rembrandt Theater: „Melodie des Her-
zens". Tooneel: Svetlanoff 7 en 9.15 uur..
Ned. Protestantenbond, Haarlem-Noord.
BerkensUaat 10. Bazar. 2—5 en 710 uur.
VRIJDAG 28 FEBRUARI
Schouwburg Jansweg. .Blanke Ballast",
8.15. uur.
Gem. Concertgebouw. Feestconcert ,Zang
en Vriendschap".
Bioscoopvoorstellingen, nieuw programma.
Ned. Protestantenbond. Haarlem-Noord.
Berkenstraat 10. Bazar. 25 en 710 uur.
Dagelijks: Waag. „Kunst zij ons Doel" Ten
toonstelling Limburgsche Kunstkring.
Teyler's Museum. Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van- 113 uur, behalve 's Maan
dags, toegang vrij.
Politic-agent: ..Waarom stopte u niet?"
Automobiliste liefjes..Ja. weet u. dat
is nu het eenigste signaal dat ik eenvoudig
niet kan onthouden".
(Humorist).
J. J. CREMER.
DE FAMILIE QUASI.
„Quasi kluchtig tijdbeeld" noemt Jan van
Ees zijn „Familie Quasi". Dat „quasi kluch
tig" is goed, heel goed, het is zelfs het
eenige goede in het stuk. Hoe het mogelijk is,
dat een jong acteur, die midden in dafH.uig-
sche tooneelbeweglng staat, een zoo kinder
achtig flauwe, onbeholpen klucht kon jchrij-
ven als „De Familie Quasi" is mij een raad
sel. Ik heb niets tegen kluchten, integendeel,
ik kan mi) bij een vlot geschreven en aardig
gespeelde klucht uitstekend amuseeren,
maar dan moet er toch wat Attisch zout in
zitten, dan moeten wy er toch eenigen geest
in kunnen waardeeren.
De aardigheden van De Familie Quasi zijn
van zoo flauw allooi en gesproten uit een zoo
burgerlijken geest, dat er den heelen avond
zelfs geen glimlach om mijn mond is kun
nen komen. Het kostte mij werkelijk moeite
om bij deze familie te gast te blijven. Ver
beeld je den kinderachtigen onzin van een
familie, die 4 dagen achter gesloten gordij
nen thuis blijft zitten enkel en alleen om den
verloofde van het meisje in den waan te
brengen, dat zij op reis is naar den Rijn! En
dan die kinderlijke grapjes van een wekker
te laten afloopen, om „paps" ln de zijkamer
door een denkbeeldige telefoon een gesprek
met den secretaris-generaal te laten hou
den enkel en alleen weer om den adellijken
verloofde! En heel die zoutelooze rommel !n
het laatste bedrijf, de ontvangst van den
„bruidegom" met het welkomstlied, het. was
bijna niet om te harden! En hoe onhandig is
heel dit stuk geschreven! Het geeft neer
den Indruk van een dilettantisch maaksel
van een lid van een rederijkerskamer !n een
boerendorp dan van 'n klucht van een talent
vol jong acteur uit de residentie. Dan heeft
Cornelie Noordwal twintig jaar geleden met
haar Referendaris Titulair de Haagsche
„Houten Hammen" vermakelijker op de hak
genomen! Nee. het verwondert mij niet. dat
deze „Houten Ham", zooals dit wanproduct
oorspronkelijk heette, in Den Haag gevallen
is als éen baksteen: het verwondert mij al
leen, dat een verecnlglng als Cremer, die toch
anders ln haar stukkenkeuze zoo gelukkig
is, dit quasi-kluchtig tijdbeeld op haar reper
toire heeft genomen. Het principe, enkel
Hollandsche stukken op te voeren, is zeer
prijzenswaardig, maar als wij in Holland
geen betere kluchten meer hebben dan deze
Familie Quasi, laten wij dan maar weer
eens over de grens kijken, waar ze het wel
heusch beter kunnen dan Jan van Ees.
Vermoedelijk zal de rol van Abraham
Santé den heer Henk Bakker hebben aan
getrokken en zal dit hem geleid hebben bij
zijn keuze, maar dat lijkt mij nog niet vol
doende rechtvaardiging om dat prul te ver-
toonen. Zelfs die rol van Abraham Santé
kon ik onmogelijk waardeeren. De komiekig-
heid van dezen klerk is mij al te laag bij
den grond. Bakker maakte cr natuurlijk wel
Iets grappigs van. maar zijn talent is voor
zulk soort toch eigenlijk te goed. Wij her
inneren ons betere kluchtspelrollen van
Bakker! In zijn eieen kluchten laat ik
hier maar zijn Watt In Film-Maniakken
noemen heeft hij geloond 100 procent
meer te kunnen. En als auteur ls hij den
heer Jan van Ees ver en ver de baas.
De dames Lucas, Jeanne de Groot en Cor
Visser en de heeren Hirs. Boon en Van Looy
werkten met opgewektheid mee van den
heer Van Rossum du Chattel kan ik dat
moeilijker zeggen, maar hij had dan ook
wel een erg ondankbare rol doch hun spel
geeft mij in deze klucht geen aanleiding tct
bespreking. Laten wij hopen, dat Cremer
spoedig revanche zal nemen. Kluchten als
„De Familie Quasi" behooren niet op het
repertoire van onze Koninklijke Letterlie
vende VereenJging.
Er is om deze Haagsche fam'lle nog al ge
lachen. wat al weer een bewijs is. dat het
publiek aan dilettanten-onvoerineen heel
andere eischen stelt dan aan gewone voor
stellingen. Toch bleek mij uit gesprekken in
de pauze, dat de waardeering voor het stuk
maar heel gering was, zoodat ook het suc
ces „quasi" was.
I. B. SCHUIL,
