H. D. VERTELLINGEN.
FLITSEN
STADSNIEUWS
OUTBfiOÖO
GEMASKERDE BALS.
DE MOEILIJKE REIS
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 4 MAART 1930
DERDE BLAD.
^Nadruk Ter boden; auteur «recht voorbehouden).
Schilderij enhandel.
door HAS SE ZETTERSTRöM.
Een van mijn vrienden, die schilder is,
kwam onlangs bij mij en zeide:
„Ik zou graag een paar schilderijen ver-
koopen. Maar ik heb geen zaal, waar ik ze
kan tentoonstellen. Jij hebt een groote,
lichte kamer. Laat mij de schilderijen hier
heen sturen, dan kunnen mijn klanten ze
hier zien en misschien koopen."
„Natuurlijk, amice wil ik je dit genoegen
doen. Mijn voorwaarden zijn: 50 procent pro
visie en het voorrrecht, de schilderijen niet
langer dan drie dagen te hoeven zien. Goed?"
„Accoord", zeide de schilder.
Even later kwamen er drie kruiers met
Schilderijen. Zij droegen schilderstukken
naar boven, tot mijn kamer er uitzag als
een kleine zaal van het museum. Ik ging zit
ten. om ze allemaal te bekijken.
Er waren schilderijen met dennen en zon
der dennen, schilderijen met elzen en zonder
elzen, schilderijen met zon, sneeuw en mist,
schilderijen met weinig verf en met veel verf,
schilderijen van allerlei aard. Iemand, die
van schilderijen hield, kon hier zijn hart op
halen.
Den volgenden dag kwamen de klanten
van den schilder. De eerste al om 11 uur. Het
was een bejaard heer. Hij zag er welgesteld
uit en zeide:
„De schilder Strömberg heeft mij verzocht,
zijn schilderijen te gaan zien. Ik zou er
misschien een koopen."
„Tja", zeide ik, „wat u hier ziet is de rest.
Gisteren heb ik er vijftien gekocht. Ström-
berg's schilderijen zijn zeer gewild."
De bejaarde heer keek om zich heen, zeer
lang. Toen zeide hij verontschuldigend:
„Ik wilde een eetkamerschilderij hebben™"
„Waarom niet," zeide ik. „Een schilderij in
een eetkamer is iets heel moois; het is zeer
nuttig, dat ook de ziel gelaafd wordt, wanneer
men eet
„Ik kan ook een schilderij voor de S vap-
fcamer gebruiken", zeide de bejaarde heer.
„Natuurlijk", zeide ik". 8 childerijen in de
slaapkamer zijn zeer modern. Hier is een uit
stekend schilderij voor een slaapkamer. Het
werkt kalmeerend en maakt slaperig. Wan
neer men het tien minuten ziet, slaapt men
in".
„Maar ik kan het niet zien, wanneer ik
het boven mijn bed hang", zeide de be-
ja.de heer.
„Dan moet n uw hoofd omdraaien. Of.
wacht, ik heb een ideeU moet het bed
andersom zetten".
„Dat kan niet, er sftaat een waschkast aan
den anderen wand".
„Maar wanneer u het bed zoo laat maken,
dat u het hoofd aan het voeteinde heeft, dan
zou he ttoch gaan".
De oude heer dacht vijf minuten ingespan
nen na, toen zeide hij:
„Ik geloof niet, dat een van deze schil
derijen voor mij geschikt is. Adieu!"
De volgende kl ant was weer een bejaard
heer. Hij bekeek de schilderijen, toen zeide
hij:
„Wat stellen die schilderstukken wel voor?"
„Een beetje van alles", zeide ik. „In ieder
igeval wordt bij ieder schilderij een gedrukte
beschrijving gevoegd, die in zooveel exem
plaren wordt geleverd, dat zij bij eventueele
diners onder eventueele gasten kan worden
verdeeld".
v,Ik zou graag een schilderij hebben, waar
aan :k dadelijk kan zien, wat het voorstelt",
zeide de klant.
„Is dat soms interessant?" zerde ik. „Dat
verlangt men toch ook niet van een mensch,
•waarom zal men het dan van een schilderij
vergen? Wanneer men weet. wat een schil
derij vo. stelt, dan is het toch niet meer in
teressant? Al deze schilderijen kunnen met
den bovenkant of den zijkant naar beneden
worden opgehangen, zonder dat men ziet
wat zij voorstelenPas wanneer men ze met
de achterijde na. voren har'ri.. weet men,
wat zij beteekenen. De beschrijving is name
lijk op den achterkant geplakt.
Adieu!" zei de heer.
„Dank u beleefd", zeide ik.
Even later hoorde ik lawaai op de trap.
Geluid van stemmen en van schoenen. De
deur werd geopend en ongeveer twintig per
sonen, dames en heeren, drongen binnen. In
een groep gingen zij voor mij staan en een
heer met ernstige gelaatstrekken zeide:
„Wij zijn leden van de vereeniging „De
hoop des levens", en wij zijn hier gekomen,
om een geschikt schilderij als geschenk voor
den penningmeester van onze vereeniging uit
te zoeken, die de volgende week vijftig jaar
wordt".
„Zoo'n geschenk is bij zoo'n gelegenheid
bijzonder geschikt", zeide ik. „Ik kan mij
geen geschikter voorstellen".
Een oude dame zeide daarop:
„Er zijn toch geen ongekleede vrouwen op
de schilderijen?"
„Neen", zeide ik, „maar de schilder kan er
een paar op schilderen, wanneer dat ge
vraagd wordt".
De leden van de vereeniging „De hoop des
levens" wendden zich vervolgens om en
staarden de schilderijen aan.
Het werd stil in de kamer en ik nam de
gelegenheid waar, er tusschen uit te knij
pen.
Ik maakte een wandeling van een half uur
en toen ik terugkwam, was de vereeniging
„De hoop des levens" verdwenen. In plaats
daarvan zat er een jongedame en wachtte.
„Wien zoekt u?" vroeg ik.
„O, ik wilde alleen Axel Strömberg's schil
derijen bekijken. Hij heeft mij gevraagd, hier
heen te gaan".
Zij was alleraardigst. Absoluut het liefste
meisje, dat ik deze week had gezien.
„Mooie schilderijen!" zeide ze. „Wat schil
dert hij goed! Wanneer ik rijk was. zou ik ze
allemaal koopen. Nietwaar, vindt u ook niet,
dat Strömberg onze beste schilder is?"
„Ongetwijfeld", zeide ik. „Torn en Liljefors
moesten les bij hem nemen. Maar wanneer ik
schilder was, zou ik geen landschappen
schilderen, ik zou menschen schilderen. Ik
zou u schilderen
Zij had blauwe oogen en goudblond haar
De deur ging open en Ströijiberg kwam
binnen. De jongedame keek op, onmiddellijk
ging zij naar hem toe en kuste hem.
„Mag ik je mijn meisje voorstellen?" vroeg
Strömberg.
Toen ging ik heen, bedroefd.
De schilderijen zijn nog steeds niet ver
kocht. Een man met zooveel geluk moet een
straf hebben l
JUBILEUM VAN DEN HEER
P. J. PIMMELAAR
De heer P. J. Pimmelaar, vierde gisfceen
zijn 25-jarig jubileum in dienst van de N. Z.
H. T. M., thans is hij controleur.
In zijn woning kwamen mr. D. A. E. Im-
mink, chef van Exploitatie en de heer P. M.
Gieske, chef van den Uitvoerenden Dienst
den jubilaris gelukwenschen namens de
maatschappij. Het gebruikelijke geschenk in
een enveloppe werd hem overhandigd.
Verschillende collega's en bekenden kwa
men den heer Pimmelaar nog feliciteeren.
ook ontving hij verschillende bloemstukken.
UITBREIDING VAN „RUSTOORD".
Het bestuur van „Rustoord", het Oudelie-
denhuis der Evangelisch Luthersche Ge
meente heeft ter uitbreiding van het Rust
oordaangekocht een perceel aan den Wa
genweg, dat gelegen is tegenover Rustoord.
Meer en meer doet zich de behoefte ge
voelen aan zulke tehuizen, en het aange
kochte perceel is voor zijn doel wel zeer ge
schikt.
KINDERVOEDING.
De vereeniging „Kindervoeding" reikte in
de afgeloopen week uit in hare af deelingen:
Zoetestraat: Maandag 184 porties, Dinsdag
177 porties, Woensdag 158 porties, Donderdag
160 porties, Vrijdag 17 porties, Zaterdag 151
porties.
Gen Cronjéstraat: Maandag 90 porties, Dins
dag 100 porties, Woensdag 99 porties, Don
derdag 90 porties, Vrijdag 102 porties, Zater
dag 96 porties.
DE NATUURVRIENDEN.
De Toeristengroep „De Natuurvrienden"
onderafdeeling van het Instituut voor Ar
beiders-ontwikkeling, houdt Vrijdag 7 Maart
een bijeenkomst in gebouw Caecilia. waarin
een lezing met lichtbeelden over Zwitserland
gehouden zal worden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cu. p«r re*ei.
BLIJFT JONG, VIEF, STERK door goede voeding: Eet
ARR'S
MICGIELSE EN VAN AKE.
Het Brongebouw was bijna te klein toen
er Zaterdagavond het bal-masqué van het
dans-instltuut Micgielse en Van Ake werd
gehouden.
Een netwerk van vlaggetjes hing boven
de zaal, de muziek speelde er lustig cjp los
en uren lang is daar gedanst en gesprongen
en gehost, heeft men zich er uitstekend ver
maakt en daardoor is dit festijn zeker heel
goed geslaagd.
Er waren nu gelukkig eens niet al te veel
pierrots en pierrettes, die worden op den duur
wel wat afgezaagd. Actueel waren de dokter
en de verpleegster met gasmaskers benevens
een papagaai; aardig was de groep ontsnapte
gevangenen, hoeveel er in het Brongebouw
hun toevlucht hadden gezocht weten we
heusch niet, want je zag ze nu hier, dan
weer daar en ze leken allemaal t zelfde.
Chauffeurs van de Brockway begeleidde
stadsautobuslijnen en verlieten hun post geen
oogenblik. En dan waren er senorita's, dames
uit den ouden tijd en alle mogelijke andere
verschijningen die ge zoo vrij geregeld op de
bal-masqués aantreft. Er was heusch werk
van de costumes gemaakt, er wend gedanst
daar mankeert het op zoo'n gemaskerd bal
wel eens aan en het was een avond van
uitbundige pret.
Het bezorgde de Jury de noodige moeite
uit die veelheid van costuums de mooiste, de
origineelste, de meest komische pakjes te
kiezen. Maar zij kweet zich goed van haar
taak en kende prijzen toe aan: het Poolsche
paar; de lila Pierrot en Pierrette; het Spaan-
sche paar; een ander Spaansch paar; de
Salon poppen; „Sonny Boy"; aan het Bieder-
maijer paar; het Lapjes-paar; den dokter,
de verpleegster en de zieke papegaai: aan een
Sheik met Harem-dames: aan de Brockway-
aurobussen; aan de Amerikaansdhe jazzband,
de Revue-girls; de Toovergodin; aan Carmen
de Wijnrank; een ouden Gilde-smid en een
den boom-der-kennis.
HAARLEM'S TOONEEL ENSEMBLE.
Er was vrij veel belangstelling voor het
bal-masqué dat Zaterdagavond door Haar
lem's Tooneel Ensemble in gebouw Bloemhof
georganiseerd was.
Over den dansvloer bewogen zich allerlei
types: clowns, schooljongens mét meester,
schoolmeisjes met bolle wangen, gesteven
schorten en springtouw, dames met crinolines
Amerikaansche meisjes, bonte personages,
kortom een kleurige schare van feestende
lieden. Angstvallig bij een pilaar stond een
Moulin-Rouge, soiled gemaakt maar niet ge
schikt om mee te dansen. Er. een pauw wan
delde heen en weer, maar kon niet dansen,
omdat het „diertje" geen armen had en al
dans je voornamelijk met je beenen, je armen
heb je toch noodig om je partner in de druk
te niet te verliezen.
Dit bal is zeer goed geslaagd, de stemming
onder de vele aanwezigen was uitstekend, de
muziek van een strijkje en van enkele har
monicaspelers was te prijzen. En het verveel
de niet, aan den kant te kijken naar al die
vreemd uitgedoste personage*, die als maar
voortschoven, draaiden en keerden over den
dansvloer.
Der traditie getrouw was de taak van de*
jury een moeilijke. Zij toen moest uit die
warreling van gewaden en pakjes de aardig
ste en de mooiste costuums en verklee
dingen uitzoeken. Maar vele prijzen waren
ter beschikking gesteld en zoo kon de jury
tooh velen beloonen voor hun zorg en moeite.
Na lang beraad kregen de volgenden een
prijs:
De Vraagteekens, het paar uit den tijd van
het Directoire; Clowns met fiets; groep Pier
rots en Pierrettes: Clowns met wagentje;
een Sultan: een Champagnedame; de Moulin
Rouge; Bedelaar met harmonica; Mosselen
dame; twee oud-Hollandsche dames; twee
Russische dames; Rolschaatsenrijdsters;
Zonnebloem; Sultan met drie dames; Kaart
spel; Piccolo H.T.E.; het Spook van de Opera:
groep schoolkinderen; Amerikanen; Pauw en
De Nacht.
„NIEUW LEVEN."
De geheel-onthouders-tooneelvereeniging
.Nieuw Leven" had JJ. Zaterdagavond een
bal-masqué georganiseerd in de Gemeente
lijke Concertzaal. De zaal was op kunstzin
nige wijze versierd en verlicht; vooral de
electrische illuminatie van „Raweeta" ver
leende aan het feest een bijzonder cachet.
Het groote aantal gemaskerde bals van den
laatsten tijd maakt het ons niet makkelijk;
het is bijna niet meer mogelijk om nog eens
iets nieuws te vertellen van zoo een feest.
Doch, dit bal-masqué onderscheidde zich toch
van tal van anderen, door de groote zorg
die over het algemeen aan de costumes was
besteed. Menig bal-masqué is een demonstra
tie van smakeloosheid en het is een verheu
gend verschijnsel als er bij een dergelijk
festijn ook eens blijken worden gegeven van
goeden smaak en artisticiteit. Ook in de „af
gezaagde genres", de pierrettes, pierrots, de
apachen, harlekijnen en wat dies meer zij.
was hier Iets zeer behoorlijks bereikt. Het
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1557
HET ZAKMES
Vader zoekt naar
zijn mes om een punt
aan zijn potlood te
slijpen
informeert of iemand
weet waar zijn mes
is, htf aat te cijleren
en de punt van zjn
potlood ls gebroken
moeder herinnert
zioh dat zij het ge
leend heeft om een
touwtje door te snij
den. het zal op het
gangtafeltje zijn
vindt het niet
Jan merkt op dat het
Zondag is gebruikt
om de radio te repa-
reeren. het zal nog
in de zitkamer liggen
Ml entje deelt mede.
dat zij het slndsiien
gebruikt heeft en dat
het nu in de keuken
moet zijn
moeder meldt dat zU
zich vaag herinnert,
het gebruikt te heb
ben om een flesoh
open te maken
vader roept dat het
nergens te vinden ls
en waarom heeft de
heele familie zUn
mes noodig
maakt zijn werk af
met reu vulpenhou
der.
(Nadruk verboden.)
bestuur had gezorgd voor een uitnemende
muzikale illustratie. Stoeken's orkest, de
„Happy Band", een loop-orkest verleenden
hun medewerking.-! doch men had bovendien
gezorgd voor een gramofoon met versterker
op het podium en een luidspreker op hot bal-
con.
Dit bal-masqué slaagde dus alleszins.
De jury bestond uit de heeren Kees Koe
man, van Heuven en Rees, drie experts op
het gebied van „schoonheid" aan wie de
beoordeeling terecht toevertrouwd was.
Zij sprak zich als volgt uit:
le prijs: propagandlsche groep: beroepen.
„Drank verbannen uit de beroepen, doet
plicht in den arbeid roepen";
le prijs: mooiste groep: 6 revue-girls.
2e prijs, mooiste groep; Bel Harlequinettes.
le prijs, fraaiste dame; Pierrette, groen
met zwart.
Actueele heer: Vader Nauta met 750ste
baby;
Humoristisch paar: „Nieuw-Leven-clowns".
le prijs: mooist bij elkaar passend paar:
Pierrot en Pierrette.
2e prijs, idem. kat en kater.
le prijs, fraaiste paar, mascottenpaar.
Meest bewerkelijk damescostuum, costuum
met sigarenbandjes.
Apachengroep; Mahonysisters; Broadway-
melody.
Troost prijzen: Regenboog, Colombine.
Trommeldames, Piccolo, Propagandist,
Blauwe Vaan, Rattenvanger van Hameien,
Al Jolson.
Publieksprijs: 6 revueglrls.
PROPAGANDA VOOR DEN
VOLKSDANS.
Een geslaagde demonstratie.
De Limburgers mogen in zomersche dagen
hun joyeusen Cramingnon nog dansen en in
het Zutphensche moge de Driekesman nog
jolijt en vreugde bilzetten aan het kermis
feest, hier en daar in het achterland danst
men nog wel eens een ouden zwierigen
wals, van een voortbestaan van Neder
land sche volksdansen kan men echter niet
spreken. Men danst import, vaak slecht; het
oude, karakteristieke is echter onherroepe
lijk verloren gegaan.
Als reactie op den leegen, nietszeggenden
import-dans, die alleen het rhythme In zijn
voordeel heeft, kwam het streven volksdan
sen weer in eere te herstellen, dansen die
vaak heel schoon zijn door de passen, de be
wegingen der dansers, die gedanst worden
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BAKTELJORISSTRA AT 16
TELEFOON 10756
VAMPYR STOFZUIGERS f98.—
door een groep niet door een aantal paren
die je niet dansen kunt zonder je er blij bij
te voelen.
„Kinderverzorging en Opvoeding", de ver
eeniging die al zoo veel heeft gedaan om
meer kleur te brengen in het leven van het
volk, organiseert reeds enkele Jaren cursus
sen voor hen die volksdansen willen leeren
en Zaterdagmiddag werd een demonstratie
van dit werk gegeven in het gebouw voor
lichamelijke opvoeding aan den Kleinen
Houtweg.
Daar stond een plano voor de begeleiding,
maar die is haast niet gebruikt. Want er was
een harmonicaspeler. En welk instrument
hoort nu meer bij volksdansen dan zoo'n ge
zellige, leutige trekharmonlca?
Jongens en meisjes dansen er onder lei
ding van den heer H. van de Watere in den
wijden kring van belangstellenden. Met
vreugde in het hart deden ze er die heerlijke
Deense he en Zweed sche dansen, de aardige
„Driekesman" werd er gedanst dat het een
lust was om te zien, en daar waren „Jan Pie
rewiet", het „Afkloppertje" van Terschelling
en allerlei andere dansen waarbij je je lenig
en vlug bewegen moest, waarbij je danst en
zingt terwijl de harmonica zijn wijsjes
speelt. En je vergat bijna het zakelijke gym
nastieklokaal. je zag dat dansen al buiten op
een speelweide onder den hoogen hemel in
den gullen zonneschijn van een Meidag.
En hoe aardig en vlot was niet dat dans
spel. „Gisteren was neef Sijmon hier", van
een jongen en een meisje en kletsende oude
wijfjes.
De kijkers, ze mochten meedansen als het
kon en als ze er lust in hadden, en dan
werden de mantels en Jassen uitgegooid en
werd meegedanst door velen. Vooral bij den
Zevensprong, die later op veler verzoek nog
eens gedanst werd. waaraan haast leder
meedeed, waarbij drie groote kringen van
dansers vrooiyk in het ronde trokken, de
kleine pukkies, dapper meedoend in 't mid
den, en die een vroolijk slot was van dezen
zoo bijzonder geslaagden middag.
Het was een prachtige propaganda voor
den volksdans en de vereeniging Kinderver
zorging en Opvoeding denkt er dan ook over
binnenkort een nieuwen cursus voor begin
nelingen te organiseeren. Dat zij daarmee
goed werk doet is zeker.
FEUILLETON
Roman van
IIULBERT FOOTNER.
15)
Charley vertaalde en Hooliam antwoordde
onverschillig in zijn taal;
De brutaliteit van het antwoord deed
Garth koken. Maar tenslotte zou Hooliam
toch wel meer verstand hebben van varen
clan hij en hij bezat zijn ziel in lijdzaam
heid zoolang het mogelijk was. Er was nog
altijd geen wind en het werd smoorheet in
de zon. Garth speelde zijn troef uit,
Zeg hem. dat ik hem nog een kwartier
geef. zei hij rustig. Als we dan nog niet op
schieten, zal het er spannen!
Hooliam ontving de boodschap onverschil
lig Garth hield zijn horloge in de hand. Drie
minuten voor het verstrijken van den tijd
liet hij Charley den kleurling nog een laat
ste waarschuwing geven. Toen begon Hoo
liam plotseling uitvoerige verklaringen te
geven.
Hij zegt, dat de mannen niet willen
werken als er wind op komst is, vertolkte
Charley.
Zeg jU hem dan, dat ik het commando
zal overnemen
Op het Laatste oogenblik werden haastig
de orders gegeven, de zeilen werden gereefd
en de tocht voortgezet. Na een paar uur va
ren. teen drie mijl was afgelegd, sprong
een van ce kleurlingen van het achterdek op
en het hijschen van de groote mast begon
weer. Een koele wind stak op en de Loseis
Echoot vooruit door het water. Verlicht haal
den de drie passagiers adem. Maar zij had-
c'en nauwelijks twee mijl gevaren, of de wan
hopige Garth zag dat Hooliam trachtte naar
een inham van de kust koers te zetten.
Waarvoor dient dat? vroeg Garth.
Zij gaan aan land om te koken en te
eten, legde Charley uit. Hooliam zegt dat er
geen andere landingsplaats is de eerste vijf
tien mijl.
Garth moest zich hiermee wel tevreden
stellen. Met de bekende overdaad van de in
boorlingen werd een geweldig vuur aange
legd, waarop zij thee kookten in een groote
ijzeren keteL Op een "kleinen afstand maak
ten de drie passagiers eveneens hun toebe
reidselen voor den maaltijd.
Natalie, die geheel op Garth vertrouwde,
zette alle angst op zij en was opgewekt en
vroolijk.
Groote genade! riep zij uit, ze gullen
allemaal sterven door vergiftiging. Kijk eens
wat zij eten! Spek, zoo groen als arsenicum!
Onder deze en dergelijke uitroepen tracht
te zij de stemming onder den maaltijd er in
te houden.
Het leek Garth, of zij een eeuwigheid had
den noodig gehad voor de toebereidselen en
den maaltijd zelf. Maar hij verloor zijn ge
duld, toen hij zag, hoe Hooliam een spel
kaarten voor den dag haalde en begon te
deelen. Hij trad op de spelers toe en beval
kortaf
Neem op die kaarten!
De jongens lachten en keken naar Hooliam.
Ga onmiddellijk aan boord, liet Garth
gebieden.
Hoollam's oogen rolden in zijn kop. maar
hij maakte geen beweging. Hij gaf te kennen,
dat er geen wind was en dat zij dus niet kon
den varen.
Garth werd woedend.
Daar zit méér achter dien onzin! riep
hij uit. Dat moet uit zijn. Zeg hem dat, als
hij mij nog een keer dwars zit, ik elf patro
nen op dit geweer heb!
Terzelfder tijd kwam een wilde zwaan over
het water scheren. Garth legde aan en vuur
de en de groote vogel viel dwarrelend naar
beneden.
Luide uitroepen van bewondering, weer
klonken. Drie van de jongens sprongen te
water om het dier te gaan halen. Maar het
troepje had blijkbaar de bedoeling van dit
schot begrepen en de kerels begonnen de
pakken aan boord te dragen en tenslotte
was Hooliam wel genoodzaakt hen te volgen,
of achter te blijven.
Toen zij weer onderweg waren, zag Garth,
hoe Hooliam met het zeil bezig was. Het
bleek toen, dat hij het zeil een weinig ge
reefd had.
Haal op! gebood Garth.
Hooliam protesteerde.
Hij zegt. dat de mast niet sterk is, ver
taalde Charley. De hevige wind zal hem weg
rukken.
En daar juist zei hij, dat er geen wind
was, riep Garth. Doorvaren en als er iets
breekt, dan zullen we verder zien.
Hooliam begon breedsprakig uit te wel
den en vroeg of Garth voor de schade wilde
opkomen. Als eenig antwoord nam Garth
zijn geweer en het zeil bolde toen uit tn. min
der dan een oogenblik.
In dit alles vond Garth meer dan het ge
wone luie verzet van een wilde. Het was dui
delijk. dat Hooliam een bijzondere reden had
om den tocht te doen mislukken. Hij ging
dus bij den stuurman zitten met zijn geweer
op de knieën en Hooliam was wel gedwongen
om de Loseis in den goeden koers te houden.
Omstreeks vier uur hadden zij ongeveer
dertig mijl van hun tocht afgelegd. Op dat
oogenblik werd boven den rand van een
kreek de mast van een andere boot zichtbaar
en de voorsteven van de Losets wendde zich
naar den oever. Garth vroeg uitleg. Hooliam
zei. dat daar de boot van Philippe uit den
koers lag en dat hij order had haar vlot te
maken.
De Loseis zocht de slechtst denkbare plaats
op om te landen en bleef op vrij grooten af
stand van den oever. De reizigers namen
plaats in de Flat-iron, die zeer tegen den zin
van Hooliam was meegesleept.
Na het avondeten, toen de bemanning, die
aan land gegaan was, zich liet wachten,
zond Garth Charley uit om Hooliam te gaan
zoeken. Hooliam kwam terug met zijn muts
in de handen en een totaal veranderde uit
drukking op zijn gezicht. Hij toonde een be
reidwilligheid om onmiddellijk te vertrek
ken, maar gaf te kennen dat een storm op
komst was. Inderdaad begonnen zware wol
ken zich op te stapelen en Garth zag in zijn
verbeelding Natalie in den storm op de on
beschutte Loseis. Toen gaf hij den wensch te
kennen om dien nacht daar te blijven, ZU
gingen aan land en sloegen hun tent op.
Charley, die 's middags geslapen had, zou
de wacht houden tot twee uur en Garth leg
de zich vermoeid neer bij de opening van de
tent.
Het leek hem of hij nauwelijks was Inge
slapen, toen Charley hem bij den schouder
schudde om hem wakker te maken.
Het ls één uur, zei de jongen. Ik geloof.
dat er in het andere kamp iets aan de hand
ls. Zij zijn weg geweest en weer terug ge
komen en hebben hun vuren weer aange
legd. Het komt my voor, dat er iemand ls
aangekomen. Ik meende goed te doen Je te
wekken, terwyi ik even een kykje ga nemen.
Charley bleef langer dan een uur weg. Toen
hy terugkwam en binnen den kring van het
vuur trad, zag Garth aan zyn gezicht, dat
er iets byzonders gebeurd was.
Het is zoo, zei de Jongen. Nick Grylls is
gekomen ln een kano met een kleurling, die
hy terug gestuurd heeft. Nick en Hooüam
gingen het kamp uit en spraken met elkaar.
Ik luisterde achter een boschje. Nick Grylls
kent veel beter Indlaansch dan ik en zoo kon
ik niet alles verstaan. Maar lk heb toch wel
begrepen. Nick heeft Hooliam eerst de les
gelezen omdat hy hem den heelen dag heeft
laten doorvaren, want zy waren overeenge
komen dat zy elkaar zouden ontmoeten waar
Hooliam vanmorgen wilde biyven: en vervol
gens kreeg de Indiaan een standje omdat hy
my meegebracht had. Want Nick weet, dat
lk Indlaansch versta. Hy zei, dat al zyn plan
nen nu ln de war gestuurd waren.
Gelukkig voor Natalie en mij, dat we Jou
hadden, Charley, zei Garth
De Jongen bloosde van voldoening.
Ga verder.
Ik ontdekte, dat alleer Hooliam de plan
nen van Nick kent. Eén ding is my duideiyk:
hy hoert het op Jou gemunt, zyn bedoeling
is geweest, dat JU op de een of andere manier
zou uitgesloten worden van den verderen
tocht. Dan zou hy als bij toeval gekomen
zyn om Natalie verder behulpzaam te zyn.
Ik ben er van overtuigd, dat zy nooit haar
doel bereikt zou hebben. Het schijnt, dat
Nick over Natalie is ingelicht, want hij weet
waar zy heen gaat en wat zy gaat doen. HU
deed nog belangstellend ook ZUn eerste
vraag was. hoe het met Natalie ging.
Toen de jongen geëindigd had. zuchtte
Garth eens en nam zijn oude troosteres, zUn
PUP.
Hallo! zei hU ten slotte, ik ben biy dat
Nick Ls teruggekeerd. Dit Ls tenminste een
openiyke strijd en dank zU Jouw hulp, ben lk
voldoende gewaarschuwd.
(Wordt vervolgd).
