beAkojdaA Ctea/n CtacAeu
H. D. VERTELLINGEN.
J. Lottgering
Fiiiajieieele Kroma
ka
STADSNIEUWS
Verven
Stoomen
DE MOEILIJKE REIS
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 24 MAART 1930
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden).
door HENDRIK LINDT.
De Tunnel.
Do gebochelde man verdween in het gat.
Het was. of de aarde hem had verzwolgen.
Geen lichtstraal drong door in die Inktzwarte
duisternis.
Een oogenbllk keek Garcia Vanegas be
hoedzaam om zich heen.
Martinez, zei hij, blijf de eerste tien mi
nuten doorgaan met vuren en minder dan
langzamerhand. Als Je meent het onopval
lend te kunnen doen. volg Je ons. Maar ver
geet niet, den steen achter Je dicht te laten
vallen.
- Ik zorg er voor, Generaal!
Mooi!
Vanegas liet zich eveneens door de vier
kante opening zakken.
Santa Madonna, vloekte hij, je kunt hier
geen hand voor oogen zien. Heb Je niet een
lichtje, Juan?
Ik kom al, Generaal!
De gebochelde man stak een kaars aan.
Hoever ben je?
Ik ben tot onder het huis gekomen,
Generaal.
21oo, dat heb je hem dan drommels vlug
geleverd. Weet je zeker dat je zoover bent?
Zoo zeker als een mensch iets weten
kan, Generaal. U herinnert u nog wel, dat wij
een afstand nauwkeurig hadden opgemeten
in verband met het opstellen van ons ge
schut. Toen kwamen onverwachts de troe
pen van Calles en werden we in dit ver-
wenschte hok opgesloten.
Negen dagen met geen ander voedsel
dan een 'nonip droeg brood en een vcld-
Ilesoh bedorven water! gromde Vanegas. Die
duivels! Wanneer we hier levend vandaan
komen, Juan, zullen wc hen krijgen!
Een beetje bukken, Generaal. Om tijd
te sparen heb ik den tunnel niet zoo erg hoog
gemaakt. Vicr-en-zeventig meter is een heel
stuk.
Je bent een juweel, Juan. Ik begrijp al
leen niet, hoe je zoo zeker weten kunt, op 'le
goede plaats uit te zullen komen.
Dat is een klein kunstje, Generaal.
Hier is een kompas. De verlaten woning
waar wij naar boven hopen te komen, achter
cie linie van den vijand, ligt zuiver in het
Noorden. Ik had dus niets anders te doen.
dan zorgvuldig in Noordelijke richting te
graven. Mijn tunnel is kaarsrecht. Het is de
proef op de som, dat ik niet ben afgeweken.
Overigens hebben we altijd links en rechts
nog twee meter speling. Dat is wel niet veel
op een lengte van vier-en-zeventig meter,
maar in dit geval voldoende.
Duivelskunstenaar! Wanneer wij heel
huids ontsnappen, is dat alleen Jouw werk!
Het heêft niets te beteekenen, Gene
raal..
Generaal? In deze onderneming draag
ik het opperbevel aan Je over. Hoe zijn je
verdere plannen?
Nogal eenvoudig, Generaal. Wanneer wij
gereed zijn voor de vlucht, graaf ik het
laatste stuk van den tunnel door. We komen
dan uit in de verlaten hoeve. Zooals wc
hebben kunnen vaststellen. Is geen man van
den vijand daar nog binnengedrongen. Nie
mand zal ons dus bemerken. Tweehonderd
nieter achter de hoeve begLnt het bosch. Als
we dat bereiken, Zijn wij gered, want Marti
nez kent er den weg als niemand anders in
geheel Mexico. De hoofdzaak is dus. :lat Jvlj
niet ontdekt worden terwijl wij aan de ach
terzijde de verlaten woning uitgaan en in
de richting van het bosch vluchten, want
dan krijgen wij onverbiddelijk den kogel.
Je hebt gelijk. Juan. Onze tegenstan
ders willen ons het Liefst levend gevangen
nemen. Daarom ook belegeren zi] ons zoo
lang. hoewel zij ons met hun overweldigende
meerderheid gemakkelijk onder den voet kun
nen loopen. Maar warmeer zij bemerken, dat
wij zouden kunnen ontsnappen, zullen rij
niet aarzelen, ons neer te schieten. Denk je
dat er een goede kans is ongezien het bosch
te bereiken?
Een goede kans is er zeker, Oeneraal. De
vijnd ligt. goed verschanst, in een cirkel on
geveer vijftig meter van ons af cn heeft na
tuurlijk alle aandacht voor ons blokhuis. De
tunnel komt vijf-en-twintig meter achter
hen uit. Daarenboven zijn wij gerulmen tijd
gedekt door de hoeve. De rest der vijande
lijke troepen is verder weg, ln Zuidelijke
richting, gelegerd. Daar bovlndt zich ook
hun artillerie en hun geheele verdere uitrus
ting. Niemand zal iets bemerken van wat
honderdvijftig meter naar het Noorden in de
duisternis plaats vindt. Is Martlnes gereed,
Hij zou nog een poosje doorgaan met
schieten. Juan, maar lk geloof, dat hij
er al aankomt.
Zoo is het, Generaal.
Een paar groote aardkluiten vielen op de
schouders van Vanegas.
Santa Maria, wij moeten voortmaken.
Ik geloof dat de verwenschte tunnel begint
te verzakken. Juan'. Als we er niet gauw
Uitkomen, werden wij nog levend begraven!
Vooruit, Martinez!
De drie mannen strompelden voort naar
het einde van den tunnel. Een nieuwe regen
van aardkluiten belette hen een oogenblik
vooruit te gaan. De kaars was gedoofd. Er
heersebte een absolute duisternis in den tun
nel.
Hel en duivel vloekte Vanegas. We wor
den bedolven ln dit konijnenhol. Kun je
die kaars niet weer aansteken, Juan?
Het ding is uit mijn handen geslagen.
Generaal. Ik zal een lucifer aanstrijken, om
te zien of ik die wasplt weer vinden kan.
Een oogenbllk later flikkerde het; flauwe
schijnsel opnieuw in de nauwe tunnel.
Nog een meter of vijftien. Generaal, dan
zijn we er.
Op hetzelfde moment viel een groote
massa aarde vlak achter Garcia Vanegas
naar beneden en vulde daar de tunnel ge
heel.
De terugweg is ons al afgesneden
Santa Madonna. \#aar is Martinez?
Doorloopen, doorloopenklonk een
zwakke stem van achter den aarden muur.
Maar het was al te laat. Over een lengte
van meer dan twintig meter verzakte nu de
geheele tunnel. Een verstikkende aardlaag
bedekte de drie mannen.
Vooraan lag Juan. Hij was voorover geval
len en in die houding geheel bedolven. Zijn
rechterhand klemde zich krampachtig om
het kleine stukje kaars. In de linker hield
hij het kompas, dat hem bij zijn graafwerk
de richting aangegeven bad. Het kompas,
waarvan de naald naar het Zuiden
wees, aangetrokken door de enorme ijzer
massa van het wapenmagazijn in het kamp
der regeeringstroepen, uit wier handen de
mannen door den doodenden tunnel gered
waren
OUDERAVOND NICOLAAS BEETSSCHOOL.
Dezer dagen werd onder zeer groote be
langstelling in 't lokaal voor Chr. Belangen
de Ouderavond van de Nicola as Beetsschool
gehouden.
Het hoofd der school, de heer Jb. Kijne,
opende de samenkomst met een kort wel
komstwoord. Direct daarna gaf een aantal
leerlingen der school, een gymnastiek-de-
monstratle onder leiding van den eymnastiek
lecraar, den heer B. Miedelna. Meisjes en
jongens voerden diverse marschen uit, on
der begeleiding van piano-muziek. waarna
door meisjes en Jongens afzonderlijk diverse
Niels Bukh-oefenlngen. rythmische en bank-
oefeningen werden uitgevoerd.
De aanwezigen bleken over het werk van
leeraar en leerlingen zeer tevreden.
Hierna hield de heer Kijne een rede. waar-
In hij de beteekenis van ouderavonden uit
eenzette.
Gememoreerd werd nog 't ruimtegebrek,
waaraan de NIcolaas Beetsschool lijdt, waar
door 't noodzakelijk was, dat een klasse on
dergebracht werd. met toestemming" van den
Inspecteur van het L. Onderwijs, in 't lokaal
van Chr. Belangen. Vermeld werd, dat de
plannen tot uitbreiding der school nog in
behandeling waren, welke plannen o.a. In
houden: bijbouw van 2 lokalen en modemt-
seerlng van de bestaande lokalen. De hoop
werd uitgesproken, dat deze plannen bij het
begin van don nieuwen cursus werkelijkheid
zouden worden. Daarna werd de vergadering
gesloten door het oud-bestuurslid, den heer
J. A. Hoekendijk, die een woord van hulde
sprak tot hot hoofd der school, voor de
energieke en sympathieke wijze, waarop hij
zijn taak volbrengt. Verder werd vooral ook
de heer Miedetna geprezen, voor hetgeen hij
op gymnastisch gebied den leerlingen ge
leerd had.
Daarmede was de bijeenkomst afgeloooen
en begaven alle ouders zich naar de daar
naast liggende school om 't werk der leerlin
gen te bezichtigen en met 't personeel der
school hierover te spreken. In de school was
't een kleine tentoonstelling van 't gemaak
te werk. Inzonderheid trok de aandacht 't
geen op 't gebied van handenarbeid en
handwerken door de leerlingen gepresteerd
werd. Voel aandacht werd door de ouders
geschonken aan de diverse leermiddelen, zoo
als vele natuurkundige instrumenten, pro
jectie-lantaarn enz.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Stoppage Hoeden vormen
Groote Houtstraat 5a
OM HET KAMPIOENSCHAN DANSEN VAN
HAARLEM
Ten tweeden male is te Haarlem gestreden
om het stads-kampioenschap dansen, dat
tevens een kans geeft voor het kampioen
schap van Nederland. In onzen tijd van type-,
pianospeel-, buitel-, vlieg- en andere wed
strijden is een danswedstrijd niet eens zoo
heel bijzonder meer, er komt nog wel een
behoorlijk aantal menschen naar kijken,
maar niet meer dan bijvoorbeeld naar een
gewoon balmasqué. En ook het aantal deel
nemers is niet overstelpend. Zoo dansten Za
terdagavond de weastrijdende paren tot een
getal van tien op den ruimer, vloer van
„Dreefzicht", omringd door een niet groote,
maar toch een in spanning, afwachting en
tenslotte in enthousiasme verkeerende scha
re. Op „kenners", doch ook op ande~en maakt
zoo'n dansconcours een aantrekkelijker in
druk. De dans wordt er op zijn best gedemon
streerd en ln velerlei vormen. De wedstrijd
bestond uit drie afdeelingen, fox-trot, Engel-
sche wals en tango. De Haarlemsche afdee-
llng stond dit jaar onder leiding van het
Dansinstituut Schroder. Doch ook de leider
van de nationale competitie, de heer C. Klin-
kert uit Amsterdam was aanwezig, als voor
zitter van de jury, die verder bestond uit mej.
Peggy O'Brien uit Den Haag en den heer
Antome Kroes, dansleeraar te 's-Gravenhage.
Het was ook de beer Klinkert die den avond
opende met een toespraak, waarin hij er den
padruk op legde, dat de le en 2e prijswin
naars in aanmerking komen voor de finale
te Amsterdam, En de nationale danskampioe-
nen krijgen weer de kans om mee te dingen
in het Internationale concours te Nice.
Verder deelde de heer Klinkert mede, dat
de finale op 6 April te Amsterdam waar
schijnlijk zal worden bijgewoond door den
bekenden Engelschen dansleeraar Santos Ca-
sani uit Londen. De bezoekers krijgen dan
tevens de gelegenheid om deze beroemden ex
pert eenige dansen te zien demonstreeren.
Onder het oppertoezicht van de jury en de
bcoordeelinger. en vergelijkingen van he
publiek hebben de paren achtereenvolgens de
drie dansen uitgevoerd. De heer Kroes, die
bij dit dansen de ieiding had, toonde zich een
uitstekend gangmaker, hij deed het wed-
strijddansen afwisselen door dansen van het
publiek en door demonstraties, welke de hee
ren Schroder en diens partner mej. v. d. Goes
en Klinkert en partner uitvoerden.
Rens Renooy's Dance-band zorgde hierbij
voor goede dansmuziek.
Tegen half twaalf werd de finale gedanst.
Het bleek, dat een zestal paren ln den eind
strijd kwam. De finale bestond wederom uit
de drie genoemde dansen. Het resultaat was
ten slotte dat eerste prijswinnaars en dus
kampioenen van Haarlem werden mej. A.
Hooy en de heer J .Beekelaar. Zij ontvingen
ieder een zeer fraaien zilveren beker met in<
scriptie. De tweede prijs, een medaille viel
ten deel aan mej. Jos. van Tongeren en den
heer J. Voetelaar, de derde aan mej. J. de
Mon en den heer J. Lamsvel, de vierde aan
mej. G. Maas en den heer N. Jack. Het eerste
en derde paar kregen bovendien een doo:
particulieren beschikbaar gestelden extra-
prijs, respectievelijk voor Engelsche wals en
Tango. De heer Kroes hield bij het uitreiken
van de prijzen een toespraak.
Het verdere gedeelte van den avond en den
nacht was gewijd aan den dans „buiten de
competitie", waarzij een bijzondere acttractie
vormde het optreden van leerlingen van het
Instituut Schroder als revuegirls en in een
„Tulp-ballet", en een demonstratie door den
heer Schroder en partner van de „Skaters-
waltz" en een Engelschen wals.
PAEDAGOGISCH JEUGDCONCERT
H. O. V.
De Haarlemsche Orkestvereeniging geeft
Dinsdag 25 Maart een Paedagogisch jeugd*
concert in de Gemeentelijke Concertzaal. De
inleiding en verklaring zullon gegeven won
den door Hendrik Andriessen. Op het pro
gramma staan de Afscheids-symphonie van
Jos. Haydn, de „Prélude a l'après mtdi d'un
faun;'', van Debussy en „L'apprenti sorcler"
van Paul Dukas. Het concert is toeganke-
Mik voor de jeugd en voor volwassenen.
Een praatje over beleggingstrans
acties in verband met de wijzi
gingen op de geldmarkt. Nieuwe
disconloverlaging .te Londen.
Blijkens den Rijkcmiddelenstaat van Fe
bruari heeft de Beursbelasting over de maand
Februari f 682.441 opgebracht tegen f 169 241
in Januari. Men wachte zich echter om uit
dit markante verschil ten gunste van Fe
bruari de conclusie te trekken dat deze korte
maand voor den effectenhandel ruime pro
visiebaten zou hebben opgeleverd. Februari
ls op de effectenbeurs van Amsterdam even
stil geweest ais haar voorganger; de verkla
ring van het hooge cijfer voor Februari ligt
grootendeels in. ae meerdere emiss.es. .we ke
hebben plaats gevonden. De beurste! asting
is ook verschuldigd over de eoewijzingsbiiiet-
ten en deze hebben voor het overgroots deel
betrekking gehad op de uitghte van beleg
gingswaarden. Aan ae belegging wordt thans
weer in veel sterkere mate aandacht ge
schonken. niet alleen omdat de aandeelen-
markt telkens weer teleurstelt en ook deze
week het niveau weer verder is Ingezakt, al
thans in het begin der week maar ook omdat
de groote prijsdaling op de goederenmarkt- en
de daarmede in verband staande verruiming
der geldmarkt een zoodanige verandering
brengt in de renöementseischen. dat het tijd
wordt de belegging portefeuilles onder de
loupe te nemen, om te zien of hierin geen
wijziging moet worden aangebracht Dat is
niet slechts een uitvinding van den op pro
visie belusten makelaar, maar ook een nut
tige bezigheid voor den kapitalist, die zich
in zijn belegging moet aanpassen bij de
tijdsomstandigheden en van de koerswijzi
gingen der fondsen profijt trekken moet. Het
is hier niet de plaats om concrete adviezen
te geven over de samenstelling van effecten
portefeuilles. Er zijn in ons land ge'ukkïg
nog hoogst betrouwbare, onpartijdige vakbla
den, die zich daarmede-bezighouden. En elke
effectenmakelaar Is bereid over deze materie
van advies te dienen. Maar in het algemeen
kan en mag hier wel worden gezegd, dat
tweeërlei verandering thans dient te worden
overwogen. In de eerste plaats de omzetting
van in koers gestegen Hollandsche obligaties
in buitenlandsche van hooger rentetype. voor
zoover ze beneden pari noteeren, en in de
tweede plaats de omzetting van 5 1/2 en 6 pet.
Hollandsche obligaties in dito schuldbrieven
van lager rentetype, waarvan weliswaar geen
hooger rendement wordt verkregen, maar
waarbij de kans op geleidelijke koersstijging
grooter is. In verband met mogelijke aflos-
sing, versterkte of periodieke aflossing stijgen
de 5 1 '2 en 6 pet. obligaties doorgaans niet
meer dan enkele procenten boven pari en
ook al daalt de rentestand verder, zoo is toch
voor de obligaties van dat rentetype geen
nieuwe koersstijging te verwachten. Zoo is
ei' tussohen de 4 pet. Nederland 1916 en de 6
pet. Nederland 1922 slechts een koersverschil
van 7 pet.; tusschen de 41/2 pet. Nederland
en de 5 pet. Nederland een verschil van
slechts 3 4 pet- Sinds 2 Januari van di'. jaar
zijn de 5 pet. Nederland 1919 van 102 pet. jot
101 3 8 pet. teruggegaan, terwijl de 4 pet Ns-
derlar.i van 1916 van 95 3.8 tot 97 3 8 zijn ge-
steger. De 5 pet. Nederland 1919. die thans
nog 13 3 boven pari noteert, is grootendeels
afgelost en loopt nog sechts enkele jaren.
Ornaat de aflossing koersverlies brengt, stijgt
de koers dus niet meer. De .5 pet. Nederland
1918 heeft een langcren looptijd en noteert
daarom ruim 1 pet. hooger dan die van 1919.
Maar zij kan toch vervroegd worden afge
lost, hetgeen bij*een verdere daling van den
rentestand zeker niet onwaarschijnlijk
moet worden geacht. Deze mo, - ijkheid staat
aan een verdere koersrijzing der obligaties
in den weg en met het oog daarop zal men
cus hebben te overwegen in hoeverre het ge-
wenscht is 5 pet., 5 1 2 en 6 pet. obligaties te
verwisselen in 4 12 pet-, en 4 pet. stukken,
waarbij de uitlotir.g geen verlies oplevert en
de kans op vervroegde aflossing voorloopig
nog niet bestaat. Precies eender staat het met
gemeentelijke leeningen en met pandbrie
ven. De 5 pet. pandbrieven noteeren thans
meest boven pari en zetten hun koersrijzing
niet verder voort uit vrees voor mogelijke af
lossing uit de opbrengst van nieuwe tegen
lagere rente uitgegeven series. Vandaal" dat
den iaatsten tijd reeds een opmerkelijke
koersstijging van 4 pet- pandbrieven heeft
plaats gehad. Bij deze stukken bedroeg het
rendement eenige weken geleden weinig min
der dan de 4 12 pet. stukken, maar was de
kan op een langzaam stijgen der koersen
aanwezig. Verdwenen is die kans ook thans
nog niet. Terwijl de 4 pet. staatsobligaties
nog slechts enkele procenten beneden pari
noteeren en de 4 pet. gemeenteleeningen 94
a 95 pet.. worden de 4 pet. pandbrieven voor
ca. 90 pet. verhandeld en zijn er zelfs nog en
kele beneden dien koers te krijgen. In 'net
koersverloop der laatste weken is te merken
dat er ruiltransacties worden uitgevoerd en
wanneer de geldmarkt nog eenigen tijd blijft
z-ooals ze thans is, zullen ongetwijfeld meer
zulke affaires plaats vinden. De Géd-
mar-kt is nog altijd zeer ruim, niet alleen
hier, maar ook in het buiten'and. De dis-
oonti der groote circulatiebanken weden
nog steeds verlaagd en in het vrije verkeer
ziet men koersen van 2 en 21/2 pet. De mo
gelijkheid bestaat dus dat men zich voor ge-
ruimen tijd met een beduidend lager rende
ment van beleggingswaarden zal moeten te
vreden stellen en dat. diensvolgens de 4 pet.
obligaties kans hebben allengs den parikoers
te bereiken.
Wat buitenlandsche fondsen betreft, ook
deze beginnen in sterkere mate te profitee-
ren van de lagere geldkoersen. Ondanks de
moeilijkheden, waarmede men in Duitsch-
land te kampen heeft, neemt het vertrouwen
in Duitsche schuldbrieven toe, tengevolge
waarvan de koersen der laatste weken aan
merkelijk gestegen zijn. Wij hebben hieron
der een lijstje opgenomen, waaruit de koers
verschillen blijken.
1929.
5
4 1/2
4
4 1/2
7
41/2
4
41/2
7
7
6 1/2
6
61/2
Naam van het Fonds
pet. Nederland 1919 f 1000
pet. Nederland 1917 f 1000
pet. Nederland 1916 f 1000
pet. Ned.-Indië 1926 f 1000
pet. Dultschl. 1924 100
pet. Amsterdam 1916/17
pet. 's-Gravenhage 1916
pet. Zuid-Holiand 1915
pet. D. Kali-Synd. 20—100
pet. Krupp 1927
pet. Ver. Stahlwerke
pet. Luik
pet. Dresden
pet. Pruisen 1926
pet. Ver. Rijn-Ruhr Waters
pet. Ruhrgas A. G.
pet. Ruhr Chemie A. G.
L.K.
100
98 13/16
93 1/4
94 1/2
1011/4
93
921/8
99 5/8
102 1/8
67 1/4
73
94
85 5/8
74
741/2
70 7/8
HX.
102 5/16
101 1/4
98 7/16
99 15/16
106 1/16
100 1/4
96 1 4
100 1/2
107 1/2
77 3/8
87 1/2
102 1/2
97 1/8
92
93 7/8
2 Jan.
102
100
95 3/8
96
103
98 3/4
93 1/2
100 1/2
104 1/2
73
79 1/4
99 1/2
961/2
86
75 3/4
80
71 1/4
1 Mrt.
102
100 13/16
96 3/4
97
104 1/2
99 1/4
95 1/2
100 1/4
105 3/8
77 1/2
831/8
100
96
92
82 1/8
83 9/16
80 1/2
19 Mrt.
101 5/16
101 1/4
97 3/8
96 1116
104 3/4
99 7/16
95 1/2
100 1/4
105 1/2
78 1/2
87
100
98 1/2
96 7/8
37 1/2
88
83 7/8
Ons kolommetje is met deze beschouwing
over beleggingswaarden vrijwel volgepraat,
zoodat we ons van een bespreking der fond-
senmarkt ditmaal zullen moeten onthou
den. De ongedecideerde stemming, welke nog
steeds t,e Amsterdam heerscht, zij daartoe
een voldoend excuus! Zeer flauw begonnen,
is de markt later wat hersteld, maar de vrees
voor de malaise, die thans het onderwerp van
den dag ls, houdi de koopers op ae aandee-
lenmarkt tegen. New-York zond deze week
hoogere koersen, maar is nog niet te ver
trouwen. De toestand in de Unie is trouwens
geen maatstaf voor dien in Europa. Juist het
feit dat Amerika een teveel en Europa een
tewelnig aan kapitaal heeft, is in den kerm
der zaak de oorzaak van de misère, waarin we
ons bevinden.
De disconto verlaging te Londen tot 31/2
pet. miste grootendeels haar invloed omdat
men haar had verwacht.
LEITTNGA.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BARTEL IORISSTPAAT 16
T t LEF. No. 10756
Apex Klop-Veeg-Stofzuigers
f 175.-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel.
FEUILLETON
Roman van
HULBERT FOOTNER.
32)
Gryils zat aan den anderen kant met zijn
rug tegen een rots. Te oordeelen naar zijn
drukken spreektoon was hij bost gehumeurd.
Mabyn zat met ziin rug naar Garth. Hij
had zijn bekende laffe en slappe houding en
sprak weinig. Garth vreesde hem niet, want
hij wist. dat Natalie veilig voor hem was.
zoolang een sterkere man ln de nabijheid
was.
Mary Co-que-wasa diende het eten op en
op den voorgrond zat Xavlcr te knutselen.
Garth keek naar Natalie met een klonpend
hart. Wat was zij flink. Hoe nobel en dapoer
nam zij den vreeselijken toestand op. Hoe ver
langde hij haar te doen weten, dat hij nabij
was
Zij at weinig, stond op en verdween in de
tent. GrvlLs stak een sigaar op en gaf er een
aan Mabyn. Mary verzamelde de borden en
Xav'.er bracht ze naar de rivier om ze te was-
schen. Garth voelde onwillekeurig met den
vinger naar den geweerhaan. Het leek hem
of ui die menschen aan hem waren overge
leverd Maar hij spaarde hen voor het oogen
blik. omebu h(j ze niet allen tegelijk kon neer
leggen. Een sprong bulten den vuurcirkel
en zij waren vrij. Eerst moest hij Natalie bc-
Mavy ging de tent binnen, die zU blijkbaar
met Natalie deelde. Toen kwam zij woei- te
rug om de vaten te wasschen in een ketel
water, die zij boven het vuur hield. Met een
bos takken deed zij het smeulende vuur weer
opvlammen.
Te laat bemerkte Garth de beteekenis van
deze daad. Hij keerde terug en stiet tegen
een steen die van de rots rolde en met een
zwaren plons ln het water terecht kwam. Zijn
geweer omklemmend keek hij rond. Alleen
Xavler hoorde het geluld en keek even op.
Op dat oogenblik flikkerde het vuur fel op
en maakte Garth en zijn schaduw zichtbaar.
Xavler sprong op en stiet een alarmkreet.
Dit was op een na de laatste gil die hij
slaakte. De scherpe knal van Garth's geweer
weerkaatste in het dal; de kleurling sprong
rond onder pijnlijk gejammer, tuimelde in
het diepe water on werd meegesleurd.
Alvorens Garth nogmaals kon aanleggen
had Mary haar emmer water opgenomen en
hem over het vuur uitgestort.
De bergpas lag in volkomen duisternis.
HOOFDSTUK XXIV.
De doodclyke bergpas.
De duisternis was zoo dicht als een muur.
Langzaam aan begonnen de verafgelegen
stronken van het vuur te ontvlammen, maar
weer werd een plas water uitgestort en de
laatste vonk doofde. Garth spitste zijn ooren.
Het duurde lang voor eenig geluid van den
anderen oever doordrong, toen, heel voor
zichtig. begonnen zij te werken. Er was een
vreemd regelmatig vallen van steenen, dat
hij aanvankelijk niet verklaren kon. Maar
plotseling begreep hij. dat zij bezie waren
een barricade op te werpen. In dat geval zou
Mabyn bij daglicht gemakkelijk alleen de
rivier kunnen bestrijken, terwijl de twee
mannen Natalie ontvoerden. Hij .noest kost
wat kest den anderen oever bereiken
Voorzichtig zocht hij do steenen die boven
dan waterspiegel staken, greep hier een tak
en daar een steen. Toen ging hij met groote
omzichtigheid te water. Een ijzige kou over
viel hem. maar hij ging verder en kwam tot
zfjn middel in het water.
Zorgvuldig hield hij zijn geweer en zijn
uitrusting er boven uit om deze droog te
houden. Hij nam zijn route met den stroom
mede, en hoever hij beneden het kamp was
kon hij niet nagaan, toen hij eindelilk den
anderen oever bereikte. Hevig verkleumd
kroop hij voort over de steenen. Op een ver
scholen plek rolde hij zich in zijn dekens, in
de hoop. dat zijn bloedsomloop zich zou
horst/ellen. Zijn ledenmaten waren stijL zijn
voeten cn handen gevoelloos maar zijn wil
was sterk. Hij wilde niet week zijn. hij wilde
warm worden. Zijn lichaamswarmte vam
terug met een brandende pijp. Een uur lang
gunde hij zich rust.. Toen kroop hij met zijn
pak op den rug en 't geweer in de hand naar
het kamp. Met buitengewone voorzorg koos
hij zijn weg. Boven en beneden heerschte
zwarte duisternis.
Ten slotte voelde hij, dat hij het kamp na
derde. Hij werd nog omzichtiger en klemde
zich dicht aan de rotsen vast. Plotseling zag
hij aan zijn rechterhand een grijze vlek, die
hij herkende als den wand van de groote
tent. Hij ging languit liggen en luisterde. Hij
hoorde den doffen slag van de neervallende
steenen en zag de drie menschen voorzichtig
heen en weer gaan. Zij werkten alle drie aan
de barricade.
HU dacht na wat hem te doen stond. Kon
hU maar verstaan wat er gesproken werd.
Eindelijk kwamen twee figuren naar de tent
en gingen binnen. Hij hoorde Mabyn's stem
klagend vragen;
Wat heb je haar gezegd?
Dat zij op de barricadè nioet blijven zit
ten om te waken, antwoordde Gryils. Ze
kunnen niet oversteken voor morgen vroeg.
Maar wij hebben evenmin kans. Ze moet er
ook voor waken, dat de dame het vlot niet
naar haar vrienden kan verzenden.
Ga je morgen vroeg verder? vroeg Ma
byn angstig.
Denk er niet aan, antwoordde de ander
koel. we hebben voldoende voedsel en paar
den en wij beheerschen de eenige overtrek
van de rivier. We blUven kalm hier tot de
anderen geen voedsel meer hebben. Veel
kunnen ze niet bezitten!
Misschien verneemt de politie het ge
val mompelde Mabyn.
Laat ze komen, zei Gryils, ze kennen
me! En wat Jou betreft, ik meen dat een
man gerust, een reisje mag maken met zijn
wettige vrouw, is 't niet?
Er was een stilte. Een lucifer werd aange
streken en Garth begreep, dat Gryils weer
een sigaar ging rooken.
Mijn meening is, dat. Pevensey heele-
maal alleen is. Maar al zijn ze met hun
drieën, wat kunnen ze dan nog? Wij zijn bo
vendien in ons recht, want zij hebben eerst
een man van ons gedood.
Was het niet beter geweest, dat ik met
haar naar de Slavi-Indianen was gereden?
vroeg Mabyn.
Gryils schudde het hoofd.
Wat zeg je? En mij berooven van mijn
aangenaam gezelschap?
Mabyn zweeg. Garth begreep welk een fol
tering van machtelooze vrees en woede de
kerel moest lijden. HU had zich met handen
en voeten aan Gryils overgeleverd, die zUn
bedoelingen met Natalie niet onder stoelen
of banken stak.
GU ÏU maar slapen, zei Gryils, 't is be
ter voor jou om vannacht niet 'te waken. Ik
ga ook even een dutje doen en Mary aflos
sen voor cie morgen aanbreekt.
Garth had nu genoeg gehoord. Hij kroop
zachtjes nuar den anderen kant van de tent
en wachtte bij iedere beweging m te luisteren.
Hun beleer leven hing af van al of geen ge
luid maken. Met het mes tusschen de tanden
kroon hU naar de kleine tent en luisterde of
hfj Natalie's ademhaling hoorde. HU kon
niet zeggen of zy sliep of niet. HU nam toen
zijn mes in de hand en sneed een scheur in
het zeil. HU durfde Natalie niet aan te raken
uit vrees dat zij met een kreet zou ontwa
ken. Maar zU sliep niet en lette od al?es wat
om haar heen gebeurde. Vlak bij zijn oor
fluisterde een stem, zacht als de zephir. rijn
naam. Een zucht van verlichting ontsnaote
rijn lippen. HU drukte haar hand tegen zich
aan en een huivering doortrilde beiden. Hij
had Natalie gevonden. Het leven kent slechts
één zoo'n oogenblik.
Ik wist dat je komen zoudt. Ik wist 't!
snikte zU in rijn armen.
De ontroering was hevig, maar hU moest
zijn hoofd koel houden. HU nam haar dich
ter bij zich en streelde haar.
Dar-n-e. dann^f n-<telle! fluisterde hij,
geen geluit tot wij vrij zijn!
Hij gaf haar een oogenblik tijd om tot zich
zelf te komen.
Ben je gereed? vroeg hU.
ZU knikte gretig.
Ik wUs den wee. fluisterde hU en jy
komt vlak achter mij aan. Heel lanezaam.
Voetje voor voetje. Op handen en kn'eën.
Natalie drukte rijn hand tegen haar lip
pen.
HU kroop door het gat en wachtte op haar.
Zy maakte geen geluid. Hij raakte haar aan
met een geruststellend gebaar en voelde dat
haar eene arm nog in het verband hing.
Toen kropen rij langzaam de rots af, van
tijd tot- tUd rustend om te luisteren. Door de
aanraking van haar hand op zijn been,
voelde hU dat zU hem van nabij volgde.
(Wordt vervolgd).,