beAkojdaA Ctea/n CtacAeu H. D. VERTELLINGEN. J. Lottgering Fiiiajieieele Kroma ka STADSNIEUWS Verven Stoomen DE MOEILIJKE REIS HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG 24 MAART 1930 (Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden). door HENDRIK LINDT. De Tunnel. Do gebochelde man verdween in het gat. Het was. of de aarde hem had verzwolgen. Geen lichtstraal drong door in die Inktzwarte duisternis. Een oogenbllk keek Garcia Vanegas be hoedzaam om zich heen. Martinez, zei hij, blijf de eerste tien mi nuten doorgaan met vuren en minder dan langzamerhand. Als Je meent het onopval lend te kunnen doen. volg Je ons. Maar ver geet niet, den steen achter Je dicht te laten vallen. - Ik zorg er voor, Generaal! Mooi! Vanegas liet zich eveneens door de vier kante opening zakken. Santa Madonna, vloekte hij, je kunt hier geen hand voor oogen zien. Heb Je niet een lichtje, Juan? Ik kom al, Generaal! De gebochelde man stak een kaars aan. Hoever ben je? Ik ben tot onder het huis gekomen, Generaal. 21oo, dat heb je hem dan drommels vlug geleverd. Weet je zeker dat je zoover bent? Zoo zeker als een mensch iets weten kan, Generaal. U herinnert u nog wel, dat wij een afstand nauwkeurig hadden opgemeten in verband met het opstellen van ons ge schut. Toen kwamen onverwachts de troe pen van Calles en werden we in dit ver- wenschte hok opgesloten. Negen dagen met geen ander voedsel dan een 'nonip droeg brood en een vcld- Ilesoh bedorven water! gromde Vanegas. Die duivels! Wanneer we hier levend vandaan komen, Juan, zullen wc hen krijgen! Een beetje bukken, Generaal. Om tijd te sparen heb ik den tunnel niet zoo erg hoog gemaakt. Vicr-en-zeventig meter is een heel stuk. Je bent een juweel, Juan. Ik begrijp al leen niet, hoe je zoo zeker weten kunt, op 'le goede plaats uit te zullen komen. Dat is een klein kunstje, Generaal. Hier is een kompas. De verlaten woning waar wij naar boven hopen te komen, achter cie linie van den vijand, ligt zuiver in het Noorden. Ik had dus niets anders te doen. dan zorgvuldig in Noordelijke richting te graven. Mijn tunnel is kaarsrecht. Het is de proef op de som, dat ik niet ben afgeweken. Overigens hebben we altijd links en rechts nog twee meter speling. Dat is wel niet veel op een lengte van vier-en-zeventig meter, maar in dit geval voldoende. Duivelskunstenaar! Wanneer wij heel huids ontsnappen, is dat alleen Jouw werk! Het heêft niets te beteekenen, Gene raal.. Generaal? In deze onderneming draag ik het opperbevel aan Je over. Hoe zijn je verdere plannen? Nogal eenvoudig, Generaal. Wanneer wij gereed zijn voor de vlucht, graaf ik het laatste stuk van den tunnel door. We komen dan uit in de verlaten hoeve. Zooals wc hebben kunnen vaststellen. Is geen man van den vijand daar nog binnengedrongen. Nie mand zal ons dus bemerken. Tweehonderd nieter achter de hoeve begLnt het bosch. Als we dat bereiken, Zijn wij gered, want Marti nez kent er den weg als niemand anders in geheel Mexico. De hoofdzaak is dus. :lat Jvlj niet ontdekt worden terwijl wij aan de ach terzijde de verlaten woning uitgaan en in de richting van het bosch vluchten, want dan krijgen wij onverbiddelijk den kogel. Je hebt gelijk. Juan. Onze tegenstan ders willen ons het Liefst levend gevangen nemen. Daarom ook belegeren zi] ons zoo lang. hoewel zij ons met hun overweldigende meerderheid gemakkelijk onder den voet kun nen loopen. Maar warmeer zij bemerken, dat wij zouden kunnen ontsnappen, zullen rij niet aarzelen, ons neer te schieten. Denk je dat er een goede kans is ongezien het bosch te bereiken? Een goede kans is er zeker, Oeneraal. De vijnd ligt. goed verschanst, in een cirkel on geveer vijftig meter van ons af cn heeft na tuurlijk alle aandacht voor ons blokhuis. De tunnel komt vijf-en-twintig meter achter hen uit. Daarenboven zijn wij gerulmen tijd gedekt door de hoeve. De rest der vijande lijke troepen is verder weg, ln Zuidelijke richting, gelegerd. Daar bovlndt zich ook hun artillerie en hun geheele verdere uitrus ting. Niemand zal iets bemerken van wat honderdvijftig meter naar het Noorden in de duisternis plaats vindt. Is Martlnes gereed, Hij zou nog een poosje doorgaan met schieten. Juan, maar lk geloof, dat hij er al aankomt. Zoo is het, Generaal. Een paar groote aardkluiten vielen op de schouders van Vanegas. Santa Maria, wij moeten voortmaken. Ik geloof dat de verwenschte tunnel begint te verzakken. Juan'. Als we er niet gauw Uitkomen, werden wij nog levend begraven! Vooruit, Martinez! De drie mannen strompelden voort naar het einde van den tunnel. Een nieuwe regen van aardkluiten belette hen een oogenblik vooruit te gaan. De kaars was gedoofd. Er heersebte een absolute duisternis in den tun nel. Hel en duivel vloekte Vanegas. We wor den bedolven ln dit konijnenhol. Kun je die kaars niet weer aansteken, Juan? Het ding is uit mijn handen geslagen. Generaal. Ik zal een lucifer aanstrijken, om te zien of ik die wasplt weer vinden kan. Een oogenbllk later flikkerde het; flauwe schijnsel opnieuw in de nauwe tunnel. Nog een meter of vijftien. Generaal, dan zijn we er. Op hetzelfde moment viel een groote massa aarde vlak achter Garcia Vanegas naar beneden en vulde daar de tunnel ge heel. De terugweg is ons al afgesneden Santa Madonna. \#aar is Martinez? Doorloopen, doorloopenklonk een zwakke stem van achter den aarden muur. Maar het was al te laat. Over een lengte van meer dan twintig meter verzakte nu de geheele tunnel. Een verstikkende aardlaag bedekte de drie mannen. Vooraan lag Juan. Hij was voorover geval len en in die houding geheel bedolven. Zijn rechterhand klemde zich krampachtig om het kleine stukje kaars. In de linker hield hij het kompas, dat hem bij zijn graafwerk de richting aangegeven bad. Het kompas, waarvan de naald naar het Zuiden wees, aangetrokken door de enorme ijzer massa van het wapenmagazijn in het kamp der regeeringstroepen, uit wier handen de mannen door den doodenden tunnel gered waren OUDERAVOND NICOLAAS BEETSSCHOOL. Dezer dagen werd onder zeer groote be langstelling in 't lokaal voor Chr. Belangen de Ouderavond van de Nicola as Beetsschool gehouden. Het hoofd der school, de heer Jb. Kijne, opende de samenkomst met een kort wel komstwoord. Direct daarna gaf een aantal leerlingen der school, een gymnastiek-de- monstratle onder leiding van den eymnastiek lecraar, den heer B. Miedelna. Meisjes en jongens voerden diverse marschen uit, on der begeleiding van piano-muziek. waarna door meisjes en Jongens afzonderlijk diverse Niels Bukh-oefenlngen. rythmische en bank- oefeningen werden uitgevoerd. De aanwezigen bleken over het werk van leeraar en leerlingen zeer tevreden. Hierna hield de heer Kijne een rede. waar- In hij de beteekenis van ouderavonden uit eenzette. Gememoreerd werd nog 't ruimtegebrek, waaraan de NIcolaas Beetsschool lijdt, waar door 't noodzakelijk was, dat een klasse on dergebracht werd. met toestemming" van den Inspecteur van het L. Onderwijs, in 't lokaal van Chr. Belangen. Vermeld werd, dat de plannen tot uitbreiding der school nog in behandeling waren, welke plannen o.a. In houden: bijbouw van 2 lokalen en modemt- seerlng van de bestaande lokalen. De hoop werd uitgesproken, dat deze plannen bij het begin van don nieuwen cursus werkelijkheid zouden worden. Daarna werd de vergadering gesloten door het oud-bestuurslid, den heer J. A. Hoekendijk, die een woord van hulde sprak tot hot hoofd der school, voor de energieke en sympathieke wijze, waarop hij zijn taak volbrengt. Verder werd vooral ook de heer Miedetna geprezen, voor hetgeen hij op gymnastisch gebied den leerlingen ge leerd had. Daarmede was de bijeenkomst afgeloooen en begaven alle ouders zich naar de daar naast liggende school om 't werk der leerlin gen te bezichtigen en met 't personeel der school hierover te spreken. In de school was 't een kleine tentoonstelling van 't gemaak te werk. Inzonderheid trok de aandacht 't geen op 't gebied van handenarbeid en handwerken door de leerlingen gepresteerd werd. Voel aandacht werd door de ouders geschonken aan de diverse leermiddelen, zoo als vele natuurkundige instrumenten, pro jectie-lantaarn enz. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel. Stoppage Hoeden vormen Groote Houtstraat 5a OM HET KAMPIOENSCHAN DANSEN VAN HAARLEM Ten tweeden male is te Haarlem gestreden om het stads-kampioenschap dansen, dat tevens een kans geeft voor het kampioen schap van Nederland. In onzen tijd van type-, pianospeel-, buitel-, vlieg- en andere wed strijden is een danswedstrijd niet eens zoo heel bijzonder meer, er komt nog wel een behoorlijk aantal menschen naar kijken, maar niet meer dan bijvoorbeeld naar een gewoon balmasqué. En ook het aantal deel nemers is niet overstelpend. Zoo dansten Za terdagavond de weastrijdende paren tot een getal van tien op den ruimer, vloer van „Dreefzicht", omringd door een niet groote, maar toch een in spanning, afwachting en tenslotte in enthousiasme verkeerende scha re. Op „kenners", doch ook op ande~en maakt zoo'n dansconcours een aantrekkelijker in druk. De dans wordt er op zijn best gedemon streerd en ln velerlei vormen. De wedstrijd bestond uit drie afdeelingen, fox-trot, Engel- sche wals en tango. De Haarlemsche afdee- llng stond dit jaar onder leiding van het Dansinstituut Schroder. Doch ook de leider van de nationale competitie, de heer C. Klin- kert uit Amsterdam was aanwezig, als voor zitter van de jury, die verder bestond uit mej. Peggy O'Brien uit Den Haag en den heer Antome Kroes, dansleeraar te 's-Gravenhage. Het was ook de beer Klinkert die den avond opende met een toespraak, waarin hij er den padruk op legde, dat de le en 2e prijswin naars in aanmerking komen voor de finale te Amsterdam, En de nationale danskampioe- nen krijgen weer de kans om mee te dingen in het Internationale concours te Nice. Verder deelde de heer Klinkert mede, dat de finale op 6 April te Amsterdam waar schijnlijk zal worden bijgewoond door den bekenden Engelschen dansleeraar Santos Ca- sani uit Londen. De bezoekers krijgen dan tevens de gelegenheid om deze beroemden ex pert eenige dansen te zien demonstreeren. Onder het oppertoezicht van de jury en de bcoordeelinger. en vergelijkingen van he publiek hebben de paren achtereenvolgens de drie dansen uitgevoerd. De heer Kroes, die bij dit dansen de ieiding had, toonde zich een uitstekend gangmaker, hij deed het wed- strijddansen afwisselen door dansen van het publiek en door demonstraties, welke de hee ren Schroder en diens partner mej. v. d. Goes en Klinkert en partner uitvoerden. Rens Renooy's Dance-band zorgde hierbij voor goede dansmuziek. Tegen half twaalf werd de finale gedanst. Het bleek, dat een zestal paren ln den eind strijd kwam. De finale bestond wederom uit de drie genoemde dansen. Het resultaat was ten slotte dat eerste prijswinnaars en dus kampioenen van Haarlem werden mej. A. Hooy en de heer J .Beekelaar. Zij ontvingen ieder een zeer fraaien zilveren beker met in< scriptie. De tweede prijs, een medaille viel ten deel aan mej. Jos. van Tongeren en den heer J. Voetelaar, de derde aan mej. J. de Mon en den heer J. Lamsvel, de vierde aan mej. G. Maas en den heer N. Jack. Het eerste en derde paar kregen bovendien een doo: particulieren beschikbaar gestelden extra- prijs, respectievelijk voor Engelsche wals en Tango. De heer Kroes hield bij het uitreiken van de prijzen een toespraak. Het verdere gedeelte van den avond en den nacht was gewijd aan den dans „buiten de competitie", waarzij een bijzondere acttractie vormde het optreden van leerlingen van het Instituut Schroder als revuegirls en in een „Tulp-ballet", en een demonstratie door den heer Schroder en partner van de „Skaters- waltz" en een Engelschen wals. PAEDAGOGISCH JEUGDCONCERT H. O. V. De Haarlemsche Orkestvereeniging geeft Dinsdag 25 Maart een Paedagogisch jeugd* concert in de Gemeentelijke Concertzaal. De inleiding en verklaring zullon gegeven won den door Hendrik Andriessen. Op het pro gramma staan de Afscheids-symphonie van Jos. Haydn, de „Prélude a l'après mtdi d'un faun;'', van Debussy en „L'apprenti sorcler" van Paul Dukas. Het concert is toeganke- Mik voor de jeugd en voor volwassenen. Een praatje over beleggingstrans acties in verband met de wijzi gingen op de geldmarkt. Nieuwe disconloverlaging .te Londen. Blijkens den Rijkcmiddelenstaat van Fe bruari heeft de Beursbelasting over de maand Februari f 682.441 opgebracht tegen f 169 241 in Januari. Men wachte zich echter om uit dit markante verschil ten gunste van Fe bruari de conclusie te trekken dat deze korte maand voor den effectenhandel ruime pro visiebaten zou hebben opgeleverd. Februari ls op de effectenbeurs van Amsterdam even stil geweest ais haar voorganger; de verkla ring van het hooge cijfer voor Februari ligt grootendeels in. ae meerdere emiss.es. .we ke hebben plaats gevonden. De beurste! asting is ook verschuldigd over de eoewijzingsbiiiet- ten en deze hebben voor het overgroots deel betrekking gehad op de uitghte van beleg gingswaarden. Aan ae belegging wordt thans weer in veel sterkere mate aandacht ge schonken. niet alleen omdat de aandeelen- markt telkens weer teleurstelt en ook deze week het niveau weer verder is Ingezakt, al thans in het begin der week maar ook omdat de groote prijsdaling op de goederenmarkt- en de daarmede in verband staande verruiming der geldmarkt een zoodanige verandering brengt in de renöementseischen. dat het tijd wordt de belegging portefeuilles onder de loupe te nemen, om te zien of hierin geen wijziging moet worden aangebracht Dat is niet slechts een uitvinding van den op pro visie belusten makelaar, maar ook een nut tige bezigheid voor den kapitalist, die zich in zijn belegging moet aanpassen bij de tijdsomstandigheden en van de koerswijzi gingen der fondsen profijt trekken moet. Het is hier niet de plaats om concrete adviezen te geven over de samenstelling van effecten portefeuilles. Er zijn in ons land ge'ukkïg nog hoogst betrouwbare, onpartijdige vakbla den, die zich daarmede-bezighouden. En elke effectenmakelaar Is bereid over deze materie van advies te dienen. Maar in het algemeen kan en mag hier wel worden gezegd, dat tweeërlei verandering thans dient te worden overwogen. In de eerste plaats de omzetting van in koers gestegen Hollandsche obligaties in buitenlandsche van hooger rentetype. voor zoover ze beneden pari noteeren, en in de tweede plaats de omzetting van 5 1/2 en 6 pet. Hollandsche obligaties in dito schuldbrieven van lager rentetype, waarvan weliswaar geen hooger rendement wordt verkregen, maar waarbij de kans op geleidelijke koersstijging grooter is. In verband met mogelijke aflos- sing, versterkte of periodieke aflossing stijgen de 5 1 '2 en 6 pet. obligaties doorgaans niet meer dan enkele procenten boven pari en ook al daalt de rentestand verder, zoo is toch voor de obligaties van dat rentetype geen nieuwe koersstijging te verwachten. Zoo is ei' tussohen de 4 pet. Nederland 1916 en de 6 pet. Nederland 1922 slechts een koersverschil van 7 pet.; tusschen de 41/2 pet. Nederland en de 5 pet. Nederland een verschil van slechts 3 4 pet- Sinds 2 Januari van di'. jaar zijn de 5 pet. Nederland 1919 van 102 pet. jot 101 3 8 pet. teruggegaan, terwijl de 4 pet Ns- derlar.i van 1916 van 95 3.8 tot 97 3 8 zijn ge- steger. De 5 pet. Nederland 1919. die thans nog 13 3 boven pari noteert, is grootendeels afgelost en loopt nog sechts enkele jaren. Ornaat de aflossing koersverlies brengt, stijgt de koers dus niet meer. De .5 pet. Nederland 1918 heeft een langcren looptijd en noteert daarom ruim 1 pet. hooger dan die van 1919. Maar zij kan toch vervroegd worden afge lost, hetgeen bij*een verdere daling van den rentestand zeker niet onwaarschijnlijk moet worden geacht. Deze mo, - ijkheid staat aan een verdere koersrijzing der obligaties in den weg en met het oog daarop zal men cus hebben te overwegen in hoeverre het ge- wenscht is 5 pet., 5 1 2 en 6 pet. obligaties te verwisselen in 4 12 pet-, en 4 pet. stukken, waarbij de uitlotir.g geen verlies oplevert en de kans op vervroegde aflossing voorloopig nog niet bestaat. Precies eender staat het met gemeentelijke leeningen en met pandbrie ven. De 5 pet. pandbrieven noteeren thans meest boven pari en zetten hun koersrijzing niet verder voort uit vrees voor mogelijke af lossing uit de opbrengst van nieuwe tegen lagere rente uitgegeven series. Vandaal" dat den iaatsten tijd reeds een opmerkelijke koersstijging van 4 pet- pandbrieven heeft plaats gehad. Bij deze stukken bedroeg het rendement eenige weken geleden weinig min der dan de 4 12 pet. stukken, maar was de kan op een langzaam stijgen der koersen aanwezig. Verdwenen is die kans ook thans nog niet. Terwijl de 4 pet. staatsobligaties nog slechts enkele procenten beneden pari noteeren en de 4 pet. gemeenteleeningen 94 a 95 pet.. worden de 4 pet. pandbrieven voor ca. 90 pet. verhandeld en zijn er zelfs nog en kele beneden dien koers te krijgen. In 'net koersverloop der laatste weken is te merken dat er ruiltransacties worden uitgevoerd en wanneer de geldmarkt nog eenigen tijd blijft z-ooals ze thans is, zullen ongetwijfeld meer zulke affaires plaats vinden. De Géd- mar-kt is nog altijd zeer ruim, niet alleen hier, maar ook in het buiten'and. De dis- oonti der groote circulatiebanken weden nog steeds verlaagd en in het vrije verkeer ziet men koersen van 2 en 21/2 pet. De mo gelijkheid bestaat dus dat men zich voor ge- ruimen tijd met een beduidend lager rende ment van beleggingswaarden zal moeten te vreden stellen en dat. diensvolgens de 4 pet. obligaties kans hebben allengs den parikoers te bereiken. Wat buitenlandsche fondsen betreft, ook deze beginnen in sterkere mate te profitee- ren van de lagere geldkoersen. Ondanks de moeilijkheden, waarmede men in Duitsch- land te kampen heeft, neemt het vertrouwen in Duitsche schuldbrieven toe, tengevolge waarvan de koersen der laatste weken aan merkelijk gestegen zijn. Wij hebben hieron der een lijstje opgenomen, waaruit de koers verschillen blijken. 1929. 5 4 1/2 4 4 1/2 7 41/2 4 41/2 7 7 6 1/2 6 61/2 Naam van het Fonds pet. Nederland 1919 f 1000 pet. Nederland 1917 f 1000 pet. Nederland 1916 f 1000 pet. Ned.-Indië 1926 f 1000 pet. Dultschl. 1924 100 pet. Amsterdam 1916/17 pet. 's-Gravenhage 1916 pet. Zuid-Holiand 1915 pet. D. Kali-Synd. 20—100 pet. Krupp 1927 pet. Ver. Stahlwerke pet. Luik pet. Dresden pet. Pruisen 1926 pet. Ver. Rijn-Ruhr Waters pet. Ruhrgas A. G. pet. Ruhr Chemie A. G. L.K. 100 98 13/16 93 1/4 94 1/2 1011/4 93 921/8 99 5/8 102 1/8 67 1/4 73 94 85 5/8 74 741/2 70 7/8 HX. 102 5/16 101 1/4 98 7/16 99 15/16 106 1/16 100 1/4 96 1 4 100 1/2 107 1/2 77 3/8 87 1/2 102 1/2 97 1/8 92 93 7/8 2 Jan. 102 100 95 3/8 96 103 98 3/4 93 1/2 100 1/2 104 1/2 73 79 1/4 99 1/2 961/2 86 75 3/4 80 71 1/4 1 Mrt. 102 100 13/16 96 3/4 97 104 1/2 99 1/4 95 1/2 100 1/4 105 3/8 77 1/2 831/8 100 96 92 82 1/8 83 9/16 80 1/2 19 Mrt. 101 5/16 101 1/4 97 3/8 96 1116 104 3/4 99 7/16 95 1/2 100 1/4 105 1/2 78 1/2 87 100 98 1/2 96 7/8 37 1/2 88 83 7/8 Ons kolommetje is met deze beschouwing over beleggingswaarden vrijwel volgepraat, zoodat we ons van een bespreking der fond- senmarkt ditmaal zullen moeten onthou den. De ongedecideerde stemming, welke nog steeds t,e Amsterdam heerscht, zij daartoe een voldoend excuus! Zeer flauw begonnen, is de markt later wat hersteld, maar de vrees voor de malaise, die thans het onderwerp van den dag ls, houdi de koopers op ae aandee- lenmarkt tegen. New-York zond deze week hoogere koersen, maar is nog niet te ver trouwen. De toestand in de Unie is trouwens geen maatstaf voor dien in Europa. Juist het feit dat Amerika een teveel en Europa een tewelnig aan kapitaal heeft, is in den kerm der zaak de oorzaak van de misère, waarin we ons bevinden. De disconto verlaging te Londen tot 31/2 pet. miste grootendeels haar invloed omdat men haar had verwacht. LEITTNGA. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel. STOFZUIGERHUIS MAERTENS BARTEL IORISSTPAAT 16 T t LEF. No. 10756 Apex Klop-Veeg-Stofzuigers f 175.- INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel. FEUILLETON Roman van HULBERT FOOTNER. 32) Gryils zat aan den anderen kant met zijn rug tegen een rots. Te oordeelen naar zijn drukken spreektoon was hij bost gehumeurd. Mabyn zat met ziin rug naar Garth. Hij had zijn bekende laffe en slappe houding en sprak weinig. Garth vreesde hem niet, want hij wist. dat Natalie veilig voor hem was. zoolang een sterkere man ln de nabijheid was. Mary Co-que-wasa diende het eten op en op den voorgrond zat Xavlcr te knutselen. Garth keek naar Natalie met een klonpend hart. Wat was zij flink. Hoe nobel en dapoer nam zij den vreeselijken toestand op. Hoe ver langde hij haar te doen weten, dat hij nabij was Zij at weinig, stond op en verdween in de tent. GrvlLs stak een sigaar op en gaf er een aan Mabyn. Mary verzamelde de borden en Xav'.er bracht ze naar de rivier om ze te was- schen. Garth voelde onwillekeurig met den vinger naar den geweerhaan. Het leek hem of ui die menschen aan hem waren overge leverd Maar hij spaarde hen voor het oogen blik. omebu h(j ze niet allen tegelijk kon neer leggen. Een sprong bulten den vuurcirkel en zij waren vrij. Eerst moest hij Natalie bc- Mavy ging de tent binnen, die zU blijkbaar met Natalie deelde. Toen kwam zij woei- te rug om de vaten te wasschen in een ketel water, die zij boven het vuur hield. Met een bos takken deed zij het smeulende vuur weer opvlammen. Te laat bemerkte Garth de beteekenis van deze daad. Hij keerde terug en stiet tegen een steen die van de rots rolde en met een zwaren plons ln het water terecht kwam. Zijn geweer omklemmend keek hij rond. Alleen Xavler hoorde het geluld en keek even op. Op dat oogenblik flikkerde het vuur fel op en maakte Garth en zijn schaduw zichtbaar. Xavler sprong op en stiet een alarmkreet. Dit was op een na de laatste gil die hij slaakte. De scherpe knal van Garth's geweer weerkaatste in het dal; de kleurling sprong rond onder pijnlijk gejammer, tuimelde in het diepe water on werd meegesleurd. Alvorens Garth nogmaals kon aanleggen had Mary haar emmer water opgenomen en hem over het vuur uitgestort. De bergpas lag in volkomen duisternis. HOOFDSTUK XXIV. De doodclyke bergpas. De duisternis was zoo dicht als een muur. Langzaam aan begonnen de verafgelegen stronken van het vuur te ontvlammen, maar weer werd een plas water uitgestort en de laatste vonk doofde. Garth spitste zijn ooren. Het duurde lang voor eenig geluid van den anderen oever doordrong, toen, heel voor zichtig. begonnen zij te werken. Er was een vreemd regelmatig vallen van steenen, dat hij aanvankelijk niet verklaren kon. Maar plotseling begreep hij. dat zij bezie waren een barricade op te werpen. In dat geval zou Mabyn bij daglicht gemakkelijk alleen de rivier kunnen bestrijken, terwijl de twee mannen Natalie ontvoerden. Hij .noest kost wat kest den anderen oever bereiken Voorzichtig zocht hij do steenen die boven dan waterspiegel staken, greep hier een tak en daar een steen. Toen ging hij met groote omzichtigheid te water. Een ijzige kou over viel hem. maar hij ging verder en kwam tot zfjn middel in het water. Zorgvuldig hield hij zijn geweer en zijn uitrusting er boven uit om deze droog te houden. Hij nam zijn route met den stroom mede, en hoever hij beneden het kamp was kon hij niet nagaan, toen hij eindelilk den anderen oever bereikte. Hevig verkleumd kroop hij voort over de steenen. Op een ver scholen plek rolde hij zich in zijn dekens, in de hoop. dat zijn bloedsomloop zich zou horst/ellen. Zijn ledenmaten waren stijL zijn voeten cn handen gevoelloos maar zijn wil was sterk. Hij wilde niet week zijn. hij wilde warm worden. Zijn lichaamswarmte vam terug met een brandende pijp. Een uur lang gunde hij zich rust.. Toen kroop hij met zijn pak op den rug en 't geweer in de hand naar het kamp. Met buitengewone voorzorg koos hij zijn weg. Boven en beneden heerschte zwarte duisternis. Ten slotte voelde hij, dat hij het kamp na derde. Hij werd nog omzichtiger en klemde zich dicht aan de rotsen vast. Plotseling zag hij aan zijn rechterhand een grijze vlek, die hij herkende als den wand van de groote tent. Hij ging languit liggen en luisterde. Hij hoorde den doffen slag van de neervallende steenen en zag de drie menschen voorzichtig heen en weer gaan. Zij werkten alle drie aan de barricade. HU dacht na wat hem te doen stond. Kon hU maar verstaan wat er gesproken werd. Eindelijk kwamen twee figuren naar de tent en gingen binnen. Hij hoorde Mabyn's stem klagend vragen; Wat heb je haar gezegd? Dat zij op de barricadè nioet blijven zit ten om te waken, antwoordde Gryils. Ze kunnen niet oversteken voor morgen vroeg. Maar wij hebben evenmin kans. Ze moet er ook voor waken, dat de dame het vlot niet naar haar vrienden kan verzenden. Ga je morgen vroeg verder? vroeg Ma byn angstig. Denk er niet aan, antwoordde de ander koel. we hebben voldoende voedsel en paar den en wij beheerschen de eenige overtrek van de rivier. We blUven kalm hier tot de anderen geen voedsel meer hebben. Veel kunnen ze niet bezitten! Misschien verneemt de politie het ge val mompelde Mabyn. Laat ze komen, zei Gryils, ze kennen me! En wat Jou betreft, ik meen dat een man gerust, een reisje mag maken met zijn wettige vrouw, is 't niet? Er was een stilte. Een lucifer werd aange streken en Garth begreep, dat Gryils weer een sigaar ging rooken. Mijn meening is, dat. Pevensey heele- maal alleen is. Maar al zijn ze met hun drieën, wat kunnen ze dan nog? Wij zijn bo vendien in ons recht, want zij hebben eerst een man van ons gedood. Was het niet beter geweest, dat ik met haar naar de Slavi-Indianen was gereden? vroeg Mabyn. Gryils schudde het hoofd. Wat zeg je? En mij berooven van mijn aangenaam gezelschap? Mabyn zweeg. Garth begreep welk een fol tering van machtelooze vrees en woede de kerel moest lijden. HU had zich met handen en voeten aan Gryils overgeleverd, die zUn bedoelingen met Natalie niet onder stoelen of banken stak. GU ÏU maar slapen, zei Gryils, 't is be ter voor jou om vannacht niet 'te waken. Ik ga ook even een dutje doen en Mary aflos sen voor cie morgen aanbreekt. Garth had nu genoeg gehoord. Hij kroop zachtjes nuar den anderen kant van de tent en wachtte bij iedere beweging m te luisteren. Hun beleer leven hing af van al of geen ge luid maken. Met het mes tusschen de tanden kroon hU naar de kleine tent en luisterde of hfj Natalie's ademhaling hoorde. HU kon niet zeggen of zy sliep of niet. HU nam toen zijn mes in de hand en sneed een scheur in het zeil. HU durfde Natalie niet aan te raken uit vrees dat zij met een kreet zou ontwa ken. Maar zU sliep niet en lette od al?es wat om haar heen gebeurde. Vlak bij zijn oor fluisterde een stem, zacht als de zephir. rijn naam. Een zucht van verlichting ontsnaote rijn lippen. HU drukte haar hand tegen zich aan en een huivering doortrilde beiden. Hij had Natalie gevonden. Het leven kent slechts één zoo'n oogenblik. Ik wist dat je komen zoudt. Ik wist 't! snikte zU in rijn armen. De ontroering was hevig, maar hU moest zijn hoofd koel houden. HU nam haar dich ter bij zich en streelde haar. Dar-n-e. dann^f n-<telle! fluisterde hij, geen geluit tot wij vrij zijn! Hij gaf haar een oogenblik tijd om tot zich zelf te komen. Ben je gereed? vroeg hU. ZU knikte gretig. Ik wUs den wee. fluisterde hU en jy komt vlak achter mij aan. Heel lanezaam. Voetje voor voetje. Op handen en kn'eën. Natalie drukte rijn hand tegen haar lip pen. HU kroop door het gat en wachtte op haar. Zy maakte geen geluid. Hij raakte haar aan met een geruststellend gebaar en voelde dat haar eene arm nog in het verband hing. Toen kropen rij langzaam de rots af, van tijd tot- tUd rustend om te luisteren. Door de aanraking van haar hand op zijn been, voelde hU dat zU hem van nabij volgde. (Wordt vervolgd).,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1930 | | pagina 6