ImAojo(b>6 Oumn Quae/wis
H. D. VERTELLINGEN.
J. Lottgering
ui® ?rr
FLITSEN
STADSNIEUWS
Verven Stoomen
INGEZONDEN
DE WEG TOT HET HART
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 7 APRIL 1930
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden).
floor EWGENIJ PETROW.
Lente,
Hot is al lente. Het ruikt naar viooltjes en
naar katten, het krijschen van de tram
wagens klinkt als harpgezang, het toeteren
van automobielen als een herdersfluit, de
kreten van kranten venters als het ruischen
van jong loof en zelfs de gezichten van de
deurwaarders der belastingen krijgen iets
menschel!) ks.
Wanneer zooiets mogelijk is, dan is het ook
geen wonder, dat de student in de medicij
nen Ostap Jurotschka al in het prille voor
jaar verliefd werd op de studente in de
paedagogle Katja Pcmatowa. „Ik ben een
koel en nuchter mensch'', was Jurotschka
gewoon vol trots van zichzelf te zeggen. ..Ik
heb geen vorstand van liefde." Maar in het
voorjaar wordt zelfs zoo'n mensch verliefd.
„Wat heb ik eigenlijk in haar gezien",
dacht Jurotschka, terwijl hij slapeloos lag op
zijn harden divan." Zij is dom, haar haren
zijn hard en van onbestemde kleur, ook haar
oogen hebben geen kleur en haar figuur is
slecht. Maar het belangrijkste ls toch: zij is
dom." En toch wist hij heel goed, dat hij on
rechtvaardig was. Pernatowa was niet lee-
üjk en ook allesbehalve dom. Zij was zelfs
ontwikkeld. „Heb je er niet op gelet", dacht
Jurotschka verder, „paedagoglek moet zij
studeeren. Argevaardigde zal zij worden. En
toch denkt zij aan niets anders dan aan
eau de cologne. En mannen. Natuurlijk."
Den geheelen nacht trachtte hij zichzelf
te suggereeren, hoe belachelijk het was, ver
liefd op haar te zijn. Maar des ochtends
werd het hem duidelijk, dat er niets meer
aan te veranderen viel. „In 's hemelsnaam,
wat zal er nu gebeuren?" vroeg hij zich af.
„De liefde is, gelijk bekend, geen aardappel.
Je kunt haar niet in het kokende water
worpen, om haar gaar te laten worden."
De student kwelde zichzelf acht dagen
lang. eindelijk vertelde hij van zijn liefde»
aan zijn vriend Dedusc-hkin.
„Kijk eens, amice", zeide die, „ieder meisje
wil op haar eigen wijze veroverd zijn. Je
kunt maar niet zoo naar haar toe gaan en
zeggen: Ik houd van je en nu allons, s' 11
vous plait. En je kunt haar ook niet zeggen:
Ik wil met je trouwen. Dat gaat zoo niet
meer in onzen tijd. Je moet gemeenschappe
lijke belangen met haar hebben, gelijke
ideeën, gemeenschappelijk werk en zoo
„Maar hoe moet ik clan weten, waar zij zich
voor interesseert?" „Ik heb haar onlangs een
lezing hooren houden. Spreek met haar bij
voorbeeld over „Gezondhe;d en huwelijk" of
zoo iets. Ik wed, dat zij zal bijten."
Jurotschka nam den raad ter harte. „Goe-
denmiddag mejuffrouw," zeide hij, toen hij
haar in de pauze in de gang ontmoette.
„Goedendag, Jurotschka," zeide zij. „Goeie
hemel, wat is u een keurige man geworden!
U hebt zelfs een frissche das om." „De ge
zondheid is inderdaad een machtige factor
ln ons leven", zeide Jurotschka. Het meisje
keek hem verwonderd aan. „Werkelijk?" zei
de zij verstrooid. „Kijkt u toch eens naar de
lente en zij keek uit het raam en zuchtte
de boomen krijgen al bladeren." „Een
boom heeft verzorging noodig, evenals een
mensch. „Een boom moet men dagelijks be
gieten en een inensch moet koude baden
nemen." „Gelooft u dat werkelijk? U ls
er dus van overtuigd, dat gezondheid een
belangrijke factor ls?" „Ja, bij voorbeeld in
het huwelijk. Dan is de gezondheid...." „Ik
weet er alles van", zeide het meisje woe
dend. „Die voordracht heb ik gisteren al ge
hoord. Neen, merci, ik ga alleen."
„Zij bijt niet," zeide Jurotschka wanhopig.
„Misschien kun je eens met haar spreken
over kinderhygiëne", adviseerde Dedusch-
kin. „Daar heeft zij gisteren in een vergade
ring druk over gedebatteerd." Jurot:chka
vond gelegenheid op een prachtigen avond
met zijn vriendin Pernatowa door het park
te wandelen. Zij gingen zitten op een bank.
De maan was groot en rood, de hemel diep.
Het was prachtig. „Weet je, lieve vriendin",
zeide jurotschka, „het komt er maar op aan,
of men tijdig voor de nakomelingschap
zorgt. De hygiëneIs een belangrijke
factor", zeide zij. „Dat is een belangrijk in
zicht. Gefeliciteerd." En zij ging weg. Maar
Jurotschka zag nog, dat er trahen over haar
wangen rolden.
„Ik weet niet, wat ik nog meer moet doen.
Ik spreek over onze gemeenschappelijke be
langen, zorg voor haar geestelijken voor
uitgang. Maar zij bijt niet."
„Misschien doe je beter het eens te pro-
beeren met het leven der bijen? Zij heeft
pas Maeterlinck gelezen".
Intusschen werd het al Mei. Maar op een
avond stemde zij toe, met 1 te gaan roei
en. Het water was heel stil, Jurotschka liet
de riemen glijden. „Zie je, liefste, je moet
uit alle bloemen honing 2uigen. Onze stof
wisseling heeft suiker noodig. De bijen bij
voorbeeld.„Leg aan. Maar onmiddellijk.
En waag het niet, mij nog eens uit te noo-
digen Zoek andere toehoorders." En zij liep
weg. Merkwaardig: zij hield een zakdoek
voor de oogen en haar stem beefde bij de
laatste woorden.
,Dat begrijp ik nietzeide Jurotschka
en hij keek hulpeloos om zich heen. En plot
seling zag hijHet heeft geen zin, te be
schrijven wat hij zag. Dat is duizendmaal
door grootere schrijvers dan ik ben beschre
ven. Hij zag den weerschijn van de maan
in het water, zag den diepblauwen hemel
boven zich, voelde den zachten adem van de
lente om zich heen. merkte zijn eigen jeugd.
En toen begreep hij alles. „Drommels" riep
hij, „Katja. Katinka!" En hij liep, zoo snel
hij kon, haar achterna. „Katja," riep hij.
toen hij haar eindelijk had ingehaeld zij
was bovendien blijven staan, toen zij hem
boorde roepen: „Katja, luister eens.Naar
den drommel met de hygiëneEn de
pacdagogie ookIk wilde alleen maar
zeggen: ik houd van je, Katinka, liefste. En:
mag ik je een kus geven? Ofschoon dat, na
tuurlijk, niet hygiënisch is. Maar deson
danks. Mag ik?"
„Idioot. Waarom vraag je da£ eerst?"
zeide zij en stak hem haar lippen toe.
EERSTE HULPVEREENIGING
„SNELVERBAND".
ALGEMEENE VERGADERING.
Vr 11 dagavond had In het gebouw De Nij
verheid" de twintigste jaarvergadering der
Eerst-Hulpvereeniging „Snelverband" plaats.
Circa half negen werd de vergadering ge
opend door den voorzitter, den heer J. H.
Fortgens, die in zijn openingswoord den over
leden oud-voorzitter, den heer W. Saeys, met
eenige gevoelige woorden herdacht. Voorts
memoreerde spreker het feit, dat de secre
taris, de heer W. Waalewijn, dit jaar zijn
functie voor de twintigste maal aanvaard
had, evenals de heer N. Hartog zijn functie
als magazijnmeester. Zij werden beiden met
bloemen gehuldigd. Ook de medische advi
seur der vereeniging, dr. Ruys, die wegens
drukke bezigheden verhinderd was ter ver
gadering te verschijnen, zal. in verband met
zijn 10-jarig leiderschap, met een bloemstuk
worden gehuldigd.
Uit het jaarverslag van den secretaris bleek
dat het aantal leden in het jaar 1929 met
tien gestegen was. zoodat de vereeniging
thans in totaal 160 leden telt. De penning
meester, de heer J. B. Heystek, deelde ver
volgens mede. dat de uitgaven in het afge-
loopen jaar f 1135.88 en de inkomsten
f 1385.97 bedroegen. Er is dus een batig saldo
van f 250.09.
Bij de verkiezing van 2 bestuursleden we
gens periodieke aftreding van mej. C. C.
Knctemann en den heer J. B. Heystek, die
zich herkiesbaar hadden gesteld, werden ge
noemde candidaten bij acclamatie herkozen.
Daarna had een huldiging plaats van de
leden dor feestcommissie, die zoo'n groot
aandeel hebben gehad in het welslagen van
het feest, dat den eersten Maart j.l. ter ge
legenheid van het vierde lustrum der ver-
eer.ig'ng gevierd is.
Besloten werd de ten geschenke ontvan
gen gelden en het saldo van den fee-tavond
te besteden voor het aankoopen van oefen-
kisten.
Een voorstel tot verzetting der oefen-
avonde werd aangehouden, terwijl ten aan
zien van de buitenoefeningen bes'oten werd
uit te zien naar een geschikt terrein, zoo
mogelijk in het centrum der stad.
Bij de rondvraag, waaraan door verschei
den leden werd deelgenomen, wekte de voor
zitter de leden op. 21 Juni a.s. deel te nemen
aan de provinciale wedstrijden te Alkmaar.
GEZELLIGE AVOND BAKKERSGEZELLEN.
Het bestuur van den Alg. Ned. Bakkers-
gezellenbond biedt ter gelegenheid van de
sluiting der vakschool, den leden en hun
dames een gezelligen avond aan op Don
derdag 10 April in het gebouw van den
Haarl. Kegelbond. Op dezen avond zal me
dewerking worden verleend door Coos en
Polly Speenhof en de Accordeon-Virtuozen
R. Gude en R. Jansen.
Van 7 tot 3 uur zal op dien avond eerst
gelegenheid zijn tot het bezichtigen van het
geen de cursisten vervaardigd hebben op de
vakschool welke door den Ned. Bakkersgezel-
lenbond werd georganiseerd.
VOETBALWEDSTRIJD OP DEN 1 MEIDAG.
Ter gelegenheid van den 1 Mei-dag zal op
het R.C.H.-terrein een voetbalwedstrijd wor
den gespeeld tusschen den Ned. Arbeiders
Sportbond en een elftal uit de besturen van
de bij den Haarl. Bestuurdersbond aangeslo
ten organisaties.
VERLOTING ARBEIDERS SPORTBOND.
Op het verzoek door het bestuur van den
Arbeiders Sportbond tot B. en W. der ge
meente Haarlem gericht, om hier ter stede
een verloting te mogen organiseeren, is
thans bij dat bestuur een gunstige beslis
sing ingekomen. De verloting heeft ten doel
behalve het aanschaffen van eenige. voor de
sport noodzakelijke benoo.ligdheden, het
Jeugdwerk voor de Pieter Jellegroep krachtig
te steunen.
OPHEFFING VAN DE DIGOELKAMPEN?
Naar in het „Nieuws van den Dag voor
Ned.Tndlë" te lezen staat overweegt de re
geering om de beide interneeringskampen
aan den Boven-Digoel op te heffen. De heer
W. P. Hillen zou naar Nieuw Guinea vertrok
ken zijn om de zaak persoonlijk te leiden. Het
Nieuws voelt zich niet gerechtigd om om--
trent de motieven nu reeds uitvoerige mede-
deelingen te doen.
CONCERT OP .MEER EN BOSCH"
Vrijdag werd door Haarlem's vocaal da
mesensemble onder leiding van Mej. Corry
Bijster, een concert gegeven in gesticht „Meer
en Bosch" te Heemstede.
Medewerking werd verleend door Mej.
Anny Dijkstra sopraan en den heer Hans
Blom, viool.
Het koor zong een achttal liederen, o.a.
van B. Zweers en Jul. Röntgen en Cat. v.
Rennes.
Dat het gebodene op hoogen prijs werd ge
steld beweest het lulde applaus na elk num
mer.
Na afloop dankte Broeder Jonker alle "Ti
medewerkenden en uitte den wensch, dat
Mej. Corry Bijster nog eens spoedig met haar
leerlingen terug zal komen.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bil: Bom, 2e Hooger-
woerddwarsstraat 4, autoped; Silvis Tuinstr.
1 Sj. autoband met wiel: v. Engelsen. Gael-
straat 4. broche: Brinkman. Archipel straat
31. band: v. Hartensveld, Ziilstraat 16 rood.
directoire: Kennel Fauna, geel hondje, witte
kat en grijs-witte kat; Bureau van politie.
Smedestraat, kruk en riiwielbelastingmerk:
Pull. J. van Zurenstraat 21. hondenoenning:
Leeuwin, Aneeang 46. zakmes: de la Faille.
Marnixstraat- 10. zakmes: Postkantoor Plein
portemonnaie niet inhoud: v. d. Walle Ge
weerstraat 36 idem: Schouten. Paoentoren-
vest 32. riiwielbelastincmerk: Brandon. Zand
poort schel aan 248. Bentveld, idem: Drollé.
Houtmarkt 15 rood schoentie: Nieuwent>nis
Oranieboomstraat 63. schoen; v. d. Wort.
Raaks 7a. touw: v. Waard. Sterrebocchstraat
12. idem: Glijsteen. Geweerstraat 42, kin-
dertaschje met inhoud.
JONGEN IN DE KLAS DOODGEBLEVEN.
Een vijftienjarige jongen, die Zaterdag
morgen bij het begin der lessen oo de am
bachtschool te Eindhoven het lokaal der
eerste timmehklasse wilde binnengaan, is.
volgens een bericht in de Tel., op den drem-
pel ineengezakt. Een geneesheer kon slechts
den dood door hartverlamming constateeren.
ingezonden mededeflingen
a 60 Cts. per regeL
BftniMMi iMMwronwriillfflill 'llUmiii "i'ii
Stoppage Hoeden vormen
Groote Houtstraat 5a
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1571
GERAMMEL
Je gaat vrcolijk op weg met
ie familie achterin
je hoort een verdacht ge
rammel en spitst je ooren
je verzoekt de passagiers
om even stil te zijn, want
er lijkt wel iets te ramme
len
'edereen luistert in druk
kende stilte en er is niets
te hooren
algemeene opinie dat vader
zich maar weer wat ver
beeldt
een oogenblik later vestig
Je er de aandacht op, dat
het nu weer duidelijk te
hooi en is
je leunt naar buiten, tot je
vrouw zenuwachtig wordt
over het gevaar van je on
oplettendheid
je verbetert de stemming
niet door te wijzen op de
mogelijkheid van een ge
broken veer of een los wiel
.tot je jongste zoon ontdekt
dat het gerammel komt van
een vrachtauto die twintig
meter achter je aan komt.
(Nadruk verboden.)
KINDERKOOR „INTER NOS".
Het voordeellg saldo van den bazar, die
gehouden werd op 15. 16, 17 Maart in gebouw
St.-Bavo, ten bate van bovengenoemd kin
derkoor is na aftrek van f 525,31 aan onkos
ten, f 1100.56 1/2. De boottocht is nu verze
kerd. Deze zal gehouden worden op Zondag
29 Juni met de driedeks salonboot van de
Alkmaar Pakket „De Alkmaar", vandaar
gaan de kinderen per trein naar Bergen.
NOODLANDING VAN EEN BELGISCH
VLIEGTUIG.
Vrijdagavond heeft een Belgisch militair
vliegtuig, wegens mist een noodlanding moe
ten maken bij Reusel, op slechts 5 Meter
afstand van de Belgische grens. Het toestel
sloeg bij de daling over den kop, de piloot,
die op weg wasnaar een terrein waar een
ander Belgisch vliegtuig, bemand met een
leerling'Vlieger een noodlanding had gemaakt
bleef ongedeerd.
JONGEN VAN EEN DAK GEVALLEN.
Te Utrecht is een jongen van het dak van
een in aanbouw zijnd perceel gewaaid- Hij
is aan zijn bekomen wonden overleden.
MOTORSCHIP GESTRAND.
Het Hollandsche motorschip „Valk" komen
de uit Groningen is Zaterdag aan de Bel
gische kust bij Westende gestrand. Sleep
boothulp is derwaarts vertrokken.
DE ALGEMEENE STAKING TE CALCUTTA.
CALCUTTA, 5 April, (Reuter). In een
gisteren gehouden vergadering onder voor
zitterschap van den burgemeester is het be
sluit genomen om er bij de werklieden-orga
nisaties op aan te dringen zich tot een alge
meene staking gereed te maken.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BARTEL JOR1SSTRAAT 16
TELEF. No- 10756
Apex Klop-Veeg-Stofzuigers
f 175.—
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Redactie
zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet terug*
gegeven.
„DE LICHTHOEVE".
Hooggeachte Redactie,
In het ingezonden stuk over „De Licht
hoeve" te Santpoort, in Uw Blad van Vrijdag
jl. wordt gezegd: „De Nederlandsche wet
erkent niet het natuurlijke kind, doet er
niets voor."
Mag ik naar aanleiding van dit beweren,
even opmerken dat de Nederlandsche wet
het natuurlijk kind w e 1 erkent, en er w e 1
iets voor doet, en dat, dank zij de wettelijke
regeling, sinds de inwerkingtreding van de
artt. 344aq van het B. IV., (1909) de „straf
van de misstap" ook drukt op tal van man
nen en volstrekt niet op de moeder en het
onschuldige kind alléén.
Ten bewijze hiervan diene o.a. dat alleen
door middel van ons Consultatie-Bureau
over 1929 van de verwekkers werd ontvangen
en aan de resp. moeders werd uitbetaald
f 5472.20.
U vriendelijk dankend,
Hoogachtend,
HARTENDORF.
Secr. Consultatie-Bureau dei?
Ned. Middemachtzending-Vereen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k 60 Ct«. per regel.
FEUILLETON
Naar het Engelsch, door
J. VAN DER SLUYS.
10)
En zoo kwam het dat, toen vroeg in den
namiddag drie auto's met gasten van de
Priory aan het. huis van den kunstschilder
aankwamen, het eerste wat de dames die het
atelier binnengingen in gezelschap van Jo
nathan Rcdburn en nog een paar andere
heeren zagen, ccn klein kindje was, dat be-
hagelijk tusschen een stapel kussens zat. met
een pop in den eenen arm en den zwart-en-
witten kop van een fox-terrier in den an
deren.
„O, dat is het kind dat gisteren bijna
door den auto overreden Ls." riep mevrouw
Stanley, de dame die het kind naar Tony's
huls gebracht had. „Hebt u haar ouders
nog niet ontdekt?"
„Ja, haar vader is vandaag hier geweest,
maar zij blijft voórloopig bij ons", ant
woordde Tony en hij vertelde van het bezoek
van Ralph Gardener.
„Wat een leuk klein ding", zei Jo Redburn
met. zijn vriendelijke stem. „Het ls net een
schilderijtje, zooals ze daar zit. Als het niet
te lastig is, mogen we dan eens een paar
schilderijen van u zien? Ik zou zoo graag
een portret van mevrouw Redburn hebben
gemaakt. Misschien kunnen we wel tot
overeenstemming komen. Drommels, wie is
die jonge dame met dat haar als zonne
schijn?"
Tony koek snel op bij deze laatste opmer
king en zag twee smaakvol gskleede dames
binnenkomen en een meisje in het zwart,
een meisje, waarvan de haren, zooals Tony
onmiddellijk constateerde door den milllo-
nalr volkomen juist waren aangeduid.
„Haar als zonneschijn. die woorden ble
ven in Tony's geest naklinken terwijl hij
Freda Marston, die hij reeds kende, be
groette en voorgesteld werd aan mevrouw
Derfield en juffrouw Donaldson.
..Mijn logés zijn maar een paar dagen
hier", zei Freda", en ik wilde ze zoo graag
uw werk eens laten zien."
.Dat stel ik bijzonder op prijs", antwoord
de Tony een beetje afwezig, want de woor
den van Redburn klonken nog in hem na
en terwijl hij Hilary aankeek, merkte hij op.
dat hoewel haar oogen droevig stonden er
iets wonderlijks zonnigs niet alleen over haar
haren, maar over haar heele wezen lag
en dit oordeel over zijn aantrekkelijks jonge
bezoekster werd nog versterkt, toen Hilary,
die het kleine meisje in haar kussens ont
dekt- had, een uitroep van blijde verrassing,
liet hooren en zich naast het kind op de
knieën liet vallen.
„Wat een schattig kindje", zei ze. terwijl ze
met een glimlach naar Tony keek, „kleine
kinderen zijn wel het liefste wat er op de we
reld bestaat".
„Wat zou dit meisje met haar haren als
zonneschijn later een lieve moeder zijn dacht
Tony en hoe gelukkig zouden de kinderen
zijn, die eens in haar zonnig gezicht zouden
kijken en zich in haar armen mogen nes
telen!
HOOFDSTUK VII.
HET HUIS OP DE HEL
.Jk kon natuurlijk niet weigeren wat me
neer Gardener mij vroeg, maar ik wil wei
eerlijk, bekennen, dat ik het niet bepaald
prettig vinden om kleine Babs naar dat af
schuwelijke huis op de hei te brengen."
„Waarom noemt u het dat afschuwelijke
huis?" Hilary, die op een lagen stoel bij het
raam zat, keek vragend op. „En waarom
moet de kleine Babs daarheen?"
,Dat huis is het somberste dat ik ken,
daarom noem ik het afschuwelijk", ant
woordde juffrouw Dunbar. „Ik ben er eens
geweest en zou er, geloof ik, nooit m mijn
leven weer over den drempel komen, als ik
het kind niet naar haar moeder moest bren
gen."
.Haar moeder?" Hilary's stem en gezicht
drukten de grootste verbazing uit. Zij was nu
ais gast bij de Dun bars, omdat mevrouw Der-
field naar haar broer was gegaan, die haar
geschreven had, dat hij ziek was. Ze had al
heel wat uurtjes gesleten m het atelier, vaar
Tony de eene schets na de andere had ge
maakt van haar fijn gezichtje en haar glan
zende haren.
„Had ik je nog niet verteld, dat haar moe
der in de inrichting van de dames Drivers
Is."
„O, wat vreeselijk droevig", riep Hilary
verschrikt, „en moet kleine Babs daar
heen?"
„Ja, Haar vader heeft haar hier juist in de
buurt gelaten, dat haar moeder haar zoo nu
en dan kon zien. Hij heeft ons gevraagd orn
haar daarheen te brengen en ik heb het
tot. nog toe telkens uitgesteld, ik kan een
voudig mijn afkeer van dat huis niet over
winnen."
„Ziet u, nu kan ik mij toch nog nuttig
maken", antwoordde Hilary vroolijk. „Ik
heb u toch dadelijk gezegd, dat ik het prettig
zou vinden als ik daartoe de gelegenheid
kreeg!"
..Alsof je je niet aldoor nuttig maakt!"
Alice Dunbar keek het zonnige meisje vol
genegenheid aan. „Je bent voortdurend voor
anderen bezig."
„Laat ik dit dan ook mogen doen', ver
volgde Hilary. .Haat u mij het kind naar
haar moeder brengen ais u het zelf niet
prettig vindt."
En hoewel jufrouw Dunbar bezwaar maak
te om het aanbod, dat zij als een groote op
offering beschouwde, aan tc nemen, bleef
Hilary op haar stuk staan en den volgenden
morgen bracht een rijtuig haar en de kleine
Babs naar de inrichting van de dames Dri
vers, De naam van het huis .Heidezicht." was
geschilderd op de groene deur in den muur
die om de inrichting heenliep.
De vrouw die op Hilary's bellen de poort
deur opende, leek niet bepaald de per
soon om geesteszieken op te wekken: het
onaangename van haar uiterlijk werd nog
verhoogd door litteekens van pokken. Zij
wierp een norschen blik op Hilary en het
kind.
„Ja, juffrouw Drivers is thuis", zei ze
barsch in antwoord op Hilary's vraag en
met blijkbaren tegenzin liet zij het meisje en
het kind binnen en bracht hen over een
steenen voorplein naar het witte huis. Van
buiten zag het lage gebouw er gezellig en
vriendelijk uit, maar toen Hilary binnen was,
kon ze zich best voorstellen, dat juffrouw
Dunbar koude rillingen kreeg als ze er aan
dacht. De muren waren kaal; hier en daar
lag een mat op den steenen vloer; het zag er
kil en onvriendelijk uit.
„Hierheen alstublieft", snauwde de pokda
lige vrouw op korten toon en Hilary volgde
haar de trap op naar een portaal, waar zij
aan den linkerkant een deur opende en het
meisje in een ouderwetsch-gemeubelde zit
kamer binnenliet. Er was niemand in de ka
mer en Hilary, die Babs aan de hand hield,
liep naar het venster. Ze keek naar buiten en
toen ontsapte haar een uitroep van verruk
king. Het venster gaf een schitterend parto-
rama over de uitgestrekte heidevelden en de
begroeide heuvelen en toen de deur open
ging en een dame binnenkwam riep ze ver
rukt:
„O! Wat hebt u hier een prachtig uit
zicht!"
„Ik ben blij dat u het mooi vind". Het ant
woord werd met zoo'n effen, koele stem ge
geven, dat het Hilary een bedrukt gevoel
gaf.
„Wij zijn gedwongen om hier te wonen
en wij moeten er maar van maken wat we
kunnen, maar ik zou het eerder noemen:
„de verschrikking der verlatenheid", dan
een prachtig uitzicht."
De vrouw, die deze sombere woorden ge
sproken had, was groot en mager, haar
oogen stonden dof en verdrietig; de mond
hoeken waren omlaag getrokken. Het gezicht
was doorgroefd met rimpels, getuigen van
moeite en zorgen van een rustelooze ziel.
„O, neen, zoo zou ik het zeker niet noe
men", antwoordde Hilary. „Maar laat ik
u eerst zeggen wie we zijn. We komen van
het huis bij de kruising, het huis waar me
neer Dunbar woont. Kleine Babs en ik logee-
ren daar en ik heb haar hier mee naar ioö
genomen om haar moeder te bezoeken, me
vrouw Gardener. Bent u juffrouw Drivers?
Juffrouw Dunbar ze';( dat ik naar juffrouw
Drivers moest vragen."
„Ik ben een van de drie dames Drivers, de
middelste Helen Drivers. „Wilt u mevrouw
Gardener spreken?"
„Als het kan graag", Hilary sprak op vrien
delijken toon, want zij voelde een groot
medelijden opkomen voor deze zielige vrouw
met haar sombere oogen en doorgroefd ge
zicht. „Kleine Babs is mevrouw Gardener's
dochtertje en haar vader wilde graag, dat
zij zoo nu en dan bij haar moeder kwam."
.(Wordt vervolgd)*
