BUITENLAND
HET DUITSCHE KABINET EN
DE AGRARISCHE QUAESTIE.
Gandhi's lijdelijk verzet.
IN- EN UITVALLEN.
MUZIEK
SCHILDERWERK
LANGS DE STRAAT.
HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 8 APRIL 1930
TWEEDE BLAD
Overeenstemming bereikt.
Onnaspeurlijke religieuze motieven.
Omstandigheden die 't vraagstuk
gecompliceerd maken.
HET BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Officieel wordt uit Berlijn medegedeeld:
Het Rijkskabinet heeft zich in de zitting van
gisteren onder voorzitterschap van Rijkskan
selier Dr. Brüning, beziggehouden met de
agrarische problemen op grond van een voor
stel van den Rijksminister voor voedselvoor
ziening en Landbouw inzake een „wet tot be
scherming van den landbouw". Na debatten,
die eenige uren duurden, is men erin ge
slaagd principieel tot overeenstemming te
komen.
Onze belangstelling blijft meer dan ooit
uitgaan naar het Indische mysterie, be
lichaamd in den persoon van Gandhi, en
interessanter nog gemaakt door de vraag
welke houding Engeland ten opzichte van
deze subtiele quaestie moet aannemen.
Bij de voortgezette schending van het zout
monopolie door Gandhi is het te Aat-Guja-
rat tot ernstige botsingen met de politie ge
komen. Toen deze trachtte besiag te leggen
op het clandestien gefabriceerde zout, ont
stond er een vechtpartij, waarbij twee poli
tiebeambten gewond werden. Twee belha
mels werden gearresteerd. Aan de kust van
Bombay 'en ook in andere plaatsen hebben
kleine groepen de zoutwinning uit de zee
voortgezet. De tactiek der regeering is erop
gericht zoo veel mogelijk de leiding der be
weging te treffen. Drie der voornaamste me
dewerkers van Gandhi zijn wegens schen
ding van het zoutmonopolie tot twee jaren
gevangenisstraf veroordeeld. Bij de uitspraak
van het vonnis verklaarde Gandhi, dat hij
niets anders van de regeering verwacht had.
Hij is bereid zich aan den Onder-Koning te
onderwerpen indien deze het zoutmonopolie
afschaft.
Dit bericht maakt den toestand voor ons
nog onbegrijpelijker. De Engelsche regeering
kan toch niet voortgaan, met de arrestaties
van leiders, terwijl zij Gandhi blijft sparen!
Voor het spoorwegstation te Bombay had
den samenscholingen plaats van stakende
spoarwegamployés. De uit verscheidene dui
zenden personen bestaande menigte nam
weldra een dreigende houding aan, waarop
de politie van de wapens gebruik maakte.
Een persoon werd gedood.
Hoeveel facetten het schier ondoorgrondelij
ke Britsch-Indische vraagstuk heeft moge
nog blijken uit het onderstaande:
Gisteren deelden wij al mede, dat het
handje zout dat Gandhi des morgens te half
zeven vergaarde, voor 425 roepijen (384 gul
den) geveild werd; kooper was een million -
nair uit Ahmedabad, die hem op zijn moei
lijken hongevmarsch heeft vergezeld.
Dit geeft ons weer een idee van de wezen
lijke strekking van Gandhi's leiderschap!
Men moge over hem oordeelen hoe men wil,
een feit is het, dat deze Britsch-Indler, een
suggestieven en grooten invloed heeft op zijn
volgeüngen, die hem blindelings in de armoe
de volgen. Gisteren hebben wij ook medege
deeld, dat de dorpelingen op het voorbeeld
van Gandhi zout gingen vergaren in een
kreek. Hun voorraad werd door de politie in
beslag genomen, doch het ging daarbij heel
gemoedelijk toe. De dorpelingen boden name
lijk lijdelijk verzet door op het zout te gaan
zitten, zoodat de politie genoopt was hen er
zacht kens af te tillen. De vrijwilligers van
Gandhi waren inmiddels bezig met zeewater
aan te voeren en dit te koken om het zout er
uit te bereiden. De oorspronkelijke bedoeling
van Gandhi was de wet te overtreden door
de zoutafzettingen te bewerken die door den
vloed op de modderbakken worden achterge
laten. Doch de politie was hem voor, sedert
10 Maart waren er te Dandi 70 man politie
gestationneerd, door de afzettingen met de
modder te vermengen.
Terwijl elders geweld met geweld vergolden
wordt (men leze de berichten uit Bombay)
handhaven de aanhangers van Gandhi het
parool der geweldloosheid, wat hun makkelijk
moet vallen, omdat hun godsdienst geweld
loosheid oplegt.
En juist deze en dergelijke finesses, maken
deze zaak zoo buitengemeen gecompliceerd
en moeilijk.
L. A.
Het overlijden van de Koningin
van Zweden.
ROME. 7 April (VT.) De acte van over
lijden van Koningin Victoria van Zweden
werd hedenochtend namens den Zweedschen
Minister-President door den Kanselier der
Legatie onderteekend.
Het stoffelijk overschot, dat dcor den
lijfarts Munthe gebalsemd is. rust thans in
de V.'.la .Bvecia". onder de Nationale Zweed-
sche kleuren in een met witte zijde gedra
peerde kist. Koning Gustaaf heeft op den
deksel van de kist een eenvoudige tijd
tafel laten aanbrengen met het opschrift:
„Drottning Viktoria 1362 tot 1930". Alvorens
de kist gesloten werd vertoefden Koning
Gustaaf. zijn zoon Wilhelm en zijn klein
dochter Ingrid nog gerurmen tijd in stille
overpeinzing bij het stoffelijk overschot der
vorstin.
Naar thans is komen vast te staan zal
de overbrenging van de kist naar het station
op Woensdag te 12 uur 's middags plaats
hebben. Aan den rouwdienst in de Duitsche
Kerk zullen behalve de leden van het Zweed-
sche Koningshuis, ook de Koning en Konin
gin van Italië, Prinses Johanna, de Prins en
Prinses van Hessen en Mussolini deelnemen.
Naar gemeld wordt heeft de Koning van
Spanje evenals Koning Victor Emanuel met
zijn geheelë hofhouding den rouw aangeno
men.
Generaal Unt overleden
BERLIJN, 7 April (VD.) Naar Ber-
lijnsche bladen uit Reval melden, is de gar
nizoenschef, generaal Unt, heden aan de
gevolgen van een Donderdag j.L door een
onbekenden dader gepleegden aanslag waar
bij hij door een revolverschot gewond werd,
overleden.
Henderson en de Egyptische
onderhandelingen.
In antwoord op een vraag over de Engelsch-
Egyptische onderhandelingen zeide minis-
ter Henderson in het Lagerhuis, dat men
goeden voortgang maakte met de besprekin
gen. De afgevaardigde Sanithers vroeg, of er
bij de Egyp:ische delegatie ook een lid was,
dat betrokken was geweest bij den moord op
Sir Lee Stack, den Engelschen opperbevel^
hebber in Egypte. Henderson antwoordde:
Die vraag vloeit niet uit de voorgaande
vraag voort. Ik heb de namen van de ge
delegeerden in het Huis openbaar gemaakt
en er is geen verandering aangebracht in de
afvaardiging van Egypte. Dit is het eenige
antwoord, dat ik geven zal. (Hbld).
MacDonald over artikel 16 van
het Statuut.
LONDEN, 7 April (VD.) Bij de voort
gezette vergadering van het Lagerhuis deelde
Mac Donald hedenavond mede aangaande de
interpretatie van artikel 16 van het Volken
bondsstatuut, dat wanneer dit artikel gere-
interpreteerd zou worden hij andere leden
van den Volkenbondsraad zou raadplegen en
het Huis de gelegenheid geven de zaak te
beschouwen, alvorens tot een dergelijke re-
interpretatie zou worden overgegaan. Hij
deelde mede, dat het voor de regeering om
mogelijk is, trouwens voor iedere regeering
van gedachte te wisselen om haar gedachten
te kennen te geven omtrent een artikel dat
zoo vaag vervat is als het onderhavige. In
Locarno verlangde Duitschland garanties
voor de verplichtingen welke het zou aan
gaan, wanneer het tot den Volkenbond toe
zou treden. Bij die gelegenheid werd het
artikel geïnterpreteerd door de landen die
daar behalve Duitschland waren vertegen
woordigd, waarbij de interpretatie werd ge
geven in een taal, die niet bij het Volken
bondsstatuut was gebezigd. Dit antwoord
werd Duitschland overhandigd en goedge»
keurd als zijnde een annex van het ver
drag. Niemand weet beter dan locker Lamp-
son zelf dat geen enkele premier of mi»
nister van Buitenlandsche Zaken een ver
klaring kan geven van hetgeen door hem
gevraagd wordt. Macdonald voegde hieraan-
toe dat wanneer de partijleiders hem zouden
raadplegen, hij hun volledig van den stand
dezer aangelegenheid zou op de hoogte
stellen. Dit zou voor hen niet mede brengen
dat zij hem zouden moeten steunen, doch
hun de moeilijkheden waarmede hij te kam
pen heeft doen begrijpen.
Sir Samuel Hoare, conservatief, deelde
mede, dat hij de door den premier gegeven
wenk ter kennis zou brengen van Baldwin,
die heden verhinderd was.
Lloyd George, de liberale leider nam even»
eens het. voorstel aan, aangezien het wensche-
lijk was, dat de buitenlandsche politiek niet
het voorwerp zij van een oneenigheid tus-
schen de partijen.
Locker Lamps trok vervolgens zijn voor-
stel in.
Fransche belastingverlaging.
In het Fransche ministerie van binnen-
landsche zaken is een bijeenkomst gehouden
onder voorzitterschap van Tardieu om de
groote lijnen vast te stellen van de nieuwe
plannen tot belastingverlaging, welke de
reeeering het parlement zal verzoeken vóór
het Paaschreces te ratificeeren.
De nieuwe belastingvermindering zou een
bedrag van 1 1/2 milliard omvatten.
De Vlootconferentie.
PARIJS. 7 April (B. T. A.) Tardieu heeft
hedenochtend een langdurig onderhoud ge
had met Briand, die hem oo de hoogte bracht
van den stand der onderhandelingen ter
Vlootconferentie.
Na afloop van het onderhoud spraken
Tardieu en Briand het gerucht tegen dat de
laatste naar Parijs was gekomen om nieuwe
voorstellen der Britsche regeering inzake de
veiligheid over te brengen
Tsjang Kai Sjek's verdediging.
Volvens e*n N.T A.-bericht wordt gemeld,
dat Tsjang Kal Sjek onlangs met- succes on
derhandeld heeft met vertegenwoordigers
der aan de Noordkust gestationneerde vloot
en met vertegenwoordigers van Mantsjoerije.
De vloot zou zich bereid hebben verklaard
Tsingtau voor de centrale regeering bezet te j
houden om te verhinderen, dat er wapens
en ammunitie geleverd worden aan de troe- I
oen van generaal Jen. De regeering van
Mantsjoerije moet zich verbonden hebben de
Noord-Chineeschc troepen te bedreigen.
TOONEELJUBILEA.
De mislukking van het plan tot stichting
van een monument voor Louis Bouwmeester
behoeft niemand te verwonderen, die de
toestanden in de tooneelwereld kent. Tijdens
Bouwmeesters leven is het publiek zoodanig
laat ons maar zeggen bezig gehouden mei
gedenkdagen van zijn persoon, dat het na
zijn overlijden daarvoor niet meer warm te
krijgen was.
Deze opmerking is waarlijk niet cynisch
bedoeld. Ofschoon de tooneelspeler half van
geld (als een gewoon mensch» en half van
roem leven moet, zou hij of zij niet zoo vaak
jabi.eeren, wanneer de gespannen toes.an-
den in Nederland het niet noodlg maakten,
telkens bijzonder reclame te maken. Daar
voor dient dan een jubileum van een van de
sterren. Heijermans, die eens een tournée
met zijn gezelschap maakte met „Op Hoop
van Zegen", heeft zich in dien geest onver
holen uitgelaten en wie wel eens behoord
hebben tot een huldigingscommissie ter ge
legenheid van zoo'n tooneeljubileum, ken
nen de waarde daarvan, in geld uitgedrukt,
maar al te goed. Bij een van de laatste ju
bilea van Bouwmeester te Haarlem was er
zoo weinig bijgedragen, dat alleen de kosten
betaald konden worden en er voor een ca
deau niets overschoot. Hij had graag een
jachthond gewild, maar daaraan viel natuur
lijk niet te denken. Het comité moest zien er
mee vergenoegen, hem een afbeelding van
een jachthond in lijst te vereeren, die hij in
boosheid achter de coulissen liet staan.
't Was niet omdat er voor Bouwmeester
geen belangstelling bestond. Toen eenlgen
tijd vroeger Orelio, destijds op het toppunt
van zijn zangersgiorie, een jubileum vierde,
waren de bijdragen van de zoogenaamde
tooneel- en muzlekvrienden even poover.
Met moeite kon wat er omheen hing betaald
worden, maar voor een huldeblijk schoot er
geen cent over.
De bekende schilder de Bock leefde toen
nog. Hij was een vereerder en een vriend
van Orelio en schonk graag voor zijn feest
een mooi schilderij. Zonder deze gelukkige
omstandigheid zou de huldigingscommissie
met leege handen als bij Bouwmeester op
het tooneel gestaan hebben
Wie is hier de schuldige? Het publiek, dat
maar niet eindeloos voor jubilea van too-
neelkunstenaars opgedraaid worden kan, of
de artisten zelf, die zich vaak meer slacht
offer van de kas, dan feesteling van zich
zelf voelen?
De toestand in Roemenië.
Men schrijft aan de N. R. Ct. uit Roeme
nië:
Op gezag van de Roemeensche bladen
Facla en Adeverul waarvan met name het
laatste voor een goed Ingelicht orgaan door
gaat, hebben wij eenigen tijd geleden mel
ding gemaakt van een blijkbaar ernstig con
flict, dat tusschen den minister-president
Manlu en den Roemeenschen regentschaps-
raad zou gerezen zijn. Manlu zou zelfs zijn
ontslag hebben aangeboden. De meeste cor
respondenten van buitenlandsche bladen te
Boekarest hebben dit bericht weergegeven,
dat overigens ook ln een groot deel van de
Roemeensche pers is verschenen. Kort daar
op gaf het offlcietise nieuwsagentschap Ra-
dor een tegenspraak, die echter uitsluitend
voor het buitenland was bestemd, en de
Roemeensche pers niet ter beschikking werd
gesteld. Daaruit meent men nu de gevolg
trekking te kunnen maken, dat er toch wel
wat van waar geweest moet zijn.
Inderdaad wordt in politieke kringen toe
gegeven, dat de betrekkingen tusschen re
geering en regentschapsraad niet van de
beste zijn. De regeering heeft met groote be
slistheid verklaard, dat er in Bessarabië geen
communistisch gevaar bestaat. Toch is er
een onderzoek Ingesteld, waaraan de Inspec
teur-generaal van het leger, generaal Peta-
la, de majoor van den generalen staf Stefley,
en de adjudant van het lid van den regent
schapsraad patriarch Miron Christea, ma
joor Dimitrescu, deelnamen. De laatste werd
overal min of meer ontvangen als vertegen
woordiger van den regentschapsraad. Merk
waardig is nu. dat het rapport van generaal
Petala over zijn bevindingen ter plaatse ge
heel andere dingen vermeldt, dan men na
de verklaringen der regeering had meenen
te kunnen verwachten.
Kort geleden hield Prins Nlkolaas op een
banket van officieren een rede. waarin hij
verklaarde, dat in Roemenië het leger de
eenige fatsoenlijke organisatie was. Maniu
bleef het antwoord niet schuldig; prins Nl
kolaas wilde opperbevelhebber van het leger
worden. De regeering stelde zich op het
standpunt, dat deze titel uitsluitend aan den
koning toekomt.
Toen werd het bericht gelanceerd, dat er
een generalissimus zou worden benoemd.
Hierop reageerde de regeering met de me-
dedeeling, dat daarvan slechts sprake kon
zijn in geval van oorlog.
Zoolang Maniu over een sterke parlemen
taire meerderheid beschikt, mag de betee-
kenis van dergelijke wij vingen natuurlijk
niet worden overschat. Een grooter gevaar
schijnt voor Maniu en de zijnen daarin te
liggen, dat zij blijkens de resultaten van de
jongste gemeenteraadsverkiezingen, waarin
zij een minder gunstig figuur maakten dan
in December 1928. iets in populariteit begin
nen te verliezen, terwijl ook in den boezem
der partij zelf tusschen de nationalisten van
Maniu en zaranlsten van Mihalachi een ze
kere afgunst merkbaar schijnt te worden.
De Amerikaansche olie
boringen in Saksen.
NEW YORK. 5 April IÏBJ De heer
Pet'igrew, president van de Petroleum
Research Corporation, de grootste onafhan
kelijke onderneming voor de exploratie van
oliebronnen ter wereld, heeft, naar aan»
leiding van de berichten, die in de laatste
dagen in de pers verschijnen over Ameri
kaansche boringen naar olie in Beneden-
Saksen een aantal Duitsche persvertegen
woordigers in een onderhoud uitvoerige mede,
deelingen gedaan over de North European
Oil Corporation. Pettigrew verklaarde, dat
deze onderneming geen enkele relatie met de
bestaande olieconcerns heeft doch geheel
met onafhankelijke belanghebbenden werkt.
De optie op 51 procent van de aandeelen is
dan ook gegeven aan de Cities Service Cor
poration. de Doherty-groep dus. die 200.000
dollar betaald heeft. Prettigrew bleek zeer op
timistisch te zijn ten aanzien van de mo
gelijkheden om in Duitschland op grooten
schaal olie te winnen, doch wees tegelijker»
tijd op de moeilijkheden bij het noodzakelijke
en uiterst kostbare voorbereidende werk.
Meer dan een kwart millioen dollar is in de
afgeloopen tien maanden reeds besteed aan
onderzoekings-doeleinden en in de komende
anderhalf jaar zullen nog wel een tien mil
lioen dollar noodig zijn. Daarvan zal men
alleen reeds voor seismografische onderzoe
kingen in Oldenburg in den komenden
zo - 1.25 millioen noodig hebben. Elke
bc t kost 100.000 dollar en slechts met twee
op oe honderd boringen heeft men gemiddeld
succes. De eerste bron. die werkelijk rijkelijk
olie geeft-, zal men misschien pas na drie
jaar vinden. Daarom is voor de exploratie
van een oliegebied een reusachtig kapitaal
noodig, dat alleen Amerika kan opbrengen.
De ervaring in de Vereeni?de Staten leert,
aldus vertelde Pettigrew erbij, dat drie kwart
tot zeven achtste van de totale waarde der
geproduceerde olie anderen dan den produ
centen toevloeit in den vorm van belas in gen
schadevergoedingen, pachlrenten en arbeids
loon.
De North European OU Corporation heeft
tot nog toe 650.000 hectaren gepacht. ZIJ kan
echter nog beschikken over andere weide
gronden. Tweehonderdduizend aandeelen der
Maatschappij circuleeren op de beurs. De
rest is in vreemde handen. Daarvan werden
500.000 aandeelen gecontroleerd door de
Petroleum Research Corporation,
DAJOS BELA.
Voordat ons het voorrecht gegund werd
onder de betoovering van Dajos Beia's
Amati-viool te komen heeft hij of heeft zijn
impresario een ander instrument: de gran
cassa of groote trom met virtuositeit be
speeld. We kregen autobiografische bijzon
derheden van Dajos. vernamen van zijn
studie, zijn gages (de hoogste!), zijn wereld
reizen; en de sterren die hij hier en daar
oppikte van de millioenen gramofoonplaten.
die zijn roem verkondigden, zoodat we in 't
vervolg op ae wijze van het slotkoor van het
eerste deel van Haydn's „Schöpfung" zou
den kunnen zingen:
Die Platten erzahlen die Ehre Dajos'
Ein „Band" von lauter Sternen 1st sein
Instrument".
Maandagavond hebben we nu den gewel
dige in al zijn heerlijkheid kunnen zien en
hooren fel verlicht door een van de cabine
uit geprojecteerden stralenbundel, die de
schaduw van de Sousaphon als een zwart
hemellichaam afteekende op de speeltafel
van het orgel, die ongelukkigerwijze juist
dik in de plamuur zat.
Over 't algemeen is 't nog al mee geval
len. Dajos speelt misschien onvergelijkelijk
mooi viool, maar we hebben daarvan Maan
dagavond nog niet de verpletterende be
wijzen gekregen. Wèl, dat hij speelt als een
echte „Stehgeiger" met temperament en
routine. En zijn orkest is voorzeker goed in
het genre. Het genre, dat is jazz, en jazz is
nu eenmaal geen muziek als andere. Jazz is
wel een verschijnsel van onze haastige,
vermechaniseerde eeuw, waarin men voor de
kleinkunst der oude meesters geen geduld
heeft en voor de sentimenteele ontboezemin
gen der rococo-periode te nuchter is. Stel u
een Rhijnvis Feith, ee nBakker Korff in de
zen tijd voor!
De Jazz is een afspiegeling van onze da
gelij ksche gewaarwordingen en genietingen:
zij stampt en loeit en gilt en brult en onder
dat alles gaat het rythme onverstoorbaar
als de groote machine eener fabriek en tik
ken de syncopen als de kleppen der cylin
ders.
Onder de verschillende instrumenten be
kleedt de verstopte trompet een zeer belang
rijke plaats: zij is zooveel als de prima don
na. Het resultaat van de verstoptheid is een
geluid dat zweemt naar de stem van Passy-
cat in Maart en geeft dus lente-impressies.
Even belangrijk zijn de Saxophones en
het slagwerk. Zoo'n jazz-slagwerklst is een
virtuoos, die minstens vier handen en drie
beenen moet hebben. Die van Dajos' orkest
had nog twee handen extra waarmee hij de
vibraphoon bespeelde! Trouwens al de leden
van zoo'n orkest zijn in zekeren zin virtuozen
op hun instrumenten, waarvan zij er ge
woonlijk elk meer dan één meesterlijk han-
teeren. Saxophoon en clarinet is een gewone,
verwante combinatie, saxofoon en bandoneon
(een groote harmonica) een minder verwante.
Verschillende solisten hebben we Maandag
avond gehoord. Vooreerst den leider zelf. ^ok
zijn concertmeester Arno Lewitsch; dan den
trombonist Kai Michelsen, den zanger Alfonso
Beltran, die ook gitaar, castagnetten en tam-
bourijn bewerkte en bij 't slotnummer .Madrid
op het podium zich zóó levendig bewoog, dat
ik vreesde dat hij met Dajos Bela in bot
sing zou komen. Zijn zang was niet mooi,
en zijn composite was zeer triviaal, maar zijn
succes was enorm.
Mooi was de solo van de basclarinet, en
zeer voortreffelijk het pianospel van Franz
Grothe en Rex Allan. De eerste had boven
dien een aanmerkelijk deel der arrangemen
ten bezorgd. Er was eigenlijke jazz muziek, er
waren ook bewerkingen van bekende melo
dieën van vroeger. Van de eerste was no. 7,
de Gigolo- fantasie wel een der beste num
mers, een stuk waarin van moderne harmo
niseering een gelukkig gebruik gemaakt is;
van de andere had de potpourri uit Offen»
bach's „Orpheus in der Unterwelt" een reus
achtig succes. Het programma begon ook
met een potpourri, daarna kwam een wals.
dan een gezwinde marsch, vervolgens zang
(tango) dan een stuk welks titel ik niet
beereep en dan Offenbach.
Na de pauze een zeer virtuoos: „Ich hab'
kein Auto (wat moet dat worden als-ie er
wèl een heeft!), en een trombone-solo die
„Rauf und Runter" heette, maar waarbij de
solist zijn beugel integendeel slechts Vorn
und Hinten bewoog en nog veel meer.
In vergelijking met Whiteman's orkest was
de virtuositeit der leden van Dajos' orkest
niet zóó sterk sprekend of Individueel op den
voorgrond tredend, maar er was rythme en
zuiverheid van stemming en een entrain als
of ze 't allen louter voor hun plezier deden.
Dat entrain en dat rhythme werkten aan
stekelijk: er was een uitbundig succes na
elk nummer in de volle zaal, en een deel der
jeunesse dorée, die tegenwoordig zelve veel
jazz beoefent, was opgewonden als bij een
voetbalwedstrijd en zou, geloof ik. de hoe
den in de lucht gegooid hebben, als ze die
by zich had gehad. En Dajos dirigeerde, pre
cies andersom dan een ander, maa- de zaak
liep perfect.
Met een bisnummer werd aan de gewel
dige ovaties tegemoet gekomen.
K. DE JONG.
INGEZONDEN MEDEDEELIN'GEN
a 60 Cts- per regeL
VRAAGT VOOR UW BINNEN- EN BUITEN
FIRMA J. HEYDANUS Zn
KONINGSTRAAT 25 PARKLAAN 60 rd
Tal. 11361 tm 812 «a 1^-5. Zatard. 8— 1
T Serenade.
Daarboven, voor het raam van een over
bekende lunchroom in de Amsterdamsche
Ka'.verstraat zaten twee van de aardigste
Amsterdamsche meisjes die men zich maar
denken kan; de een was blond, de an '.er
bruin van haar. Met vrooiyke en belang
stellende blikken keken zij neer op de avonc--
ïyke voorbijgangers in de interessantste
straat van de hoofdstad.
En in een café tegenover de lunchrxun
schepten een stuk of zeven jongelui den bcei
'n héél klein beetje op. O. 't bleef nétjes,
hoor. Want ovcr-dc-schreef-gaan zou in dat
café (óók al van ouds bekend) zeker niet '.yn
geduld. Maar de Jongelui van wie eenigen
rare mutsen op hadden, die deden denken
aan de baretten der Schotschc Hoogland :s
hadden een pdar passen gedaan over de
grens die de nuchterheid scheldt van 'iet
terrein dier luchthartige onnadenkendheid,
welke het gevolg Is van het stevig r*brui<
van opwekkende dranken.
Eindeiyk schuifelden zy. met eenlgszins on
zekere bewegingen, het café uit, luidruchtig
pratend en lachend.
U herinnert u de blonde en de bruine?
Wie Amsterdam kent begreep dat hier
contact zou volgen.
Weldra wuifden zeven handen een hartsiy-
ken groet toe aan de jonge dames van c!e
lunchroom, die vrooiyk en aanmoedigend te
rug knikten. Twee jongelui maakten zich
daarna los van de wuivende groep en amu
seerden zichzelf en de voorbybangers terst
eenigen tyd door zich door dc draaide ir;n
van de luchroom die inrichting in en uit te
laten gooien, zooals dat in Amerikaa"~che
filmkluchten te doen gebrulkeiyk is. Toen
verdwenen zy in de lunchroom om kort daar
na op de eerste verdieping achter de ram»n
te verschynen. waar hun door de blondine
en de bruine blykbaar een niet onvriendelij
ke ontvangst bereid werd.
Nu wilden de vijf achtergeblevenen zich
ook niet onbetuigd laten. In zulke oogen-
blikken treedt by een groep altyd vanzelf
een leider naar voren. Zoo ook hier. De
grootste van het vyrtal rukte zich het baret
achtige hoofddeksel van het hoofd, nam zyn
wandelstok schulns-dwars vóór zich. aLs was
het een guitaar en begon op denkbeeldige
snaren te tokkelen. Het werd een serenade
in optima forma, tot groot vermaak van de
aanminnige luisteraars daarboven en ook
van de wandelaars in de Kalversïraat, die
zich natuuriyk dit pretje niet lieten ont
gaan.
De jongelui brachten „vyfstemmig" op niet
onverdiensteiyke wyze (hun toestand in
aanmerking genomen) eerst een fragment
van het Bruidslied uit ..Lohengrin" ten gc-
hoore en daarna „Ich hab' mein Herz in
Heidelberg verloren".
Het aantal luisteraars groeide steeds
aan
Maar toen naderde een spelbreker in den
vorm van een Amsterdamschen agent. Met
één blik overzag hy de situatie. Vastbera
den stapte hy op den Leider af. maakte nam
met een paar korte woorden duideiyk dat
serenades, waarvoor vooraf geen verlof is
gevraagd, niet kunnen worden toegelaten,
pakte hem, toen hy lulde protesteerde, *U
den arm en leidde hom een zystraat in. De
vier anderen volgden.
Plotseling draaiden de deuren van de
lunchroom snel rond en wierpen de twee
galante jongelingen die boven geweest wa
ren, uit. zy holden hun vrienden achterna.
Met veel tact en kalmeerende woorden lood
ste de agent het geheele stel het Rokin op.
De Kalverstraat had weer haar gewoon
aanzien.
Boven ln de lunchroom zaten nog de twee
meisjes.
Alleen.
J. C. E.
DE BESSADOWSKI VAN
STOCKHOLM?
Te Stockholm doet zich een geval voor.
hetwelk herinnert aan de zaak-Bessadowski
te ParUs, aldus het Hbld. De Sovjctregeerlng
heeft nl. den eersten gezantschapsraad van
het Russische gezantschap. Dimltriewskl te
ruggeroepen om zich te Moskou te komen
verantwoorden. Dimltriewskl denkt er ech
ter niet over en heeft daarom zyn ontslag
gekregen.
Toen hy zich naar het gezantschap begaf
om enkele papieren te halen werd hij daar
in door eenige Sovjetambtenaren, gewapend
met revolvers, verhinderd.
Dimitriewski heeft aan een medewerker
van „Stockholms Tidningen" verklaart dat
het geval geen comedie Is om zyn naam be
kend te maken want dat hy geenszins voor
nemens Is sensationeele onthullingen over
de Sovjetpolltiek tc publlceeren.
AGENDA
DINSDAG 8 APRIL.
Schouwburg Jansweg: Sonaten-avond.
Thomas Canlvez. Marie Jann-Walen, H.
Andriessen. 8 uur.
Stadsschouwburg: ..Esmorelt" en „Die
cluyte van Pateiyn", 8 uur
Gcm. Concertzaal: Weldadigheidsconcert.
Centr. Vacantie-Kolonies. 8 uur.
Nederl. ProtestantenbondPronaganda-
avond. Loge „Plaats vqor Allen". 8.15 uur.
Kerk der Broedergemeente: Maranatha-
Conferentie. 3 en 8 uur.
Nederlandschc Roode Kruis: Jaariyksche
algem. verg. Kenaustraat 9. 8.30 uur.
Palace. „Rio Rita", 8.15 uur. Tooneel: Al-
red Goltz-kwartet.
Luxor-Thoater: „Misstappen der Jeugd en
.De Verrader". Tooneel: Duo Popty Winter.
8.15 uur.
Rembrandt-Theater: „Mahamoelia". Too
neel: Rudi Grasl, 7 en 9.15 uur.
WOENSDAG 9 APRIL.
Stadsschouwburg: De Comedie der Paar-
len. 8 uur
N V Houthandel: „Het nieuwe Fortuin.
Buitengewone alg. verg. ten kantore der ven
nootschap. 2 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en
's avonds.
Teyier's Museum. Spaarne 16 Geopend op
werkdagen van 11—3 uur, behalve 's Maan
dags. toegang vry.
Gem. Concertgebouw, 2 en 8 uur; Ftlmver-
toonlng van het Instituut voor Arbeidersont-
ydkkeling en H. B. B.
