MEVROUW LUPESCU IN BOEKAREST? BUITENLAND HOE IK MET LENIN IN AANRAKING KWAM. APEX Klop-veeg-Stofzuigers f 175. in 'I wafer ASPIRIN UIT DE PERS. INGEZONDEN AGENDA HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 5 JULI 1930 TWEEDE BLAD (bij het zevenjarig bestaan der Sovjet Unie op 6 Juli a.s.) Geheime geschiedenis van het begin der Russische revolutie. LIST EN TEGENLIST TE LONDEN. door EDWIN T. WOODHALL. (vroeger detective in bijzonderen dienst bij Scotland Yard). Edwin T. Woodhall. v e Russische revolutie van 1917 was niet een plotselinge, spontane en onver wachte gebeurtenis die voortkwam uit de bijzondere omstandigheden van dien tijd. Het is waar, dat het volk meer dan genoeg had van den oorlog, dat zij op schandelijke en verraderlijke wijze in den oorlog betrokken werden en in hun eigen land wreed werden geregeerd, maar zelfs dit alles zou op zichzelf niet voldoende geweest zijn een geduldige, onderling verdeelde massa tot een bijna uniforme actie te brengen. Neen, de Russische revolutie was een uiting van lang opgekropten opstand, uit de treurige toestanden voortgekomen, was het hoogte punt van een ontelbaar aantal plannen, ge zamenlijk gesmeed en die ik van het begin af had gadegeslagen te Londen, Parijs en Berlijn. In die dagen was ik detective van specialen politieken dienst van Scotland Yard, die alle soorten geheime zaken te behandelen krijgt, welke in verband staan met vreemdelingen, politieke vluchtelingen, mogelijk anarchisten spionnen en, in vroeger dagen, natuurlijk de nihilisten. Het behoorde onder mijn werk deze vluch telingen in hun bewegingen gade te slaan. Want de meesten hunner hadden zich in het East End gevestigd. Zij waren gewoon ver gaderingen te beleggen in een oud huis in Jubilee =street, dat een soort internationaal parlement was voor vluchtelingen van het vasteland. Ik heb daar prins Kropotkin zien komen, ik heb daar de beruchte Vera Za- sulich gezien, een der charmantste vrouwen die ik ooit ontmoet heb en een vriendien van ieder behoeftig kind in de straat. Toch had' dit meisje een pistool in haar hand genomen en a bout portant op generaal Tripov gevuurd. Zij speelde het klaar naar Londen te vluch* ten en was zeer bevriend met Lenin in wiens gezelschap ik haar dikwijls gezien heb. Ik herinner me nog het voorval, toen een groote menigte zich in Jubilee-street ver* zameld had. Ik zag daar voor den eersten maal enkele mannen, die sindsdien berucht zijn geworden, zooals Chaikowsky, die nu ge machtigde van het departement Urukutsk is. Extra politie was aangenomen, omdat het bekend was, dat verscheidene bijzonder ge vaarlijke individuen-van het vasteland waren vertrokken en in Londen aangekomen waren. Men zal zich herinneren, dat er in dien tijd geen enkele wet was, die den vreemde lingen belette het land binnen te dringen. Als ze zich maar „politieke vluchtelingen" noemden en zich goed gedroegen, was er geen wet, die tusschenbeiden kon komen. Zij had den recht op een toevluchtsoord. Heden is dat alles natuurlijk veranderd we hebben nu onze vreemdelingenwetten en alle vreem delingen moeten zich bij de politie opgeven en daar inteekenen, de Russen worden bijzonder scherp in het oog gehouden. Maar ik moet er dadelijk bij zeggen, dat de nihilisten ons nooit eenigen last hebben ver oorzaakt; zij stelden hun vrijehid op prijs en werkten zelfs met de politie zamen om de orde te bewaren en hun goeden naam te handhaven als goede burgers van Londen. Misdadige elementen werden onbarmhartig uitgestooten en van de lijst geschrapt. Zij kwamen op voor het Russische patriottisme en niet voor een algemeene verwarring. Om een voorbeeld van hun houding te geven: ik stond op den avond van een groote vergadering in Jubilee-street bij de deur toen prins Kropotkin op mij afkwam met een korten, dikken man met een intelligent uiter lijk. „Je hebt je politiemacht vergroot", zei de oude Drins vriendelijk glimlachend, „maar het zal niet noodig zijn. Dit is mijn vriend Lenin. Alleen om hem te ontmoeten, zijn we allen hier tezamen gekomen. Lenin, mijn vriend, dit is Woodhall, een Engelsch detective en een heer!', En zoo drukte ik de hand van den toe- komstigen dictator van Groot Rusland. Later had ik een gesprek met Lenin, want prins Kropotkin, dien ik inderdaad zeer goed ken de, noodigde mij ten zijnen huize in Highgate uit teneinde hem daar te ontmoeten. Hij zeide zeer weinig over de beweging, maar hij sprak over het buitengewoon groote verschil dat er bestond tusschen de Engel- sche politie, waarvoor hij zeer veel achting had, en de Russische. Een andere nihilist, dien ik in die dagen ontmoette, was de ex-liütenant-generaal Bo- tis Tsclieersoff, die te Hornsey woonde. Ik herinner me nog, dat er bij zijn aankomst een enorm rapport over hem verscheen, waarin de generaal als een der bloeddorstlg- rte misdadigers dezer eeuw beschreven werd. Gedurende de drie jaar, dat ik hem ge kend heb, leefde hij zeer gelukkig met zijn vrouw, die zich na veel moeilijkheden en uit stel, weer kalm en in allen eenvoud bij hem had aangesloten. Hij was een soort plant kundige, die gewoon was in zijn vacantie naar het merengebied te gaan om er de heu vels te beklimmen en er wilde bloemen te verzamelen. Hij woonde de vergaderingen bij in de Ju bilee-Street, in het East-End en in Char lotte-street, gelegen in West End. Een ander type was generaal Ivan Karri- loff. De generaal was misschien wel de meest gevreesde man in Rusland gedurende het oude regime. Daar hij zelf aristocraat was, had hij natuurlijk ook liberale neigingen. Zijn moeilijkheden begonnen na de revolu tie van 1905, toen ontdekt werd, dat hij zijn broeder, een lid van de „Duraa", had bevolen een voordracht te houden, waarin de strenge maatregelen, die genomen werden teneinde de revolutie te onderdrukken, zou den moeten worden veroordeeld. Hij was zulk een uitnemend soldaat en hy had zoo kranig gevochten tegen de Ja panners, dat zelfs de Derde Sectie op dat oogenblik hem niet durfde aan te pakken, want hij was de afgod van het leger en hij zou wel eens het middelpunt van een ge slaagde muiterij in het leger kunnen worden. Dus werd zijn broer gearresteerd, terwijl men den generaal voorlOopig zijn gang liet gaan. Maar de generaal dacht er niet over zijn broer te later straffen voor zijn eigen zonden als hij die tenminste had. Hij zond een particuliere koerier naar den Czaar met een brief, waarin hij den vorst aanraadde zich niet langer achter de bajonetten te Traskoe Seloe te verschuilen, de boeren te trotseeren en de „Duma" uit te breiden. Hij vroeg de invrijheidstelling van zijn broer en deelde, practisch gesproken, den czaar mede, dat hij verkeerd werd voorgelicht en het openlijk ontwijken van de brandende kwesties een lafhartigheid was, die hem nog eens den troon zou kosten. Toen werd hij gearresteerd. Ik zelf heb de litteekens van den knoet op zijn rug gezien. Hij moet ontzettend hebben geleden. Zijn baard was van zwart grijs geworden. Maar toen de trein op weg naar Siberië was, maak ten de officieren, soldaten, treinpersoneel en wie er verder bij mochten zijn, gemeene zaak met elkander, waarna allen gezamenlijk ont snapten. Op deze wijze kwam generaal Karriloff in Engeland. Een tijd lang moest ik hem nauw keurig bewaken en hem overal, waar hij heen ging, volgen. Mijn lezers zullen begrijpen, hoe het met de keizerlijke regeering gesteld was, wanneer ik vertel, dat de autoriteiten in Sint Petersburg een particulieren brief aan koning Edward zonden, waarin zij hem vroe gen generaal Karriloff in staat van beschul diging te stellen, omdat zij, zoolang de gene raal vrij rond liep, ruét noch duur hadden. De generaal is de eenige man geweest, die den czaar de waarheid heeft durven zeggen! De koning sprak er over met iemand van den bijzonderen dienst, maar natuurlijk werd er geen actie tegen hem ingesteld. Er werd Zijne Majesteit verteld, dat de generaal noch een moordenaar of een dief, noch een wellusteling of een spotter was (zooals de Derde Sectie dat had beweerd), maar juist een bijzonder aangenaam menseh, die zich bij de officieren te Catterich Barracks, nabij Richmond in het district Yorkshire, waar hij zich had gevestigd, buitengewoon populair had gemaakt. Ik herinner mij nog goed. hoe ik den gene raal eens op een Zondagnacht van Richmond naar Leeds heb moeten volgen. Een der mooiste vrouwen, die ik ooit in mijn leven gezien heb, was in zijn gezelschap. Zij was een Russische en in pra«htig bont gehuld. Het paar trad het nieuwe station van Leeds binnen. Er zou binnen twee uur zeker geen trein naar het Zuiden vertrekken en gedu rende al dien tijd wandelde de generaal met het meisje, dat misschien vijf en twintig jaar oud kon zijn, op het verlaten perron heen en weer. De generaal droeg een lange groene jas en een slappen hoed. Zij liepen gearmd en voerden een vertrouwelijk gesprek met elkaar. Tegen half twee vertrok de trein en het meisje leunde uit het raampje van een eerste-klassecoupé. Zij kuste den generaal, voordat de trein zich in beweging zette. Het volgende nieuws, dat mij van het meis je bereikte, was een afbeelding van haar in de kranten ze was juist terechtgesteld voor een po gin e tot moord op prins Michael Michaelovitch Obolensky! Er waren bovendien nog vele nihilisten van eenvoudiger afkomst, die niettemin in de beweging een belangrijke rol hebben ge speeld. Bijvoorbeeld Gardstein, een man, naar wien de geheele Russische politie ge zocht heeft en die in December van het jaar 1910 in de buurt van het beursgebouw doo- delijk werd gewond: deze droevige tocht heeft tenslotte geleid tot de beroemde bele gering van Sidney-street. Gardstein was uit de nihilistische beweging verbannen, omdat hij samenwerkte met misdadigers, die de straten van East End onveilig ipaakte. Chaikovsky, die voor den oorlog als een soort, dichter en een helderziende beschouwd werd. een groot vriend van de knapne Vera Zasulich, die generaal Trepov neerschoot en toen trachtte te ontvluchten, woonde toen in Zuid-Kensington. Hij is nu gedelegeerde in het district Urukutsk. Met zijn eigen, aristo cratische handen heeft hij generaal Pa renski, eenmaal gouverneur van Siberië, te rechtgesteld. Een andere belangrijke figuur uit de Lon- densche nihilistengroep was Alexis Volkovsky Eens was hij een gunsteling van den czaar en aanvoerder van de kozakkengarde, die den vorst steeds vergezelde. Om politieke rede nen werd hij verbannen. Een brief, dien hij aan zijn neef had gestuurd, werd onder schept. In dezen brief verdedigde hij een systeem tot beperking der macht van dis- trictsregeeringen, terwijl hij bovendien «te ïaden van groot-grondbezitters wilde ver vangen. Daarom werden zijn bezittingen ver beurd verklaard en ternauwernood kon hij aan de exportatie naar Siberië ontsnappen. Later, toen men ontdekt had. dat zijn neef betrokken was in een complot tegen den czaar, dacht de Russische politie, dat Val- kovsky zijn plannen in Engeland maakte; krachtige pogingen werden aangewend om hem in handen te krijgen. In de eerste plaats werd hij begenadigd door den czaar. die hem in zijn eer herstelde en hem tegelij kertijd uitnoodigde terug te keeren. Maar tevergeefs zocht men zijn heil tot deze list. Volkovsky liep er niet in. Kort daarna werd hem door een meisje, dat voorgaf tot de nihilistische beweging te zijn toegetreden, het bericht gebracht naar Parijs te gaan. Onderweg werd hij aange vallen en door zoogenaamde „roovers" opge licht, die in werkelijkheid niets anders dan agenten van de Derde Sectie waren. Op de een of andere wijze begonnen de Duitsche nihilisten er „lucht" van te krijgen van hetgeen er voorviel en zij roerden zich op dusdanige wijze, dat tenslotte bij de Duitsch-Russischc grens het gezelschap aan gehouden werd. Volkovsky, die men door chloroform bedwelmd had, werd op deze wijze ternauwernood gered. Ik bracht hem eens een bezoek, juist op een oogënbllk, dat men hem gewaarschuwd had. Het dienstmeisje liet me binnen en toen ik zijn zitkamer betrad, kwam hij met een revolver in de hand achter me aan. „Weet u wel. dat u op het oogenblik niet meer tot het rijk der levenden had behoord, indien u inplaats ran een Russisch een En gelsch politiebeambte was geweest?" vroeg hij. Hij glimlachte even. toen hij het wapen in zijn zak stak. toen zette hij zich neer om mij zijn laatste avonturen te verhalen. De dagen der nihilisten zijn voorbij. De droom van sommigen hunner zfjn tot nacht merries geworden. En nu treft men een ander soort Russische uitgestootenen in de Europeesche hoofdsteden aan en enkele hunner zeggen, dat thans hun beurt gekomen is. Ik twijfel er aan. Ik weet, dat de nihilisten over alle klassen verspreid waren. Zij bestonden niet louter uit onteigende groot-grondbezitters en aris tocraten Zij waren voornamelijk patriotten Zij vochten met elk wapen, dat hen ten dien ste stond om hun land van de verderfelijke tyrannic te bevrijden. Zij vochten niet om zich zelf te bevoordeelen. Zij zijn, volgens mij te vergelijken met de oude Joden in ballingschap. Zij hadden een heilig verlangen naar hun eigen land en evenals de Joden, stichtten ook zij wanorde bij hun terugkomst. Een sensationeel bericht van de ,,Nachtausgabe". Nog geen officieele ontkenning of bevestiging. HET BELANGRIJKSTE NIEUWS. Mevrouw Lupescu. Van het oogenblik af, waarop Carol naar Roemenië was teruggekeerd en tot koning was uitgeroepen, deden geruchten de ronde, dat mevrouw Lupescu naar Boekarest zou vertrekken. Deze geruchten werden alle te gengesproken en enkele serieuze bladen maakten er zelfs werk van de methodes der journalisten te gispen die allerlei onverant woordelijks de wereld in stuurden. Thans bereikt ons echter een mededeeling. die men niet zoo maar met een schouder ophalen kan negeeren, hoewel wij haar voor de verantwoording laten van de „Nachtaus- gabe" van wie het bericht afkomstig is. Deze mededeeling luidt als volgt: BERLIJN. 4 Juli. (W. B.ï. De ..Nachtaus- gabe" meldt uit Boekarest: Het echtelijk ge schil tusschen den Roemeenschen koning Carol en zijn vrouw, kroonprinses Helena, is in een nieuw stadium gekomen. De voormalige vriendin des konings, mevr. Lupescu, is uit Weenen te Boekarest aange komen en heeft haar intrek genomen te Sinaja. waar zich het zomerverblijf des ko nings bevindt. Op diens bevel zijn kamers voor haar gereserveerd en men verwacht, dat Carol Zaterdag te Sinaja zal aankomen. Verder verluidt, dat te Boekarest wordt omgezien naar een villa, waar mevr. Lupescu zich zal kunnen vestigen. Een officieele bevestiging van dit bericht, of althans een mededeeling die het boven staande telegTam zou staven is op 't oogen blik dat wij dit schrijven, nog niet in ons be zit. Er zijn echter eenige motieven te vinden, voor het aanvaarden van het bericht. De Roemeensche koningsgeschiedenis is der mate romantisch, dat men over nieuwe com plicaties niet zoo gauw verbaasd meer is. En in ieder geval is het hoogst bevreemdend dat prinses Helena en Carol zich na de groo te gebeurtenissen behalve bij één gele genheid: tijdens een ..verzoeningsdiner" nimmer te zamen hebben vertoond. Boven dien kon men iederen dag uit buitenlandsche telegrammen opmaken, dat de verzoening toch nog geen feit was. Klare taal heeft men naar aanleiding van dit feit nimmer gespro ken, in de officieele regeeringscommuniqués werd af en toe wel gerept van de moeilijk heden bij het zoeken van een goeden titel voor de prinses en naar het heette waren er groote moeilijkheden gerezen over de vraag wie zich zou belasten met de opvoeding van den jongen ex-koning Michaël. Men kon dus veilig aannemen dat de ver zoening nog niet tot stand was gekomen, hoe wel niemand ernstig dacht aan de waar schijnlijkheid van de komst van mevrouw Lupescu naar Boekarest. Als de „Nachtausgabc" gelijk heeft, dan is de Roemeensche zaak in een geheel nieuw stadium gekomen, en dan begint de Carol- roman nu pas een koningsroman te worden naar klassieken trant! Men zij echter voorloopig voorzichtig met zijn conclusies. Het is geenszins onmogelijk dat het be richt zeer spoedig gedementeerd wordt. lh A, De nieuwe Finsche regeering gevormd. HELSINGFORS, 4 Juli (V. D l Hedenavond heeft de als kabinetsformateur aangewezen Senator Svinhufund definitief een nieuwe regeering gevormd, op burgerlijken grond slag. Hoewel de leiders der ultra-nationalis tische en scherpst anti-communistische Lap- po-beweging zich met Svinhufund's program accoord hadden verklaard, zijn zij, tegen ve ler verwachting, niet in het nieuwe kabinet opgenomen. Hedenavond te 10 uur heeft de President der Finsche Republiek de nieuwe regeering officieel goedgekeurd. De toestand in Indië nog steeds critiek. LONDEN. 4 Juli. (Reuter). De minister van Indië Wedgwood Benn heeft in een schrif telijk antwoord op een vraag meegedeeld dat het aantal personen, dat n.a.v. de actie van Gandhi gearresteerd is en zich thans in de gevangenis bevindt 3302 bedraagt. MIDNAPOER. 4 Juli. (Reuter). De politie was gedwongen het vuur te openen op een verwoede menigte van 2000 personen in het dorp Tebersai bij de grens van het district Ballasoer. Eén persoon werd gedood; ver scheiden politiebeambten werden gekwetst. De botsing was het gevolg van een bezoek der politie ter uitvoering van een inbeslag neming wegens niet-betaling van belastin gen. Mrs. Perin Captain, die onlangs gekozen werd tot presidente van het provinciale con grescomité van Bombay, is aangehouden we gens overtreding van de order van den ma gistraat, waarbij de publicatie van het con gresbulletin werd verboden. Zij is de tweede vrouw te Bombay, gearresteerd sedert de campagne voor burgerlijke ongehoorzaam heid begon. Later werden twee secretarissen van het congrescomité gearresteerd. De ar restaties gaven aanleiding tot ontochten van stakende studenten en scholieren door de stad, waarbij een agent door de menigte werd aangevallen. Bij het handgemeen dat ont stond toen politieversterking verscheen, wer den veertien personen gekwetst. Ook al handgemeen in de Fransche Kamer. PARIJS. 4 Juli. fN.TJU De Fransche Ka- mer is het tooneel geweest van rumoerige tooneclon tusschen radicalen en socialisten eenerzijds en de linksche en rechtsche par tijen anderzijds. Het debat liep over een voorstel van Her- riot inzake de viering van den vijftigsten jaardag van de invoering van het openbaar en het verplicht onderwijs in Frankrijk. In den loop van het debat geraakten de gemoe deren zoo verhit, dat de socialist Bracite handgemeen werd met een radicalen afge vaardigde en belden uit de zaal moesten worden gezet. Ten slotte werd met 450 tegen 135 stem men een voorstel van Herriot aangenomen, dat in de viering van den gedenkdag voor ziet. Het was vier uur toen de zitting werd opge heven. Acht geraamten gevonden. LÜDERITZBUCHT (Z.-W. Afrika). 3 Juli (N.T.A.) Een politie-bcambte ontdekte op zijn dienstrlt in de woestijn 24 K.M. ten N. van de Oranjerivier, acht menschelijke geraam ten. Uit de bij hen gevonden identificatie penningen blijkt dat het de overblijfselen zijn van negers die in de Consolidated Dia mond Mines werkzaam geweest waren. In het voorjaar van 1925 waren 167 inlandsche mijn werkers dezer mijn weggeloopen. Acht-en- tachtig hunner werden nadat een groote af stand door de onvruchtbare en van water verstoken woestijn was afgelegd, weer aan gehouden. Van de overigen was geen spoor meer ontdekt. Men veronderstelt dat de ge vonden geraamten de overblijfselen zijn van een groep dezer uitgewekenen, INGEZONDEN MEDFDFEI.ÏNGEN a GO Cts. per regel. STOFZUIGERHUIS MAERTENS BARTEL JORIS STRAAT 16 TEL. 10756 Te lang Als gevolg doen zich vaak huiveringen, hoofdpijn en onbe hagelijkheid voor. Neemt dan bijtijds Aspirin-Tablet ten. eenig op de wereld Lol op oronjo band an Bayerfcmi*. Prijs 7i ct DE SLUITING VAN DEN Ph. O. II. L- ZENDER. Onder het hoofd ..Hang naar martelaar schap". schetst het Volk het besluit om den Ph H. I.-zender te sluiten als voorbarig, omdat de minister ong geen besluit heeft ge» nomen. „Het is duidelijk", schrijft het blad. ..dat hier weer met verkrachting der waarheid een martelaarschap wordt nagejaagd, om tocli maar in de oogen van boeren, burgers en buitenlui als de ontrechte. de gedupeerde, de onduldbaar mishandelde te kunnen poseeren, terwijl inderdaad schijn noch schaduw van zulk een positie aanwezig is. Allemaal volksmisleiding, anders niet. In werkelijkheid waren het niet ..Indische" belangen en zelfs niet eens de belangen van het in Indië gevestigde Europeesche personeel der Europeesche ondernemingen, maar uit sluitend de belangen der directies van de Nederlandsche handels- en cultuuronderne mingen in Indië, die den Phohi in het leven riepen. Deze heeren zouden wel even uitma ken, wat er naar hun personeel uitgezonden zou worden. Naar wat dat personeel zelf er over meent, wordt niet gevraagd. Wat de talrijke inheemschen in Indië. die Neder- landsch verstaan, aan uitzendingen wenschen, wordt al evenmin gevraagd. Aan het oordeel der Indisch-Europeesche pers. d w z. aan de echo van het overheerschersdeel der bevol» king van Indië, heeft men al genoeg. In tusschen zal ook deze episode er toe medewerken om in steeds breeder kring to doen beseffen, hoe door en door onwaarach tig al dat gejammer over het aan „neutrale" omroepen begane onrecth is". DE WEG AMSTERDAM—SCHTPHOL. Het Algemeen Handelsblad klaagt er over, dat bij den brand van Donderdag middag aan den Sloterstraatweg te Amster dam het verkeer naar en van Schiphol ge heel was afgesloten, aangezien deze weg de eenige verbinding is en hij afgezet was. Een K.L.M.-bus met passagiers heeft over Am stelveen moeten rijden, waarna de reizigers over een pont hun weg vervolgen moesten, een andere ging overHalfweg. En een derde In deze Internationale snel- verbinding moest zijn passagiers laten over stappen in in allerijl ontboden taxi's, waarbij zij door water en modder moesten waden en over brandslangen springen. Wanneer, vraagt het blad. komt de moderne verkeersweg naar Schiphol er. die mogelijk wel is geprojecteerd, maar nog steeds op zich laat wachten. Van ingezonden stukken, geplaatst of nief geplaatst, wordt de kopij den inzender niet terug zie!» niet verantwoordelijk. HET KAMPEEREN AAN HET BLOEM ENDAALSCHE STRAND. Mag lk een plaatsje verzoeken naar aan leiding van het misverstand inzake het kampeeren aan het Bloeinendaalsche strand? Ons bestuur, misschien ligt dit aan ons. begrijpt niet. welke principes aanlei ding zouden kunnen zijn. niet tot onze Kam peerdersvereeniglng „Licht en Vrijheid" too te treden. Wat is er tegen om gezamenlijk te ijveren tegen een kampeerverbod? En als door onze actie als vereeniging want niet waar. al leen doe je niets het verbod is veranderd in de grootst mogelijke bewegingsvrijheid, welke principes ter wereld staan het volop genieten van licht en lucht dan nog in den weg? Als organisatie kunnen wij zrfrgen voor de veiligheid in het kampement, ingrijpen bij brandgevaar en eventueele springvloeden, kalmeerend optreden bij vermeende kwes ties en het zaakkundig plaatsen der tenten. Alles in volledige samenwerking der kam peerders. Verder het prijsregclcnd werken bij te groote winstmarge der venters aan het strand, het tegen billijken prijs verstrekken van drinkwater en er voor te waken, dat het gezonde strand geen vuilnisbelt meer kan zijn, zooals dit vroeger 't geval was en dat oa.. aanleiding gaf tot het kampeerverbod. Namens het bestuur der Alg Kampecr- dersver. „Licht en Vrijheid", JAAP POLAK, IJsselstraat 6. ZATERDAG 5 JULI Restaurant Dreefzicht: Concert door do Muziek ver. Lourens Jansz. Coster Cs avonds) Palace: „De strafzaak Bellamy". Toonccl: The two Stones. 2-30. 7 en 9.15 uur. Luxor Theater: „Een huwelijk op proef", en „Slaven van onzen tijd". Tooneel: Aki- motos. 2.30 en 8.15 uur. Rembrandt TTieatcr: „Wenn du cinmal dein Hcrz verschenkst". Toonccl: Hans Graf Trio, 2.30. 7 en 915 uur. Zandvoort. Cabaret Monopole. Grando Soirée dansante. 8 uur. ZONDAG 6 JULT Bioscoopvoorstellingen 's middags en dea avonds. V e 1 s e nLandgoed „Velscrend" Zomer feest S. D. A. P. en N. V. V. Zandvoort. Cabaret Monopole. Grando Soirée dansante. 8 uur. MAANDAG 7 JULI Bioscoopvoorstellingen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1930 | | pagina 5