FRANKRIJK EN DE RAMP IN ITALIË. BRIEF UIT BERLIJN. BUITENLAND VAMPYR Stofzuigers f98.- Eau de Cologne Parlementsdebatten per radio uitzenden of niet? ft ft HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 25 JULI 1930 TWEEDE BLAD Mussolini verbiedt weer alle inschrijvingen. De overeenkomst inzake de mijnwet. De motieven van den aanslag op Angelescoe. HET BELANGRIJKSTE NIEUWS. De algeheele belangstelling gaat thans uit naar het door een aardbevingsraimp geteister de Italië. De berichten van politieke strekking uit het buitenland zijn zeer spaarzaam en geven weinig of geen aanleiding tot een ver dere bespreking. Eenige aandacht verdient een bericht uit Parijs volgens hetwelk inschijvingen geopend zullen worden voor de slachtoffers van de aardbeving. Daar de meeste Parijzenaars zich thans in de badplaatsen bevinden, zullen liefdadigheidsvoorstellingen in de casino's ge organiseerd worden. Van officieele zijde wordt dit idee krachtig gesteund, daar men hier de gelegenheid wil aangrijpen om Italië te bewijzen, dat Frankrijk voor het naburige volk een hartelijke vriendschap koestert, en Mussolini heeft intusschen alle particuliere en openbare inschrijvingen in zijn land ver* boden. De Staat zal helpen! Het is dus nog maar de vraag of hij Fransche hulp zal accepteeren. Bovendien zijn er thans reeds stemmen opgegaan in Frankrijk die in herinnering brengen, dat Italië indertijd niet meegedaan heeft, aan de algemeene Europeesche steunactie voor de slachtoffers van de overstroomingen in Zuid* Frankrijk! Waarom pleegde men een moordaanslag op Angelescu? BOEKAREST, 24 Juli (Wolff) De minis terraad heeft zich in een langdurige zitting bezig gehouden met den aanslag op den plaats* vervangenden minister van Binnenlandsche Zaken Angelescu, die Maandag het slachtoffer werd van een revolveraanslag, door vier stu denten op hem gepleegd. Over de aanleiding tastte men aanvanke lijk in het duister. Tegenover de meening dat het Macedonische kolonisten betrof die zich met de verdeeling van den grond in de provincie Dobroedsja niet vereenigen konden, nam men van andere zijde aan dat het hier om een antisemietische actie ging. De ministerraad besloot gisteren tot een reeks maatregelen tegen deze actie en ver dere storing van de openbare orde ten streng ste te bestraffen. Gisteren heeft de politie ook twee broeders van een der bij den aanslag betrokken stu* denten gearresteerd. «<U Gisteren werden in de straten van Boeka rest wederom antisemietische pamfletten ver- verspreid en antisemietische biljetten aan* geplakt. BOEDAPEST, 24 Juli (VD.) Volgens hier ontvangen berichten zou tegen den staats- landsche Zaken Taslauanoe een bevel tot in secretaris van het Ministerie van Binnen- hechtenisneming zijn uitgevaardigd in ver band met den aanslag op Angelescoe. Tas* lauanoe, die door den rechter van instructie moet worden gehoord, was in het Ministerie niet te vinden. Men neemt aan. dat hij ge vlucht is om zich aan de nasporingen der politie te onttrekken. De politie zoekt hem thans overal. Na verluidt zou hij de Roemeensc'he anti semieten-leiders Danila en Fotoe in zijn woning een schuilplaats hebben verleend. Hugenberg's politiek BERLIJN, 24 Juli (V.D.) Het Partijbe stuur van de Duitsch-Nationale Volkspartij heeft heden met algemeene stemmen een resolutie aangenomen, waarin het de politiek van den partijleider Dr. Hugenberg goed- ikeurt. Tevens wordt hierin danJk gebracht aan he toptreden van de Rijksdagfractie en haar leider tegen de belastingplannen. Het Partijbestuur veroordeelt ten krachtigste de handelwijze van een aantal afgevaardigden die tegen het meerderheidsbesluit der fractie gestemd hebben. Sovjet-Rusland dreigt de V. 5. NEW YORK, 24 Juli (VB.) De leider van van onderzoek naar de communistische be* de Russisch-Amerikaansche HandelsVereeni- ging „Amtorg" Bogdanof, heeft tijdens zijn verhoor door de parlementaire commissie drijvigheid, gedreigd met stopzetting van de Russische aankoopen in de Vereenigde Staten „indien de unfaire en ongemotiveerde aan* vallen op de Amtorg en de Sovjet-Unie" niet onverwijld worden gestaakt. Bogdanof voegt hieraan toe, dat de Sovjets in het jaar 1929 in de V.S. voor een bedrag van 107 millioen dollar aan goederen hebben aangekocht. Beiersche minister van Land bouw afgetreden. MüNCHEN, 24 Juli (V.D.) De onderhan delingen tot het opnieuw vormen van de door het uittreden van den Beiersohen Boeren bond uiteengevallen Beiersche regeerings- coalitie, zijn mislukt. Dientengevolge heeft de minister van landbouw, dr. Fehr, den mi nisterpresident een verzoek om ontslag doen toekomen. De overeenkomst tusschen Hooger- en Lagerhuis. LONDEN, 24 Juli. In Politieke kringen is men ten zeerste ingenomen met het com* promis tuschen Lager- en Hoogerhuis over de mijnwet. Voor de regeling van den afzet van steen kool, in het ontwerp vervat, zijn de eerste stappen reeds gedaan door den nationalen bond van de districtsvereeniglngen der mijn eigenaars. Het stelsel dat voor den afzet de 21 districten samenvat, is reeds in vergaan* den staat van voorbereiding eri de districtge- wijze regeling eveneens, aldus de N.R.C. Deze moeten worden goedgekeurd door de nationale organisatie der mijneigenaars en in het departement van handel. De regeling voor Zuid-Wales heet het vol ledigst te zijn en het meest overeen te komen met de bepalingen van de wet. Hoogstwaar schijnlijk zullen de regelingen in alle an* dere districten op die van Wales worden ge baseerd. Elke mijn zal een standaard-tonnen-aantal hebben en voor elk district wordt de hoeveel heid die nog wordt geproduceerd, vastge steld, dit alles berekend door de nationale mijnwerkersorganisatie, in verband met wat de markt in binnen- en buitenland kan op nemen bij nog loonende prijzen. De wet zorgt ervoor, dat de ijzer- en staal* industrie en andere industrieën van be- teekenis de volle kolenvoorraad ter be schikking krijgen, die zij behoeven. Hiervoor zullen speciale voorzieningen worden getrof fen. Dat geldt eveneens voor de steenkool die noodig is voor den uitvoerhandel, weer op de been te helpen. Het publiek zal worden beschermd tegen prijsopdrijving. Sjaljapin procedeert tegen de Sovjets. Uit Parijs wordt aan de Frankf. Ztg. ge* meld, dat Sjaljapin, de bekende Russische zanger, bij de Parijsche handelsrechtbank een aanklacht heeft ingediend tegen de sovjet-regeering. Bij zijn laatste optreden te Parijs zag hij tot zijn verbazing in alle boek* handels zijn gedenkschriften uitgestald liggen. Sjaljapin liet de boeken in beslag nemen en diende een klacht in. Te Moskou waar hij met het te boek stellen van zijn herinneringen was begonnen, had hij het onvoltooide manuscript bij een bank gedepo neerd. De sovjet-regeering heeft het, volgens de mededeeling aan de Frankforter, daar in beslag genomen en aan een Franschen uit gever verkocht om het te vertalen en uit te geven. Deze verkoop is officieel door de han* delsafdeeling van het sovj et-gezantschap te Parijs tot stand gebracht. Sjaljapin verlangt nu twee millioen schadevergoeding van de Parijsche handelsvertegenwoordiging. Dinsdag is deze zaak voor den Parijschen rechter gekomen. De advocaat van de sovjets ontkende de bevoegdheid van de rechtbank omdat de handelsafdeeling door de' diploma tieke immuniteit wordt beschermd. De vertegenworodiger van Sjaljapin bracht hier tegen in, dat in dit geval de Russische handelsafdeeling niet als rijksvertegenwoordi ging maar als particuliere koopman heeft ge handeld. De Sovjets hadden zich het mono* polie van den buitenlandschen handel voorbe houden; zij waren dus vólgens het Russische recht alleen bevoegd tegenover den buiten landschen handel als verkooper op te treden. Een foto van de Golf van Napels. De stad heeft thans het aanzien van bezet gebied in oorlogstijd. Militaire colonnes en automobiel transporten trekken door de straten. De be schadigde gébouiven worden door troepen bewaakt. Tot overmaat van ramp werd de plaats gisteren geteisterd door een orkaan. Door een vloedgolf werden vele kleine villa's 'fgnstig beschadigd. De boomen op_ de naai zee gekeerde héllingen werden ontworteld* INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct«. per regel. Stofzuigerhuis MAERTENS BARTEL JORISSTRAAT 16 TELEFOON 10756 Verdrijft Hoofdpijn enj Lusteloosheid I In deze politiek van alleen-verkooper moesten zij echter ook de plichten van lederen koop man op zich nemen. De stelling van Sjaljapin werd door de rechtbank als juist erkend. De diplomatieke immuniteit van de sovjets werd afgewezen. De rechtbank verklaarde zich bevoegd en stelde den 8en October vast aLs datum van behandeling der zaak. „Stahlhelm" in de Weer! BERLIJN, 23 Juli (WB.) Het bestuur van den Stahlhelm heeft met betrekking tot de as. Rijksdagverkiezingen een manifest ge publiceerd, waarin het o.a. zegt: Meer en meer blijkt, dat in het tegenwoordige Duitsch* land een parlementaire regeering niet meer mogelijk is. De Stahlhelm houdt zich bereid voor het naderende tijdstip, dat de regeerings- mannen niet meer wegens hun partijgenoot* schap worden aangewezen, doch uitsluitend volgens den graad van hun nationaal willen en hun kunnen worden uitverkoren. De Stahlhelm neemt daarom als bond niet aan de verkiezingen deel en verwacht van geen der bestaande partijen de redding van het Duitsche volk. Hij stelt het echter zijn leden tot plicht, van hun 'kiesrecht gebruik te maken, uitsluitend om in ieder geval een verder wassen van den rooden vloed te ver hinderen, en te stemmen op die partijen, die het Volksbegehren en het Volksentscheid hebben doorgezet en besloten zijn den strijd tegen de Marxistische heerschappij in Pruisen voort te zetten. Aangaande het verbod van den Stahlhelm in het Rijnland zegt het manifest, dat het verbod door de Puisische regeering wordt ge grond op een wet, die door den vijand op grond van het Verdrag van Versailles werd afgedwongen. Wij erkennen niet, zoo wordt gezegd, op deze wet inbreuk te (hebben ge maakt. Sedert jaren bestaan in den bond verordeningen, die dit verhinderen. De vrij heid van meening, gelijk de grondwet van Weimar haar voorschrijft, is de Stahlhelm niet gegund. Vandaar dat wij eischen, dat bij de roepassing dezer wet de beslissing of een handeling „militair" is, in handen der militaire deskundigen, d.w.z. bij het Rijks- weerministerie, ligt. Voorts worden in het manifest nog ver scheidene beschermingsmaatregelen tegen willekeurige verboden geëischt en verklaard dat de politieke strijd tegen het bestaande stelsel vastberaden zal worden voortgezet. Het bestuur van den bond heeft verder besloten den llen „Reichsfrontsoldatentag" op 4 en 5 October a.s. aan den Rijn tusschen Koblenz en Bingen te houden, JASPAR ALS KINDERMEISJE. Tijdens de plechtigheid op 21 dezer, in het Cinquantenairepark, waren, op sommige oogenblikken, de 40.000 oogen der genoodig- den, die zich op de officieele estraden be vonden, niet gevestigd op de sprekers, die achtereenvolgens, uit naam van de wetgeven de, uitvoerende en rechterlijke macht hulde kwamen brengen aan de dynastie en, in de eerste plaats, aan koning Albert, maar wel op het dochtertje van prins Leopold en prin ses Astrid, dat de sprekende heeren wel bij zonder vervelend bleek te vinden, aldus de N. R. Crt. Het was de eerste maal dat het, geheel in het wit gekleede prinsesje een of ficieele plechtigheid bijwoonde. Weldra glip te het van de knieën van prinses Astrid, wandelde eerst een poosje guitig heen en weer op het koninklijk verhoog, trachtte toen op de knieën te klimmen van koning Albert en koningin Elisabeth om ten slotte, vol be wondering en verbazing, voor minister-presi dent Jaspar, met de witte kuif en een over vloed van ridderordes en kruisen te blijven staan. Een hofdame trachtte het prinsesje weg te krijgen maar dit slaagde niet en de minister-president moest zich toen wel tot een beklimming leenen en al zijn kruisen van dichtbij laten bekijken en betasten. Dit gaf een journalist, die met zijn collega's het vermakelijke tooneeltje gadesloeg.een ondeu gend woord in den mond, dat spoedig opgeld maakte: „Monsieur Jaspar n'est pas seule- ment un gouvernant, c'est aussi une gouver nante", VERGILIUS-REIS. Op initiatief van de Koninklijke Academie van Italië zal ter gelegenheid van den twee duizendsten geboortedag van Vergilius een zeereis ondernomen worden, waarop de voor naamste plaatsen waar de legende van Eneas zich afspeelt bezocht zullen worden. De reis begint den 15en September te Brindisi en eindigt den 27en te Civita Vecchio, vanwaar de deelnemers per trein naar Rome gebracht worden; den dag daarop wordt nog een be zoek aan Lavinium, Laurentum en Ardea ge bracht, aldus de N. R. Crt. Inlichtingen ver schaft het secretariaat van het comité te Milaan. Heden: VRIJDAG 25 JULI Palace: „Rascha, de Zigeunerin" 2.30 en 8.15 uur. „De Zuiderzeewerken", 2.30 uur. Tooneel Barrycks en Co. Luxor Theater: „Christina" en .Bange Vingers". 230 en 8-15 u. Tooneel The Bivaks. Rembrandt Theater: „Het halsnoer der koningin". 7 en 9.15 uur. „Hij, Zij en Ham let". 2.30 iiur. Tooneel: Niotna and Partner. ZATERDAG 26 JULI Schouwburg Jansweg: Kinder- en Familie voorstelling. Optreden van Meiloc. 2.15 uur. Bioscoopvoorstellingen; 's middags en des avonds. Teyler's Museum. Spaarne 16. Geopend op werkdagen van 113 uur, behalve 's Maan dags, toegang vrij. (Van onzen correspondent). Berlijn, 20 Juli. Zooeven had ik mijn radiotoestel ingescha keld en hoorde, hoe de Rijkspresident. Von Hindenburg daarginds aan den bevrijden Rijn ontvangen wordt. En tegelijk klonk het „Deutschlandlied", in het Rijnland door hon derdduizenden gezongen, uit. tal van vensters in mijn straat. Een wonder. Allang geen won* der meer, en toch een wonder. Het stemt, op dezen regenachtigen Zondag, tot nadenken. Zullen we binnen niet langen tijd ook de parlementen hooren? Lr Duitsch land wordt daar al maanden lang over gedebatteerd. De president van den Duitschen Rijksdag die zooeven ontbonden is, maar die over twee maanden met stellig denzelfden beproef den voorzitter zal terugkeer en is er een geestdriftige voorstander van. Eenige maanden geleden heb ik in kleinen kring nog lang met hem over dit onderwerp gesproken. Nu er dezer dagen weer ernstig sprake van is, op de een of andere wijze den staatsburger draadloos de stemmen van zijn afgevaardigden te laten hooren, mag ik aan dat gesprek zeker wel even herinneren. En er aan toevoegen, wat van verschillende zijden daartegen gezegd en geschreven is. Het Parlement de naam zegt het al is een spreekhuis, en wel een openbaar spreekhuis met tribunes voor het publiek, voor de pers, voor genoodigden. Men zou dus zoo zeggen: bestaat er een middel om de openbaarheid te vergrooten, dan is de toe* passing daarvan volkomen in den geest van de staatsinrichting, van den wetgever. Daar is niet veel tegen in te brengen. De honderd of desnoods driehonderd men- schen gemiddeld, die van de publieke tribune af een zitting van dein Duitschen Rijksdag bijwonen, vallen tegenover de zeventig mil lioen zielen, die het recht hebben zich Duit sche staatsburgers t-e noemen, natuurlijk vol komen in het niet. In het allergunstigste geval zijn er mensehen onder die zelf sprekers zijn en die het voornemen hebben, het ge hoorde in breeden kring in de eigen provin cie weer te geven. Maar zelfs dan is, wat zij zeggen, in hoofdzaak subjectief, blijft een persoonlijke indruk, is onbewust of bewust onderworpen aan de beoordeeling van den redenaar, die het gehoorde met eigen woor den weergeeft en uit den aard der zaak ook critiek geeft. En daarvoor hebben we dezen toehoorder niet noodig. Om subjectieve be richten te geven, zitten daarnaast op drukke dagen meer dan honderd Duitsche en bulten- landsche journalisten, die meer of minder uitvoerige verslagen Laten drukken, die over heel de wereld door tiental mUlioenen men- schen gelezen worden. Maar is daardoor de openbaarheid der zittingen gewaarborgd? Natuurlijk niet. Het ongeluk wil namelijk, dat vooral in Duitschland objectieve, waarheidslievende verslagen van zittingen van het rijksparle* ment om van de landelijke en stedelijke maar liever te zwijgen zoo goed als niet voorkomen. Duitschland is een land van par tijen, en de aangeboren discipline van den Duitscher heeft het gevolg, dat wie tot een politieke partij behoort ook liefst alles slaafs aanvaardt, wat hem door de organen dier partij voorgezegd wordt. De partijleiders staan nu eenmaal op het standpunt, dat men zooveel mogelijk de eigen denkbeelden verkondigen en tegelijkertijd die van den tegenstander verzwijgen moet. Dat wordt in alle gevallen doorgevoerd, dus ook vooral bij de verslagen der parlementszittingen. Met het gevolg, dat slechts de parlementariërs zelf, de toevallige aanwezigen op de tribune's en de zeer weinige abonnés van de stenografische verslagen óók de argumenten van andere groe* pen dan de eigen te hooren krijgen. De kran tenverslagen zijn zoo eenzijdig en partijdig samengesteld, dat men ze eigenlijk als leugen* achtige overzichten, als direct misleidend moet brandmerken. Waarbij de partijen niet eens bedenken, hoeveel ze van haar waardig heid prijs gevein door te beletten, dat de par tijgenoot kennis neemt van andere opvat tingen en toch bij de partii blijft, omdat hem haar opvattingen tenslotte als de meest juiste voorkomen. Het is wel teekenend, dat juist de repu- blikeinsche partijen, in de eerste plaats de sociaal-democraten, tegen de Invoering van radio-doorgave van de redevoeringen der Duitsche parlementen de minste bezwaren geuit hebben. Men zou er uit kunnen af leiden, dat zij van de werfkracht harer argu menten het meest overtuigd zijn en geen vrees hebben voor propaganda van andere groepen in haar eigen rijen. Inderdaad zou een verbreiding van parle mentaire redevoeringen door de radio de eenige mogelijkheid zijn om te voldoen aan de bepaling van den wetgever, dat de zit tingen openbaar zijn en dus practisch elk staatsburger in staat gesteld moet worden ze aan te hooren. Sf In het algemeen is echter tegen deze methode aan te voeren, dat de meeste rede* voeringen, die in den Duitschen Rijksdag ge houden worden, op een zoo laag peil staan, dat de hoorder er spoedig genoeg van zou krijgen, zijn toestel zou uitschakelen en daar door ook de weinige goede speeches zou mis- loopen. Dat weten de dames en heeren volks* vertegenwoordigers zelf veel te goed, en daar* uit is zeker ook voor een deel hun oppositie tegen het coorstel van hun voorzitter, die zelf een uitstekend spreker is, te danken. De meeste sprekers hebben in den Rijksdag zelf weinig gehoor, en de wijze waarop zij hun denkbeelden naar voren brengen is ook alles behalve boeiend en overtuigend. Ze spreken meest voor leege banken en rekenen er op, dat het stenografisch verslag, straks verbeterd en aangevuld, via de partijkranten wel op de meest gunstige wijze onder de oogen der partijgenooten in den lande en in het bijzon der van de eigen kiezers zal gebracht wor den. Zit die kiezer echter aan zijn radiotoestel en hoort hijzelf, welk een hulpeloos en ver velend stotteraar zijn uitverkorene is en hoe weinig succes hij heeft bij zijn toehoorders, dan kon het met de heerlijkheid van den volksvertegenwoordiger bij volgende verkie zingen, gelijk ze thans weer voor de deur staan, wel eens voorbij zijn. De groote meerderheid der parlementariërs die uit middelmatigheden bestaat, is dus om wel zeer egoïstische redenen tegenstandster van verbreiding der speeches door de golven van wijlen Herz. Maar er zijn ook objectieve, onpersoonlijke bezwaren tegen in te brengen. In de eerste plaats technische. Wil men het parlement door de radio hoorbaar maken, dan moet men strict onpartijdig zijn, dusalles opnemen en wei uit alle plenaire mttingen. Immers, welke censor zou erkend worden als de ori- partijdige instantie, die het recht zou moe ten hebben in en uit te schakelen naar goed vinden? En afgezien van de vraag, of een zender van voldoende sterkte, dus bijv. die van Künigswusterhausen (Zeesen) tijdens parle mentaire zittingen een deel van den dag of zelfs den geheelen dag voor dit doel zou moeten vrijgemaakt worden, dan wel of daartoe een eigen zeer sterke zender over- heel Duitschland hoorbaar, gebouwd zou moe ten worden, heeft men zeer terecht de op merking gemaakt, dat de hoorder van zulk een „Uobertragung" dan toch wel zeer spoedig genoeg zou moeten krijgen. Zit men in den Rijksdag, dan kent men zijn mannetjes (en vrouwtjes) en weet men, naar welke sprekers men onder bepaalde omstandighe den al dan niet behoeft te luisteren en wat ze waard zijn. De hoorder in Oost-Pruisen of in Beieren weet dat evenmin als zijn collega in Bremen of in het Rijnland. En al heel gauw zal hem het eindeloos gezwam, waarvan hij de porté niet begrijpen kan, te veel worden. Radio-moeheid, die trouwens In Duitschland tegenwoordig reeds op vele plaat sen te constateeren valt, zal hem overval len. En daarmee zal het doel van de kostbare overbrenging mislukt zijn. Maar, zeggen de voorstanders en ook voor dit argument is Iets te zeggen weten de redenaars eenmaal, dat bij wijze van spre ken heel Duitschland zit mee te luisteren, dan zullen zij eindelijk eens wat meer critiek op hun eigen redevoeringen gaa/n uitoefenen. Ze zullen trachten kort en duidelijk te wor den minder voor de (afwezige) luisteraars in de zaal dan wel voor de honderdduizenden, die in de huiskamer hun woorden volgen. Wellicht zullen we dan eindelijk het ideaal van goede parlementaire speeches gaan be naderen? Nu, de zaak is altijd nog in behandeling. Maar ik ben er hier uitvoeriger op ingegaan, omdat dit onderwerp ook voor Nederland en Nederlandsch-Indië wel eens actueel zou kun nen worden. Tenzij men bij ons, wat ik voor- loopig aanneem, van oordeel is, dat de sec- tarische hermetische afsluiting, die men zoo gaarne zou willen doorzetten, door radio verbreiding van oppositioneele redevoeringen op de meest krasse wijze zou verhinderd wor den? -7. Wie dat vreest, zal van de plannen varf Rijksdagpresident Loebe natuurlijk niets wil len weten. En toch zal er een tijd komen, dat we de radio als middel om de parlementen tot de massa te laten spreken, niet meer negecren kunnen. Ware ik lid van den Radioraad, dan zou ik de kwestie nu reeds ter sprake bren gen! De techniek mag ons niet verrassen. En de parlementen kunnen, in alle lan den, wat meer en onmiddellijke critiek van den kiezer gebruiken! H. v. B. ORANJEBOND „PRINSES JULIANA". HET CONCERT IN DE EMOSTRAAT. De Oranjebond „Prinses Juliana" heeft de' Oost Haarlemmers Donderdagavond met het concert van „Utile Duld" een aangename verrassing bereid. De Emostraat was. zooals men begrijpen kan. Ineens het middelpunt van aller belangstelling, zoodat er zelfs een. vertegenwoordiger van den sterken arm aan te pas moest komen om tegen al te groote nieuwsgierigheid te waken. Overigens is die nieuwsgierigheid best te begrijpen, want de tent is al een attractie op zichzelf. Het is duidelijk, dat kosten noch moeite zijn ge spaard om een zoo goed mogelijk resulaat te verkrijgen. De tent maakt een royalen in druk, terwijl de fraaie oranjekleur haar bovendien een feestelijk aanzien geeft. De bond kan op haar nieuw verworven bezit met recht trotsch zijn. Ook gisteren kon men opmerken, dat de toeschouwers er veel bewondering voor hadden. Het concert was, zooals reeds gezegd ls, een gebeurtenis in Haarlem-Oost. Het pu bliek was opgetogen over de uitvoering en de musici hadden na ieder nummer een hartelijk applaus in ontvangst te nemen. ONDERSCHEIDING VOOR DEN BURGE MEESTER VAN AMSTERDAM. De koning van Joego-Slavië heeft benoemd tot officieren in de orde van St. Sava den burgemeester van Amsterdam, den heer W. de Vlugt en den heer S. Aris. PERSONALIA. Geslaagd voor 't Mercuriusdiploma voor boekhouden en voor dat van de Vereeniging van Leeraren, mej. R. Krouwels, alhier. ARROND. RECHTBANK. UITSPRAKEN. A. L,, los werkman, zonder vaste woon plaats. thans gedetineerd. Diefstal, zes maanden gev. straf m. a. pr. hecht. o.v. J. H., los werkman, gedomocilieerd te Am sterdam, thans gedetineerd. Diefstal, zes maanden gev. straf m.a. pr. hecht. o.v. B. N., zonder beroep, verblijvende te Ben- nebroek. Brandstichting. Ontslagen van rechtsvervolging, gelast dat hij in een krank zinnigengesticht zal worden geplaatst gedu rende een proeftijd van een jaar en bevolen dat hij ter beschikking van de Regeering zal worden gesteld teneinde van harentwege te worden verpleegd. EXAMENS HOOFDACTE. Geëxamineerd 8 mnl. candidaten. Ge slaagd 4, afgewezen 4. Geslaagd de heeren: A. Leen, Helder; M. Ponds. Zaandam; E. M. A. Lamur, Amsterdam; V. Orna. Amsterdam. JS. C. J. VAN PAASSEN. Ds. C. J. van Paassen te Haarlem Ls her benoemd tot bestuurslid van den Christelij- ken Bond van Oranjevereenigingen in Neder land,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1930 | | pagina 5