Haarlem's Dagblad | 1930 | 9 augustus 1930 | pagina 6

BIOSCOOP

ISlïfHEEREN-BAAI

Nieuws uit Indië.

BURGERLIJKE STAND

IN „DE WITTE ZWAAN"

HAARLEM'S DAGBLAD

ZATERDAG 9 AUGUSTUS 1930

Nog de Ilollywood-revue en een
goed bij programma.

De dikwijls geestige en soms flauwe, maar
in elk geval Jicht verteerbare en om bezoekers
«net een glimlach vragende Hollywood-revue
blijft in Palace de hoofdzaak deze week. De
geluidsfilm heeft ons in dit genre al heel wat
gebracht, dat wij als door de movietone ge
schapen mogelijkheid zeer op prijs stellen,
maar wij gelooven toch niet, dat zij er al te
lang en al te hardnekkig op moet doorgaan.
Want erg veel variatie is er tenslotte in de
onderscheidene revue-films niet en de aan
trekkelijkheid kon er wel eens afslijten, tot
schade van de reputatie van de sprekende,
zingende en musiceerende film zelf.

Wat niet wegneemt, dat „Singing In the
rain" en „Your mother and mine" en „You
were meant for me", dat uit de Broadway-
Melody afkomstig Is, nu en terecht nog
een enthousiast publiek vinden.

Het bij programma geeft het Metrofone-
wereïdnieuws.

Men beleeft Zeppelin-emoties te Lakehurst
en rensensaties te Derby. Er is een mooie
reeks foto's van „Red Hill", die in een ton
door de brommende Niagara rolt en wij wor
den In staat gesteld om op te merken, waar
de menschen het meest juichen, op de En-
gelsche of op de Japansche Derby. Sensatio
neel zijn de auto-races in Canada, niet alléén
omdat er ongelukken bij gebeuren en de kre
ten van ontzetting luide van het witte doek
klinken, wanneer de wagens caramboleeren.
Met een overzicht tenslotte van een mis in de
openlucht te Baltimore is dit een journaal,
dat als altijd in Palace het bekijken waard is.

De harmonica, instrument van de achter
straten en van de matrozen op de schepen in
de avondstilte van de haven, heeft zich
wonderlijk geëmancipeerd en de weg daartoe
heeft gevoerd over het variété-tooneel. Want
lang is daar reeds het accordeon uitverkoren
om successen te bewerkstelligen, die slechts
door handig bewerkte xylophones geëvenaard
kunnen worden. ..The Willards" geven de
nuances van het bandoneon van het zoet
vloeiende in Stradella van Flotow tot het
zeer „hot rythm" in „Happy days are here
again" en daarmee kunnen wij het optreden
van deze beide virtuozen kenschetsen als
veelomvattend en technisch beheerscht. Het
genoot dan ook veel bijval.

REMBRANDT THEATER.

„The singing fool" geprolongeerd.
Tooneei: „Demokritos", truc-film-
teekenaar.

Het groote succes, dat het vermaarde film
werk „The singing fool" ook bij de heropvoe
ringen weer ten deel gevallen is, heeft de
directie van het theater genoopt deze talkie
nog eens een week voor het Haarlemsche pu
bliek te vertoonen. Een bewijs, dat. men Al
Jolson'e prestaties als acteur en als zanger
naar de juiste waarde weet te schatten. On
getwijfeld zullen ook in de komende dagen
vele onzer filmllevende stadgenooten deze
rolprent komen zien. Bovendien is er een
voorprogramma, dat, zoowel wat tooneei al3
film betreft, een aantrekkelijkheid op zichzelf
vormt. Polygoon's „Holland-nieuws" geeft de
allerlaatste gebeurtenissen binnen de vader
landfiche grenzen. Om enkele voorbeelden te
noemen: het bezoek van prins Hendrik aan
de Brandweerten tonstelling, het door den
cycloon, geteisterde plaatsje Heenvliet, de
opening van den nieuwen Rijksweg Amster
dam't Gooi, enz. Van het Fox Movietone
journaal noemen we in het bijzonder het
„hoorbare" kunstrijden van Sonja Henie, de
fenomenale Duitsche kampioene.

Op het tooneei treedt ditmaal op de heer
Demokritos, die met vaardige hand de aller
aardigste teekepingen weet neer te zetten.
Zijn schetsjes worden door middel van een
projectielantaarn vergroot op een doek ge
bracht. Allerlei grapjes en trucjes komen er
bij te pas, zoodat men tijdens het opzetten
van de teekenlng telkens weer verrast wordt
door de een of andere onverwachte wending.

De middag-voorstelling.

Des middags wordt deze week in het Rem
brandt theater een bij uitstek geschikt
vacantie-matinee gegeven. Er wordt namelijk
weer een van die kostelijke Watt-en-half-
Watt-films opgevoerd, zooals gewoonlijk een
aaneenschakeling van de zonderlingste en
dolste situaties. Ditmaal verschijnen zij op
het doek respectievelijk als conducteur en
wagenbestuurder, twee functies, waar de

beide Watten al een heel eigenaardige opvat
ting van blijken te hebben. Bovendien wor
den zij later nog voor twee vermomde min
naars aangezien, hetgeen natuurlijk ook tot
de vreemdste conflicten aanleiding geeft.

Vooal voor kinderen lijkt ons dit een bij
zonder geschikt vacantieprogramma.

Vermelden wij tenslotte nog de uitstekende
geluidsfilm van den Duitschen pianist Harold
Bauer, wiens spel zeer zuiver overkomt.

LUXOR-THEATER

Slachtoffers der Zuidzee". Een
annend drama. George
?'I>rien in „De Opiumsmokke-
laars." Op het tooneei: 3 Ri
chards.

Deze week een zeer gevarieerd programma.
Twee spannende film-nummers en op het
tooneei iets zeer bijzonders.

„Slachtoffers der Zuidzee" verplaatst ons
naar het tropische eiland Luva, waar Jim
Curtis woont. Deze Jim is een der verlorenen
die langzaam maar zeker ten gronde gaan.
Hij is door zijn makkers uitgestooten en aan
den drank verslaafd. Doelloos zwerft hij
langs het strand, totdat geldgebrek hem
noopt eenig werk te doen. Zekere Johnson
gevoelt zich heer en meester op het eiland.
Op zekeren dag komt op het eiland een
jonge vrouw. Johnson eischt haar dadelijk
voor zich op. Het meisje denkt er anders
over en mdat ze niet ongehuwd op het
eiland mag verblijven, huwt ze met Curtis.
Dit heeft eenigen invloed op dezen ten
goede, maar Jim lean het niet plaatsen dat
hij voor wat geld zijn naam verkocht heeft.
Johnson laat de jonge vrouw niet met rust
en Curtis redt haar uit zijn handen. Jim
wrdt gevangen genomen en wordt op zijn
beurt gered door zijn vrouw- Daarop verlaten
de beide jonge menschen het eiland. Een
uitstekende speelfilm, waarin vooral de aan
dacht trekt de prachtige natuur. De muziek
gaf een zeer toepasselijke illustratie.

„De Opium-smokkelaars" toont ons George
O'Brien op zijn best. In de eerste plaats in
de liefde voor zijn jongere broeder. Als alles
goed gaat is de jongere broeder zijn troetel
kind, maar als het den jongen minder voor
den wind gaat is het vreeselijk om den oude
ren broeder aan het werk te zien. Hij ontziet
dan niets of niemand. Hoe liefderijk is hij
echter weer in de zorgen voor den jongen als
deze gewond is. Met spanning volgt men deze
geschiedenis. Ook voor de noodige humor is
in dit nummer gezorgd.

Op het tooneei: 3 Richards. Het is verba
zend wat deze 3 komische acrobaten (1 dame
en 2 heeren) ons laten zien.

Het Luxor-Nleuws is zeer actueel en op de
Duitsche re'isjes brengen we een bezoek aan
Bad Neuemahr en het district Ahrweiler.

Dit programma verdient groote belang
stelling. Vrijdag reeds was de zaal goed bezet.

OPMERKINGEN UIT DE
BURGERIJ.

VERPLICHTE GARDEROBE.

Een lezer schrijft ons:

Dezer dagen ben ik met mijn gezin naar
den Schouwburg aan den Jansweg geweest.
Wij wilden onze parapluies meenemen in de
zaal, maar de juffrouw van de garderobe zei,
dat dit niet mocht. Wij waren dus genood
zaakt onze parapluies aan haar te geven,
wat ons, omdat wij met ons achten waren,
80 ct. kostte. Bovendien moesten wij bij het
uitgaan nog een kwartier op onze parapluies
wachten, omdat er veel menschen bij de gar
derobe stonden om hun kleedingstukken te
halen.

Ik meen, dat als de bezoekers verplicht
worden van de garderobe gebruik te maken,
de directie geen bewaargeld moet eischen.

Er zijn te Haarlem nog meer gebouwen
voor openbare vermakelijkheden waar men
verplicht is van de garderobe gebruik te ma
ken. Soms is dat een bezwaar, want het kan
in de gangen geducht tochten. De dames die
dun gekleed zijn komen uit een warme zaal
en kunnen dan in de gang vaak een kwartier
in de koude avond- of nachtlucht op haar
mantels wachten. Velen moeten dit met
een verkoudheid betalen.

Daarom meen ik, dat de exploitanten de
bezoekers vrij moeten laten in het gebrui
ken van de garderobe.

PERSONALIA.

Voor het examen Engelsch M.O. acte A. Is
te Utrecht geslaagd mej. D. W. Breyer. Heem
stede.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel.

MEUBELEN

Levering direct aan particulieren, Dressoir, tafel, 2 fauteuils, 4 stoelen moquette, theemeubel, spiegel,
2 schilderijen, samen f 118.-. Q. A. Buffet met bolle deuren f 62.50
Huis-, Salon-, Slaapkamermeubelen. Bedden, Dekens, enz.

Alles MET DRIE JAAR SCHRIFTELIJKE GARANTIE PRIMA AFWERKING.
NED. MEUBEL-INDUSTRIE „NEMI". Modelkamers voor Haarlem: KONINGINNEWEG 18

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN

a 60 Cts. per regel

ECHTE FRIESCHE

20 ~50 ctper ons

DE GEMEENTE-BEGROOTING.

KOMT IN GEEN GEVAL VOOR SEPTEMBER

Er is bij enkele gemeentebesturen een nei
ging gekomen, het ontwerpen der begroo
tingen voor het volgende jaar te vervroegen
cm daardoor te voorkomen, dat het nieuwe
jaar al begonnen is terwijl de raad nog niet
klaar is met het begrootingswerk.

Amsterdam is er dit jaar al heel vroeg bij.
Daar is de voorbereiding der begrooting al
zoover gevorderd, dat de pers al mededee-
lingen kan doen over de eindcijfers.

Zoover is men in Haarlem nog niet. Wel
is het eerste voorbereidende werk begonnen,
maar de begrooting komt toch in geen geval
voor September. Verleden jaar was het 21
September.

Vandaar ook, dat nu nog niets te zeggen
is over deze nieuwe begrooting.

EXAMEN HOOFDAKTE.

Haarlem 8. Aug. Geëxamineerd 8 Candida-
ten. Geslaagd de dames: C. M. Tejeur, Assen-
clelft; M. H. van Diejen, Amsterdam; C. A-
Meerman, Amsterdam.

40 M. HOOGE SCHOORSTEEN INGESTORT

Te Muntendam (Gron.) is Donderdag een
ongeveer 40 meter hooge schoorsteenpijp van
de voormalige electriciteitsfabriek ingestort.
De arbeiders, die'bezig waren stutten aan te
brengen, zagen het aankomen en konden
zich nog bijtijds in veiligheid stellen.

KONINKLIJKE ONDERSCHEIDING VOOR
PRINS DAMRONG

De koningin heeft het grootkruis van de
orde van den Ned. Leeuw verleend aan den
Siameeschen prins Damrong.

REMARQUE NIET IN ONS LAND.

Volgens een artikel in de Telegraaf komt
de beroemde schrijver van „lm Westen Nichts
Neues" Erich Maria Remarque niet in ons
land.

Het bericht, dat hij op Vlieland zou komen

zou ontstaan zijn doordat een Duitsch pen
sionhoudster aldaar hem uitgenoodigd had.

PRINS DAMRONG BIJ DE KONINKLIJKE

FAMILIE.

Van half een tot drie uur hebben Prins
Damrong van Slam en de beide prinsessen
Vrijdag ten paleize Soestdijk vertoefd,
's Avonds zijn zij naar Parijs vertrokken.

ZEVEN-JARIG JONGETJE VERPLETTERD.

Donderdagmiddag is te Nijverdal een zeer
droevig ongeluk gebeurd, meldt het Hbld.
Terwijl men bij de firma Tijhuis en Van den
Berg, cementindustrie aldaar, bezig was een
cementen buis op een vrachtauto te plaatsen,
sloeg een stelling om, waardoor het zevenjarig
zoontje van een broeder van den firmant T.
v. d. Berg uit Hellendoorn zóó zwaar gewond
werd, dat hij spoedig aan de gevolgen over
leed.

Het lijkje werd door de justitie in beslag
genomen.

MGR. JANSEN VOOR HERSTEL NAAR HET
BUITENLAND.

Mgr. Jansen, Aartsbisschop van Utrecht die
eenige dagen ongesteld is geweest, heeft
thans geheel hersteld het St. Antonius-
Ziekenhuis te Utrecht verlaten.

Op advies echter van den arts, zal Z.D.H.
nog gedurende eenige weken in het buiten
land vertoeven om rust te nemen en weer
geheel op krachten te komen, meldt de Tijd.

De aartsbisschop zal daarom tot nadere
aankondiging geen audiëntie verleenen.

WOEDEND PUBLIEK CONTRA EEN HARD
HANDIGE MOEDER.

In de Koningstraat te 's-Gravenhage
meende een moeder haar twaalfjarigen zoon
te moeten straffen door hem in een oor te
bijten, waardoor het bloed eruit liep, aldus
het Hbld. De moeder moest voor het woe
dende publiek in haar woning vluchten.

HET POKKENGEVAL AAN BOORD.

In aansluiting aan het bericht omtrent het
geval van waterpokken aan boord van het
stoomschip Poelau Roebia wordt aan de
N.R-C. gemeld, dat de scheepsdokter dadelijk
waterpokken had vastgesteld, doch dat een
dokter te Suez meende, dat men met echte
pokken te doen had.

DE HOOFDAKTESTUDIE.

De commissie ingesteld door het Neder-
landsch Onderwijzers Genootschap heeft zich
gewend tot de opleiders en tot de candidaten,
ten einde van twee zijden bezwaren en wen-
schen omtrent verbetering te kumien ver
nemen.

Door beide partijen wordt sterk na'f voren
gebracht,' dat de tegenwoordige hoofdakte
studie zeer vermoeiend is. De jonge leerkrach
ten hebben juist de eerste jaren een zware
taak in de school en zijn 's avonds weinig
geschikt om hard te studeeren.

Een 2-jarige voorbereiding geeft dan ook
slechts aan enkelen de voldoening dat ze
slagen; de meesten doen er 3 of meer jaren
over. Hoe anders zou de toestand zijn, als de
opleiding eindelijk eens werd geregeld, zoo
als die in de wet De Visser is aangegeven:
3 jaar voortgezet onderwijs en daarna een
5-jarige kweekschoolvorming ,die de laatste
2 jaren dan voor een groot deel praktische
opleiding zal zijn. Volledig bevoegd in de
school, geen gedwongen studie meer, doch
verdere ontwikkeling naar aanleg en vrije
keus. Het lichaam zijn rechten geven door
aan sport te doen en zoo lichamelijk en
geestelijk frisch voor de klas te komen.

Dan vervolgt de rapporteur: Zoolang het
afzonderlijk hoofdakte-examen echter nog
bestaat, zullen we moeten trachten, de be
zwaren er tegen geringer te maken. Tal van
klachten worden geuit door de betrokkenen.

In de eerste plaats is het aantal vakken te
groot, vooral nu er op 't gebied van enkele
ook nog speciUalstudie wordt geëischt. Men
acht de meeste candidaten nog te jong en on
bekwaam voor bronnenstudie. En in strijd
met de bedoeling van den wetgever is deze
detailstudie dan ook reeds ontaard in het in
stampen van een dictaat of uitgebreid boek-
En dan wordt daarnevens ook nog gevraagd
een algemeen overzicht van het heele vak.
Voor opvoedkunde moeten de candidaten
enkele boeken van groote paedagogen hebben
gelezen, wat een toe te juichen eisch is

Een zeer bekend en bekwaam opleider voor
het vak aardrijkskunde beweert, dat hij zeif
tal van vragen niet zou kunnen beantwoor
den, die aan verscheidene van zijn candidaten
werden gedaan. Niet enkel bij opvoedkunde
wordt geklaagd over te weinig verband met
de praktijk, in de school; ook bij andere vak
ken. Een opleider zou het veel meer ge-
wenscht achten, dat er een speciaal onder
werp over Nederland of Ned. Oost-Indië werd
gevra&gd dan over een vreemd land.

Waarom geen plant- en dierkunde met een
keuze uit de verschillende onderwerpen uit
de natuurkunde, vraagt een ander.

En de grammatica-kennis moest niet zijn
een herhaling van de stof op 't onderwijzers
examen, doch een verdieping van enkele
onderd.eelen.

Er wordt aangedrongen op splitsing van
het examen in twee gedeelten, afzonderlijk
(door de besten ook in ééns) af te leggen. Dat
zou de studie voor velen stellig minder zwaar
maken. Doch de commissie zou er verre de
voorkeur aan geven dat de candidaten slechts
één gedeelte behoefden .af te leggen en wel
naar keuze: Opvoedkunde een literair ge
deelte (Ned. Taal Letterkunde en Lezen
Geschiedenis) óf Opvoedkunde 4- een ma
thematisch gedeelte (Kennis der Natuur, dus
óók Plant- en Dierkunde, Wiskunde
Aardrijkskunde). Als de candidaat kon stu
deeren in aansluiting bij zijn aanleg, dan was
er heel wat van het vermoeiende weggeno
men; ook zou er dan wat dieper op de stof
kunnen worden ingegaan.

UIT EEN LUCHTSCHOMMEL GEVALLEN

Een 20-jarige Duitscher uit Kevelaer is
naar de Msb. meldt op de kermis te Venray
uit een luchtschommel gevallen, en zoo ern
stig gewond, dat hij spoedig overleed.

NOODLANDING VAN EEN MILITAIR
VLIEGTUIG.

Woensdagnamiddag heeft het militaire
vliegtuig 126 uit Soesterberg, op oefening
boven Roosendaal, een noodlanding moeten
doen in de z.g. Ste'kvelden achter het station
Roosendaal, meldt de N.R.C. Het landings
toestel brak, toen de wielen over een greppel
botsten. Persoonlijke ongelukken kwamen
er niet bij voor. Monteurs uit Soesterberg
hebben het vlietuig gedemontecj'.

ORGELBESPELING
in de Groote of St. Bavokerk te Haarlem, op
Dinsdag 12 Augustus 1930, 's av. van 8 1/4-
9 1/4 uur, door den heer R. G. Crevecoeur.
Programma:

1. Toccata en Fuga (Bd. IV no. 4, d-moll),

J. S. Bach.

2. Choral No. 2 (e-moll), César Franck.

3. Suite Gothique, L. Boëlmann.

a. Introduction: Choral; b. Menuet
gothique, c. Prière, d. Toccata.

4. Pro Defunctfs, C. Saint Saëns.

5. Preludium en Fuga op B. A. C. H., F. Liszt.

KINDERVERL A1MMING.

In de gemeente Waddinxveen doen zich,
naar de Tel. meldt, twee nieuwe gevallen van
kinderverlamming voor. De patiënten, resp.
4 en 11/2 jaar oud, zijn naar het ziekenhuis
te Leiden overgebracht,

Ook te Zaandam heeft zich een geval van
kinderverlamming voorgedaan.

HONDERDEN TERUG UIT
DIGOEL.

VERPLAATSING VAN BEIDE KAMPEN?

Aneta seint uit Bandoeng: Mr. Boots,
assistent-resident ter beschikking van het
lid van den Raad van Indië Hillen, bezoekt
de families van te Digoel geïnterneerden op
Java in verband met den te verwachten te
rugkeer van honderden bekeerde geïnter
neerden. Ten behoeve van een 50-tal, be
stemd voor Bandoeng, zijn daar 25 families
in den Kaboepatan (regensverblijf) gehoord,
die, op één na, accoord gingen met de gestel
de voorwaarden omtrent waarborg en steun
gedurende den eersten tijd. Het AJ.D. ver
neemt, dat op grond van het rapport-Hillen
voorgesteld zal worden, beide interneerings-
kampen naar gezonder en vruchtbaarder
oord te verplaatsen. Mr. Boots keert over ee\i
maand naar Nieuw-Guinea terug.

EISCH TEGEN DEN MOORDE
NAAR VAN DYNINE.

TWINTIG JAAR.

Aneta seint uit Medan: Bij de voortgezette
behandeling van de zaak tegen den moorde
naar van den assistent der onderneming
Lima Poeloeh, Boris Dynine heeft getuige
Gallez, administrateur der onderneming, het
gerucht nopens een circulaire, waardoor
Dynine prikkelbaar zou zijn geworden, on
juist genoemd. De Mohammedaanfiche advi
seur adviseerde tot de doodstraf. De djaks*
eischte 20 jaar. De verdediger vroeg vrij*
spraak. Uitspraak 12 Aug.

KRAKATAU WERKT HEVIGER.

Aneta seint van Langeiland: De eruptie®
en seismische werking van den Krakatau zijn
toegenomen.

De hoogte van het eilandje Anak Krakatau
bedraagt thans 50 meter.

HET EERSTE MILLIOEN.

Het K.N.I.L.M.-toestel P.K.A.F.D., bestuurd
door Schott, voltooide naar Aneta meldt. 1
Augustus op het traject BataviaSoerabaja
de eerste millioen vlieg-kilometer.

BEVERWIJK
Ondertrouwd: D. Modderman en C. Hoo-
gewerf, F. Marx en G. Peperkoorn. A. J.
Nunnink en S. M. van Bugnum

Getrouwd: J. p. Metzelaar en J. C. van
Asten, L. Toet en A. M. van de Does.

Bevallen: A. C. ZonneveldMetzelaar. z.,
E. M. Augustinvan Zutphen. z., C- Groen
Verduin, z., A. Visscher—Slings, z., M. P. P.
TrompSteenvoorden, d. K. Sweerts—Hil-
berts, z., G. A. M. Waardijk—Rijkhof, d„ A.
M. ZonneveldPiepers, z., E. A. Burger-
Mosk, d., W. Stilvan Leeuwen, z., J. P. A.
Verbunk—Bisschop, d.

Overleden: H. Welbergen, 5 j., A. Gijswijt,
70 j., wede. v. B. J. Uiling. A. Zegers, 82 j.
wedr. v. W. C. Schatraad. G- M. van van den
Ende, 39 j, ghwd. m. A. M. Twisk (gew. h. te
Velsen).

HAARLEMMERMEER.

Bevallen: S. C. TrompertDuivenvoor
den, z.; A. M. G. LigthartLa Grange, d.;
H. E. ScheurwaterSchqurman, z.; J. Dos-
lemanMiddelkoop, z.; E. A. FiliusMool-
huijsen, z.; E. F. RobijnHijwegen, d.; J.
Beersvan An del, d.; M. E. de Groot
Reijer, d.; H. I. Bloemer—Loddema, z.; J. M.
E. SchoutenKellerhuis, z.; A. Braaksma
Joustra, d.; B. Bulkv. d. Akker, z.; G. S.
TasVeen, z.; J. M. HuijsmansNoordhui
zen, d.; W. van DijkeButz, levenl. d.; J.
DonkerSpeelman, z.; A. Of manBeen, d.;
C. den BraberKoster, z.

Ondertrouwd: N. den Dekker en A. Ku-
perus; J. Oorthuis en M. Buijs; J. Ver-
steegh en A. H. van Geilswijk; J. J. Tien
stra en G. Dijksman.

Gehuwd: D. Klootwijk en H. A. Hage; J.
den Hollander en A. Krijgsman; A. R. Hid-
dinga en J. G. Hulsbos; J. Milatz en J. M.
de Lange.

Overleden: Jenneke van Doorn, 20 j.,
ongeh. dochter van Hendrik van Doorn; Jo
hanna Elisabeth Weigel, 55 j., ongeh.; Janna
Maria Gerritse, 72 j., wed. van T. van Veen;
Matthijs Kwaak, 26 j„ ongeh. zoon van
Matthijs Kwaak; Jan Dolieslager, 55 j., geh.
met J. M. Ie Feber; Grietje Witte, 78 j. geh.
met K. van Keulen; Johannes Olijerhoek, 2
jaar, zoon van Johannes Olijerhoek; Cor
nells Franqois Theodoras Elout; 29 j., ongeh.
zoon van Cornells H. Elout.

FEUILLETON

Uit het Duitsch
van RUDOLF IIERZOG.

14)

Om niet den heelen middag alleen te moe
ten blijven, had Lisa den loopjongen met een
briefje naar haar vriendin gestuurd met
het verzoek een poosje bij haar te komen. De
vriendin, een allerliefst meisje met prachtig
blond haar en mooie blauwe oogen, had da
delijk aan de ultnoodiging gevolg gegeven, en
nu zaten beiden in de huiskamer bij elkaar
en deden elkaar confidenties. Want ondanks
hun verschil in karakter waren Lisa en de
stille Gertrud von Wald heel intiem met el
kaar. Fraulein von Wald was het eenige kind
van de weduwe van een staatsambtenaar.
Om de inkomsten van haar moeder, die van
een karig pensioen moest leven, te vergroo-
ten en tegelijk haar eigen levensonderhoud
zooveel mogelijk te verdienen, stuurde de
jonge dame, die een uitstekenden stijl schreef
vaak novallen naar dagbladen en tijdschrif
ten en was vaak zoo gelukkig ze geplaatst te
zien en er een aardig honorarium voor te
krij gen.

Vandaag had Gertrud von Wald de laatste
hand aan een roman haar eerste groote
werk gelegd, waarvan ze nu haar vrien
din zat te vertellen.

Maar dat Is reusachtig, zei Lisa enthou
siast. Je praat over socialisten en com
munisten, alsof je lederen dag met die men
schen omgaat. Gaat een dergelijk onderwerp
niet boven je krachten?

Het is een eerste poging op dit gebied,
antwoordde Gertrud bescheiden. Ik heb
een heeleboel lectuur moeten doorworstelen
om den roman te kunnen schrijven. Boeken
met een socialen achtergrond vinden tegen
woordig meer aftrek dan gewone liefdesro
mans, en toen heb ik gedacht: laat ik het
maar eens probeeren.

Ja. jij durft wat aan, zei Lisa na een
oogenblik van peinzend zwijgen.

Ik heb den roman al aan het „Tage-
blatt" gestuurd.

Wat Ter plaatse aangeboden?

Ja, ik dacht, ik zal de stoute schoenen
maar eens aantrekken.

Je hebt gelijk, wie niet waag, wie niet
wint.

Lisa was opgestaan en ging langzaam naar
de plano en onwillekeurig liet zij haar vin
ger over de toetsen glijden.

Hoe sta je met je zanglessen, Lisa? vroeg
Gertrud.

Lisa hield plotseling op.

Ja, zei ze weemoedig. Jij kunt Je in
jullie prettig warm milieu heelemaal aan je
kunst wijden en je hebt daarbij den moreelen
steun van je moeder. Maar ik? Ik word er
nog gek van, Je kent mijn familie en de op
vattingen die ze er hier op nahouden. Wat
een leven heb ik hier.

Gertrud legde zacht haar arm om haar
vriendin heen:

Stal maar kind, dat komt wel in orde. Je
behoeft mij werkelijk niet tot voorbeeld le
nemen; ik ben maar een dilettante en ben
daar volkomen tevreden mee.

Als ik, antwoordde Lisa, zoo'n lief, ge
zellig thuis had als jij, zou ik er ook mee te
vreden wezen, alleen maar een dilettante te
zijn.

Wij zijn heel arm, kind.

Jullie? Lisa keek haar vriendin ernstig
aan. Ik wilde dat ik met je ruilen kon,

dan zou ik voor niets ter wereld van huis
gaan. Maar jij zou niet met mij willen rui
len!

Gertrud von Wald zweeg en Lisa begreep de
reden van haar stilzwijgen heel goed.

Welnu, vervolgde Lisa, dan zal je ook
begrijpen waarom ik zoo graag aan de opera
wil. Ik zal er misschien weinig mee verdie
nen, maar hier verlies ik ook niet veel.

Kom, laten wij wat muziek maken, stel
de Gertrud afleidend voor en ze haalde een
paar muziekboeken voor den dag. Figaro?
vroeg ze.

Lisa knikte en toen de eerste tonen van
Mozart's heerlijke muziek door de kamer
klonken, was alle leed vergeten. Lisa zong
met haar prachtige stem de frissche rozen-
aria.

Toen Konrad Barenfeld in zijn kantoor
den reinen, edelen zang hoorde klinken, was
hij blij, dat hij haast met zijn werk gemaakt
had, en thans klaar was. Want werkelijk,
hij zou met deze muziek in de ooren niet
meer in staat geweest zijn zijn klanten een
juisten indruk te geven van de goede eigen
schappen van levertraan en dergelijke. Maar
terwijl hij in zichzelf verloren, toeluisterde,
schoot hem plotseling het woord „opera" door
de gedachte'. Hij sprong op, greep zijn hoed
en riep Pfalzdorf toe, dat hij nog even de stad
in moest. Daarop liep hij langzaam den kant
van den Rijn uit, diep in gedachten, maar hij
voelde dat zijn stemming steeds somberder
werd.

Kom, dacht hij tenslotte, ik loop eens
even bij Schoner aan, dat is net de man om
je van een beroerde bui af te helpen.

En meteen sloeg hij den weg naar het re
dactiebureau in.

Het begon al een beetje te schemeren, toen
Lisa en Gertrud dcnzelfden weg namen,
dien Konrad Barenfeld zooeven gegaan was.
Lisa had er op gestaan haar vriendin een

eindje weg te brengen.

Het gaf haar altijd een gevoel van rust
om met het zachte, steeds harmonisch ge
stemde meisje te praten. Onwillekeurig hield
Fraulein von Wald haar schreden in, toen
ze het machtige gebouw van het wereldbe
kende dagblad naderden, waar haar eerste
poging op het gebied der romanschrijfkunst
thans op een beoordeeling lag te wachten.
Juist toen de beide meisjes met nieuwsgie
rige oogen de groote toegangspoort inkeken,
kwam daar een heer uit, die, toen hij hen
passeerde, diep den hoed afnam.

Wie was dat? vroeg Gertrud von Wald
nieuwsgierig. Heb jij kennissen bij de re
dactie? Dat zou prachtig zijn.

Lisa was even geschrokken, teen ze Baren
feld zoo opeens tegenover zich had gezien
en ze ha-d blozend zijn groet beant
woord. Ze ergerde zich nu, dat ze zich zoo
schaapachtig aangesteld had.

Neen, antwoordde ze een beetje scherp,
die meneer is niet van die kracht, het is
onze bedrijfsleider.

Gertrud von Wald merkte den .eenigszins
geprikkelden toon van haar vriendin niet
op, zoozeer waren haar gedachten vervuld
van haar roman en van alles wat haar kon
helpen, om dien gedrukt te krijgen. Met het
egoïsme, dat zelfs de nobelste mensch onder
bepaalde omstandigheden bezit, klemde ze
zich vast aan den stroohalm van een nieuwe
hoop.

Misschien kent hij wel Iemand van de
redactie?

Dat geloof ik wel. Tenminste een poosje
geleden zag lk graaf Schoner op hem wach
ten. Die is aan de krant, heb ik gehoord.

Lisa!

Ja?

Zou je me een grooten dienst willen be
wijzen?

Als lk kan, natuurlijk!

Jullie bedrijfsleider zou het gesprek mis
schien eens op mijn ronian kunnen brengen
en de aandacht van den graaf er op vestigen.
Je weet niet, hoeveel je soms aan zoo'n
beetje protectie hebt.

En dacht je, merkte Lisa lachend op.
dat ik de juiste persoon ben, om den bedrijfs
leider dat met een paar vriendelijke woor
den te vragen?

Natuurlijk Lisa, dolgraag, als je 't doen
wilt.

Nu goed, ik zal zien, wat ik kan doen.
Maar nu moet ik gauw maken dat ik thuis

kom. Moeder is niet goed. en vaderenfin,

je weet er alles van! Het kan een gezellige
avond worden. Dag, Gertrud. Kom maar
gauw weer eens aanloopen.

Over een paar dagen, hoor. En bij voor
baat hartelijk dank, Lisa.

Konrad Barenfeld had langzaam zijn weg
vervolgd. De plotselinge verschijning van
Lisa had hem een schok gegeven. Was het
misschien een wenk van het noodlot, om dit
oogenblik aan te grijpen? Hij probeerde te
vergeefs zijn woelige gedachten meester te
blijven. Had hij er den moed niet toe? Maai
den moed waartoe dan eigenlijk? Was hij
zichzelf daar volkomen bewust van? En wan
neer was hij dat dan geworden? Eigenlijk
vandaag pas, toen hij gehoord had dat ze
weg wilde, dat ze een andere sfeer begeerde
dan die van het koopmanshuis. Tenslotte
was hij ook koopman. Zou hij haar kimmen
geven waarnaar zij smachtte?

Opeens hoorde hij een veerkrachtigen stap
achter zich, dien hij terstond herkende, Hij
schrok, bleef stilstaan en keerde zich om.

Dag juffrouw Friedrich, zei hij, terwijl
hij zijn hoed afnam.

Dat is de tweede keer in enkele
oogenblikken, dat ik het genoegen heb u te
zien.

(Wordt vervolgd),