HOLLANDSCH ZWITSERSCHE REEPEN
H.D. VERTELLINGEN
STADSNIEUWS
DE MYSTERIEUSE
VERDWIJNING.
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 23 SEPTEMBER 1930
(Nadruk verboden; auteurirecht voorbehouden).
De tegenvaller.
Dat Hansje op zijn vijfden verjaardag zoo
vroeg wakker "was, kwam door Peter, die
haast nóg nieuwsgieriger naar de pakjes was.
dan Hans zelf.
Peter had hem zachtjes gewekt en medege
deeld dat Hansje jarig was, wat die wel niet
goed begreep, maar toch hoogst belangwek
kend vond, en dus uit zijn met klamboe-
tulie omspannen bed gleed. Het vroege
morgenlicht viel grauw de kamer binnen, waar
van de j,amen wijd openstonden en den adem
van den geurenden assemboom naast het huis
welwillend toegang verleenden.
Op hun bloote voetjes schoven ze geruLsch-
loos over den killen tegelvloer naar ,,het
kantoor", Vaders werkkamer die op den weg
uitzag.
Onmiddelijk zagen ze het: op het bureau
stonden twee pakjes. Vastberaden pakte Peter
het grootste op en op dezelfde manier als ze
gekomen waren verlieten de broertjes de
kamer en gingen naar de achtergalerij.
Zes-jarige Peter beefde van spanning toen
hij het touwtje, dat om het pak zat, loskreeg.
Toen hij het papier voorzichtig, om niet te
veel leven te maken, er af had gehaald, vond.
Hans dat zijn beurt gekomen was' en lichtte
het deksel op. Eenige oogenblikken bleven
ze met half-open mond om de beurt elkaar
en de geopende doos aanstaren. Daarna deed
Hans een greep en zette een miniatuur-loco-
motiefje naast zich op den grond. Met be
hulp van Peter waren spoedig de bijbehooren-
de wagentjes en rails uitgepakt en op de
vloer in elkaar gezet. Het volgende oogen-
blik gingen ze al geheel op in hun spel.
Het huis was vrij oud. en de tegelbedekking
van hun speelplaatsje aan één zijde ver
zakt, zoodat daar het in den nacht gevallen
regenwater was blijven staan. Toen Peter dit
ontdekte, ontvouwde het geheel nieuwe moge
lijkheden, en het duurde niet. lang of het
water spatte onder de wagens vandaan, tel- -
kens als ze den trein in zijn grootste vaart
door het water lieten rijden, wait hun genot en
hun opwinding niet weinig verhoogde. Maar,
behalve locomotief en rails was dit speel
goed uit den tijd vlak na den oorlog van
papier maché, zoodat de wagentjes het
spoedig opgaven en ineen gezakt een treuri-
gen aanblik opleverden.
Onwillekeurig waren beiden stil geworden;
sip keken ze elkaar eens aan, tot Peter voor
stelde maar weer in te pakken. De huis
jongen, die ondertusschen gekomen was, hielp
hen het papier er netjes weer om te doen
en het touwtje vast te strikken.. Nadat deze
bezigheid met den grootsten ernst was ver
richt, brachten ze liet pak weer onopgemerkt
op haar plaats in 't kantoor.
Toen Moeder haar jongste een uurtje later
zoo stil vond, meende zij dat hij eenigszins
onder den Indruk was van het feit van zijn
verjaardag, en dacht dat dit wel zou ver
dwijnen als hij de pakjes kreeg.
Na 't ontbijt nam Vader zijn jongens met
een uitdrukking van vóór-genoegen op het
gezicht, mee naar zijn werkkamer, terwijl
Moeder achter hen aankwam.
„Kom eens hier Hans", zei hij, „je bent
vandaag vijf jaar geworden. Daarom heeft
Vader hier iets voor je; kijk maar eens!
Maar Hansje wrong en trok om los te komen
uit Vaders arm. „Wil niet; Hansje wil niet",
kreunde hij. „Kom, je wilt toch wel iets van
Vader hebben?"
„Neeklonk benauwd het antwoord.
Vaders goede gezicht stond even verbaasd
en hij keek Moeder een oogenblik aan. „Dan
zal ik het wel even voor Hans openmaken",
en zeker van zijn succes begon hij het groot
ste pakketje te openen. Zorgvuldig wond hij
het touwtje op en legde het opzij.'
Toen het papier er af was, moest Hansje,
door Vaders hand gedwongen, het deksel
van de doos oplichten, nu echter niet vrij
willig, waarmee te voorschijn kwam de door
weekte rest van een tevoren zoo mooie
trein
Vader slikte wat weg: hij begreep.
D. E.
DE ZESDE HAARLEMSCHE
KRUIDENIERSBEURS.
WAT ER TE ZIEN IS.
Maandagmiddag hebben wij nog eens een
kijkje genomen op de Zesde Haarlemsche
Kruideniersbeursin het Gemeentelijk Con
certgebouw.
Ofschoon verschillende stands gereed of
bijna gereed waren, waren er toch nog méér
niet klaar en hejerschte er de gewone spheer,
die altijd op tentoonstellingen, bazars of
beurzen eenige uren vóór de opening te con-
stateeren valt: den spheer van min of meer
zenuwachtige spanning, van haasten en
jachten.
Op den grond overal papieren en touwen,
planken en spijkers en allerlei straks te
exposeeren artikelen: fleschjes en pakjes-in-
karton, potten jam en blikken biscuits en wat
er nog meer des kruideniers mag zijn.
Alleen van kruideniers-politiek was hier
niets te bemerken, want uit alles blijkt, dat
deze zaak weer flink en royaal is aangepakt
en dat iedere standhouder hard heeft ge
werkt om een goeden en flinken indruk te
vestigen.
Ieder oogenblik werd de man van de krant
en met het potlood en het boekje met een
(beleefd „pardon" en zachten drang „terzijde"
gewerkt.
't Was er dan ook eigenlijk nog te druk en
te rumoerig om een goed overzicht van alles
te krijgen.
„Denk je om m'n flesschen?" vroeg de eene
standhouder aan den anderen, die met een
plank manoeuvreerde en: „Meneer, sla je
asjeblieft geen spijkers door m'n leiding?"
waarschuwde een ander een collega, die met
een hamer gewapend op een ladder stond.
„Maak je niet ongerust!" wenkte de hamer-
man.
Een paar philosofen, die „klaar" waren,
zaten kalm een sigaret te rooken en het druk
ke gedoe om hen heen aan te zien.
Zoo goed en zoo kwaad als het ging, maak
te wij eenige notities.
Zie hier de resultaten, waarbij we eerst
onzen stadgenooten een beurt willen geven.
Wie het gebouw binnengaat ziet eerst links
in de vestibule de stand van de Haarlemsche
Rotting-Meubel-Industrie, Fa. Wed. Swaans-
wijk, die als altijd weer uitstekend voor den
dag komt, met rieten matten, een heel aardig
effect heeft weten te bereiken en voorts al
haar artlkeien weer op smaakvolle wijze éta-
leert.
De Wijnhandel M. J. Roozckrans v.h. G. De
Vos Co., heeft een soort flesschenpyramide
gemaakt. De flesschen zijn gevuld met wijnen
uit zoowat alle streken der aarde.
De Firma A. F. Kremer, Electrische Koffie
branderij en theepakkerij, heeft een flinken
-grooten stand, afgezet door een „nooddam"
van groote balen koffie. Op zeer in 't oog
vallende wijze wordt de aandacht gevestigd
op de goede qualiteit en de prijsvermindering
van de producten dezer firma, die ook een
aanval doet op het veelbesproken cadeau
stelsel.
De Gebrs. Loots, wijnkoopers, likeurstokers
en limonadefabrikanten, étaleeren hun fles
schen met frisch-gekleurdé limonadesiropen,
roode en witte wijnen en fijne likeuren.
De Firma P. Haan Zn., papier- en winkel-
zakkenhandcl, toont dat er voor een étaleur
van goeden smaak ook met winkelzakken en
andere verpakkingsartikelen iets aardigs te
bereiken is.
De aandacht moet ook gevraagd worden
voor de Conservenfabriek „The Eagle" (De
Arend) die fleschjes zuur op een zilveren
bol monteerde en het geheel bekroonde met
den Arend, die haar symbool is. De produc
ten van deze inleggerij van haring en fijnp
zuurwaren zien er allersmakelijkst uit.
En verder vindt de bezoeker op deze beurs
alles, wat ook maar eenigszins in verband
kan worden gebracht met het kruideniers
vak.
Een kruidenier handelt tegenwoordig in
veel zaken, die zijn collega's uit vroeger tijden
nooit in hun winkel hebben gehad.
Wijnen? U vindt op de Beurs heel wat
wijnhandelaren vertegenwoordigd. Vleesch-
waren en conserven? U hebt de fabrieken die
deze artikelen produceeren en op de Beurs een
stand hebben, maar voor het uitzoeken.
Biscuits, banket, chocolade, suikerwerken?
De firma's die deze tongstreelende lekkernijen
vervaardigen zijn hier bij de vleet.
En dan de waschmiddelen, van de gewone
zeepsoortem tot de speciale middelen voor het
reinigen van vaatwerk, potten en pannen
lepels en vorken toe!
Deze artikelen leenen zich uitstekend voor
demonstraties, die dan ook door verschillende
firma's op de Beurs gehouden worden.
Bij de fijne vleeschwaren sluiten zich van
zelf de weeg- en snijmachines aan, die ook in
werking te zien zijn.
Voor een moderne zaak is een kasregister
onmisbaar: u vindt ze hier in soorten.
Koffie en thee, kaas en margarine, koek
en beschuit, olie en azijn, zij behooren van
ou-ds tot den inventaris van elke kruideniers
zaak. Welnu: de kruideniers zullen op de beurs
een keus kunnen doen van de firma, aan wie
ze in 't vervolg het liefst de levering dezer
artikelen zullen toevertrouwen.
Voedsel voor kippen, honden en katten
wofdt door verschillende firma's geëxposeerd
Inderdaad: iedere vakman zal op deze beurs
iets van zijn gading vinden. Voor de noodi-
ge gezelligheid is bovendien wij meldden
het reeds ook gezorgd, zoodat wij aan de
Zesde Haarlemsche Kruideniersbeurs een
minstens even groot succes durven voorspel
len als haar voorgangsters mochten boe
ken.
De opening.
Het was juist als verleden jaar, en het
jaar daarvoor. Buiten een drenzige regen,
glimmende keien en veel natte auto's. Maar
ook trof het ons weer, dat daardoor de tegen
stelling des te scherper was met binnen.
Want in het Gemeentelijke Concertgebouw
was Tiet opnieuw: licht, kleuren, gezelligheid,
volte.
Wie de beurs 's morgens bezocht heeft, kan
het zich nauwelijks voorstellen, dat zoo kort
daarop uit dezen chaos uit den grenzenloozen
rommel te voorschijn is geroepen zulk een
orde, zoo'n overzichtelijke en keurige expositie
als deze Zesde Kruideniersbeurs is.
Op het podium hadden zich tegen half acht
Maandagavond vele genoodigden verzameld,
en toen te ongeveer acht uur de muziek een
wijle zweeg en ook de standhouders zich
om het podium verzameld hadden, nam de
voorzitter van de vereeniging van Winkeliers
in Koloniale Waren „Ons Belang", de orga
nisatie welke de beurs doet houden, de heer
A. B. Slothouber het woord om iets
ter inleiding te zeggèn.
Behalve mr. A. Bruch- heette hij welkom
leden van den Raad, en van de Kamer van
Koophandel, den secretaris daarvan, Jhr. J.
C. Mollerus, de afdeelingen Rotterdam, Den
Haag, Haarlemmermeer, vertegenwoordigers
van de Haarlemsche HandeLsvereeniging en
voorzitter, secretaris en penningmeester van
het Hoofdbestuur van den Nederlandschen
Kruideniersbond. Voorts ook de standhouders
en in het bijzonder den Duitschen deelnemer.
In het vervolg van zijn toespraak stelde
de voorzitter in het licht het belang van or
ganisatie voor den middenstander.
Mr. A. Bruch, lid van Gedeputeerde Staten
van Noord-Holland, oud-wethouder van Onder
wijs der gemeente Haarlem, sprak daarna
de openingsrede uit. Hij zeide dit gaarne
te doen, omdat het Middenstandsbelang een
algemeen belang is.
Spr. bestreed hen, die den middenstand een
overbodigen schakel in het productieproces
noemen.
Ook in de huidige periode van prijsdaling
der grondstoffen in den groothandel, hoort
men weer dergelijke klanken, zei spreker.
Men meent zich te kunnen beklagen, dat
deze daling met geen, althans niet met een
evenredige vermindering in den détail-handel
gepaard gaat. Men vergeet echter eenerzijds
•dat de kostprijs der goederen zelf slechts
een onderdeel vormen van den eindprijs van
het product op het tijdstip, dat dit den con
sument wordt aangeboden en anderzijds ver
liest men uit het oog, dat de overige facto
ren van dezen eindprijs (te weten kosten
verbanden aan transport, opslagplaats, uit-
deelings der goederen, assurantie, bijdrage in
sociale maatregelen enz. niet zijn vermin
derd en alle, althans zoo goed als alle)
in even groote mate den eindprijs zouden
beïnvloeden, zoo de middenstand was uitge
schakeld.
Zij, die in dezen van ingrijpen der Over
heid heil veirwachten, geven blijk van het
achter ons liggend tijdperk, der distributie,
alles vergeten en niets geleerd te hebben.
Sinds veie tientallen van jaren voorspellen
deze geleerden, aldus spr., den ondergang van
den handerdrij venden middenstand. Doch
spr. denkt onwillekeurig aan het Fransche
spreekwoord: „Les gens, que vous avez tué
se portent assez bien", „de lieden, die gij
gedood hebt, bevinden zich redelijk wel".
Als een der redenen daarvan noemde mr.
Bruch het onmiddellijk contact, dat de han
deldrijvende Middenstand heeft met het pu
bliek. Dit nauwe contact, door een groot
deel van het publiek op prijs gesteld, kan
nimmer tusschen producent en consument be
staan en slechts in mindere mate tusschen
afnemer en massale bedrijven.
Een kruideniersbeurs nu, bevordert die
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k 60 Cts. per regel.
MEUBELEN
Levering direct aan particulieren, Dressoir, tafel, 2 fauteuils, 4 stoelen moquette, theemeubel, spiegel
2 schilderijen, samen f118.—. Q. A. Buffet met bolle deuren f62,50
Huis-, Salon-, Slaapkamermeubelen, Bedden, Dekens, enz.
Alles MET DRIE JAAR SCHRIFTELIJKE GARANTIE. PRIMA AFWERKING,
NED. MEUBEL-INDUSTRIE „NEMI". Modelkamer» voor Haarlem: KONINGINNEWEG 18
aanraking met het publiek op krachtige en
doeltreffende wijze. Er is echter contact naar
beide zijden, met het publiek, maar ook met
producent en groothandel.
Men heeft den Middenstand wel verweten
individualisme en verdeeldheid.
Haarlem biedt het beeld van een een-
drachtigen middenstand en in den Kroon van
den Haarlemschen Middenstand zijt gij door
uw saamhoorigheid, uw initiatief en uw voort
varendheid een parel van bijzondere waar
de.
Een slagen van de Beurs noemde mr. Bruch
in het belang van-de. organisatie en in dat
van het publiek, waarna hij de beurs met
gelukwenschen aan de organisatoren geopend
verklaarde.
De heer Slothouber zegde hem dank voor
het gesprokene.
De heer F. H. Smit, voorzitter der Haar
lemsche Handelsvereeniging, sprak vervol
gens woorden van gelukwensch.
De heer Van der Linden voorzitter
van den Nederlandschen Kruideniersbond
hield een toespraak, waarin hij waarschuwde
tegen het gevaar dat den middenstand be-
.'reigt van de zijde van het grootkapitaal,
met name van de warenhuizen. Daartegen
over dient de kleine winkelier zich te organi-
seeren, zei hij.
De burgemeester van Haarlem, de heer
C. Maarschalk kwam de zaal binnen en werd
door den heer Slothouber hartelijk verwel
komd.
De genoodigden hebben vervolgens een
rondgang langs de stands gemaakt, waarbij
vele oude bekenden van vorige jaren weer
aangetroffen werden en waarbij, reeds dezen
eersten avond, duidelijk werd, dat de Kruide
niersbeurs ook dit jaar een succes is.
JUBILEUM C. VAN DEN BERG
Zondag herdacht de heer C. van den Berg,
alhier, het feit, dat hij vijf en veertig jaar
geleden in functie trad bij W. Bus' Stoom
boot Mij., welke firma hij aanvankelijk als
boekhouder, later als hoof dboekhouder
diende.
Des morgens ontving de jubilaris reeds tal
van bloemstukken, schriftelijke en telegrafi
sche bewijzen van belangstelling, terwijl in
de middaguren ten kantore van de maat
schappij aan den jubilaris een bijzondere
hulde werd gebracht.
De jubilaris, die tezamen met zijn echt-
genoote met een auto van zijn woning werd
afgehaald, werd allereerst toegesproken door
den president-commissaris, den heer P. H.
van der Hoog, die mededeelde, dat het de
koningin behaagd had den jubilaris te on
derscheiden met de eeremedaille in zilver,
verbonden aan de orde van Oranje Nassau.
Namens het college van commissarissen
bood hij den heer Van den Berg een prach-
tigen inktkoker op zwaar-zilveren voet met
inscriptie aan.
De heer Spaargaren bood, mede namens
den heer Van Keulen, agent te Rotterdam en
Van Til, boekhoud-er aldaar, een zilveren si
garenkist met inscriptie aan. De heer Van
Keulen overhandigde den jubilaris de eere-
teekenen, verbonden aan de koninklijke on
derscheiding.
Achtereenvolgens werd nu nog het woord
gevoerd door den^ heer Haas, namens het
personeel, die een marmeren aschbak met
inscriptie ten geschenke aan.bood, den heer
Vreeken, als oudste der kapiteins, die .een
bloemstuk en den heer Scheffer, namens de
leden der Haarl. Beurtvaartvereeniging, die
een vulpenhouder aanbood en voorts door
den heer Hamersveld, die den heer Van den
Berg namens het walpersoneel een bloem
stuk overhandigde. Mevr. BruggemansBus,
dochter van den oprichter der Maatschappij
verraste den jubilaris met een zilveren pot
lood.
De heer Van den Berg sprak een dankwoord
t-ot allen, die hun medewerking tot het wel
slagen van het feest hadden gegeven. Een
zoon van den jubilaris dankte namens de
familie, waarna de aanwezigen hun handtee-
•kening zetten in een door den heer Luytingh
gecalligrafeerd receptieboek.
POLITÏEDIPLOMA
Op het examen van den Algemeenen Ne
derlandschen Politiebond verwierven het
politiediploma met aanteekening de heeren
F. W. Wonink te Haarlem en J. P. Wessel,
IJmuiden.
RIJWIELDIEFSTAL
Zaterdagavond is een rijwiel ontvreemd
dat stond voor een' perceel aan de Lange
Poellaan.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct«. per regel.
EEN BRIEF AAN B. EN W.
MAAR GEEN ANTWOORD.
Een jeugdig, Haarlemsch electricien stond
Maandag voor den Politierechter.
Hij behoorde tot de lichting 1930 en had
geen gevolg gegeven aan de oproeping om
voor den Keuringsraad te verschijnen.
Waarom hij niet gekomen was? vroeg de
Politierechter.
„Ik héb een brief aan B. en W. geschreven",
zei de jongeman, „waarin ik heb mede
gedeeld wèl diensten voor den Staat te willen,
verrichten maar dan bij voorbeeld bij het
boschbeheer, géén militaire diensten. Op
dien brief heb ik nooit antwoord gehad."
„U had in ieder geval voor den Keurings
raad moeten verschijnen", merkte de rech
ter op, „dan had u daarna nog altijd uw
wenschen kunnen kenbaar maken."
„O", zei de jongeling, „dat wist ik niet. Ik
dacht dat men, als ik goedgekeurd zou wor
den, mij meteen bij den militairen dienst
zou plaatsen".
Het O.M. vroeg 14 dagen gevangenisstraf.
„Hebt u nog iets te zeggen?" vroeg de
rechter.
„Als u het noodig vindt mij voor dit feit
14 dagen gevangenisstraf op te leggen en u
kunt dat met uw geweten overeenbrengen
dan moet u dat maar doen", zeide de jonge
man kalm.
De Politierechter deed'het niet en veroor
deelde hem tot een geldboete van 15, sub
sidiair een hechtenis van 10 dagen.
DE ONDER-OFFICIEREN.
BEGIN DER OPENBARE ACTIE.
Men schrijft onsï
Nog altijd is de categorie der onderoffi
cieren onder de landsdienaren geplaatst in.
't hoekje waar de slagen zijn gevallen.
Rechtspositie, salarisherziening en bezoldi
ging volgens aan den rang verbonden jaar
wedde, zijn voor hen nog immer vrome
wenschen.
Requesten werden ingediend, besprekin
gen met den Minister van Defensie gehou
den, Kamerleden deden vragen, niets mocht
baten. Wel was voortdurend het bescheid
„dat de wenschen zouden worden overwogen"
of „het heeft de aandacht" maar verande
ring kwam niet.
Met uitzondering van titel n, is de Ambte
narenwet ook van toepassing op de onder
officieren. In de plaats van het niet voor hen
toepasselijke, zou een afzonderlijke wet
komen. Waarom die afzonderlijke wet niet
tegelijk met, of onmiddellijk na de Ambte
narenwet is verschenen, is een raads'el-
Alle pogingen om salarisherziening te krij
gen faalden. Alleen werden in begin 1929
„plooien" glad gestreken. Vereffening van de
op 1 Juli 1922 opgelegde 5% korting vond
niet plaats, ondanks herhaaldelijk op het on
rechtvaardige van die korting werd gewezen.
Bevordering in dubbelrangen vindt niet
meer plaats. Thans zijn er een aantal titu
larissen die wel den hoogeren rang hebben
en het daaraan verbonden werk verrichten,
doch gesalarieerd zijn volgens een lager en
rang.
Het wachten moe, heeft het hoofdbestuur
der Onderofficiersvereeniging „Ons Belang"
thans de openbare actie aangekondigd, die
zal aanvangen met een groote openbare
vergadering, onder leiding van dat hoofd
bestuur, te houden op Zaterdag, 4 October
in den namiddag, te 's-Gravenhage. Sprekers
zijn de hoofdbestuursleden: H. Schuurmans,
W. van Olst en D. F. Brandwijk, die respectie
velijk zullen behandelen. Bevordering, sala
rissen en Rechtspositie.
In grooten getale zullen de onderofficieren
dan optrekken naar den Haag om te getui
gen van hunne zoo dringende en rechtvaar
dige wenschen en verlangens.
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
Terug te bekomen bij: Zijlstra, Jansstraat
36, actetasch met inhoud. Bur. v. Politie,
Smedestraat, boeken. Wunniaks, Obistraat 8,
cape. v. d. Togt, Westerhoutstraat 13, étui
met schrijfbehoeften. Kennel Fauna, zwart
bruine hond, gebracht door: De Jong, Hoo-
gewoerdstraat 48; idem, gebracht door: Ho
ving, Haitsma Mulierstraat 49; zwarte hond,
gebracht door: v. Brussel, Zijlvest 45. Eschau-
zier, Celebesstraat 19, kat, Baart de la Faille,
Marnixstraat 10, koffer met inhoud. Kennel
Fauna, grijze kat, gebracht door: Jonker, Nic.
Beetsstraat 19rd.; wit-grijze kat, gebracht
door: v. Poelgeest,, Lange Poellaan 32. Leis,
Hoogstraat 8, pakje. Brederode, Groote Markt
21, portemonnaie met inhoud. Boekei, 2e Hoo-
gewoerddwarsstr. 1, rijwielbelastingmerk.
FEUILLETON
2)
Bij de straat afgedaald, bleef de verslag
gever een oogenblik besluiteloos staan. Het
gebouw van Kirk lag niet ver weg; hij kon
er heen wandelen, maar de tijd was kostbaar.
Verbeeld Je eens dat hij bij aankomst ver
nam, dat Sir Frederic zich voor het diner
kleedde.
Bij deze grooten en correcten Engelschman,
zou die handeling een geheiligde ritus zijn,
die niet licht onderbroken zou kunnen wor
den door gehaaste persmenschen. Neen, hij
zou Sir Frederic ihoeten zien te vinden, eer
deze naar z'n paarlen overhemdknoopjes
greep. Hij hield 'n voorbijrijdende taxi aan.
Toen de auto bij de bocht stilhield, stapte
een roodwangige jongen uit de menigte, een
van de jongere verslaggevers van de Globe,
en hield, met een diepe buiging de deur der
taxi open.
„Naar de Koninklijke Opera chauffeur",
riep hij heel hard, „en 'n extra goudstuk voor
je, als we de auto. van den hertog, onderweg
passeeren."
Rankin schoof den gultigen kwant terzijde.
„Bemoei je niet met. je meerderen, m'n
Jongen',, merkte hij op, en zei tegen den
chauffeur: „het gebouw van Kirk In Califor
nia Street."
De taxi draaide de Market Street in, volgde
de ingewikkelde sporen van andere auto's
langs eenige blokken huizen, en tufte toen
no ar Montgomery, 't Volgend oogenblik wa
ren ze in het financieele district van San
Francisco, dat nu in z'n gewone avondrust
lag gehuld. De kolossale gebouwen van ven
nootschappen, banken en kassierskantoren
stonden plechtig en solide in de schemering;
en verscheidene bronzen deuren beletten
reeds 't binnengaan. Rankin zag vergulde
uithangborden de Yokohama Bank; bij
een ander raam, de Shangaï Handels Mij
men mag 't Oriënt niet vergeten in de stad
bij de Hoorn. Toen hield de taxi stil voor 'n
gebouw van twintig verdiepingen en stapte
Rankin uit.
Het gebouw was volkomen uit architecto
nisch oogpunt bezien, het verraadde den uit
muntenden smaak dien de familie Kirk steeds
had onderscheiden sedert de eerste Danson
Kirk z'n millioenen verworven had en z'n
gang was gegaan. Nu was het 't bijzonder
stokpaardje van den jongen Barry Kirk, die
als jonggezel in die pracht leefde, in 't ruime
maar koude gedeelte op het dak. Z'n zuiver
witte couloir was onberispelijk; z'n meisjes
die de lift bedienden keurig en aardig, in
nette uniform; de liftbediende, beneden,
schitterend als een admiraal van de vloot.
Op dit uur was de koortsachtige haast van
overdag voorbij, en knielden werkvrouwen
eerbiedig op den marmeren vloer. Een lift
ging nog en hier stapte Rankin in,
„Heelemaal naar- boven", zei hij tegen het
meisje.
Hij stapte ui't op de twintigste verdieping,
de laatste stopplaats. Er leidde een nauwe
trap naar Barry Kirk's bungalow, die de ver
slaggever, met twee treden tegelijk, beklom.
Toen hij voor een imposante deur was ge
komen, belde hij. De deur werd open gedaan
en Paradise. Kirk's Engelsche butler stond
als 'n bisschop Rankin den weg te versper
ren.
„Ah e daar ben ik weer", hijgde
Rankin.
„Dat zie ik meneer!" Hij had werkelijk
veel van 'n bisschop, met die groote massa
sneeuwwit haar. Zijn gedrag was niet toe
schietelijk. Reeds eerder op den dag had hij
menig verslaggever toegelaten, maar met. 'n
zekere aarzeling.
„Ik moet Sir Frederic dadelijk zien. Is hij
thuis?"
„Sir Frederic is in't kantoorlokaal een ver
dieping lager. Ik denk dat hij bezig is, maar
ik zal u aandienen."
„Neen. geef je geen moeite", zei Rankin
gauw. Toen hij naar de twintigste verdie
ping liep, merkte hij een deur met Barry
Kirk's naam op het matglas. Teen hij er
heen ging, werd deze ineens geopend en
kwam er een jonge vrouw uit.
Rankin bleef even staan. Een bijzonder
knappe blonde vrouw zooveel kon hij wel
opmerken, zelfs in het duister van de twin
tigste verdieping. Een van die steeds zeer in
trek zijnde blondines, met 'n slank figuur in
een groene japon van tricot. Niet juist groot,
maar
Wat beteekende dit. De jonge vrouw ween
de. Stil, zonder ophef, maar 't was beslist
huilen. Tranen, niet enkel van verdriet,
maar als Rankin 't goed kon beoordeelen,
ook van woede en wanhoop. Met een ver
schrikten blik naar den verslaggever, liep ze
haastig de hal door en verdween door 'n
deur waarop „Calcutta Importers, Ine"
stond.
Bill Rankin drong door tot Barry Kirk's
kantoor. Hij kwam een soort ontvangkamer
binnen, maar er stond een deur. er tegenover
open. waar de man van de pers vol vertrou
wen heenstapte. In de volgende kamer zat Sir
Frederic Bruce, voormalig Hoofd van de
C.I.D., aan een groot bureau-minis,tre. Hij
keerde zich om, en z'n groote oogen stonden
ernstig en stug.
„Oh," zei hij, „u bent 't."
„Ik moet m'n excuus maken dat ik uweer
lastig val, Sir. Frederic," begon Bill Rankin.
„Maar ikemag ik gaan zitten?"
„Zeker". De groote detective schoof lang
zaam z'n papieren bij elkaar op 't bureau.
„Het feit is ".Rankin's vertrouwen zak
te. Een inwendige stem zei hem, dat dit
niet de geniale gentleman was, van het na
middag-interview in de. bungalow boven.
Niet de vriendelijke bezoeker van San Fran
cisco, maar Sir Frederic Bruce van Scotland
Yard, onbuigzaam, koud en angstverwekkend.
,,'t Feit is", vervolgde de verslaggever hor
tend, „dat ik een denkbeeld gekregen heb."
„Werkelijk?" Die oogen ze keken letter
lijk door je heen.
„Wat u ons vanmiddag vertelde, Sir Fre
deric uw meening over de waarde van
wetenschappelijke plannen bij het onderzoek
naai- 'n misdaad, tegenover geluk en hard
werken Rankin wachtte even en scheen
niet in staat z'n volzinnen te beëindigen.
„Toen ik mijn verhaal typte, werd ik er aan
herinnerd dat, gek genoeg, ik diezelfde mee
ning een paar dagen geleden had hooren
uiten."
„Ja, Welnu, ik verbeeldde me niet oor
spronkelijk te zijn. Hij wierp z'n papieren in
een lade.
„Oh, ik ben niet gekomen om me daarover
te beklagen." glimlachte Rankin, die z'n
luchthartigheid weer wat terug kreeg. „Onder
gewone omstandigheden zou 't niets te be-
teekenen hebben, maar ik hoorde uw denk
beelden van 'n nog al ongewoon man. Sir
Frederic. Een nederig werker op uw eigen ge
bied, een detective die z'n theorieën heeft
ontwikkeld ver van Scotland Yard. Ik heb ze
gehoord van den detective Sergeant Charlie
Chan van de politie te Honolulu."
Sir Frederic's borstelige wenkbrauwen wer
den opgetrokken. „Werkelijk? Dan moet ik
't oordeel van setgeant Chan toejuichen
wie hij ook wezen mag."
„Chan is 'n detective, die goed werk op de
eilanden verricht. Hij is toevallig in San
Francisco, op het oogenblik, op z'n terugreis
huiswaarts. Hij kwam in Maine met 'n een
voudige missie, die zich iri 'n merkwaardig
geval heeft ontpopt, eer hij er mee klaar was.
Ik geloof dat hij er zich prachtig in gehou
den heeft. Hij maakt uiterlijk niet veel indruk
maar
Sir Frederic viel hem in de rede. „Een Chi
nees, vermoedelijk?"
„Ja, sir".
De groote man knikte. En waarom niet?
Een Chinees kan 'n uitmuntend detective
zijn. Het geduld van 't Oosten, weet u."
„Juist", stemde Bill Rankin toe, „Dat heeft
hij. En bescheidenheid."
Sir Frederic schudde z'n hoofd. ..Dat is
niet zooveel waard, bescheidenheid. Zelfver
zekerdheid, 'n groot vertrouwen in zichzelf
die helpen. Maar is sergeant Chan zoo be
scheiden?"
„Mij dunkt van wel. „Een val doet 't min
ste pijn dengeen die 't laagst vliegt" zoo
drukte hij zich tegenover me uit. En Ser
geant Chan vliegt zoo laag dat hij de ma
deliefjes bijna raakt."
Sir Frederic stond op en ging naar 't
raam. Hij keek neer op de zee van lichten,
die als 'n handvol sterren over de schemer
donkere stad waren gezaaid. Een oogenblik
zei hij niets. Daarna draaide hij zich plotse
ling om en keek den verslaggever aan.
(Wordt vervolgd),
