r Arrend
DE MODERNISME VAN PARIJS.
r—O
DE MYSTERIEUSE
VERDWIJNING.
STADSNIEUWS
DEKENS Extra zware wollen dekens, groote maat 230 x 190 FT. 16.
KJ* fftk F| f^I 3 Dig. zwaar gevuld met gegarandeerd prima ¥17* PS CS
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 11 OCTOBER 1930
Nieuwe instellingen en uitvindingen.
(Van onzen Parijschen correspondent).
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN a 60 Cis. per regel.
Overal verkrijgbaar in
groote en kleine doozen.
DONKERE MANSION VOOR DONKERE HOUTSOORTEN
Parijs, 4 October.
Hij, die op het oogenblik in Parijs komt,
krijgt den indruk, verzeild te zijn geraakt in
een stad, waar de kanonkogels door de stra
ten zijn gejaagd. Alle boulevards, straten en
pleinen, in liet centrum, liggen opgebroken
en overal ratelen de steekmachines, om het
asfalt te doen springen; dan komen ploegen
werklui, er worden schuttingen gebouwd, het
verkeer wordt bijna geheel gestremd en in
wanhoop vraagt men zich af, of de bouwers
er ooit nog eens in zullen slagen, orde te
brengen in dien chaos.
Het is alles maar tijdelijk; koortsachtig
wordt er dag en nacht gewerkt om zoo spoe
dig mogelijk alles weer in orde te maken.
Amper gaat de eene ploeg werklieden huis
waarts, of een andere neemt het werk weer
op. Al deze groote werken zijn noodig geble
ken om het volgend jaar de duizenden vreem
delingen, die men verwacht voor de koloniale
wereldten toonstelling, behoorlijk te kunnen
ontvangen. Daarbij wordt niet alleen gere
kend met het aanleggen van twee nieuwe lij
nen van den ondergrondschen spoorweg, ten
einde van het centrum een directe en snelle
verbinding met het ver-af gelegen Vincen-
nes te maken, maar ook omdat met het
steeds toenemend aantal auto's de groote en
drukke wegen, zooals de groote boulevards,
ontoegankelijk werden voor de voetgangers.
Men is nu bezig, op verschillende punten van
de stad tunnels te bouwen, zoodat de voet
gangers, willen ze oversteken, niet- meer hun
leven hoeven te wagen, terwijl het snelver
keer niet langer zal worden belemmerd. Bij
ae Rue Saint Honoré ls men aan een nog
grootscher werk bezig. Door aankoop en af
braak is er een groot terrein vrijgekomen.
Ook hier is men aan het aanleggen van een
tunnel, maar ditmaal niet voor de voetgan
gers, doch voor de auto's. Het wordt een tien
meter breede gang, die zachtjes af-giooit aan
beide einden en waardoor het verkeer zal
worden gestuwd teneinde de te smalle stra
ten, boven te ontlasten. De bruggen worden
verbreed behalve den Automobiel-salon zul
len alle tentoonstellingen uit het centrum
worden geweerd en overgeplaatst naar het
speciale tentoonstellingspark, en zoo hoopt
men dan toch (voor den tijd dat het duurt)
een eenlgszins normaler toestand te schep
pen.
Maar de modernisatie van de stad elscht
nog tal van andere maatregelen. Zoo is men
nu bezig om overal politiesehellen te plaat
sen, schellen, zooals men ook heeft voor de
brandweer. Het politiecorps wordt daarbij
nog aanzienlijk uitgebreid, en alle posten
Icrijgen de beschikking over een auto en en
kele motorrijwielen, teneinde dadelijk ter
plaatse te kunnen zijn wanneer hulp wordt
Ingeroepen. Deze laatste maatregel werd ge
nomen naar aanleiding van de vele nachte
lijke aanrandingen welke in den laatsten tijd
werden gesignaleerd.
Maar het is niet alleen de stads-overheid,
doch het zijn wel degelijk ook de particulie
ren, die rekening houden met de eischen van
dezen tijd. Op den grooten boulevard zal
men de wedrennen van Longchamps en Au-
teui! kunnen zien, op het zelfde oogenblik
dat ze plaats hebben. Het is de toepassing
van de „télévislon". Per draadloozc wordt de
course opgenomen en gefilmd en men is er
nu in geslaagd om zoowel geluid als beeld
langs dezen weg over te brengen. Nu bouwt
men twee groote zalen, waar het publiek dus.
zonder naar de wedrennen te gaan, de heele
match met oor en oog kan volgen. De pari
mutuel installeert er eenige guichets, zoodat
men zal kunnen wedden op het paard dat
men zoo juist in het veld zag komen. Dat
allesop kilometers afstand. De proeven
welke men heeft genomen zijn verrassend.
Modernisatie ook in de schouwburgen. Het
oude Odcon zal over enkele dagen, geheel
getransformeerd, worden heropend; een draai
baar tooneel zal de opvoering van groote
speelstukken mogelijk maken en de menschen
van de hooge regionen krijgen liften om
naar hun plaats te gaan. „Ambassadeurs" op
FEUILLETON
18)
„Nog maar een week", riep Chan over z'n
schouder terug. „Tot de volgende boot; dat
zweer ik".
Op de pier greep Miss Morrow Kirk's arm
„Kijk eens, daar komt kolonel Beetham de
lopplank af. Wat zou die hier doen?"
„Ja, waarlijk, 't is Beetham," zei Kirk. „Zal
Ik hem een plaats aanbieden? Neen, hij heeft
'n taxi: Laat hem maar gaan. Hij is me te
koudbloedig; ik houd niet van hem. Hij keek
er naar dat de kolonel de taxi inging en weg
reed.
Toen hij weer naar de Maul keek, waren
twee flinke matrozen bezig om voorberei
dingen voor het intrekken der loopplank te
maken. Ineens verscheen een onaanzienlijke
gestalte tusschen hen in, die in eene hand
een tasch droeg. Miss Morrow gaf 'n kreet
van verrukking.
„Het is Chan", zei KLrk. „Hij komt aan
En werkelijk kwam Charlie aangestapt,
terwijl ze de plank vlak achter hem wegtrok
ken.. Hij bleef voor de belde jonge menschen
staan, ietwat verlegen.
,,'t Is een oogenblik van verlegenheid voor
me" zei hij. „De reiziger, die vaarwel heeft
gezegd, komt weer terug eer hij vertrok-
ken is." t
„Mr. Chan", riep het meisje uit, „bes.e
man, komt u ons toch nog helpen!'"
Chan knikte. „Zoover een onbekwaam
de Champs Elysées wordt eveneens een groot
theater.
Het speciale monumenten-comité ls zoo
waar ook In actie gekomen en er wordt
schoonmaak gehouden. Niet alleen dat men
eindelijk eens begint om overal de beelden
schoon te krabben en af te wasschen, maar
men is er ook toe gekomen om enkele be
roemdheden van den tweeden rang die lee-
lijke sta-in-den-weg's waren, tijdelijk van
hun voetstuk af te halen en op te bergen in
een pakhuis. Parijs had dan ook zoo'n over
vloed van standbeelden, dat 't waarlijk geen
heiligschennis ls, om al die steenen heeren
uit de vorige eeuw, wier bestaan toch onbe
kend Ls aan de groote menigte, voorloopig
rust te verschaffen en aan het verkeer op te
offeren. Beter zoo, dan dat ze, zooals den
armen Jules Ferry overkwam, op een goeden
dag van hun voetstuk worden gereden door
een onvoorzichtlgen Ford.
Ook de oude stations zijn eens ter dege
onder handen genomen. De Gare Saint La-
zare is herschapen in een moderne winkel
galerij en al die oude, schunnige kioskjes
voor kranten en tabak zijn opgeruimd. Te
vens is men bezig aan alle stations, waar in
ternationale treinen aankomen speciale
commissariaten te maken, waar dag en
nacht inspecteurs vertoeven, die vloeiend
vreemde talen spreken. Zoo zal de Nedel*-
landsche reiziger die aan de Gare du Nord
arriveert daar altijd een Franschen agent
vinden, die hem in zijn taal zal kunnen ant
woorden en alle mogelijke inlichtlngene ook
omtrent hotels en restaurants verstrekken.
Het aantal agenten, herkenbaar aan een
armband, waarop „Man spricht Deutsch".
„English spoken" of „Se habla espanol" ge
stikt, wordt eveneens aanzienlijk uitgebreid
en men houdt op de Cité speciale taalcur
sussen.
De trams worden meer en meer uit de
stad verbannen en maken plaats voor auto
bussen; de slonzige postkantoren worden
overal vernieuwd en gemoderniseerd. En dat
alles moet en zal ook het volgend jaar, bij
de opening van de tentoonstelling gereed
zijn. 't Kan en 't moet. Bij een nieuwen geest
hoort een nieuw pakje.
HENRY A. TH. LESTURGEON.
ACHTERUITGANG IN DE KLINKER
INDUSTRIE?
Uit wat ln het maandschrift van het Cen-
traalBureau voor de Statistiek wordt meege
deeld over de baksteenindustrie, blijkt ge
deeltelijke achteruitgang der bouwbedrijvlg-
heid en wat straatklinkers betreft, van de
toepassing van ander soort wegbedekking bij
den aanleg van wegen.
Op 1 Augustus jl. was de nog af te leveren
hoeveelheid op afgesloten orders in 179 fa
brieken ruim 58 millioen grooter dan de totale
voorraad gebakken steen; voor 1 Augustus
1929 toen de gegevens 176 fabrieken betrof
fen, was dit bijna 150 millioen, dus belang
rijk meer.
Bij een splitsing van de fabrieken in die
aan de groote rivieren en die in de overige
deelen des lands blijkt in tusschen dat de
voorraad in laatstbedoelde fabrieken, althans
in totaal genomen, belangrijk grooter was
dan nog aan loopende orders moest worden
afgeleverd.
WINKELWEEK.
Omtrent de te houden winkelweek Boter
marktBarrevoetestraatKeizerstraat, kan
nog worden medegedeeld, dat het bestuur be
sloten heeft aan deze winkelweek een grooten
étalage-wedstrijd te verbinden, waarvoor
mooie prijzen worden uitgeloofd voor deel
nemers en voor het publiek.
In die week zal een concert worden gege
ven op de Botermarkt door de Beiersche
kapel in hun origineele costuums.
man als ik, u helpen kan, kom ik terug om
het einde, hetzij bitter of zoet, met u mee
te maken."
Op het bovenste dek van de Maui, begon
de muziek 't Aloha te spelen, dat meest ont
roerende van alle afscheidsliederen. Serpenti
nes vlogen door de lucht. De laatste af
scheidskreten, de laatste groeten. Een har
de stem riep nog: „vergeet niet om te
schrijven!" Charlie Chan keek toe, mot 'n
waas voor z'n oogen. Langzaam ging 't schip
van de pier weg. De menigte liep er naast,
mee, hevig wuivend. Chan's gestalte beef
de door 'n tweeden zwaren zucht.
„Arme kleine Barry Chan", zuchtte hij.
„Hij zou blij geweest zijn me te zien. Kapi
tein Flannery zal niet zoo blij zijn. Laat ons
de problemen tegemoet gaan!"
VL
Barry Kirk zette Chan's handtasch in de
afdeellng voor de bagage, ln z'n auto, en de
drie menschen gingen weer samen op de
eene bank zitten. De auto tufte weg in den
helderen zonneschijn.
„Bent u ten deele, verwonderd over mijn
terugkeer?" vroeg Chan.
Het meLsJe haalde haar schouders op. „U
bent terug dat is voldoende."
„Toch moet ik m'n schaamte bekennen.
Het schijnt, dat lk te veel met de Amerika
nen hier op het vasteland heb omgegaan,
dat ik nu een van hun grootste fouten heb
overgenomen. Ik lijd ook aan nieuwsgierig
heid. Er gebeurde op het schip iets. dat, als
'n licht uit den hemel, m'n verborgen zwak
heid openbaart."
„Gebeurde er iets op het schip?" infor
meerde Miss Morrow.
„Dat kunt u denken. Onder mijn af-
UITGAAN.
STADSSCHOUWBURG
Peters-Slecswijk Operette.
Zondag 12 en Maandag 13 October komt het
Nieuw Nederlandsch Operette Gezelschap Pe-
ters-Sleeswijk twee voorstellingen geven ln
den Stadsschouwburg, van „De Czardas Vor
stin". In Augustus had dit gezelschap met
„De Dollar Prinses" zooveel succès dat on
middellijk besloten werd in het winterseizoen
nog enkele voorstellingen te geven.
In de Czardas Vorstin de mooie operette
van Emmerich Kalmann treedt in de eerste
plaats op de gevierde operette-diva Marga
Graf. die reeds zoovele successen hl ons land
geboekt heeft. Het geheel is ingestudeerd door
Frans Meermans terwijl de muzikale leiding
berust bij James Clement. Verder treden ln
deze operette op Rose Samethini, Clafrette
Hammé. Siny Deyers, Bob Poters, Max Dek
ker, Pierre Boeyen, Frans Meerman, Willy
Timrot Cees van Vliet en de solo-violist Leo
pold Isaco (Jaques van Kfnsbergen). De
decors zijn ontworpen door René Sleeswijk.
De dansen zijn ingestudeerd door Marga Graf.
De costumes zijn geleverd door huize Serné.
SCHOUWBURG JANSWEG.
„De Rozenkrans".
Wegens het groote succes van de volksvoor
stelling van „De Rozenkrans" op 29 Septem
ber j.l. heeft de directie van De Vereenigde
Schouwspelers" besloten een tweede volks
voorstelling van De Rozenkrans te geven op
Dinsdag 14 October in den Schouwburg Jans-
weg.
De rol van Jan Champion is wederom In
handen van Enny Molsde Leeuwe, terwijl
die van Gerald Dalmain, door Pierre Mols
wordt vervuld.
De voorstelling van „Mozart" zal, doordat
het orkest op Dinsdag 14 October verhinderd
is, eerst later plaats kunnen vinden.
OUDERAVOND.
School No. 14 in de Haarlemmerliedestraat
hield een Ouderavond, welke als altijd goed
geslaagd is. Het Hoofd der School, de heer
Jansen, gaf een demonstratie met de school
bioscoop en schoolfilms. De voorzitter der
Oudercommissie overhandigde toen namens
de Schoolvereeniging een film van de Mont
Blanc, een geschenk hetwelk meteen ver
toond werd en zeer leerzaam bleek te zijn. De
Schoolvereeniging blijkt goed werk te doen,
want van 't voorjaar gaf zij ook reeds een
piano.
ONTSLAG GEVRAAGD.
Mevrouw H. W. van den Bogaardvan der
Linden verzoekt ontslag per 1 December 1930
als onderwijzeres in Lichamelijke Oefeningen
aan de Openbare Lagere scholen te Haar
lem.
scheidsrit van zoo straks, sprak ik u over
Li Gung. Ik zei u dat hij ondervraagt moest
worden. Dat kan nu niet gebeuren."
„Niet? Waarom niet?"
„Omdat hij op de boot is en vertrekt. Het
is niet onwaarschijnlijk dat hij binnenkort
een gevoel van acuut onwelzijn zal voelen
in dien zetel van alle wijsheid, de maag."
Li Gung op de Maui?" herhaalde het
meisje. Haar oogen stonden wijd open. „Wat
kan dat beteekenen?"
„Een vraag", stemde Chan toe, „die te
denken geeft. Niet alleen is Li Gung op de
Maui, maar werd hij warm door een vriencl
van ons uitgeleide gedaan". Toen her
haalde hij 't korte gesprek dat hij ln de
naast gelegen hut had afgeluisterd.
Barry Kirk begon het eerst te spreken.
„Kolonel Beetham, hè?" zei hij. „Wel, dat
verwondert me niet."
„Onzin!" riep Miss Morrow driftig. „Hij
i ser zeker niet bij betrokken 'n man als
hij."
„Een flink man en een hard man," ant
woordde Chan. „Kijk eens in z'n oogen; ze
zijn koel en gloeiend als van 'n tijger. Niets
staat in den weg. als zulke oogen gericht
zijn op het doel van groot succes niets
blijft daar lang staan levend."
Het meisje scheen niet overtuigd te zijn.
„Ik geloof 't niet. Maar hadden we Li Gung
wel moeten laten vertrekken?"
Chan haalde z'n schouders op. „Te laat.
De gelegenheid had vlugge wieken
..Dan zullen we hem in Honolulu laten
ondervragen", zei Miss Morrow.
Chan schudde z'n heefd. „Vergeef me.
als ik zeg: dat niet. 't Chineesche karakter
Ls me te goed bekend. Vragen zouden geen
gevolg hebben, behalve een. 't Zou maken
dat kolonel Beetham werd gewaarschuwd,
„IN EN OM DEN VOLKENBOND".
CAUSERIE DOOR MEJ. MR. VAN DORP.
Voor de vereeniging van Jonge Liberalen
heeft mej. mr. E. C. van Dorp uit Bloemen-
d aal Vrijdagavond in de bovenzaal van „De
Kroon" een causerie gehouden over het on
derwerp „In en om den Volkenbond".
Spreekster zeide een luchtig praatje te wil
len houden over de indrukken, die zij tijdens
haar hevigheden bij den Volkenbond, heeft
opgedaan. Zij vestigde er de aandacht op dat
het onze plicht is den Volkenbond te steunen,
en er uit te halen wat er uit te halen is. aan
gezien het het eenige middel is om tot den
wereldvrede te komen. Vooral voor de kleine
staten, die voor den oorlog vrijwel niets in
te brengen hadden, is de Volkenbond van be
lang en de moreele invloed die van hem uit
gaat is zeer belangrijk. Spreekster behandel
de voorts de oprichting in 1920 en de vesti
ging te Genève. Hierbij wees zij op het slechte
klimaat van deze plaats en op de overheer-
schende Fransch-gezindheid, die de bevol
king kenmerkt, wee factoren die op de con
ferenties geen gunstigen invloed uitoefenen.
Vervolgens sprak mej. Van Dorp over de
werkzaamheden van het Conseil, het Assem-
blée en de verschillende commissies. Vooral
deze commissies, waarvan er thans een on
telbare hoeveelheid zijn, verrichten belang
rijk werk op zeer uiteenloopend gebied, zoo
als handel, ziektebestrijding, kinderbescher
ming, enz. Spreekster ging na, wat de Hol-
landsche afgevaardigden gepresteerd hebben,
in het bijzonder Colijn op de economische
conferentie van 1927, een conferentie, waar
in spreekster zelf een werkzaam aandeel
heeft gehad. Ook herinnerde spreekster er
aan, dat de bibliothecaris van den Volken
bond een Hollander is.
Na de pauze behandelde mej. Van Dorp
eenige bekende buitenlandsche figuren van
den Volkenbond. Allereerst Loucheur. die vol
gens spreekster, een belangrijk aandeel heeft
gehad in Briand's plannen tot stichting van
een Europeeschen Statenbond. Voorts de
nobele en verzoenende figuur van dr. Strese-
mann en de belangrijke persoon van Walther
Rathenau, de twee grootste staatslieden van
het na-oorlogsche Duitschland en vele ande
ren. Spreekster gaf een uiteenzetting van de
schitterende taak, die de tolken in Genève
vervullen en wees op het gevaar dat van de
boeren met hun protectie-politiek uitgaat.
Tenslotte vertelde spreekster het een en
ander over het Bureau International du Tra
vail, het Internationale Hof van Justitie en
de commissie van intellectueele samenwer
king, waarin wijlen prof. Lorenz zooveel be
langrijk werk tot stand heeft gebracht.
Met een beschouwing over de liberale poli
tiek van den Volkenbond besloot mej. Van
Dorp haar causerie.
Nadat enkele leden vragen hadden gesteld,
sprak de voorzitter, de heer P. Sorgdrager een
woord van dank tot de woordvoerster.
dat we met koude oogen op hem letten. Ik
ril bij de gedachte deze kolonel verstan
dig man. Moeilijk genoeg na te gaan als hij
er niets van vermoedt. Onmogelijk, als hij
op z'n hoede is."
„Wat denkt u dan te doen?" vroeg het
meisje.
„Laat Li Gung ongemerkt bewaakt wor
den. Indien hij verder dan Honolulu wil
gaan, moeten stevige handen hem tegen
houden. In 't andere geval staan we hem
toe, als 'n winterjas, gedurende het warme
jaargetijde in de kast te blijven liggen."
Chan wendde zich tot Kirk: „Brengt u me
weer naar 't hotel?"
„Neen, dat doe ik niet", zei Kirk met 'n
glimlach. „Voor u geen hotel meer, Als u
dit raadsel wilt helpen oplossen, dan is de
aangewezen plaats voor u het Kirkgebouw,
waar het geval zich afspeelde. Vindt u ook
niet. Miss Morrow?"
„Dat is bijzonder vriendelijk van u" zei
't meisje.
„In 't geheel niet. 't Is erg eenzaam, daar
boven waar de mist begint, zonder minstens
een gast. Ik ben. op het oogenblik, heele-
maal zonder gastene.ahlk be
doel dat Mr. Chan me werkelijk een dienst
zal bewijzen." Hij wendde zich tot Charlie.
„U zult sir Frederic's kamer hebben." zei
h«.
Chan haalde z'n schouders op. „Ik kan
zoo'n goedheid nooit terug betalen. Waarom
't te beproeven?"
„Laat ons eerst naar mijn bureau gaan",
zei Mis Morrow. ..Ik wilde gaarne dat Mr.
Chan den heer Trant ontmoette. We moe
ten allen vrienden zijn zoo mogelijk al bij
het begin."
„Waarheen u wilt", stemde Kirk toe en
draalde de auto Market Street ln naar
NIET NAAST ELKAAR OP EEN
FIETSPAD RIJDEN.
EEN AANRIJDING OP DE JULIANALAAN.
Een lezer schrijft ons:
Zaterdag 20 September werd mijn dochter
tje op het fietspad langs de Julianalaan door
3 naast elkander rijdende jongedames, die
van de andere zijde kwamen, van het fiets
pad afgereden, met het gevolg, dat ze tus
schen de rails terecht kwam met de fiets op
haar. Het gevolg hiervan is geweest, dat ze
sindsdien te bed ligt.
Wanneer ze weer zal kunnen opstaan, is
nog moeilijk te zeggen, maar wanneer dit
weer het geval zal zijn, zal ze eerst nog een
poosje naar buiten moeten, om aan te
sterken.
Zulke aanrijdingen behooren niet tot de
zeldzaamheden, want volgens de tegenwoor
dige begrippen moeten vele dames en heeren.
met hun drieën of eieren naast elkaar rijden
en wat ze tegenkomen rijden ze dan eenvou
dig omver.
Wie die jongedames waren, is mij bekend,
doch dit blijft, voorloopig althans, buiten be
schouwing. Laat mij volstaan met te zeggen,
dat ze tot nu toe nog niet de noodzakelijk
heid hebben kunnen inzien van het aanbie
den van excuses, of het informeeren naar den
toestand van de kleine, ofschoon ze alle drie
weten wie het is! Van het verder gedrag zal
afhangen hoe ik in deze zaak handel.
Dezer dagen moest ik op één morgen op het
fietspad voor Stoop's Bad tweemaal afstap
pen, daar men mij anders omver gereden
had. Men reed weer genoegelijk met zijn
drieën.
Teneinde nu dergelijke ongelukken te voor
komen, stel ik de vraag, of het niet mogelijk
is, een verordening uit te vaardigen, dat men
op fietspaden niet naast elkaar mag rijden,
en dan streng toe te zien op de correcte na
leving van deze bepaling.
R.K. VOLKSBOND.
De afdeeling Haarlem van den R.K. Volks
bond hield Donderdagavond haar eerste
ledenvergadering en bestuursraadvergadering.
Besproken werd het programma voor den aan
staanden winter. Het ligt in de bedoeling een
cursus te organiseer en voor bestuurde ren en
een voor jeugdige personen. Deze laatste cur
sus is vooral bedoeld om de jongeren op te
leiden voor later te bekleeden functies ln de
vakorganisaties. Voorts kwamen in behande
ling de financieele verslagen over het eereste
jaar van den van den R.K. Volksbond en
van de Sociëteit „Sint Bavo". Deze bespre
king gaf aanleiding tot langdurige discussies.
VERBREEDING VAN DE KAMPERLAAN.
Onder de perceelen nabij de Kamperlaan
welke ingevolge raadsbesluit van 19 Februari
1930 (goedgekeurd bij Koninklijk besluit van
14 Mei 1930 no. 48) in aanmerking komen
voor onteigening, bevindt zich een strook
grond ter grootte van pl.m. 43 M2 deel uit
makende van het perceel aan den Kleine
"^Houtweg kadastraal bekend gemeente Haar
lem sectie K no. 2066. De eigenares van be
doelde strook grond heeft zich bereid ver
klaard deze aan de gemeente in koop af te
staan tegen een bedrag van f 1200. onder
voorwaarde dat de gemeente voor hare re
kening het thans aanwezige ijzeren 'hek
vervangt door een nieuwe afscheiding van
v/elke het karakter overeenstemt met het
karakter van het huis en den nieuwen toe
stand ter plaatse. De aan de nakoming van
deze voorwaarde verbonden kosten zijn ge
raamd op f 300.
Het wil B. en W. voorkomen in het belang
van de gemeente te zijn dat tot aankoop
van bedoelde strook grond tegen een bedrag
van f 1200 en onder de gestelde voorwaarde,
wordt overgegaan.
MIDDELBAAR ONDERWIJS.
Dr. G. de Vries, sedert 1 September 1894
leeraar aan de Gem. H.B.S. en van 1 Sept.
1909 af verbonden aan de H.B.S. A alhier
verzoekt eervol ontslag met ingang van 1
Februari 1931.
Hij bereikt 22 Januari 1931 den leeftijd
van 65 jaar.
OPRUIMING VAN KROTTEN.
EEN SPEELPLAATS VOOR EEN SCHOOL.
De eigenaren van de perceelen aan de
Brouwersstraat no. 43 b, 43 c en 43 d, hebben
zich bereid verklaard die perceelen voor een
bedrag van f 2850 aan de gemeente in koop
afte staan.
Genoemde perceelen zijn bij uitstek geschikt
om na afbraak te dienen voor den aanleg van
een speelplaats bij de school aan het Leidsche
Plein. Aankoop van die perceelen voor het
beoogde doel tegen den gevraagden prijs
komt aan B. en W. gewenscht voor.
Kearny. Hij bleef in de auto terwijl het
meisje en Charlie het bureau binnen gin
gen. Toen ze in hèt particulier kantoor van
den heer Trant kwamen, vonden ze er ka
pitein Flannery al.
„Mr. Trant, ik heb goed nieuws voor u",
begon het meisje. „Oh, goeden morgen, ka
pitein".
Flannery's Iersche oogen glimlachten
niet bepaald, toen ze op Charlie Chan ble
ven rusten.
„Wat beteekent dat, sergeant?" gromde
hij. „Ik dacht dat u om twaalf uur naar
Honolulu waart vertrokken".
Chan grijnsde. „U zut wel verrukt zijn dat
de plannen veranderden. Miss Morrow heeft
me overgehaald of hier te blijven en mijn
gering verstand te voegen bij uw groote ca
paciteit in dezelfde richting".
„Is dat zoo?" mompelde Flannery.
„Ja, ls 't niet prachtig?" riep het meisje
uit. „Mr. Chan wil ons helpen." Ze wendde
zich tot haar chef: „U moest hem een tij
delijk honorarium geven, als 'n soort gast-
detective die aan dit bureau is verbonden."
Trant glimlachte. „Zou dat niet een
beetje onregelmatig zijn?" vroeg hij.
„Onmogelijk", zei Flannery beslist.
(tIn het geheel niet," hield het meisje vol.
,,'t Is een heel moeilijk geval en we zullen
alle hulp noodig hebben die we kunnen krij
gen. Sergeant Chan zal zich niet met uw
zaken bemoeien, kapitein."
„Dat zou ik ook denken!" antwoordde
Flannery driftig.
..Hij kan "n soort raadsman zijn. U oent 'r.
groot man genoeg om raad aan te nemen,
dat weet ik."
(Wordt vervolgd).
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cl», per regel.
java kapok. Linnen damast
Huis-, salon-, slaapkamermeubelen, enz. Alles met 3 jaar schriftelijke garantie.
NEDERLAND8CHE MEUBELINDUSTRIE „NEM1"
Modelkamers voor Haarlem: KONINGINNEWEG 18, Tel. 12968,
