H.D. VERTELLINGEN
DE MYSTERIEUSE
VERDWIJNING.
STADSNIEUWS
HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 14 OCTOBER 1S30
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden).
De Talisman.
naar het Engelsch van
FRANK WAYNTHORP
TEGEN OORLOG EN DIENST
PLICHT.
DE A. V. R .O.-ACTIE.
„Teddy", zei Evelyn, ,ik heb een cadeautje
voor je een geluksmuntje. Het brengt je
bergen geluk aan. Beloof je me. dat je het
altijd en eeuwig bij je zult dragen?"
„Natuurlijk zal ik dat doen", zei ik.
Evelyn, die hevig overtuigd ls, van de bo
vennatuurlijke krachten van mascottes en
aanverwante artikelen, overhandigde mij
een stuiver met een gat in het midden.
„Ik geloof er vast in", ging zij op over
tuigden toon voort. „Ik heb er zelf altijd een
bij me".
..Wat mij betreft mag je er gerust in ge-
looven", verzekerde ik goedgunstig. „Di?
aap van een Bertie Pelham heeft 'net ook
altijd over dat soort dingen, en
„Je hoeft heelemaal niet zoo minachtend
over hem te praten, hoor, ik mag hem wat
graag lijden", protesteerde Evelyn. „Ik heb
hem ook een geluksmuntje gegeven. Nu, ik
waarschuw Je", voegde ze er plechtig als een
profetes aan toe. „dat je gelukskans zal kee-
ren als je het verliest".
„Prachtig!" antwoordde ik vroolijk. „Hoe
eerder hoe liever. Ik heb het den laatsten
tijd heusch beroerd gehad".
„Doe niet zoo dwaas", zei Evelyn kwaad.
,,Tk bedoel natuurlijk dat ze naar den ver
keerden kant zal keeren".
Ik beschouwde het gesprek over het, ge
luksmuntje als afgeloopen en begon voor
zichtig:
„Zeg Evelyn, ik wou je nog iets vragen
voor Je weggaat
„Het is zeker weer het oude liedje, hè
Teddy?"
„Ja Evelyn, wil je met me trouwen?"
„Stil", gebood Evelyn. En toen. verma
nend, „Vergeet dat muntje nu maar niet,
bewaar het goed. Misschien later. Wie
weet?"
„Jij", mompelde Ik boosaardig, toen die
schat van een kwelgeest wegtrippelde.
Ik stond vrij sceptisch tegenover geluks-
muntjes en dergelijke bezweringsmiddelen
en ik kon mijn belofte tegenover Eveiyn,
zooals ik al gevreesd had. niet nakomen.
Die ellendige stuiver van haar bezorgde mij
meer last dan geluk, telkens kwam het
drommelse he muntstukje tusschen mijn
kleingeld.
En toen ik op een avond laat een twist
gesprek had gohad met een tramconduc
teur, omdat ik hem dat geldstuk per onge
luk in de hand had gestopt, gooide ik het
ding vol ergernis in den goot.
Den avond daarop ontmoette ik Evelyn
op een bal.
De R,K. Vereeniging voor (buitengewoon
lager onderwijs te Haarlem, verzoekt den raad
in koop te mogeii ontvangen een gedeelte
van het terrein ten Westen van den Kinder
huissingel, bij raadsbesluit van 25 Juni 1.1.
bestemd voor de stichting van een nieuw
Schoolgebouw voor bovengenoemd onder
wijs.
Volgens de voorloopige plannen is voor dezen
schoolbouw een oppervlakte van ongeveer
2165 M2. benoodigd.
B. en W. stellen voor daartoe te beslui
ten.
DE ZIEKTEWET.
B. en W. stellen voor nog eenige nadere
regelingen te treffen inzake de Ziektewet.
Het onderwijzend personeel dat wel in vas
ten dienst is. maar geen volledige dienstbe
trekking heeft-, zal dan ook o^.-er de rege
ling vallen die door den raad op 19 Februari
is vastgesteld.
KAMPEEREN.
Dezer dagen vergaderde de kampeerders
vereeniging „Licht en Vrijheid".
Besproken werden de te nemen maatregelen
voor het doen slagen van het aanstaande
kampeerseizoen.
Opgericht werd een commissie van advtes
voor leden die zich een nieuwe tent of kam-
perbenoodigdheden willen aanschaffen.
Wegens aftreden van enkele bestuursleden
werd het bestuur als volgt samengesteld:
voorzitter J. v. Haren: penningmeester J. A.
Sleeman; secretaris S. Stevenhagen.
FEUILLETON
20)
Het meisje stond op. „Tk zal de importeurs
even opbellen, en haar vragen even hier
boven te komen," zei ze, en ging naar de te
lefoon.
Vijf minuten daarna kwam Miss Lila Barr
de huiskamer binnen, onder de onfeilbare
hoede van Paradise. Ze bleef 'n oogenblik de
drie menschen aankijken die haar verwacht
ten.
Deze merkten op dat zij een buitengewoon
mooi meisje was. Ietwat onder de middel
maat-. met prachtig blond haar een soort
verschrikte onschuld in haar blauwe oogen.
„Ik dank u dat u gekomen bent." Miss Mor
row stond op en glimlachte 't meisje vrien
delijk toe. „Ik ben Miss Morrow, en dit Is Mr.
Chan en Mr. Barry Kirk".
„Hoe maakt u 't?" zei 't meisje zacht.
„Ik wilde gaarne met u praten. Ik ben van
't districtsbureau van afgevai.rdigden, yoeg-
de Miss Morrow er aan toe.
Het meisje staarde haar aan met. zoo mo
gelijk een nog verschrikter uitdrukking ln
haar oogen.
„Ja-a?" vroeg ze onzeker.
„Ga zitten, als 't u blieft." Kirk schoof een
stoel aan.
„U hebt natuurlijk gehoord van den moord
die plaats heeft gehad, gisteren avond, op
uw verdieping van dit gebouw?" ging Miss
Morrow voort.
„Natuurlijk", antwoorde 't meisje met
nauwelijks hoorbare stem.
„U hebt gisteren avond op uw kantoor ge-
„Hallo Teddy!" begroette ze mij, terwijl ze
langs me heen stepte, „Ik moet je zoo spre
ken. Weet je nog was ik je gezegd heb?"
„Ik weet alleen wat je me niet gezegd
hebt", antwoordde ik bedaard en keek
droomerig haar gracieus figuurtje na.
Toen ik mij omkeerde, viel mijn oog op
iets blinkends dat op den grond lag. Ik
raapte het op en zag dat het een stuiver
was met een gat er in! Wertuigelijk stopte
ik het in mijn zak. Toen de dans uit was
ging ik op zoek naar Evelyn zonder veel
succes: ze scheen door de aarde verzwolgen
te zijn samen met Bertie Pelham!
Minstens een half uur ging voorbij voor
ze weer in de danszaal opdoken. Ik zag di
rect dat Pelham vreeselijk uit zijn humeur
was. Dat kon maar één ding beteekenen'
hij had Evelyn gevraagd en een blauwtje
geioopen! Opeens kreeg Evelyn mij in het
oog en glimlachte.
„Heb ik je niet gezegd, dat het stuivertje
je geluk zou aanbrengen?" was het eerste
wat ze vroeg, toen ik bij haar kwam en Ber
tie ijlings in het gewoel der dansers was ver
dwenen.
„Je zei dat mijn kans zou keeren. maar ik
ik begrijp niet goed wat je bedoelt, Eve
lyn", antwoordde ik onzeker.
„Domoor!" klonk het verwijtend. „Ga
maar eens mee daarginds bij de azaleas
zitten.
Inwendig trillend van verwachting, volgde
ik haar naar het aangeduide rustige hoekje.
Bertie Pelham heeft zijn geluksmuntje
verloren", deelde Evelijn mee toen wij naast
elkaar gezeten waren.
„En verder?", was alles wat ik zeggen kon.
„Hij beweert bij hoog en bij laag dat hij
het vanavond moet hebben verloren. Maar
ik geloof er niets van; hij heeft zich er
natuurlijk heelemaal niet om bekommerd!
Ik heb ontdekt dat zijn enthousiasme voor
mascottes niets dan huichelarij is. Wij heb
ben hoogloopende ruzie gehad. En ik ben er
eigenlijk blij om", ging ze een weinig aarze
lend voort, „ik geloof toch niet dat ik hem
zoo aardig vind als ik eerst dacht. Teddy!
Jij hebt je stuivertje toch nog. hoop ik?"
Als antwoord haalde ik het ding even
brutaal als triumf antelijk uit mijn vestzak
en liet het haar zien.
„Wat ben ik daar blij om, Teddy! Ik heb
je toch gezegd dat het je geluk zou aan
brengen...." En aan de manier, waarop ze
mij aankeek wist ik dat haar zienswijze
juist was.
De eigenaars van het perceel kad. bekend
gemeente Schoten Sectie B No. 3649 en no.
3648. welke perceelen. beide aan den Ver-
gierclewegzijn gelegen, zijn bereid deze gronden
aan de gemeente te verkoopen voor bedragen
respectievelijk f 1300 en f 600.
B. en W. achten aankoop van de voren
genoemde perceelen in het belang der ge
meente.
UITGAAN.
REVUE: „MAAK JE NIET TE SAPPEL!"
Zaterdag 18 October zal in den Schouwburg
Jansweg een revue opgevoerd worden, ge
titeld: „Maak je niet te sappel!", onder
leiding van den schrijver Mart. van Delden,
welke hier ter stede met zijn gezelschap
tevoren reeds eenige revue's heeft opgevoerd
voor de Ontspanningsvereeniging „Ons Ge
noegen".
Tot de medewerkenden behoorende heeren
Smal en Sernee, als Bib en Bah, W. Fortgens,
J. Wikke en Mej. Jopie Keizer.
Het revue-orkest staat weder onder leiding
van den heer Jo Krab.
SCHOUWBURG „JANSWEG".
Woensdag 15 October zal ln bovengenoem-
den schouwburg één volksvoorstelling wor
den gegeven van de bekende revue „Laat
Waaien" Verwacht wordt dat velen van deze
gelegenheid zullen profiteeren om deze popu
laire revue te gaan zien, te maar, daar dit de
laatste opvoering zal zijn.
werkt?"
„Ja 't is de eerste van de maand, ziet u.
Ik heb, om dien tijd altijd extra werk."
„Hoe laat bent u weggegaan?"
„Ik denk te ongeveer kwart over tienen.
Zeker weet ik 't niet. Maar ik ging zonder iets
te weten van van dit vreemde geval
„Ja. Hebt u soms vreemden ln :t gebouw
gezien, gisteren avond?"
„Niemand in 't geheel niemand." Haar
stem klonk plotseling luider.
„Vertel me eens" Miss Morrow keek
haar goed aan „hadt u ooit Sir Frederic
Bruce ontmoet?"
„Neen, ik had hem nooit ontmoet."
„U hadt hem nooit ontmoet? Denk er als
't u blieft om wat u zegt. U hebt hem niet
eergisteren avond ontmoet toen u hem in
z'n kantoor opzocht?"
Het meisje aarzelde. „O, toen heb ik hem
natuurlijk gezien. Ik dacht dat u meende of
ik aan hem voorgesteld was geweest."
„Dus u ging naar z'n kantoor, eergisteren
avond?"
„Ik ging naar het kantoor van Mr. Kirk.
In de tweede kamer zat een groote man met
een knevel. Ik vermoed dat dit Sir Frederic
Bruce was
„U vermoedt 't?"
„Wel natuurlijk weet Ik nu dat hij 't was,
daar Ik z'n portret ln t ochtendblad heb
gezien."
„Was hij alleen in 't kantoor, toen u binnen-
kwaamt?"
„Ja."
„Was hij de persoon dien u opzocht?"
„Neen, dat was hij niet."
„Toen u 't kantoor verliet, bent u ln tra
nen uitgebarsten weer schrikte 't meisje op
en bloosde ze. „Kwam dat omdat u Sir Fre
deric hadt gezien?"
„O, neon!" riep Miss Barr levendiger uit.
„Wat veroorzaakte dan dat u huilde?"
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Aanval op een caféhouder.
In den avond van Koninginnedag 1930
ontstond er een twist in de hal van een café
en dancing ln de Tempeliersstraat.
De 26-jarige P. S„ bakker te Hillegom wilde
daar naar binnen, blijkbaar omdat aan zijn
broer de vorige week den toegang was gewei
gerd.
De portier wilde hem niet toelaten en
hield hem om het middel vast; daarop kwam
de eigenaar van het café, A. S., toeloopen, die
hem eveneens den toegang weigerde en hem
sommeerde, heen te gaan. De Hillegommer
bracht daarop den caféhouder volgens diens
verklaring voor den Politierechter Maandag
morgen afgelegd, een steek met een mes toe
door een hand en in cle rechterzijde.
De caféhouder bloedde hevig en moest 9
dagen in een ziekenhuis verpleegd worden.
De verdachte verklaarde, eenige slagen met
een boksijzer gekregen te hebben. Van wat er
verder was gebeurd wist hij niets meer.
't Was mogelijk, dat hij misschien daar toe
vallig op den grond juist een mes gevonden
had!
Getuige S. ontkende ten stelligste een
boksijzer gebruikt te hebben. Wel had hij, na
de steken ontvangen te hebben, nog kracht
genoeg zich te verdedigen en verdachte ach
terover te gooien. Het was een driekantig
mes in den vorm van een dolk.
De portier, als getuige gehoord, had niets
van een boksijzer gezien en ook niets van
een mes. Wel had hij gezien, dat de verdachte
„een stekende houding" aannam.
De vrouw van den portier had verdachte
in een hoek zien liggen. Toen hij opstond had
hij een mes ln de hand. Zij heeft toen ver-
dachtes hand vastgehouden.
Het O.M. achtte het wettig en overtuigend
bewijs geleverd. Het betreft hier een zeer
ernstig feit. Het sterk gestel van den getrof
fene heeft hem er nog bovenop geholpen.
Verdachte staat ongunstLg bekend en is al
meer veroordeeld. De eisch luidde: 4 maan
den gevangenisstraf terzake mishandeling.
De Politierechter velde vonnis overeenkom
stig dezen elsch.
Toen verdachte die uit anderen hoofde
gedetineerd is door den veldwachter werd
weggeleid, maakte hij een dreigende bewe
ging met den opgeheven wijsvinger van de
rechterhand in de richting van de bank
waarin de getuigen zaten..
MOTORDIEN ST.
Ter voorziening in de vacature, ontstaan
door de pensionneering van den Sergeant J.
H. J. Bossard, is bij het korps overgeplaatst
de sergeant A. Hoogerduin van het korps
Luchtdoelartillerie te Utrecht.
KON. NED. GENOOTSCHAP VOOR MUNT
EN PENNINGKUNDE.
De najaarsvergadering van het Kon. Ned.
Genootschap voor Munt- en Penningkunde
is te Haarlem gehouden.
Nadat de leden des morgens ln Hotel
Funkier waren bijeengekomen, volgde een
bezoek aan het Frans Hals-Museum.
Des middags werd een bezoek gebracht aan
de verzameling van mevrouw C von Pannwitz,
huize „De Hartekamp" te Heemstede. Daar
werden bezichtigd oude schilderijen, gobelins,
Itallaansche bronzen, Nederlandsche en
Fransche meubelen en porselein.
Vervolgens had in Hotel Funkier een ver
gadering plaats. Wegens ongesteldheid van
den voorzitter, jhr. mr. M. W. Snoeck, leidde
dr. M. A. Evelein. directeur van het museum
G. M. Kan, te Nijmegen, de bijeenkomst.
De heer A. O. van Kerkwijk, directeur van
het Koninklijk Penningkabinet te Den Haag
en secretaris van het Genootschap, deed
mededeelingen omtrent de gegraveerde por
tretpenningen van Simon van de Passé, naar
aanleiding van een onbekende portretpenning
door Van de Passe in 1593 gegraveerd van
Carolus Utenhovius.
Daarna werden numismatische mededeelin
gen gedaan, waarbij belangrijke stukken te
zien waren.
Na afloop der vergadering vereenigden de
leden zich San een gemeenschappelijken
maaltijd.
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN:
Terug te bekomen bij: Van Galen, Gen. de
Wetstraat 44, armband; Van Galen, Rozema-
rijnsteeg 20, bankbiljet; Nleuwenhuïs, Vijf-
huizerweg 903, Vijfhuizen, beenbeschermers;
Vander. Pijlslaan 102, ceintuur; Bur. van
Politie, Smedestraat, collier, sleutels; Van
Zwieten, Busken Huetstraat 28, duff; Alsema,
Leeuwerikstraat 54, gewicht; Boer. Peuzelaar-
steeg 18, geldstuk: Wit Cornelissteeg 7. hand
schoen; v. d. Kroft, Kinderhuissingel 62e, jas;
Smidt Matzen. Amsterdamstraat 3 o. klee-
dfngstuk; Zomerdijk, Vredehofstraat 19, ket
ting; Hoffies, Joh. de Breukstraat 24, mesje;
Deen, Da Costastraat 20, portemonnaie met
inhoud; Spoel, Wouwermanstraat 79, idem;
Holwerda, Middentuindorplaan 4, kinderpor-
temonnaie; Umans, Brouwerstraat 25. idem
met inhoud; Goos, Kennemerstraat 68, pa-
rapluie; Meije, Da Costastraat 72, rijwielbe-
lastingplaatje: Desloover. Spaarnhovenstraat
3. idem; v. d. Haar, Omvalspoort 5, tang;
Brinkman, Verwulft 7, vulpotlood; Koeleman,
Breestraat 3, wol.
„Het was een zuiver persoonlijke zaak.
Daar behoef ik toch zeker niet over te
spreken?"
„Ik vrees van Ja", zei Miss Morrow. „Dit is
een ernstige zaak. weet u."
Het meisje aarzelde.
„Welnu, ik
„Vertel me eens alles wat er eergisteren
avond gebeurde".
„Wel, 't was niet 't gezicht van Sir Frederic
dat me aan 't hullen bracht," begon het
meLsje. „Het was omdat ik niet iemand
anders zag."
„Niet iemand anders zag? Verklaar dit
als 't u blieft eens nader*"
„Heel goed." Het meisje kwam onwillekeu
rig dichter naar Miss Morrow toe. „Ik kan 't
u wel vertellen. Ik ben er zeker van dat u 't
zult begrijpen. Mr. Kinsey, de secretaris van
Mr. Klrk, en ik we zijn wel, zoo goed
als verloofd. lederen avond wacht Mr. Kin
sey op me, en gaan we samen eten. Dan
brengt hij me thuis. Eergisteren hadden we
gekibbeld over een kleinigheid u weet
hoe dat soms gaat."
„Ik kan 't me voorstellen," zei Miss Morrow
ernstig.
„Werkelijk 't was om niets. Dien avond
wachtte ik lang en kwam hij me niet halen.
Dus dacht lk. dat lk misschien ongelijk had
gehad Ik overwon mijn trots, en ging naar
hem kijken, deed de deur van Mr. Kirk's
kantoor open en ging naar binnen. Natuur
lijk meende ik dat Mr. Kinsey er zou zijn. Sir
Frederic zat er alleen Mr. Kinsey was weg
gegaan. Ik mompelde een excuus. Sir Frede
ric zei niets hij keek me alleen aan. Ik
spoedde me weg en Misschien kent u 't
gevoel. Miss Morrow."
,.U barstte dus in tranen uit. omdat Mr.
Kinsey niet op u had gewacht?"
„Ik vrees van ja. 't Was dwaas van me, niet
waar?"
EEN MANIFEST VAN DEN VEREENIGDEN
VREDESRAAD.
De Vereenigde Vredesraad, waarvan het
secretariaat te Weenen is gevestigd, heeft in
verschillende talen het volgende manifest
verspreid
„De regeeringen der gansche wereld ken
nen thans officieel aan den vrede het hoog
ste recht toe. In het Kellogg-pact hebben zij
den oorlog als middel voor de nationale po
litiek verworpen.
Met dat al gaan de toebereidselen tot den
oorlog verder. In het bijzonder is er een
scherp contrast tusschen de vredelievende
verklaringen der regeeringen eener- en de
handhaving en uitbreiding der militaire af
richting anderzijds.
Deze africhting geschiedt op tweeërlei wij
ze. In vele landen wordt zij opgelegd door de
wet. In andere is zij z.g. vrijwillig, zij wordt
echter inderdaad grootendeels door econo-
mischen of zedelijken dwang opgedrongen.
Bovendien behouden alle regeeringen zich
het recht voor om in het uiterste geval oor-
logsdienst te eischen van eiken burger, vrouw
zoowel als man.
Wij meenen, dat de tijd gekomen is, waarin
Iedere oprechte voorstander van den vrede
behoort te strijden voor afschaffing van de
militaire opleiding der jeugd, en het recht
aan de regeeringen dient te betwisten om
dienstplicht op te leggen.
Dienstplicht onderwerpt de persoonlijkheid
volkomen aan de militaire machten. Dienst
plicht is een vorm van slavernij. Het feit,
dat deze slavernij in het algemeen wordt
aanvaard, bewijst slechts haar demoralisee
renden invloed.
Militaire africhting beteekent dressuur van
lichaam en geest voor de techniek van den
moord. Zij is opvoeding tot oorlog. Zij betee
kent het bij voortduring in stand houden der
oorlogsgezindheid en verhindert de ontwik
keling van den wil tot vrede, en de oude ge
neratie begaat een groote misdaad aan de
jonge, wanneer zij haar op scholen en aan
universiteiten, in officieele en particuliere
organisaties, vaak onder het voorwendsel van
„lichamelijke opvoeding", voor het oorlogs-
werk africht.
De vredesverdragen legden aan de over
wonnen landen afschaffing van de militaire
africhting der jeugd en van den dienstplicht
op. Het oogenblik is aangebroken, waarop de
volken zelf het initiatief behooren te nemen
om beide in de gansche wereld uit te roeien.
Indien de regeeringen de diepte van het
verzet tegen den oorlog niet erkennen, zullen
zij te rekenen hebben met den weerstand
van hen, voor wie trouw aan menschheid en
geweten boven alles gaat.
Dat alle volken besluiten:
Weg met den dienstplicht!
Weg met het militairisme!
Opvoeding tot menschelijkheid en vrede".
Het manifest is onderteekend door:
Jane Adda ms (U.S.A.), Paul Birukoff f Zwit
serland, vroeger Rusland), Valentin Bulga-
koff (Rusland). Prof. Dr. Albert Einstein
(Duitschland). Prof. Dr. August Forel (Zwit
serland), Prof. Dr. Sigmund Freud (Oosten
rijk). Arvid Jarnefelt (Finland), Toyohiko
Kagawa (Japan),T. Z. Koo (China), Prof. Dr.
J. B. Kozak (Czejchoslovakije), Selma Lager-
lof (Zweden), Dr J. L. Magnes (Palestina),
Dr. h. c. Thomas Mann (Duitschland), Victor
Margueritte (Frankrijk). Rector Ole Olden,
(Noorwegen), Prof. Dr. Leonhard Ragaz
(Zwitserland). Ameen Rlhani (Arabisch spre
kende landen) Romain Rolland (Frankrijk).
Hon. Bertrand Russell, F. R, S. (Engeland),
Upton Sinclair (U.S.A.) Gen. maj. a. D„ Dr.
h. c. F. v. Schonaich (Duitschland). Rabin-
dranath Tagore (Eng. Indië). H. G. Wells
(Engeland). Stefan Zweig (Oostenrijk)
Voor Nederland: Dr. h. c. H. P. Berlage.
Prof. Dr. G. J. Heering, A. A. H. Hoytink, Ds.
J. B. Th. Hugenholtz, Albert de Jong, Bart.
de Ligt, Prof. Dr. C. G. van Riel, Mw. Hen-
rlette Roland Holst J. A. van Sijn.
Gaarna zal bovengenoemd secretariaat
(Weenen VTI, Döblergasse 2/26) verdere be
wijzen van instemming en handteekening
ontvangen.
PERSONALIA.
22 October zal de heer A. de Roo 40 jaar in
betrekking zijn bij de firma Joh. Enschedé
en Zn*
HERVORMD WIJKHUIS LEIDSCHESTRAAT
WIJ vernemen, dat gedurende de vacature
periode (ontstaan door het vertrek van Ds.
Poot), het wijkbestuur van Wijk 2 der Her
vormde gemeente zooveel mogelijk allen ar
beid voortzet, onder leiding van den Consu
lent. Ook de Bijbelbesprekingen zullen dezen
winter, eiken Donderdagavond worden ge
houden. De eerste vindt plaats a.s. Donder
dag en wordt door Ds. L. D. Poot geleid.
„Wel, dat hindert niet." Miss Morrow zweeg
een oogenblik. „De Maatschappij waar u voor
werkt Importeert uit Indië, geloof ik?"
„Ja meest zijde en katoen".
„Bent u ooit in Indië geweest, Miss Barr?"
Het meisje aarzelde. „Toen lk heel Jong
was, woonde ik daar enkele jaren met m'n
moeder en vader
„Waar in Indië?"
„Meestal in Calcutta."
„Ook nog ergens anders?" Het meisje
knikte.
„In Peshawar misschien?"
„Neen," antwoordde Miss Barr, in Pesha
war ben ik nooit geweest."
Chan hoestte tamelijk hard, en toen ze
hem aankeek liet ze 't chapltre Indië varen.
„Hadt u nooit van Sir Frederic gehoord, eer
hij hier kwam?" vroeg ze.
„Neen, in 't geheel niet!"
„En hebt u hem maar dien eenen keer ge
zien, toen hij heelemaal niets zei?"
„Slechts dien eenen keer."
Miss Morrow stond op. „Dank u wel. Dat is
alles voor 't oogenblik. Ik vermoed dat Mr.
Kinsey weer goed is?"
Het meisje glimlachte. „O, ja, dat is weer in
orde. Dank u." Ze ging vlug weg.
Barry Kirk had de kamer verlaten en
kwam nu terug.
.Kinsey komt juist boven", deelde hij
mede. Tracht hem gauw te spreken te krij
gen, eer ze tijd hebben om met elkaar van
gedachten te wisselen dat ging ineens door
m'n hoofd. Ik-schijn zelf een beetje 'n
detective te worden".
„Uitmuntend", knikte Miss Morrow goed
keurend. Er kwam een groote, donkere jonge
man, die keurig gekleed was. binnen.
„Wcnschte u me ie spreken, Mr. Kirk?"
informeerde hij.
„Ja, het spijt me dat ik ln je particuliere
zaken moet roeren, Kinsey, maar ik hoor
EEN VERGADERING VAN LUISTERVINKEN.
Men schrijft ons:
Het A.V.R.O.-actie-comïté voor Haar
lem had een vergadering van luistervinken
belegd in het gebouw van den Protestanten
bond, ter bespreking der verder te voeren
actie. De vergadering was zeer druk bezocht.
De voorzitter van het Actiecomité Mr. L. G.
van Dam deelde mede, dat het comité ge
meend heeft, evenals dat in Mei is gebeurd,
de luistervinken te moeten raadplegen, om
trent de verder te voeren actie. Toen de
Haarlemsche A.V.R.O.-vrienden bijeen kwa
men, eerst in de kleine vergadering in Royal
en daarna in de stormachtige protestvergade
ringen in het Gemeentelijk Concertgebouw en
in het Brongebouw, hebben de tegenstanders
gemeend, dat deze actie wel snel zou insla
pen. Het tegendeel is geblekenè De storm
wind van Mei is aangegroeid tot een orkaan,
die met steeds groeienden kracht den tegen
stander tot luisteren dwingt. Spr. zoekt de
oorzaak hiervan vooreerst in het gekwetste
rechtsgevoel van ons Nederlandsche volk.
Daarnaast missen wij de A.V.R.O. drie dagen
per week in onze huiskamers. Een huisgenoot
is ons eenige dagen per week ontvallen en
wij strijden om hem te herwinnen. Voorts
komt de censuur, een noodzakelijk uitvloei
sel van deze verkeerde zendtijdregeling, ons
prikkelen. Tenslotte is de toestand in den
aether welhaast onhoudbaar geworden door
de vele storingen. De technische installatie
van den zender is volstrekt onvoldoende en
de 298 golf zal uitmuntend kunnen zijn in
dien de minister slechts de A.V.R.O. toestaat
een eigen zender te bouwen. Het kost de re
geering slechts een handteekening en de
298 golf wordt voor Nederland prachtig. Het
zal op den duur niet mogelijk zijn de A.VJR.O.
deze vergunning te onthouden.
De A.VR.O.-actie wint dagelijks aan kracht
en zij zal daarbij de fouten van de tegenstan
ders hebben te vermijden. Spr. waarschuwt
er tegen kinderen in de actie te betrekken.
Terwijl de rijpere jeugd vol vuur is voor al
lerlei vraagstukken, blijft voor het kind de
eigenlijke inhoud der vraagstukken volkomen
vreemd. Het comité wenscht de kinderen niet
te betrekken in acties van ouderen.
Evenzeer heeft de A.V.R.O.-actie zich te
onthouden van alle politieke kleur. Tot onze
medestanders behooren goede Katholieken
en Socialisten en de A.V.R.O. omvat leden
van alle richting.
Spr. besluit met- de aanwe^gen op te wek
ken om met kracht te blijven strijden voor
den algemeenen omroep.
Vervolgens wordt besloten een comité van
vijf personen te kiezen, terwijl daarnaast
wijkcommissies zullen worden gevormd. Het
definitieve comité wordt als volgt samenge
steld: Mr. L. G. van Dam. voorzitter; G. van
Eek, Emmakade 55, secretaris; B. Heijmans,
penningmeester; S. Rijkes en J. W. van
Santé Jr.
De heer van Maas vraagt, of het Comité
wil overwegen hulp van radrotechnischen
aard te verïeenen en of er niet een concert
met koor of iets dergelijks kan worden ge
organiseerd.
De voorzitter zegt het eerste toe en deelt
mede, dat Zondagmiddag 4 Januari een bij
eenkomst van het comité in voorbereiding is.
Verschillende aanwezigen stellen vragen
omtrent den debatavond tusschen Mr. van
Dam en den secretaris der V. A. R. A. den
heer Zwertbroek. Geconstateerd werd, dat
de voorzitter van de V. A. R. A. af deeling de
heer H. F. Oets het hem door Mr. van Dam
aangeboden debat niet heeft aanvaard.
De voorzitter deelt mede, dat het debat op
16 October was bepaald, doch dat deze da
tum niet kon worden gehandhaafd, daar men
nog niet was geslaagd in de keuze van een
voorzitter. Zoodra een geschikte voorzitter is
gevonden, wordt het debat gehouden.
Nadat nog vele aanwezigen wenken om
trent de verdere actie ten beste hebben ge-
gevei, sluit de voorzitter de bijeenkomst. De
strijd voor de A.VK.O.. aldus spr. gaat om de
algemeenheid in den omroep. Zij richt zich
tegen de versplintering van ons volk op ter
reinen, waar voor deze versplintering geen
plaats is. De bijzondere omroepverenigingen
moeten zich houden aan hun eigen terrein,
doch het algemeen program moet worden
verzorgd door de algemeene omroepvereeni-
ging de A.V.R.O.,. die zich bereid heeft ver
klaard haar program onder toezicht te stel
len van aangewezen vertegenwoordigers der
verschillende geestesstroomingen van ons
volk. Spr. is overtuigd, dat deze kwestie ten
slotte zal worden opgelost in den door de
A.VR.O. aangegeven geest. Nooit nog faalde
eene volksbeweging, die met zoo groote aan
drang uiting geeft aan wat de volksziel be
roert.
JUBILEUM.
Heden herdacht de heer A. Z?epvat den
dag, waarop hij 25 jaar geleden in dienst
trad bij de Nederlandsche spoorwegen. De
jubilaris is toegesproken door den heer Kla-
rendal, die hem de gebruikelijke enveloppe
overhandigde.
daar dat je zoowat verloofd bent met een
Miss Lila Barr, die op een der kantoren hier
werkt. Wist je daarvan?"
Kinsey glimlachte. „Natuurlijk, Mr. Kirk; ik
had me voorgenomen om u de zaak mee te
deelen, maar heb er nog geen gelegenheid
voor gehad".
Je hebt eergisteren een kleine kibbelpartij
met haar gehad?
„O, dat had niets te beteekenen"; me
neer Kinsey's gezicht «versomberde, ,,'t Is
nu weer heelemaal in orde".
„Dat is goed. Maar op dien avond heb je
tegen je gewoonte, niet op haar gewacht.
Je bent eerder weggegaan dan zij, niet
waar?"
„Ikik vrees van Ja. Ik had 'n beetje
het land".
„En je wilde 't haar laten voelen. Dat zou
ik o-ok gedaan hebben. Dat is alles en excu
seer deze persoonlijke vragen".
„O, dat is in orde meneer". Kinsey wilde
heengaan, maar aarzelde nog even. ,\Mr.
Kirk...."
„Ja, Kinsey?"
„Niets, meneer", zei Kinsey, en verdween.
„Kirk wendde zich tot Miss Morrow. „Zie
zoo nu ziet u 't verhaal van Miss Lila Barr
volkomen bevestigd".
„Zoo'n redelijk verhaal er bij", zuchtte 't
meisje. Maar dat brengt ons niet verder.
Ik moet zeggen dat ik teleurgesteld ben. „Mr.
Chan, vondt u dat ik te ver doorging met
't ondervragen over Indië?"
Chan haalde z'n schouders op. „In dit ge
val is 't beter, dat de tegenpartij niet weet
wat wij denken. Mijn tactiek is altijd om
groote onwetendheid voor te wenden. Soms
wond ik precies voor wat ik denk. Bij ande
ren weer vlieg ik meer in de laagte".
(Wordt vervolgd).
R.-K. ONDERWIJS AAN
ZWAKZINNIGEN.
VOOR HET NIEUWE SCHOOLGEBOUW.
VERBREEDING VERGIERDE-
WEG.
AANKOOP VAN GROND.
