Jacob van Lennep. EiS UIT DE OMSTREKEN ZANDVOORTSCHE CAUSERIE HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 21 OCTOBER 1930 „De Kleine Apostel Over het stuk „De kleine Apostel" Is vroe ger reeds geschreven. Bij de vertooning die „Jacob van Lcnncp" van het werk gaf kun nen wij ons dus beperken tot een bespreking van het spel. In de eerste plaats dient vast gesteld te worden dat dit troepje dilettanten, dank zij algeheele overgave en volkomen zuiver be grip van wat een gezamenlijke taak ls. er in is geslaagd, van dit min of meer vaag geteekende spel, karakteristieke en levendige vertolking te ge ven. Ons dunkt dat de spelleider, de heer Visser, meer dan tevreden kan zijn met het feit, dat de spelers een ensemble vormden, in den waren zin des woords en dat de ob jectieve toeschouwer, na de vertooning, niet de herinnering behoudt aan deze of gene rol, maar aan een reeks gebeurtenissen in een veelkeurig milieu. Dit ls voorwaar geen geringe waardeering! De regisseur kan met recht trotsc-h zijn op zijn werk en de spelers mogen er van over tuigd zijn. dat zij met een dergelijke opvat ting van hun plicht, het best toegerust zijn voor de tooneelwedstrljden, die nog voor de boeg liggen. Het pleit voor allen en voor de regie in het bijzonder, dat deze vertolking zoo weinig aanleiding geeft tot een bespreking in fines ses. van de afzonderlijke rollen. Hoe goed had men hier begrepen, dat de kleinste rol op den keper beschouwd even belangrijk is als de grootste, de dankbaarste rol. Wanneer men nochtans verlangt dat hier en daar een accent gelegd wordt, dan willen wij allereerst, gesteund door werkelijk zeer sterke herinne ringen, het spel van den heer A. Snceks ver melden. Deze robuste kerel, met zijn zwaren, mooien stem zal wel ongeveer precies zoo ge leefd hebben In de fantasie van den auteur. Wij hebben al eerder de opmerking gemaakt, dat de heer Snoeks heusch wel wat kan. Hij heeft zeggingskracht, hij kan zeer zwierig zijn, hij is goedlachs, vrij en ongedwongen. Men mocht geloof schenken in de woorden van dezen baardlgen driftkop. Dat was waarlijk tooncelspel van een prettige allure en een aantrekkelijke frlschhcid. Wellicht zou het aanbeveling verdienen als Snoeks zich in het begin van het derde bedrijf wat meer in bedwang hield. De handeling in dit bedrijf ls al emotioneel genoeg en behoeft door den speler niet moer aangedikt te wor den. De allergrootste soberheid zou onzes In ziens hier alleen te verdedigen zijn. Mejuffrouw Theo Bouwmeester speelde met volstrekte overgave de rol van Johan den kleinen Apostel. Zij l!ct zich geheel lelden door haar fijne intuïtie en na de sterfscène aan hét slot van het stuk had zij zelfs moei te om weer mejuffrouw Theo Bouwmeester te worden Het was duidelijk te zien dat zij zich volkomen in het tragische van het ge val had gewerkt. Tooneelspelen zooals de heer Snoeks het beoefent ls dit niet. Dit nerveuze trekken van de vingers was een natuurlijke reflex op een gemoedstoestand en daarom was het goed. Deze innigheid en deze liefde voor de verschoppelingen in Juffrouw Schat's troost- looze logement waren echt en eerder een diepe ontroering van het oogenblik dan een bestudeerde .pose. Hetgeen niet wegneemt, dat mejuffrouw Bouwmeester zeer zuiver sprak en voortreffelijk articuleerde. Dank zij deze speelster dus. heeft men het zwakke en het gevaarlijke element in dit stuk kunnen overwinnen. De horlogemaker van Van Hemert was al evenzeer Interessant. Deze speler is gerouti neerd genoeg. Een mooie kop. een rustige we'.overdachte vertolking. De heer Huib Tu nings. als Eenarm was voortreffelijk, in zijn bescheiden spel. dat zoo geheel in den toon was. De Franclsca van mevrouw Toni Groe- neweg hadden wij graag wat sterker omlijnd willen zien. iets meer passend in de locale sfeer. Vooral ln het eerste gedeelte van het stuk. vóór de komst van Johannus. zou iets meer raffinement, geen kwaad kunnen. In het tweede deel ls een milde toon meer op zijn plaats. Mevrouw Rie Nottelman gaf een verdienstelijke creatie van Truida. Eén van de rollen, die wanneer men zich dan al aan een indlvldueele bespreking wil wagen, het sterkst de aandacht trokken. Mevrouw Co van den Berg was de houdster van de slaapstee, mejuffrouw Schat. Een mooilljkp rol, die nog vinniger, bewogener, gespeeld kan worden. In het begin van het stuk hooren wij van den horlogemaker, dat „Schat, ons allemaal uitzuigt". Wij moesten het. geloovcn op gezag van den horlogemaker, want al bleek het uit de woorden van deze vrouw, dat ,,zlj geen gevoel heeft", het bleek niet duidelijk genoeg uit haar spel. Nu dient men toe te geven, dat de ommekeer ln dit karakter door den schrijver onvoldoende be handeld werd. Uit den aard van de zaak zou een kwaadaardiger begin den overgang naar de verteederlng nog onwaarschijnlijker ma ken. Toch zou het geen kwaad kunnen als de geheele figuur nog wat zou winnen aan vita liteit.. Mevrouw Dit Tunlnga had de rol van de courantenverkoopster, de heer M. de Vries was de commissaris van Politie Ferrière. één 1 der ondankbaarste figuren van het geheclo stuk. Zooals men ziet een vertooning die wel zeer de moeite waard was. Een vertooning ook die heel goede verwachtingen wekt ten opzichte van de wedstrijden van straks. L. A. Ter aanvulling dlene, dat een aantal ouden van dagen, de vertooning bijwoonde, daartoe uitgenoodlgd door het bestuur van ..Van Lennep". Na afloop werd de Stadsschouw burg verlaten, doch men trok naar het ge bouw van den H. K. B., om daar te dansen. PIETER VAN GELDER'S KUNSTHANDEL „DE MUURBLOEM". Waar vroeger de Korkuil huisde, is thans Pieter van Gelder's Muurbloem ontbloeid. Zoo blijft, aan den voet van den ouden Bavo, voor de kunstzinnige zoekers naar kleine kunstvoorwerpen, die zich tot vriendelijk ge schenk leenen en als bescheiden doch tevens opmerkelijke versiering van kleed of kamer dienen, de grot van Ali Baba bewaard, waar in de roovers welkom zullen wezen, zoo ze althans de vriendelijkheid hebben hun adres achter te laten, waar gedisponeerd kan wor den In de meeste gevallen zelfs zullen ze hun buit uit het handje willen betalen, want het ls opmerkelijk, voor hoe luttel aan tal zilverlingen er in de Muurbloem iets aar digs, iets aparts, iets eenvoudig-moois te be machtigen is. Wij kunnen geloof ik, Pieter van Gelder, den man van de Schimmen, in de volgende maanden als Sinterklaas in aan tocht is, een aardig succes voorspellen, dat allerminst een herschenschim zal blijken, al geeft de sierkunstenaar zijn producten tegen chimerique lage prijzen uit handen. Maar de artist zal denken: van het één komt het an dere, en wie vandaag Iets aardigs voor een paar guldentjes krijgt, zal ook bij grooter en belangrijker opdracht aan mijn werk den ken", Hetgeen nog zoo fantastisch niet ge redeneerd is. Zooals vreemd genoeg, want hij heeft er geen behoefte aan voor den Kerkuil de Lampekap een artikel van prepon- derante beteekenis was, is voor de Muurbloem de kunstig en smaakvol uit vilt en leder ge sneden corsage een voorwerp van groote attractie geworden. Verliefd als ik ben op kleur en kleurnuanceeringen die welluidend zijn. heb ik met wiflbehagen in den voorraad dezer kunstmatige, doch duurzame en onver- welkbare bloemtuiltjes gestaard en ln toe komstige lieve draagsters het tegendeel van muurbloemen gezien. Eerder zie ik in deze ge- degene, grillig-levende bloemparafrasen een amulet tegen het zitten blijven. De maker ervan zal er zekerlijk niet mee blijven zitten evenmin als met de vazen en pullen die hij op kunstige wijze uit koperdraad, en de oak- jes en schalen, die hij, niet minder ingenieus, uit touw te voorschijn toovert. Koperdraad en touw dacht U dat geen materialen zijn, waaruit vazen en schalen gebrouwen wor den? Gaat naar Pieter van Gelder en laat u voorlichten. Hij heeft daartoe nog een aan tal kaarsen-kandelaars gereed staan die amusant-blzar zijn en, voorwaar, ook hier ontbreekt de lampekap niet, nu eens uit ge batikt perkament, dan weer uit geprepareerd papier. En op een bankje zitten en hangen een drietal dier langledematige poppen, waarin Van Gelder steeds zoo sterk was, en kijken beduusd naar de bedrijvigheid van Alladin in zijn schatkamers. Immers, naast het eigen werk, heeft de sierkunsbmaker van allerlei weten bijeen te brengen, waar ge be hagen in scheppen kunt: uit Suriname prachtig houten doozen en bakjes; potterie als negerhulsvlijt. Uit Betagne aardewerk; uit Oostenrijk glas en zijn enthousiaste voor nemensomvademen het heelal. Van dichterbij haalde de kweeker der Muurbloem precieus lederwerk van mevr. Van Loghem, en, in zijn sobere en weloverwogen kleur en teekening heel prachtig aandoend weefwerk van mevr. Vreedenburgh. Genoeg dit alles om de nieuwe onderneming van een origineel Haar lem sch artist bij onze lezers in te leiden, en er belangstelling voor te vragen. Pieter van Gelder ls een opmerkelijk man, "wien succes toekomt. 20 Oct. '30. J. H. DE BOlrf. iiuikhiiiiüdtifJ Als Haarlem s Dagblad niet in Haarlem en Omstreken de algemeene Huisvriend was, zou dit dagblad niet meer dan JS.500 abonnes hebben. Hieruit volgt, dat wie nop niet op Haarlem's Dagblad geabon neerd was, zichzelf tc kort doet. TOONEELVER. „VRIENDSCHAP ZIJ ONS DOEL". DE OPENINGSVOORSTELLING. De Haarlemsche Tooneelvereeniging ..Vriend schap Zij Ons Doel" heeft Zaterdagavond haar speelseizoen geopend met een opvoe ring van het vermakelijke blijspel „Als je maar 'n verleden hebt" door Frans Arnold en Emest Bach. V.Z.O.D. heeft zich bij het kiezen van dit stuk voor een moeilijke taak gesteld, want er wordt van de spelers groote vaardigheid en een flinke dosis zin voor humor geëischt. Het plet daarom voor de ernst, waarmede door dit groepje gewerkt wordt, dat de Voor stelling zoo vlot van stapel is geloopen De toeschouwers hebben genoten en uit de vele lachsalvo's, die gedurende de opvoering uit de zaal opklonken bleek hoezeer men er „in" was. Alle medewerkenden verdienen een woord van lof, niet in het minst de regisseur, de heer Th. Dammlaans. Een bespreking te geven van den inhoud van het stuk lijkt ons overbodig, aangezien destijds een uitvoerige recensie in ons blad is opgenomen naar aanleiding van de opvoe ringen door het „Schouwtooneel". Bepalen wij ons tot een korte beschouwing over het spel der V.Z.O.D.'eis. Van hen ver tolkte de heer H. van den Eykhof den fabri kant Julius Seibold. den man. die zijn doch ter coüte que coüte wil uithuwelijken aan z'n compagnon en door een list, welke hem leelijk n het nauw brengt zijn doel tracht te bereiken. De heer Van den Eykhof gaf dit type goed weer. en had een kostelijken con frater In den heer L. W. van Leeuwen die de rol van den onhandigen compagnon Max Stygrits op zich had genomen. Mej. M. Smal speelde op geestige wijze de rol van Greta, de excentrieke dochter des huizes, terwijl de heer H. de Vries, als de fatterige vriend van Greta uit Brussel, veel succes oogstte met zijn gemaakt stemgeluid. Mev. C. J. Deen- Zwaan was een bedillerige mevr. Seibold en mevr. J. J. van Leeuwen-Briejer. een lang niet malsche, wist een aardige uitbeelding te geven van de beleedigde filmartiste Ria Ray, die met Stygritz zoogenaamd een liaison zou hebben gehad. De overige rollen werden ver vuld door mej. A. Coule en mevr. L. de Vries- Chrlstel als de vriendinnen van Greta, den heer H. Hartman als de jaloersche verloofde van Ra Rav. mevr. M. H. Dammiaans-Wen- slng als dienstmeisje bij de familie Seibold en den heer B. Tulen als koetsier. De openingsvoorstelling kan dus als volko men geslaagd beschouwd worden en met be langstelling zien wij naar de verdere presta- U\s van VZ.OD. in dit seizoen uit. Rest. ens nog »?de te deelen. dat „The Kitty I oud" van den heer P. van Strien tus- schen de bedrijven voor muzikale afwisseling zorgde. Dezelfde band voerde eveneens de dans muziek uit tijdens het bal waarmede de avond besloten werd. SCHOUWBURG JANSWEG. REVUE „MAAK JE NIET TE SAPPEL". In den Schouwburg aan den Jansweg ging Zaterdagavond de nieuwste revue van Mart. van Delden: „Maak je niet te sappel!". De revue en de revue-operettes behooren tegenwoordig tot de geliefkoosde amusemen ten. In de revue-operettes is nog zoo iets als een „draad" te onderkennen, ln de revues is ook deze draad zoek en worden meestal de hoofdpersonen op reis gestuurd, ten einde op deze wijze tenminste nog éénfg verband te krijgen tusschen uiteenloopende scènes. De revue, de goede, heeft ln elk beschaafd land slechts één grootmeester of hoogstens een paar die werkelijk hoog boven hun omgeving uitsteken, artisten van groot ta len* en buitengewone begaafdheid, soms ge nialiteit. En wat in andere revues gepresteerd wordt, door de mindere goden, staat ver scheidene trappen beneden alles wat de „groote" revues te zien en te hooren geven. Maar daarom kan het nog wel amusant zijn en zelfs een deel van het publiek in verrukking brengen. Dit laatste was het geval met Van Delden's revue, die Zaterdagavond in den Jansweg- Schouwburg werd opgevoerd en daar de toe schouwers- en hoorders tot laat wel wat al te laat geboeid hield, al mag zij dan niet tot de „groote" revues gerekend worden. De artisten hielden zich niet aan den titel van hun revue, 't was met hen „Doe naar mijn daden en niet naar mijn woorden", want zij maakten zich inderdaad wèl „te sappel". Er waren een paar komieken (de heeren Smal en Sernée die ètt als „teeder" echtpaar (Charlie en Madeleine) én als film dubbelgangers en acrobaten telkens lach salvo's in de zaal deden losbarsten en de heer W. Fortgens voerde een offerdans uit ïn het 11e tafereel, die eveneens veel succes had. De heer J. Ransijn beschikt over komische gaven. Aardige tafereelen (mooi Nederland, in Cal llfomië, Hollywood, Indië, Japan en Parijs) geven aan eenigen van het gezelschap; Joop Wikke. Jopie Keizer en Truus Kuyl) gelegen heid zijn en haar goede stemmlddelen te doen bewonderen. Het onderdeel „costuums" ls volstrekt nfet verwaarloosd en de decors (vooral het schip doen het wel. Een aardige vondst was de sportfinale. Een flink bezette schouwburg genoot van deze goede opvoering. VEREENIGING VAN SLECHTIIOORENDEN. Men schrijft ons: Zaterdagavond gaf het muziekensemble Orpheus", dirigent de heer H. Th. Linden- born, Billitonstraat 16, een zeer geslaagde uitvoering in de tooneelzaal van café-restau rant Brinkmann voor de leden van bovenge noemde Vereeniging. De zaal was geheel ge vuld met een aandachtig publiek, waarvan ook de ernstige dooven in de gelegenheid ge steld werden door middel van een groeps- telefoon met 24 aansluitingen, de verschillen de nummers te volgen. Onder het vele ten ge- hoore gebrachte werden de nummers: Wien bleibt Wien, Calif von Bagdad, Donausagen. Orpheus in der Unterwelt en Abschied der Gladiatoren bijzonder fraai en met élan uit gevoerd. Een woord van hulde voor dit jonge ensemble met haar wakkeren dirigent, dat steeds bereid is belangloos op te treden voor een liefdadig doel. IJMUIDEN WINKELIERSVEREENIGING „GROOT IJMUIDEN". De Winkeliersvereniging „Groot IJmui- den" hield Maandagavond in Hotel Nummer Eén een ledenvergadering, welke zeer druk bezocht was. De voorzitter, de heer H. Homburg richtte een woord van welkom tot de aanwezigen. Het deed spreker genoegen, dat zoovele leden waren opgekomen. Dit is zeker grootendeels te danken aan -de belangrijke agenda. Spre ker meende, dat de vereeniging de pokken en mazelperiode achter den rug had. maar dit schijnt niet het geval te zijn. Spreker wees op het gevaar van het bestaan van zoovele „koninkrijkjes". Er bestaat ln onze gemeente reeds een zestal winkeliersverenigingen plus eenige buurtvereenigingen, welk aantal nog wel uitgebreid zal worden. Spreker sprak een waarschuwend woord, om niet op dien weg voort te gaan en hoopte, dat de aanwezigen zullen begrijpen, dat de plicht drijft naar het stichten van groote verenigingen. Ingekomen was een kennisgeving van op richting der Winkeliersvereniging „Nieuw IJmuIden" waarbij werd medegedeeld, dat het de bedoeling der vereeniging is, op te treden als onderafdeellng van „Groot LJmuiden". Tentoonstelling. Daarna deed de voorzitter mededeeling van het plan tot het houden van een tentoonstel ling. Het bestuur heeft reeds uitgezien naar een localiteit en is te dien opzichte reeds ten deele geslaagd. Het is de bedoeling, deze ten toonstelling ln het voorjaar van 1931 te houden. Korting aan verenigingen. In Santpoort ls een vereniging opgericht, die zich ten doel stelt, voor haar leden kor ting bij de winkeliers te verkrijgen. De leden dezer vereeniging, die geen enkel risico op zich neemt, betalen1 ct. per week con tributie. De vereeniging vraagt kortingen van 10 tot 20%. De Haarlemsche Mlddenstands- vereeniging is reeds hiertegen opgetreden en ls bereid, haar medewerking te geven om dit euvel tegen te gaan. De voorzitter meende, dat hier een onbillijkheid wordt gepleegd tegen ander koopers. Hij waarschuwde, hier op niet. ln te gaan en verzocht, het bestuur te machtigen, de noodige maatregelen tegen dit systeem te nemen. Na eenige discussie wordt besloten hetgeen verder ln deze kwestie gedaan zal worden, aan het bestuur over te laten. De voorzitter stelde daarna de vergadering ln kennis van een correspondentie met het PE.N. over het vast-rechttarlef, dat sommi gen te hoog achten. De Directie ontkende, dat dit tarief te hoog is. Nadat eenige zaken waren afgehandeld, kwam aan de orde de reclamecampagne. De voorzitter zeide, dat het de bedoeling is een atlractievolle verloting te houden. Verdere bijzonderheden kan de voorzitter omtrent deze plannen nog niet mededeelen. Over deze aangelegenheid werd nog lang en breed gediscussieerd. Ten slotte verklaar- De verbinding HaarlemZand- voort. De actie tegen de schiet banen. De werkloozencommis sie niet opgeheven. Komt daar door de goedkeuring der begroo ting 1930 in gevaar? Uit een onlangs door de SD.A.P. te Zand- voort verspreide publicatie is ons gebleken, dat bij de behandeling van de begrooting van Waterstaat in de Sta ten-Generaal door de sociaal-democratische Kamerfractie zal wor den terug gekomen op de antwoorden, welke de Minister heeft gegeven op de door den heer J. van den Tempel gestelde vragen. De verbinding tusschen Amsterdam en onze badplaats is al zeer veie malen besproken, ook in ers blad. Toch zal de opmerkzame lezer hebben opgemerkt, dat steeds in wij- deren kring op verbetering in de bestaande spoorwegverbinding wordt aangedrongen. Hoewel dit naar onze opvatting nog niet zal leiden tot een zeer spoedige gunstige oplos sing voor de moeilijkheden, kan niet ontkend worden, dat in de toekomst wijzigingen in de exploitatie zullen worden aangebracht. De spoorweg-directie en ook de regeering zullen tens'otte aan den steeds sterker wor- dnden aandrang wel tegemoet moeten ko men. In zooverre is er dus wel voortgang te constateeren. Ook het officleuse orgaan der Nederland- sche Spoorwegen het blad „Spoor- en Tram wegen" heeft zich onlangs met deze zaak be zig gehouden. Het spreekt wel van zelf. dat in bedoeld blad nog niet gezegd wordt dat een gunstisre oplossing mogelijk is. maar men bepaalt zich er toe om op te sommen waar om deze niet mogelijk is Het komt. ons goed voor om eenige van deze argumenten te ver melden. Opgemerkt wordt: „Het reizigersverkeer voor Zandvoort is in hoofdzaak seizoenver- keer. Behalve in de drie zomermaanden is 't verkeer gering: zoo bedroeg in het eerste kwartaal 1929 het aantal uitgegeven plaats- kaarten tusschen Amsterdam en Zandvoort slechts 1/20 deel van dat aantal in het derde kwartaal". Met andere woorden: tegen 100 reizigers in de maanden Juli, Augustus en September staan slechts 5 reizigers in de maanden Januari. Februari en Maart. Dit cijfer zal wel juist zijn. maar bewijst op zich zelf na tuurlijk niets. Allereerst zijn hierbij uitge sloten de abonnementen en dat is voor de vaste reizigers op dit traject een zeer bedui dend aantal. En in de tweede plaats dient de vraag te worden gesteldindien er een betere verbinding zou zijn geweest zou dan het aantal niet 15 of 20 zijn geweest in plaats van 5? Dat weet niemand, omdat er geen proeven genomen zijn. En ten derde: zouden zich niet vele personen blijvend te Zandvoort vestigen, indien er een betere spoorwegver binding was? Hoewel geen enkel cijfer eigenlijk voor vergelijking in aanmerking komt, hebben de Nederlandsche Spoorwegen toch wel eeni ge ervaring met het traject HaarlemIJmui- den opgedaan. Hoe geweldig is daar het aan tal passagiers niet toegenomen na de invoe ring van een zeer sterk verbeterde dienst regeling. Zoo staat het ook met de andere opmer kingen. Waarom moet van de zijde der Spoorwegen steeds hetzelfde afgezaagde ar gument van het thans nog geringe vervoer in den winter aangehaald worden? Dat zou op elk ander traject toch ook hebben kunnen gelden. Waarom daér dan wèl vergaande verbeteringen aan te brengen? Als men de forensentreinen van en naar de Zaanstreek eens uitschakelde, zou men dan een veel gunstiger beeld krijgen, dan in de thans toe gepaste vergelijking voor Zandvoort? Wij gelooven dat niet. Maar dat traject gaat men wèl electrificeeren, terwijl de lig ging van de stations voor onderling verkeer tusschen de Zaansche gemeenten toch zeer ongunstig ls en reeds daardoor de bestaande autobusondernemingen een zeer beduidend voordeel hebben. Het moet ons uit de pen. dat zoowel de antwoorden van den Minister evenals die der redactie van „Spoor- en Tramwegen" niet getuigen van veel idee om eens met den noodisren durf aan te pakken. Daarom is het goed. dat op het aanbeeld van de betere verbinding in en buiten de Sta ten-Generaal net zoolang geslagen wordt, dat van de zijde der Spoorwegen en den Minister niet meer gestreefd wordt naar het geven van ontwijkende antwoorden, maar om tot overeenstemming en tot oplossing van de moeilijkheden te komen. We hopen van harte, dat niet van één, maar van vele zijden de noodige aandrang op regeering en spoorwegen zal worden uitge oefend. Dit is geen vraagstuk van politleken, maar van algemeenen aard. Het bericht in ons blad, dat de schiettianen van Overveen naar Zandvoort zullen worden overgebracht, heeft heel wat pennen en monden ln beweging gebracht. In alle bfladen leest men van Zandvoort uit thans protesten tegen dit plan en ook in den gemeenteraad van Zandvoort is de zaak reeds ter sprake gekomen. Naar aanleiding van een vraqjg uit den raad deelden B. en W. mede, dab hun van deze plannen niets bekend was. maar dat zij een onderzoek zouden instellen. Zou den de gedane mededeelingen juist zijn, nL dat het gevolg van het verplaatsen, der schietbanen zou zijn. dat bij oefeningqn het strand voor het publiek afgesloten zal wor denden dat ook het gemeentelijke kamipeer- terrein in gevaar komt. dan kan men er stel lig van op aan, dat ook het college van B. en W., gesteund door den geheelen Taad, ernstige pogngen in het werk zal stellen om te voorkomen dat de banen zullen worden ingericht op de thans aangewezen plaats. Het spreekt toch van zelf, dat de hanen nimmer op een zoodanige plaats aangelegd zullen mogen worden, dat ons strand daar door af en toe niet meer voor het ptfcliek toegankelijk zou zijn. Zijn we wel ingelicht, dan zal ook het ge meentebestuur van Amsterdam in. deze kwestie betrokken worden. De banen ktomem immers op de terreinen der Amsterdamsche Waterleiding. Het is echter de vraag of het nog mogelijk is om den aanleg der banen te voorkomen. We hopen binnenkort daaromtrent nadere mededeelingen te kunnen doen. In de laatste raadsvergadering Is een uit voerig debat gevoerd over de opmerkingen van Gedeputeerde Staten, dat de z.g. crisis commissie voor werkloozen diende te worden opgeheven. Deze opmerking was gemaakt naar aanleiding van een aantal door Ged. Staten noodig geoordeelde wijzigingen in de begrooting voor dit jaar. Alvorens goedkeu ring aan de begrooting te verleenen moeten eenige wijzigingen worden aangebracht. Daartoe behoorde ook de uitgetrokken post voor de werkloozen. Ged. Staten zijn van meening dat deze uitkeeringen dienen te ge schieden via het Burgerlijk Armbestuur en niet door een speciaal tot dit doel ingestelde commissie. In den raad rezen van verschillende zijden hiertegen ernstige bezwaren, maar toch meende de meerderheid van den raad. dat het verstandig was om aan de opmerkingen van Ged. Staten tegemoet te komen. Een minderheid wenschte onder geen voorwaar den aan het verzoek van Ged. Staten tege moet te moeten komen; volgens haar moet de raad zelf uitmaken op welke wijze aan werkloozen steun moet worden verleend. De Raad besloot daarop de besprekingen over de opheffing der werkloozencommissie en de daarmede verband houdende uitbrei ding van hét aantal leden van het Burgerlijk Armbestuur in een geheime vergadering af te doen. Wat er in deze geheime zitting ls gepas seerd weten we niet. maar tot onze niet ge ringe verbazing heeft de raad besloten, niet aan het verzoek van Ged. Staten te voldoen en de werkloozencommissie niet naar huis te zenden, maar haar te handhaven. De oppositie tegen de opmerkingen van Ged. Staten blijkt er dus in geslaagd te zijn, den raad te overtuigen, dat de reeds geno men beslissing onjuist, was en dat geweigerd moest worden voor Ged. Staten te bukken. Of deze laatste beslissing juist is geweest, zal de toekomst moeten leeren. Alles hangt nu van Ged. Staten af. Berusten zij in de be slissing van den raad, dan is daarmede deze zaak afgedaan. Doen zij dat echter niet, dan zit er voor hen niet anders op dan de goed keuring aan de begrooting te onthouden, waardoor het gemeentebestuur voor groote moeilijkheden kan komen te staan. Afwachten is thans de boodschap de de vergadering zich accoord met de plan nen van het bestuur. Ten slotte kwam in behandeling het schrijven van de Wlnkeliersvereenlging Nieuw IJmuiden". De voorzitter zeide, dat deze zaak eerst nog nader door het bestuur besproken moet worden. Het bestuur wenscht hiervoor een gemengde commissie te benoe men, teneinde eventueel ook andere vereeni- gingen tot „Groot IJmuiden" te brengen. De heer Feddema gaf daarop een uiteenzetting van de bedoeling van „Nieuw IJmuiden". Spreker hoopte, dat het zoover mag komen, dat de verschillende vereenigingen bij elkaar komen. In Nieuw IJmuiden, geïsoleerd door het afsluiten van de brug, kwam de behoefte naar voren, om zelf wat te doen. Men heeft daarbij geenszins de behoefte gehad, ande ren te kwetsen. De voorzitter sprak in zijn antwoord den wensch uit, dat de nieuwe brug, die 20 M. breed zal worden, een nieuwe schakel zal worden tusschen nieuw en oud IJmuiden. (Applaus). Na nog eenige discussie ging de vergade ring ook met het voorstel van het bestuur in deze aangelegenheid accoord. Daarna sloot de voorzitter de vergadering. DE FUSIE. Onder de leden van de IJmulder Federa tie en van den Centralen Bond van Trans portarbeiders wordt thans een referendum gehouden, bij welke de leden in de gelegen heid worden gesteld, zich vóór of tegen de fusie van genoemde organisaties uit te spre ken. Indien de leden zich vóór de fyisie uit spreken zal deze 3 November a-s. ingaan. De naam der nieuwe organisatie zal zijn „IJmui- der Federatie van Arbeiders in het Visscherij- en Transportbedrijf te IJmuiden". Zij zal zich aansluiten bij den Centralen Bond van Transportarbeiders en als zoodanig deel uit maken van het Nederlandsch Verbond van Vakvereenigingen. DE LICHTWEEK. De eerste der vier verlotingen, die gehou den worden ter gelegenheid van de Lichtweek van „IJmuiden-Centrum" zal heden (Dins dag) avond in het openbaar en in de open lucht geschieden, n.l. op het Willemsplein. De prijzen 50, 30. 15 en 5 worden niet in contanten uitbetaald, doch de winnaars kunnen voor het bedrag van hun prijs naar eigen keuze bij de deelnemers inkoopen doen. Eén en dezelfde prijs kan bij verschillende winkeliers worden, „geplaatst". (Reeds in een deel van de vorige oplaag opgenomen.) HAARLEMMERMEER VIJFTIGJARIG BESTAAN VAN HET WITTE KRUIS In verband met de herdenking van het 50-jarig bestaan van de afdeeling „Haarlem mermeer" van de N.H. Vereeniging „Het Witte Krujs", vernemen we, dat het in de bedoeling ligt van het bestuur om op 4 No vember a.s. in de Beurs te Hoofddorp een gedenkavond te houden, teneinde de op richting te herdenken. Medewerking ls toegezegd door de ge mengde zangvereeniging en de orkestver- eeniging H. O. V. te Hoofddorp, terwijl ook de ..Witte Krujsfilm" zal worden vertoond. Verder is er een commissie benoemd die bij de ingezetenen zal rondgaan met een in- teekenlijst om gelden in te zamelen, tenein de de opbrengst het bestuur als jubileum- gave te kunnen aanbieden. Ook in Nieuwvennep zal een feestelijke bijeenkomst worden georganiseerd. Het dub- bel-mannenkwartet O. K. G. aldaar zal op Donderdagavond 23 October a.s. ten bate van het W^tte Kruis een uitvoering geven, NACHTVEILIGHEIDSDÏENST Het vorig jaar heeft een comité met eenig succes pogingen in het werk gesteld tot op richting van een nachtveiligheidsdienst in Hoofddorp. Deze d,lenst heeft goed gefunc- tionneerd. Het lijstje van nachtelijke ont dekkingen was niet gering Nu het gebleken is dat er weder personen rondloopen. die er op uit zijn om hier en daar hun slag te slaan, zal het comité trach ten ook voor den ajs. winter weder een nachtveiligheidsdienst ;n het leven te roe pen. Circulaires werden reeds onder de inge zetenen verspreid met verzoek om aan het mogelijk maken van zulk een dienst krach tig mede te werken. BLOEDDORSTIGE HOND Een of meer bloeddorstige honden zijn er in Haarlemmermeer 's nachts weder op uit getrokken om te trachten slachtingen on der de schapen, konijnen en kappen aan te richten. Op een aan den Sloterweg gelegen stuk land werd een schaap verscheurd en dood gebeten in de sloot terug gevonden. De hond kon gelukkig worden opgespoord en met toestemming van den eigenaar onschadelijk gemaakt.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1930 | | pagina 14