H. D. VERTELLINGEN.
.AMDB0UWER
Aspirin
STADSNIEUWS
DE MYSTERIEUSE
VERDWIJNING.
HAARLEM'S DAGELAD
ZATERDAG 1 NOVEMBER 1S30
(Nadruk Ttrbodta; auteursrecht voorbehouden).
door WILLY VAN DER TAK.
De Terugkeer.
p den morgen na zijn zeventigsten
k verjaardag, terwijl uit het kleine
nauwe keukentje de schelle, kijvende
stemmen van zijn twee dochters klon
ken, scheller en küvender dan ooit na den
vermoelenden dag van gisteren, en op het
wrakke buffetje met de hooge vaas met Jadus-
penningen de glazen nog stonden, waaruit
de eigengemaakte advocaat was gedronken,
tot de mannen luider en bulderender waren
gaan lachen, en de vrouwen stieken haar
bezweete voorhoofden en haar paars opgezette
wangen hadden afgeveegd met de naar eau
de cologne ruikende zakdoeken, stond hij
op uit den stoel, waarin hij sedert jaren zijn
dagen verzeurde, en sloop onhandig en wan
kel op zijn onvaste beenen, terwijl zijn tril
lende handen voor zich uit tastten, naar de
deur. De groote, vergulde, half verweerde
spiegel boven den schoorsteenmantel ving
in het voorbijgaan een glimp van zijn ge
bogen oude mannetjesrug en zijn kleurloos,
grauw gezicht, en terwijl hij beverig en ang
stig den deurknop omdraaide en de gang In-
schuifelde, leek de garvsche kamer met de
roode trijpen meubels en de nooit uit den
plooi rakende aspedistra's in koperen potten
op langbccnlge betegelde tafeltjes hem ver
baasd en een beetje onthutst na te staren.
Hij was in geen tien jaar zonder hulp op
gestaan uit de grooten bekussenden stoel
aan het hoofdeinde van de tafel-
Door de gang sloop hij, zich vasthoudend
aan den kouden gekalkten muur, en terwijl
uit de keuken het bordengerammel en het
stemmenlawaai even luider opklonken, trok
hU angstvallig en behoedzaam de voordeur
achter zich dicht, en stond op de stoep, hij
gend. met een vreemd trillend gevoel binnen
in hem. en zoo duizelig, dat het hem leek
of zijn hoofd een vreemd draaiend en tollend
ding was. dat niet bij hem hoorde, en dat
hij misschien tot stilstand zou hebben kunnen
brengen, als zijn twee handen niet zoo lood
zwaar onderaan zijn armen hadden gehangen,
dat hij ze met geen mogelijkheid zou hebben
kunnen opheffen om iets te grijpen en vast
te klemmen.
Tegenover hem lagen de weilanden, vlak
en droomerlg in het wazige Octoberzonlicht,
en ver daarachter, grljsblauwig in den lichten
nevel, die scheen op te stijgen uit het teer
groene gras en de donkere, elkaar steeds weer
ontmoetende lijnen van wallekanten en sloo-
ten, de stad waar getoeter en gerinkel van
trams en auto's zou zijn, en geschreeuw van
kerels en gelach en gegil van vrouwen, lui
der nog dan de nooit ophoudende hooge
stemmen van die twee daar in de keuken, die
met borden rammelden als ze afwaschten, en
met deuren smeten, en dreunend liepen tot
hij het bonzen voelde in zijn hoofd, die alles
luid en lawaaiig en hard deden, zeventien
jaren lang, tot zijn hoofd, gewend aan twin
tig lange onafgebroken Jaren van stilte, er
kapot van was gegaan als een oude, gebarsten
trom, waarvan de flarden pijnlijk trillen bij
lederen voetstap en leder geluid.
En terwijl hij daar strompelde langs den
weg, hijgend, steunend, minuten lang stil
staand om op adem te komen, en zijn vor
deringen aftelde naar een knoestig rijtje
knotwilgen, dat langzaam schuivend naderde
en naderde, tot het naast hem was en ver
leden werd, naar een stilstaande handkar,
wachtend voor een verweerd, groenig uitge
slagen houten hek, naar het silhouet van de
stad, dat grooter en donkerder en minder
onwezenlijk werd. doken zijn gedachten onder
in zijn eigen geheugen, en kwamen weer
boven met kleine flardjes herinnering, die
weer wegdreven ais bruine herfstbladen op
het even rimpelend water van een stillen
bosehvljver. De bons. waarmee de gevangenis
deur achter hem dicht was gevallen, en die
alle lawaai en luidruchtigheid voor twintig
lange stille Jaren had buitengesloten, zijn
cel. kleine en grauw schemerig, waar hij
zitten kon en staren en denken over niets
en waar de jaren vergleden waren als een
tonige dagen, zonder doel of streven, zonder
verleden en zonder toekomst, roerloos en stil
als een niet eindigende droom. Dagen, waar-
In de wereld langzaam gestorven scheen te
zijn, zooals de natuur in den herfst, als blad
voor blad loslaat en neertikt en wegwaait,
tot alles leeg cn dood en stil ls.
Het was of zijn hart en zijn hoofd, lang
teruggekeerd in de lulde werkelijkheid van
het leven en daar afgestompt en omgekomen
weer een stem kregen, die niet overstemd
werd. maar sprak in een groote, wijde stilte;
en de doffe, bijna gebroken oude blauwe
oogen In het rimpelige, grijze gezicht werden
minder starend en schenen iets anders te
zien naderen dan een stad met drukke straten
en Yeel menschen, en een eeuwig af en aan
suizende reeks van trams en auto's. De mond
die jaren geleden de mond van een oude man
was geworden, wien het moeite kostte zijn
woorden te vinden en te vormen, stond even
open, en de smalle, naar binnen getrokken
onderlip trilde even, Zijn handen, die zoe
kend voor zich uit tastten, beefden minder,
en hoewel bij bijna bij iederen stap struikelde
en zwaaide, werd zijn ademhaling minde,r
stootend en moeilijk.
En zoo ging hij door db straten van de
stad. een wonderlijke verschijning, bloots
hoofds, met schaarsche vlokken grijs haar,
die fladderden in den wind, met kleine blauwe
oogen In een kleurloos oud gezicht, die niets
zagen van verwonderde blikken of spottende
gebaren, maar die vaag glimlachten naar een
ver iets. Hij gaf zich geen rekenschap van de
straten, die hij volgde, van de bekende hui
zen en gebouwen, die langs hem schoven, hij
zag slechts dit ééne; een groot, grijs gebouw,
met een zware deur. die zich welfde boven
een paar stoeptreden, een bruine houten
deur met ijzeren bouten en een groote ronde
knop. de deur, waarachter de stilte was. Toen
hij hem opdoemen zag aan het einde van de
onaanzienlijk lange straat, stond hij even
stil en greep naar zijn hart, omdat het daar
bonsde, of iemand met zware slagen op een
Ijzeren poort beukte. Toen' liep hij door.- on
machtig het trillen van zijn lippen verder
te bedwingen, of de tranen tegen te houden,
die in zijn oogen sprongen. De deur, die dicht
viel met een harden bons. en de stilte maakte,
waarin hy zitten kon en staren en denken aan
niets! De knop. die je maar om hoefde te
draaien om daar binnen te zyn. weg van
menschen met stemmen, die scheurden door
je hoofd tot het niet meer dorst te bewegen,
omdat je wist, dat het dan in elkaar zou
vallen
Struikelend, op handen en voeten, kroop hij
de stoeptreden op. en heesch zich op aan
den knop. De knop, die alleen nog maar
hoefde draaienEn ineens, met een snik,
zakte hij in elkaar, tegen de deur aan, waar
achter de stilte was, onder de knop, die
toegang gaf tot den hemel.
Ruim twee uur later vonden ze hem daar.
Met den glimlach op zijn Ingeslapen ge
zicht. En de stad kletste en verbaasde zich,
toen hij begraven werd. Maar zijn dochters
huilden luid en lang om de hernieuwing van
de schande, die zij zeventien Jaar geleden met
harde stemmen in den doofpot gedwongen
hadden, en keven aan het graf.
KANTONRECHTER.
Op de alphabetische aanbevelingslijst voor
Kantonrechter te Utrecht komt o.a. voor mr.
P. H. F. Bijl de Vroeg, kantonrechter te Haar
lem. tevens belast met de waarneming der
werkzaamheden van kantonrechter te Haar
lemmermeer.
UITGAAN.
Zondag 2 November komt de bekende hu
morist Bart Elfrink in de Gem. Concertzaal
met een keur van nrtisten voor het geven
van een specialiteltenvoorstelllng. Hieraan
werken 7 eersteklas-nummers mede. onder
wie de bekende accordeon-speler Sorasoto,
miss Florenctete met haar sprekende poppen,
Bella Gitana, de beste vangspeldiva, acroba
tische danseressen. (The May Sisters! enz.
Het geheel volgt een nog niet In Haarlem
opgevoerd variété-programma, dat in ver
schillende plaatsen een goede pers heeft ge
had.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN 60 Ct». per regel.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
oe
Hij ploegt Hollands vrucht
bare aarde, de bron onzer
welvaart. Wij weten echter
ook, dat zijn beroep in ons
wispelturig klimaat veel van
zijn gezondheid vergt, en dat
maar al te vaak verkoud-
heidsziekten en rheumatische
pijnen zijn werkkracht dreigen
fo verlammen. Maar dan vindt
ook hij altijd baat bij Aspirin-
Tabletlen.
eentg op
de wereld
1*1 op don oranjo bond en hol Borerfcruti- P'4» 75
HET ORATORIUM „ARBEIDERS-
VERRIJZENIS".
UITVOERING TE HAARLEM.
Op Zondag 16 November as. zal door de
Arbeiders Zangvereeniging „De Stem des
Volks" een concert in het Gemeentelijk Con
certgebouw worden gegeven. Daaraan verlee-
nen medewerking ..De Stem des Volks** uit
Amsterdam en als solisten rnej. To van der
Sluys en de heeren Hendrik Koning en Felix
de Nobel.
Vóór de pauze zingt de Haarlemsche „Stem"
een aantal liederen van Röntgen, Brandts
Buys. Mendelssohn en Orlando di lasso.
Bijzondere bete eken is krijgt dit concert
door de eerste uitvoering in Haarlem van
het eenige arbeiders-oratorium in Nederland
„Arbeiders-Verrijzenis", gedicht van Margot
Vos. muziek van Isr. J. Oiman, voor gemengd
vrouwen- en mannenkoor en .solisten.
Met dit machtige werk, wat de Amsterdam-
sche „Stem" na de pauze zal zingen, heeft zij
zoowel in Amsterdam als in Keulen en Frank
fort groot succes geoogst, zoodat mag wor
den verwacht dat ook in Haarlem de belang
stelling zeer groot zal zijn.
HERMAN VAN DER VEGT.
Ten vervolge op hetgeen wij meldden om
trent het concert dat het Noorderkerkoor op
18 November as. In de Noorderkerk zai ge
ven, kunnen wij thans berichten, dat Her
man van der Vegt bereid is gevonden hier
aan met eenige vioolsoli mede te werken.
Een twaalftal Jaren geleden trad de heer
v. d. Vegt hier ter stede met succes op met
het Haarlemsch Orkest onder C. P. W. Kriens
Een jaar of tien vertoefde hij daarna in het
buitenland en werd ongeveer 2 jaar geleden
aangezocht om als leeraar in het vioolspel
op te treden aan het Koninklijke Conserva
torium te 's-Gravenhage. Hij trad o.a. voor
de Koningin ten paleize in besloten kring op.
Onze stadgenoote. mej. Leni Verdel heeft
de piano-begeleiding van verschillende num
mers op zich genomen.
NED. BOND VAN CHR. FABRIEKS- EN
TRANSPORTARBEIDERS.
Donderdagavond vergaderde de afd. Haar
lem van boven genoemden Bond, om plan
nen te beramen voor uitbreiding van het
ledental.
Het Hoofdbestuurslid, de heer van Baren,
opperde eenige denkbeelden. Het bestuur zal
voorlooplg worden uitgebreid en een brochu
re zal verspreid worden. Verder zal veel werk
worden gemaakt van huisbezoek.
Rubberhakken, Zooiplaten, Tlp$
'n Hevea-Product
Vraagt het Uw schoenmaker
VEREENIGING OOST EN WEST.
Deze vereeniglng opent het winterseizoen
met een avond In den Schouwburg aan den
Jansweg op Vrijdag 7 November as. waar de
heer C. Poortman. oud-Resident van Dj am bi
zal spreken over; „Ons Bestuur in Oost-Indïë"
Na de pauze zal worden vertoond een film,
welwillend ter beschikking gesteld door den
heer F. C. Frumau. oud Directeur van Publieke
Werken te Soerabaja. welke film eenige in
teressante kijkjes zal geven op het Gemeente
lijk bedrijf van deze stad.
DE AANWIJZING DER TAXI-
METERS.
ONDERZOEK DOOR DE POLITIE.
Door de politie werd de laatste dagen een
nauwkeurig onderzoek Ingesteld naar de
aanwijzing der verschillende taxi-meters,
daar hierover eenige klachten waren binnen
gekomen.
Men herinnert zich dat eenzelfde geval
zich in onze gemeente ook heeft voorgedaan
bij den aanvang van dit jaar, waarbij toen
de betrokken ondei-nemers een korten tijd
geen standplaats heeft mogen innemen.
Thans kwam een klacht binnen over êen an
dere firma doordat bij gebruikmaking van
eenige taxi's van het station af naar eenzelf
de punt, voor één der taxi's een veel hooger
tarief moest betalen dan voor de andere
taxi's.
Bij controle door de politie bleek de taxi-
klok op dat moment een juiste aanwijzing te
geven en staat men dus voor het raadsel hoe
dan het verschil kan ontstaan op een korten
rit, waartoe dan ook het onderzoek nog na
der wordt voortgezet.
DE
HELDERZIENDE FRED.
MARION.
OPTREDEN TE HAARLEM.
Op 6 November a.s. zal de helderziende
Fred. Marion in den Sadsschouwburg alhier
optreden.
Fred. Marion heeft al in verschillende
plaatsen van ons land, waar hij steeds uit
verkochte zalen had. het .publiek versteld
doen staan door zijn buitengewone gaven.
Volgens een ons door den impressario
Ernst Krauss gezonden bericht heeft Marion
vele voorspellingen gedaan, die alle uitkwa
men, o.a. luchtongevallen, aardbevingen, het
spoorwegongeluk te BelHnzona. waarbij mi
nister Helfferich om het leven kwam.
Henry Ford, Hugo Stinnes. Stresemann en
andere bekende mannen hebben Fred. Ma
rion dikwijls geraadpleegd.
Marion geeft antwoord op hem in geslo
ten enveloppe gedane vragen, wat hij uit het
verleden weet te vertellen grenst, aldus het
■bericht, aan het wonderbaarlijke.
Fred. Marion experimenteert steeds geheel
alleen. Geen helper(s) in de zaal, geen me
dium of secretaris, die ..medewerkt", hij voert
de telepathische opdrachten zonder pols-lei
ding uit en het „helderzien", of zooals hij het
noemt „helderweten, heldervoelen" doet hij
alleen door middel van concentratie, door
aanvoelen van handschriften, die in gesloten
enveloppen verborgen zijn, of door andere
voorwerpen, die iemand langeren tijd bij zich
heeft gedragen. Hij kan hierdoor de geheele
levensgeschiedenis van den briefschrijver of
bezitter der voorwerpen, construeeren, tot in
de kleinste details. Ook van personen, die
In verre landen zich bevinden, of van lang
geleden overledenen.
DE H. O. V. BEGELEIDT DE ITALLAANSCHE
OPERA.
De Haarlemsdhe Orkest Vereenaging ver
leent, naar wij vernemen, dit jaar weder haar
medewerking aan de uitvoeringen der
italiaansohe Opera.
JUBILEUM WILH. WAALEWIJN.
r~ Op Zondag 16 No-
vember hoopt de
heer WiLh. Waale
wijn den dag te her
denken, dat hij 25
jaar in dienst der
gemeente Haarlem
is. Hiervan werkte
hij 17 Jaar aan de
Duinwaterleiding,
één Jaar op de vier
de afdeeling ten
Stadhulze en zeven
jaar aan den Incas-
sodienst (in binnen-
en buitendienst),
waar hij nu nog
steeds werkzaam is. De heele Waalewijn is
nu reeds twintig jaar secretaris van de Eer
ste Hulpvereeniging „Snelverband"; vijftien
jaar is hij penningmeester van de schietver-
eeniging „Generaal Van Merlen". wat hij nu
nog is; ook is hij van deze vereeniging eere
lid. Verder is hij nog steeds onder-voorzitter
van den Haarlemschen Schietbond. welke
functie hij al vijftien jaar vervult. De heer
Waalewijn heeft mede helpen oprichten de
Haariemsche Reddingsbrigade voor Drenke
lingen (waarvan hij nu al vijftien jaar lid
is en tien jaar eerste commissaris was)de
afdeeling Haarlem E. H. B. O. en de Roode
Kruis Transportcolonne. Hij is ook 12 1/2 Jaar
lid van het kader der Haarlemsche Burger
wacht.
GROOTE HOUTSTRAAT-
VEREENIGING.
VOORLOOPIG GEEN FEESTELIJKHEDEN
BIJ DE OPENSTELLING DER
GROOTE HOUTBRUG.
Vrijdag vergaderden in Café Central, de
Groote Houtstraat vereeniging onder leiding
van 'naren voorzitter, den heer A. van
Weerden.
In zijn openingswoord heette de voorzitter
den heer C. F Henning. eerelid, welkom, die
na zijn herstel weer de vergadering bijwoont.
De voorzitter deelt mee dat vier nieuwe
leden zijn toegetreden.
De winkelweek is een groot succes geweest,
al had de medewerking grooter kunnen. Waar-
schijnlijk zal de medewerking den volgenden
keer grooter zijn.
Over de medewerking b ij de dahliaweek Is
het bestuur niet te spreken, althans niet
over de medewerking van de gemeente, wat
betreft de straatversiering. Aan de Midden
standscentrale is een schrijven gezonden,
waaruit het misnoegen van het bestuur sprak.
Namens de Middenstandscentrale heeft de
heer Van Tetering medegedeeld dat het be
stuur der Groote Houtstraatvereeniging no?
zou uitgenoodigd worden voor een besprekin?
betreffende deze zaak. Medegedeeld werd dat
de Middenstandscentrale iu dezen geen schuil
heeft. Bedoelde bespreking heeft nog niet
plaats gehad.
Aan de orde kwam hierna het bestuurs
voorstel tot het aanschaffen van een ver
siering ten gebruike bij feestelijke gelegen
heden. Bedoeld is het aanschaffen van een
Groote Houtstraatvlag. zooals de heer Kros-
kinsky heeft voorgesteld.
Eenige prijsopgaven zijn ingekomen.
De vergadering verklaarde zich in principe
vóór een permanente versiering bij voor
komende gelegenheden, door vlaggen, waar
van de kosten voor de helft door de leden
en voor de andere helft door de kas worden
gedragen. De vlag zal dan het eigendom
der vereeniging zijn, die ook zorgt voor het
bewaren enz.
Een commissie zal de leden bezoeken om
hun medewerking in dezen te vragen. Als
leden van die commissie werden aangewezen
de heeren Kloppers, Spiekerman, Kolderie.
Hilliarius, Kroskinsky en Daudey.
Hierna was aan de orde: bespreking of
eenige feestelijkheid in verband met het open
stellen van de Groote Houtbrug gewenscht is.
Het bestuur voelt niet voor een feestelijk
heid o.m. omdat: de brug nog niet klaar
ls, het werk zoo lang geduurd heeft, het
enthousiasme over de brug al voorbij is, het
seizoen ongunstig is voor een versiering of
iets dergelijks, er van hooger hand niets ge
beurd Is en men van vele zijden het houden
van feestelijkheden in dezen malaiselijd zeker
gecrltiseerd zou worden.
De heer Henning voelde iets voor een
bloemversierlng.
De voorzitter deelde mede, dat de
brug over drie of vier maanden geheel klaar
zal zijn.
De heer Kloppers wilde dan de brug
versieren en een gezelligen avond organi-
seeren.
Besloten werd, voorlocpig niets te doen.
Het bestuur zal intusschen paraat blijven.
Bij de rondvraag klaagde de heer Kolde
rie over het springen van lampen. Misschien
is de spanning te hoog. In 4 weken tijd be
taalde spr. f 64 aan het herstel van gespron
gen lampen.
Het bestuur zal zich wenden tot het G.E.B.
en ook tot de Philips-fabrieken met een ver
zoek, om de spanning op te meten.
De heer Wefers Bettin k wees er op
dat het onderbed van de rails der tram slecht
ligt. Daardoor ontstaan trillingen, waardoor
lampen kunnen springen.
Het bestuur zal deze zaak onder de aan
dacht van de tramdirectie brengen.
De heer H11 a r i u s klaagde over overlast
van jongens des avonds in de Groote Hout
straat. Men kan soms zijn huis bijna niet in.
Het bestuur zal zich met betrekking tot deze
zaak tot den commissaris van politie wenden.
De heer Wefers Bettin k vroeg of een
ledenlijst (met de branche van die leden) on
derder de leden kon verspreid worden, met
het oog op het bevoordeelen van elkanders
zaken.
Het bestuur zal dit denkbeeld uitvoeren.
Hierna werd de vergadering gesloten.
ONEERLIJKE POSTBODE TE ABBENES.
De brieven en telegrambesteller Th. T. uit
Abbenes werd 15 Mei door de Haarlemsche
Rechtbank wegens fraude, hij had zich f 60,
die hem als ambtenaar waren ter hand ge
steld, ten eigen bate aangewend, veroordeeld
tot zes weken gevangenisstraf.
Voor het Hof te Amsterdam, Iu hooger be
roep terechtstaande, bekende verd. het hem
ten laste gelegde. Verd. was reeds negen jaren
in dienst als besteller, doch zijn gezin was
duur wegens ziekte.
De advocaat-generaal Mr. Harinxma thoe
Slooten requireerde bevestiging van het
vonnis.
FEUILLETON
XII.
Toen Chan en Klrk alleen waren, zat de
kleine detective peinzend voor zich uit te
staren. „Nu wordt Dinsdag de groote dag
voor een scherpe opname. Wat zal het ont
sluieren? Veel hoop, want mijn tijd gaat
hier opschieten."
Kirk keek hem verwonderd aan. „U zult
toch zeker Woensdag niet vertrekken, als de
zaak nog niet opgelost mocht zijn?"
Chan knikte koppig. „Ik heb een onuitspre
kelijke belofte aan Barry Chan gedaan. Nu
breng ik het onder woorden. Morgen komt
Eve Durand's man. We zouden op de heele
wereld geen geschikter man hebben kunnen
uitkiezen Hij zal dit Uftmelsje als z'n vrouw
herkennen, of niet. Doet hij het, dan ls de
zaak misschien uit. Doet hij het niet
Charlie haalde z'n schouders op dan heb
ik alles wat mogelijk was gedaan. Laat kapi
tein Fiannery er dan maar alleen tegen wor
stelen."
..Enfin, we zullen nog maar geen bezwaren
oproepen waar ze niet zijn", zei Kirk. ..Er
kan. voor Woensdag, nog heel wat gebeuren.
O ja. ik heb gedacht om u eens mee te ne
men naar de Cosmopolltischc Club. Hoe denkt
u er over om daar nu eens te gaan lunchen?"
Chan's gezicht verhelderde. „Ik heb al lang
het verlangen gekoesterd om aal beroemde
interieur te zien. U bent heel vriendelijk."
„Dat is dus afgesproken", antwoordde z'n
gastheer. „Ik heb beneden in het kantoor wat
te doen. Kom me daar dan om half een ha
len. En, als Paradise terugkomt, vertel hem
dan, als 't u blieft, dat we buitenshuis lun
chen."
Hij nam jas en hoed en ging naar bene
den. Chan drentelde doelloos naar het raam
en keek naar dc schitterende stad, onder
hem. Z'n oogen dwaalden naar het Matson
Doek en de roode schoorsteenen van een hem
welbekend schip. Een schip dat overmorgen
zou vertrekken naar de haven van Hoxro-
lulu. Zou hij er dan op zijn? Hij had gezwo
ren van ja en toch hij zuchtte diep. De
huisbel ging over en hij liet BUI Rankin bin
nen.
„Hallo", zei Rankin. „Blij u thuis te vinden.
Ik bracht gisteren den heelen dag op de
Openbaren Bibliotheek door, en ik wil wed
den, dat ik nog meer stof heb opgewaaid
dan de wagen van Ben Hut."
„En met oenig succes?" informeerde Chan.
„Ja. ten slotte vond ik het geval in de
New-York Sun beschreven. Toentertijd een
groote courantmaar ik zal zakelijk zijn. 't
Was een klein berichtje, met den datum en
de plaats. Ik schreef het af. Hier ls t".
Charlie nam het blaadpje geel papier aan
en las een kort telegramberlcht, dat hem
niets meldde dan wat hij reeds wist. .JSve Du-
rand. de jonge vrouw van een zekeren kapi
tein Eric Du rand, was twee avonden te vorm
onder geheimzinnige omstandigheden ver
dwenen. toen ze een picnic bijwoonden, bui
ten de heuvelen van Peshawar. De autoritei
ten waren erg verontrust en afdeelingen Brit
sche soldaten waren de wilde streek aan het
doorzoeken.
„'t Is gedateerd 5 Mei, merkte Chan op.
„Dus was de 3de Mei, waarop Eve
Durand verdween, in het jaar 1912. Hebt u
niets anders gevonden?"
„Er waren geen latere berichten," ant
woordde Rankin, „en geen enkel wooTd over
Beetham, zooals u gehoopt hadt. Zeg ©ens,
wat zou hij hiermee ook te maken kunnen
hebben?"
„Niets", zei Chan direct, ,,'t Was ©en van
m'n kleine vergissingen. Zelfs een groot de-
tectleve slaat de plank wel eens mis. Waarom
zou het mij dus niet kunnen gebeuren?"
„Maar wat gaat er toch om?" wilde Ran
kin weten. „Ik heb Fiannery nagejaagd, en
Miss Morrow ondervraagd, en ik hoor niets
nieuws. Mijn directeur wordt vreeselijk sar
castisch. Kunt u me niets vertellen om me
wat te helpen?"
Chan schudde van neen. „t Zou heel ver
keerd van me zijn als Ik over het geval sprak.
Ik ben hierin geen autoriteit, en kapitein
Fiannery kijkt me al aan met dezelfde warme
gevoelens als hij tegenover zakkenrollers
van Los Angeles zou koesteren. Om de waar
heid te zeggen, er is hoegenaamd niets
nieuws te vertellen. We zijn nog niets gena
derd waardoor we een gelukkige resultaat
kunnen voorspellen."
„Dat spijt me", zei Rankin.
.Maar dat zal niet zoo blijven", zei Chan.
Het licht zal doorbreken. Voor het oogen-
bllk zwemmen we met den eenen voet op den
grond, maar binnenkort zullen we wel in het
midden van de rivier onderdompelen. Mocht
Ik er nog zijn. als het succes begint, dan zal
ik u gaarne een kleinen, stillen wenk geven".
„Als u er nog bent?" Waar spreekt u
over?"
„Persoonlijke zakenl roepen me dringend
huiswaarts. Aanstaanden Woensdag vertrek
ik. of de aaak opgetast is of niet."
„Ja, zooals u verleden week Woensdag
deedt", lachte Rankin. „U kunt me niets wijs
maken. De geduldige Oosterling zal niet op
het verkeerde oogenblik ongeduldig worden.
En nu moet ik gauw weg. Vergeet uw belofte
van den stillen wenk niet."
„Ik heb een goed geheugen, antwoordde
Chan. „En lk ben u al veel dank schuldig.
Goeden dag."
Toen de verslaggever weg was, stond Char
lie te staren op het telegram berichtje. „3
Mei, negentien honderd twaalf", zei hij
hardop. Met een opmerkelijk vluggen stap
ging hij naar een tafeltje en nam „Het leven
van kolonel Beetham, op. Hij Liep het boek
door tot hij vond wat hij zocht.
Toen zat hij lang, met het boek open op
z'n knieën, voor zich uit te staren.
Te precies half een kwam hij Kirk's kan
toor binnen. De jonge man stond op, en ter
wijl hij eenige papieren van z'n secretaris
aannam, deed hij deze in een lederen tasch.
„Ik moet na de lunch, een advocaat gaan
spreken", legde hij uit. „Geen aardigen advo
caat ook, ditmaal is het een man." Ze gingen
daarop naar de Club.
Toen ze hoed en Jas hadden afgegeven en
naar de kleine voorzaal gingen, in dat impo
sante gebouw, keek Chan met de grootste
belangstelling om zich heen. De roem van de
Cosmopolltische Club was zeer verspreid; ze
behoorde aan mannen die in Schoone Kun
sten in financieele ondernemingen en in de
journalistiek werkzaam waren.
Kirk was er blijkbaar zeer populair, de
vele joviale begroetingen in aanmerking ge
nomen. Hij introduceerde Chan bij een aan
tal zijner vrienden en spoedig was de detec
tive het middelpunt van een gezelligen kring.
Het viel hen moeilijk om op te staan om te
gaan lunchen, in een hoek van de groote
eetzaal.
Tegen het eind van het lunch zag Chan
opeens den man die hem op het oogenblik
het meest interesseerde. Kolonel John
Beetham's gezicht stond nog grimmiger dan
ooit, in het volle daglicht gezien. Hij hield
zich even aan hun tafeltje op.
„Hoe maakt ge 't, Kirk?" zei hij. „En Mr.
Chan? Ik zal een oogenblikje hier komen
zitten, als ik mag."
„Stellig, stemde Kirk vriendelijk toe. „Hoe
staat het met de lunch? Wat mag ik voor je
bestellen?"
„Dank je, ik ben juist klaar," antwoordde
Beetham.
„Een cigarette dan?" Kirk hield hem z'n
koker voor.
„Gaarne". De kolonel nam er een en stak
haar aan. „Ik heb je niet gezien sinds dat
beestachtige diner. Oh excuseer je be
grijpt wat ik bedoel? Wat was dat een afschu
welijk iets een man als sir Frederic. Hcb-
ben ze oudertusschen, al eenig idee van den
dader?"
Kirk haalde z'n schouders op. .„Als ze het
mochten hebben, vertellen ze 't mij niet."
..Sergeant Chan, misschien hebt u het ge
val in handen?" vroeg Beetham.
Chan kneep z'n oogen samen. „D'e zaak
gaat de politie hier aan. Ik ben vreemdeling
hier. even als u."
,Ah, ja, natuurlijk", antwoordde Beetham.
„Ik bedacht daar juist, dat u toen oo het
punt waart om te vertrekken, en ik daeh:
zoo. ziende dat u hier nog gebleven bent
„Als ik van dienst kan zijn. zal ik na
doen". zei Chan. Hij dacht verder. Een man
als kolonel Beetham let n:°t oo het ka
rnen en gaan van een Charlie Chan, zonder
een goede reden.
(Wordt vervolgd).
