ra. GEUR. VERMEULEN
STADSNIEUWS
St. Nicolaas-
geschenken
Brandwonden
Kloosterbalsem
DE MYSTERIEUSE
VERDWIJNING.
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 2 DECEMBER 1930
DE VERMAKELIJKHEIDS.
BELASTING.
ADRES VAN DEN BOND VAN ZANG-
VEREEN IGINGEN.
Het bestuur van den Bond van Zangver
eenlingen voor Haarlem en omstreken heeft
zich tot den Raad gewend met een adres,
naar aanleiding van het praeadvias van B.
en W. op het. door dien Bond tot den Raad
gericht verzoekschrift.
Adressanten merken op, dat zij geen be
zwaar er tegen hebben, dat de uitvoeringen
als openbare vermakelijkheid worden
aangemerkt. Hun bezwaren gelden uitslui
tend de omstandigheid, dat de uitvoeringen
der zangvereenlglngen tot v e r m a k e 1 ij k-
heden worden gerekend en dus op één
lijn gesteld met bioscoop- en specialiteiten
voorstellingen.
Voorts wijzen adressanten er op, dat B.
en W. van Amsterdam hebben voorgesteld,
de verordening op de openbare vermakelijk
heden te Amsterdam in gelijken zin te wij
zigen als door den Bond aan den Raad ia
verzocht
De bezwaren van adressanten zijn niet
gericht tegen de oppervlaktebelastmg, maar
tegen de heffing van 20 pCt. op de toegangs
prijzen.
De recettes in gevallen waarin pl.m. 1100
vrij biljetten worden gegeven, zijn niet hoog.
Voor de gemeentoflnanciën zal het verleenen
van vrijstelling der vereenigingen, die over
veel vrijkaarten de beschikking krijgen, geen
of slechts geringe offers elschen.
Met betrekking tot de vereenigingen. wel
ke echter niet over zoovele vrijkaarten de
beschikking erlangen, dus niet zoo'n groot
aanta leden, kunstlievende leden en dona
teurs bezitten, en derhalve grootendeels de
kosten der uitvoeringen uit de recettes daar
van moeten bestrijden, is evenwel het ver
leenen van de vrijstelling van zeer groote
beteekenls, terwijl de baten, die aan de ge
meentekas zullen ontvallen, blijkens de voor
den Raad beschikbaar gestelde gegevens niet
van overwegenden invloed kunnen zijn op de
financiën der gemeente.
In dit verband meenen adressanten dan
ook alsnog met klem op inwilliging van hun
verzoek te mogen aandringen.
De opmerking, als zoude bij inwilliging
wederom een belastingheffing als voor de
wetswijziging plaats vinden is niet juist, zoo
meent het bestuur van den Bond. De belas
tingheffing voor zanguitvoeringen is toch
niet een gevolg der wetswijziging geweest,
aangezien deze steeds openbaar, d.w.z. voor
het publiek toegankelijk zijn geweest en
mitsdien steeds onder de wettelijke bepalin
gen vielen.
8PEELLTUINVEREEMGING
„OOSTERKWARTIER".
Bovengenoemde vereenlging had Zater
dagavond jonstleden wederom een feestver-
gadering georganiseerd, ten bate van de
plannen voor de stichting van een clubge
bouw. ZooaLs steeds berustte de regeLing van
dit feest bij de „Commissie Clubgebouw". De
voorzitter, de heer) JjClaren, opende de bijeen
komst met een propagandistische rede, waar
in hij iedereen opwekte zooveel mogelijk bij
te dragen tot de -tot standkoming van het
clubgebouw.
Daarna werd een vertooning gegeven van
het tooneelspel „Joop en haar Jongen", Wij-
spel in drie bedrijven, naar ihet iboek van
Cissy van Marxveldt.
Zooals men weet is het een vervolg op
„Joop van Heul",, waarvan de vereeniging
vroeger al met ihct zelfde doel een ver
tooning heeft gegeven. De bewerking van
Dom de Gruyter leent zich uitstekend voor
een vertolking door dilettanten en het clubje
jongelui van „Oos;erkwai»tler" bracht dan ook
evenals den vorïgen keer iets aardigs
tot. stand. Het spel had zeer veel succes.
Ongetwijfeld zal de Commissie thans weer
iets dichter tot het doel van haar streven
genaderd zijn.
ONGEVAL MET GEVOLGEN.
Op de Gedempte Oude Gracht is Zaterdag
een hond door een Postauto overreden. Het
arme dier werd daarbij zwaar aan het ach
terlichaam gekwetst. De eigenaresse en een
andere dame wilden het slachtoffer op
trekken doch de hond bleek zoo in de war.
dat het de beide dames beet.
De dames zijn door een lid van den onge-
vallendienst verbonden, terwijl de hond in
Kennel Fauna afgemaakt moest worden.
VERKIEZING PROV. STATEN.
In een a.s. Woensdag te houden vergade
ring van de afd. Haarlem van den Vrijz. Dem.
Bond, In hotel Lion d'Or, zal o.m. de voor-
loopige candldaatstelllng voor de Provinciale
Staten aan de orde komen.
DIEFSTAL UIT EEN KLEEDLOKAAL.
Uit het kleedlokaal van het gemeentelijk
speelterrein aan den Middenweg is een por-
temonnaie met ongeveer 15 gulden ont
vreemd.
BOND VAN NEDERLANDSCHE
ONDERWIJZERS.
DE SINT NICOLAAS-FEESTEN.
De Jaarlijksche Sint Nicolaasfeesten van
den Bond van Nederlandsche Onderwijzers,
die gelijk andere jaren ook nu weer in de
groote zaal van het- Concertgebouw worden
gehouden, zijn Zaterdag begonnen.
Het was dezen dag daar feest voor de der
de klassen der lagere scholen.
Men had een alleraardigst programma sa
mengesteld. waarvan de kinderen veel
plezier hebben beleefd. Een tooneelstukje en
twee films. Deze laatste waren respectieve
lijk getiteld „Gelukkige Hans", een film
naar het bekende sprookje, en „De poolreis
van Mutt en Jeff", een zeer geestige teeken
film. De kinderen hebben hier bijzonder van
genoten en vooral bij de laatste film da
verde de zaal soms van de uitgelaten
vreugde, die de jeugd in het geval had. De
heer J. Panman van School 2 expliceerde
er bij.
Ook het sprookje van den heer Panman
„Een goede daad" heeft de kinderen onver
getelijke oogenblikken bezorgd. Het werd
opgevoerd door leerlingen van School 2 en
eenige onderwijzers, die erin geslaagd zijn
iets aparts van het gegeven te maken. Vooral
de dansen van kabouters en elfen maakten
een aardig effect; deze bleken goed inge
studeerd te zijn.
Natuurlijk ontbrak het ook niet aan ver
snaperingen. Er was voor voldoende Sint-
Nicolaasgoed gezorgd en het laat zich be
grijpen. dat dit de feestelijke stemming in
niet geringe mate verhoogde.
De feesten zijn prachtig Ingezet en wij
twijfelen er niet aan, of de komende dagen
zullen eveneens uitmuntend slagen.
OPLEIDINGSSCHOOL IN DE
WILHELMINASTRAAT.
ST. NICO LAAS FEEST.
De Opleidingsschool in de Wilhelminastraat
had Zaterdagmiddag hoog bezoek: Sint Nico-
laas was er afgestapt. Zijn auto stond vóór
het schoolgebouw.
In het gymnastieklokaal waarin een pa-
dfum was opgeslagen en smaakvolle electri-
sche lampjes langs de wanden waren aan
gebracht. zaten op de eerste rijen de leer
lingen der le. 2e en 3e klasse en verder was
de zaal bezet door ouders en familieleden
der kinderen. Vóór hen stond op een ver
hooging de oude, eerwaardige bisschop in
vol ornaat, natuurlijk met Zwarte Piet naast
hem.
De St. Nicolaas sprak de kinderen vriende
lijk toe en hij bleek urtstekend op de hoogte
te zijn met de vorderingen en de goede
eigenschappen der jongens en meisjes en ook
met..enfin: met het andere, 't Stond
allemaal opgeteekend ln een groot boek en
de bisschop liet telkens 'h paar der leerlingen
bij zich komen. .Wie mooi kon schrijven,
kreeg een pluim; wfe niet stil genoeg zat
onder de les op school, een opmerking; wie
zoo ondeugend was, op rijdende trams te
spingen en op vrachtauto's te klauteren, een
standje en een ernstige waarschuwing.
De kleinen waren zeer onder den indruk
van de woorden van den goeden Sint. maar
gelukkig bezit deze ook ln ruime mate de
gave van den humor 'zou hij anders zoo
veel van kinderen houden?) en wist hij
telkens de kinderen te doen schaterlachen
om zijn grappen.
Geen wonder, dat hem bij zijn vertrek een
luid en welgemeend „Lang leve St. Nicolaas"
werd toegeroepen.
Zóó onder den indruk waren de kinderen
niet of zij deden de traktatie, die hierna
volgde alle eer aan! En toen kwam er nog
een verrassing: de heeren C. J. de Does en J.
v d. Veen voerden het sprookje „Goudhartje"
op, een nieuw paedagogisch poppenspel met
werkelijk uitstekende qualitelten
Veel werk hebben de heeren De Does en
Van der Veen van dc décors gemaakt en
aardige lichteffecten gaan hiermede gepaard,
zoodat de geschiedenis van den ondeugenden
prins (die echter in den loop van 't sprookje
als een blad van een boom omkeert) werd
afgespeeld in een waardige omgeving.
Dat de jeugdige toeschouwers in de groot
ste spanning de handelingen der poppen
volgden, behoeft nauwelijks gezegd. Het pop
penspel had een groot en welverdiend succes.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
BEKRONINGEN.
Op de nationale pluimvee- en konijnen-
tentoonstelling op 29 en 30 November te Bus-
sum behaalde onze stadgenoot W. G. Quax
met zijn inzending krielhoenders en sierdui-
ven de volgende onderscheidingen: 23 eere-,
30 eerste-, 10 tweede- en 1 derden prijs, be
nevens een beker voor de fraaiste Inzending
krielhoenders. een beker voor de fraaiste in
zending slerdulven en een verguld zilveren
medaille voor de fraaiste sierduif der geheele
tentoonstelling.
GR. HOUTSTR. hoek GR. MARKT
M iiiiuiRiiiini niii i BSsmsuamnMiHMMi
Heerenmodemagazijn
KuJMBWaillMBIul£liMaH.iaESiailKiaB
GROOTE KEUZE
NUTTIGE
DE VERMOORDE
ONNOOZELHEID.
OF: DE OPGESOUPEERDE ƒ500.—
Gekleed in een keurig-net costuum, spor
tief opgemaakt met een ceintuur en „sport
zakken", maar waarvan de kleur zwart
eenigszins in tegenspraak was met de
jeugdige opvatting, waarvan deee „kwieke"
kleeding getuigde, stond de grijze, clean
shaven, 57-jarige fabrieksarbeider, uit Wor-
merveer, voor den Haarlemschen Politie
rechter. Zijn kleeding kon symbolisch wor
den opgevat, want deze oogenschijnlijk be
daagde heer bleek te zijn van een dartele
joligheid, die menig jongere van onzen tijd
beschaamd kan doen staan en hij weet nog
de bloemetjes buiten te zetten als een eer
stejaars-student.
Eenigen tijd geleden, had hij een verzeke
ring gesloten en ingevolge deze verzekering
werd hem op 14 Augustus van dit jaar f 500
uitbetaald.
Toen, met- die 500 pop op zak. vierde hij de
neigingen van zijn jong hart den vrijen teu
gel. Hij stak zich voor f 100 in de kleeren,
plaatste een huwelijksadvertentie en ging
met verschillende van de dames, die op deze
annonce gereflecteerd hadden natuur
lijk niet met allen tegelijk, maar met elk
afzonderlijk in Den Haag goede sier ma
ken. Als menscherikenner en man van er
varing begreep hij, dat iemands eigen
schappen het duidelijkst blijken in den on
gedwongen omgang.
Dit alles was nu tot daaraan toe. Iets
strafbaars was er op zichzelf niet in. Hij
mocht naar eigen vrijen wil handelen, zooals
hij deed.
Maarer was toch een heel leelijkev
kant aan het geval. Want deze fabrieksarbei
der was op 't gemelde tijdstip failliet en dat
faillissement was nog volstrekt niet afge
wikkeld. Tegenover een passief van ruim
f 4QQ0 stond een actief van f 300: de waarde
van zijn meubeltjes. .En de f 500 van de ver
zekering had hij dui niet ten eigen bate en
ten bate der Haagsche trouwlustige dames
mogen aanwenden, maar hij had kennis
moeten geven aan den curator in zijn faillis
sement, dat zijn actief met f 500 was ver
meerderd.
De man verzuimde dit schromelijk en deed
het ter terechtzitting voorkomen, alsof hij
aan de kinderlijke dartelheid, die hij door
zijn daden al had getoond, ook de on
schuld en de onnoozelheid van een kind
paarde.
„Ik ben zoo niet met die zaken op de
hoogte, Edelachtbare", zeide hij. „Ik heb'mij
nooit met slechtigheid opgehouden. Ik dacht
er heelemaal niet aan en ik moest nog be
lasting betalen ook. Ik heb altijd netjes en
correct geleefd. Ja ik heb een paar dagen in
den Haag plezier gemaakt, dat is waar
Aan den curator, die door een toeval achter
het ongeoorloofde feit was gekomen, had hij
geschreven, dat het geld er niet meeT was.
maar dat hij er „in zijn vacantie nog al een
goed gebruik van had gemaakt; gelukkig
onwetend".
Het O.M. geloofde niets van deze onwe
tendheid. Iedereen weet wel dat hij. als hij
geld in handen krijgt, terwijl hij failliet is,
dat geld aan den curator behoort af te dra
gen. Verdachte staat te Wormerveer bekend
als iemand, die zich nog al met politiek bezig
houdt, maar iets ongunstigs had de Officier
niet van he'm vernomen. Maar wat hy nu ge
daan had, vond spr. toch wel ernstig. De
eisch luidde: 3 maanden gevangenisstraf.
Na dezen eisch begon de verdachte zich
nog eens met nadruk voor te doen als de ver
moorde onnoozelheid: hij vond het ver
schrikkelijk en hij wist heusch niet, dat hij
verkeerd gehandeld had, anders had hij
het werkelijk niet gedaan en hij had toch zijn
belasting betaald
„En nu moet u uw mond houden!" zei de
Politierechter, die geen aanleiding voor ver
dere gedachtenwisseling zag. „Ik veroordeel
u tot twee maanden gevangenisstraf
HET AFSCHEID VAN
MAJOOR K. A. RöVEKAMP.
EEN TREFFENDE HULDIGING.
Zaterdagmiddag heeft, gelijk wij in het vo
rig nummer reeds in het kort meldden, in
hotel Lion d'Or de huldiging plaats gehad
van majoor K. A. Rövekamp, die, zooals on
zen lezers bekend is met ingang van 1 Octo
ber jL eervol ontheven is van het commando
van de Schoolcompagnie Motordienst.
Verscheidene actieve officieren uit het gar
nizoen, officieren van het Vrijwillig Land
stormcorps en reserve-officieren uit het ge
heele land hebben van deze gelegenheid ge
bruik gemaakt om afscheid van den majoor
te nemen en hun waardeering uit te spreken
voor de wijze, waarop de majoor zijn vele
werkzaamheden steeds heeft verricht.
Namens de commissie tot huldiging heeft
majoor C. D. C. Appeldoorn gesproken die
allereerst mededeelde dat het commissielid
reserve luitenant-kolonel tit. mr. A. ba:on
van Heeckeren Keil verhinderd was.
Spreker zeide vervolgens, dat het ont
stellende bericht, dat majoor Röve
kamp eervol ontheven was van het com
mando van den S. C. M. D., iedereen overval
len heeft. Dat niemand het kon gelooven,
bleek alras uit de vragen, die onderling door
velen werden gesteld. Het waren allemaal
vragen en uitdrukkingen, die spraken van
groot vertrouwen in den commandant, eer
bied voor zijn veel omvattende kenn.s, en
bovenal van persoonlijke genegenheid. En d-t
is geen wonder. Vooral voor de ouderen, die
vrijwel van de oprichting van de School
compagnie onder hem gediend hebben, was
hij één geworden met den Motordienst. In
allen eehvoud en zonder ruchtbaarheid heeft
hij daaraan hard gewerkt. Hij heeft gezwoegd
om te zorgen, dat mocht het eens noodig zijn.
de Nederlandsche soldaat kan rekenen op
een goed georganiseerden aanvoer van le
vensmiddelen en munitie, alsmede op tijdige
en vlugge afvoer van gewonden.
Toen Majoor Rövekamp in 1919 bij den Mo
tordienst werd geplaatst, had de techniek var.
den auto voor hem geen geheimen meer. Het
sprak als vanzelf dat, toen in Juii 1921 de
Schoolcompagnie opgericht werd, hij als
commandant aangewezen werd.
Majoor Rövekamp aanvaardde zijn com
mando met een kleine staf. Het oefenings
materiaal bestond uit 8 personenauto's. 2
vrachtauto's en 6 motorrijwielen, welke ma
chines al vele dienstjaren achter den rug
hadden. Erg druk leek zijn werkkring niet,
maar hij pakte dadelijk flink aan. Later kwa
men vele officieren en onderofficieren uit
het Nederlandsche en Ned. Indische leger een
schat van kennis in zijn modellenkamer op
doen. Er ontstonden scholen voor reserve of
ficieren en onderofficieren, waarvan de op
leidingen onder zijn toezicht kwamen.
Spreker schetste de oude G M. C. wagens,
waarmee vele mililiiren hebben leeren rijden.
Thans zijn ze door zijn toedoen voor een groot
deel vervangen door Fords. Na den tegen-
woordigen toestand besproken te hebben, ver
volgde spreker dat de opleiding te Haarlem
voortreffelijk is. Majoor Rövekamp is er al
tijd in geslaagd, onder de jongelui een pret-
tigen kameraadschappelijken geest te kwee-
ken, die voor hen het verblijf te Haarlem
tot een periode van hun leven maakte, waar
aan zij steeds met genoegen terug denken.
En één maal officier komen zij met de oudere
officieren telkenjare terug op de volledige en
gecomprimeerde cursussen. Met lof wordt
altijd over deze cursussen gesproken.
Als lid van diverse commissies heeft de
commandant vele nuttige adviezen gegeven.
Hoe bescheiden hij ook dat deed, toch bleef
het in leidende kringen niet onbekend, ge
tuige het feit, dat de Koningin hem deco
reerde met het ridderkruis van de Oranje
Nassau-orde met de zwaarden. Deze onder
scheiding heeft hij verdiend.
Voor alles wat majoor Rövekamp gedaan
heeft, zeggen we hem dank. We willen het
echter niet bij woorden laten. Wij wilden onze
dankbaarheid ook neerleggen in een stoffe
lijk huldeblijk. Er is lang gepeinsd, een sym
bool te vinden, waarin onze gedachten uitge
drukt zijn, n.l. een bewijs van veelzijdigheid.
Vervolgens bood spreker een sigarettendoos
met inscriptie aan, als symbool van dank
baarheid en een sigarettenkoker, als een
symbool van trouw, naar aanleiding van de
trouw, die de majoor aan de sigaretten
heeft gezworen. Beide symbolen zijn toch nog
niet voldoende, om al onze gedachten uit te
drukken. We willen U ook in deze moeilijke
periode hoop geven. Een horloge zij het
symbool van hoop. Moge het eens den tijd
aanwijzen, dat ons „vaarwel' van heden ,een
tot wederzien" is geworden, besloot spreker
onder aanbieding van het geschenk.
In zijn dankwoord zeide majoor Rövekamp
dat deze eervolle ontheffing inderdaad on
verwacht was gekomen en een zware s'ag
voor hem was geweest. Wat het weerzien be
trof, hierop had spreker weinig hoep. Inmid
dels zijn de vele bewijzen van sympa'hie een
groote troost voor hem. Spreker hoopte, dat
de vriendschapsbanden in de toekomst voort
mochten duren.
Tenslotte dankte majoor Appeldoorn de le
den van de commissie, in het bijzonder res.
kapitein J. C. Scheffer, voor de uitstekende
voorbereiding.
Hiermede was deze treffende huldiging be
ëindigd.
PERSONALIA.
De heer T. Monas te Haarlem is te 's-Gra-
venhage geslaagd voor het examen Staathuis
houdkunde M. O.
NUTSSPAARBANK TE HAARLEM
Vergelijkend overzicht over Nov. 1930-1929
Aantal behandelde posten 14397 (v. j.
16495) Aantal inlagen 10172 (v. j. 12363). Aan
tal terugbetalingen 4225 (v. j. 4132». Ingelegd
f 690.653.37 Cv. j. f 621.276.73 1 2Terugbe
taald f 553.408.81 (v. j. f 580 280.87». Meer
Ingelegd f 137.244.56 (v.j. f 40.995.86 1 2». Aan
tal nieuwe boekjes 340 (v. j. 335). Aantal af
betaalde boekjes 139 (v. j. 152). Spaarbusjes
op 30 November 1930 in omloop: 3446. Gele
digd in November 1930: 328 busjes met totaal
f 6903.14 1 2. Aanta! kluisloketten verhuurd
op 30 November 1930 253.
TOONEELAVOND „ONS GENOEGEN".
De tooneelavonden van de Ontspannings-
vereeniging „Ons Genoegen" genieten een
goede reputatie, en zoo was het geen wonder
dat ook Zaterdagavond de zaal van den
Schouwburg Jansweg goed bezet was, toen de
tooneelclub der vereeniging een opvoering
gaf van "De Duistere Gast", een klucht in
vier bedrijven van Henk Bakker. De voorzit
ter, de heer S. van de Wateren sprak een
kort openingswoord en daarna begon men
met entrain en vlot 't tooneelstuk. dat zich goed
leent voor een avond als deze, te spelen. Het
is niet noodig om alle rollen afzonderlijk te
bespreken, doch een uitzondering moeten wij
toch maken met de heeren Van Delden en
Sernee, die de belangrijkste rollen vervulden,
Het lachsucces kwam voornamelijk op reke
ning van laatstgenoemden heer voor zijn ko
mische vertolking van de veldwachtersrol.
De titelrol werd in handen van den heer
Baan een zeer geslaagde vertolking en de
heer Van Olffen gaf een goeden boerenknecht
Wij kunnen zeggen dat ieder met enthousi
asme meewerkte om de geslaagde opvoering
te verkrijgen, die het dan ook geworden is.
„The Happy Band" onder leiding van den
heer E. Paap, bracht tijdens de pauze popu
laire muziek ten gehoore. Hetzelfde ensemble
wist op het bal. dat den avond besloot, een
uitstekende stemming onder de bezoekers te
brengen.
31 Mei viert de vereeniging haar 5-jarig
bestaan, waartoe een commissie gevormd is.
De voorzitter daarvan hield een rede, waarin
hij de leden opwekte om al het mogelijke te
doen, opdat dit feest zal slagen.
(Reeds ln een deel van de vorige oplaag
opgenomen.)
ESPERANTO IN DE HANDELS-
CORRESPONDENCE.
HET NUT NOG NIET GROOT.j
Ter beantwoording van een door den mi
nister van onderwijs gestelde vraag heeft de
tweede afdeeling van den Onderwijsraad t.e
's-Gravenhage tot de Kamer van Koophandel
het verzoek gericht om hem in te lichten, of
het naar het oordeel van de Kamers juist is,
dat gelijk beweerd wordt (b.v. in het tijd
schrift van het Nationaal Bureau voor On
derwijs op economischen grondslag), dat
reeds thans in de handelscorrespondent!»
met de Oostzeelanden, met de Balkanstaten,
Rusland en Polen veelvuldig van esperanto
gebruik gemaakt wordt en dat in de handels
correspondentie met Japan en China hef
Engelsch steeds meer door esperanto wordt
verdrongen.
Voorts vroeg de afdeeling, welke verwach
tingen de Kamers koesteren omtrent het ge
bruik van esperanto voor de handelscorres
pondentie.
Het Bureau der Haarlemsche Kamer van
Koophandel stelt thans aan de Kamer voor,
aan den Onderwijsraad mede te deelen, dat
uit 35 door de Kamer ontvangen antwoorden
blijkt, dat het gebruik van esperanto in de
handelscorrespondentie met bovengenoemde
staten niet voorkomt en dat het 't Engelsch
niet heeft verdrongen.
De Kamer is van meening, dat althans
voorloopig geen verwachtingen van beteeke-
nis van het gebruik van esperanto gekoesterd
kunnen worden.
Enkelen, die de vragen beantwoordden,
zijn van meening. dat voor het internationale
handelsverkeer de invoering van esperanto
van belang zou kunnen zijn. doch dat niet
eerder eenig practlsch resultaat verwacht
kan worden voor en aleer de belangstelling
hiervoor veel algemeener geworden is dau
zij thans is.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
zijn pijnlijk en duren lang omdat de huid
vernield is. Akkcr'sKloosterbalseraerop
verdrijft dadelijk de pijn. doet de blaren
verdwijnen en ge houdt geen litteekens.
„Geen goud
zoo goed"
FEUILLETON
Duff haalde z'n schouders op. „Een mooi
gevoel van eer", merkte hij op. „Hoewel lk
toch zoover wil gaan om u geluk te wen-
„Dank u", antwoordde Beetham. Hij nam
z'n Jas op. „Ik mag wel zeggen dat, onge
twijfeld uit zelfzuchtige motieven, ik
wenschte dat u hem zoudt vinclen. En ser
geant Chan hier. zorgde er voor dat ik niet
werd teleurgesteld."
Mijn hartelijke gelukwenschen, sergeant.
Maar ik weet dat uw ras en ik niet verwon
derd zijn."
Chan boog. „Uw woorden zullen altijd
blijvende en mooie bloemen van Jaspis voor
me zijn."
„En nu ga ik weg", zei Beetham en ver
trok.
Duff nam sir Frederic's brieventasch op.
Misschien zoudt u gaarne deze aanteeke-
ningen willen zien. sergeant?" merkte hij op.
Chan sprong op uit z'n overpeinzingen.
„Vergeef me m'n domheid" antwoordde hij.
„Ik zei dat u misschien gaarne deze aantee
keuingen zoudt willen inzien?"
Charlie schudde van neen. „M'n nieuws
gierigheid is geheel uitgebluscht als vuur
door regen die neerstroomt. We hebben, ten
slotte achter het gordijn gekeken, waarover
Sir Frederic sprak, on nu ben ik tevreden.
Op het oogenblik was ik verdiept in een
akelige gedachte. Er gaat geen boot naar
Honolulu voor aanstaanden Woensdag. Nog
vijf vrceselyko dagen."
Duff lachte. „Nu, ik heb die aanteekenin-
gen haastig doorgezien. „Sir Frederic had
met zekere vrienden van dien portier te
Londen gesproken. Maar de man zelf was ge
storven eer de Yard over hem hoorde, en de
bewijzen van z'n maats waren vaag niet
z.-o dat ze voor het hof gebracht konden
worden. De bevestiging van Eve Durand
was nog noodig en deze wilde Sir. Frederic
beslist, liet koste wat het wilde, hebben."
„Hoe wist Sir Frederic dat Eve Durand ln
San Francisco was?" zei Kirk.
Die informatie kreeg hij door een brief
van mrs. Tupper-Brock, aan een tante ir.
Shanghai. Hier is een afschrift van den brief
in. Er stond in dat Eve Durand, in het Kirk-
gebouw een betrekking had. wat natuurlijk
verklaart, dat hij z'n hoofdkwartier bij u
zoo gaarne wilde opslaan. Mr. Kirk. Maar hij
had haar nog niet gevonden. Hij stierf zon
der die voldoening te hebben, de arme ke
rel. Z'n keuze viel op Miss Lila Barr. Hij
durfde niets aan Mrs. Tupper-Brock te vra
gen, uit vrees dat Eve Durand weer tus-
schcn z'n vingers door zou glippen. Dien
avond van hel diner zette hij een val neer
het bureau niet afgesloten, de brandkast
open. Hij hoopte dat iemand er ln zou slui
pen om een kijkje te nemen. Op dat en de
kans om Jennie Jerome, of Marie Lantel-
me te kunnen identificecren, had hij zijn
vertrouwen gevestigd."
„Hij zou het gewonnen hebben als hij was
blijven leven", merkte Chan op.
„Geen twijfel aan. In Peshawar stelde hij,
tot z'n eigen voldoening, de manier vast,
waarop Eve Durand Indië had verlaten. Als
hij haar gevonden zou hebben, zou hij haar
verteld hebben wat hij wist, en zou zij haar
geschiedenis verteld hebben, juist zooals hij
hier vanavond heeft gedaan. Z'n lang zoeken
naar den moordenaar van Hilary Galt zou
daar dan geëindigd zijn. Arme kerel!" Duff
nam z'n jas op en Kirk hielp hem er mee.
„Ik zal de brieventasch meenemen", vervolg
de de inspecteur, ,,'t Zal bij Scotland Yard
z'n nut kunnen hebben.". Hij stak z'n hand
uit. „Sergeant Chan, alleen reeds de ont
moeting met u zou m'n lange reis goed ge
maakt hebben. Kom eens op 'n keer naar
Londen. Ik zal u dan ook eens laten zien hoe
we daar werken."
Chan glimlachte. U bent al te vriendelijk.
Maar de postbode met verlof heeft gewan
deld tot z'n voeten pijn deden, en als lk zoo
vrij mag zijn de opmerking te maken, als hij
ooit weer eens verlof neemt, dan zal dat
zijn omdat ze er hem met een flinke revolver
toe dwingen.".
„Het verwondert me niet." was Duff's ant
woord. „Mr. Kirk, 't deed me veel plezier ook
u te leeren kennen. Vaarwel, en veel geluk
voor u beiden."
Kirk liet hem uit. Toen hij terugkwam,
stond Charlie voor het raam en staarde
neer op de daken der stad.
Hij keerde zich om.
„Nu ga ik Lnpakken", zei hij.
„Maar daar heb je vijf dagen voor", zei
Kirk.
Charlie schudde z'n hoofd. „De gast die te
lang blijft, vermindert in waarde evenals
ongebruikte visch. U bent zoo goed voor me
geweest nog meer zou me verlegen ma
ken. Ik vertrek meteen."
„O, neen!" riep Kirk uit. „Die goede oude
Paradise zal het diner spoedig binnen bren
gen.
„Vergun me, als het u blieft de weelde,
om eindelijk een begin te maken met te
meenen wat ik zeg".
Hij ging naar z'n slaapkamer en kwam
binnen verwonderlijk korten tijd terug. Ik
had al zoo goed als alles ingepakt." ver-
klaardehij. Hij keek naar het raam. De
heldere maan schijnt vanavond in Honolulu
Ik denk aan die avonden lange, met lan
ge gesprekken, lang thee drinken, lang sla
pen en lange, vredige droomen." Hij ging
naar de hal waar hij hoed en jas had achter
gelaten. „Ik weet niet hoe ik woorden zal
vinden, om de groote dankbaarheid uit te
drukken die ik gevoel", zei hij. toen hij weer
binnen kwam. Tegenover een goedheid als
de uwe
De deurbel ging over, een schel, aanhou
dend trekken. Charlie stapte de slaapkamer
binnen. Kirk deed open en liet Sfill Rankin,
den verslaggever, binnen.
„Waar is Chan?" vroeg hij buiten adem.
„Hij is naar z'n kamer gegaan en zal wel
dadelijk terugkomen."
„Ik wilde hem gaarne bedanken", vervolg
de Rankin op luiden toon. „Hij heeft me be
handeld als een prins. Ik heb het eerste
bericht hier in de stad uitgegeven. En ik
heb nieuws voor hem er is juist een
vrouw in Oakland vermoord, onder de meest
eigenaardige omstandigheden. Er zijn aller
lei soorten brutale leiddraden, en daar hij
toch niet kan vertrekken voor de volgende
week
Kirk lachte. „Vertel hem dat maar," stel
de hij voor.
Ze wachtten even; toen ging Kirk naar de
slaapkamer. Hij liet een kreet van verwon
dering hooren. De kamer was leeg. Een deur
die naar de gang leidde stond open. Hij ging
er door en ontdekte dat de deur boven aan
de trap die naar de kantoren leidde ook op
een kier stond.
..Rankin", riep hij, „kom eens hier als je
blieft."
Rankin kwam. „Wel, waar is hy nu?"
Kirk ging den verslaggever voor naar be
neden-De kantoren waren donker. In de tus-
schenkamer knipte Kirk het licht aan. Na
een haastigen blik in het rond. wees hy naar
het raam dat op den branduitgang uitkwam,
't Was opgeschoven zoo ver het kon.
(Slot volgt).
