JaiMiieËs9 nieuwe film.
KUPKOY
2
ets
LETTEREN EN KUNST
Radiomuziek der week.
EEN VOORBESPREKING
Gevatte Koude
BIOSCOOP
SNEEUW.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 27 DECEMBER 1930
DERDE BLAD
Liebling der Götter.
door KAREL DE JONG.
Ditmaal wil ik allereerst de aandacht der
radio-luisteraars vestigen op het concert
dat a.s. Zondagmiddag door het Amster-
damsche A Capellakoor „Bel Canto" voor de
K.R.O. gegeven wordt, niet slechts omdat
onze stadgenoot Douwe Draaisma er aan
meewerkt, maar ook en nog in veel hoogere
mate, omdat daar eenige vocale werken
van Palestrina en Josquin des Prés zullen
worden ten gehoore gebracht, die tot de
beroemdste van alle tijden behooren. Gio
vanni Pierluigi, wiens familienaam „Santé"
geweest schijnt te zijn, doch die naar
Eijn geboorteplaats steeds „Da Palestrina"
wordt genoemd, is in 1524 of 1526 geboren en
in 1594 te Rome overleden. Evenals Bach
heeft hij zijn geheele leven in bescheiden
omstandigheden en in financieele en maat
schappelijke afhankelijkheid doorgebracht;
©venals Bach beteekent hij het hoogtepunt
van een geheel muzikaal tijdperk. Palestrina
was van zijn jeugd tot aan zijn dood in ker
kelijke dienstbetrekking; niet minder dan 15
Pausen heeft hij gediend. Behalve veel waar
deering, (de eeretitel „Princeps Musicae"
werd hem reeds tijdens zijn leven toegekend)
heeft hij ook veel miskenning ondervonden.
Eerst bij zijn dood scheen men te beseffen
wat men in hem verloren had: een kardi-
naalsbegrafenis viel aan zijn stoffelijk over-
echot ten deel. De vruchten van Palestri-
na's ernorme werkzaamheid zijn uitgegeven
In 33 folio-deelen. Daarin vindt men 93 van
vier- tot achtstemmige missen, een zeer groot
ieantal van vier- tot twaalfstemmige motet
ten, voorts Hymnen, Offertoriën, Litanieën,
Magnificats, Lamentatiën en Madrigalen.
Deze laatste (zijn eerste werken), behooren
tot de wereldlijke muziek; hoe nobel en ge-
kuischt die van Palestrina ook zijn, toch had
in de latere jaren tot de extatische vroom
heid gekomen componist er berouw over ze
te hebben geschreven. In de werken van Pa
lestrina bewondert men naast het geweldige,
onevenaarbare contrapuntische meester
schap den rijkdom van het expressieve ver
mogen en van het coloriet, die zich in deze
uitsluitend vocale muziek openbaart. Van
zijn missen is, hoewel vele axxdere van hem
er in beteekenis niet voor onderdoen, de Mis-
sa Papae Marcelli de meest bekende. Zij is
zoo genoemd als hulde aan zijn beschermer,
kardinaal Marcelli Cervini, den lateren paus
Marcellus EI. Van deze missen zegt Ant. Aver-
kamp: „Iets zoo meesterlijk en schoons op
het gebied van kooi*muziek is noch vóór hem
noch na hem tot op den huidigen dag ge
schreven. Het geheim dezer kunst is door den
toondichter mede in het graf genomen." Van
bovengenoemde mis zullen Zondag Kyrie,
Gloria, Sanctus en Benedictus worden ge
zongen; bovendien zullen twee beroemde mo
tetten van hem worden uitgevoerd. Het is
waar dat velen tegenwoordig in den beginne
min of meer vreemd staan tegenover deze
verheven-kunst en moeite hebben haar uitin
gen te begrijpen, maar dat neemt niet weg,
dat een waar muziekliefhebber er prijs op
moet stellen, dat hem de gelegenheid gegeven
wordt er mede kennis te maken.
Josquin des Prés (pl.m. 14501521) is de
grootste meester der vóór-Palestrinaschen
tijd. Hij is in Henegouwen geboren en werkte
achtereenvolgens te Milaan, Rome, Terraza.
Kamerijk, Modena en Condé. alwaar hij als
domproost overleed. Hij genoot in Rome groote
beroemdheid en stond later met den Fran-
schen koning Lodewijk XII op vertrouwe-
lijken voet. Ook de priester-componist Josquin
heeft, behalve vele kerkelijke werken, een
aantal wereldlijke (Chansons) geschreven,
die getuigen van zijn schalkschen geest en
volmaakte beheersching ook van dit terrein.
„Nu ze in prachtigen druk voor ons liggen, is
het de taak van alle eerste rangs kleine koor-
vereenigingen, ze ten uitvoer te brengen,
meent Averkamp, die zegt dat ze ook thans
nog kunnen gelden als model voor een vocaal
compositie. Maar zijn kerkelijke composities
bewijzen niet minder zijn geniale gaven; zijn
Ave Maria noemt Averkamp „een en al liefe
lijkheid". Een volledige uitgave van Josquins
werken wordt door de „Vereeniging voor
Nederlandsche Muziekgeschiedenis" onder
leiding van Prof. Dr. A. Sniyers bewerkt.
Tomaso Ludovico da Vittoria (15401613).
een Spanjaard, was een tijdgenoot en vriend
van Palestrina. Van hem zal een 4-stemmig
vrouwenkoor worden uitgevoerd.
Du sublime au comique, il n'y a q'un pas
In een overzicht als dit. Ik stap dus plotseling
met een zeven-mijlslaars over naar de opera
„Fra Diavolo", van Daniël Franqoïs Esprit
Auber (17821871), wiens ..Muette de Portici"
vooral voor ons Nederlanders historische be
kendheid heeft gekregen, doordat de uitvoe
ring er van op 8 Aug. 1830 te Brussel het
sein werd van den opstand van België tegen
de regeering van W;llem I. Auber heeft tot
zes dagen vóór zijn dood gecomponeerd. Hij
was de opvolger van Chérubini als directeur
van het beroemde Parijsche Conservatoire
en het werpt een eigenaardig licht op zijn
muzikale smaak en ontwikkeling, dat hij van
Beethovens Symphonieën zeide: „Je n'y
comprends mot". Wie „Fra Diavolo", welks
frischheid en levendigheid thans nog geprezen
worden, wil hooren, moet Zondagavond op
Hamburg afstemmen.
Een zeer zwaarwichtig, belangrijk en veel
zijdig programma zendt Weenen Maandag
avond uit. Men vindt daarop de Tweede
Symphonie van Brahms, het Tweede Cello
concert van den modernen Ehxitsóhen, rhyth-
misch levendigen en plkanteD componist
Paul Hindemith, de Variaties en Fuga op het
thema van Mozarts bekende pianosonate in
A van Max Reger, onlangs door Willem en
Hendrik Andriessen hier voor 2 pianos ge
speeld, maar oorspronkelijk voor orkest ge
schreven, en „Till Eulenspiegels lustige
Streiche" van Rich. Strauss, een der geestig
ste en geniaalste orkestwerken uit de heele
litteratuur.
Voor Donderdag vinden we een piano
voordracht van Mevr. S. Bosmans-Benedicts
voor de A.V.R.O. aangekondigd. Het pleit
wel voor de onverzwakte energie van deze
reeds bejaarde pianiste, die destijds tot de
meest begaafde en bekende der Nederland
sche klavierkunstenaressen behoorde, dat zij
een programma als het op pag. 47 der Radio
bode voorkomende nog aandurft. Een slot
nummer als „Mazeppa" van Liszt is zelfs voor
jongeren geen peulschilletje! Hoewel opvat
tingen en speelmanleren zich mitsdien veels
zins gewijzigd hebben lijkt het nu, vooral
voor vele jongere pianisten interessant zich
een wijle onder het onzichtbare gehoor dei-
oudere kunstzuster te schakelen.
De „Reformatioris-Symphonie" van Men
delssohn, die Vrijdagavond door Parijs wordt
uitgezonden, wordt hier zelden of nooit uit
gevoerd. Zij is pas in 1868 in druk verschenen.
Op de Hervorming heeft vooral het laatste
hoofddeel betrekking: de kern daarvan is
Luthers koraal „Ein feste Burg waaromheen
zich middeleeuwsche krijgshaftige melodieën
groepeeren. Ook in het eerste hoofddeel wordt
op de Reformatie gezinspeeld, het duidelijkst
in de melodie van het Luthersche Amen. dat
ook Richard Wagner in zijn .Parsifal" opge
nomen heeft (a. a. I b. cis. d. e. e Het
beginthema heeft overeenkomst met dat van
de inleiding van Haydn's Londoner Sympho
nie in D. De Reformations-S. schijnt uit Men
delssohn's jeugdjaren te dateeren; de themas
zijn stroever .dan de vaak wat weekelijke uit
zijn latere werken. Zijn „Schotsche" en „Ita-
liaansche" S. zijn intusschen veel meer alge
meen bekend geworden.
Omtrent het door de V.A.R.A. voor Vrijdag
middag geanone.eerde „Paedagogisch Con
cert." wil ik opmerken dat men de gelegenheid
zal hebben een strijkkwartet van onzen tot de
zeer moderne polytonalisten behoorenden
landgenoot Willem Pijper te hooren tusschen
het vrïendelijk-geestige „Complimenteerkwar-
tet" op. 18 no. 2 van Beethoven en het
„Jeugdkwartet" van Mozart in. Ik ben be
nieuwd naar den indruk die het in deze klas
sieke omlijsting zal maken.
Liefhebbers van kamermuziek kunnen Za
terdagavond uit Londen (Reg.) het hier bij
mijn weten nimmer in 't openbaar gespeelde
strijkkwintet in G. op. Ill van Brahms hooren
'n werk. welks schoonheden er wel niet boven
op liggen, en dat vooral in zijn eerste hoofd
deel vrij gecompliceerd is. maar dat in zijn
eenvoudig menuet en uitgelaten finale, waar
in ook Hongaarsche motieven een rol spelen,
ook reeds bij een eerste hooren genot kan
verschaffen.
MUZIEK.
HAARLEM'S GEMENGD KOOR
WEIHNACHTSORATORIUM
De traditioneele Kerstuitvoering van vier
der zes cantates van Bach, die onder den ti
tel „Weihnachtsoratorium" bijeengevoegd
zijn, geeft weinig aanleiding tot bijzondere
opmerkingen, daar zij weinig van de vorige
afwijkende eigenschappen had of indruk
ken schonk. De uitvoerders: dirigent, solisten,
koor en orkest waren dezelfde als voorheen,
en meer dan onbeteekenende wijzigingen, als
het kiezen of weglaten van een of andere
aria waren niet te verwachten, of 't zou een
steeds hoogere volmaking van den koorzang,
wat toonvorming, nuanceering, uitdrukkings
kracht en uitspraak betreft, geweest moeten
zijn. Maar voor zoover te bespeuren viel, ble
ven ook al deze factoren in den status quo
ante.
Bij een vaker hooren, zooals bij deze gere
gelde jaarlijksche uitvoeringen, blijkt wel
duidelijk dat het Weihnachtsoratorium lang
niet de muzikale beteekenis bezit van de beide
Passionen of de H moll-Messe. Zooals ver
scheidene nummers van het Weihnachts
Oratorium oorspronkelijk voor andere wer
ken bestemd waren, zoo kan de hoorder zon
der bezwaar er een of andere willekeurige
tekst bij denken. De meeste koornummers
venoonen een zekere uniformiteit; het fees
telijk karakter moet vooral door de hooge
d-trompet bij gebracht worden. Vele arias,
die volgens den tekst een blijde stemming
zouden doen verwachten, zijn in mineurtoon
aarden geschreven en konden in een Passion
thuis behooren. Resten als schoone stukken
de Symphonie en het Wiegelied der tweede
Cantate en verschillende der Koralen. In
deze laatste was de koorzang ook het mooist
en de medewerking van het jongenskoor gaf
aan de sopraanmelodie een eigenaardige
frissche kleur, maar tevens een versterking,
die. gezien het overwegende geluidsvolume
aer sopranen tegenover de andere koorpar
tijen, niet bepaald noodig kon genoemd wor
den. Een tiental uitgelezen sopraanstemmen
vermelden in twee duetten de partij, die door
Bach voor een soliste aangegeven was; een
wijziging, die geen nadeel met zich bracht,
want het ensemble klonk heel goed- Daar
geen met de overige solisten gelijkwaardige
sopraan aanwezig w«s bleef de bekende Echo
aria ditmaal achterwege, evenmin een na
deel, want de aardigheid van dit stuk doet
397
Bij gevatte Koude in hoofd en ledematen, Rheu-
matische pijnen, Griep en In'luenza. Hooidpijn,
Kiespijn, Aangezichtspijn en vastzittende Hoest,
gebruike men
Mijnhardt'» Poeders.
Deze werken genezend en nemen de pi;nen weg.
Prijs per poeder 8 cent en in doozen van 6 stuks
45 cent. Alleen echt wanneer doos en poeders
voorzien zijn van den naam Mijnhardt. Let hierop!
Vraag ze Uw Drogist
tegenwoordig wel eenigszins als verouderd en
naief nan.
De drie vocale solistenTheodora Versteegh
Jac- van Kempen en Jac. Caro handhaafden
over 't algemeeix hun oude reputatie. Wel
scheen in het eerste tenor-recit-atief de zan
ger eenige moeite te hebben om ziOh tot de
hooge a op te werken, maar spoedig acclima
tiseerde Van Kempen en zong hij met zijn
gewone gemakkelijkheid. Zijn twee bravour-
arlas gelukten ais steeds voortreffelijk. Caro
imponeerde weer 't meest met zijn ..Groszer
Herr und starker König", Theodora Ver
steegh bekoorde vooral met de lieflijke Ber
ceuse. In haar laatste aria vervulde Vonk
uitnemend de obligaat-vioolpartij. De reci
tatieven werden als gewoonlijk door Bets Ne-
derkoorn aan het clavecin begeleid, en de
bassen speelden mede, of er ,.con"- of „senza
str." bij aangegeven was. En het clavecin
deed verder voortdurend, behalve in de ko
ralen, dienst als continuo, evenals in den tijd
toen de dirigent als maestro al cembalo het
geheel moest leiden en steunen. Voor onze
moderne ooren klinkt dat wel eenigszins als
een imitatie-antiquiteit en het zou mij niet
verwonderen als velen met my er de voor
keur aan zouden geven, Indien het aan
houdende getjingel van het clavecin weg
gelaten werd uit de orkestbegeleiding en be
perkt tot de begeleiding der recitatieven.
't Orkest kweet zich grootendeels voldoen
de van zijn taak; eiikele ongelukjes kwamen
voor, maar behoeven niet in 't bijzonder ge
memoreerd te worden.
Een opmerking van uiterlijken aard: Is
het noodig of wenschlijk, dat bij dit Orato
rium, dat toch een feeststemming vertolkt,
het vrouwenkoor nagenoeg geheel in het
zwart verschijnt? Voor de Passionen heeft
dit zin, met Kerstmis willen we kleurigheid
zien en is rood overheerschend- Wat kleur en
fleur is in .deze donkere dagen welkom.
Als gewoonlijk was deze uitvoering zeer
druk bezocht.
K. DE JONG.
LUXOR-THEATER
Jij, Zij- en de Camera". „24
uur getrouwd". Duo Bonda.
Voor deze week is het de Directie gelukt
een programma samen te ste'.len dat den be
zoekers alleszins voldoening zal geven. Niet
alleen dat er van goed spel valt te genieten;
er is ook alle reden om hartelijk te lachen.
Reeds het eerste nummer is zeer interes
sant. in het Allerlei zien we het Europa van
33 Jaar geleden waar we de toenmalige mode
nuallermalst vinden. De Torradge vallei is
een fraai gekleurde film. Voorts nog eenige
interessante dingen voor de huisvrouw.
Als eerst© hoofdnummer draait dan: „Hij.
Zij en de Camera", in de hoofdrollen Sue
Carol en Nick Stuart. Deze laatste vervult
de betrekking van film-operateur en we zien
hier de vele en groote moeilijkheden die aan
dat vak verbonden zijn. Heel dikwijls zijn
de werkzaamheden levensgevaarlijk. Met een
vliegmachine gaat de operateur naar den Ve
suvius. waar juist een uitbarsting plaats
heeft. Het is dikwijls angstwekkend, maar
alles komt gelukkig terecht. Door alle avon
turen is een romannetje gevlochten dat ook
veel verwikkelingen veroorzaakt. Sue Carol
is de juiste medespeelster voor Nick Stuart.
Op het tooneel oude bekenden, n-1- het Duo
Bonda. dat alvorens naar het buitenland te
vertrekken deze week nog in het Luxor-
Theater optreedt- Het bevestigde volkomen
den gunstigen indruk dien we er reeds van
hadden.
Als tweede hoofdnummer draait dan: „24
uur getrouwd", in de hoofdrollen Marie Pre-
vost als Cynthia Stockton. Deze Cynthia is
zoozeer door allerlei onnoodige bezigheden
in beslag genomen, dat ze zelfs vergeten heeft
dat haar verlovingsfeest gevierd moet wor
den. Op weg naar huis komt haar auto in
botsing met een wagen van een vrouwen
hater. Ten einde raad verlaat zij de auto en
gaat naar huis met een melk-vrachtwagen
Dat wordt een kostelijke en kostbare rit. Na
heel veel verwikkelingen komt het heele ge
val in orde en is Cynthia gelukkig getrouwd
met
Ja dat ga men zelf maar eens zien Het zal
den bezoekers nog wel verrassen.
Het geheel is over het algemeen een zeer
amusant en mooi programma dat we kun
nen aanbevelen.
REMBRANDT THEATER.
AI Jolson in The Jazz-singer
Is het nog noodig een aanbeveling te
schrijven voor een film, waar Al Jolson in
optreedt? Bovendien is The Jazz-singer al een
oude bekende, die den vorigerr keer met groot
succes werd vertoond. De stem van Al Jolson
heeft een zeer bijzondere charme een genot
om naar te luisteren. Het Kol Nidre, door
hem in de Synagoge gezongen, is ontroerend
door de fijne, reine toon. Jolson heeft een
geheel eigen wijze, waarop hij zijn liedjes
zingt. Voor velen heeft deze wijze een aparte
bekoring, maar er zijn er ook onder zijn
publiek, die hem liever hooren dan zien zin
gen. Behalve het prachtige „Kol Nidre", zingt
hij nog ..Mammy" en ..Dirty Hanis-Dirty
Face", „Blue Skies" en ..Mother O, Mine".
Een prachtige figuur in deze film is de
Moeder, hoe juist en ontroerend weet ze haar
gemoedstoestand steeds uit te drukken. Dat is
echt de moeder voor wie de zoon „millioenen
mijlen wil afleggen om bij haar te komen",
zooals Al in zijn Mammy" zingt.
Mou^je Yudelson. de Sjammes van de
Gemeente, is schitterend.... zoo naar het
leven!
Voor wien deze film nog niet gezien heeft
een prachtige gelegenheid om het verzuim
goed te maken, degenen, die hem al zagen,
zullen bij een herhaling minstens evenveel
Hans Moser.
In vorige recensies hebben wij meermalen
onze teleurstelling er over uitgesproken, dat
Emil Jannings klaarblijkelijk te zeer ver
knocht was aan het eenmaal door hem ge
creëerde type: de fatsoenlijke burgerman
die van den maatschappelijken ladder rolt
en aan lager wal geraakt. ,Der Blaue Engel"
was het laatste 'ongenietbare) specimen van
de reeks herhalingen waaraan de groote
man zich schuldig maakte. Toch was deze
film, zoowel om de wijze waarop zij vervaar
digd was. als om het buitengewoon knappe
spel van Mariene Dietrich een merkwaardig
product van moderne geluidsclnemathografle.
Men had alles in het werk gesteld om van
het scenario (dat een geheel verkeerd idee
gaf van den roman waaraan het was ont
leend) een artistieke verbeelding te geven
en onze bezwaren waren dan ook uitslui
tend gericht tegen het feit dat de kunstenaar
Jannings zich voor de zooveelste maal ver
momde als de gederailleerde intellectueel,
die langs romantisch besneeuwde wegen
strompelt en een rustig plekje zoekt om te
sterven. In „Der Liebling der Götter" heeft
de acteur gelukkig met deze sentimenteele
verlakkerij gebroken. De tenor Winkelman
raakt weliswaar weer iets kwijt (niet zijn
fatsoen maar zijn stem) doch dit heele ge
val is toch in den blijden, optimistlschen
toon gehouden. Jannings vertoont niet het
uiterlijk van iemand die zich in drie maan
den niet geschoren heeft, hij trekt geen
wellustig-wreed omgekrulden onderlip, hij
dwaalt ixiet meer langs besneeuwde wegen en
sterft niet in eenzaamheid op de plaats waar
hij in zijn goeden tijd achting, waardeering
en liefde genoot. Nee, Jannings is hier clean
shaven, opgewekt-, goedhartig, luidruchtig,
een door het geluk verwende, de wereldbe
roemde tenor, de kunstenaar van het for
maat Caruso. Zijn eenige fout ls zijn lucht
hartigheid. om niet te zeggen zijn lichtzin
nigheid. Hij kijkt te veel naar de mooie vrou
wen die om hem heen zwermen, en hij drinkt
te veel champagne. Zijn vrouw komt. er lief
de en waardeering door te kort. Maar de
straf voor de zonde blijft niet uit: ergens
in Zuid-Amerika, raakt de groote Winkel -
mann zijn stem kwijt. Hij keert terug naar
zijn geboorteland, kruipt in een boerderij,
gaat koeien melken en hout hakken, leert
zijn vrouw waardeeren en van harte lief heb
ben en breekt met al zijn slechte gewoonten.
En nu blijft de belooning voor de deugd
evenmin uit: Winkelmann krijgt zijn stem
weer terug, is gelouterd naar lichaam en
geest en aan de zijde van zijn vrouw mag hij
©en nieuw kunstenaarsleven beginnen.
Jannings speelt, deze tamelijk ongecompl!-
ceerde rol wonderwel in den juisten toon. Hij
is ran top tot teen de groote. de we
reldberoemde. de lieveling der Goden. Prach-
zoo niet meer genieten, omdat men bij een
tweeden keer meer op de finesses nog kan I
letten. Op het tooneel vertoont Karl Hermes
zijn levende schilderijen. Een bijzonder fijn
nummer in het programma. De levende beel
den worden zeer fraai uitgevoerd, terwijl de
prachtige Russischen hazewind het geheel nog
een extra cachet geeft, de „finishing touch"
zouden we haast zeggen.
De onuitputtelijke Max Fleischer brengt nu
zijn Geluidsteekenfilm „My Gal Sal", als altijd
een plezier voor het oog en het oor.
Polygoon's Hollands Nieuws, Paramount
Sound News en Fox Movietone Europa Jour
nal mét de Oponingsmarsch, maken het mooie
programma tot één geheel.
„PALACE",
Emil Jannings in „Liebling
der Götter".
Elders op deze pagina vindt men een ar
tikel gewijd aan Jannings mooie film
„Liebling der Götter"; ter aanvulling diene
dat dit werk tweeden Kerstdag reeds bui
tengewoon veel belangstelling trok. Het pu
bliek bleek dit nieuwe product van den groo-
ten Dultschen acteur zeer te waardeeren.
Het bijprogramma is aan voortreffelijke
journaals gewijd. „Ufaton" dat sinds eeni-
gen tijd met succes in „Palace" vertoond
wordt, bevat onder anderen Hollandsche ac
tualiteiten.
„De Fidele Boer" is één van die Juweelen
van films, waarin de geteekende filmheld
Micky The Mouse" optreedt. Wat de Ame
rikanen op dit punt presteeren is wel hoogst
merkwaardig. Op dit gebied zijn zij de Duit-
schers wel verre de baas.
Op het tooneel „The 4 Romanls", zooals
"het op het programma heet: „Musical Act".
Het zijn drie dames en één heer, die op ver
schillende instrumenten een bewijs geven
van haar en zijn groote vaardigheid.
Daarna draait de groote film van Jan
nings, vervaardigd onder regie van Hans
Schwarz. waarin voorts optreden Olga Tsche-
ehowa, Renate Müller, Truus van Aalten en
Hans Moser.
EEN AUTOBIOGRAPmE VAN FOKKER
De bekende vliegtuigbouwer, de heer A. H.
G. Fokker, die op het oogenblik in ons land
vertoeft, heeft zijn ervaringen te boek ge
steld. Deze autobiographic zal onder den ti
tel „De vliegende Hollander" verschijnen.
Verschillende buitenlandsche edities zullen
tegelijkertijd het licht zien.
tig en zeer fijnzinnig geeft hij de diepe ont
roering weer van den man. die tot de ont
dekking komt-, dat het levensgeluk hem ont
glipt is. Het moge waar zijn dat deze film
uit een kunstzinnig oogpunt geringere „fil
mische" waarde heeft dan „Der Blaue Engel",
het is evenzeer waar dat deze Winkelmann
in tegenstelling met „professor Unrath"
geen cliché is. De herhaling van het. Kcval
maakte ..Der Blaue Engel" ongenietbaar, het
frissche. levendige, verjongde spel van Win
kelmann maakt „Der Liebling der Götter"
genietbaar.
Het ls jammer, dat de literaire kwaliteit
van het scenario gering ls. Dit kinderlijke
intigre'tje mist eenheid en kon geen basis
zijn voor een gaaf kunstwerk. Wanneer wordt
er voor den grooten Jannings nu eens een
goed manuscript geleverd, dat de waarborg
zou kunnen zijn voor het tot stand komen
van een degelijke kunstfilm? Aan de regie
ligt het niet Hans Schwarz is een zeer knap
regisseur, maar hoe kan men van niets iets
maken?
Jannings' tegenspelers zijn o.a. Hans Moser,
Renate Müller, Olga Tschechowa en Truus
van Aalten. Vooral Moser. de kleine, toege
wijde, slaafsche en nerveuze helper van
den „lieveling der goden" heeft een opmer
kelijke figuur geschapen, die diep doordrenkt
is van gezonde, komische kracht. Het be
zwaar is. dat deze acteur, die zoo van de
planken komt nog te veel als tooneclspe-
ler gehanteerd wordt. (Hetgeen ook het ge
val is met Bassermann. Kortner. Greatz,
George e. a. in andere films). De Duitóchers
zijn er over het algemeen nog niet in ge
slaagd, de c in ma thograf ische waarde te
ontginnen van den tooneelspeler. Wat ook
geen wonder is. wanneer men voor de ge
luidsfilm de beste krachten requireert van
het tooneel. In dit opzicht kunnen de Duit-
schers we 1 een voorbeeld aan de Amerikanen
nemen. Chaplin. Buster Keaton, Hardy,
Laurel e.a.. zijn in den waren zin des woords
„filmhelden".
Wij kunnen „Der Liebling der Götter" die
geen kunstfilm Ls, maar een zeer goede amu
sementsfilm, met mooie kunstzinnige frag
menten, In ieder geval van harte aanbevelen.
Men verwachte geen zwaar-artlstlekc echt
Duitsche fllmpathos, doch luchthartige
scherts met. een beetje tragiek en een beet.,©
onwaarschijnlijkheid. Dan zal men ten zeer
ste getroffen worden door het uiterst knappe
en frissche spel van Jannings en het komi
sche talent van Hans Moser en menig waar
lijk geestig detail.
Winkelman Jannings"bij den Zuid-
Amerikaanschen keelarts.
Het eerste vlokje daalt aarzelend neer
Dan komen er meer,
En nog meer en nog meer, tot het warrelt
voor d'oogen;
Ze zoeken een plekje
Op straat, op een hekje.
Op takjes, op blaadjes.
In hoekjes en gaatjes,
Tot alles is smetteloos wit overtogen.
En heel de hemel ls donker en dicht,
Waar geen sterre in licht.
Dat geen zon of geen maan met haar
glans kan doorschijnen.
Maar lampen gaan gloeien,
Doen lichtbundels sproeien,
Waar vlokken in zweven
En schittren en leven.
Om dan in de schaduwen ras te
verdwijnen.
De voeten gaan zacht op het mollig tapijt.
Dat op straat is gespreid;
t Geratel der wielen, dqt gaat er verloren-
Zoo zwijgt het gerommel,
Geroes en gestommel.
Als 't sein wordt gegeven.
De maatstok geheven
En stilte daar neervalt in de zaal, die
gaat hooren.
Een enkel vlokje dwarrelt nog na;
De wolkt wijkt nu dra,
En strak is de hemel, met sterren
doorweveni
Het licht allerwegen,
En schittert u tegen,
Nu maanlicht komt prijken;
De lampschijnsels wijken
Wit Is de wereld en groot en verheven.
NIEUWS UIT INDIE
OVERSTROOMING OP SUMATRA'S
OOSTKUST.
Aneta seint uit Medan: 23 Dec. De .Dell
Crt", meldt, dat de weg naar Natal op t?l-
looze plaatsen ten gevolge van den zwaren
regenval in den laatsten tijd is vernield. Drie
bruggen zijn weggeslagen. Zeventien hulzen,
waaronder de inlandsche school zijn door het
water wegespoeld, terwijl zeventig woningen
in de kampong Moearaperlampoengan en
elders werden vernield- Persoonlijke onge
vallen hadden niet plaats.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 6Q Ct*. per regel.
CIGARETTES
BLIKJES van
20 en 50 stuks
