y SEIË
m
Zk/iAad&i djemge föeseAuCfyeó
r
e
p li
s
fjjjf M
STADSNIEUWS
ARBEIDERSWONINGBOUW.
FOTO-ALBUMS'
ANDREA
De wraak der Verdrevenen
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 31 DECEMBER 1930
De 258 woningen die de gemeente in Haarlem-Noord gaat bouwen.
Dc huizen voor groote gezinnen.
Bij de behandeling van de gemeentebe-
prooting voor 1931 is van verschillende kan
ten aan Mr. J. Gerrltsz, wethouder van open
bare werken en volkshuisvesting, hulde ge
bracht voor de wijze waarop hij zich inspant
om het woningtekort in onze gemeente
meester te worden.
Nu gaat de gemeente weer 258 woningen
aan en nabij het Juno-plantsoen in Haar
lem-Noord bouwen. De raad heeft de credie-
ten daarvoor reeds toegestaan, de aanbeste
ding is gehouden, zoodat aan tc nemen is.
dat voor wij een maand verder zijn met het
grondwerk al begonnen is.
De hutzen zUn voor gezinnen van verschil
lende grootte bestemd. Er komen 129 heele
huizen. 9 beneden- en 17 bovenwoningen voor
normale gezinnen.
25 woningen voor groote gezinnen.
34 woningen voor kleine gezinnen.
39 woningen voor ouden van dagen.
5 winkelhuizen.
De huizen voor normale gezinnen, bevatten
beneden: een gang. een woonkamer <3.25 M.
bij 4.85 M. of 4.50 bij 4.30 M.), een kleine ka
mer en een keuken. Op de verdieping: 3
slaapkamers en een bergruimte.
De huizen voor groote gezinnen: beneden:
een gang, een groote woonkamer <4.48 M. bij
5.25 M.>, een kleine kamer en een keuken, op
de verdieping: 3 of 4 slaapkamers en op de
zolderverdieping 1 of 2 slaapkamers.
In de hulzen voor kleine gezinnen beneden:
een gang, een woonkamer en een keuken, op
de verdieping 2 slaapkamers.
In de benedenwoningen zijn een woonka
mer, een keuken en 4 slaapkamers. In de bo
venwoningen: op de verdieping 2 kamers en
een keuken, op de zolderverdieping 3 of 4
slaapkamers.
De woningen voor ouden van dagen hebben
beneden een woonkamer, een slaapkamer en
een keuken en boven een zolderruimte.
Een gedeelte der huizen krijgt een voor
tuintje. Natuurlijk hebben alle huizen een
achtertuin.
Teneinde het silhouette van de bebouwing
een levendiger aanzien te geven, zijn de wo
ningen voor groote gezinnen, die een grootere
hoogte verkrijgen, verspreid in het plan ge
plaatst en zijn 8 perceelen, waarin boven- en
benedenwoningen, geprojecteerd aan de kop
pen van een tweetal bouwblokken, gelegen
tegenover het Juno-plantsoen en één perceel
met een boven- en benedenwoning in de
Pallasstraat tegenover de Schutterstraat.
De woningen voor ouden van dagen zijn
gegroepeerd om een binnenterrein, dat als
gemeenschappelijke tuin zal worden aange
legd en van den openbaren weg toegankelijk
zal zijn door een poort.
10 maanden r.a de gunning moet de aan
nemer reeds 93 huizen bewoonbaar afleveren.
4 maanden later moeten nog 60 huizen klaar
zijn. Om het geheele werk op te leveren is
een termijn van 1 1/2 jaar gesteld.
De plannen voor deze huizen zijn ontwor
pen door Bouw- en Woningtoezicht, afdeeling
Volkshuisvesting, waarvan de heer A. F. P.
Onderwater als hoofdinspecteur de leiding
heeft. Deze afdeeling heelt, vooral in den
laatsten tijd, zeer belangrijk werk afgeleverd,
waardoor de woningvoorziening te Haarlem
een zeer goeden naam in het land heeft ver
kregen.
De huizen voor normale gezinnen.
EEN NIEUWJAARSWENSCH.
UIT „DE LIEFDESPARADE".
Dinsdagavond voerde „Het Nieuwe Tooneel"
èrtistïek leider Carl Tobi. in den Stadsschouw
burg de vaudeville-operette „De Liefdes
parade" op. In deze opvoering was ingelascht
het uitspreken van een Nieuwjaarswensch
van David Tomkins door Berry Kievits en
Carl Tobf als Maaikemeu en Pletcrbreur.
Wij ontleenen het volgende aan dezen
wensch
Na een opmerking over de radio-censuur
en een hulde aan Prinses Juliana, die den
doctorsbul kreeg, volgt een „hiep, hiep. hoe-
rah!" voor de Prinses. Daarna zegt „Pleter-
breur":
„Dat hoor je in elke microfoon.
Het mag wel eens. want onze toon
Kan tegen 't buitenland niet op.
Ze zetten ons eenvoudig stop!
Had Holland maar een krachtstation
Dat doorklonk tot in
„Babyion!" vult Maaikemeu aan.
Als Piet dan verwonderd kijkt zegt Maaike:
„Natuurlijk, Babyion, want daar
Sprak ook steeds alles door elkaar:
Rood, paars en zwart en links en rechts".
Waarna Pieterbreur opmerkt:
„Naar zoo'n verwarde boel hoeft slechts
Minister Reymer heen te gaan
En elk is met z'n deel voldaan".
„Dat zegt de A.V.R.O. je pas na
Als ze haar zender heeft" antwoordt Maai
kemeu.
„Nou ja", zegt Pieterbreur dan:
„Verschil van meening heb je vaak.
't Was bij de Vlootwet ook weer raak!"
Waarop Maaike:
„En hier in Haarlem! maar. zeg Plet,
Die honden wisten blijkbaar niet,
Al waren ze goed afgericht.
Dat hauwauwauw geen vrede sticht!"
Lion van Lier, Boedels. Nap de la Mar wor
den dan herdacht en vervolgens komen de
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
r-rrTi7tï7?TTTra
mijnrampen in het Roergebied, de ramp van
de R. 101, de goed geslaagde tocht van de
DO. X en de luchtverbinding Nederland—
Indië aan de beurt. Speenhoff's Indische reis
wordt niet vergeten:
„Nou en Oom Koos dan? Zijn tournée
Viel toch in elk geval wel mee!"
Tot slot de gebruikelijke hcilwenschen;
„Heil ook zij den Burgemeester
En het Haarlemsch Stadsbewind.
Dat het in zich kracht en wijsheid
En bij 't volk waardeering vindt".
De heer Van Hees krijgt een pluim:
„Een aparte wensch ten slotte
Voor den Schouwburgdirecteur.
Waar Van Hees de zaken regelt
Stelt de toekomst niet te leur 11"
DE TRAMDIENST OP OUDEJAARSAVOND.
Hedenavond zal. teneinde het personeel in
de gelegenheid te stellen om den Oudejaars
avond zooveel mogelijk in eigen kring te vie
ren, de tramdiensten op de lijnen 1 tot en
met 5 na 8 uur beperkt worden tot een kwar-
tierdienst.
Te Amsterdam is een bijzondere regeling
getroffen voor de café's. Te Haarlem gelden,
naar wij vernemen, geen bijzondere be
palingen.
ONTSLAG BIJ PHILIPS.
Naar wij in de Maasbode lezen zal aan 250
man bij Philips te Eindhoven ontslag worden
aangezegd.
VOLKSTELLERS. DIE LASTIG GEVALLEN
WORDEN.
Werkloozen te Amersfoort, die gevraagd
hadden, als volksteller te mogen dienst doen.
maken zich nu druk met het hinderlijk vol
gen van de volkstellers, meldt de N.R.C. In
sommige wijken waar sociaal-democraten als
volkstellers werkzaam zijn, moest de politie
de tellers begeleiden.
PARACHUTE SPORT.
BANDOENG. 29 Dec. (Aneta). Het A. I. D.
de Preangerbode meldt dat hedenmorgen te
Kali Djati de eerste parachute-sprongen
plaats vonden. De sprong werd gemaakt door
den adjudant-vlieger J. A. J. Conincx uit een
Fokker, bestuurd door luitenant Zomer. Voor
den afstap was een stalen ladder, ter zijde
van het vliegtuig aangebracht. De sprong,
welke geschiedde van een hoogte van 1000
meter, slaagde zeer goed.
DE P-N.I.-LEIDERS IN HOOGER BEROEP.
Aneta seint uit Batavia, dat alle veroordeelde
P.N.I.-leiders revisie aangeteekend hebben.
TIJDSCHRIFTEN.
„Tentoonstellen gsbericliten".
In de December-aflevering van bovenge
noemd maandblad, het officieel orgaan der
Nederlandsche Vereeniging voor Tentoonstel-
lingsbelangen, treffen wij als naar gewoonte
allereerst aan een zeer uitvoerige en prac-
tische opgave van tentoonstellingen en jaar
beurzen in de eerstkomende maanden in en
buiten Nederland te houden.
Vervolgens trekt de aandacht een bericht
omtrent de Mij. tot exploitatie van Jaar
beursgebouwen te Utrecht en een mede-
deeling betrekking hebbende op de Int. ten
toonstelling op het gebied van kookkunst en
hoteibenoodigdheden te Londen.
De heer W. Graadt van Roggen geeft een
uitvoerige beschouwing omtrent de regeling
van het internationale jaarbeurswezen, zoo
als deze is besproken in de vergadering van
een Vereeniging van Internationale Jaar
beurzen, onlangs te Poznan gehouden.
Verder ls in deze aflevering opgenomen
een lijst van bekroningen toegekend aan Ne-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct». per regel.
derlandsehe inzenders op de International©
tentoonstelling Luik 1930 en ten slotte de be
grooting van inkomsten en uitgaven van de
Vereeniging over het jaar 1931.
Dc Vrijdagavond.
Wij ontvingen de laatste aflevering van
„De Vrijdagavond". Hierin begint E. F.
Monossohn uit Antwerpen aan zijn tweede
serie artikelen over het ontstaan en de ont
wikkeling van het Chassidlsme.
B. Gobits vervolgt zijn beschouwingen over
.Berlijn als Jcodsch Centrum", terwijl J. H.
Sohlberg bijzonderheden mededeelt over het
Nederlandsch-Israëlitlsch Seminarium.
In de rubriek .Boekbespreking" vraagt
Joseph Gompers de aandacht voor A. van
Collem's nieuw gedicht „God".
Nederlandsch Fabrikaat.
In hei December-nummer van het maand
blad .Nederlandsch Fabrikaat" orgaan van
de vereeniging van dien naam, schrijft de
heer Meyer de Vries in een artikel, „Cijfers
die te denken geven", over werkloosheid en
de -bevordering van Nederlandsch Fabrikaat.
Wij hebben een en ander weergegeven toen
het als vlugsohriftje was verschenen. De heer
J. J. Hoogewerff vraagt in een bijdrage
„Machines voor Electrische Centrales", waar
om de zoo belangrijke order voor de nieuwe
Provinciale Electrlciteits-centrale te Velsen
uit Engeland moet komen, en hij betreurt,
dat zelfs het vervoer niet aan een Neder-
landschen ondernemer ten goede kwam.
Van den heer Meyer de Vries is er ook
een artikel „Met het Nederlandsch Fabrikaat
op Marsch", en daarin komt hij tot de con
clusie, dat de actie voor het vaderlandsch
product niet zonder invloed is gebleken.
Opgenomen is een brief van het Bestuur
der Coöp. Vereeniging van Nederlandsche
Ijzergieterijen aan Burgemeesters en Wet
houders van de voornaamste gemeenten hier
te lande, waarin een dringend beroep wordt
gedaan op de medewerking dezer autoriteiten
om zoovee: zulks slechts mogeiijk is de leve
ring van gietwerk aan Nederlandsche fa
brieken op te dragen.
In de bijdrage „Bevordering van de belang
stelling in en kennis omtrent Nederlandsch
Fabrikaat bij het Technisch Onderwijs in
Nederlandsch Oost-Indië, deelt het bestuur
der vereeniging mede, dat op verzoek van
en in overleg met den Inspecteur van het
Technisch Onderwijs in Nederlandsch Oost-
Indië. het bestuur der Vereeniging .Neder
landsch Fabrikaat" zijn medewerking ver
leent om ten behoeve van het technisch
onderwijs materiaal, afkomstig van Neder
landsche fabrieken, ter beschikking te stel
len.
Het woord is thans aan de directies der
daarvoor in aanmerking komende Neder
landsche fabrieken om te bewijzen of zij vol
doende overtuigd zijn van het groote belang,
dat er in is gelegen, wanneer belangstelling
voor de Nederlandsche industrie wordt op
gewekt bij leeraren en leerlingen van in
richtingen van technisch onderwijs in Indië.
„Nieuwtjes uit de Nederlandsche Industrie"
geeft een belangwekkend met eenige af
beeldingen verlucht overzicht van hetgeen
op dit gebied in den laatsten tijd in Neder
land is voorgevallen.
Uit de begrooting van inkomsten en uit
gaven over het jaar 1931, blijkt, dat deze
Vereeniging wel met zeer geringe middeien
moet werken, aangezien het totaal bedrag
slechts f 21.050 bedraagt.
INGEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Redactie
zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt dc kopij den inzender niet terug
gegeven.
MALAISE EN MIDDENSTAND.
Mijnheer de Redacteur.
Gaarne zou ik u plaatsruimte willen ver
zoeken voor het volgende:
In uw blad is reeds meermalen over de
malaise geschreven, doch zou ik gaarne een
poging wagen, om deze zaak vanuit een an
der oogpunt te bezien, dan algemeen gebrui
kelijk is.
De malaise ontstaat toch. hetzij door over
productie, hetzij door onderconsumptie. Wan
neer vraag en aanbod niet met elkaar in
overeenstemming zijn, ontstaat er een wan
verhouding, welke „Crisis" genoemd wordt,
en eindigt met een toestand, welke men
„Malaise" noemt.
In dit overgangstijdperk bracht een ieder
zoo weinig mogelijk in te koopen, omdat men
steeds hoopt, morgen goedkooper te kunnen
koopen. Hierdoor ontstaat een dusdanige toe
stand, dat zelfs, wanneer de productie af
neemt, de wereldvoorraden steeds toenemen,
doordat niemand koopt, en daardoor de con
sumptie (verkoop) belangrijk wordt inge
krompen.
Mannen van beteekenis, zooals Sir Henry
Deterding, President-Directeur van de Ko
ninklijke Petroleum schreef dan ook onlangs
dat de tegenwoordige malaise meer nadeelen
ondervond van de z.g. onderconsumptie, dan
van overproductie.
Wat is echter het resultaat van -de onder
consumptie?
In de allereerste plaats, dat verschillende
fabrieken, zelfs die, welke met de crisis aan
vankelijk niets te maken hadden, minder
werk hebben en genoodzaakt zijn personeel
te ontslaan, met gevolg: toenemende werk
loosheid. I
De werkloosheid heeft ten gevolge, dat de
koopkracht van de massa vermindert, waar
van het resultaat ls, dat de omzetten van de
middenstandszaken steeds inkrimpen. Nu
wordt wel als remedie genoemd, dat de win
keliers hunne prijzen moeten verlagen, maar
als de koopkracht ontbreekt dan is het resul
taat hiervan toch niet voldoende.
Bovendien wordt deze malaise door zekere
politieke personen gaarne aangegrepen, om
de maatschappelijke orde zoo mogelijk nog
meer te kunnen verstoren.
De vraag is nu, is er wel aanleiding, en
heeft het zijn voordeel, dat de Middenstand
zijne inkoopen en aanvulling van zijne voor
raden nog langer uitstelt. 'i
Naar mijne meening niet, want de wereld-
prijzen zijn gedurende en tweetal maanden
reeds stabiel. Wanneer dus geen lagere prij
zen meer zijn te verwachten, wat trouwens
de meening is van de vooraanstaande Ban
kiers en Economen, zoowel in Amerika als in
Europa, beteekent het uitstellen van aankoo-
pen indirect dan ook niet anders, dan bevor
dering der werkloosheid.
De gevolgen hiervan zijn bekend; mindeTe
koopkracht, hoogere bedragen aan werkloo-
zensteun door Rijk en Gemeenten, met uit
eindelijk gevolg, verhoogde belastingen, om
van politieke onrust niet te spreken.
Zooals "hierboven uiteengezet, behoeft op
lagere prijzen dan thans niet gerekend ie
worden, want de meeste artikelen hebben
thans een noteering beneden kostprijs, en
zulk een toestand kan niet voortduren.
Het wil mij dan ook voorkomen, dat, wan
neer de Middenstand haar eigen belang in
ziet. zü hare inkoopen niet langer meer zal
uit5telln, waardoor de „Malaise", met al hare
nadeelige gevolgen, vermoedelijk eerder ver
dwenen zal zijn, dan thans door velen, welke
alles door een zwarten bril bekijken, wordt
beweerd, al kunnen zij hiervoor geen bewijs
aanvoeren.
Wanneer de werkloosheid bestreden wordt,
is reeds veel, zoo niet alles gewonnen.
Met dank voor de plaatsing.
Hoogachtend,
Uw dw.
y W. VAN MANEN.
STADS-EVANGELISATIE.
Het bestuur der Stads Evangelisatie brengt
hartelijken dank aan allen die medegewerkt
hebben, hetzij door giften of anderzins, om
ons Kerstfeest zoo schitterend te doen slagen.
Aan ongeveer 100 kinderen werd een Kerst
pakje uitgereikt en aan 40 arme gezinnen
een Kerstgave in natura.
Ook de firma van Haust Koekfabrieken en
firma Van Nelle Koffie- en Theefabrieken,
onzen hartelijken dank voor de ontvangen
koek, koffie en thee voor gratis uitdeedin.g
voor de Kerstdagen. Ais er iemand, nog wat
te missen heeft voor de arme gezinnen, gaarne
zijn wij bereid het in ontvangst te nemen
en door te geven. Schrijft u even een brief
kaart: Spaarnoogstraat en we komen heti
gaarne bij u halen. i
Het bestuur der
Stads-Evangelisa tie.
ZIEKEN VAN GEEST.
Ditmaal hebben met St. Nicolaas of Kerst
feest een zeshonderd „vergeten" patiënten
een pakket met verrassingen ontvangen, 't
zij van particulieren direct, 't zij door dc
Ned. Vereeniging voor hulp aan zieken van
geest zelve. Dit jaar werden dus tweemaal
zooveel patenten verrast als verleden jaar.
Dezen stumperds op hun verjaardag een
pakket toezenden is zeker ook een dankbaar
werk.
Vraagt daartoe aan den secretaris, den
heer R. Alving, Scheldestraat 86, Amsterdam
een adres van een patient(e).
Giften in geld kunnen nog steeds gestort
worden op het postgironummer der vereeni
ging, no. 140554 Amsterdam.
Gaarne tot inlichting bereid
C. G. HONIG Hz.
30 December '30.
Heemstede, Jacob van Campenstraat 10,
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
LlfinEM,HALF PERKAMENT, LEO ER
GR.HOUT5TR.163 TEL
FEUILLETON.
Uit het Engelse li van
J. S. FLETCHER.
(Nadruk Verboden).
HOOFDSTUK I.
Oliver Carsdale. een schatrijk fabrikant
uit Halfirth, had bezoek van een zakenvriend
uit Londen, die zijn week-end op zijn prach
tig landhuis te Ryvedale Moor. op enkele
uren afstands van de stad gelegen, was ko
men doorbrengen. Gisteren was de vriend
aangekomen en nu liet Carsdale hem de
prachtige tuinen zien die de villa omringden,
om hem tenslotte te brengen naar een op een
heuvel gelegen kreupelboschjc. vanwaar men
een schitterend vergezicht had over het om
ringende landschap.
Ze liepen voort onder het frlssche groen
van de nog jonge dennen en kwamen na
eenigen t-ljd aan oen terras. Carsdale's gast
kon geen woorden vinden om uitdrukking te
geven aan zijn verwondering hier zoo'n
prachtig plekje aan te treffen.
.Dat had je niet gedacht, hè. Rawlinson".
zei Carsdale lachend, terwijl hij naar het
prachtiee landschap wees. dat zich voor hen
uitstrekte. „Ja, ja. zoo iets zul je in heel
Yorkshire niet aantreffen, in heel Engeland
misschien niet".
Z'n gast antwoordde niet. Hij keek vol ver
rukking naar het landschap, vol afwisseling
en kleur dat zich zoo plotseling voor zijn
oogen vertoonde en dacht er aan, dat zijn
gastheer het volste recht had om op zoo iets
trotsch te zijn.
Den vorigen dag was hij, zooals gezegd, op
Carsdale's buitengoed aangekomen. Van zijn
auto uit had hij toen gezien, dat het huis
van zijn gastheer gelegen was te midden van
uitgestrekte, eentonige heidevelden. Maar nu
bevond zich onder hem een lang. diep dal,
zóó diep. dat het een ravijn geleek dat zicli
uitstrekte van het Zuiden naar het Noorden,
waar het bijna opmerkbaar in heuvelachtig
terrein scheen over te gaan.
De hellingen van het dal waren zacht
glooiend, op sommige plaatsen echter steil.
Hij stond nu op het uiterste puntje van een
groot rots, waaronder op een diepte van on
geveer honderd voet, een kronkelend riviertje
zich bruisend een weg door het dal brak. Tot
op een halven mijl afstand waren tal van
dergelijke overhangende rotspunten zicht
baar. En zoover het oog reikte, nergens zag
men eenig teeken van menschelijke cultuur.
Maar in het Noorden, heel in de verte,
daar. waar het dal in de vlakte overging, lag
een stad Halfirth —terrasvormig gebouwd
op de stelle rotsen. Zij scheen een verzame
ling van pakhuizen en fabrieken en grauwe
huizenmassa's, gelegen rondom een steenen
brug en een eeuwenoude kerk. Het was meest
al opvallend hoe leeliJk en somber de stad
w as maar nu, ln de stilte van den avond, nu
slechts een parelgrijs rookwolkje dreef boven
de pannendaken der huizen, die men in de
schemering nog slechts heel vaag zich kon
zien afteekenen tegen de donkere lucht, nu
had de stad niets leelijks meer.
Aan dc andere zijde van het terras heersch-
te de grootste eenzaamheid. Slechts een en
kel huis was er te zien. een grauwe, met
klimop begroeide massa van grijzen zand
steen. Het stond aan den oever van het ri
viertje, juist onder de plek, vanwaar Oliver
en zijn gast uitkeken.
Rawlinson keek zijn gastheer, die naar het
oude huis onder hem stond te turen, van ter
zijde aan, Er lag iets vreemds in den blik van
den fabrikant.
Plotseling keerde hij zich om en raakte den
arm van zijn gast aan.
„Zie je dat huis daar", vroeg hij. ..hoe vindt
je het zoo?"
„Het ligt daar schitterend", antwoordde de
gast, ,,'t schijnt oud te zijn?"
„Ryvedale Abbey heet het", vertelde Oliver,
„Het hoort van Lord Ryvedale".
Hij haalde zijn sigarettenkoker te voor
schijn. hield dien zijn gast voor en samen
gingen ze naar een bank, die onder een uit
springende rotspunt stond.
„Laten we hier wat gaan zitten", stelde hij
voor. „lederen Zondagavond ga ik hier een
poosje zitten om van het heerlijke uitzicht
te genieten. Mooi of leelijk weer. zomer of
winter, altijd kun je mij dan hier vinden. Er
zijn dingen, die je nergens zoo prachtig kunt
zien als van hier af. Daar in de verte heb Je
bijvoorbeeld mijn fabriek, daar, in de stad.
Daar heb ik veel geld verdiend, en je weet
men houdt er van om nog eens naar zulke
plekjes te kijken. Maar toch liever kijk ik
naar Old Abbey".
Weer wees hij naar het sombere, oude huis.
.Daar zou ik graag de rest van mUn leven
willen slijten", zei hij zacht.
Zijn gast keek onwillekeurig naar het huls,
dat zij nog maar enkele minuten geleden
verlaten hadden 'n groote. prachtige villa,
met alle denkbare moderne comfort, waarin
de geheele atmosfeer van weelde vervuld
scheen, een ideale woning voor een rijk za
kenman. En beurtelings keek hij naar Oliver
en het oude, vervallen kasteel in het dal
onder hem.
„Zou je werkelijk dit prachtige, comforta
bel ingerichte huls willen verruilen voor dat
daar, dat nog uit de middeleeuwen lijkt te
dagteekenen", riep Rawlinson uit. „Dat meen
je toch niet, Carsdale!"
„Waarachtig wel", antwoordde Oliver be
slist. „Ik zal je vertellen waarom. Altijd heb
ik er naar verlangd om nog eens in Ryve
dale-Abbey te wonen. Waarom? Omdat ik
daar als een arme jongen, m'n eerste shilling
heb verdiend en mij toen voorgenomen heb,
dat ik niet zou rusten, voordat iedere steen
er van en iedere meter grond, waarop het
staat, mijn eigendom zou zijn. Daar begon ik
mijn leven en daar wil ik het eindigen. Arm
ben ik er begonnen, rijk wil ik er sterven.
Jarenlang ben ik al millionnair, ja meer nog,
jarenlangM
„Gelukkige kerel, dat je bent", merkte Raw
linson op. ,,'t Zal wel een stokpaardje van je
zijn; millionnairs zijn gauw geneigd om er
stokpaardjes op na te houden! Of is het wer
kelijk een gevoelskwestie?"
,,'t Is meer dan dat," antwoordde Oliver,
„is iets dat mij mijn heele leven in beslag
genomen heeft, 'k Heb meer idealen gehad
en ik heb ze bereikt! Al ben ik dan niet de
rijkste, ik ben toch zeker een van de rijkste
mannen van Engeland. Driemaal was ik Bur
gemeester van Halfirth. Ik ben voorzitter van
de Kamer van Koophandel. Als ik lust had,
zou lk, om zoo te zeggen morgen lid van
het Hoogerhuis kunnen zijn. Ik kanlk
zou niet weten, wat lk niet kon. Maar on
danks dit al'.es, heb ik er altijd naar gesnakt
om nog eens Ryvedale-Abbey mijn eigendom
te mogen noemen. Geen dag gaat voorhij, of
lk denk er aan!
Rawlinso-^m man van middelbaren leef
tijd. keek gastheer een oogenblik aan,
dit alles, dacht hij. was typeerend voor Cars
dale's karakter. Hij was een forsch gebouwd,
energiek zakenman, met een helder oordeel,
welbespraakt, het type van iemand, die zijn
heele leven gewerkt had en het waarschijn
lijk tot zijn dood zou blijven doen. Nu, op
dit oogenblik, begreep hij hem beter dan ooit
te voren.
„Ja, ja ik weet er alles van", zei hij lang
zaam, „jij behoort tot het slag menschen, dat
recht op hun doel afgaat en het nooit uit het
oog verliest".
Oliver stak zijn duimen in zijn vestgaten.
klemde z'n sigaar tusschen zijn lippen en
leunde behagelijk achterover, terwijl hij
droomerig staarde naar Ryvedale-Abbey, dat
langzaam in dc schemering scheen te ver
vagen.
„Mijn vader was tuinman bij den ouden
Lord Ryvedale", hernam hij na een lange
pauze, „en woónde in dat kleine huisje daar
ginds. Hij was een goed vakman, nog zoo een
van den ouden stempel, weet je. En hij was
een vaa die menschen. die in werken geloo-
ven. Hij was het, die mij liefde tot den arbeid
wist in te boezemen. De menschen die werken
heerschen. placht hij te zeggen. Tot m'n 13e
jaar ging ik op school, toen nam hij mij er af,
omdat hij meende, dat een jongen op dien
leeftijd aan den arbeid moest. Onder zijn lei
ding werkte ik daar in den tuin tot mijn
achttiende jaar. Daarom houd lk zoo van
dien tuin, begrijp je. Maar toen ik achttien
jaar was, verlangde ik naar iets beters. Ik
wilde geld verdienen, veel geld. Ik bezocht de
avondschool en na eenigen tijd kwam ik op
een textielfabriek in Halfirth. Binnen drie
Jaar werd ik tot bedrijfsleider benoemd en
voor lk dertig was. was ik compagnon. Toen
de laatste firmant stierf nam ik de zaak
over; je weet. wat ik er van gemaakt heb,
nietwaar? Een van mijn idealen had ik be
reikt en zoo zal 't niet lar.g meer duren, of ik
zal ook dit ideaal daar bereikt hebben".
(Wordt vervolgd),»
