DE UITBARSTING VAN DEN MERAPI
De wraak der Verdrevenen
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 8 JANUARI 1931
Nieuws uit Indië.
Relaas van een ooggetuige.
Indische pers per luchtpost reeds
ontvangen.
Aanvulling van de telegrafische
berichten.
Met het postvliegtuig zijn uit Indië reeds
medegekomen de mailbladen met uitvoerige
beschrijvingen van de eerste uitbarstingen
van de Merapi.
Aan het Algemeen Indisch Dagblad >rDe
Preangerbode" is het volgende relaas van
een ooggetuige ontleend.
In den vroegen morgen van den löden De
cember werd het was 's morgens half zes
een groote aschwolk uit den krater gestoo-
ten, terwijl een geweldige zandlahar, be
staande uit fijn grijs zand vermengd met
gloeiend heete steenen, door het Blong-
keng-ravijn naar beneden kwam. Deze lahar
veroorzaakte verzengde luchtstroomen, die
alles in de nabijheid verschroeiden. De men-
schen, die langs het ravijn wonen, vlucht
ten hals over kop uit hun desa's. De snelheid
waarmee de stroom naar beneden kwam,
was zoo groot, dat enkele menschen, die in
het ravijn veldarbeid verrichtten tijdens
hun vlucht door den lahar werden achter
haald
Vreeselijk was hetgeen in het gehucht
Senen geschiedde. Daar was een aantal
mannen en vrouwen op de sawah aan het
werk. toen zij de dood en verderf aanbren
gende massa op onheilspellend snelle wijze
zagen en hoorden naderen. Zij, die aan clen
ravijnkant werkten, konden zich nog juist
in veiligheid stellen. Maar toen ze boven
waren, speelde zich voor hun oogen een
ontzettend tooneel af. Zonder dat ze in staat
waren ook maar een hand ter redding uit
te steken, zagen zij veertien van hun kame
raden voor hun oogen door den voortschie
tenden stroom meegesleurd worden.... Van
al deze menschen neeft rntn later slechts
twee afgrijselijk verkoolde lichamen terug
gevonden.
Op Vrijdag 19 December bereikten den
correspondent te Magel&ng uit Pakis en
Moentilan berichten over een modderregen
en even later viel dit zeldzame verschijnsel
ook te Magelang waar te nemen. Tijdens
een flinke onweersbul heeft de Merapi weer
veel asch uitgestooten en deze daalde als
modder uit den hemel. Daarbij viel een
scherpe kruitlucht waar te nemen, zooals
bij Javaansch nieuwjaar tengevolge van
het afsteken van groote hoeveelheden
mertjons.
Om half tien krijgen wij aldus de cor
respondent bericht, dat massa's vluchte
lingen van de desa's boven Moentilan en uit
de kotta Moentilan, met. hun heele hebben
en houden op weg waren naar Magelang.
Na veel moeite gelukte het een huurauto te
bemachtigen, omdat van de meeste ver-
huurderijen de chauffeurs niet durfden.
Bij het verlaten van de kotta. omstreeks
tien uur, had een oppas van de stadspolitie
de vriendelijkheid, ons er nog even op te
wijzen, dat het onmogelijk was Moentilan te
bereiken en dat we de reis heelemaal op
eigen risico moesten ondernemen. Hetgeen
w(j dan ook maar hebben gedaan. Er viel
nog steeds modder, zoodat het voor den
chauffeur zeer moeilijk was eenlg zicht te
krijgen. De voorruit was leder oogenblik met
een dikke modderlaag gedekt en met open
voorruit rijden was onmogelijk vanwege de
modderspatten, die naar binnen vlogen.
Den geheelen weg langs ontmoetten wij
troepen vluchtelingen, die zich naar Mage
lang spoedden. Het was een deerniswekkend
gezicht, deze in hooge mate bevreesde men
schen bij het schijnsel van onzekere olie
lampjes en flambouwen te zien voorttrek-
ken en daarbij vaak de meest waardelooze
artikelen met zich dragend.
En terwijl rechts van den weg deze slier
ten vluchtenden onhoorbaar voort: ohoven.
was links heel flauw het lichtschijnsel van
den lahar te zien, die in het donker al nader
scheen te komen
Zoo bereikten wij Moentilan. waar groe
pen menschen stil luisterden naar angst
wekkende verhalen van bestoven en De-
modderde vluchtelingen. Bij den wedono
troffen wij in de voorgalerij een verzamelde
menigte vrouwen en kinderen aan, die ten
minste de wijste partij hadden gekozen en
eerst bij den wedono kwamen vragen wat
hun te doen stond.
Te Moentilan liepen ijzingwekkende ver
halen onder de bevolking, van een nieuwe
ramp, die door een lavastroom ln Doekoen
zou zijn aangericht en van geweldige mod-
derbandjirs in de kali Blongkeng en de La-
mat. Een snel Ingesteld onderzoek wees uit,
dat deze verhalen slechts op geruchten be
rustten.
En intusrehen spoedde de stroom vluch
telingen zich naar Magelang
Wij leerden in haast van den wedono
zooveel Javaansch als noodlg was en met
behulp van den chauffeur konden wij
honderden menschen naar waarheid in
lichten.. Vooral als verteld werd, dat het een
boodschap van den wedono van Moentilan
wa=\ was een krachtig „tinggih"' het bewijs,
dat de zaak duidelijk was. en met een on-
verstoorboor gezicht werd de terugtocht
aanvaard
Als hun gevraagd werd, waarom zij
vluchtten was het antwoord „botten trang".
(Wij weten het niet.) Ze liepen eenvoudig
omdat de anderen ook wegliepen.
Om twaalf uur klaarde de lucht wat op.
De geheele weg van Moentilan tot Magelang
is bedekt met een ongeveer één c.M. dikke
modderlaag.
Zondagmorgen bij daglicht verrok de cor
respondent naar het eigenlijke tooneel van
de ramp. Even buiten Magelahg vertoonde
de Merapi zich in al zijn geweldigheid.
Slechts de top was door een smalle wolken
bank aan hei oog onttrokken, maar voor
de rest was de berg heel helder. Plotseling
zagen we een donkere wolk zich langzaam
boven den top verheffen en op hetzelfde
oogenblik schoof, hoogstwaarschijnlijk door
de Blongkeng, een bruinzwarte rookwolk
naar beneden: een uitbarsting!
Duidelijk was te zien hoe de laharwolk een
bocht maakte in de richting Moentilan. En
nauwelijks was de zwarte rookmacsa, die
uit den krater gest-ooten was eenlge kilo
meters gestegen of een tweede verscheen
boven de witte wolkenbank en weer zakte
heel langzaam voor het oog een laharwolk
langs de helling. Van den top waren duide
lijk vier stoomstrepen te zien, die zich langs
de flanken van den vulkaan tot. ver bene
denwaarts uitstrekten: vier lahars.
Hoe dichter we bil Moentilan kwamen,
hoe duidelijker de groote Blongkenglahar
werd Hij maakt van den weg af den indruk
van een dampende rivier, die zich als een
breorfe stoomende strook in het groen der
omliggende desa's schijnt te verliezen.
Langs den grooteu weg liepen weer hon
derden vluchtelingen bepakt en beladen
met huisraad en alle mogelijke andere goe
deren in de richting Ma^elarg.
De neerhangende telefoondraad waarlangs
de mantri's or> den post, Maron twee dagen
geleden toen Maron nog bestond, telefoneer
den, de neerhangende of afgebroken bamboes
en vooral de stilte die in de omliggende
kampongs heerscht zijn de eenige teekeneh,
dat er boven iets bijzonders moet zijn ge
beurd.
Als we een 1000 Meter voorbij den drie
sprong Ngentok zijn, zien we rechts dampende
zandhoopen van den zuidelijken lahar.
Even verder krijgen we Podjok. Van den
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cu. per regel.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
BIJ EEN DOOS
KLOKZEEP
TWEEMAAL
EEN CADEAU!
ten pak Klokreep bevat nief
alleen een prachtig cadeau,
maar bovendien hebben de
twee roode klokjoi op de
sluiting waatde voor allerlei
li bekomt dust
1*. een prachtige verrassing
in de doos,
VRAAGT ONZt 2*. prachtige premies op de
GESCHENKENUJSTI roode klokjes.
N.V. ZEEPFABRIEK „DE KLOK"
HEERDE
39
n Hevea-product
Vrutft hel Uw schoonmaker
wegkant lijkt alles ni^rmaal. We zien kake
lende kippen, en een paar losloopende karbou
wen. De huizen echter zijn gesloten. Een
troepje soldaten komt uit het groen te voor
schijn. Ze hebben juist de lijken van 18 kinde
ren, zes vrouwen en zeven mannen begraven.
Dan gaan we naar het verste punt. dat nog'
bereikbaar is; het ravijn van de kali Poetfh.
Voor ons, rechts en links strekken zich de
vaak heftig stroomende lahars uit, geweldig
beeld van verwoesting.
Aan de overzijde van een vijftig M. breede
lahar ligt de dessa Gedjoegan. We hooren
er schoten van militairen en als we met een
paar anderen ons over den warmen lahar naaP
de overzijde hebben gewaagd, komen we aan
een Podjok om haar luguber werd in Gedjoe
gan voort te zetten: zeventien kinderen, zeven
vrouwen en vijf mannen worden hier zonder
veel omslag begraven. En dan ligt er nog een
groot deel van desa verder naar het Blong-
keng-ravijn. Daar is men nog niet geweest.
Wat zal men er straks te zien krijgen?
We kunnen het gruwzaam tooneel in de
kampong niet langer aanzien en haasten ons
weer naar den weg. Uit alles wat we hier zien
en hooren blijkt, dat het aantal dooden niet
bij benadering is te schatten.
De detachementscommandant van de veld
politie komen boven en deelt mede. dat de weg
naar Sroemboeng is afgesloten door de politie.
Er wordt een groote stroom „vulkaantoeris
ten" verwacht en de toestand is bij de lahars
nog zoo gevaarlijk, dat het onverantwoord zou
zijn hier belangstellenden toe te iaten. Om
negen uur verlaten we het dampende en stoo
mende landschap en aanvaarden den terug
weg.
Onderweg komen we troepjes desamenschen
tegen, die hun kampongs weer gaan opzoeken
om het vee te verzorgen en eten te halen.
Er zijn momenteel vier lahars. Een in het
Blongkengravijn. die vanmiddag nog steeds
op zes KM. afstand van Moentilan was, een
in de kali Batang, dan een „wilde", waar
schijnlijk een overlooolahar. die zich bij Ge
djoegan splitst in eenZ uidelijke en Westelijke
en een klein fn de kali Krassak. Hoewel er
veel keukenwagens van het vierde regiment
zijn vrij vervallen woning, waarin tot ailer
ontzetting veertien, lijken door elkaar blijken
te liggen, waarbij een vrouw met een kind
aan de borst.
De boompjes, die op drie meter afstand in
den lahar staan, branden aan de onderzijde.
Even verder in de kampong ts een huisje ge
heel verbrand en buiten liggen drie lijken,
in knielende houding voorovergebogen op den
grond, met het hoofd op de armen. En dan
weer even verder treffen we eèn nog levende
vrouw aan. die echter op vragen geen ant
woord geeft.
Luitenant Van Hom met twee soldaten, die
stervende karbouwen en paarden hebben dood
geschoten, komen te voorschijn.Dadelijk klinkt
het hoornsignaal: „Voor den dokter" en even
later komen er menschen met een draagbaar
die de vrouw naar Sroemboeng zullen over
brengen.
De regent deelt ons mede, dat de militairen
schitterend werk verichfcen.
We vernemen om tien uur heden Zondag) -
avond, dat voorzichtigheidshalve ook Sroem
boeng zal worden ontruimd, omdat de lahars
zich weer in beweging hebben gesteld.
Moentilan was vanavond stil en verlaten.
De groote Chfneezen zijn bijna allemaal ver
trokken. Het grootste deel der huizen is ge
sloten.
Op 24 December schreef het blad:
Met de watervoorziening vordert het nog
niet naar wensch. Wat er vast kan worden
gedaan aan herstelilngsarbeid wordt belem
merd door de angst van het werkvolk. De
distributie in de stad geschiedt ook nog niet
zoo, als ieder het graag zou willen. Er is een
duidelijk tekort aan tankwagens om alle
deelen van de stad behoorlijk van het koste
lijke vocht te kunnen voorzien.
BINNENLAND
RADIOCENSUUR OP DEN
V.A.R.A.-VOORZITTER.
REDE DOOR DE CONTRÓLE-COMMISSIE
BESNOEID.
Te Arnhem werd Woensdagavond een uit
voering gegeven van de V.A.R.A., welke ook
uitgezonden werd. De voorzitter, de heer A.
de Vries zou een rede hooiden. Bij het begin
daarvan deelde hij echter mede, dat hij twee
redes houden zou. Hij zeide daartoe genood
zaakt te zijn door de radio-controlecommissie
aan welke hij zijn rede had moeten inzen
den en die er groote gedeelten uit geschrapt
had (gefluit).
Nu zei de heer De Vries, dat hij deze ge
deelten zou uitspreken als de microfoon was
weggenomen. Onder gejoel en applaus deelde
hij mede dan te zullen zeggen wat hij wil
de.
De heer De Vries hield vervolgens voor den
microfoon een beschouwing over het jubileum
jaar van de V.A.R.A.
NEDERLANDSCHE
COMPONISTEN GESCHRAPT.
GESCHIL OVER HET AUTEURSRECHT.
Naar de Tel. verneemt, zijn er moeilijk
heden gerezen tusschen verscheiden groot
concertinstituten hier te lande (het Con
certgebouw, het Residentie-Orkest, het
Utrechtsch Stedelijk Orohest e.a.) en het
Bureau voor Muziekauteursrecht Buirna te
Amsterdam. Deze concertinstituten n.l. heb
ben (hun met Januari afloopend contract
met Buma niet vernieuwd op grond van hun
opinie, dat de financieele eischen van dit
Bureau te hoog en onaanvaardbaar zijn. Be
sprekingen tusschen de instituten en het
Bureau zijn hangende, doch hebben nog niet
tot een resultaat gevoerd, daar men op het
punt van arbitrage nog niet tot overeen
stemming is gekomen,.
Zoolang geen oplossing bereikt is hebben de
concertinstituten zich genoodzaakt gevoeld de
werken bij welker opvoering het bewuste
Bureau betrokken is, van hun programma's
af te voeren Zoo heeft het Concertgebouw
de uitvoeringen van Emmy Heii's Suite voor
orkest (welke reeds aangekondigd was)
Guillaume Landré's Vioolconcert, Rud. Men-
gelberg's Vioolconcert en een werk van Dop
per tot nader order uitgesteld, in de over
tuiging dat het Bureau eventueele uitvoering
verbieden zou.
De door een en ander in het leven geroepen
toestand is vooral voor de gedupeerde in
hoofdzaak Nederlandsche, doch ook enkele
voorname buitenlandsche componisten on
houdbaar.
DE MILITAIR, DIE ZUN
KINDEREN DOODDE.
ZWAARDERE EISCH IN HOOGER BEROEP.
De Procureur-Generaal bij Ihet Haagsch
Gerechtshof vorderde Woensdag vernietiging
van het vonnis der Rotterdamsche rechtbank,
waarbij de 40-jarige gewezen O.-I. militair P.
S. is veroordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf
door te brengen in een bijzondere strafge
vangenis met ter beschikbaarstelling van de
regeering wegens moord op zijn zoontje en
dochtertje in de Rubroeksti-aat te Rotterdam
en opnieuw rechtdoende veroordeeling van
den verdachte tot 5 jaar gevangenisstraf
eveneens door te brengen in een bijzondere
strafgevangenis en met ter beschikbaarstel
ling van de regeering.
DE PREMIèRE VAN „ÏM
WESTEN NIGHTS NEUES".
TE VENLO!
Naar de N. R. Ct. verneemt, overweegt men
het plan, de Nderlandsohe première van de
film „lm Westen nichts Neues" te Venlo te
geven, om daardoor aan de vele belangstel
lenden in Duitschland de gelegenheid te ge
ven de aldaar verboden film te komen zien.
Zooals men weet, gaan de bewoners van
Limburg in grooten getale in Duitschland ter
bioscooR, teneinde de in ons land bestaande
censuur en vooral de Zuidelijke nakeuring te
ontgaan. Ditmaal verwacht men, dat ve'.e
Duitschers een tegenbezoek aan Nederland
zullen brengen.
GECOMPLICEERD ONGEVAL|A
MET ONAANGENAME BI JZONDERHEDE)
Wij lezen in de Tel.:
Te Tiel werd Dinsdagmiddag een fami
feest gevierd. Een der familieleden, die
Kesteren zou komen ontbrak neg en daar<
werd een auto uitgezonden om den -betr
kene in Kesteren af te halen. De chauff,
van dezen wagen beleefde onderweg
hoogst sinister avontuur. De dijk, die
sommige plaatsen een respectabele hooi
heeft, was glad en glibberig en nabij IJzej
doorn kon de. bestuurder den wagen niet m<
houden. In volle vaart tuimelde de auto v<
den dijk af en botste tegen een aan di
voet van den dijk staand huis. Met krac
werd de chauffeur door de voorruit geslingej
om vervolgens door de vensterruiten in ei
der vertrekken van de woning te belan-
Het toeval wilde, dat hier juist een II
op de baar stond. Door den schok viel
dooaenbaar om.
Met eep gebroken pols en in overspannt
toestand werd de autobestuurder naar
ziekephuis te Tiei overgebracht.
TSJECHISCHE LUCHTVAART
KOOPT FOKKERS.
RADIO OP DE LIJN PRAAG-ROTTERDAD
De Tsjechoslowaaksche luchfcvaartmaa n
schappij zal ln het voorjaar opnieuw haa'
lijn RotterdamEssenLeipzig—Praag ope°jj
nen. In de vorige jaren werd deze lijn i.„
hoofdzaak geëxploiteerd met vliegtuigen va^
Tsjechisch fabrikaat, doch genoemde maa:j c
schappij is nar de N.R.C. meedeelt, inmi<1
dels overgegaan tot aankoop van Fokkein
verkeersvliegtuigen met drie motoren en z jce
deze dit jaar ook op deze luchtlijn in de vaa €r
brengen.. h0
Het zijn vliegtuigen van hetzelfde type aien
waarmee de Kon. Luchtvaartmij. de lijn Am
sterdamBatavia exploiteert en zij zulle^
voorzien worden van een volledige radicQT
Installatie. Rfc
De Tsjechische dienst zal te Rotterdati'or
aansluiting geven op een der diensten van duiu
Kon. Luchtvaartmij. naar en van Londen
de mogelijkheid bestaat, dat Amsterdam i»s,
het luchtnet der Tsjechoslowaaksche lucht&n
vaartmaatschappij betrokken zal worden, ire
r
INBRAAK BIJ EEN BURGE- fir
MEESTER. B
DE DIEF ACHTER HET BED.
In den nacht van Dinsdag op Woensdag!
is ingebroken ih de villa van den iburgemeeste<
van Bergen, mr. H. D. A. van Reenen. Dèg
dief doorzocht het geheele huis en kwanpit
tenslotte in de slaapkamer van den burgeëir
meester. Toen de burgemeester ontwaakte emit
het licht aanknipte, zag hij een onbekender
achter zijn bed staan. Maar voordat hij zijrort
revolver kon pakken, verdween de dief doobor
de tuindeuren van de villa, die hij 'bij voorfa;
baat had opengezet. De kamers waren allmg-
doorzocht en alles was overhoop gehaald. Ver-on
mist wordt eenig kleingeld en een spaarbankfg
boekje. Het zilver bleef onaangeroerd. Vaü>oi
den dader is nog geen spoor ontdekt.
fet
GETRANSIGEERD EN TOCH la!
GEDAGVAARD lie
h
De Vijfde Kamer der Rechtbank te Am-*-
sterdam vernietigde op formeeie gronden het&li
vonnis van den Kantonrechter, waarbij eenie:
automobilist werd vrijgesproken. Tegen hemDtr
was indertijd proces-verbaal opgemaakt we-ra:
gens het de veiligheid van het verkeer injsc
gevaar brengen. Hij transigeerde, doch weid
door den ambtenaar van het O. M. tijdens;
wiens vacantie het transigeeren was tot
stand gekomen opnieuw gedagvaard. De
Rechtbank sprak verdachte vrij op grondj^
van het feit, dat zij de ten laste gelegde f«i-(m
ten niet bewezen achtte. 3,
BEMIDDELINGS-VOORSTEL TN HET
VISSCHERUCONFLICT.
Over het conflict in het Noordzeevisscherij- d
bedTijf verneemt het Vaderland, dat de loon-Jip
commissie uit de reedersvereenlgingen hetcf
bemiddelingsvoorstel uit de conferentie onderjor
leiding van den Rijksbemiddelaar den heerpir
Van IJsselsteyn, aanvaard heeft, zoodat hetp°
verder in de ledenvergadering kan wordenür
behandeld. D
De kwestie is nu in een phase gekomen>v
waarin een bevredigende oplossing mogelijk^!
schijnt.
FEUILLETON.
llit het Engelse li van
J. S. FLETCHER.
7)
(Nadruk Verboden).
Ze keken elkaar aan.
.De zaak schijnt erger te zijn, dan ik eerst
dacht, tenminste aan jouw manier van doen
te oordeelen", zei zij na een poosje.
„Te oordeelen naar wat ik vanmiddag op
de club gehoord hob en naar wat mijn vader
mij gezegd heeft, is de zaak ernstig. Wij moe
ten onze houding bepalen, Margeret Mary.
Mijn vader heeft mij uitdrukkelijk gezegd,
dat hij nooit toestemming zou geven tot ons
huwelijk. En op wat hij zegt, komt hij ge
woonlijk niet tcrugl"
„En jou antwoord was
„Dat wij liet volkomen met elkaar eens
waren en dat over ons leven niemand iets te
beslissen had, beha've wij zelf".
„Wat zegt hij daar wel van?" vroeg ze een
beetje angstig.
„Wat iedereen van zijn leeftijd gezegd zou
hebben. Dat het leek, alsof de moderne kin
deren geen enkele verplichting meer voelden
tegenover hun ouders. Ik heb hem mijn op
vatting daaromtrent uitgelegd. Ik liad hem
ook kunnen zeggen, dat-, wanneer wij een be--
paald huLs zouden bewonen, wij zouden kun
nen optreden als vredestichters tusschen
hem en jouw vader. Maar we kunnen nog
het meeat bereiken, geloof ik. als we zouden
deen waaraan ik dadelijk gedacht had. toen
ik van de zaak hoorde."
„En wat is dat?"
„Trouwen", verklaarde Louis John gedeci
deerd. „Zooals de zaken nu staan zal noch
Jouw vader, noch de mijne ooit toestemming
geven tot ons huwelijk. Daar zouden we ja
ren en nog eens Jaren op moeten wachten.
En het ergste is. dat mijn vader gezworen
heeft, zich te zullen wreken. E11 dat meent
hij ook! Maar ik wil dat verhinderen. Als wij
eenmaal getrouwd zijn, bestaat er voorgoed
verwantschap tusschen de Carsdale's en de
Bickerdlke's. Ze zullen dat misschien willen
ontkennen, maar daarmee is het bestaan niet
ongedaan gemaakt. En daarmee zouden de
scherpste kanten worden afgevijld, van de
vijandschap. Tenslotte misschien eerder
dan wij gedacht hadden zullen ze allebei
tot bezinning komen. Het eenige wat wij
moeten doen istrouwen, zoo gauw mo
gelijk!"
„In stilte?»'
.Natuurlijk! Hoe zou het anders kunnen?
Jouw vader zou voor geen geld ter wereld op
onze bruiloft willen verschijnen. Je moeder
met alle eerbied over haar gesproken zou
't niet wagen je vader tegen te spreken. Mijn
mooder is overleden en mijn vader's opvat
ting kennen we".
Margaret Mary zat eenigen tijd ln gedach
ten verzonken, Louis John stopte een pijp.
,,'t Ls een geluk", zei hij na een poosje op
peinzenden toon, „dat er geen financieele be
zwaren zijn. Ik heb nog geen stuiver van
mijn grootvaders erfenis uitgegeven, zoodat
we, ook wanneer ik mijn heele leven lang
geen cent verdien ruimschoots genoeg
zullen hebben om behoorlijk te kunnen leven.
Maar over een paar maanden zal mijn ma
chine klaar zijn en dan
„Aan je capaciteiten twijfelt niemand",
viel het- meisje hem warm in de rede. „Een
paar weken geleden zei mijn vader nog, dat
jouw vader duizenden verdiend heeft, maar
dat jij tienduizenden zou verdienen. Maar
weet je wat me juist invalt? Dat er niets ge
beurd zou zijn, aLs we verleden week onze
plannen hadden verteld".
„Mogelijk", gaf Louis John toe. „Maar Ja,
Jouw vader was verleden week ln Londen. En
nu is 't eenmaal gebeurd. Laten we dus vóór
alles practlsch zijn. We weten hoe de zaken
staan. Het geld. dat me grootvader me nage
laten heeft, bedi*aagt zeventienduizend pond.
Ik zal dus nooit een cent van mijn vader be
hoeven aan te nemen en jij niet van'de
jouwe. Maar ik ben er zeker van dat ons hu
welijk hen tot bezinning zal brengpn".
Hij hield Margaret Mary's hand in de zijne
en drukte die stevig.
„Maar nuvroeg ze.
„Verder is het gemakkelijk genoeg", ant
woordde Louis John opgewekt. „We zijn 't im
mers eens, dat we zoo gauw het kan moeten
trouwen nietwaar?"
„Ja", klonk het vastbesloten.
„Ik hoop dat je er nooit spijt van zult heb
ben", ging Louis John op hartelijken toon
voort. „En wat de zaak zelf betreftWe
zijn allebei meerderjarig. Morgen ga ik naar
Bradford. Je hebt me wel eens hooren spre
ken over Tom Eng'ish, niet waar, die hulp
prediker? Hij zal me wel vertellen hoe ik de
benoodigde stukken kan krijgen. Je moet,
geloof lk vijftien dagen in Bradford wonen,
voordat je als inwoner beschouwd wordt. Ik
ga vijftien dagen op kamers wonen in Brad
ford en JU stuurt Je bagage daarheen. Wan
neer ik de vereischte stukken heb, zal Tom
English ons huwelijk inzegenen. En dan gaan
we veertien dagen op reis waarheen, dat
laat ik aan Jou over."
„En waar gaan we wonen?" vroeg Margeret
Mary vol belangstelling.
„Daar heb ik al over gedacht", deelde Louis
John mee. „Heb je bezwaar tegen een klei»
huis?"
.Absoluut niet".
„En ook niet tegen één dienstmeisje?"
„Nee, heelemaal nieti"
,Dan had ik gedacht over één van die
nieuwe huizen In Wood End, er staan er drie
tehuur".
„En de Inrichting?"
„Laat dat maar aan mij over", antwoordde
Louis John. „Je weet, dat ik een goeden
.smaak heb. Ik ga naar Hollinsham en zoek
daar alles uit. Binnen een maand moet hij
het heele huis in orde brengen en dan
Laat alles heusch maar aan mij over, Ik zal
je wel een behagelljk nestje bouwen!"
„Goed, maar onder één voorwaarde en die
is dat wanneer ik iets niet. mooi vind, het
terug gaat naar Hollinsham". z
.Natuurlijk, stemde Louis John toe. ,,En
dan nog iets, ging hij voort. „In de kluis op
de bank ligt nogal wat zilver van mijn groot
vader. Het Ls een pracht collectie, met een
heeleboel antieke dingen erbij Dus daarvoor
hoeven we niet te zorgen. En nu is er nog
maar één ding dat we moeten doen, Greta!"
„En dat is
Louis John sloeg zijn arm om haar middel
en trok haar naar zich toe.
,Dcn dag bepalen!"
Margaret Mary lachte.
„Je zorgt zóó goed voor alles, dat ik dat ook
maar aan jou overlaat".
„Wat denk Je vandaag over drie weken?"
„Goed!"
Hij kuste haar. En toen sprak hij verder
geen woord over hun huwelijk of over de
twist van hun vaders, maar praatte opgewekt
over zijn machine, die over negen maanden
gereed zou komen. Binnen een jaar zou hij
schatrijk zijn, en op den duur zoo rijk als
zijn vader.
Hij bracht Margaret Mary tot bij haar huis
en ging toen door naar Halfirth.
„Ik vraag me af, hoe ze het zullen opne
men". zei hij in zichzelf. „Maar enfin, het zal
niet lang meer duren of we weten het!"
HOOFDSTUK VI.
Terwijl Oliver en Louis John hun ernstig
onderhoud hadden, was Miss Benla, Oliver's
eenlge zuster, die sedert den' dood van zijn
vrouw het huishouden van haar broer be
stuurde, bezig zich te kleeden.
Het was een principe van haar om zich
leder jaar een nieuwe zijden japon aan te
schaffen en lederen avond voor den eten,
deed zij een keus uit haar wel voorziene gar
derobe.
Aan tafel te zitten, gekleed in een zijden
japon en getooid met de kostbare ringen eu
colliers, die zij van haar broer gekregen had,
beschouwde Miss Benia als het toppunt van
zaligheid. Als jong meisje had zij op een fa
briek gewerkt en haar handen vertoonden
nog altijd de sporen van den ruwen arbeid
uit haar jeugd. Maar sinds ze haar intrek
in Oliver's huls had genomen, leidde ze een
geheel ander leven. Met Argusoogen hield ze
toezicht op het personeel Geen stofje was er
in het heele huis te zien. lederen dag con
troleerde ze nauwkeurig al het vaatwerk,
porcelein, tafelzilver en linnengoed. Wat bor
duurwerk, het lezen van de plaatselijke cou
rant, een scherp toezicht op de keuken en
een dutje na de koffie ziedaar het pro
gramma van Miss Benia's dagelijksche bezig
heden.
Miss Benia scheen niets binders aan
Oliver te merken toen zij samen aan tafe! za
ten. Trouwens, door niets ter wereld liet Oli
ver zich zijn eet ust bederven Hij was ge
woon onmiddellijk nadat de gong voor den
maaltijd gegaan was. aan tafel te verschij
nen zonder te wachten op huisgenooten of
gasten. Vóór dat hij iets at. dronk hij altijd
een glas oude sherry en meestal was hij be
zig zijn tweede glas in te schenken als Miss
Benia verscheen.
'.Wordt vervolgd)»
