STADSNIEUWS
Tegen Keelpijn
yicKS
DRESSOIR--
LOOPERS
ANDREA
De wraak der Verdrevenen
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 16 JANUARI 1931
DE
DEMONSTRATIE
WERKLOOZEN.
DER
EEN RUSTIG VERLOOP.
Donderdagavond heeft de demonstratie van
werkloozen plaats gehad, die georganiseerd
was door het Cent-raai Comité van Actie on
der de Haarlemsche werkloozen.
Te acht uur zou de stoet van de Nassau-
laan vertrekken, maar reeds lang daarvoor
hadden zich aan beide zijden van deze laan
een groot aantal nieuwsgierigen opgesteld,
die door de politie op een behoorlijken af
stand werden gehouden. De vluchtheuvel in
het midden was voor de demonstranten ge
reserveerd. Zij droegen twee witte doeken
mee, waarop met groote letters te lezen stond:
„Op voor brood en arbeid" en „Wij eischen
productief werk, den 7-urendag en de 5-
da gen werkweek tegen vol loon".
De stoet zou dooi' vier tamboers uit Aan.
sterdam worden voorafgegaan, maar toen ze
te kwart over acht nog niet gearriveerd
waren, werd besloten af te marcheeren. In
den stoet liepen o.a. de raadsleden Peper
en Oversteegen mee.
Vooragegaan en begeleid door een sterke
politiemacht werd langs de volgende route
gewandeld: Nassaulaan, Ged. Oude Gracht,
Raaks, Wiihelminastraat, Raamsingel, "Van
Eedenstraat, Lorentzplein, Plein, langs het
Brongebouw, Badhuisstraat, Bakkerstraat,
Zuider Buiten Spaarne, Turfmarkt, Spaarne,
Donkere Spaarne naar Koudenhom.
Het Centraal Comité van Actie laad 24
orde-commissarissen (kenbaar aan een
rooden band om den arm) aangesteld, om
de orde te 'helpen handhaven. Deze werd dan
ook geen oogenblik verstoord. Ai en toe riep
één der demonstranten door een scheeps
roeper de eischen der werkloozen; ook deed
hij mededeelingen over den stand deT werk
loosheid in Duitschland, Engeland, Frankrijk
en andere landen.. Verder werd door de 250
a 300 demonstranten af en 'toe de Interna
tionale aangeheven.
Toen de stoet door de Bakkerstraat wan
delde.' werden de kreten over het water door
de echo terug gekaatst, zoodat de menschen
die op dat oogenblik het Zuider Buiten
Spaarne passeerden, van meening waren, dat
er ook in de Slachthuisbuurt een demonstratie
gehouden werd.
Te kwart over negen arriveerde de stoet
op den Koudenhom. Dicht 'bij de kazerne
werd halt gehouden. De demonstranten vorm
den een wijden kring om een tafeltje, waarop
het raadslid Oversteegen had plaats genomen.
,,Bij deze demonstratie hebben wij nu eindelijk
gekregen", aldus sprak hij, „wat we altijd
gewenscht hebben, namelijk dat nu de mo
derne, R.K., Christelijke en ongeorganiseerde
arbeiders in onzen stoet meegeloopen hebben.
Maar waar zijn nu de leiders van al deze
arbeiders? Wij gaan thans te zamen den
strijd voeren zonder onderscheid van rich
ting en zonder aanzien des persoons. En
wij moeten den strijd voor honderd procent
voeren want in den gemeenteraad werd het
ons onmogelijk gemaakt, om onze eischen
kenbaar te maken. Maar ik heb den. heeren
•toen nog toegeroepen, dat We de straat nog
hebben om daar voor onze eischen op te
komen. Welnu, deze demonstratie mag voor
B en W. wel een heel duidelijk antwoord zijn
Nog nooit hebben de Haarlemsche werk.
loozen zoo gedemonstreerdMen zegt wel
eens, dat wij beroepswerkloozen zijn, maar
dat is een leugen. Wij zijn allen valide ar
beiders
Op dit oogenblik verzocht de hoofd
inspecteur van politie de héér Bos aan den
heer Oversteegen, zich te bekorten. „Kame
raden", riep de heer Oversteegen, „een in
specteur verzoekt mij, op te schieten. Wij
willen aan de politie geen gelegenheid geven
om weer op ons In te hakken. Wij hopen u
alleen as. Zondag bij de groote demonstratie
op het Amstelveld in Amsterdam te zien,
om daar in groote massa kracht bij te zet
ten aan onzen eisch: brood en arbeid!" (Luid
applaus)
Daarna klom de heer Peper op "het tafel
tje om een toespraak te houden. Dit bleek
echter in strijd te zijn met de tusschen het
Centraal Comité en de politie gemaakte af
spraak. Het werd hem dan ook verboden
om het woord te voeren.
Namens genoemd comité ontbond daarop
de heer J. Kamps den stoet. „Wij hebben
laten zien", zei hij, „dat de werkloozen niets
met relletjes uitstaande hebben. We hebben
het bewijs geleverd, dat we zelf de orde kun
nen bewaren. We gaan niet eerder van de
straat, vóór de volle honderd procent van
onze eischen is ingewilligtl".
Ook hij wekte de aanwezigen op, om a.s.
Zondag naar de demonstratie in Amsterdam
te gaan.
Hierop verspreidde de menigte zich orde:
lijk. De politie behoefde niet op te treden
Intusschen h,ad zich op de Groote Markt een
groot aantal nieuwsgierigen verzameld; die
verkeerden blijkbaar in de meening, dat de
stoet aldaar zou worden ontbonden. Het
bleef ook hier rustig. Van lieverlede trokken
allen huiswaarts.
„DE NIEUWE BOERHAAVE".
EEN COMMISSIE VOOR HAARLEM
GEVORMD.
Donderdagavond had in „De Nijverheid*'
een bijeenkomst p'aats van leden van „De
Nieuwe Boerhaave".
Deze vergadering was bijeengeroepen door
den heer C. A. Beute en de bedoeling was:
bespreking der belangen van „De Nieuwe
Bperhaave", en het bepalen der gedragslijn
tegenover curatoren in het faillissement van
de „Boerhaave".
Zooals bekend zijn de eisdhen van de di
rectie der „Nieuwe Boerhaave": twee jaar
contributie door elk lid te betalen, met 6 pet.
korting, indien het vóór Februari geschiedt.
Deze contributie zou óók betaald moeten wor
den, als het lid een vordering op de Maat
schappij heeft.
Als inleider trad op de heer H. A. Koomans
uit Den Haag. Hoofdredacteur van „De
Vraagbaak", financieel periodiek.
De vergadering, die druk bezocht was,
werd geopend door den heer Beute. die den
inleider welkom heette en Mr. P. Tideman,
die zich bereid heeft verklaard, de leden ju
ridisch voor te lichten.. Spr. meende dat in
deze moeilijke zaak een ervaren jurist, geen
jonge advocaat, als adviseur moet optreden.
Het gaat om deze vraag, aldus spreker:
zullen wij ons aan de macht der curatoren
kunnen onttrekken en wat zal dat kosten?
Spr. meende dat de leden wel kunnen
wachten met betalen wat curatoren eischen.
Moeten er procedures gevoerd worden, laat
allen dan steunen.
Hierna was het woord aan den heer Koo
mans.
Niemand die zich aansloot bij de Nieuwe
Boerhaave, a'dus spr., heeft er aan gedacht
dat hij zich aansloot bij een onderlinge maat
schappij. In het jaar 1921 begreep deze on
derlinge maatschappij dat zij moeite had, le
den te krijgen. Besloten werd toen dat ook
anderen zich konden verzekeren, zonder dat
zij lid waren. Winst of verlies zou door de
leden worden gedragen. Men kon dus ver
zekerde worden of lid worden, naar men het
zelf verlangde. De meeste menschen wilden
alleen verzekerd zijn; zij verzekerden
zich dus tegen vaste premie, zonder aandeel
in de winst. In de Boerhaave zijn dus le. ver
zekerden (90 pet. der aangeslotenen) 2e. le
den wiet aandeel in de winst, die 10 pet.
stortten om zich tegen verlies te vrijwaren.
3e leden, die winst en verlies namen.
De Boerhaave voelde toen de behoefte zich
te herverzekeren. Dit geschiedde bij de
„Cura".
Nu zijn voor curatoren alle verzekerden:
leden. h
Dit standpunt wettigt de conclusie, dat
dan ook alle contracten ongeldig zijn. Cura
toren zullen hierover gaan procedeeren.
Dan komt de vraag: is hier niet «en con
tract aangegaan, dat in strijd is met de
goede zeden? Gaat het aan dat een in staat
van faillissement verkéerende Mij. toch con
tracten aangaat en van de leden eischt dat
zij aan hun verplichtingen voldoen?
Een tweede procedure zal uitmaken of de
contracten in strijd waren met goede zeden
en goede trouw.
Tenslotte zijn er de menschen, die schade
hebben en die hun vorderingen niet uitbe
taald hebben gekregen. De Boerhaave onder
zoekt maar steeds deze gevallen en rekt dat
onderzoek. Vele belanghebbenden hebben
toen hun premiebetaling geschorst. Curato
ren eischen thans eerst aanzuivering der
achterstallige premiën. Hiertegen protesteer
de spr. ernstig. De gelden zijn door de direc
teuren gestolen op de meest schandalige
wijze. Curatoren behooren dus piëteitsgevoel
te toonen.
Spr. noemde nog eens de eischen der di
rectie. waaruit duidelijk spreekt, dat het de
directie om k a s g e 1 d te doen is.
Spr. wil ter oplossing een commissie van
3 menschendie schuleischers van de
Nieuwe Boerhaave waren.
De „Cura" heeft 875.000 onder zich, van
de verzekerden. Die Mij. „Cura" had dus aan
gesproken moeten worden. Dat hadden cura
toren behooren te doen. En nu gaat de
„Cura" liquideeren!
Het was beter geweest dat niet alle cu
ratoren Juristen waren; er had ook een ac
countant en een deskundige op verzekerings-
gebied bij moeten zijn.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Keel en borst met Vlcks VapoRub Inwrijven.
De dubbele werking van deze zalf,
als dampen door de lucht-
kanalen en als pap door de
huid, brengt terstond ver
lichting.
V VAPGRua
Verschillende aanwezigen deelden hun er
varingen met de Boerhaave mede.
Mr. L. G. van Dam verwachtte van een
commissie, als de heer Koomans wil, niet.
veel. Er is reeds een commissie te Utrecht ge
vormd, die al eenigen tijd bestaat. Laat die
de proef procedure voeren. Dat is veel goed-
kooper dan het vormen van afzonderlijke
comités in verschillende plaatsen. Het zal
dan slechts een quaestie worden van eenige
guldens per polis. Spr. zou gaarne over het
Utrechtsche comité iets naders vernemen.
Mr. Tideman gaf uitvoerige uiteenzettin
gen. Hij uitte zijn verontwaardiging over de
circulaire van curatoren en gaf als zijn per
soonlijke meening dat alle gegevens, door
belanghebbenden verstrekt, moeten worden
onderzocht. Een centraal comité, be
staande uit eenige belanghebbenden, een ac
countant en een jurist moet dan actie voe
ren.
Curatoren zijn in de plaats van de alge-
meene vergadering getreden. Spr. betwistte,
dat zij daartoe het recht hebben. De curator
heeft te beheeren hetgeen er is en te gelde
te maken wat hij vinden lean. De circulaire
van curatoren is niets dan een ruwe, drei
gende slag in de lucht; zij is bangmakerij.
Spr. ziet de geheele zaak niet zoo donker in.
Belanghebbenden moeten het hoofd koel
houden.
Veel processen zullen niet noodig zijn, als
de zaak imaar goed voor het geheele land ge
organiseerd wordt. Men wachte met het in
dienen van vorderingen tot die organisatie
tot stand ls gekomen.
Aan het slot der vergadering werd een
commissie van belanghebbenden voor Haar
lem benoemd, bestaande uit de heeren C. A-
Beute, Mi\ L. G. van Dam, J. Schoo en
D. West.
Deze commissie zal gegevens voor Haarlem
inzamelen en zich met andere plaatselijke
commissies in verbinding stellen.
Mr. Tideman zal als adviseur der commissie
optreden.
De heer A. J. Meijerink bracht hulde aan
den heer Beute voor het vele door hem zoo
belangeloos verrichte werk.
„JACOB VAN LENNEP".
PROGRAMMA VOOR HET TWEEDE
HALFJAAR.
De Kon. Erk. Tooneel Vereen. „Jacob van
Lennep" zal de tweede helft van het seizoen
openen met een tooneelvoorstelling, gevolgd
door een bal in den Stadsschouwburg op
Maandag 19 Januari a.s. Opgevoerd zal wor
den het blijspel in drie bedrijven „Million-
nair tegen wil en dank" van Jaap v. d. Poll.
Woensdag 4 Februari zal een gecostumeerd
kinderbal plaats hebben voor de kinderen
der leden en hun'Tntroducé's, dat verleden
Jaar zoo bijzonder goed slaagde en een groot
succes is geweest.
Het jaarlij ksch groot bal-masqué vindt
plaats op Maandag 15 Februari in alle zalen
van den Haarlemschen Kegelbond, waarbij
een passende versiering zal worden aange
bracht en twee orkesten hun medewerking-
zullen verleenen.
Het bekende intieme soirée dansante zal
ook dit jaar den leden worden aangeboden
op Woensdag 11 Maart.
Met een nog nader te bepalen tooneelwerk
zal wederom 22 April in den Stadsschouw
burg een tooneelvoorstelling met bal voor de
leden worden gegeven, terwijl er voorts plan
nen in overweging zijn die mogelijk nog een
extra avond voor de leden zullen brengen.
De werkende kring die op 28 en 29 Novem
ber voor den tooneelv/edstrijd van „Litteris
Sacrum" te Leiden voor een stampvollen
schouwburg met groot succes opvoerde „De
kleine Apostel", zal met dit zelfde tooneel
werk Dinsdag 14 April deelnemen aan den
nationalen tooneelwedstrijd der Rederijkers-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
ind7VER!£MATEN 100* Q50
EN KLEUREN SOcM.+J.
GR.MOUT5TR.163, ITEL 12.593
kamer „Nicolaas Beets" te Utrecht, waarvoor
zij ls uitgenoodigd met nog drie vooraan
staande dilettantentooneelvereenigingen in
ons land.
De dames-werkende leden van „Jacob van
Lennep" hebben voorts een comité gevormd
ten einde steun te verleenen aan de plannen
di in voorbereiding zijn ter viering van het
a.s. zilveren jubileum.
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
Terug te bekomen bij:
Bur. van Politie. Smedestraat, abonnement
N.ZE.T.M-, bankbiljet; Kientjes. Nijlstraat
37, boutjes; Lodewijk, Linnaeustraat 123. Am
sterdam, duimstok; Dirks, Bisschop Otto-
straat 7, kinderdireefcoire; Theel, Bellamy, ge
bit; Reedijk, L. Margarethastraat 17. hand
schoen; Posma. Rozenhagenstraat 67, Iersche
setter; Roeland. Slachthuisstraat 17, idem;
Bijster, L. Heerenstraat 14, handschoenen;
v. d. Hoeven, Lange Heerenvest 104c, hand
schoen; Gabor, Breestraat 1, fdem; De Hilster
De Genestetstraat 20. kinderhandschoen;
Oostwouder, Arnulfstraat 21, idem; Goode,
Schotersingel 39rd., parapluie; Maatkamp.
Leidschevaart 294. pet; Roelfs. Oorschothofje
44f, rijwielbelastingplaatje; Persch, Velser-
straat 64 rd., idem; Smits. Frans Halsstraat
11. rozenkrans; Verdel- Kolkstraat 9rd„ sleu
tels; van Waarde, Brouwersvaart 64, tasch;
Diteweg. Saenredamstraat 30 rd fdem met
Inhoud; Bisbrouck, Esschilderstraat lOrd. idem
Oudhuizen, Burgwal 79rd., idem; Nalis. Sema-
rangstraat 11, idem; v. Voorneveld, Harmen-
jansweg 27, ijzerzagen; Wfllemse. Oranje-
boomstraat 148, stuk ijzer.
BINNENLAND
WETHOUDER DOOR EEN
WERKLOOZE AANGEVALLEN.
Vreemde vorm van
dankbaarheid.
IN ZIJN KAMER MET STOELEN
GEWORPEN.
Op 23 December werd de werklooze I. v. d.
Post te Leiden aan werk geholpen aan de ge
meentelijke gasfabriek te Leiden, v. d. Post
weigerde echter dit werk te aanvaarden, re
den waarom hij voor het verkrijgen van steun
werd uitgesloten. Sedert dient heeft hij
eenige malen getracht weer steun te ver
krijgen, hetgeen hem werd geweigerd. De
wethouder voor sociale zaken, de heer T. S.
Goslinga, heeft echter pogingen in het werk
gesteld, toch werk voor den man te vinden,
hetgeen hem tenslotte bij de firma Splinter
te Oegst,geest gelukt is, meldt de N. R. Ct.
Eenige dagen daarna vervoegde de man
zich opnieuw bij den wethouder en deelde
hem mee, dat hij bij deze firma aan het werk
was gegaan, dat hij aan het einde der week
zyn loon zou ontvangen, doch dat hij tot
dien tijd geheel zonder geld was. De wethou
der gaf hem toen wat geld. Ten hoogste ver
wonderd was de heer Goslinga, toen de man
gistermiddag op zijn spreekuur in zijn werk
kamer ten stadhuize verscheen. De man
éischte weer geld. Toen de wethouder hem
onder het oog bracht, dat dit niet. meer noo
dig was, daar hij toch nu werk had, zeide de
man, dat hij den wethouder had voorgelo
gen, dat de genoemde firma hem nog niet
gebruiken kon, en dat hij weer geld wilde
hebben. De man wond zich hierbij hoe lan
ger hoe meer op, uitte allerlei dreigementen
aan het adres van den wethouder, gooide
zijn jas uit en nam een paar zware eiken
houten stoelen uit het vertrek van den wet
houder op en slingerde die in de richting van
den heer Goslinga. Deze, die achter zijn les
senaar zat en alleen in de kamer was, kon
zich niet uit de voeten maken en kreeg een
stoel tegen den arm en een anderen tegen
de knie, waardoor deze lichaamsdeelen zeer
pijnlijk werden getroffen.
Op 'het lawaai kwamen eenige ambtenaren
uit een andere kamer toegesneld om den wet
houder te hulp te komen. Op dit oogenblik
kreeg Van der Post een flauwte of deed hij,
alsof hij die kreeg. Hij werd naar het politie
bureau overgebracht en is opgesloten.
De wethouder heeft verder zijn spreekuur
gehouden, maar het been. ter hoogte van de
knie, deed hem nog zeer veel pijn.
PAEDOLOGTSCH INSTITUUT
AMSTERDAM.
Donderdagmiddag Ls te Amsterdam in het
vroegere gebouw van het Physiologisch Labo
ratorium van de Vrije Universiteit aan het
Valeriusplein het Paedologisch Instituut Am
sterdam. inrichting voor observatie van af
wijkende kinderen, geopend. Behalve te Boe
dapest bestond in Europa een dergelijke in
richting nog niet.
BESTRIJDING VAN HET
IEPENZIEK.
DE AZIATISCHE BOOM ONVATBAAR?
In de te Utrecht gehouden vergadering
der Vereeniging van Deskundige Hoofden
van Gemeentelijke Beplantingen heeft me],
dr. C. J. Buisman (Phitopathologisch Labora
torium te Baarn) gesproken over eenige iep-
soorten en het optreden van de iepenziekte.
Er is, zeide zij o.a. zeer weinig kans, dat
een van de Amerikaansche soorten op den
duur de plaats zou kunnen innemen van
onze gewone straatïepen, anders is dit met de
Aziatische soorten. In de eerste plaats komt
hiervoor in aanmerking u. pumila L, al heeft
deze soort eenigermate van late vorsten te
lijden, zijn groeikracht wordt er niet door
belemmerd. U pumila en de var. pinnato-
romasa hebben zfch tot nu toe onvatbaar ge
toond voor de iepenziekte (Baarn).
Uitgebreide proefnemingen zullen moeten
uitmaken of u. pumila in Nederland geschikt
blijkt voor straatboom.
DUITSCH VACANTIE-OORD OP AMELAND.
Op Ameland zal, naar het Hbld. meldt, dit
voorlaar een groot vacantie-oord worden ge
sticht voor jonge Duitsche landbouwers.Dit jaar
wordt begonnen met plm. 600 personen, die
in tenten zullen worden ondergebracht en om
de twee weken wisselen, terwijl het plan be
staat deze stichting volgend jaar uit te
breiden en dan een groot vacantfe-gebouw te
stichten. De vacantiegangers komen uit West-
falen. Het is de bedoeling, dat zij tijdens de
vacantie in de provide Friesland excursies
houden, ter bestudeering van den landbouw
en de zuivelbereiding.
Een geregelde autobusdienst Holwerd
Cleef (Duitschland) v.v. zal met Mei worden
ingelegd.
DE SCHEVENINGSCHE CHANTAGEBENDE.
Voor de Haagsche Rechtbank is tegen een
lid van de chanteurs-bende, welke dezen
zomer aan het strand te Scheveningen
werkte wegens diefstal een jaar gevangenis
straf geëischt. Dezelfde ls reeds eenige maan
den geleden veroordeeld wegens chantage tot
4 jaar gevangenisstraf.
„VERDUBBELING" VAN
BANKBILJETTEN.
EEN ARRESTATIE VAN DEN OPLICHTER.
In Den Haag heeft de politie aan ge
houden een 31-jarige Pool, zonder vaste
woon-, en verblijfplaats, wiens opsporing en
aanhouding was verzocht door de Centrale
voor Falsificatie wegens gepleegde oplich
ting' van f 10.000.
De man een internationale oplichter, zeide,
dat hij bankbiljetten „verdubbelen" kon. Een
gezelschap te Amsterdam ging daar op in.
Tien biljetten van duizend werden onder
een pei-s gelegd, waaronder zij 24 uur moes
ten blijven. De pers bleef wel, maar de man
niet, en toen hij na 24 uur nog niet terug
was, bleek, dat de biljetten er ook niet meer
waren en er oud papier ónder de pers lag.
De oplichter was met de biljetten naar Po
len, doch toen hij in Nederland terug kwam
knipte de politie hem, zij het zonder de bil-'
jetten.
DE MOORDZAAK-LANS.
IN REVISIE GEEN NIEUWE INSTRUCTIE.
Zooals bekend is heeft de Hooge Raad het
cassatie-beroep van den procuratiehouder
O. tegen het vonnis van de Haagsche
Rechtbank, waarbij hij veroordeeld werd tot
20 jaar gevangenisstraf, wegens den moord
op den heer Lans, gegrond verklaard, en de
zaak verwezen naar het Gerechtshof te
's-Hertogenbosch.
Aangezien deze verwijzing uitsluitend heeft
plaats gehad op formeele gronden, zal, naar
o.a, van de zijde van de verdediging wordt
aangenomen, het Hof in Den Bosch geen
nieuwe instructie in deze zaak gelasten, aldus
het ,,Vad." Wèl moet het Hof natuurlijk voor
een nieuwe behandeling, het lijvige dossier
van een instructie, drie rechtszittingen en
een cassatie-vonnis, bestudeeren en hiermede
zullen wel eenige maanden gemoeid zijn. Vóór
April of Mei zal een nieuwe behandeling dan
ook wel niet verwacht mogen worden.
Inmiddels is dezer dagen de verdachte v.
O. naar Den Bosch overgebracht, teneinde
daar ter beschikking te zijn van den procu
reur-generaal van het Bossche Hof.
FEUILLETON.
Uit het Engelsch van
J. S. FLETCHER.
(Nadruk Versboden).
341
Zoodra het dienstmeisje de kamer uit was
en Oliver en zijn zuster alleen bleven, vroeg
hij of Benia nog iets gehoord had van Louis
John.
„Ja", vertelde ze. .Hij is verleden week
getrouwd".
„Ben je er bij geweest?" vroeg Oliver weer.
„Neen", was 't antwoord. „Ik wist er niets
van, voor ik het ln de „Yorkshire-Post", ge
lezen had".
„Het stond in alle kranten", hernam Oli
ver. „Wanneer heb Je hem voor het laatst
gesnroken".
„Een paar dagen na je vertrek".
„Weet je misschien", informeerde Oliver
schijnbaar langs den neus weg", of Joe Bic
kerdike van hun trouwplannen op de hoogte
was?"
„Neen, hij wist er evenmin wat van als jij"
,JIoe weet je dat", klonk het nieuwsgierig.
„Ik heb vanmiddag mevrouw Bickerdike
gesproken. Ze vertelde me dat Margeret
Mary was weggegaan, zonder een woord te
zeggen. En om drie uur 's middags kwam er
een telegram van haar, dat zij getrouwd was
niet Louis John. Mevrouw Bickerdike zei, dat
haar man razend was geweest; hij had on
middellijk zijn testament uit de brandkast
gehaald en verbrand".
„Dat kan ik mc levendig voorstellen", ver
klaarde Oliver.
„En jouw testament?" vroeg Benia droog,
„blijft dat zoo als het ls of....?"
latuur'ijk", antwoordde de weinig con-
seicwente Oliver kortaf, „verder nog iets
nieuws?"
„Ja, Oliver", zei Benia zacht. .Er is Iets
vreeselijlcs gebeurd, terwijl jij weg was. Ik
dacht, dat je er misschien al iets van ge
hoord zou hebben".
„Toch niets met den jongen van Lionel
Arthur?" vroeg Oliver angstig.
„Nee. dat niet, Mattew Scarp"h
„Wat is er met hem?" zei Oliver op bruus-
ken toon, die toch ongerustheid verried.
„Hij Ls dood!"
„Dood?
Zondagavond hebben ze hem in een sloot
gevonden; gestikt in de modder".
„Groote hemel", mompelde Oliver, „wie
had dat kunnen denken!" Weer zweeg hij
en he-1 duurde een poosje voor hij opnieuw
begon te spreken.
„Hoe kwam dat?" vroeg hij, „gestikt in een
moddersloot".
„Ja", vervolgde Benia, „Hoe het kwam we
ten ze niet. De een zegt dat hij met zijn bal-
oorigen kop van de laatste dagen in gedach
ten verzonken er in is ge'oopen, anderen be
weren, dat hij van dronkenschap niet meer
wist waar hij liep, een derde zegtWat
anders, begrijp je?"
Oliver knikte alleen maar en weer viel er
een zwijgen.
„Het schijnt", zette Benia eindelijk haar
verhaal voort, „dat hij de laatste dagen voort
durend ruzie had met zijn moeder. Uren
achtereen zat hij in de herberg. En het gek
ke is dat. hoe meer hij dronk, hoe kalmer hij
werd. Tot tenslotte een paar menschen uit
hot dorp hem Zondagavond in de sloot von
den".
„Dus do menschen zeggen zeker, dat het
de schuld van zijn moeder is?" merkte Oli
ver op.
„Ja maar", voegde Benia er langzaam
en zacht aan toe, „er zijn er ook die zeggen
dat het Jouw schuld is".
Oliver lachte grimmig.
„Meen je dat het mij een zier kan schelen
wat ze hier van mij zeggen? Niet zóóveel!
Ik heb het land op een volkomen eerlijke
manier van hem gekocht en nog wel voor een
prijs, die niemand anders hem ooit gegeven
zou hebben".
„Je kent de menschen, Oliver, bracht Be
nia rustig in het midden. „Ik heb je gewaar
schuwd. Overal waar je komt wordt er over
gesproken, hier in Halfirth. En de geschie
denis met Abe Hoyland is olie op het vuur".
„De geschiedenis met Abe Hoyland?" her
haalde Oliver verwonderd, „wat is dat nu
weer?"
„Abe Hoyland", lichtte Benia hem precies
in, „heeft aan ieder, die 't maar hooren wil
de, verteld, dat hij uit zijn huis moest, maar
dat hij geen lust had om te wachten tot hij
er uit werd gezet en dus liever vrijwillig ging
maar toen hij zijn stokoude vader vertelde
van de verhuisplannen, zakte de oude man
plotseling ineendood!"
Oliver had geen wederwoord.
„Het huisje staat nu leeg", zei Benia na
eenigen tijd.
Oliver antwoordde nog steeds niet.
„Ik heb Abe Hoyland een eerlijk en royaal
voorstel gedaan", verklaarde hij eindelijk.
.Hun geheele leven hadden die oude men
schen daar gewoond", wierp Benia tegen.
„En je weet zelf het beste, Oliver", voegde ze
er veelbeteekenend bij, „hoe sommige men
schen aan een huis gehecht kunnen zijn".
„Dat is zoo", moest. Oliver erkennen, „maar
ik zou toch zeggen, dat ik het recht heb met
mijn eigendom te doen wat ik wil".
Benia keek haar broer strak aan en zijn
laatste opmerking negeerend, zei ze;
„Nu heb je twee vijanden, Oliver. Matthew
Scarp's moeder heeft gezworen, dat ze haar
zoon zal wreken en Abe Hoyland dat hij het
zijn vader zal doen".
„Onzin", gromde Oliver schamper. „Dacht
je werkelijk dat ik me wat aantrek van een
half krankzinnige oude vrouw en een kerel
als Abe Hoyland? Niets dan looze dreigemen
ten! Bah. Ik heb belangrijker dingen om
aan te denken. De jongen van Lionel Ar
thur
„Wat is daar mee", viel Benia hem haastig
in de rede.
„Die komt zoo gauw mogelijk bij ons in
huis. Wat zeg jij daarvan?"
Benia staarde een oogenblik zwijgend voor
zich uit.
„En zijn moeder?" vroeg ze toen.
„Komt óók bij ons inwonen".
Benia keek haar broer met- verbaasde oogen
aan, toen schudde ze langzaam het hoofd.
HOOFDSTUK XIV.
Sedert zijn twistgesprek met Joe Bicker
dike was Oliver niet meer op de club ver
schenen. Maar nu Louis John getrouwd was
en dus geen kamers meer in het hotel had,
kon hij in het vervolg gaan koffiedrinken in
de „Griffin".
Den dag van zijn terugkomst uit Londen
lunchte hij daar samen met zijn zuster Be
nia. Zij zouden dien middag Lionel Arthur's
vrouw opzoeken om haar te vragen met haar
kind bij Oliver te komen inwonen.
„Je hebt toch zeker goed nagedacht over
je besluit, Oliver?" vroeg Benia nog eens,
toen zij op het punt stonden om het hotel
te verlaten. „Het zal een heele verandering in
je leven brengen, zco'n jonge vrouw met een
kind van vijf jaar altijd om je heen
..Dat spreekt van zelf", antwoordde Oliver
lachend. „Maar het huis is groot genoeg hoor,
maak je maar niet bezorgd!"
Voor het eerst van zijn leven stond Oliver
met een mond vol tanden. Hij was bepaald
verlegen tegenover de knappe jonge vrouw,
die zijn schoondochter moest zijn en die aar
dige kleine jongen van 'n jaar of vijf zijn
kleinzoon. Oliver keek zijn zuster- ietwat hul
peloos aan, doch Benia maakte geen aanstal
ten om hem te hulp te komen.
„We komen eens kijken hoe het met je
gaat," begon Oliver tenslotte, maar lang niet
op zoo'n vlotten toon als waarop hij gewoon
lijk praatte.
„Dat is gauw, mijnheer Carsdale", ant
woordde Lionel Arthur's weduwe slagvaar
dig. „We wonen hier al ongeveer vijf jaar!"
.Laten we het daar niet over hebben",
weerde Oliver af, terwijl hij zijn gewonen ze
kerheid begon terug te krijgen. „Beter ten
halve gekeerd, dan ten heele gedwaald, moet
je maar denken. Je zult toch niet ontkennen,
dat ik mijn verplichtingen tegenover jou en
het kind ten volle ben nagekomen, nietwaar?
Maar mijn komst ge'dt eigenlijk de toekomst
van je zoontje, begrijp je?"
En daarop vertelde Oliver haar van zijn
olannen met het kind.
,.U meent het goed met ons. meneer Cars
dale." zei de jonge vrouw, toen Oliver uitge
sproken had. „maar eerlijk gezegd zou ik
toch liever hier blijven wonen".
„Weet je wat je doet", stelde Oliver vroo-
'ijk voor. „Maken jullie vrouwen de zaak
maar verder onder elkander uit; dan ga ik
met je zoon een eindje omrijden".
„Zie Je wel", riep Benia uit. toen grootva
der en kleinzoon een uur later thuis kWamen,
beladen met doozen speelgoed, „hij begint
hem nu al te verwennen!"
..Oliver lachte, en wendde zich tot) zijn
schoondochter, „is do zaak in orde gekonjten?"
„Ja", antwoordde zij en Benia tegelij^:.
(Wordt vemolgdX,
