Voetbal is je spel!
Van de sneeuw naar de zon.
SPORT EN SPEL-
AUTOMOBILISME.
De tiende Rallye naar Monte Carlo.
IL
Aan de meren hij Sorlandet.
HAARLEM'S DACBLAD
(Haarlem's Dagblad heeft zich de
exclusieve rechten van -publicatie
verzekerd van een viertal artike
len, waarin dc beroemds Schotsch
internationale voetballer Hugh
Gallacher, die beschouwd xoordt
als de beste middenvoor van het
Vereenlgde Koninkrijk, voor alle
spelers wenken heeft te geven, die
zij zich ten nutte kunnen maken)-
Vele voetballers beschouwen den centre
halfback als de belangrijkste speler van c'e
ploeg. Dat mag zoo zijn, maar de vleugel-
halfs zijn welhaast even belangrijk-
Middenspelers moeten zoowel aanvaTen als
verdedigen en als zij er n et in slagen beide
te doen. is succes voor hun ploeg vrijwel uit
gesloten. Wij zullen het hier eerst hebben
over hun verdedigende taak. Het is het spe
ciale werk van den spil om voortdurend in
de buurt te blijven van den vijande ijken
middenvoor en diens binnenspelers. Deze
drie blijven uit den aard der zaak steeds ta
melijk dicht bij elkaar; maar zelfs dan is
het een zware taak voor een man om de
macht over drie te houden. Hij moet de cen
ters die deze spelers toegespeeld krijgen on
derscheppen. zeer dikwijls met het ho fd
en den bal zonder aarzelen doorgeven aan
zijn eigen voorhoede.
Vooral wanneer de vijande'ijke voorhoede
dicht bij zijn doel komt, moet hij zijn dr'e
directe tegenstanders in het oog houden. H.j
moet klaar staan om hen met een eerlijke
duw of door zuiver afhouden te beletten den
bal te bemeesteren en als dit niet- meer gaat.
hun den bal afhandig te maken. Hij moet
altijd voor hen staan, wanneer zij willen
schieten en hen in het algemeen nooit een
seconde vrij spel laten. In d en tussohsntijd
bewaken de vleugelhalfs op dezelfde wijze de
vijandelijke vleugelspelers.
Maar deze verdediging is niet de eenige
en niet de belangrijkste taak van de mid
denspelers. Hun eigen voorhoede rekent erop.
dat zij voortdurend van hen den bal krijgt
toegespeeld met juiste, goedgep aats e trap
pen. Zoodra een middenspeler den bal krijgt
moet hij dezen dadelijk doorgeven aan een
voorhoedespoler dien hij ongedekt weet. De
bal moet daarbij steeds een paar meter vóór
den voorhoedespeier terechtkomen, want
niets is onaangenamer en fnuikender voor
dezen dan te moeten omkeeren en een paar
pas terugloopen om een slechten center mee
te nemen.
Wanneer de middenspeler zijn voorhoede
op deze wijze aan het werk heeft gezet, mag
hij niet achterblijven om uit te rusten of de
voorhoede der tegenpartij te dekken. Hij en
zijn collegas moeten mee opdringen om den
aanval te steunen. Wanneer deze mocht
stranden en de bal door de tegenpartij wordt
teruggezonden, moeten zij ervoor zorgen
weer tijdig bij de vijandelijke voorhoede te
zijn. Dit maakt hun taak juist zoo zwaar en
daarom is te ver opdringen natuurlijk ook
weer gevaarlijk. In elk geval moeten zij zich
niet naast hun eigen voorhoedesoe'ers op
stellen, want dat sticht bovendien maar
verwarring door een opeenhooplng van spe
lers Wel kunnen zij zich een eindje achter
de voorhoede steeds bereid houden om een
SCHAKEN
HULDIGING EUWE DOOR DEN AMST.
SCHAAKBOND
Ter gelegenheid van het 1ste Lustrum
van den Amsterdamse-hen Schaakbond
heeft deze een 3-daagschen wedstrijd geor
ganiseerd in de Militiezaal, Singel te Am
sterdam.
Alvorens deze wedstrijd, waaraan niet min
der dan 236 spelers deelnemen, Woensdag
avond begon, gaf de voorzitter, mr. C. H. v.
d. Velden, in korte trekken een overzicht van
de geschiedenis van den bond. Hij bracht o.a.
dank aan de oprichters, de heeren Kolman-
scn Löhr, wier werk door het tegenwoordig
bestuur eenvoudig is voortgezet. De wedstrijd
die thans een aanvang gaat nemen, is op een
hooger plan gekomen door het deelnemen
van de schaakmeesters dr. Euwe, Landau,
Jhr. mr. v. d. Bosch en' v. Hartingsvelt. Dat
Euwe. na zijn overwinning te Hastings, aan
dezen wedstrijd wil meedoen, geeft er een
bijzonder cachet aan- Maar tevens blijkt
daaruit, dat hij hart heeft voor den Ams er-
damschen Schaakbond. In 1066, aldus dc
voorzitter, behaalde Willem de Veroveraar,
in Engeland de overwinning, zulks heeft
ztch in 1931 herhaald door Euwe's zegepraal
Evenals Willem de Veroveraar, is ook Euwe
eenmaal gestruikeld (zijn nederlaag t?gen
Miss Mencliik). maar en slotte zegevierde hij.
Namens den bond, bood hij den grootmees
ter een werk van Nimzowitsch aan. terwijl
mr. v- d. Velde mededeelde dat nog een paal
werken zouden volgen, welke uit het buiten
land moesten komen. Daarna kreeg de ver
tegenwoordiger van den wethouder van On
derwijs, Inspecteur Hoog'and. het woord. Deze
deelde mede, dat de wethouder, zeer tot zijn
leedwezen, verhinderd was bij dit feest te
genwoordig te zijn. De heer Hoogland wees
op het mooie cultureele werk, dat door den
Amsterdamschen schaakbond was gedaan tn
de afgeloopen vijf jaren- Van 150 leden bij
de oprichting, is dat aantal thans tot 7 a 803
gestegen. Daaruit blijkt wel, hoe het schaak
spel in Amsterdam bemind is. en dat het
waard is te worden bemind. Het wordt mij,
aldus de spreker, hedenavond pas duidelijk,
welk een cultureel en paedagogtsch prach
tig werk wordt gedaan. Alle klassen der
maatschappij zijn vertegenwoordigd Hij
sprak de beste wenschen uit voor den verde
ren bloei van den Amsterdamschen Schaak
bond. zich daarop tot Dr. M. Euwe richtende,
zeide de Inspecteur van het Onderwijs, dat
wij ton slotte trotsch moeten zijn op den
DONDERDAC.,22 JANUARI 1931
zwak weggewerkten bal te benuften tof h:-t
Inzenden van een schot, dat dan ui den aard
der zaak het beste hoog gerich; kan zijn,
om over het kluwen spelers in de onm.ddel-
lijke nabijheid van het vijandelijke doel heen
te gaan.
In de Engelsche beroepsclubs worden de
middenspelers bij voorkeur gerecruteerd uit
lange en stevige spelers, die blijken geven
van bewegelijkheid en onvermoe'dheid. Ver
der is zuiver trappen een verelschte. want on
zuiver aangeven van den bal brengt de voor
hoede tot wanhoop. De middenspelers heb
ben als linie zeker de vermoeiendste taak in
de ploeg. Hun werk is tweeledig en zij moe
ten veel meer loopen dan voorhoede en ach
ter spelers.
Zijn lengte komt een midden-speler vooral
coed te pas, omdat de voorhoede vele hooge
ballen zal ontvangen, die van den midden
speler koppen vereischen. Verder is het
eerlijk gebruik maken van zijn lichaams
gewicht onontbeerlijk in vele gevallen.
Meestal zijn het de middenspelers ook weer,
die de vrije schoppen te nemen krijgen. Het
nemen van zulk een schop is een kunst
op zichzelf. Op het oogenbük dat hij zal
trappen, staat de ge-heele voorhoede natuur
lijk gedekt. De middenspeler die den trap
doet, moet dus in een oogopslag kunnen uit
maken welke speler met de meeste kans op
succes den aanval kan beginnen. Hij moet
er daarbij wel voor waken dat hij, uit de
manier, waarop hij naar den bal toeloopt,
niet bij voorbaat aan de tegenpartij ver
raadt in welke richting hij zal trappen. Hij
kan zijn bedoeling gemakkelijk vermommen
maar vele halfbacks besteden hieraan geen
of onvoldoende aandacht.
Wanneer de bal droog is. kan de vrije schop
het best met de punt van de schoen genomen
worden, een gladde bal vereischt echter een
.rap met de wreef. Een vrije schop moet uit
den aard hoog genomen worden, omdat de
tegenspelers zoodra de schop is genomen het
dichtst bij den bal zullen staan, daar de
voorhoedespeler, die den bal krijgt toege
speeld, zich dan reeds in beweging zet.
Mede tot de taak van de middenspelers be
hoort het ingooien. Het is moeilijk uit te
maken hoeveel aanvalskansen verknoeid
worden door slecht ingooien, maar het zijn
er in elk geval zeer veel. De bal moet goed
over het hoofd heen gezwaaid worden en
de speler behoort met belde voeten stevig
op den grond te staan. Bij het gooien buigt
hij het- lichaam in de heupen en in de knieën,
terwijl de bal tegen de volle handpalmen
rust. Door de vingers tegelijk met het strek
ken van het lichaam met alle kracht naar
voren te bul gen krijgt de worp nog meer
vaart.
Bij voorkeur moet de middenspeler den
ingooi zoo richten dat een rssr voorhoede
spelers den bal met het hoofd verder kan
zenden, zoodat hij dadelijk buiten het be
reik is van de tegenspelers, die bij den in
zooi wacht houden. Wanneer de tegenpartij
ingooit mag de halfback nooit voor den
tegenstander staan, maar altijd aoh-ter -hem.
Ook hier komt lengte den middenspelers
goed te stade, want ook hij heeft liet hoofd
klaar om den bal op te vangen.
landgenoot en vooral op den stadgenoot Dr.
Euwe. Maar drievoudig trotsch zijn wij, om
dat hij tevens leeraar in de wiskunde en cos-
mographie is aan het Gemeentelijk Lyceum
voor meisjes. Moge Dr. Euwe blijven de roem
van de stad, de roem van het land en de
roem van het onderwijs. Dr. Euwe bedankte
voor de hem gebrachte hulde, waaraan men,
nu het reeds de derde maal is, gaat wennen.
Van het aangeboden werk hoopte hij een
dankbaar gebruik te maken om wat te leeren
De wedstrijdleider, de heer G. v- Harten,
deelde daarna mede, dat het speettempo 20
zetten per uur en vervolgens 10 per half uur
zou bedragen. De derde k'assespelers ver
zocht hij e enige medewerking ten opzichte
van 14 doofstomme deelnemers in die klasse
Door het dagblad „het Volk" is uitgeloofd
een zilveren beker, welke het bestuur als
wisselprijs voor de hoofdklasse heeft be
stemd.
Nadat nog woorden van welkom waren ge
richt tot den Belgischen meester Ed. Co le,
bracht de heer van Harten, onder aanbie
ding van mooie bloemen een woord van hulde
en dank aan Mevrouw Euwe.
De wedstrijd wordt gespeeld in vijf klas
sen en twee meestergrocpen. in totaal 236
deelnemers, als volgt verdeeld;
Meestergroep; Dr. Euwe, Noteboom, Landau
en Seiman.
Meestergroep; Sterk, Colle, mr. Piccarat en
mr. v. d. Bosch.
Hoofdklasse: 40 deelnemers.
Eerste klasse: 48 deelnemers.
Tweede klasse: 48 deelnemers.
Derde klasse: 76 deelnemers.
Vierde klasse: 16 deelnemers.
Er wordt in groepen van 4 deelnemers ge
speeld-
In de hoofdklasse is een der voornaamste
groepen: mr. Straat, G. Kroone (Santpoort)
kleefstra en Spinhoven.
Om klokke elf uur gaf de heer J. Seiman
Sr. (2e secr. van den Amst. Bond) zijn partij
tegen Dr. Euwe op,
Die partij was als volgt: 1. d4. Pf 6; 2. c4,
C6; 3. Pf3. d5; 4. Pc3, e6. 5- Lv5, Pbd7; 6. c3
Le7; 7. Ld3, 0—0; 8- 0—0, Te 8: 9Tacl. Pdf8;
10. c5, Pfg6; 11. b4, Pfd7; -12. Lf4, Lf8; 13. Lg3,
b6; 14. b5, L-b7. 15. bc6:, Lc6:; 16. Pb5, Lb5;;
17. Lb5;, bc5:; 18. dc5:i Pc5:: 19. Le8:. De8:;
20. Pd4, Le7; 21, De2, a6; 22. Tc2, Pf8; 23-
Tfcl. Pfd7; 24. Pb3. Pb3:; 25. ab3:, e5; 26.
Dd3, La3; 27. Tal. Pc5; 28. Dd5\ Tad8; 29.
Dc4. a5; 30. h3, Lb4; 31. Ta5:; La5:; 32. Dc5:
en Zwart gaf op.
INGEZONDEN MEDEDEFLINGEN
a 60 Cts. per regel.
Gem. Concertzaal, Maandag 16 Febr.
LEZiNG MET LICHTüEELDEN
3e KARAKORUMtXPEDlTlE
door PH. C. VISSER
Toegangskaarten a f 2.—, f 1.50, f 1
bij Concertbur. A. Vernout, Warmoes
straat 10. Telefoon 10547.
AUTOMOBILISME
DE STERRIT NAAR MONTE CARLO
Havas meldt aan de N. R. Ct. uit Monte
Carlo:
Een talrijke menigte was reeds om 9 uur
op de been om de aankomst van de deelne
mers aan den lOden sterrlt naar Monte Car
lo gade te slaan. De eerste auto nobli t n
kwamen om 10 uur 's morgens b.nnen en
werden luide toegejuicht.
Na aan eenlge formaliteiten te hebben
voldaan heeft elke deelnemer een snelheids-
en remproef afgelegd ter bepaling van het
classement.
Met ongelijke tusschenpoozen zijn tusschen
10 uur v.m. en 4 uur n.m. de deelnemende
auto's binnengekomen. Velen waren bedekt
met stof en modder. Hun bestuurders waren
vermoeid.
Zes en zestig deelnemers hebben den tocht
binnen den gestelden termijn volbracht. Vóór
Donderdag zal er echter geen officieel clas
sement worden bepaald, daar de uitkomsten
van de snelheids- en remproeven veel bere
keningen vorderen.
De Nederlandsche militaire ploeg onder
leiding van res- luitenant van Dorth, uit Am
sterdam vertrokken, heeft Monte Carlo be
reikt.
MUZIEK.
LEDENCONCERT DER H.O.V.
Na de pianistische orgiën van den vorigen
avond, waarin de Blüthner-vleugel, die on
danks zijn langdurige mishandeling geen
snaar verloor en zelfs nauw merkbaar ont
stemde, de mooiste rol vervulde, deed het ons
genoegen onze trouwe H.O.V. weer op het
podium te zien en dus geen vrees voor bruut
geweld meer te moeten koesteren. En er was
een solist, die zijn taak nauwgezet en met
verstand opvatte; die niet de kunstwerken
aan zonderlinge persoonlijke opvattingen on
dergeschikt maakte, maar zijn persoonlijk
heid in dienst der kunst stelde. Het was de
violist Herman Van der Vegt, met wiens ta
lent we Woensdagavond hebben mogen ken
nismaken. Deze kennismaking is een zeer
aangename geweest. Zijn toon. techniek en
temperament houden elkaar in goed even
wicht, zoodat zijn vertolking van Öe solo
partij in Lalo's brillante Symphonie espag-
nole in de meeste opzichten voortreffelijk
mocht heeten. Dat zijn toonvolume op de g-
snaar niet met dat der beroemde vio'isten
kon wedijveren zal wel aan de kwaliteiten
van zijn instrument liggen. Weinig jonge vio
listen kunnen zich een viool van eenige tien
duizenden guldens aanschaffen en dit be
duidt tegenover hun beroemde collegas een
zware nachterstand.
Het orkest stond dezen avond onder lei
ding van Marinus Adam. Onze tweede diri
gent heeft met het concert over 't algemeen
eer in mogen leggen. De begeleiding der solo
viool sloot zich goed ^aarblj aan; in de wer
ken 7001* orkest a'Ioen was een juist tempo
inzicht bemerkbaar; alleen het Largo dor
Symphonie van Dvorak leek me iets te lang
zaam gespeeld. De samenstelling van het
Drogramma was wat heterogeen: voor de
Symphonie espagnole vormde de Tragische
Ouverture van Brahms ondanks de overeen
komst der toonsoort misschien niet de meest
palende inleiding.
Heel tragisch is deze Ouverture op. 81
eigenlijk niet; zij is eer ernstig dan drama
tisch te noemen en sluit zich in thematiek
en karakter vrij nauw bij Schumann's muziek
aan, speciaal bij diens tweede vioolsonate en
Faust-Ouverture. Ook Brahms' Ouverture
schijnt oorspronkelijk voor een Faust-muziek
bestemd geweest te zijn; deze is echter nooit
door hem verder gecomponeerd.
'De onderlinge stemming der blazers was
in de Ouverture niet volkomen; in de schoone
idylle vain Debussy ..Prélude a l'Après-midi
d'un Faune" kwamen van die zijde ook een
paar kleine ongevallen voor. De verelschte
sfeer werd overigens in dit werk wel bereikt;
de beschaafde klank was evenzeer te roemen
als de uitvoering van vele solotrekjes door
verschillende instrumenten.
Dvorak's frissche en geestige symphonie
bracht ons na de pauze weer in een heel
andere muzikale wereld, die wel niet nieuw
meer is. maar zijn aantrekkelijkheid toch be
houden heeft. In het Lar^o ooderscheidde de
alt-hoboist zich boven al door zijn prachtig
spel en bezielde voordracht.
Zoowel de viool-solist ais het orkest met
zijn knappen dirigent hadden meerdere hulde-
tuigingen in ontvangst te nemen.
K. DE JONG.
uit de staatscourant.
RAAD VAN NED. INDIë.
Bij KF. is aan den vice-president yan den
Raad van Ned. Indië, den heer Ch. J. I. M.
Weiter, op zijn verzoek met ingang van 4
Maart eervol ontslag verleend uit 's lands
dienst, onder dankbetuiging yoor de vele en
gewichtige diensten door hem aan den lande
bewezen.
ALG. REKENKAMER INDIë.
Benoemd is tot lid van de Alg. Rekenkamer
in Ned. Indië, de heer mr. H. Carrière, thans
tijdelijk lid van dat college.
BURGEMEESTERS.
Bij K.B. is aan A. M. Hendriks op zijn ver
zoek met ingang van 1 Februari eervol ont
slag verleend als burgemeester der gemeente
Wanrooy; en aan G. J. M. EenhuLs op zijn
verzoek, met ingang van 15 Maart eervol als
burgemeester der gemeente Lisse.
DE OVERSTROOMINGEN OP SUMATRA'S
OOSTKUST.
Aneta seint uit Medan, d.d. 21 Januari:
De spoorverbinding naar Asahan is hersteld
door het dichten van het gat in den Ser-
dangschen spoordijk. De spoorverbinding met
Langkat is nog niet hersteld wegens over
strooming van de Wampoe. De berijdbaarheid
der wegen gaat vooruit. De Wampoe-dijk is
op totaal twaalf plaatsen doorgebroken. D?
stand van het water in de Wampoe is steeds
stijgend ais gevolg van de regens in. het
gebied bcvenstrooms.
Omdat wij den volgenden dag zóó vroeg in
Kopenhagen wilden aankomen, dat we ook
vn de stad nog iets konden zien, werd be-
•jo'.en uiterlijk 8 uur uit Hamburg te ver
trekken. En om geen tijd te verliezen werd
de garage opgebeld, die ons met een taxi
kwam halen. Precies om 8 uur waren we al op
weg naar Kiel, dat vóór 10 uur bereikt werd.
Kiel is door het verdwijnen van de eens zoo
groote marinewerf een stille stad geworden,
en biedt in geen enkel opzicht iets interes
sants. De groote brug over het Kleler kanaal,
vroeger Kaiser Wilhelmkanaal geheeten,
doet nog aan den oorlog denken. De groote
hekken, waarmee de brug kon afgezet wor
den, zijn nog aanwezig, terwijl hoopen prik
keldraad en zoogenaamde „Spanische Reiter"
in een hoek liggen te verroesten. Even verder
bij Eclcenförde kwam de zon doorbreken, en
toen hadden wij een prachtig gezicht op het
water.
Na Eckernförde bleven wij de Oostzee vol
gen tot Schleswig, en even voor die stad
zagen wij de eerste sneeuw. Plotseling 'ti
fantastisch gezicht! Door onze claxon waar
schijnlijk opgeschrikt stoven plotseling twee
herten uit de bosschen, bleven 'n seconde
midden op den weg staan om toen weer naar
de andere zijde te verdwijnen. Het was ais
een fata morgana, die jonge lenige dieren
tegen den achtergrond van sneeuw.
Een half uur later reden we door Flens
burg, de noordelijkste Duitsche stad, met een
prachtige Gotische poort, waar we onder
door reden, en 5 minuten later stonden we
aan het Duit:che grenskantoor, waar de for
maliteiten in een ommezien klaar waren
Echter 100 M. verder bij de Denen ging het
niet zoo vlug. lederen keer dat ik over die
grens kom, sta ik verbaasd over het aantal
ambtenaren dat aan die grenspost Krusaa in
keurige uniformen rondloopt. Maar gezien de
paperarsen die er noodlg blijken te zijn om
één autoipobilist den toegang tot het Ko
ninkrijk Denemarken te geven, verwondert
mij ook dat groote aantal beambten niet
meer. Overigens moet ik tot hun eer zeggen,
dat ze uiterst beleefd en hulpvaardig zijn, en
als je een beetje met hun in hun eigen taal
weet aan te pappen, glunderen ze, en vragen
niet naar verboden waar als sigaren, siga
retten e.d, Wat de laatsten betreft bemerk je
eerst in het buitenland hoe billijk bij ons
deze zijn, en ook hoe goed!
Met een hurra-tje namen we, na een half
uur oponthoud, van de .vriendelijke Denen
afscheid, en sloegen den weg in naar Mom
mark, waar we het veer van ruim 12 uur nog
hoopten te krijgen. De afstand van ca. 47
REGULARISATIE IN HET DAMES-
KAPPERSBEDRIJF.
In „American" te Amsterdam, werd 19 Jan.
een door den Nederlandschen Kappersbond
uitgeschreven congres gehouden, speciaal be
stemd voor de Nederlandsche Dameskappers.
Nadat de heeren A. Olthof. uit Amsterdam,
J. G. Gonlag uit Rotterdam en J. Cornax uit
Amsterdam, hunne inleidingen hadden ge
houden, waarop een levendige discussie volg
de, werden met algemeene stemmen aange
nomen resoluties, waarin de Bondsafdee in-
gen wordt opgedragen, zoo spoedig mogelijk
een plaatselijk tarief vast te stellen voor de
blijvende haargolf-bewerking en alle Dames
kappers van Nederland opgewekt worden zich
aaneen te sluiten in den Nederlandschen
Kappersbond en het bestuur van den Neder
landschen Kappersbond opgedragen wordt,
alle in de referaten genoemde middelen toe
te passen, om te komen tot beteugeling van
het aantal Dameskappers en het invoeren
van een minimum-tarief of-tarieven voor de
permanent-wave.
K.M. werd in een goed half uur afgelegd, en
zoo gelukt het juist op 't laatste nippertje
aan boord van de ferry te komen.
Ons Monte-Carlo-bord, rood met witte
letters en dat bovendien ons startnummer
113 droeg, wekte overal opzien. Gekscherend
werd ons gevraagd of we wel wisten, dat we
op den verkeerden weg waren!
Na 1 uur 20 min. waren we aan den over
kant der Kleine Belt in het plaatsje Faaborg
aangekomen en tuften direct verder' naar
Nyborg, waar we het tweede veer over de
Groote Belt benutten. Van veerbooten kan
men hier bijna niet meer spreken. Het zijn
haast zeekasteelen, waarin 2 treinen ieder met
ca. 15 20 wagons verdwijnen, en die het
regelmatig verkeer tusschen de eilanden
Fünen en Zeeland in 't Deensch Fyn og
Sjaelland onderhouden. Ook dit veer vaart
precies 1 uur 20 min. Intusschen konden wij
in de prachtige eetzaal aan boord met de
Deensche keuken kennis maken.
Hetgeen niet tegenviel. Aan boord troffen
we de eerste collega, Rallye-rijder n.l. den
heer Kurtz uit Innsbrück, die met een Steyr
ook in Stananger wilde starten. Er werd
kennis gemaakt en 't gesprek ging natuur
lijk over de kansen die wij konden hebben,
ook al door de mededinging van beroepsrijders
als Louis Chiron e.d., die al sinds maanden
op de moeilijkste gedeelten van het traject
In Noorwegen aan het proefrijden waren.
Van Kcrsör naar Kopenhagen zijn neg
maar ong. 100 K.M. en deze werden in' ca. 2
uur afgelegd.
Door de gladheid moest voorzichtig-gereden
worden, en terwijl ik aan 't stuur zat, maakte
de wagen plotseling een flinke schuiver..naar
rechts. We bleken op de eerste ijsbaan bes
land te zijn, en daarom werd de snelheid
verminderd. Tegen 8 uur waren we in Kopen
hagen dat bij avond een overweldigenden na
druk maakt, en een beetje op Parijs lijkt.
De ligging aan 't Sond is buitengewoon, de
stad heeft evenals Hamburg een vrijhaven
en bezit prachtige gebouwen en kerken. Merk
waardig is dat de oude beurs Hollandsch.
aandoet en ook door een Hollandsch bouw
meester gebouwd is.
Wij sliepen den nacht van Zaterdag op
Zondag eens goed uit en vertrokken eerst
tegen 11 uur naar Göteborg, waarbij wij
wederom overgezet moesten worden, thans
over de Sond. De Deensche grensplaats heet
Helsingör, met het beroemd slot Kronborg,
de overzijde in Zweden, heet HeLsingborg.
A. C. KROES.
SCHEEPVAARTBERICHTEN
Abbekerk 21 middernacht te Rotterdam v,
Australië.
Arendskerk p. 21 Perim, Australië n. Rot
terdam.
Bali 20 y. Rangoon.
Christiaan Huygens 21 v. Southampton, Bata
via naar Amsterdam.
Nijkerk 21 te Rotterdam v. Durban.
Oranla 21 v. Amsterdam naar Zuid-Amerika.
Poela Bras 19 v. Singapore, Batavia naar
Amsterdam.
Radja 19 v. Savannah n. New-York.
Rondo 20 te Sjanghai, Japan n. Rotterdam.
Singkep 20 v. Batavia.
Springfontein 21 v. Port Said, Beira naar
Rotterdam.
Tapanoeli p. 21 13 u. Finisterre, Rotterdam
naar Batavia.
Tjerimai p. 21 16 u. Kaap del Arml, Batavia
naar Rotterdam
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k bfl Cte. per regel.
FOTOGRAFISCH ATELIER „RICHE"
groote houtstraat 1691 Moderne Dames- en Heerenportretten
TELEFOON 13472. HAARLEM j VERGROOTINGEN REPRODUCTIES
maar je moet het goed leeren
door HUGH GALLACHER
(vermaard Schotsch beroepsspele
