FEMINA
TWEE CHIQUE MANTELS
zoo:
ONBEHUISDEN
HAARLEM'S
DAGBLAD
Donderdag
22 Jan. 1931
r Deze eerste weken van het Jaar Is de tijd
voor de huiselijke feesten niet alleen afge-
loopen, maar mooi, zonnig weer en koude
staan voor de deur en dit is de tijd, dat
imooi wintergoed op z'n voordeeligst uitkomt.
Daarom is het nu tijd onze kleerkast eens
na te zien en als het eenigszins mogelijk is.
aan te vullen.
Hierboven vindt u de allernieuwste model
len afgebeeld. Beide zijn eigenlijk eender ge
maakt, doch verschillen èn door de stof, waar
van ze gemaakt zijn, èn door het verwerkte
bont zooveel, dat ze volstrekt niet op elkaar
lijken. Als grondgedachte hebben ze het
nauw-aansluitende lijfje, dat tot de taille
komt en afgewerkt is met een smalle cein
tuur, welke eenvoudig wordt gestrikt.
Van de taille af loopt de mantel tot aan
den zoom ruimer uit, doch zonder het aan
zien van den klokvorm.
De modellen, op zichzelf beschouwende,
zien we in
No. 523 een mantel van donkerblauwe wol
len stof, gegarneerd met grooten bontkraag
en manchetten van imitatie vos.
No. 524 geeft u een model te zien van
groen laken met kraag en manchetten van
donkerbruine marter. Men lette op de prac-
tische van onderen bijna geheel gesloten
mouw met schuin geplaatsten langwerpiger
knoop en de -origineele wijze, waarop het
bont is aangebracht.
MODE-SNUFJES
Nu de donkerste wintertijd alweer voorbij
is en we heel in de verte het voorjaar zien
naderen,begint men in de vrouwenmode zich
al schoorvoetend bezig te houden met wat er
in het voorjaar gedragen zal worden. Kleine
voorjaarshoedjes, bijna zonder rand, lichte
kapjes, die het voorhoofd vrij laten, ziet men
al hier en daar. Om over mantels en winjter-
japonnen te spreken raakt al een beetje uit
den tijd en voornamelijk gaat nu de belang
stelling uit naar de avondjapon. Want in
dorp en stad, bij de vereenigingen der kleine
luyden en die van de ..groote wereld" zijn
uitvoeringen en avondfeesten enz. aan de
orde van den dag. Om eens te laten zien, wat
er in de groote modewereld voor nieuws is,
dient bijgaande afbeelding van een model
van Lanvin. Deze is van zwart velours, met
heel bijzondere mouwen van witte kant in
strooken met witte chenille aangezet. Men
ziet het, ook hier een zij het ook heel bij
zondere aanwending van het zwart met wit.
Zwart met wit wordt namelijk als „tjner"
beschouwd dan de geheel zwarte japon. Tn
plaats van witte garneering ziet men ook
turkoois of rose toepassen. Men moet we! in
het oog houden, dat de lichte kleur altijd
slechts als bijkomstigheid je. als kleine ear-
neerlng wordt aangewend. Een witte kunst
bloem. een v.»n die fraaie tuiltjes die men
tegenwoordig van allerlei materiaal ziet op
een zwart wandelcostume of een witte band
op een streng zwart hoedje is zeer modieus
en staat heel goed. Verder draagt men bij
avondjaponnen een taschje, chiffon zak
doekje of halssnoer in een van die aardige
pasteltinten. Dit geeft met het zwart-met-wit
een mooie combinatie. De herleving van de
zoogenaamde „vrouwelijke" lijn in onze mode.
de plooien en klokken en linten en draperies,
en tal van „vrouwelijke" details, zijn aan
sprakelijk voor de verschijning van de ..coli-
flchet", een combinatie van de „fichu" en de
Sjaaldoekeu. die voor enkele jaren zoo'n op
gang maakten. Van voren ls de coliflohet
vastgestoken met een groote broche, speld of
gesp.
MADELEINE.
HOE MEN DE KLEUTERS
BEZIG HOUDT.
EEN RAFFIA WERKJE.
Een aardig vaasje kan gemaakt worden,
door een jampotje met raffia te overtrekken.
Wij weeken het etiket van het jampotje heel
goed af en zoeken wat on geprepareerde raf
fia op om met ons werkje te beginnen. Maar
eerst voorzien wij den bovenkant van het
jampotje nog van een kartonnetje en wel op
de volgende manier. Het jampotje wordt om
gekeerd op het kartonnetje gezet en met pot
lood omgetrokken. 1 c.M. verder trekken we
weer eén cirkel en de ruimte, die tusschen
deze twee cirkels ligt wordt in kleine drie
hoekjes uitgeknipt; liefst 1 c.M. van elkaar,
maar zorg er vooral voor. dat een oneven
aantal puntjes ontstaat, (afb. a).
Leg nu het kar
tonnetje op het
jampotje en breng
daarna van het
midden uit met na
turel raffia de span
draden aan. Het be
gin van den draad
rollen wij even om
een klein stukje
karton, zoodat die
niet uit het midden
van het kartonnetje
kan schieten. Met
een platte knoop
hechten we de draden aan.
Nadat de spanning klaar is, gaan wij met
denzelfden draad verder en vullen den bo
dem met gelijke steekjes, één op, één neer.
vanuit het midden op. De draad moet hierbij
wel héél stevig aangetrokken worden. Hecht
de draden nu niet met knoopen aan, maai
leg ze heel eenvoudig naast elkaar. Is de
bodem gereed, dan nog een klein eindje op de
bekende manier doorwerken, waarna we een
rooden en een blauwen draad raffia ter hand
nemen. De blauwe draad wordt meegewerkt,
den rooden leggen wij steeds over den blau
wen draad heen en nemen dan één span
draad op onder den blauwen draad, en den vol
genden spandraad boven den blauwen draad.
Men verkrijgt zoo roode liggende kruisjes,
waar het blauwe draadje doorheen loopt.
Werk tot het einde zoo door, vooral de laatste
toeren goed stevig aantrekkend.
Daarna worden de
draden in het mid
den van het karton
netje doorgeknipt en
deze dan weer door
gewerkt.
Op deze eenvou
dige manier ls een
alleraardigst vaasje
ontstaan, (afb. b.)
Het modelletje ls
in de Tijdingzaal
van ons blad te zien.
HET WOORD IS AAN.;;
De Kinderen
Er staat een fotografietoestel voor de klas.
De kleinste peuter vraagt Waarvoor is dat?"
Waarop de juf route antwoordt: „O gtraks
komen alle kindertjes en alle dames op de
kiek".
De kleinste (angstig)Kom jij op de
kiek? En kom je dan nooit meer op school?"
HOE HET NIET EN
HOE HET WEL MOET
Bent u op een keurig uiterlijk gesteld?
Wordt u graag beschouwd als iemand, die
kleeren goed weet te dragen? Bent u gevoel.g
voor goede manieren? Doet u op bescheiden
wijze graag met de mode mee? Bekijk dan
deze vier afbeeldingen eens. controleer uza;f
er mee. en onthoud*, het volgende;
lo. Laat uw lange japon niet met een
onnoozel slipje aan een kant onder uw
mantel uitkomen; kom er „rond" voor uit
dat hij lang is.
niel
2o. Vergast uw medebezoekers in het res
taurant niet op uw rondvliegende haren,
daarvoor is het toilet.
3o. Sla uw sjaal niet binnenshuis om in
een goed verwarmde omgeving; hij hoort bij
uw mantel en niet bij uw japon.
4o. Weet uw hoed te dragen, zooals de
huidige mode het aangeeft, want daarop
alleen is het model berekend.
EN DAN VOORAL: DE KINDEREN
Geen mensch ontkomt in deze tijden aan
de jt<ueuuucuuc geuachte van cie wenuoos
heid.
Er zijn er, die liefst maar nergens ove.
praten willen, omdat de oplossing zoo ui ter s:
moeilijk is: zij maken er zich met een
„Jantje-van-Leidenaf. Anderen daarente
gen meenen dat de oplossing kinderachtig
eenvoudig is, als er maar naar hen ge
luisterd werd. maar zij doen geen moeite om
die plannen te be voeg der plaatse voor te
leggen.
Tenslotte zijn er gelukkig ook nog veler
en dat zijn de besten, die zich uitsloven om
hun steentje bij te dragen tot de oplossing
die veel meer Inhoudt au ve?' <1- vik1-
is, om door één mensch in een enkel, een-
ouaig p.an te woraen tutóeaacnl.
Door dit alles is er den laats'«n tild nvv
dan ooit belangstelling voor hen, die hulp
noou.g nebben om .n .jKs~.lv belw.i
ten te voorzien, en daar oe behoor en nlc
alleen de werk'oozen. maar ook zij dlo go ex»
dak boven he- hoofd hebb?n. -ie o b h s
den, wier aantal door de werkloosheid zeer
groot Ls geworden, rtnafmiw wü ik nit*
gen, dat een tijd van weinig werkloosheid
deze categorie van mensch en in het gohee
niet zou kennen: er zijn altijd zwervers
naturen, of groote zwakkelingen, wl.» öf d
beslo enheld van een eigen thuis benauw:
öf die te onmaatschappelijk zijn om zich ln
onze samenleving :e handhaven.
Bij dezen kom* nu echter een contingent
we. kloosen, en zoo is het te verklaren, da
het bekende Hulp voor Onbehuisden" in
Amsterdam misschien r.og meer bekend al-
Jonker Tehuis, zoo vol is.
Reeds vroeger -s in ons blad een beschrij
ving van dit tehuis en het werk gegeven
onze vrouwenrubriek lijkt mij echter de aan
gegeven plaats om nog eens te schrijven over
een onderdeel ervan: de kinderen. Speciaa
voor ons vrouwen is dit een onderwerp, da
ons uit onzen dagelijkschen seiachtengan?
weet te halen, dat ons zelf direct aangaat
Het. werkloozenvraagstuk een drlntend<
kwestie die bij elke vrouw met eenLg gevo
in de gedachten haakt, maar,mijns inziens i
de oplossing weggelegd voor het brein var
een man, wien de groote lijnen zuiverde
voor ooeen staan.
Maar deze kinderverzorging, dat Ls een on
derwerp. hetwelk direct spreekt tot alle moe
ders en alle moederlijke vrouwen, en dat alle
wa-mte in haar naar boven don komen. var.
de kleine baby's tot de groote jongens en
meisjes van veertien Jaar toe.
Achter e!k kind, dat in dit toevluchtsoord
zoo liefderijk wordt opgenomen, schuilt een
drama en dat wil wat zeggen bij eer
aantal van een kleine vierhonderd. Zeker, er
zijn kinderen bij, wier moeder ln een zie
kenhuis moet worden o-v?enomen en waar
van de vader geen raad meer weet met het
oog op de verzorging: zij komen tijUenjk, ei.
vertrekken weer a!s moeder beter ls. Maar
tientallen zijn er, wier levensgeschiedenis een
opeenstapeling is van ellende, van ruwhei-d
van tegenslag, van afschuwelijke gebeurte
nissen en van ongeloofelijke mLsère.
En al deze stumpers vinden daar een thuis
iïi de ware be'eekenls van het woord. Geen
kouwelijke, den adem benemende gestichls-
sfeer, geen militair aandoende dril methode
CRETA CARBO
„De verrukkelijke Garbo
Een beetje overdreven? Een definitie waar
sommigen aanstoot aan kunnen nemen?
Misschien. Maar hoe moeten we het dan
noemen, dat „iets" wat Greta Garbo heeft
Charme, persoonlijkheid, talent, zijn niet de
juiste woorden.
Er zijn werkelijk menschen vrouwen
vooral die iets bijzonders hebben, wat we
niet thuis kunnen brengen. Het gebeurt ons
allemaal wel eens. dat we in tram of trein
tegenover iemand zitten, waar we met moeite
onze oogen van af kunnen houden. Die per
soon daar tegenover ons heeft iets „bijzon
ders", iets waar Je naar kijken moet. En
het gekke is. Je weet niet wat het bijzondere
is. En aLs die vrouw of man dan uitgestapt
Ls, hoor Je dikwijls ook anderen zeggen: „wat
een interessant type".
Zoo'n vrouw, waar iedereen naar kijker,
moet, ls meestal niet uitgesproken mooi.
Immers, een mooi gezicht is prettig om naar
te kijken, maar het fascineert niet. Mooi zijn
Billy Dove en Vilma Banky en Nancy Carol.
Ls het charme? Maar charme geeft je niet
zoo'n warm gevoel van sympathie. Charme
hebben Laura la Plante. Bessie Love. Lilian
HarveyMaar de vrouw, die je heele
aandacht opelscht heeft iets anders.
Greta Garbo beeft iets anders. Zij heeft
dat, waardoor we geboeid toekijken, als we
haar alleen maar zten. We hebben er nooit
een naam voor geweten. En is het dan
zoo vreemd het „verrukkelijk" te noemen?
Men noemde Sarah Bernardt ook la divine,
om dat onzichtbare vonkje, dat van haar
op het publiek oversprong.
Talent? Natuurlijk. Maar wat is talent?
Waarom is d€ glinüach van Greta Garbo
onweerstaanbaar en zou de glimlach van een
andere film-actrice op hetaolfde oogenblik
een dood ding zijn?
Waarom vervelen we ons soms bij het
spel van Intelligente, gevoelige acteurs en
actrices, die zelf toch hun rol baleven op
het tooneel, en waarom werd datzelfde tooncc!
plotseling gevuld en vol tir telend leven als
een mevrouw Mann er den voet op zette?
Laten we tenminste zeggen, dat het „won
derlijk" is.
De wonderlijke Garbo. Ze fascineert en
verrast. Ze kan een slechte vrouw zijn: ze
is soms een kind. In haar laatste film „Anna
Christie" is net een wonder om te zien hoe
om „den wind er onder te honden**, maar
een gezellige omgeving, waartoe het. zij het
dan ook bouw va alge. maar karak-crU-ame
jcbouw het zijne bijdraagt; verder een opof
ferende liefde van ieder, die de zorg en zware
verantwoording voor de kinderen op zich
heeft genomen, en een geregeld leven.
Maar stel u daarbij voor: al deze kinderen
ontrukt aan het eigen gezinsleven, om welke
tragische reden dan ook.
In een der kamers zitten drte Jongetjes bij
elkaar, zoo Juist van de quarantaine-inrich
ting in Zeeburg gekomen, een phase, welke
edere toekomstige bewoner veiligheidshalve
moet doorloopen. Zij hebben een Label met
.en naam op hun goed gespeld. Even la'er
zien we den grootste der d"ie ingedeeld bij
de afdeeUng jongens van acht tot twaalf
laar, en hij zit onwennig op een stoel, totdat
ij opeens besint te sn.kken. het hoofd op
zijn arm gesteund. Dadelijk is een der help-
ors bU hem en zij praat zacht en har.e-
ijk met hem. Zij weet: dit moet hij door
maken. en wat hij misschien den Lia sten
tijd al doorgemaak. heeft ls met elkaar te
veel voor de behoersching van het kind.
De twee andere nieuwelingen, broertjes,
zitten nog op de-zalfde plaats, en straks
mag hun moeder die al een'ge daven geV-3 n
ln de vrouwenafdeeling is opgenomen, hen
begroeten, de moeder d»e al a.e dagen m de
grootste onrust heeft geleefd, of de Jongens
nu toch heusch goed en wel ln het toevlucht
tullen belanden.
Denkt u nu niet. dat die kinderafdeeling
een zieligen Indruk maakt: de meisjes. In
gedeeld in verschillende gezellige woonka
mers naar den leeftijd, handwerken Uvc-lg,
branden van verlangen om hun pres a ties
te la en zien, de kleintjes zingen een liedje
en hebben het op haar manier niet minder
druk met werken. De jongens hebben den
•celen middag stil gezeten en nu doen zij
spelletjes op echte Jongensmanier: zij
•ingen niet, zij schreeuwen, zfj rukken en
'rekken aan elkaar, zij vallen over eikaars
en hun eigen beenen ln het voorbijgaan
trekken zij aan onze mantels en jassen, zij
duwen als jonge honden tegen ons aan in
het voortloopen en zij genieten van hun
alp?n herrie en lawaai.
Maar stel nu voor, dat uw eigen kind in
een gesticht zou moeten leven, dat kind. dat
mot alle persoonlijke zorgen van vader en
moeder ls omringd, nu opeens overgeleverd
.tan vreemden, en dat dan nog onder meestal
de vreeselfjkste omstandigheden. Denk u
daar eens in, en vraag u dan af. of deze
onschuldige slachtoffers van armoede, van
slechtheid, van ellende en van liederlijkheid
niet ons volle medevoelen verdienen.
En denk dan ook eens aan de wiegekln-
deren. snoezige baby's, n'ets minder lief dan
alle goedverzorgde, pasgeboren kinderen, en
-oker ook niet minder behandeld en vertroe
beld. Maar later, waar belanden deze kin
deren dan en zal het mogelijk zijn ze te be
hoeden tegen de ellendigste en min.-ier-
-vaardiffs'e omgeving, die men zich kan
voorstellen?
Zijn wij niet verplicht, onze gedachten te
'aten stilstaan bij al d~r.« k'M'*e
den en ons af te vragen ls er ook Iets. dat
ik in staat zou zijn te dben, om deze kin
deren te helpen?
E. E. J.—P.
ln deze afgeleefde, verbitterde vrouw toch
nog het jonge meisje, het kind leeft. Hoe
zonnig-kinderlijk kan haar glimlach zijn.
We zouden Greta Garbo graag eens ge
woon zien. om te weten of zij in het dage»
lijksch leven ook dat „iets" heen. "We
zouden ook wel graag eens weten hoe ze
leeft daar in Hollywood. O, we hebben ge
noeg over haar gelezen, maar we weten ook.
dat ze in Hollywood slim zijn- Greta Garbo
het mysterie. Ze moet mysterie blijven.
We lezen van haar, dat ze nooit de groote
feesten van Hollywood bezoekt, dat ze weinig
vrienden heeft en het liefst alleen uitgaat,
heel eenvoudig gekleed. We hooren den naam
van Greta Garbo het ideaal van duizen
den mannen over de heele wereld maar
ln verband met twee mannen-namen:
Mauritz Hiller en John Gilbert. De eerste, die
gestorven is, moet haar groote liefde zijn
geweest; voor John Gilbert, die van haar
hield, kon ze niet anders zijn dan een vrien
din
Verder weten we. dat ze verlegen ls en
nooit iets over zichzelf wil vertellen.
Of mag ze misschien niets vertellen? Gaat
het haar als Lilian Glsh, die eenzaam en
Ingetogen moest leven en alleen uitging in
gezelschap van een soort gouvernante., toen
ze al een stuk ln de dertig w^s? Lilian Gish
moest haar reputatie van nonnetje hoog
houden.
En Greta Garbo ls het mysterie,.... dus
zwijgt zij.
Maar ik geloof, dat als we er eens achter
mochten komen, dat ze een even bandeloos
leven leidt als de overige Juffertjes m Holly
wood. onze bewondering voor haar niet zal
afnemen.
We willen graag wat van haar weten. Ja,
omdat ze ons zoo interesseert. En omdat het
ons zoo wonderlijk lijkt, dat zoo'n vrouw
bijna ongemerkt kan leven in oen stad als
Hollywood.
Maar de bekoring en het mysterie eaan uit
van haar persoonlijkheid. En dat zal blijver.,
wat we ook van haar weten of niet weten.
Hollywood hoeft niet bang te zijn. dat het
mysterie wordt opgelost! Want dat ison
mogelijk.
BEP OTTEN.
GROENE KOOLTJES SMOREN.
Dat is een smakelijke manier om groene
kooltjes klaar te maken. Op 4 groene kool
tjes neemt men 2 eetlepels vet of boter. I
theelepeltje zout en 1 maggi bouillonblokje.
De kooltjes worden ontdaan van de buitenste
harde bladeren, waarna men de overblijvende
kropjes in de lengte middendoor snijdt en ze
met het vet en een bodempje water in een
wijde pan legt.
Het zout wordt erover gestrooid, waarna de
pan gesloten wordt en men de kooltjes op
een zacht vuur gaat laat smoren, waarbij
men ervoor zorg draagt, de halve kooitjes af
en toe om te keeren en zoo noodlg het water
wat aan te vullen, opdat de boel niet aan
brandt. Zijn de kooltjes na ongeveer 3 kwar
tier gaar. dan doet men er nog een klein
scheutje water bij <bij het sausje, dat zich op
den bodem gevormd heeft) waarin men dan
het bouillonblokje laat oplo sen. De groente
ln de >chaal overbrengen, tegelijk met de
saus. die heerlijk bij de aardappelen smaakt.
Als men een half theelepeltje kerry in het
water doet, waarin Brusselsche kool .Jcs
'spruitjes) gekookt worden, wordt niet al
leen de smaak aanmerkelijk verhoogd, doch
tevens de onaangename lucht weggenomen.
