Uit den Strijd
tegen de Misdaad
TAPTOESCHANDAAL.
Italië heeft het zwaard in de scheede gestoken!
HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 3 FEBRUARI 1931
TWEEDE BLAD
door
A. HEEROMA, Oud-Commissaris van Politie te Amsterdam.
ijn militaire verrichtingen hebben
zich bepaald tot vooroefeningen
met het 005 op verkorten diens-
tijd, welkfc oefeningen des morgens
vroeg midden in den winter op een
fort gehouden werden en wat ik me er .van
herinner, i^, dat alles er even koud en zwaar
en unheimisch was, niet bevorderlijk voor
het gekken van militaire aspiraties. Ik
sprong een voet in de lucht, toen ik vrij
lootte en mijn diensttijd dus tot de kleinst
mogelijke afmeting werd ingekrompen. Maar
dit alles wil niet zeggen, dat ik anti-milita
rist ben, integendeel. Opgegroeid a"s ik ben
tusschen matrozen en mariniers, artillerie en
infanterie, van al welke wapens vertegen
woordigers bij ons over den vloer kwamen,
dank zij onzen dienstboden, herinner ik me
met genoegen den tijd, dat ik mijn witte
brood ruilde tegen het gesmade kommies
brood en ik wel eens een sabel uit de schee-
de mocht trekken. Vooral de mariniers zijn
mij steeds sympathiek geweest door hun
correcte uitrusting en stramme exercitiën.
Het moge dan voor 't welzijn der menscheid
van geen beteekenis zijn of op het bevel:
„zet af, geweer!" de kolven in een roffeitje
of in één slag op de steenen komen, ik be
wonderde altijd dat gelijke in beweging, daar
was geen natikkertje. Wellicht dat in mijn
onderbewustzijn een zin voor orde en regel
maat zetelt, al zou mijn schrijftafel dit op
het oogenblik niet doen vermoeden.
Vanzelfsprekend was een der grootste at
tracties van den troep de tamboer-majoor,
als hij daar voorop ging, martiaal, den zwa-
ren rossigen knevel hoog opgeborsteld langs
het blozend gelaat, dat geen afkeer van een
Den zwaren rossigen knevel hoog
opgeborsteld.
hartversterking uitdrukte, den stok met
grooten glimmenden bal hanteerend met al
de vaardigheid, den volleerden tamboer-ma
joor eigen. Dit alles wetend behoef ik niet
nader te verklaren, waarom ik nog dol ben
op een taptoe, want ik zeg het Adema van
Scheltema na: „Ik ben hetzelfde kind geble
ven uit vroeger tijd".
Noem het kinderachtig, noem het achter
lijk, 't kan me niet schelen, maar om den
taptoe te hooren, den grooten, daarvoor loop
ik een uur en ik beleef weer de kinderlijke
aandoening, als de trommen roffelen, de pij
pers fluiten en 't wordt me koud. als 't Wil
helmus plechtig opzwelt. En er zijn er velen,
die met mij genieten, getuige de overgroote
belangstelling bij taptoe-uitvoeringen.
Hoe kan men spreken van een taptoe
schandaal? En toch is daar sprake van in de
annalen der politie, maar 't is duidelijk, dat
dit woord schandaal niet den taptoe betreft.
Wat het dan wel was?
Vele jaren geleden bracht de Duitsche kei
zer een bezoek aan onze hoofdstad en bij die
gelegenheid zou te zijner eere de groote mi
litaire taptoe op den Dam worden uitgevoerd,
deze taptoe leverde het taptoeschandaal. Be
grijp me goed: 't was niet de tamboer-ma
joor, die in 't balanceeren met zijn dirigeer
stok onheil veroorzaakte door den kolf op 't
hoofd van den keizer te doen nederdalen:
't waren niet de pijoers, die verkeerdelijk
„Lang zal hij leven" bliezen, neen, van mijn
goede vrienden kon je niet verwachten, dat
zij iets van hun correctheid zouden inboe
ten, maar 't schandaal komt hier op rekening
van de politie en als ik hier van de politie
spreek, bedoel ik niet direct Jan de Diender,
die tenslotte het spits moest afbijten en de
kwade Pier werd. Voor ik de acte van be
schuldiging ga uitwerken, vil ik even uiteen
zetten, wat er voor de politie bij dergelijke
vertooningen te doen valt.
Ge kent den Dam als schouwtooneel. als
plaats waar men hulde brengt, zijn ver
knochtheid aan het konink'ijk gezag demon
streert.
Dan hangt de driekleur in lange, zacht
golvende banen langs de gevels der omrin
gende gebouwen of wappert uit. gekant op
het dak. Achter de groote ramen rijen ge
zichten. drie vier boven elkaar, in de raam
lijsten on even zooveel recentonstukken ge
lijkend. Op het plat der Nieuwe kerk een
plok menschen a's een bijenzwerm, die zich
daar heeft vastgehecht: op alle balcons
menschen opeengepakt en verder op straat:
menschen. zoover het oog reikt, behalve
waar in 't midden een arena is vrij gehou
den. En uit een der straten, niet afgesloten
door een tiendubbele haag. vreemd doende in
haar leegte, komen ze aan in rijen, de school
kinderen in Zondagskleed ij. ieder dragend
een stok met kleurige linten. En de stoet,
zelf een breed lint. wordt in slingers op en
om het terrein gelegd.
Dan tokke'en in den Pale's^oren. waarop
de oranievlag met het kruis van Nassaublauw
strak staat in den wind, de hamers on de
klokhen en ae jongms van Piet H°in kijker
uit de ga'msa'en. of de zeeman drukt zijn
zuidwester on het hoofd en klimt on naa-
het. koggecehJp 00 den koenel: „Ga Je mee
naar zee? Hou het roer recht!"
Dan jubelt een groet aan het vriendelijk
zonnelicht, dat de keuren van de linten be
neder. doet. gloeien; dat schittert in het ko
per der l elmen en het 'narnassement dei-
glimmende Dolitiepaarden; dan wordt het
plein met de veelkleurige linten een groot
bloemveld, zacht golvend in den wind; een
veld met lachende kindergezichten; een veld
waaruit een al'es overheerschende juich
kreet opstijgt als de koningin op het balcon
verschijnt met den burgemeester in zilver-
bestikt gewaad, die Jong Amsterdam voor
den troon geleidt. En hoog gaan de wimpels,
als verhieven de bloemen zich op haar stoel.
En dan barst ook de juichkreet los uit ra
men en van daken, uit straten en stoepen.
Zakdoeken wuiven van balcons en boven de
menigte en 't is of een witte duivenzwerm
zich van de straat en de huizen losmaakt.
Dan beklimt een man een hooge houten
stellage; hij gebaart en 't wordt stil. Bazui-
Hij gebaart en het wordt stil.
nen galmen een lang gerekte toon, weer ge
baart de man, zwaait met belde armen en als
schepte hij 't op, zoo stijgt daar op eens één
machtige kinderstem, gedragen door trom
petten, die zij overstemt en de golf van ge
luid omvangt de vorstin, die wuift na 't slot-
accoord en in de handen klapt, een applaus
duizendvoudig herhaald. Weer zwaait de di
rigent een ander lied en dan nog een
en nog een. Dan is 't uit. Nog eens zwaaien
de wimpels, juichen de kinderstemmen en
het lange lint ontrolt zich, wordt weggetrok
ken in de stille straat, tot het plein daar
weer ligt: vreemd leeg. Maar dan dringen
achter een haag van ruiters en voetvolk de
achterslaanden op, wier stroomen als een
nauw te stuiten golf hetplein achter de
voorzichtig dribbelende paardjes. Dan stolt
de stroom; één daverende juichkreet lokt de
vorstin nog even op 't balcon tot afscheids
groet en dan is men te vree
Zooals een vogelzwerm een land bedekt en
opgeschrikt, evenals een beweeglijke wolk
blijft hangen om dan naar alle zijden uiteen
te vallen, zoo lost zich de menigte op en het
plein keert terug tot zijn gewoon gedoe van
verkeerscentrum.
't Is niet altijd Jong Amsterdam, dat hulde
komt brengen; ook komen er Brabantsche en
Zeeuwsche en Veluwsche huiven; Limburg-
sche boogschutters, bedekt met zilveren schil
den en andere eereteekenen. Vaandelzwaaiers
toonen hun vaardigheid met het wapperend
doek en in bonte afwisseling defileeren rijk
geborduurde banieren met klinigende me
dailles behangen. Of er zingen duizenden
mannen en vrouwen hun lofliederen en
schettert het koper van Post-, Brandweer-
en Politieharmonie, 't Is de eed van trouw,
die opnieuw wordt afgelegd door duizenden,
samengestroomd uit alle deelen des lands om
blijk te geven van hun saamhoorigheid, hun
verknochtheid aan 's Lands bestuur. Ik weet
wel, dat uit breede lagen van 't volk geen
vertegenwoordigers yerschijnen, maar daar
om doen ze nog geen wanklank hooren; zij
spelen hun eigen spel ook met vlaggen en
banieren en schallende muziek cn ook voor
hen is de Dam een gewi'.de verzamelplaats,
zij 't niet met vorstelijke tegenwoordigheid.
't Hoeft geen betoog, dat, om alles naar
wensch te laten verloopen, zorgelijke rimpels
het voorhoofd van den politiechef plooien en
dagen, ja weken te voren zit zijn staf over
kaarten en sterktesta.en gebogen en worden
besprekingen gehouden tot ten slotte alle
maatregelen in een dagorder belichaamd
worden bekend gemaakt. Men moet er reke
ning mee houden, dat het publiek zich niet
zal laten wachcen; dat het vroegtijdig in
drommen zal komen opzetten om een plaats
te veroveren en dat men dus moet zorgen
tijdig ruimte te hebben. Men moet weten, dat
een staande menigte gemakkelijk op de plaats
gehouden kan worden, maar als achter die
staande menigte de toegang vrij is, zullen
nieuwe drommen ze van de plaats dringen
en een bewegende menigte is een niet te
houden dynamische kracht. Daar baten geen
stoere agenten, zelfs geen ruiters; zij worden
mee voortgedrongen. Ge voelt dan de nood
zakelijkheid de aanstormende troepen te
stuiten, eer ztf tot een compacte massa zijn
geworden en eer zij zoover zijn, dat er iets
te zien of te hooren valt. Worden zij daar
tegengehouden waar nog n.ets is te beleven,
zoo zullen zij niet blijven staan. Ja er kom:
er wel eens een pariementeeren, omdat ver
derop zijn tante woont of een zieke nicht,
maar zooveel tantes en zieke nichten zijn er
'niet, dat dit opstopping veroorzaakt.
Zoo was alies goed geregeld en naar men-
schelijke berekening zou de taptoe een succes
nummer worden, maar één ding had de hoofd
commissaris vergeten en dat was, dat van
de familie Dwarsdrijver, waarvan de leden
over de heele wereld verspreid zijn, ook wel
eens vertegenwoordigers bij zijn corps, kon
den zijn, hoewel hij dit wel had kunnen
weten.
Als er gecommandeerd wordt, dat op een
bepaald tijdstip de wasch binnengehaald moe:
worden met het oog op reger en als het dan
3en uur vroeger gaa; regenen, dan ben je
naar de ietter verantwoord, als je de wasch
een uur tijd geeft om kletsnat te regenen
en ze dan b.nnenhaalt; zoo Iets doet een
automaat, een in de reglementen verstijfd
militair, maar zoo doen ook de leden van de
familie Dwarsdrijver.
'k Heb eens gelezen dat. in Spanje meen ;k,
een prinses in een pai'k op een pas geschil^
derde bank sihg zitten, waarop een schiid-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
Barteljorisstraat 16 Telefoon J0756
VAMPYR STOFZUIGERS F 98.-
wacht bij die bank geplaatst werd. zeker
om andere prinsessen te waarschuwen. Die
schildwacht bleef er staan, niet dezelfde na
tuurlijk, toen de bank droog was, die bleef er
staan in lengte van dagen, zelfs toen de heele
bank was opgeruimd, cot er eindelijk iemand
vroeg: „waarvoor staat daar eigenlijk een
schildwacht?" Wat ten gevolge had. dat ce
post werd ingetrokken. Zoo iets is automatiek,
waarvoor men zich in elk groot lichaam heef:,
te wachten, een dom opvoLgen van bevelen
zonder meer, wat een oud gediende deea
zeggen: „er is niets gemakkelijker dan ge
hoorzamen. dan ben je altijd verantwoord".
Reken niet. dat dit de stelregel was van den-
gene die bij den taptoe met de leiding was
belast, o neen, maar verwant- aan genoemde
familie kwam het wonderwel in zijn kraam
te pas om te gehoorzamen en dus gehoor
zaamde hij- Zoo geschiedde het dan, dat op
den avond van de taptoe ae Dam tot ber
stens toe gevuld was, voordat er politie was
en dat de uitvoerders van de taptoe niet alleen
hun plaats niet konden bere-ken, maar dat
er geen plaats voor hen beschikbaar was. De
hoofdcommissaris, in de wandeling „dc
Blauwe" genoemd vanwege zijn gelaatskleur
de goede man was asthmafcisch werd
blauwer dan anders, informeerde bij den
commissaris, die de leiding der afzetting had
en met zijn detachementen het voorgeschre
ven urn- afwachtte, vernam van dezen, dat
het nog geen tijd was. En teen had je de
poppen aan het dansen. In allerijl moesten
de agenten naar den Dam; er moest ruimie
komen, wilde men zich niet tegenover den
Keizer biameeren, want ge weet het, als er
koningen of keizers aan te pas komen, gaat
alies op de minuut. Inspecteurs en agenten
drongen, duwden, maar 't ging er meer als
met een elastieken bal: als je hem op één
punt indrukt, wordt hij op een ander punt
dikker en tracht door de spanning zijn ouden
vorm te herwinnen. Dat gaf dus niets en
ten einde raad, werden stokken en sabels ge
trokken en die het voorrecht had binnen het
bereik er van te zijn, kreeg er van langs,
men trachtte weg te komen, zich te venveren,
het veege lijf te redden. Een onbeschrijflijk
tumult volgde: menschen raakten onder den
voet, verloren hoeden, schoenen, heele en
halve jassen en mantels, zoodat. toen er
eenige ruimte vrij gemaakt was. deze eenigs-
zins op een vestiaire geleek. Meer politie
rukte aan en zoo kon tenslotte zooveel ruimte
verkregen worden, dat in plaats van den
haktoe, de voorgeschreven taptoe kon plaats
vinden. De vorsten verschenen op het balcon.
de trommen roffelden, de pijpers bliezen, de
tamboer-majoor stond in volle glorie en ae
uitvoering had plaats of er niets was gebeurd.
Het spreekt dat hiermee de zaak niet was
afgeloopenjfel werd het optreden der politie
gelaakt en er werd een commissie benoemd,
door den Gemeenteraad, die een onderzoek
zou instellen. Dat is een mooie vertooning
geweest; niemand voelde er veel voor te zeg.
gen, dat hij geslagen had; de enquête-com
missie kon hooren wie ze wilde, ze kwam geen
streep verder en onder het politiecorps gaat
het verhaal dat men eindelijk ontdekt heeft,
dat er één agent was, die geslagen had; dat
stond vast., maar die agent was inmiddels
overleden.
De hoofdcojiimissaris informeert bij den
commissaris.
De Amsterdammers zijn niet haatdragend
en zoeken nog al graag den humoristischen
kant, zoodat, als je later menschen sprak,
die van de partij waren geweest, ze met veel
plezier vertelden, dat ze met één schoen waren
thuisgekomen. Een vertelde mij in vertrouwen
dat hij met zijn vrouw was uitgegaan en
zonder haar was thuisgekomen, terwijl hij ze
later niet meer teruggevonden had; aange
zien ik ondanks mijn ijverig zoeken, niet heb
kunnen constateeren, dat er bij den taptoe
menschen zijn weggeblazen of op andere wijze
verdwenen, vermoed ik, dat hier sprake is
van een echtscheiding op korten termijn,
waaruit men kan zien, dat elke medaille
haar keerzijde heeft
DE GRUWELIJKE ROOFMOORD
TE ROTTERDAM.
VERDACHTE G. M. VANDAAG VOOR DE
RECHTBANK.
Heden staat voor de Rechtbank te Rotter
dam terecht de 22-jarige G. M.. verdacht
van den moord op zijn schoonzuster, mej. M.
in de Willebrordstraat te Rotterdam op 29
September 1929. Hij had moord 's middags
gepleegd met een bijl, was daarna nog bij
zijn ouders te Rotterdam geweest en 's avonds
naar Oss vertrokken, waar hij bij aankomst
aan het station gearre teerd werd. De bijl
werd in zijn koffer gevonden. Tevens vond
men daar twee kistjes met geld. die hij na
den moord uit het bureau van zijn broer, dat
hij open gebroken had. roofde.
Men zal zich herinneren, dat M. de vrouw
na den moord een mes in den mond had ge
stoken en het kindje, dat zij op den arm had
gehad in bed heeft gezet.
Er waren, wanneer hij niet bekend zou heb
ben verscheidene aanwijzingen tegen hem,
o.a. een schaar die hij weggenomen had en
een verloren knoop die voor het bed,fe van
het kind was gevonden.
Aan den verdachte r- ten laste gelegd, dat
hij het slachtoffer Maria Neeltje Korper van
het leven heeft beroofd door haar met een
bijl een of meer slagen op het hoofd te geven
en haar met een mer te steken, zijnde deze
-iood?lag gevolgd of veor-'f-'evaar. door den
h'->fHal van een kt:tje Inhoudende ruim
f 4000.
De doodslag was b°^o»M om d»'en diefstal
movelljk te maken of bij betrapninp op hee-
terdaad onmogelijk te maken en zich z°lve
straffeloosheid te verzekeren. subsidiair
wordt mord ten laste gelegd en nog meer
subsidiair diefstal met geweldpleging.
Er zijn elf getuigen gedagvaard, waaronder
drie doctoren als deskundigen.
Het heden en de toekomst van mijn land.
Begint en eindigt het fascisme met Mussolini?
Door BENITO MUSSOLINI, Premier van Italië.
(In een interview.)
lUvvJhTVW^Uq
VI»
Z,-'
Mussolini (met petmet een vertegenwoordi
ger van The London General Press.
hebt vele veranderingen in Italië ge
constateerd, zelfs sedert uw laatste bezoek.
Had u het land gekend vóór de fascistische
revolutie, dan zoudt u nauwelijks geloofd
hebben dat dit nu hetzelfde land is. In die
dagen kwamen er echter niet veel vreemde
lingen naar Italië, omdat de oorlog juist ge
ëindigd en alles hier gedesorganiseerd was.
Daarom zijn er thans betrekkelijk weinig
menschen. behalve de Italianen zelf. die het
oude Italië met 't nieuwe kunnen vergeijlken.
Toch is er veel verschil, niet alleen tusschen
het Italië van vóór het fascisme en dat van
heden, maar ook tusschen het oude Italië
dus van vóór den oorlog en dat van onze
dagen. Het fascisme is een revolutie, niet
slechts een reactie. Wij zien vooruit, niet
achteruit en daarom hebben wij niet getracht
den toestand van vóór den oorlog terug te
krijgen.
Onze industrieën zijn thans op een geheel
nieuwe wijze georganiseerd. Inplaats van de
oude twisten tusschen werkgevers en werk
nemers, hebben wij nu dc gilden die hun
zaken regelen. In deze gilden zijn beide par
tijen vertegenwoordigd en de hulp van liet
ministerie van glldewezen staat altijd te
harer beschikking.
Onder onze Arbeidswet zijn de belangen van
allen veilig; alle industrieën regelen hun eigen
contracten door commissies die bestaan uit
werkgevers en werknemers, ten einde toe
standen te krijgen, die alle partijen bevredi
gen en deze contracten gelden als wetten.
Wie kan dat beschouwen als Staatsbemoeiing?
De arbeiders en de patroons worden het eens
over de voorwaarden van het contract; zij
moeten zich er aan houden als het geteekend
is. Wie kunnen dan beter in zulke quaesties
beslissen dan zij zelf? Wanneer beide par
tijen het niet eens kunnen worden over den
uitslag van bepalingen van het contract, of
er is een ander arbeidsconflict, moeten zij
zich wenden tot de Arbeids-rechtbanken.
Omdat vele menschen Italië niet gekend
hebben vóór het fascisme aan het roer kwam.
begrijpt men ons in het buitenland dikwijls
verkeerd. De menschen denken dat. omdat wij
geweld met geweld moesten keeren om het
Bolsjewisme te bedwingen, wij Italië met het
zwaard reeeeren. Dit is dwaas. Wij hebben
het zwaard in de scheede gestoken; de sol
daten zijn teruggekeerd naar de ploeg en de
fabriek.
Daar leveren zij weer een veldslag voor
Italië en winnen hem! Hebt u de boerderijen
rondom Rome gezien? Al dat land was eens
moeras; nu geeft het soms drie oogsten per
jaar. Daar zult u op de huizen de namen
zien van de plaatsen, die de heldendaden van
Italië's soldaten In den oorlog beroemd maak
ten: hier overwinnen dezelfde mannen de
natuur, want het zijn strijders, die deze
boerderijen bewonen en die deze moerassen
hebben drooggelegd.
Dat zij in dit opzicht zooveel succes hebben
gehad is te danken aan twee dingen In de
eerste plaats, natuurlijk, is ons volk niet
zoo geïndustrialiseerd als het Engelsche en
daarom wenden onze ex-soldaten gemakkelijk
aan het werk op het land en ten tweede
en dit is het belangrijkste was er de geest
die in hen leefde en hen voortdreef. Dezen
geest zult u thans vinden in geheel Italië: in
de gezinnen, in de industrieën op de akkers,
overal. Hij is: het weer ontwaakte patriotisme
van het volk.
Dit wordt in het buitenland niet begrepen.
Vreemdelingen zien de groote veranderingen
In de maatschappelijke toestanden omdat
deze dingen duidelijk zijn; wie oogen heeft
om te zien. ziet ze. De menschen concludee-
ren dus dat het fascisme slechts een theorie
is op het gebied van maatschappelijke orga
nisatie of staathuishoudkunde en denken er
niet verder over na. Maar het fascisme is
meer; het is voor ons een heilig beginsel, dat
on* bezield heeft bij als ons werk. Aan het
fascisme danken wij onze redding uit den
V'estenc. van anarchie. En op het fascisme
vertrouwen wij ook bij het werken voor onzen
vooruitgang in de toekomst.
Het is daarom verkeerd, te zegeen dat het
fascisme met mij begon en met mij zal eindi
gen: er moet nog veel meer gedaan worden
in Italië en waneer m ij n werk is afgeloopen
zal in het volk dezelfde geest blij ven voort-
even. Sommige vergelijken mil met Bismarck:
zij zeggen dat ik een machine heb uitge
vonden. waarmede alleen ik. de uitvinder, kan
werken. Wij weten, hoe het Duitsche Rijk
langzamerhand naar de catastrophe gedreven
werd. toen Bismarck's leidende hand er niet
meer was, maar de geest der Dultschcrs toen
verschilde veel van die der Italianen thans.
Wij hebben nu In Italië nog iets anders dan
een verwonderlijke machine. Wij hebben een
volk dat beproefd en gelouterd is in de vuur
proef van het anarchisme en dat de waarde
van zijn patriotisme kent.
Sommigen schijnen te denken dat omdat wij
geen parlementaire regeering hebben, met een
systeem van elkaar in het parlement bestrij
dende partijen en een groote massa kiezers
daarbuiten. Italië niet langer een democra
tisch land is. Maar wij hebben dat alles niet
noodig. om den wil van het volk te leeren
kennen. Wij hebben ook onze stembussen,
natuurlijk cn onze eigen kiesstelsel. Wat
zeggen de menschen van mU? Als zij mij
haatten, zou ik alléén staan tegenover mil-
lioenen. Instede daarvan heb ik hen aan mijn
zijde gebracht. Het fascisme begon met zeven
man in een geheel volk; het fascisme is nu
dat volk! Wij zijn beoordeeld naar onze da
den. Het fascisme heeft dc geesten der
Italianen overtuigd en hun harten gewonnen.
Het is te dwaas, te zeggen, dat het fascisme
door het zwaard regeert. Wij behoeven niet
door het zwaard te regeeren. De menschen
hebben vertrouwen in het fascisme; zij zijn
er geestdriftig voor gestemd Fascisme be-
teekent niet: een militaire regeering en het
patrotisme van de Italianen is ook niet oor
logszuchtig. Wij zoeken den oorlog niet. maar
als iemand oorlog met ons zoekt, dat is het
ons vast plan te maken dat het onze vijanden
berouwen zal.
Het is oprecht waar, dat wij geen oorlog
wenschen. al wordt het tegendeel maar al te
vaak beweerd. Italië heeft den vrede noodig
voor dc consolideering van zijn industrieën
en de uitbreiding van zijn handel Daarom
zullen wij niets doen om den toestand van
evenwicht te verstoren, dien wij in het land
in het leven hebben geroepen. Maar wij zullen
ook niet dulden, dat een ander dat evenwicht
verstoort. En als ik andere volken zie met
vredeswoorden op de lippen cn de hand aan
het gevost van het zwaard, zou het verraad
van Italië beteekenen als wij geen maat
regelen nemen om ons land te beveiligen.
Om onze industrieele organisatie te beves
tigen hebben wij onlangs een svsteem van
Arbeidsbeurzen ingesteld ter bestrijding van
de werkloosheid, ofschoon wij niet veel werk
loosheid in Italië hebben en zij dan nog
hoofdzakelijk gedurende zekere seizoenen
bestaat. Door middel van deze Arbeidsbeurzen
zullen wij veel tijd en moeite sparen. Er is
in een paar maanden al veel goed werk go-
daan. Onze werkgevers moeten nu hun ar
beiders door bemiddeling van deze beurzen
krljecn. De leiders van de beurzen kunnen
dadelijk de geschiktste mannen voor bepaalden
arbeid aanwijzen. Den werkloozen worden de
moeite en kosten bespaard van het schrijven
op advertenties en al de ellende van het
loopen zoeken naar werk. omdat de beurzen
zorgen voor het vullen van open plaatsen.
Er zijn beurzen voor de Industrie, den land
bouw en den handel.
Naarmate onze organisatie groeft en zich
naar alle zijden uitbreidt, zullen onze in
dustrieën ook steeds meer arbeiders kunnen
opnemen cn de groote productie zal Italië
maken tot oen land. rijker en welvarender
dan het zelfs nu is, juist zooals onze krachts
inspanning in de laatste acht jaren het land
uit de anarchie naar de orde heeft gevoerd.
Zóó zijn mijn woorden; „Werkers! Gij die
de onmiddellijke getuigen van mijn werk zijt.
weet. dat ik slechts één hartstocht heb: u
werk te geven, uw welvaart te vergrooten
en u geestelijk en zedelijk te verheffen!" in
een daad omgezet.
(Nadruk verboden).
TOT BEHOUD VAN DE ZUIDERZEE.
Te Amsterdam wordt Donderdag door het
Landelijk Comité van Actie tot behoud van
de Zuiderzee een groote vergadering gehou
den. Vertoond wordt dc nieuwe Zuiderzeefilm
(J. Jansen, Polygoon) van vlsscherij cn ne-
venbedrijven; een korte uiteenzetting van
ontstaan en doel der actie wordt gegeven
door de heeren F. W. Drijver Jr.. directeur
van de Banka soclatlc te Harderwijk, burge
meester J. de Jong Saakes van Harderwijk en
Fred- Thomas, redacteur van „De Tijd".
DE VERMOEDE BRANDSTICHTING TE
UORMERVEER.
In de voor het Gerechtshof te Amsterdam
voortgezette zaak tegen A. dc B., verdacht
van het stichten van brand in zijn smederij
te Würmerveer hebben beide verdedigers mr.
dr. Benno J. Stokvis uit Anv-tcrdam cn mr.
M. A. van Eek uit Haarlem, bevestiging van
het vrijsprekend vonnis der Haarlomsche
Rechtbank gevraagd.
AGENDA
Heden:
DINSDAG 3 FEBRUARI
Gem. Concertzaal: Orgelconcert. Frans
Vonk (viool)- 8 uur.
Gebouw „Bloemhof". Feestavond „Christia-
nia". 8 uur.
Gebouw ..De Nijverheid": Alg. vergadering
Floraliavereeniging. 8 uur.
Palace: .Dynamiet". Tooneel Bart Elferink
8.15 uur.
Luxor Theater: .,Het schildersmodel van
Parijs" en ..Een vrouw verdwenen", 8.15 uur.
TooneelMademoiselle Flor' nee.
Rembrandt Theater: ..Het lied der Woes
tijn". Tooneel: Morris et Max 7 en 9.15 uur.
WOENSDAG 4 FEBRUARI.
Oem. Concertzaal. Ledenconcert H. O. V.,
8-15 uur.
..De Kroon": „Wetenschap en Religie". Hel
derziende en psychometrische experimenten,
8. 15 uur.
Geb. Protestantenbond: Filmavond Ver.
„Oost en West". 8 uur.
Stadsschouwburg: Maatsch. tot bev. der
Toonkunst. Voordrachtavond der leerlingen.
7.15 uur.
Nieuwe Kerk: Friesche kerkdienst. 8 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en des
avonds.
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van li3 uur, behalve 's Maan
dags, toegang vrij.
