H.D. VERTELLINGEN
BINNENLAND
JACOB HOBEIN.
HAARLEM'S DACBLAD
DINSDAG 17 MAART 1931
Nu honderd Jaar geleden, op 19 Maart 1831,
d doorJacob Ho.jein. een 21-Jarig eenvou
dig marinematroos een daad verrichet. waar
door zijn naam nog steeds in de herinnering
is tcwdard gebleven.
Daarom vat ik de pen op om eenlge rege
len te wijden aan de nagedachtenis van den
vriend, die aanmerkelijk met, mij in
Jaren verschillende, om zijn rondborstig zee
manskarakter, aanspraak mocht maken op
ons aller achting en eerbied.
Eenlge bijzonderheden, die lk uit zijn
mond opteekende. wensch ik neer te
schrijven en daarbij tevens het feit dat
Hobsln bedreef in het ware licht te stellen;
omdat toenmaals Generaal Dsstombes, bevel
hebber der troepen, het feit eenigszans on
juist heeft gerapporteerd.
Hobeln werd den 8en Januari 1810 te
's-Uravenhage uit onbemiddelde oudeis ge
bot en. Als kind gevoelde hij zich reeds aan
getrokken tot de zee en het zeemansleven
en het was dan ook met geestdrift, dat de
13-jarige knaap den 5en September 1823 als
scheep, jongen te Rotterdam in dienst trad
Hobcin had slechts een zeer gebrekkige op
voeding genoten en deed aanvankelijk ook
weinig moeite om „vooruit" te komen. Hij
werd eerst na 7 jaren dienst tot matroos 2e
Jcla-se bevorderd.
Bij het uitbreken der Belgische onlusten,
den lOen September 1830, werd hij gedeta
cheerd op de kanonneerboot No. 33, toen-
maal op wacht op de Schelde voor Biervliet
en Philippine.
Toen eenlge Belgische visschersvaartulgen
de door ons geblokkeerde haven van Bou-
chante uitliepen, zond, om dat te beletten, de
bevelhebber der kanonneerboot No. 30, de
luitenant ter zee Verdooren, een gewapende
slorp af, die door geweervuur de visschers op
den wal dreef.
De sloeo werd ln het terugkeren uit het
door de Belgen bezette fort Isabelle met een
hagelbui van kogels onder vuur genomen. De
retlreerende sloep werd door den feilen
st. oom, het vijandelijk vuur en het lage water
op de „schorren" (zandbank of aanslibbing)
gezet terwijl de niet gekwetste bemanning
onverklaarbaar genoeg met achterlating
van wapens en de vlag, die aan den stok bleef
wapperen, de vlucht nam en boot 13, welke
het mee:t nabij lag, trachtte te bereiken.
De vijand liet dien dag niets onbeproefd om
sloep en vlag te bemachtigen en zond, toen
de vloed doorkwam, een zwaar gewapende
boot om de sloep meester te worden, hetgeen
door onze schepen werd opgemerkt. Reeds
hadc'en 2 matrozen getracht de sloep zwem
mende te bereiken, doch wegens het hevige
vijandelijk geweervuur hadden zij hun tocht
moeten stakpn en kwamen afgemat aan boord
terug Hobein sprong toen. bijna geheel ge
kleed in het koude st:oem°n^e water zwom
onder een koge'regen, naar de reeds drijvende
sloep. Bijna uitgeput, duwde hij steeds zwem
mende, met zijn schouder de boeg op den
stroom, klom in de boot. maakte de vlag los,
zwaaide daarmee ten teeken van overwinning
naar de Belgen, wikkelde de vlag om zijn
lichaam en roeide toen met inspanning van
zijn laatste krachten naar de zandbank al-
wna- het :.'oensvo1k reeds stond te wachten
om de sleep in bezit te nemen.
Teen. ::t fe'-t ln ons va-'erlard bekend werd,
kende e geestdrift geen grenzen.
De koning wilde hem ontvangen en be
noemde hem die reeds op 14-jarigen leef
tijd een Adelborst V»—t) had "ered tot
Ridder 4e kl. der Mil. Willemsorde; de ge
meente den Haag schonk hem een gouden
medaille; vele vereenlgingen en talrijke par
ticulieren hebben hem met geschenken over
laden: toch bleef hij de eenvoudige matroos.
Men wilde hem zeeofficier laten worden,
maar HIJ bedankte daan-oor en <*:oer 7i*h in
de stuurmanskunst bekwamen. Bijbracht het
tot opperstuurman, maakte nog verscheidene
zeereisen en werd later tot kommandant van
het Marine-kostschSp te Groningen benoemd,
waar hij nog een 10-tal jaren op zijn lauwe
ren kon raten.
B:1 het eo'.'d^n herdepk'n°'sfooct Jnb°He
VI is.-: In gen te zijner eer en werd hem. aan
don voet van de Ruijter's standbeeld hulde
gebracht.
Hil b'eef zeeman in hart en nieren en ver
ten-de z'oh vaa-"" in te*ve dat hij mocht
blijven dragen. Hij is driemaal gehuwd ge
wet.- i en u» n zijn 'e vrouw st "-f 's
nagcnocT a-s €en kluizenaar te Vüsüngen
bhivr v n van zijn karig pe"ri~en. Jn zijn
v-cri -g was hij zijn ri^en ..kokkie',
schil e zijn aaidappelen en kookte zelf.
Na een langdurige ziekte, stierf Hobein op
10 April 1833 te Vllsslngen. De marine verloor
iii Hobein een degelijk oud-onderofficier,
Vlisiingen een burger waar het trotsch op
was. en ik een vriend, dien ik om alle boven
genoemde hoedanigheden had leeren hoog
achten en vereeren!
Zijn begrafenis cn de onthulling van een
prachtig monument, had met militaire eer
plechtig plaats, bijgewoond door tal van
hooge autoriteiten, terwijl ondergeteekende,
namens de Vereen, van oud-onderoff. dei-
zeemacht „Van Speijk", ln kwaliteit van
Eere-voorzitter zijn nagedachtenis hulde
heeft gebracht.
M. J. E. KRIENS.
ZWENDEL MET BLOEMBOLLEN
GESTRAFT.
HAAGSCH OPLICHTER KRIJGT DRIE
MAANDEN.
Een koopman te 's-Gravenhage was door
de Rechtbank aldaar veroordeeld tot vier
maanden gevangenisstraf wegens oplichting
meldt het Hbld. Zooals bekend is, heeft ver
dachte in verschillende Engelsche dagbladen
en ijtdschriften annonces geplaatst, waarin
tegen opzending van een postwissel ad een
shilling ff 0.60) gratis bloembollen werden
aangeboden.
Zoowel de officier als verdachte waren van
dit vonnis in hooger beroep gekomen-
De procureur-generaal heeft echter beves
tiging van het gewezen vonnis geëischt.
Het Hof vernietigde het vonnis der Recht
bank ten aanzien van de straf en veroordeel
de verdachte tot drie maanden gevangenis
straf, met aftrek van den tijd in voorarrest
doorgebracht.
NOG VEEL IJS IN DE
ZUIDERZEE.
EEN KLIPPERSCHIP BEVRIJD.
Het met steenen geladen, voor Harderwijk
bestemde, ijzeren klipperschip Anna. van
schipper F. Frederiksen, gedomicilieerd te
Nijkerk, dat sedert 9 dezer voor de kust van
Harderwijk, zonder bemanning, in het Ijs
zat, is Zaterdag door de Harderwijker stoom
boot Burgemeester Kemoers uit het ijs en in
de Eem ges'eept. Het schip heeft alleen aan
het roer averij gekregen, lezen wij in de N.
R. C.
Voor de kust was Zaterdagmiddag nog
zooveel ijs, dat men met het klipperschip
niet op de Harderwijker haven durfde aan
sturen.
Ook ln Westelijke en Oostelijke richting
van Harderwijk is nog vrij veel ijs.
Maandagmorgen is het ijs in het groot
scheepsvaartwater via het Tjeukemeer door
stoomschepen opgebroken.
PHTLTPS EN DE OPTTE OP Ï.ORENZ-RADIO
De Tel. verneemt uit Berlijn:
De Philips' Gloeilampenfabrieken hadden
zich, bij den verkoop van de meerderheid
der aan deel en in de C. Lorenz A, G., aan de
International Telephone and Telegraph Co.
een optie verzekerd op de radio-afdeellng
van de C. Lorenz A. G., welke optie op 31
dezer afloopt.
Volgens de „Berliner Börsen Courier" zou
Philips besloten hebben, de optie niet uit te
oefenen. Wel heeft zij tegen de uitspraak
van het scheidsgerecht, dat haar de fabri
cage van radio-toestellen in Duitschland
verbiedt, protest aangeteekend, maar tot
dusver is de zaak in deze instantie nog niet
in behandeling gekomen. Het. is ook niet te
verwachten, dat dit binnen de eerstvolgen
de veertien dagen zal geschieden. Derhalve
vervalt aldus de B. B. C. de grondslag,
waarop Philips de optie zou moeten uit
oefenen.
GOEDKOOPERE SPOORTARIEVEN VOOR
DEN TUINBOUW?
Het Tweede Kamerlid Van den Heuvel heeft
den minister van Waterstaat gevraagd, of hij
bereid is als voorloopigen maatregel eenigs-
zins belangrijke tariefreducties voor het ver
voer van tuinbouwproducten per spoor toe te
staan.
ERNSTIG AUTOBUSONGELUK.
MIST DE OORZAAK.
Zondagavond zijn de 63-Jarlge M. K. en de
65-jarige N., die op weg naar huis waren, op
den Steenbergerstraatweg bij Halsteren door
°en autobus uit Nieuw Vosmeer, aangereden.
De autobus kwam uit de richting Steenber
gen en er hing een zware mist. waardoor de
chauffeur, de beide personen niet heeft, op
gemerkt. De beide mannen werden 'tegen
den grond geworpen. K. kreeg daarbij een
diepe wond aan het achterhoofd, en zijn
borstkas werd ingedrukt, zoodat de dood on
middellijk intrad. N. kreeg een driedubbele
bjenbreuk; hij werd voorloooig verbonden en
daarna naar het algemeen burgergasthuis te
Bergen op Zoom overgebracht.
De chef.-veldwachter te Halsteren heeft den
autobus in beslag genomen en het parket te
Breda gewaarschuwd.
ONTSNAPTE ARRESTANT WEER
AANGEHOUDEN.
DE LIER. (Wes'land) 16 Maart <VJ»
T. van S.. die in de vorige week wegens een
zedendelict werd Ingesloten ln het arrestan
ten lokaal te De Lier en daaruit wist te ont
snappen, Ls Zondagmorgen vroeg tïoo- d~"
gemeente- en Rijksveldwachter van de Lier
e Si;;a d gearresteerd, m den ;Ojp v.
Zondag is hij voor den burgemeester van De
Lier geleid
INTERNATIONALE OPLICHTERS
De politie te Amsterdam heeft een zaak
in onderzoek tegen een 61-jartgen man en
diens 33;jariger. zoon. Zij worden er van
verdacht een eigenares van wijnvoo~raden,
wonende te Leipzig, voor RM. 10.00;) en twee
in Duitschland wonende fabrikanten even
eens voor RM. 10.009 te hrijbsn cv»0''"'-'
Voorts zouden zij een bankdirecteur te Leip
zig getracht hebben op te lichten voor
RM. 10.000.
INBREKER OP HEETERDAAD
BETRAPT.
HEEFT REEDS 26 JAAR GEZETEN.
Men seint ons uit Den Haag:
Toen Zaterdagavond een echtpaar te acht
uur aan de woning van de ouders der vrouw
aan de Hoefkade aanbelde, werd de deur
geopend door een man. die vertelde, dat de
familie niet thuis was en dat hij zoo lang
als oppasser dienst deed. Eerst wekte deze
verklaring geen argwaan, maar even late
zag men den „oppasser" met een geldkistje
onder den arm het huis verlaten. Hij werd
aangehouden, waarna spoedig bleek dat
hij ingebroken had. De aangehoudene is de
58-jarige C. J. G., een beroeps-inbreker, die
reeds 26 jaar gevangenisstraf ondergaan
had.
PROF. DR. JOH. WESTERDIJK
GEHULDIGD.
Het was Zondag een kwart-eeuw geleden
dat prof. dr. Joh. Westerdijk haar taak aan
vaardde als directrice van het phytopatho-
logisch laboratorium ..Willie Crommelin—
Scholten" te Baarn. Zaterdagmiddag is dit
Jubileum gevierd in genoemd laboratorium.
Prof. M. F. A. F. C. Went heeft pref. Wes»
terdijk in tegenwoordigheid van een groot
aantal belangstellenden toegesproken. Spreker
overhandigde de Jubilaresse een geschenk in
geld om haar nuttig werk voort te zetten.
De rede werd een oogenbL'k onderbroken
door een radio-toespraak uit Ned.-Indlë.
Het vakblad voor biologen heeft ter ge
legenheid van het zilveren feest van prof.
Westerdijk een extra nummer, geheel aan
haar gewijd, uitgegeven.
TERNAUWERNOOD UIT EEN
BRANDEND HUIS ONTSNAPT.
LAKENS AAN ELKAAR GEKNOOPT.
De winkelier A. Koedom te Eindhoven werd
Zondagnacht in zijn huis aan de Van Brakel-
straat verrast door een hevigen brand, waar
bij het vuur zoo snel om zich heen greep,
dat hij on zijn medebewoner zioh niet
meer langs de trap naar beneden konden
redden. Zij hebben daarop lakens aan elkaar
geknoopt en zijn daarlangs van de boven
verdieping naar beneden gegleden, aldus het
Hbld.
Met uitzondering van den winkelinventaris
ging de geheele inboedel verloren De eigenaar
was verzekerd, doch zijn mede-bewoner
niet.
NEDERLANDSCHE KAAS NAAR
TSJECHO-SLOWAKIJE.
INVOERRECHT DE HELFT LAGER.
Naar het Alg. Hbld. van goed ingelichte zijde
verneemt, bestaat het vooruitzicht, dat binnen
niet al te langen tijd de Nederlandsche kaas
■bij invoer in Tsjecho-Slowakije op denzelfden
voet zal worden behandeld als de Zwitsers che,
d.w.z. dat het voor Zwitsersche kaas gelden
de tarief van 210 kronen f 15 ongeveer)
na bekrachtiging der overeenkomst óók voor
de Nederlandsche zal gelden.
Tot dusver wordt er practisch geen Neder
landsche kaas naar Tsjecho-Slowakije uitge
voerd; het invoerrecht bedraagt dan ook niet
minder dan 420 kronen, zoodat de verlaging
50 pet. zal bedragen!
Wie niet groen is
maakt voor al zijn kleine Advertenties
gebruik van
yOnze Groentjes" in Haarlem's
Dagblad
NIEUWS UIT INDIE
WANTOESTANDEN IN EEN
ZIEKENHUIS.
EEN VERLIES VAN 3Vt TON.
Het Nieuws van den Dag van Ned.-Indië
publiceert naar Aneta seint, zeer ernstige
misstanden ln het gemeenteziekenhuis te
Soekaboemi, o.a. het bijna geheel verdwij
nen van in den loop van zes jaren voor
f 13.284 aangekocht linnengoed. Het blad
constateert, dat het exploitatie-verlies, ten
gevolge van wanbeheer, gedurende de jaren
19241929 f 340.203 bedraagt. Alle zaalwach
ters worden herhaaldelijk des nachts slapen
de aangetroffen, zoodat lijders aan zware
koortsen ongemerkt naar buiten konden
gaan. waar zij des morgens in het natte
gras liggend werden ontdekt.
ONGEVAL AAN BOORD VAN
EEN TORPEDOBOOT.
SOERABAJA, 14 Maart (Aneta-VJ>.)
Van de oude torpedoboot ..Krokodil" varende
ter hoogte van Grlssee sloeg de pakking van
een deksel van den voorsten ketel weg. Twee
n'.andsche matrozen werden zwaar, een derde
licht gewond door het rondspuitende kokend
water en de stoom. Voor het leven der zwaar -
;ewonden wordt gevreesd.
POGING TOT OMKOOPING VAN
AMBTENAREN.
SOERABAJA. 14 Maart (Aneta). Het
Scerabajasch Handelsblad meldt, dat een
aannemer trachtte den directeur van ge
meentewerken en den burgemeester van
Soekiboemi om te koeoen voor een being
van f 40.000 ter verkrijging van de op-
oracht voor den bouw van woningen voor
de volkshuisvesting tot een bedrag van
f 400 000. De officier van justitie te Batavia
stelde een onderzoek is. De verdachte aan
nemer zou ter zake voor den Raad van 1
Justitie moeten terecht staan.
(Nadruk Terboden; auteursrecht voorbehouden).
(Vlaamsche schets).
Ne Aanzoek.
De dag eindde, ln 't Westen doek de zonne
neer, omgeven van rozen wolkenbrckkels, vol
weeke glinsters, lijk 'ne vierbol, waar de
gensters uitgeslagen was.
Averechts waar de zenne verging, klom
traag de deemstering, die weldra den meester
zou zijn. De enkele wolken hingen roerloos
in de ijlte, want geen zoeltje verluchtte de
eerd, die, grof openberstende snakte naar
lafenis. En elkeen voelde de warmte, die de
zomer spon, en ook de avond bracht geen
koeling.
Op den lande waren de arbeiders uitge
wrocht voor den dagge, 't lag al verlaten, al
leen een enkele fluiterke verbrak de stilte en
placht zijn tjieterend liedeks uit te zingen
wat- weldadig klonk ln het geladen lucht»
ruim.
De avond woog op het land en in de ver
latene eenigheid liep -kletsklotserend op zijn
kloefen. Tuur den harden weg over "ijk
eiken dag. Als allen tijd knikte hij goén-
dag naar de menschen, die, zat van den ge
wrochten dagtaak voor hun huize koten, zaten
uit te rusten. De klank hunner stem, de draai
hunner taal klonk hem als oud-eigen in de
ooren en toch, en toch.... was deez' heer
anders als gewoon.
Hoewel hij steeds in z'n baaien werkkiele
en wekedaagsche broek den tocht dee. hadde
hij ditmaal z'n frak aan en z'n beste klak
op, en z'n zwartgeschilderde, schoon gekuisch-
te kloefen.
Peisend liep hij den weg voort, over het
geen nu komen zou.
„aWt gek", docht hij, „'ne maand geleden,
wist ik van nikske en nu
Ja, de bazin was er 't eerst over begon:
nen: „Tuur, wat hedde ik 'ehoord", had ze
loechend gezeid, „ga de ge trouwen?"
„Trouwen, ik? Wie zegge dat?"
„O, alle man vertelde 't, dat ge loopt mette
Klien van boer Settens. Ja, nou begrijp 'k
waarom ge altoos zoo graag de gazet weg
brengt".
Dat was t geweest-. Hij had verbluft ge
hoord, alsof hij onverwachts ontwaakt was
in een ongekend land; maar hij had geen
woord meer gekout, verbluft was ie naar
buiten gegaan, liep weg en weer, en dacht
en peisde over hetgeen de -boerin gezegd
had.
Ja, waar was 't, hij zag heur geerne, t
was een hupsche, frissclie deern, die de
handen uit de mouwen steken kon,
maar over trouwendaar hadde hij nooit
over gedacht, maar seffens had hij begrepen
waarom de andere meiden en knechts hem
wel eens tegenloechten, daar was 't oml
Den anderen dag was hij als gewoon aan
't werk gegaan, maar in zijn hoodf was alle
grappigheid verdwenen en draven deden zijn
den-ksels. 't Leek hem wel leutig toe, de jaren
had hij er voor, maar t was toch vreemd,
zoo vreemd.
Met den noen had de boer gezeid: „Tuur,
aJs ge wilt kunt ge 't huisje krijgen, waar
oude Jan ln geweest is, dat staat nu toch
leeg".
Dat was mooi! En hij zag zichzelf al met
Klien daar. Maar dan werd hij weer boos
op zichzelf; wat, zou zij hem willen hebben?
'Ne eenvoudige boevér? 't Leek hem nog zoo
raar. 't Was waar dat hij 't eiken avond met
heur zat te kouten, maar hoe? Weeral had
hij van niets anders gespreken dan van land
en zand en domme dingen, maar hij vond 't
toch een genoegen ibij haar te zijn.
En soms binst ernstige oogenblikken be
gon hij te twijfelen of hij zijn begeerte
mocht tegenwerken, of al die dingen niet
voorbeschikt lagen, hij voelde zich weer aan
't robberen en besloot alles zijn -loop le laten
gaan, zonder tegenstand. Maar de menschen
zeiden he-t en dan was hij al bereid zich
gedwee te laten gaan. Ze hadden hem en
Kliene eiken avond saam gezien, maar hij
had er niet .aan gedacht, dat men daar wat
uit zou maken. Nu viel het hem eerst in den
zin dat hij zoo goed 'lijk 'ne ander mocht
trouwen en al was hij dan maar peerde-
knecht, hij was toch oppassend en deugde
lijk. Drinken deede hij niet, nu ja des Zon
dagsmiddags, een pin-te bier. soms twee, maar
nooit meer, en hij had een aardig spaar»
duitje, hij wist wel niet hoeveel, want dat
bezorgde de bazin seffens voor hem.
En telkens als hij op den hof kwam en
nevens haar zat te smoren, had hij het plan
maar als ze dan met hem koute lijk altijd, van
alle andere zaken, dan wist hij het voornemen
om ronduit haar gedachte te vragen, niet
uit te voeren en zijn opzet kwam hem voor als
ongelegen zotternij, die het best onuitgespro
ken bleef. En allen dag stelde h'j het uit:
„morgen, morgen vraag ik het vast", maar
hij moest het nog doen.
Toen vandaag de boerin hem weer gespro
ken had: „Tuur, ge meugt wel oppassen dat
geTi het kaas niet van het brood laat halen,
ze is- een ferme deern, een kloek wijf met
gezond bloed, goed verstand en een deugelijke
aanleg. Ze is behendig in 't werk en ze ziet
u ook geerne dat weette ge net zoo goed als
'ne ander. Als 'k je raadde mag, stelt 't dan
geen dag meer uit, voordat er kapers
komen".
En ook de knechts zeiden :„Tuur, wanneer
trouwt ge nu? w' hebben hooren zeggen dat 't
aanstaande is".
Ze konden schoon praten. Maar één ding
ontbrak, een kleinigheid, en dat moest hij zelf
doen. maar de menschen wisten niet hoe lastig
dat was.
Maar de boerin had net zoolang gepaaid
en gesold, tot hij maar zei, dat hij 't vragen
zou.
„Moet ge zoo gaan. Tuur?" vroeg de boerin
toen Tuur, Tijk eiken avond de gazet ging
brengen, naar de gebuur.
„Wat meende zóó?"
„Wel knapt u wat- op. Ge kunt uw beste
kleeren toch wel aandoen".
Hij had wat gebromd, maar had zich toch
'aten overhalen, en schoon gekuischt liep hij
nu over het wegeike naar den hof.
En nu sprak hij zichzelf mcei in en zeide
„Me: een paar woorden is 't gedaan" en dm
stelde hij zich beeldelijk voor. maar hij wis'
niet hoe hij 't zeggen moest, 't Was al on
zin wat hem voor den geest kwam. Juts
die paar woorden, daar lag al de moei e in
hij wis: niet hoe ze uit te spreken. Hij veel:!
zich weer aan 't duiten gaan, en was var
zins 't weer uit te stellen, maar dan zag hij
weer naar z'n Zondagsche pak en z'n zwart:
klóonen, ze moesten dus toch merken da
hij voor wat anders kwam. Maar dar
troostte hij zichzelf: „Binnen zooveel tijd, ot
ais 't donker hangt, weet ik van ja of nee".
Zoo stapte hij voort tot de stee in 't- z'cht
kwam en toen begon hij langzamer te loo-
pen. al maar trager, totdat hij wijdens st-'
stond. Nu zou het er op aan komen, in 't
zicht van d:- hofstee beneep hem weer de
schuchterheid, hij dorst niet. De menschen
1 hadden hem den weg wel voorgewezen, maar
nu moest hij de rest- doen, h ij moest nu het
gewichtige woord uitspreken en twijfelend
bleef hij ter plaatse slaan trappelen. Wach
ten? Uitstellen? Maar toen zette hij zich
korciaat weer vooruit. Neen, 't moest er nu
maar van komen, was 't Ja, dan was 't best,
was 't nee. dan was 't ook goed, hij was niet
cm haar verlegen.
In 't zicht van elk een ging hij over t' land
naar de deur. trok 't klinksnoer open en
gooide met een: „gendag. hier is de gazet"
't ding naar binnen en liep toen naar ach
ter het huis om, waar hij wist dat zij zou
zitten.
Daar was ze op den deel op 'nen stoel aan
't patatten schellen, 'lijk eiken avond.
.,'n Dag, Kliene".
Zoo Tuur", zeide ze, zonder opkijken, Ijve«
rig doo-schellend.
Hij stak z'n pijp op en smoorde dikke
rookwolken de lucht ln. Hoe nu te begin
nen? Hij zat te draaien en te schuifelen 'lijk
een schooljongen.
„Schoon weer. Tuur, alle dagen".
„Ja, goed voor de oogst te wege en
voor wat anders".
Ze keek op en op stond wier ze rood 'lijk
een kreeft, toen ze zijn blik zag en z'n op-
gekuischte kleer. Maar seffens was ze zich
zelf weer cn vroeg steeds doorschellend:
„Hoe bedoelde 't Tuur?"
..Begrijp ge da' niet?"
„Nee.Maar hij zag dat ze 't wél
wist. waarop hij doelde, en hij vatte moed.
„Kliene", ze: de, „ik heb er over gedacht om
te trouwen. Ik kan het huizeke krijgen waar
oude Jan gewoond heeft en 't lijkt me ook.
Ik verdien goed geld als boever, genoeg voor
twee. Maar nu weet 'k niet of ze me wilde".
Zij keek hem loechend aan, terwijl ze nog
Ijverig schelde:
„Dan moet ge 't haar vragen. Tuur".
„Ja, dat was m'n plan ook vanavond, Os
wilde niet langer meer wachten".
Bomme 1de - robbei end vielen een paar pa
tatten op de kasseien van de plaats 'lijk
groote marbels, schuin pletsend rolden ze
de laagt in nevens den kant naar den goot*
waar ze eindelijk bleven liggen, maar geen
van beiden merkten het.
Kliene", zeide dan weer, „Witte ge niet
eens wie 't ls?"
Ze keek weer loechend op en zei: „Hoei
zou d'ik?"
„Zoudt gij.... In dat huusken willen
wonen?"
„Alleen? Nikske hoor. 't Is hier veel tq
goe".
„Ik zegge toch niet alleen.... lk bedoele.*
met mij
Hè, hè, 't hooge woord was d'r uit. Hij keek
haar nevens schuin aan. Nu moest ze 't toch
wel vatten.
„Gij en ikke? Awel. wat zouden de men
schen daar wel van zeggen, vent? Wat kenna
ons daar van doen?"
Hè, ze maakt ook overal leute van, dacht
hij. Vooruit, 't moet nu! „Zoudt gij met ntlj
willen trouwen, Kliene?"
Gelukkig, nu was 't er, maar
Zo zei niets, maar schelde al harder eh
harder.
„Ge zoudt eigen baas zijn, en niet meer
hoeven te sloven van den uchtend tot den
avond. En 't ls een aardig muizekote, en ik
heb een aardig spaarduitje en ik verdien ge
noeg als bo'ever, enne daar is een goed stuk
land nog nevens. Wilde ge, Klien?"
Hij pakte heur vuile handen in de zijne.
Toen hief ze 't hoofd op en o, wonder. Voor
't eerst in z'n leven zag hij haar zoo feeder
met die dauw in heur oogen, toen zakte haar
hoofd weer en lispelend zeide ze schuchter:
„Ja, Tuur, ik wil 't wel, ziet ge me geerne?"
„Of ik u geerne zie", zei hij blij, en allo
vrees was bij hem geweken, hij pakte haar
beet en zoende haar dat ze haast kraak.e.
„Zie", zei hij, toen hij haar eindelijk losliet,
„zoo houd ik van je en gij?"
Zij keek schuchter heen en om, toen pakte
ze zijn hoofd beet en gaf hem zijn zoenen
terug, maar liep toen plotseling weg met
de emmers met patatten; hij wilde haar na
gaan, maar in de deur zei ze lachend:
..Straks, straks, 'k hebbe nu geen tijd 'k
moet de teiloren en tassen nog afkuischen.
„Dag. dag!" En met was ze naar binnen,
hem achterlatende.
Toen ging hij het wegeike weer op en in
hem jubelde het en verheugd sprong hij op
den kasseien, dat het klotterde, hij hoorde
niet eens dat de wachter hem toesnauwde:
„Wat kalmer zullen, anders za 'k oe op
bergen ln 't kot!" omdat de man dacht datté
zat was.
Maar hij liep, liep, vroolijk als 'ne vogel,
omdat de wereld hem nu zoo schoon leek!
ARIS SMIT.
HET OUDE TE UTRECHT
GEVONDEN SCHIP.
WORDT GERESTAUREERD.
De schuit, die Indertijd bij het graafwerk
aan de Van Hoornkade te Utrecht werd ge
vonden en naar hel Centraal Museum werd
vervoerd, wordt thans als een ernstige patient
verzorgd. In de kelderruimte, waar eertijds de
Romeinsche afdeeling was gevestigd, maar
waar thans het vaartuig ligt opgeborgen,
wordt voortdurend gezorgd voor een be
paalde vochtigheid In de atmosfeer, lezen wij
in het U. D. De restauratiekosten zullen on
geveer 8 a 9000 gulden bedragen, die bijna
geheel uit particuliere kringen zijn bijeen
gebracht. Vooral uit Rotterdam bestaat voor
dit werk een levendige belangstelling, terwijl
uit Utrecht ongeveer f 3000 werd bijgedragen.
De moeilijkheid is om de verschillende on
effenheden. die in den bodem zitten, te ver
wijderen en het water uit het hout te drijven.
Tegelijkertijd zal het water door een andere
"tof vervangen moeten worden. Op li.*; oogen-
blik is men bezig daartoe proeven te nemen
met een behandeling met creosoot. Er besta at
\oor deze aanwinst voor het museum groote
belangstelling, vooral uit scheepvaartkringen.
Het werk Is opgedragen aan de fa. De
Vries Len'sch. te Amsieidam.
Als het werk gereed is zullen de ronde
kelderbogen. die indertijd bepleisterd werden,
worden afgebikt, zoodat de baksteen weer
bloot komt.
DE WERKVERSCHAFFING TE
JIPSINGHUIZEX.
Maandag is de centrale werkverschaffing te
Jipslrighuizen <Gron.) heropend, meldt de
N.R.C. Er worden meer dan 1000 arbeiders
aan het werk gesteld.
