BRIEF UIT INDIë. DE VOORJAARSMODE. HANDELSBLAD VOOR DE VROUW HAARLEM'S DACBLAD VRIJDAC 27 MAART 1931 Ten slotte is een modeshow als hij niet te lang duurt een bijzonder aange naam ding. Op een eersten lentedag, waar op de vogels al op een onzalig uur in den vroegen morgen een kabaal schopten of het midden in den zomer was, waarop Jezelf, op een ietwat minder onzalig uur, met een mengeling van schrik en plezier voor je zo merjurken van verleden jaar stond, en constateerde, op de echt vrouwelijke wijze, dat je „eigenlijk niets had om aan te trekken".... Er spelen visioenen door Je hoofd van zomersche dagen aan het strand, aan ten nisbanen met witte lichte figuren erop, aan zeilbooten onder een strakblauwen hemel en de modeshow in Amsterdam, waar we naar toe gaan, is een voorjaarsshow wat doe je dan anders dan daar naar toe gaan in de zomermantel, die Je gelukkig net gekocht had, en in het voorjaars hoedje, dat al sedert een paar weken in Je kast lag te wachten, tot het weer ook luch tiger hoofddeksels eens een kans wilde ge ven? De voorjaarsmode dan, mesdames en mogelijke belangstellende messieurs Ergens tegenover ons op een laag podium zit een dwaze Amerikaansche band de lente in zijn bol te hebben, en op een wonder lijke manier op te springen met muziek van tien, en zes, en drie jaar geleden. Da dirigent staat met een tevreden gezicht de zaal in te kijken, en dirigeert zoo'n baetje nonchalant met zijn achterhoofd en onder zijn arm doorgestoken stok. De pianist kib belt een beetje met het slagwerk, en het slot is dat ze van plaats verruilen, en belde op des anders instrument wonderlijke din gen tot stand brengen, de violist speelt met zijn viool in alle standen en houdingen be halve de normale, de cellist doet net of zijn cel een banjo is, en nog een violist zit achterste voren op zijn stosl te probeeren of hij d'e rest niet aan het lachen«kan ma ken. Uit een wonderlijke potpourri van veel rhytme en weinig muziek komt opeens de oude Naughty Waltz opduiken, een paar minuten later herkennen we de Blue Room, en nog wat later zitten we allemaal met wegge oogen en sentimenteele uithalen mee te neuriën met I saw you In my dreams. Zaliger nagedachtenisHet voorjaar is wel degelijk in het land en zelfs de band was er van onder den invloed ge komen. En voorbij ons wiegden, stapten, golfden, deinden de creaties van Worth, en Jeanne Janvin, en Chanel, en Auguste Ber- nard, en Patou, en wie er dan al zoo maar daar in Parijs in de buurt van de Rue de la Paix mogen zitten peinzen op steeds maar weer nieuwe ideeën en nieuwe model len voor de nooit bevredigde IJdelheid en zucht naar verandering van Hare Majesteit de Vrouw. Het praatje over de steeds lan ger wordende rokken schijnt, hoewel het al jaren opgeld doet, nog steeds bij een praatje te willen blijven, want de rokken zijn niet langer dan verleden jaar, en niet eens veel langer die die van twee en drie jaar geleden. Voor den ochtend een eindje onder de knie, voor den middag dertig cen timeter van den grond met een enkele zeer lange, voor den avond, grootendeels voet- vrij. met sporadisch een heel kort sleepje. Kleuren: nog steeds veel zwart, vooral voor middag- en avondjurken, en ensem bles met korte jasjes en dikwijls gecombi neerd met wit, met wit en rood, en soms met het nieuwe, niet zeer flatteuze en naar mijn smaak een beetje te brutale turkoois blauw. Verder vrij veel blauw, geel, en een simpel jurkje en een mantelpakje met ge- plisseerd rokje in zware, naturelkleurige Indische shantung. Voor zomerjurken veel al mouwen tot halverwege de elleboog, voor de middag jurken een enkele met een halflange mouw tot net op de elleboog (o.a. in een zwart crêpe de chlne middagjurkje van Worth, waarvan de halflange mouwen en de hals gegarneerd waren met een bij zonder mooie tint rood) en de rest met lange, voor de avondjurken geene. Veel zeer kort, bijpassende of afstekende jasjes met lange mouwen over de avond- en mid dagjurken, o.a. een bijzonder kort van goudlamé op een zwarte Jurk, en een vuur rood, langer, eng de heupen omsluitend over een van achteren even tippende jurk van zacht getint satijn. Een enkele tuniek, o.a. een bleekblauwe met hoogsluitend kraagje met vele, over elkaar vallende oprijgen gegarneerd, op een zwarten rok, en een bijzonder mooie, van kanariegeel satijn op een zwarten rok. waarover een driekwart lange zwarte man tel werd gedragen. Mantels veelal van tweed, een enkele zwarte of marineblauwe. De hoeden zeer groot (veel modellen doen danken aan den bekenden „canotier" van een aantal jaren geleden) of zeer klein en volmaakt randloos; een enkele met een kleinen rand, die gewoonlijk van voren opge slagen wordt, loopt er tusschen door. Dit bij wijze van technische opsomming. De verdere totaal Indruk: dat de mode dit Jaar bijzonder mooi is. Simpel, mooi van lijn, geraffineerd en verzorgd in zijn de tails, zonder den grooten overvloed van buite nissigheden, die zooveel modellen van de najaarsmode vrijwel ondraagbaar maak ten. Ik herinner me een vierkante vuurroode doek met beige noppen, die werd gedragen op een simpel shantung jurkje; aan den anderen kant weer de verfijning van een ouderwetsch aandoend halsstuk van wit met niets dan opennaalsels en borduursel, de kostelijke lijn van een avondmantel van zwarte panne, die over een zwart kan ten jurk werd gedragen, de zacht glanzen de soepelheid van een avondjurk van Worth: „La Parisienne" dn teergeel, gol vend georgette lame. Ik herinner me een ensemble, dat stille zuchten van bewondering deed opgaan; een mouwloos en kraagloos jurkje van crêpe georgette imprimé in wit en hardblauw en cyclamen; hals. mouwen en zoom waren afgezet met niets dan uitknipsels van de blauwe tint, zoodat een breede blauwe rand was ontstaan. Een fel blauwe, met crêpe georgette gevoerde mantel van Chineesche shantung werd er over gedragen. De mode is waarlijk bijzonder mooi. Als de voorteekenen niet bedriegen maken we van den zomer allemaal een kans. Wie er de moeite voor over heeft om zelf wat vindingrijkheid en wat werk aan zijn Jur ken te besteden, wie zelf een apart kraagje, een eigen geborduurd garnituur weet uit te denken, zal in allen gevalle een heel eind in de goede richting komen. -Zeker zijn simpele zomerjurken. De mode is ernaar, daargelaten een enkel grapje, zooals het ensemble Parsifal, bestaande uit een nauw sluitende blouse van crêpe georgette lamé in goudlge en rosige tinten, met een ge- plisseerde basque er onder aan, dat gedra gen werd met een zeer wijden, even voet vrijen rok van zwart crêpe georgette en een 2iwarten tricorne. Zooals de afneembare, zwarte breede hoedrand, die bij een ef fen zwart kapje en bij een geel en zwart geruit gevalletje gedragen kon worden. De lente is daar! Er zit zon in de lucht, er glanzen knoppen aan de boomen, we verlangen naar kleur en lichte dingen. Ten slotte zijn we ook „maar" vrou wen. WILLY VAN DER TAK. VERNUFTIG! Spaansche boeren hebben ontdekt, dat men van oude automobielbanden uitstekende schoenzolen kan maken. Geeft uwe advertenties op ter plaatsing in het HET algemeene GROOTE dagb'ad der beschaafde kringen. ALLE soorten advertenties worden zonder prijaverhooginR aangenomen 22 bij het Bijkantoor Handelsblad Wenslng's Alp. Adver'.-Bureau TEMPELIERSSTR. 32 Teleïoon 10209 GEZELLIGHEID. Gezelligheid, waar zijt gij? Zijt ge uitsluitend bij de donkere winter dagen met de lange avonden en bat middag maal onder het vroolijke lamplicht? Zijt ge er enkel, wanneer het buiten sneeuwt of hagelt en daarbinnen de warmte en de stoo rnende ketel op de kachel, de ruiten bewa- zemt? Is dat gezelligheid? Ja, zeer zeker ls dêt gezelligheid, maar niet enkel deze dingen kunnen de gezelligheid scheppen, maar de sfeer die aanwezig is om in deze uiterlijke dingen „de" hoogste gezel ligheid te zien, maakt de gezelligheid com pleet. De wil om gezelligheid te scheppen moet aanwezig zijn, zonder dat bereikt men niets. En wie zijn daartoe in staat? Wij allen. Het is niet uitrluitend de winteravond, de bran dende kachel, het zingende keteltje, die aan spraak maken op de aanduiding „gezellig heid". Al deze dingen dragen hun steentje tot die gezelligheid bij en het moet bekendgeen tijd leent zich zoo goed voor den waren geest van behagelijkheid als de wintertijd. Maar nu de lente voor de deur staat en de avonden langer worden, behoeven deze toch niets van hun gezelligheid in te boeten. Integendeel Wie houdt niet van een wan deling op een mooien voorjaarsavond waarop de lucht zoo fijn gekleurd kan zijn? En wie zal daarna niet eens zoo tevreden en voldaan zijn lekker warm kopje thee willen genieten in een stemming om met heel de wereld goede vrienden te willen zijn? „Gezelligheid is overal, overal mijn vrienden, *t Is de vraag maar wie haar wèl, wie haar niet kan vinden". En wie zal de waarheid van deze woorden ontkennen? Is 't niet grootendeels aan ons zelf overgelaten, wat we van ons leven maken? Maken wij er een rommelIgen schoonmaakdag van, of brengen wij de rust en vrede van een Zondagmorgen over ons huis? Aan ons de keuze tusschen deze beiden. EEN PRAATJE OVER WAS. Nog dezer dagen kon men in de dagbladen lezen over branden, die ontstaan waren door het smelten van was met terpentijn op het vuur. Herhaaldelijk is hier tegen al gewaar schuwd. en het is dan ook onbegrijpelijk, dat nog telkens ongelukken door onachtzaam heid op dit punt ontstaan. Daarom willen we er, speciaal met het oog op de voorjaars schoonmaak nog eens nadrukkelijk op wijzen, en tevens het recept voor wrijf was aan geven. Voor witte wrijfwas smelt men bijvoor beeld 2 ons witte geschraapte bijenwas of 1 ons eer Line In een pannetje, liefst geëmail leerd. Nu neemt men de pan van het vuur en wanneer men gas heeft, doet men dit uit. Verwijderd van elke open vlam, doet men er een halve liter witte terpentijn bij. Juist dit bijvoegen van terpentijn levert zooveel onge lukken op, omdat men nog dikwijls goeden raad in den wind slaat en dat op het vuur doet. Terpentijn is namelijk zeer brandbaar. Bovendien heeft het heelemaal geen doel om de terpentijn warm bü-de gesmolten was te doen. Ze kan net zoo goed koud zijn. Zelfs ls het, wanneer men echte boenwas gebruikt niet eens noodlg de was op het vuur te smel ten, omdat echte bijenwas ln terpentijn op lost bij gewone kamer-temperatuur. Wil men roode wrijfwas maken, dan gebruikt men roode terpentijn met gele geschraapte was. Voor sommige zwarte meubelen enz. gebruikt men ook zwarte wrijfwas. De zwarte kleur verkrijgt men door toevoeging van eenlge eetlepels zwartsel aan de witte was. Men dient echter niet te vergeten, dat men dan wat extra terpentijr toevoegt, omdat anders de was te dik wordt. Bruine was verkrijgt men door bij gele geschraapte was een weinig eiken- of noten-beits, oker of noten-bruin te doen. Men moet de was natuurlijk in stevig afgesloten potjes bewaren, omdat anders de terpentijn vervliegt en de was dik en onhan delbaar wordt. Is niettemin de was wat dik geworden, doe er dan een beetje terpentijn bij. Maar nooit op het vuur! W'.l men was week maken, zet het potje dan ln een bakje heet water. 9 Potloodschuiers moet men af en toe ln warm zeepwater uitwasschen; het ls goed een flinke hand soda ln het zeepwater te doen. KLEUREN GEVEN STEMPTING. Kleuren spreken tot het gevoel. Sommige werken vroolljk, andere droefgeestig, andere bezielend als we ze aanschouwen. Het is een niet onbelangrijk feit, dat kleu ren in een menschenleven van heel veel be lang kunnen zijn. Soms zijn we ons van dit feit niet eens bewust, maar constateeren slechts, dat we somber of vroolljk gestemd zijn, overmoedig of terneergedrukt, maar dat we dit te danken hebben aan de kleuren die ons omringen, komt zelfs niet ln ons op. Ook de weersgesteldheid speelt een groote rol. Maar waaruit bestaat de gesteldheid van het weer anders dan uit kleurig-verscheiden heid of kleurloosheid? Schijnt de zon helder aan den hemel, dan bestraalt zij de aarde zóó. dat zij wonderlijke kleuren toovert en alles als herboren er uit ziet, maar zien wij de loodgrijze wolken som ber en dreigend aan het uitspansel, dan verkilt en verstolt ieder gevoel van warmte en gloed in ons binnen- te en we voelen ons koud en dof en we merken met droefheid op. dat alle kleur ln de natuur is verbleekt en vervaagd. Doch dan hebben we nog ons heerlijke, groote hulpmiddel: ons vernuft! We kunnen tóch een aangename sfeer scheppen al Ls het buiten nog zoo somber en troosteloos, wij kunnen binnenshuis een effect bereiken, als of het Jubelende, kleurige lente was! Zelfs al laat de lente nog wat op zich wachten, wij kunnen de lentesfeer reeds nu scheppen! Het is waar dat ro«e, blauwe en gele kleu ren vroolljk stemmen en ons Iets zeggen van jeugd en voorjaar. Oranje, rood en purper doen ons denken aan vlammende liefde, aan de rijpheid van den zomer, aan overmoed en sprankelende levenslust- Violet, groen en bruin doen rustig en weldadig aan. Zacht blad-groen ls beslist kalmeerend en kan dan ook voor hulskamer en slaapkamer worden aanbevolen. Ook een studeerkamer kan in groene toon gehouden worden. Voor neerMaohtigen is een licht en vroo lljk kieurschema aan te raden. Lichtgeel, per- zlkkleur en hemelsblauw zijn uit-tekende combinaties voor dezulken. Voor nerveuzen, die meestal weinig levenslust bezitten, zou den we de sombere wlnterstemmlng kunnen vergaren door oploopende geel goud-zonne brand-kleuren aan te brengen in hot vertrek. De resultaten daarmede bereikt, zijn gewoon verrassend. Een drukke werkkring. Het wonen op Medam is buitengewoon prettig. Een heerlijk klimaat, een gezelli ge stad. waar van alles te vinden ls. Op mijn verdere ontdekkingstochten aan schouwde ik: Protestantse he en Katho lieke kerk, een MontessorLschocl, theosofi sche Loge, een gevangenis speciaal voor Europeanen, twee tandartsen, een Holland- schen kapper, een Hollandsch warenhuis, drie Holiandsche kleermakers, twee Hol- laudsche boekwinkels enz. enz. Een heel ver schil met Poetees dus. Het hotelleven valt ook erg mee en ik ben al gewend aan de lange en uitgebreide menu's. Een groote ge zelligheid geeft het strijkje. De dirigent Ls een oud H. B. S.-er uit Rotterdam. Het leek me eerst wat minderwaardig dat hij ln een Indisch strijkje beland was. maar financieel is dat lang niet kwaad. Dat strijkje bij de Boer van 9 man verdient per maand f 6000, behalve den kost. De diri gent heeft een salaris van f 1000 in de maand. Je staat wel even te kijken als Je van zulke bedragen hoort. Zoo hoorde ik pas, dat de hoofdvertegenwoordiger van een groote rubberfirma hier het fantasti sche salaris heeft van (schrik niet!) f 1000 per dag en behalve dat een jaarlljksch tan tième van drie a vier ton. Ik ben thans voor eenige maanden waar nemend controleur van Beneden Delhi. Een voordeel van deze waarnemer!) is. dat Je meer zelfvertrouwen en zelfrespect krUgt, want heusch, ik had in mijn Bomeojaren nooit kunnen denken, dat ik al zoo gauw in staat zou zijn om een zoo belangrijke on- derafdeellng als Beneden Delhi, in het goe de spoor te houden. Ik kon mezelf vroeger alleen maar waardeeren als Rimboe contro leur; nu ga je ook anders denken. Dat is, behalve de groote ervaring, die Je hier op doet, ook lang niet kwaad. Het is buiten gewoon interessant en leerzaam werk, al leen heeft het voor 'mij een groot nadeel, dat het zich voornamelijk op de kantoor kruk afspeelt. Toch hoop Ik hier nog een poosje te blij ven, al blijft mijn hart ook steeds trekken naar het practisoh bestuurswerk op een eigen standplaats. Er ls wel kwestie van een overplaatsing naar Aek Kota Batoe. een ressort in het zuiden van dit gewest. Het ligt een 200 K.M. van Medan, zoodat je daar ln een uur of 4.5 met de auto bent. Het dagelijksche, verfrlsschende 2rwerr*men zou Ik er wel missen. Gisteren deed Ik mee aan de zwemwedstrijden. Ik zwom geen der vijf nummers voor niets en ging strijken met drie ee-ste prijzen, een tweede en een der den prijs: vier medailles en een zilveren bekeT: Ik zeg maar: als Je niet roeien kan moet Je zwemmen, want bij de watersport moet Je Wijven, Daar zit ik dan op imljn nieuwe standplaats Aek Kota Batoe, al sinds een dag of vier en heb een serie drukke dagen achter den rug. De eerste Indruk ls: een aardige plaats met heel geschikt huls, doch een zeer lastig en druk ressort. Het zal me heel wat tijd en Inspanning kosten om goed ingewerkt te raken. Of het voor mij het Ideale bestuursressort wordt, zal de toe komst nog moeten uitmaken. Al ls het dan rimtce hier, het ls een heel ander soort dan ik In Borneo gewend was. Het ls hier het wonderland van het cultuurgebied, dat op buitengewoon snelle, Amerikaansche wijze, "met geweldige kapitalen ln exploi tatie wordt gebracht. Zoo ging ik gisteren al even naar de onderneming Wingfoot, van de Good Year Maatschappij. Dat is een reusachtige Amerikaansche ontginning, pas drie jaar oud, die liefst met een 9000 koelies en 60 Europeanen werkt. En zoo heb je er hier massa's. Op het dorp waar ik woon. staan, behalve mijn huls en kan toor, de woning van den mij toegevoegden aspirant, de kazerne van de Veldpolitie, een gevangenis, drte huizen voor ambte naren en drie Chineesche winkels, welk aantal ik Juist van morgen met dertien ver meerderde door er vergunningen voor uit te geven tot bouwen. Het ls tot nog toe dus zuiver een bestuursvestlglng (pas drie maanden oud), waar de kanvxmg of stad nog omheen moet groeien. Maar bij het snelle tompo hier kan dat ln heel korten tijd gebeuren. In de buurt, dichtbij of ver af. zitten natuurlijk een massa planters. Mijn werk hier houdt voornamelijk ver band met de ondernemingen (grond- en koeliekwestles, rechtspraak enz.) Het klimaat ls hier tam?H)k koel. des avonds zelfs heel lekker. Het. ligt hier wel niet hoog maar geheel open en er ls dus steeds wind. Wij genieten van een mooi uitzicht op de bergen. Ik heb ln mijn res sort veel autowegen, een treinverbinding met Medan. veel politie, telefoon en zelfs een vliegveld in wording. Je staat hier voor allerlei verrassingen. Den eersten dag dat Ik hier was. had Ik al een aanslag op een assistent (niet ernstig) te behandelen, twee dagen daarna een spoorwegongeluk, waar ik heen moest en ee: gisteren werd ik om vier uur in den morgen per telefoon uit mijn bed gehaald, met het bericht, dat er op een onderne ming op een 20 K.M. afstand, een hoofd- mandoer was vermoord, zoodat ik een kwartier later al in mijn auto zat, er heen reed, op mijn nuchtere maag 't slachtoffer mat ingeslagen schedel moest bekijken en het onderzoA naar den dader moest In stellen. Ik pakte een paar kerels op tegen wie lk verdenking had en ging terug naar hier. Een uur daarna zat ik weer in de auto paar Tandjong Blei 1140 KM.) waar lk diverse zaken moest behandelen, zoodat lk pas om 12 uur 's nachts thuis was en er dien dag weer een dikke 300 KM. opzat. Zoo juist komt er een planter langs, met een vrouw plus een baby van een dag. die hij uit het hospitaal heeft gehaald en die met autopech te kanapen had. waardoor hij niet verder kon. Ik leende hem toen maar mijn wagen en dol gelukkig en blij gingen ze verder. Gisteren heb lk weer een rit van een dikke 100 KM. gemaakt ln de auto om een van de vorsten hier op te zoeken en Ma gistraatsgerecht te houden. Je hebt dan voornamelijk met contractkoelies te ma ken. Het ls vaak geen prettig werk, daar Je tegen Je overtuiging, maar ln het belang van het land, zware straffen moet uitdee- len en dat ls niets voor mij. zoodat ik nu al soms met plannen rondloop om over plaatsing naar een ander gewest aan te vrazsm. De heb nog steels last van de ..call of the Jungle". Maar dat hangt nog in de lucht. Over een paar uur ga lk weer naar het op 80 K.M. gelegen Kota Pinang, waar ook weer een Inlandiïch vorst zit en waar lk drie dagen lang de groote Inlandsche Rechtbank moet voorzitten met zaken van. moord, diefstal enz. ....Na een rustlgen Zaterdagavond, die ik schrijvende en lesenöe doorbracht, werd lk Zondagmorgen om vier uur gewekt door de telefoon en toen ik nog half ln slaap, het toestel ln mijn handen had, kreeg ik het bericht dat er een zware brand in Tandjong Passar was, hier ongeveer 50 K.M. vandaan. Binnen het kwartier zat ik ln mijn auto en met een razende vaart reed ik er heen. Bij vertrek uit huks zag ik al een geweldigen vuurgloed. Toen lk er kwam bleek het drama zich al voltrokken te heb ben. Er waren 90 hulzen (toko's) ver brand (alles hout) en van de goederen bleek niets gered. Een schade van een an derhalve ton. Met heel veel moeite was het telefoonkantoor en de kazerne gered. Het was een diep treurig gezicht, al die daijc- looze stakkers. Niets en niets was gespaard en haast niets verzekerd. Gelukkig dat de fatalistische Inlander en Chinees ln zoo'n geval zijn kalmte weet te bewaren. Ik re gelde zoo vlug mogelijk de voeding en de voorloopige huisvesting. Ik word hier een specialiteit in het afwikkelen van bran den; Bandar Doerian, dat dertien dagen geleden geheel afbrandde, staat alweer haast op pooten; de menschen wonen er al in heel gerieflijke noodwoningen die het wel een maand of zes uithouden „als wan neer" volgens de plannen de nieuwe passar klaar is. Bij thuiskomst, na mijn 120 KM. heen en weer naar de brand, moest lk weer 111 KM. afleggen naaro Tandjong Balai om diverse zaken te bespreken die geen uitstel konden lijden. Maar het slot van dien Zondag was toch goed. want lk ver oorloofde me nog een rit van 60 K.M. naar Klsaran, waar ik heerlijk zwom en mee deed aan waterpolo; daarna hoorde ik een Uitrafoon conce-t. Na wat klassieke muziek kwam dansnvuziek.Er waren nog wat con troleurs met hun dames en we dansten tot twee uur. Om half drie lag lk ln bed. knap jes moe na een dag van 22 uur. maar na een diepe, gezonde slaap ben je 's morgens weer zoo frlsch als een hoentje. EEN EN ANDER OVER MARMER In vele hulzen wordt nog heel wat marme- (voor schoorsteenen, aanrechtb'aden, vloeren enz.) aangetroffen en het ls daarom goed eens na te gaan hoe wij het marmer zo fraai mogelijk kunnen houden. Gepolijst marmeren of marmerglazen schoorsteen bla den enz. maakt men allereerst na het stof afnemen, terdege schoon met wat lauw wa ter of terpentijn. Vervolgens zet men het marmer, al naar de kleur, in de witte o zwarte was. In verband met de zeer gladde oppervlakte, dient men heel dunne was te gebruiken. Ruwere marmersoorten »b.v. mar meren vloertegels) die men schoon wi' schuren bshandelt men met een grof schuur middel. Daartoe raadt men aan slijp of mar merschraapsel. Het ligt voor de hand, dat we hier het ongepolijste marmer op het oor hebben. Komt men er met marmerschraapse' of slijp niet, dan dient men met een vochti- gen Gothlandschen steen te schuren, m men eerst met zeepsop geschrobd heeft. Men dient hier wel in het oog te houden, dat he. marmer op den duur door Gothlandscher steen geel wordt. Men wendt dit middel ook aan om vlekken uit gepolijst marmer te ma ken. Een minder schadelijk middel daarvoor ls echter een puimsteentje. Vlekken op het marmer, die ontstaan zijn door zuren, zijn al spoedig niet meer weg te krijgen, omdat zuur het marmer aantast. Alle verf vlekken verwijdert men uit marmer (ook uit steen glas, tegels, parketvloer, enz.) door met witt terpentijn te wrijven. Lukt dit niet geheel dan belegt men de vlek met een paoje var magnesia en benzine. Zoo vlug mogelijk le7t men op dit papje een half dozijn stukle* grauw papier, waarna men daarop weder Iets zwaars zet. Na een dag ongeveer kan men pas nagaan of de vlek weg ls of met. Wan neer men tot herhaling van de behandeling besluit, moet men de gebruikte magnesia eerst goed weg schuieren. Vruchtenvlekker (evenals wijnvlekken) die op marmeren of steenen aanrecht dikwijls voorkomen, verwij dert men door er een weinig bleekwater op te doen. Vooral niet vergeten dit met ruim water weg te spoelen. Ditzelfde middel geld voor roestvlekken, hoewel men in dit geval liever eerst even Gothlandschen steen moe', gebruiken. Inktvlekken maakt men ook met bleekwater uit, als tenminste melk niet helpt. Natuurlijk kan men ook met een puimsteentje of Gothlandschen steen schu ren. maar het beproefde middel om inkt vlekken uit katoenen of woilen stoffen te halen. ni. met azijn of citroen, mo-/ men hier achterwege laten, omdat, zooals gezegd, zuren het marmer aantasten. Zijn er vlekken op gepolijst marmar (of steen) gekomen, dan passe men allereerst melk toe. Ook probeert men wel met wat terpentijn de waslaag op te lossen, waarmee het marmer is Ingewreven, waa-na dan ook in vele gevallen tevens de inktvlek verdwijnt. Na het uitmaken van de vlekken wrijft men de doffe plekken weer good met was in. GRAAN. Koren en mals zijn giften van de nieuwe wereld aan de oude. Columbus wordt geicht de eerste te zijn, die het graan mee naar Europa gebracht. Het werd niet alleen ge bruikt als meel. gemalen om voedsel van te maken, doch men perste er ook slaolie uit, maakte er zeep van. glycerine, glucose, koren stroop, gom, dat gebruikt werd om postzegels op te plakken en enveloppen dicht te maken, „pargol", een soort van rubber dat gebruikt werd om rchoencn waterdicht te maken. Van de halmen en bladeren maakte men papier, carton en men vulde er de matrassen mee op. MARKTNIEUWS EI ER VEILING TE P URMEREND. Aanvoer 114.769 Eendeleren f 3.70 a f 3-80. 168 533 Kippeneieren: 70 80 KG. f 5.— a f 9.—. 65 66 K.G. f 4 50 a f 4 70. 63 64 K.G. f 4 30 a f 4.50. 60 62 K.G. f 3.90 a f 4 40. 58 59 K.G. f 3.80 a f 4.20. 56 57 K.G. f 3 70 a f 3.90. 53 55 K.G. f 3.30 a f 3.60. 50.52 K.G. f 3.20 a f 3 50.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1931 | | pagina 23