Het Icoperen Feest van .den Stadsschouwburg. HET TOONEEL. Onthoudt U goed, KORFBAL SCHIETEN HAARLEM'S DACBLAD MAANDAC 30 MAART 1931 VIERDE BLAD LETTEREN EN KUNST 30 September 1918—30 Maart 1931 Vanavond is het 12 1/2 Jaar geleden, dat de deuren van onzen Stadsschouwburg voor het eerst voor het publiek geopend werden 'n Gala-avond welken vele Haarlemmers zich zeker nog zullen herinneren. Wijlen Jhr. Sandberg, de geestelijke vader van deze stichting, daar hij het was die den offi cieel nog steeds onbekenden schenker in- stigeerce zijn kapitale gift voor een stads schouwburg te bestemmen, sprak de ope ningsrede uit; op het toor.eel was het Willem Royaards, die met Van Eden's Heks van Haarlem een Haarlemsch cachet aan dezen avond gaf en het was de H. O. V. onder Nico Gerharz die de orkestruimte voor den allereersten keer bezette en het muzikale deel van het programma verzorgde. Een be langrijke avond was het voor het cultureele leven van Haarlem, een avond, waarvan de herinnering ook weemoedig stemt, omdat twee der personen, die bij deze opening een zoo voorname rol vervulden Jhr. Sandberg en Willem Royaards niet meer in ons mid den zijn. Er was een enorme belangstelling bij het publiek voor de eerste voorstellingen, welke de verschillende gezelschappen in onzen stads schouwburg in die openingsweek kwamen geven. De Kon. Ver. Het Nederlandsch Too- neel speelde met Louis Bouwmeester in de titelrol Hein Roekoe. Het Hofstad Tooneel bracht Femina, de Nederlandsche opera van Koopman gaf een voortreffelijke opvoering van Block's Herbergprinses, van Heijer- mans ging Dageraad en de eerste volksvoor stelling was voor Verkade met De Dienst knecht in het Huis. het eenige niet Neder- landsche werk. Een week, die voor het too neel en het muzikaal dramatische leven tn Haarlem zeer veel bsloofe. Maar ook al spoedig kwam de wat ontnuch terende kritiek los. Het was vooral het felle artikel in de Nieuwe Rotterdamsche Courant van. Frits Ëensvelt tegen het werk van pro fessor Van der Steur, dat nog al wat stof d:ed opwaaien. Na het glorieuse begin waren die scherpe en niet ongemotiveerde oordeelvellingen van deskundigen als Lens- velt een wel wat koude douche. Vooral de logge, leelijke pilaren, die grcote sta-in-de- weg's, moesten het ontgelden en ook de te geringe diepte van het tooneel was aanlei ding tot gerechtvaardigde" kritiek. Maar toch welk tooneelmlnnaar zou ondanks de gebreken onzen stadsschouwburg nog wil len missen? Ja, sterker nog, kunnen wij ons Haarlem -thans- zonder deh schouwburg op 't Wilsonspleln denken? Want hoe knus en ge zellig het zaaltje van den schouwburg aan den Jansweg met haar uitstekende accoustiek ook was, het steeds grooter wordende Haar lem had .dringend behoef te aan een goed ge outilleerd, ruim theater. Jhr. Sandberg met zijn helderen blik had dit zeer goed ingezien en wij hebben dezen voortreffelijken ma gistraat nog altijd dankbaar te zijn voor zijn initiatief en wijs inzicht O zeker, de Stadsschouwburg is allerminst een goudbron voor onze gemeente geworden. Batige saldi heeft het gebouw nooit opge leverd. Integendeel, de exploitatie wijst op een blijvend tekort, dat enkele jaren wel eens tot bij de 20000 gulden is gestegen, maar wie (had ooit anders kunnen verwachten? Wij weten nu eenmaal, dat gemeentelijke exploi tatie kostbaai Is en dat schouwburgen vooral met de steeds scherper wordende con currentie van de bioicoop geen winsten afwerpen. In ons land nog minder dan in het buitenland. Maar het zijn uitgaven, welke een stad als Haarlem zich heeft te getroosten. Ze zijn even noodzakelijk als de uitgaven voor een Stadsbibliotheek, een museum en de H-O.V. Een stad moet voor het cultu reele leven iets over hebben. Dit heeft men in Haarlem terecht ook langzamerhand begrepen. Wanneer wij nagaan, wat er alzoo In onzen Stadsschouwburg is gegeven en wie er in zijn opgetreden en wij vergelijken het tooneel- en muzikaal-dramatische leven van deze periode met den tijd daarvoor dan springt wel duidelijk in het oog, hoe wij in Haarlem na de opening van het theater op het Wil- sonsplein zijn vooruitgegaan. Ik denk aan de groofce voorstellingen van Royaards en Ver kade, aan de opvoeringen van Laagland, Lohengrin, Siegfried en Tannhau er van de Nederlandsche opera, aan de vele muzikaal- dramati-che werken door de Italiaansche opera gegeven, aan het Russisch ballet van Anna Pavlowa, de voor-tellingen van het Russisch tooneelgezelschap, het Ilabima- Theater, het Wilnaer Theater, het Burg- Theater. aan het optreden van Moissi, Paul Wegener, Pajlenberg, Leopoldine Konstan - tine, Tilla Durieux, Jacques Copeau, La Argen tina en zoovele andere buitenlandsche be roemdheden. En zou Het Sckouwtooneel ooit zijn opgericht, wanneer het hier de eerste jaren niet zooveel vaste speelavonden in onzen Stadsschouwburg nad kunnen krijgen? En laten wij ook niet vergeten het cultu reele werk. dat door den Stadsschouwburg van het eerste jaar af is verricht. Ik bedoel hier de volks- en schoolvoorstellingen, waar mee Haarlem een voorbeeld aan het geheele land heeft gesteld. Want ln geen enke> stad van de grootte van Haarlem zijn ln deze 121,2 jaar zooveel volks-en schoolvoorstellin gen gegeven als ln ons stadstheater. Het aan tal volksvoorstellingen na de opvoering van De Diensknecht in het Huis is reeds gestegen tot meer dan 180. dat der schoolvoorstellin gen tot 40 en er zal wel niemand zijn. die de groote waarde hiervan zal willen ontkennen. Van de commissie van beheer, a.e oocr c-e gemeente vóór de opening van den Stads schouwburg werd benoemd, zijn nog sleede ln functie de heeren Mr. Heerkens Thijosen die al die jaren met grooten ernst en toewijding het voorzitterschap heeft bekleed Dr. Sterck en Hoog; terwijl de heer KeLnad da na korte onderbreking door zijn be noeming tot wethouder zijn oorspronkelijke plaats in de commissie weer heeft .ngenomen. De heeren Meinard Merens en Jhr. A. W. G. van Riemsdijk zijn de commissie door den dood ontvallen. Dat ook de eerste directeur, de populaire heer Van Gasteren, zijn betrekking door ziek te moest neerleggen, zal zeker door allen bezoekers zoowel als artisten die met dezen vriendelijken man in contact kwamen, zijn betreurd. Het ls voor Haarlem een niet te onderschatten voorrecht, dat ook Van Gas- teren's opvolger, Carell van Hees, een zoo sympathieke persoonlijkheid is, die naast grooten tact coa alle andere eigenschappen bezit, noodlg om de directie te voeren. Opmerkelijk is het en het mag wel een bewijs heeten van den goeden geest in onzen Stadsschouwburg dat in het personeel op den requisiteur en den electricien na in ai die jaren geen verandering is gekomen. Nog altijd werkt de heer Haazevoet in het bespreek bureau met het blauwe potlood, nog altijd zijn het dezelfde ouvreuses als bij de openings voorstelling, die ons van onze Jassen en hoeden afhelpen en ons de programma's aanbieden, nog altijd staan aan de zaal deuren de zelfde suppoosten, werken er als de zaal voor het publiek gesioten is de zelfde werksters en wat het voornaamste is nog altijd voert ook Van der Waals, de onvolprezen tooneelmeester, die om zijn technische kennis, zijn hulpvaardigheid en zijn ijver bij alle tooneelgezeischappen een zoo voortreffelijken naam heeft, den staf over het zelfde beproefde personeel achter de schermen en ik mag het hier wel zeggen, da; geen enkel theater in ons land een zoo goeden roep heeft voor de „bediening achter het tooneel" hoe dikwijls heb lk het Royaards hooren zeggen! als de stadsschouwburg te Haarlem. Wanneer op dit 'koperen feest hulde mag worden gebracht, dan Ls het zeker wel naast onzen directeur aan het personeel, dat al die jaren op zoo voorbeeldige wijze zijn werk heeft verricht en onzen schouwburg ook buiten Haarlem een zoo gunstige repu tatie heeft doen verwerven. Mijn tweede „tehuis" zooals ik, als de trouwste bezoeker den stadsschouwburg zeker wel mag noemen op dezen jubileumsdag mijn hartelijke geiukwenschen! J. B. SCHUIL. ROTTERDAMSCH-HOFSTAD TOONEEL MIJNHEER LAMBERTHIER. EEN GROOT SUCCES VOOR DEN HEER EN MEVROUW VAN DER LUGT MELSERT. Laat men nu nooit meer komen verteilen, dat het talent van mevrouw Annie van der Lugt Melsertvan Ees begrensd is. Voor hen, die nog altijd aan deze zoogenaamde „be perktheid" geloofden, zal de avond van Za terdag zeker een zeer groote verrassing zijn geweest, want in Mijnheer Lamberthier heeft mevrouw Van der Lugt Melsert een kant van haar rijk talent getoond, dien velen nog niet kenden, misschien ze'.fs niet eens vermoedden- Was deze actrice, die zoo gespannen en met zulk een dramatische kracht Germalne speel de, dezelfde Annie van Ess van de geestige, guitige miss Sloane in Bruine Suiker? Met deze prachtig gespeelde rol en wat voor een rol! heeft mevrouw Van der Lugt Melsert voor goed afgerekend met allen, die haar ta'ent eenzijdig meenden te mogen noe men. Zij heeft zich naast de voortref fel ijke comedienne thans ook een ontroerende trage dienne getoond. Het was een avond van sterke, aangrijpen de tooneelkunst. Een drama, waarin slechts twee personen optreden, maar dat drie be drijven lang, zonder één moment van inzin king, de aandacht gespannen en het publiek in den ban houdt Met een verbluffende tech niek heeft Louis Verneuil zijn stuk geschre ven. een drama, waarin de hoofdpersoon een man is. dien wy zelfs in het geheel niet te -elen krijgen. Dat- stuk had niet anders kun nen heeten dan „Mijnheer Lamber'.hier!" Want het is mijnheer Lambert'nicr. die heel dat spel van het begin tct het eind behcerscht. Wij zien hem niet op het tooneel en toer, hij is er aldoor. Hij Ls in dit drama van twee menschen, de derde d'.e meespeelt en de hoofd rol vervult, ook al blijft hij voor ons heel den avond onzichtbaar. Dat is het verbacend knappe Van het stuk van Louis VenieuT. Mijnheer Lamberthier is do rijke bankier, INGEZONDEN MFDFDEELINGEN i 60 Cts. per regel. v.' -' f U1U U J.P J 1 A. .111111I fTTTTT dat, wanneer U aan tocht, koude of regen en wind blootgesteld waart, natte voelen gehad heeft en U zich daardoor nier wel gevoelt, Aspirin-Tabletten U zeker helpen. 5PBRIN de wereld pïf] let op den oranjeband. Prjjs ?5 cts. van wl enGermair.e geheel afhankelijk ls. Hij 1 heeft haar. ook als zij getrouwd is. vo konten in zijn macht. Hy lav. 'naar in haar huwel 'k niet los en dwingt haar tot daden, di: zU zelf verfoeit. Haar man Maurice voel', intuï tief. wat mijnhee.7 Lamber.hler vcor Germalne is! Het is de man, die. als eer. spook, es a'te opryzend, zich tussohen hen beiden plaatt en zijn schaduw dreigend over hun geluk werpt. De gedachte aan dien vyand laat Maurice geen oogenbllk meer los; Mijnheer Lamber thier wordt een obsessie voor hem en als hy op een nacht tegenover hem staa;, is he Maurice te machtig en doodt hy hem De dood van Lamberthier is a s een bsvrij- ding voor Germalne. ZU ziet in Maurice den wreker van al het leed en de schande, d o ij door Lamberthier heeft verdragen. Maur als Maurice haar wil omhelzen, delrrt zij in stinctief terug en kykt zy met afschuw naar zijn handen, de handen, die gewurgd hebben. Maurice voelt, dat zy voor'.aan in 1 em dm moo: denaar za'. zien. Ook na ?yn dood staa Lamberthier tussohen hen be'den en ai3 Germaïne naar haar kam?r is ge aan. s 1 hy het huls uit om een eind aan deze n eu e obressle te maken en zich aan te geven a's de moordenaar van den man, d:e h.e. hun ge luk heeft verwoest, van „Mijnheer Lamber thier"! Zoo verteld, zullen mijn lezers misschien den indruk krygen, dat het drama van Ver neuil enkel een intrige-stuk met druakac i- gen doorslag is. Allerminst is het dat! H:t heeft de spanning van een detectivs-spei en het is een verdienste te mser maar he gaat daar ver boven uit, omdat Verneuil in d schildering van den ob:-edeerenden airgit van Maurice voor mijnheer Lamberthier. een sterk dramatisch zoowel a!s een psychologisch ce ment brengt, waardoor hy nu en can aan Dostojeweki herinnert. Verneuil heeft by het schryven van zijn stuk meer aandacht geschonken aan Maurice dan aan Germalne, van w!e wy eigenlijk nik. goed begrijpen, waarom zij zich n et los maakt van Lamberthier. waar z'ij Maurice toch z lief heeft. Dat Lamte.ttiec op haar een z o dwingenden invloed uitoefen:, marten wij voornameiyk op gezag van den schrijver aan nemen. Maar dat ls dan ook mijn eenig bezwaar te gen dit stuk. Met welk een zeldzaam rafftm - ment ls cUt drama geschreven! Et is een voortdurende climax, zoowel in elk be'rijf as in het geheel, de figuur van Lambs: thier neemt een al groo'.ere en grontere parts in het stuk in, elk nieuw tooneel vindt zijn oor sprong in het voorgaande, waaruit he: lcgl:ch voortvloeit. Meesterlijk ls het stuk gebouwd; geen oogenblik laat het den toeschouwer los terwijl de handeling toch slechts tuveken twee personen plaa.s grypt. Men zou di. drama één doorlcopende grcote scène h faire kunnen noemen; het ls tooneel van het begin tot het eind en wel voortreffehjk toor.ee!. Het behoeft nauwelijks gezegd, da: d t -tik gelegenheid biedt tot zeer sterk spel. Maar het eischt ook van de t-wee uitvoerenden, d e heel den avond samen op de planken zijn; het uiters.e van hun kunnen. Want één oogenbl k van verslapping in het spel en de aa^dac n zou weg zijn. Dit stuk verlangt een voortdu rende spanning ook in de actie. De heer en mevrouw Van der Lugt Melsert hebben ons in prachtig, steeds elkaar volkomen aanvu - lend samenspel, dit drama van Verneuil g;- geven. Belden heb ik nog nooit beter gezien dan Zaterdagavond. Cor van der Lugt Melsert beheerschte wel het sterkst het tooneel. doordat zyn rol er het meest toe leidde. Met fijne, aldoor rake schakeering en met opmerkelijke zekerheid gaf hU den groeienden obserdeerenden angst voor mynheer Lamberthier. In de groote momenten zooals jn het oogenblik. toen de ring hem geen twijfel.,, meer overliet aan Germalne's bedrog, in het tooneel. waarin hy bekent de moordenaar te zijn en de scene, als hij tot het bewustzijn komt. dat Germalne bang voor zyn handen is ontwikkelde hy een groote dramatische kracht. Doch in zyn hevigste uitbarstingen bleef dit spel aldoor beheer.scht. Hoe beklemmend van hen beiden werd dat tooneel, als de telefoonbei schelt en zy daar samen tegen den wand gedrukt staan angstig starend naar het toestel, alsof do doode weer voor hen was verrezen. Op dat oogenblik was het vooral, dat ik aan Dostojewski dacht. Ik hoorde Iemand de op merking maken, dat Annie van der Lugt Melsert ln het begin niet de nerveuse span ning in het spel bracht, die voor de stijgende achterdocht van Maurice daar volgens hem noodzakeiyk scheen. Maar mij leek haar spel volkomen gemotiveerd. Germain, wrzs dat leven van bedrog reeds maanden lar.g gewoon, voor haar waren die jalouzie en achterdocht dus niet vreemd. En de regie wist. wat nog volgen zou en dat zij zich dus in het begin moest lntoomen om later den ge- wenschte climax aan te brengen. Ook het spel van mevrouw Van der Lugt Melsert was van een bewonderenswaardig fyne nuancee ring en van waarlijk aangrypende tragiek in de groote momenten. Wat werd het telefoongesprek aan het slot van I. toen Germaine zwichtte voor de macht van Lambethler niet een ontroerend gespeeld tooneel. Een door en door gemartelde vrcr.w, die haar leven en geluk bedreigd voelt. Toen werd mevrouw Van der Lugt Melsert waar- lUk tragedienne! En ook in de volgende zoo hooge eischen stellende telefoonscènes gaf zy sterk ex pressief. soms zelfs grootsch spel. Hoe sny- dend klonk haar kreet een cri de coeur toen zy haar schuld door Maurice ontdekt voelde, hoe ontroerend was zij, toen zij klein en gebroken bij hem neerknielde en haar leed uitsnikte. Het was een avond van prachtig tooneel- spel. die lang in onze herinnering zal biyven En het werd een succes, zooals wy maai zelden meemaken Het publiek, dat ln voort durende gespannen aandacht dat aangry pende spel had gevolgd, bracht na het derde bedryr den heer en mevrouw Van der Lugt Melsertvan Ees staande een minuten-lange ovatie. Laat ik hier ten slotte nog mogen zeggen dat ook de heer Van der Lu et Melsert hulde bracht aan het publiek. Hij zeiae my na afloop der voorstelling, dat het heeriyk spelen was geweest voor een zoo intelligent luiste rende en het spel zoo fyn-aanvoelende zaal Volgenden Zaterdag komt Het Rotter- damschHofstad Tooneel weer te Haarlem en wel met Papa, bet geestige biyspel van Calllevet en Le Fiers, waarin G:mberg - voortreffelijk den graaf de Larzae zyn jubileumsrol speelt. Ook dat belooft aus een mooie tooneelavond te zullen worden J. B. SCHUIL. HAARLEMSCHE KUNSTENARESSEN LN DEN VREEMDE Men schrijft uit Antwerpen'aan de N.R.C.: Donderdagmiddag zyn voor den Neier- landschen Dameskring te Antwerpen opgc treden mevrouw Thcrese Stokvis, sopraan uit Amsterdam, mejuffrouw Jo Meeuws?. violiste en mevrouw C. Hoog, beiden uit Haarlem Het programma was met zorg samengesteld engetulgde van fynan muzikalen smaak. Het was een in alle opzichten geslaagde middag. MUZIEK. Haarlsm's Muziekinstituut. Derde leerlingenuJvoering. Sinds we het vorige jaar in den Jans schouwburg de leerlingenultvoerlng bij woonden van genoemd instituut, waarvan directeur de heer Nico Hoogerwerf, is het aantal leerlingen belangryk uitgebreid. Men brak naar grooter woning op. zoodat het ge ven der lessen ln niets meer werd geremd. De voordrachtavonden der leerlingen even wel mosstén hu tot jaariyks een tweetal wdrden u.tgebreid. waarvan wij dan heden Vrijdag de derde bijwoonden. Om den avond nog meei aant-ekkeüjkheld te verleenen. werd een deel van hei programma van j.l. Woensdag herhaald. De leerhngen uit de 'ov- wegingsklasse van Rudi Mees. gaven, op een enkele uitzondering na, een herhaling van wat reeds te voren was gegeven/Voor Anitra's Tanz kwam een ander in ue plaaks. niet ech ter met oen uitslag dien de executante gaar ne had gezien. Maar tevens werd het genet van het geheel niet weinig vergroot doordat by al die lentevogels, die het zweven en 't vliegen al in hun macht hadden. een kle.ne nesteling cie aandacht vroeg. En 'k moet eer- hjk bekennen: bij alle interesse voor de wyze waarop de muziek uit Schumann's Kin- derscènen werd uitgebeeld, en waaraan men zich evenmin genoeg zat kon kyken als aan een Hongaarsche dans van Brahms, of de ..sprongen hoog. laag, rond" waar evenals by „huppelen, springen, zweven" de aanwe zigen waariyk geen oogen genoeg hadden, ging onze aandacht voor een niet gering ceel uit naar da; vogeltje, zoo pas het nest ontvallen, maar dat juist Ln dien val genoeg bewegingsvrijheid kreeg om de vleugels naar hartelust uit te slaan. Liever was 't mc ge weest, zoo man in het beschouwen van cilt tooneeltje vol poëzie zich wat minder luide, luidruchtig Ja. had willen uiten. Ik betwyfel zelfs of die poëzie, die immers zooals de dichter zegt, overal schuilt, wel door allen werd „gevonden". Het in de concertzaal „saamzijn met de velen", van zoo onschat bare waarde veelal, heeft in zulke gevallen weinig positieve waarde, waar men zich een ling fiat gevoelen. De uitvoering was aangevangen met de leerlingen uit de pianoklasse van den heer Hoogerwerf. Ik herinner mij, dat oen vorige maal 't mij bijzonder trof, hoe de leermeester hier met veel geluk zUn leerlingen doet ver staan den „zin" der muziek. Er is ook een tijdperk geweest dat als eenig doel vereerd werd de vorm. en uit dat tijdperk vol dor heid zUn zelfs tot in onzen tycl bewaard ge bleven enkele dlstelen. die wel niet recht meer passen, maar die toch beter opgeruimd konden worden. Droog, dor en schooLsch muziekonderwys werk: funest en past. niet meer in enzen tyd. Een enkele opmerking, die echter weer het technische aanbelangt, zy my vergund. De leerlinge (die ook later met smaak een deel der b:wegingsklasse begeleidde aan den vleugel) moge bedenken hoe verkeerd het ls, Ln accoordcn de linkerhand te doen vóór gaan. Dat was bij Chopin's prélude ln Des nergens geoorloofd, allerminst in het mid dendeel ln des- (cis-* mineur, waarin zelfs deze onhebbelykheid zich af en to? vertoon de: Muzikale leerlingen als deze beschikken over genoeg energie, om dit euvel grondig te deen verdwijnen. De viool-leerlingen van de heeren Joh. M. Viergever en Frans Vonk (de laatste eerst sinds eenige maanden hier werkzaam) lieten ook. bijzonder ln-Handel.en ln Dworsjak. de beste Indrukken" na. Met de zangloerllngen uit de klasse van mevrouw Hermine Poel- Scholten, die bij Carlsslmi en Haydn, by Humperdinck en Hendr. van Tussenbroek een mooie adembeheersching en dus goede toonvormlng toonden, was het eerste deel van het programma voltooid. Het. was toen inmiddels elf uur geworden. Spytig was het dan. dat wy de leerlingen uit de hoogere oianoklasse van den heer Jan Couvéc niet meer konden hooren. Temeer waar wij van een vorige uitvoering de beste herinneringen bewaarden aan de wyze hoe ook by d ens on derwijs het technische en het muzikale tot een schoon harmonisch geheel zyn ver- eenigd. G. J. KALT. SPORT EN SPEL NED. KORFBALBOND Overzicht. In C was Haariem TI wegens afkeuring van het Kleverlaanterrein vty. Advendo I h-eft den smaak te pakken eu won van D. V. D- 2 met 5—1 B. E. P.—D. D. V. 2 speelde gelijk 4—4. In D won Haarlem van D. T. V. Ill met 5 l zoodat ze zoo goed als zeker als nummer één zullen eindigen. Ados won van Luto 2 met 3—2. In E verloor Advendo 2 van DE D. slechts met. 1—3, terwyi de Zilvermeeuwen een 9—0 nederlaag moesten siikken. De Ranglijstjes. WESTELIJKE AFDEELING gesp gew.gel.verl. p. v -t. gem. Volharding 12 9 1 2 19 42—18 158 D. D. V. 2 12 8 1 3 17 50—25 1.41 Rohda 14 9 1 4 19 ee—"5 i '5 B. E. P. 12 6 3 3 15 40—24 1.25 Advendo 9 6 0 4 10 37—28 1 11 Animo 12 3 2 7 8 23 —49 0 "6 D. V. D. 2 11 2 0 9 4 20—69 0 36 Haarlem 2 9 0 0 9 0 9—53 0.03 D 3 Haarlem I 13 9 2 2 20 46—18 154 Spert I 12 7 2 3 16 36-17 130 Ados 11 6 2 5 14 23—21 1.41 K. Z 3 10 5 2 3 12 32—*3 1 21 Scortïef 2 11 6 1 4 18 ?6—21 1 1" D. T V. 3 11 3 1 9 7 19-41 0 r-3 Luto 2 13 4 0 9 8 2*>—39 e.6i Roda 7 0 0 7 0* 9—35 0.00 Hercules 13 12 1 0 25 54—17 1 r2 W. K. 3 12 8 0 4 16 43 -34 131 D E. D. 12 8 0 4 16 40—21 131 Deska 9 4 3 2 11 34—21 1.22 Zilvermeeuwen 12 4 1 7 9 21—34 0.75 S. V. 14 4 1 9 9 27—45 0.64 R. Tecka 13 3 1 9 5* 33"9 0.46 Advendo 2 11 1 1 9 3 12—47 0 27 2 verllespunten. Animo 3S. V. 2 (012) s Morgens kwam een sterk S V. II bij een zwak Anima III op bsrock. Tct rurt hi den de oranje-zwarte menschen goed stand en wist S. V. maar drie maal te scoren. Na rust bleken vooral de n'euwsre .leden by Animo zich op het gl.bberlge veld niet thuis te voelen, terwyi S. V. met 9 doe.puntcn het dozyn wist te bereiken. D. D. V. 2—Advendo (1—5) Advendo vcreoheen mot drie invallers, ter- wyi de gastheeren volledig waren. Het begin is voor D.V.D., dat hard van. stapel loopt- Aan de tactische en snelle aan vallen heeft de zwart-witte verdediging de handen vol. Yoor.oopig weet zy echter do aanvallers de baas te b.yven. in een Advenc.o-a.mvai wil het Intussc n niet. erg vlotten. Wel worden nier her..a-u- dc.yk doelkan .en ge cr.ept, maar het jmste schot ontbreekt. D.VJJ. bdjft het meort aanvallend en spoe dig weet haar aanval aan ook de leiding to nemen il—0». By Advendo wil het nog steeds niet luk ken; bovendien wordt er tame.yk laks ge speeld. D.V-D. profiteert hter dankbaar van en ls veel sterker. Haar aanval rchynt ar :net het eerste doelpunt al haar kruit te „ca ban verschoten, want de eenvoudigste kan. en woruen geni.si. By Advendo komt er dan wat opleving; uit een der volgende aanvallen weet Deegenaar den gelijkmaker te scoren. (1—1). Na de vakverwisseling L D.V.D. erg afge zakt. zoodat Advendo overwegend sterteer b.yft. Zonder dat er echter gedoelpunt wordt break: de rust aan Na de hervatting blijft het spel tamelijk mat. De aanvallen var. D.V.D. hebben niet.- :e bcteekenen: door beter middenvakspel zjn de zwart-witten dan ook sterker. Suo.aig maakt Jo v. Her.el er 1—2 van. Hoewel Ad vendo sterker blijft., duurt het nog geruimen tyd, vóór donzcifde speler cion stand op 13 brengt. ln den restccrenden tyd heeft liet spel niet veel meer te betockenen. Advendo blijft aan het woord en met wee goede schoten brengt Jan Dlx den eindstand up 1—5. D. T. V. 3—Haarlem (1—5) Door nalatigheid van de ontvangende club was Haarlem genoodzaakt op het onmogelijk kleine C-veld van het P. schouwburgterrein te spelen. De aangewezen scheidsrechter blonk uit door af .'.gheld.De heer Van Lo- huizen bleek bereid cv leiding op zich te ne men. Het sp?l neemt dan een aanvang en reeds dadelijk zyn ae onzen in de meerder heid. Eenige goede kansen worden er ge mist. Het kleine veld speelt ons parten. Baay komt enkele minuten na den aanvang in botsing en moet van verder spelen afzien, hetgeen voor onzen aanval 'n geweldige han dicap is. Schmitz cs. weten evenwel de D TV. korf neg flink te belegeren doch succes h;b- ben zy niet. Integendeel neemt D. T. V. teg^n de verhouding ln aan de andere zyde de Li- ding. De bezoekers zyn even ontmoedigd, doch dan wordt weer a'.l?s op al'.es gezet en enthousiast neemt Haarlem het initiatief tot den aanval over en waariyk heeft Schmitz, na hard werken van het inmiddels dcor Grocnendaal gecompleteerde aanvris- vak, succes erl scoort don ge'.ljkinakvr. Good gesteund door het middenvuk is de Haa:'. m- aanval bijna voortdurend ln actie en weet zich goede kansen te scheppen doch het juiste schot ontbreekt voo-loopig. Ehvd.lijk heeft mej. Nooy succes en Haarlem met l 2 de leiding. Spoedig hierop ls het rusten. Na de hervatting wederom een Haarlem-over- wlcht en na eenige vergcefsche aanva'Ln vergroot Benjamins met een goed schot den voor sprong tot 1—3 Onze beg!n-verdedl?ln? komt dan ln d^n aanval en geeft een vlot spel te zien. Arcnds zoowel alsZyistra krygen goede kansen, mnr tot doelpunten komen zy voorlooplg n'e'. Do D. T. V. aanvallen zyn vrij prlm'tlef en steeds weet onze verdediging dan ook in te grypen. zyistra doelpunt dan uit een ver schot. Haarlem speelt nu een gewonnen wedst ijd en doet het wat kalmer aan. Dezelfde spe ler. die den laats ten tyd een flink schot be zit weet nogmaals met een prachtschot de D. T. V.-korf te doorboren. Haarlem lei dan met 1—5. waarmede het einde aanbreekt. De bezoekers hadden het volgende twaalf tal: Aanval: Baay. later Groenedaal. Schmitz, mej. Stouten, mej. Vinke. Midden: Dames v. d. Velden en Nooy, hee ren: Benjamins en de Haan. Verdediging: Dames Botti en Hogendoorn, hoeren Arcnds en zyistra. HAARL. KORFBALBOND Animo 2Zilvermeeuwen 2 (15) Als de heoT Burggraaf 't beginslvnaal geeft, b'.ijkt Animo vijf dames cn één invaller tc hebben, terwyi Zilvermeeuwen volle dg is. Onmiddellijk nemen de IJmuldenaren het spel ln handen; na een kwartier weten ze met een mooi schot de leiding te nemen (0—1). Tien minuten la er is het 0-2. Nu valt Animo verwoed aan. maar a's mej. Van Kestorcn door een ongevalletje het veld moet verlaten cn Animo den st ljd met vier dames voor-zet, verslapt het spel. Voor rust weet Zilvermeeuwen met oen goed schot voor de derde maal den korf to doorboren (0—3). Na de rust gaan de part jen meer tegen eikaar op maar de IJmuldenaren b.ljken over betere schutters te beschikker.; zy weten den stand op 0-1 te brengen, waarna v. Deursen met een goed schot de e:-r redt. Zilvermeeuwen gooit er nu een schepje op; één der dames weet den vco sprong te ver- grooten (15), waarna het einde van dezen pret tl gen wedstryd komt. De Uitslagen. Haarlem EHS. S. H. I Haariem IV—T. H. B. 2 1—5 3—0 Haarlemsche Schictbond. De Voorjaarswedstryd, uitgeschreven door den Haarl. Schietbend, wordt gehouden Za terdag 25 April en Zondag 26 Aprü. De vol gende wedatryden worden gehouden: Korps voor alle aangesloten vereen'glngen. B ver- wedstryd om het kampioenschap le k asse en om ae zilveren Takken, om het kaam men schap 2e en 3e klasse. Vrye baan in 3 klasje Personeel in 3 klasse. De weds'.ryd vindt plaats in het schletgebouw aan de Schouw» tjeslaan.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1931 | | pagina 13