Drie maanden in Indië.
Raadgevingen voor reizigers in Italië.
In Batakland.
gr ra
li.''.i' I i
ZATERDAG 11 APRIL 1931
BIJVOEGSEL VAN HAARLEM'S DAGBLAD
VIJFDE BLAD
Straatje tn Tresteyere,
Is u tijd genoeg hebt, gebruik dan de
„Prima Vera Siziliana" d.w.z. als
men een retourbiljet naar één der
hoofdplaatsen van Sicilië neemt,
dus Taomina, Syracusa, Girgenti, Palermo,
dan krijgt men daarop 50 pet. reductie, uit
iedere plaats in Italië, dus ook van de grens
af.
Deze Siciliaansche lente bloeit leder jaar
van 1 Januari tot 1 Juni; met de „Primavera
Siziliana" mag men op Italiaanschen grond
5 maal de reis onderbreken, in Sicilië zoo
veel als men wil. Gaat men niet naar Sicilië,
dan kan men in een reisbureau informeeren
naar andere goedkoope reisgelegenheden,
waarvan er in Italië een zeer groot aantal
bestaan. Ik herinner mij bijv. dat men den
vorigen zomer voor een Japansche tentoon
stelling in Rome, of voor een feestweek in
Luxa biljetten tegen halve prijzen kon krij
gen.
De mooiste tijd voor reizen ln Italië is van
Maart tot Juni; van November tot Maart
kan het akelig koud in het zonnige Zuiden
zijn. In Bologna is den vorigen winter sneeuw
gevallen.
Pas in Maart begint alles te bloeien net
als bij ons alleen in Sicilië bloeien en rij
pen citroenen tegelijkertijd. Maar als alles
bloeit en de zon komt, dan is het direct heel
anders dan bij ons. Ais dan de mimosa geel
van de boomen druipt, de amandel- en ker
senbloesems als vlinders aan de kromme
takken zitten, groote roode bloemen, uit de
harde vellen der cactussen, als roode won
den, openbreken, dan is de tijd gekomen, dat
de noordelijke volken de sporen van hun
voorouders volgen en naar Arcadië trekken,
met een stok in de hand maar zooals ge
zegd, makkelijker met de „Primavera Sizi
liana".
Over moeilijkheden aan de grens hoeft de
Nederlander niet te klagen: hij is één der
weinige gelukkigen, die zonder visum in alle
richtingen in Europa kan reizen. De douane
beambten zoeken alleen hartstochtelijk naar
tabak en cigaretten. De Italiaansche regie
bewaakt de grenzen; al zijn hier dan ook
niet de buitenlandsche cigaretten uitgescha
keld, zooals in Oostenrijk, toch moet men
hooge invoerrechten betalen. In iederen win
kel, waarboven „Tabacchaio" staat, krijgt
men rookwaren en postzegels, lucifers en
zout. Ook zout is regeeringsmonopolie.
Lucifers zijn verschrikkelijk slecht: óf het
zijn nog de ouderwetsche, die een half uur
ver naar zwavel stinken, óf het zijn kleine
wasstokjes, waaraan men zijn vingers
brandt. Camels, Virgina en andere Europee-
sche cigaretten kan men hier koopen, doch
vraag niet naar den prijsDe Italiaan
rookt een verwijfd dun cigaretje met gouden
mondstuk der Regie, dat in overeenstemming
met haar natuur „Eva" heet. Toch zijn er
wel enkele goede en goedkoope soorten, voor
al „Giubec".
Doch laat ons weer tot den spoorweg te-
rugkeeren. Het leek mij een specialiteit der
Italiaansche ti'einconducteurs, om op alle
mogelijke manieren geld uit de reizigers te
fcloppen. Men moet er vooral op letten, dat
de trein, dien men neemt, precies met het
kaartje overeenkomt. Zoo bestaan er tus-
schen Rome en Napels (een afstand van 4
a 5 uur) 2 routes): uitgegeven wordt altijd
het biljet voor de kortste, doch wanneer men
in den verkeerden trein zit, kan men weer
betalen. Of: na een dag zitten, lezen, rooken
dommelen in de coupé strekt men zich met
een lichte zucht op de bank uit om een dut
je te doen en schrikt op, als de conducteur
binnen komt en een kwitantie uitschrijft,
die men tegen betaling mag houden. Later
beseft men, dat men de voeten niet onge
straft op de bank mag leggenden volgenden
keer een krant er onder! Dit zijn de trucs
van de spoorwegen. Overigens staan deze on
der toezicht der fascisten, hetgeen betee-
kent: „De Italiaan behoort zijn vreemdelin
gen te eeren". En dit doen ze ook.è Ieder
man met een zwart hemd verzorgt u met de
teederheid en offervaardigheid van een moe
der.
Ook in het hotel heeft Mussolini voor u
gezorgd, want in iedere kamer hangt een
door het gemeentebestuur gestempeld papier
waarin vermeld is, wat men betalen moet.
Daar ge echter een groentje zijt, krijgt ge
den volgenden morgen een rekening die er
geheel anders uitziet, want gaarne voegt
de hotelier er nog een paar bedragen bij
voor Bollo(zegel), tassa di soggiorno (vreem
delingen taxe), servicio (bediening), licht,
schoenpoetsen en wat zijn fantasie hem nog
verder ingeeft. Verklaar daarom, zoodra ge
komt, duidelijk dat ge geen eentesimi méér
betaalt dan op het gestempeld papier staat
aangegeven. De bediening lijdt er niet on
der!
Wees überhaupt niet bang, dat men u
minacht om uw gierigheid: integendeel, men
erkent met respect, dat ge geen nieuweling
zijt. Ge moet ook in vele winkels afdingen.
Wijn, ruines, Cypressen..
Rojneinsche Wijnwagen.
Op Capri kocht ik een kralen ketting, die
eerst 20 Lire moest kosten eindelijk voor 5.
Een bootsman in Taomina eischte voor een
boottocht naar een blauwe grot 25 Lire: hij
deed het voor 10.
Eet, wat het land u aanbiedt, niet alleen,
omdat het goedkooper is dan buitenlandsche
kost, maar ook, omdat het met het oog op
het klimaat, lichter verteerbaar is. En dan,
het hoort bij het land en is een der sensa
ties van het reizen. Ga niet in te kleine lo
kalen, zooals Osterias en derde rangs Tratto
rias. Alleen, wanneer het u werd aanbevo
len. Meestal is het daar te smerig. Ga
ook niet in de luxe-hotels, of in bijzondere
gelegenheden, waar veel vreemdelingen ko
men. Dus in de buurt van bezienswaardig
heden, aan den uitgang van Pompei, tegen
over het museo Nazionale in Napels, aan het
klooster Mon Reale bij Palermo, bij de kei-
zersschepen van Nemi, op het marktplein
van Florence, op het Pietersplein van
Rome, aan het strand van Ostia. Ik noem
uitdrukkelijk geen buurten, waar de Ameri
kanen wonen, want daar is voor ons geen
denken aan.
Ga in één der goede Trattorien van den
Italiaanschen middenstand en het zal u er
goed bevallen.
De mogelijklieden der macaroni zijn on
uitputtelijk. Ze heet hier niet macaroni,
maar spaghetti, agnolotti, fettucine, taglia-
telli, maar de verzamelnaam is „Pasta sciut-
ta". De spaghetti en fettucine moet men
keurig om zijn vork draaien, hetgeen een
lange oefening vereischt. De agnolotti zijn
ronde schijven, die van binnen met gehakt
vleesch en spinazie gevuld zijn. Over beide
soorten hoort de olijfolie, tomatenpurée en
Parmigiano.
Visch is alleen eetbaar vlak bij de zee,
doch niet in het binnenland.
Bij iederen maaltijd hoort wijn: de buiten
lander denkt natuurlijk het eerst aan Chian
ti en Astispumante, maar over het algemeen
drinkt men in Rome den wijn van de Castelli
Romani, dus Frascati en Genzano. die zuur
zijn. Zoet is Lacrimae Christi. Bier is er
duurder dan wijn.
Het wordt uit Sectglazen gedronken.
Een bijzondere verleiding voor dé vreem
delingen vooral 's zomers zijn de bibi-
ta. Dit zijn in ijs afgekoelde limonades, kof
fie, chocolade of melk met ijs geslagen, of
Granita di Caffé, en Granita di Limona. Dit
zijn koffie, resp. citroensap, vermengd met
kristalijs, dat fijn gestampt wordt.
Overigens zal men Mussolini ook dankbaar
zijn, omdat hij de entréeprijzen voor alle
rijksmusea heeft afgeschaft. Daarvoor zal
men natuurlijk in Pompei of op den Vesuvius
in de handen van een vreemdelingengids
vallen, doch ook hiervoor gelden vastgestel
de tarieven.
In Juni begint het onverdragelijk heet te
worden. De politie-agenten loopen dan met
tropenhelmen en witte pakken, evenals de
fascistische jeugdorganisaties de tropenhelm
uit de kast halen. In Juli en Augustus durft
bijna geen enkele vreemdeling in Rome of
Florence te blijven: men trekt naar de ber
gen. Ook de zeeplaatsen zijn dan verlaten:
hoogstens zijn er een paar onwetende zomer
gasten uit de Alpen, die uit het Engadin,
Tirol en de Dolomieten in touringcars naar
Venetië gaan. om zich daar in de zon te la
ten bruinbraden. Het beste kan men tegen
einde Juni, Italië verlaten, nadat men eeni-
ge weken maagziek was van al de Gelati en
Bibita, die men geslikt heeft.
AGA.
HET IDEALE HUIS.
(Van onzen Londenschen correspondent).
De tentoonstelling van de Daily Mail voor
de ideale woning wordt langzamerhand een
oude geschiedenis. Maar de inrichters zorgen
er voor dat ze steeds nieuw blijft. Verleden
jaar had Jill een huis ontworpen, dat het
ideaal moest worden geacht voor een vrouw.
Nu heeft Jack een huis ontworpen dat het
ideaal moet worden geacht van den man.
Een prijsvraag besliste welk door mannen
ontworpen huis de eer zou krijgen in Olym-
pia te worden geplaatst. De winner kreeg er
250 pd.st. voor. Het vooruitzicht van dit ex
traatje op zijn verdiensten moet hem bij
voorbaat royaal van gedachten hebben ge
maakt. Zijn huis, „labour saving" in den
hoogsten graad dien de beschikbare techni
sche middelen kunnen verschaffen, kan door
90 percent van de bevolking niet worden be
kostigd. De huisdeur is van glanzend, vlek-
vrij en roestvrij metaal, dat verschroomd is,
een proces dat duur is, zoo duur dat menig
een een aschbakje aldus bewerkt wat prijzig
vindt om er zich terstond een aan te schaf
fen. De deurdx-empel is van marmer. Dat is
voor Nederlanders misschien niet zoo onge
woon. Maar in Engeland wordt marmer al
leen in den bouw van paleizen gebruikt. Het
huis dat Jack bouwde heeft voorts een eigen
radio-telephoon-inrichting, waarmede men
gedienstigen uit alle kamers kan oproepen.
Het magnetisch vermogen van deze texx-
toonstelling is met de jaren niet verzwakt.
De Daily Mail heeft altijd goed geweten wat
het publiek verlangt en wanneer het dit
verlangt. De schoonmaaktijd is gekozen voor
het houden van deze „show". Dan gaan huis
houdens zich niet alleen te buiten aan
schoonmaakwoede maar ook aan de comple
mentaire verxxieuwingskoorts. En hier in
Olympla drukken zeshonderd inzenders van
huizen en wat bij huizen behoort in hun wa
ren, hun uitstallingen en hun aanprijzingen
de schuifelende scharen op het hart hoe
hopeloos ouderwetsch hun huisinrichtingexx
zijn. Op de Ideal Home Exhibition hebben
de huizen zelf dat vergankelijk karakter ge
kregen dat gare commercieele hersenen voor
zooveel zaken van bijna permanenten aard,
als auto's, radio-toestellen, stofzuigers en de
zulken hebben ingesteld. Woont ge nog in
een huis van 1929 of zelfs 1930 dan is hier
het huis van 1931, dat ge behoort te koopen
indien ge met uw tijd mee wilt gaan. Is uw
woning geluidsvrij? Heeft het muren, opge
stopt met zeegras (dat alle lawaai heet te
dooden)? Zoo niet, dan zijt ge ouderwetsch.
Het geluidvrije huis. met een balcon voor het
zonnebad (niet geluidvrij), met deuren, deur
lijsten, vensterlij sten, hang- en sluitwerk
van vlekloos staaldat met nog een
heele boel meer is het huis, het ideale
huis nxodel 1931. Maar een oceaan van regen
zal toch nog wel over Engeland moeten val
len voordat een Engelschman in een huis
met een balcon zal gaan wonen. En nog eens
een oceaan van regen zal op dit goede oude
land moeten storten voordat de Engelsch
man op dat balcon zal gaan zitten, om te
zwijgexx van zonnebaden.
Het getuigt van vooi'treffelijk psycholo
gisch inzicht bij de organisators dat zij op
gezette uren „de lieflijkste mannequins in
de schoonste creaties van de wereld in de
Salon van Parijs laten paradeeren. De uit-
heemsche naam van de Salon mag niet lei
den tot de gevolgtrekking dat de „creaties"
van vreemden bodem zijn. De artiest mis
schien maar de stof en het handwerk niet.
Dat is puur Britsch; en men verzuinxt xxiet er
de aandacht op te vestigen. Dit is dan een
psychologisch goed idee. Het heeft altijd voor
deze tentoonstelling gegolden. Nu eens wa
ren het de „misses" vaxx 't jaar, die het zich
gezellig maakten in haar vrijgezellinnenka-
ixxers. Dan weer waren het de schoonste
meisjes van het land, die een „Pageant of
Beauty" vormden. Nu zijn het de modemeis
jes, die althans de vrijgezellen, op zoek naar
ideeën voor hun toekomstig huishouden, le
vendig het besef bijbrengen dat geen huis
hoe ideaal ook als huis waarlijk ideaal
kan zijn zoo lang de ideale vrouw het niet
bestiert.
Plet opvoedend effect van het contrast
wordt geleverd door de huiselijke milieu's
vaxx figuren uit Engelands letterkundige
historie. Daar heeft de bekende theater-de
corateur Aubrey Hammond voor gezorgd. Hij
tooxxt Falstaff in zijn herberg (Falstaff was
geen huiselijk maxx), het trieste zolderka
mertje van Little Dorrit, de „kast" van
Sherlock Holmes in Baker Street (waar ge
dexx x-ook in de gordijnen meent te ruiken)
en een allerstoffigste „xxxooie kamer" met
geur van lavender en met twijfelachtige ele-
gaxxtie, beschx-even in Jane Austin's Pride
and Prejudice. De hut vaxx Robiixsoxx Crusoe
is er ook bijvoor de vele kritic.i van oixze
hedendaagsche beschaving misschien d e
ideale woning in dit Olynxpia vol ideale wo-
xxingen en woixixxginrichtingen.
NOG RIJKER DAN
TUT-ANKH-AMEN.
Nu de herinnering aan het graf van Tut-
Ankh-Aixxen nog versch in het geheugen ligt
is er dicht bij de Sphinx een nieuw graf ont
dekt, dat ook al geopend is. Deze ontdekking
werd gedaaix door Prof. Hasson van de Uni
versiteit van Cairo en iederen dag brengt nu
deze geleerde kostbare en verwanderlijke
voorwerpen aan den dag.
Het graf is vaxx Ra Oxxer, die bijna 5000
jaren geleden leefde. Hij was Hoogepriester
vaxx Egypte maar schijnt ook nog tal van
andere hooge ambten bekleed te hebben. Het
graf bestaat uit twee kamers. Een van deze
bevat de sarcophaag vaxx een koningin, wier
naam men nog niet te weten kon komen. De
mummie draagt een prachtige, gouden kroon,
schitterend van edelgesteexxten. De tweede
kamer is, door de voorwerpen die er gevonden
worden, misschien wel de belangrijkste. De
Egyptenarexx geloofden dat de ziel vaxx een
doode gixxg naar een laxxd. waar zij al die
voorwerpen zou behoeven die ixx het leven
noodig waren geweest. Om deze redexx plaat
sen zij niet alleen voedsel in het graf, maar
ook kleedingstukkexx, booten, wagexxs, stoe
len, bedden, wapens en een compleet stel
huishoudelijke benoodigdheden. Door deze
gewoonte wetexx wij meer vaxx de Egyptena-
ren dan van eenig atlder volk der oudheid.
Daar Ra Oner zoovele functies had zijn de
voorwerpen, in zijn graf gevonden, vaxx zeer
uiteenloopeixden aard. Prof. Hassaxx is van
oordeel dat, wanneer alles onderzocht zal
zijn, deze vondst nog vaxx grooter belang zal
blijken te wezen dan Tut-Ankh-Anxen's graf.
Huis der Karo Bataks.
Als nxcxx in Medan een gespx'ek voert
over het Cultuurgebied van Sumatra's
Oostkust exx daarbij zijn bewondering
uit over de geweldige hoeveelheid
arbeid, die hier door den Westerling
wordt verricht, komt ook al spoedig de vraag:
„Maar hebt U ook al iets gezieix van de
schoonheid van dit land; is U al bij het Toba-
Meer geweest?" En dan volgt er meestal eexx
zeer enthousiaste beschrijving, zoodat onze
vex-wachting hoog gespanneix was, toexx onze
auto's op een stralenden Zondagmoi-gen den
weg langs zoemden, die van Penxalang Siaxxtar
naar Frapat leidt.
Siantar ligt op de helling van het berg
land, waarixx het Toba-Meer is ingezonken,
zoodat mexx om het meer te bereiken, lang
zaam klinxt tot de pashoogte <1210 M.) en
daarna langs eexx sterk kronkelenden weg
in korten tijd afdaalt naar Prapat. Naar
mate we stijgen, wordt het bosch ijler, de ra
vijnen dieper en overal steken uit het lagere
hout de blauwgroene arenpalnxen op nxet
hun zware bloeitx'ossexx, waaruit de Batak ixx
bamboekokers het suikerhoudende sap aftapt.
Ofschoon de zon al fel brandt is de tem
peratuur op pashoogte volstrekt niet onaan-
genaaixx warm, te meer daar er eexx lekker
windje staat. Nu dalexx we snel laxxgs dexx
pracixtigen autoweg, die hier in de hellingen
is uitgehakt, Aaxx de eexxe zijde de hooge rots
wanden, aan de andere diepe dalexx exx ravij-
nexx, waartegexx het lage nxuux-tje of enkele
steenexx palexx slechts eexx siixxpele bescher
ming vormen, als er eens wat gebeurt, En het
aaxxtal haarspeldbochten is hier zóó gi'oot.
dat voorzichtigheid bij het rijden eexx eerste
vereischte is. Maar toch rijdexx velen hier
„kalmweg" 50 of 60 K.M.
Als we weer een bocht nemen, ziexx we plot
seling bexxedexx ons het meer blinkeix. Even
stoppen om ten volle te kuxxnexx genieten vaxx
dit liefelijke laxxdschap. Uit het blauwe meer
rijst het hooge eiland Saxxxosir op, gedeelte
lijk nog gehuld ixx de blauwachtige ochtend
nevels. Tegen de helling zijn hiér en daar
grijze erosiegeulen zichtbaar, die breed uitloo-
pexx tot aan den waterspiegel.
De oever aan onze zijde is vol met talrijke
kleine iixhaxxxmen die als het ware uitgehakt
zijn tusschen de uitloopers van het bergland,
en ixx de kleine vlakten langs die bochten dui
ken uit het groexx de zwarte Idjoekdaken van
Batakwoningen op.
Enkele helder groene rijstvelden steken
scherp af tegen het donkergroen der boomen.
Wij grijpen natuurlijk naar de fototoestellen,
maar het resultaat kan toch slechts een
zwakke afspiegeling zijn van dit mooie ge
bied, waar juist de teere kleuren in de mor
genzon zoo'n groote bekoring geven.
We naderen Prapat. Op een schiereiland
ligt het hotel, waar velexx uit Deli hun weck-
eixd doorbx-engen. Het witte st-x-and met tal
rijke baders is al te ziexx; links ixx dc bocht
liggexx eenige Inlandsche schuitjes en ver
derop steekt het torenspitsje van de Batak-
kerk uit het geboomte.
Spoedig zitten we in den schaduwrijken
tuin vaxx het hotel exx genieten bij den tradi-
tioneelen „koelen dronk" van het prachtige
uitzicht over het nxeer. Inderdaad men heeft
in Medaxx niet ovex-dreven, het ls hier een
waar lustoord. Vijf-en-twintig jaar geleden
bereikte de eerste toerist het Toba-Meer;
thans is Prapat bekend tot ver buiten Deli,
om zijn schilderachtige ligging en zijn bad
gelegenheid.
Ook wij kunnen den lust niet weerstaan,
om eeix poos rond te zwemmen in het heer
lijke frissche water, onx dan op het witte
zand uit te rusten. Klein Zandvoort!
We zittexx nu xxxidden in Batakland. Het is
nog niet lang geleden (en bij velexx is het nog
het geval), dat men bij het woord Bataks
dacht aan een woest en moordlustig volk, dat
geen grooter genot kende, dan oorlogvoeren
en xxxenschexxeten. Maar zooals het mexxigmaal
gaat met die romantiek in de verte, is de
werkelijkheid heel wat milder, daxx de theorie
Van menscheneten is nu zeker geexx sprake
meer en bij de Noordelijke groep der Karo
Bataks is de herinnering eraaxx zelfs ver-
dwenexx.
Dat er \Toeger tusschen de verschillende
stammen veel onderlinge oorlogen zijn ge
voerd. is te begrijpen; de versterking van
sommige dorpen (aarden wal en bamboehei
ning) wijst hier nog op. Doch thans wandelt
nxeix door dit gebied evexx gerust als in Hol
land. De Bataks worden in eexxige groepen
verdeeld: De Kaï'o's wonen ten Noorden van
het meer op de Karo-hoogvlakte de talrijk
ste groep (de Toba's) woont meer aaxx de
Oost- en Zuidzijde, terwijl de Pap Pak's het
Westelijkste deel bezetten.
Deze indeeling berust voor een belangrijk
deel op het verschil in taal, ofschoon ook in
type, woningbouw en kleeding verschillen zijn
aan te wijzen.
Oorspronkelijk hadden de Bataks den na
tuurgodsdienst, het heidendom zooals dat
vaak wordt uitgedrukt. De Islam en het Chris
tendom zijn echter in dit land doorgedron
gen; beide godsdiensten maken groote vor
deringen, vooral de eerstgenoemde. Dat komt,
omdat de overgang tot den Islam voor den
Inlander zoo gemakkelijk gaat. Van een wer
kelijke bokeering, zooals wij die kennen bij
het Christendom, is echter geen sprake, zfe-
ker xxiet in den eersten tijd. Het is al heel
mooi, als hij de uiterlijke plichten nakomt:
innerlijk is hij geen ziertje veranderd. Dat
konxt op den duur wel, want als hij eenmaal
in de Mohammedaaxxsche gemeenschap is op
genomen, wordt hij daarin steeds meer vast-
gesixoerd. De groote soepelheid van het nieu
we geloof maakt het xxxogelijk, dat lxij zijn
oude geesten exx goden kaxx blijven vereeren,
hij kan zijn gebi-uiken bij geboorte exx dood,
hij oogsten en huwelijk ook in den Islam be
houden exx dit is eexx factor vaxx geweldige
beteekenls voor dexx Ixxlaxxder, die zoo muur
vast gegroeid is in de oude gebruiken, die
ontstonden door het nauwe contact met de
natuur, waarin deze volken leefdexx. Het los
maken hiervan vereischt eeuwexx. Wij. die
oxxs dikwijls geheel vrij wanexx van traditie,
hebben nog niet eens alle gebruiken van onze
voorvadereix afgelegd. In het Oostexx van het
land vlanxnxcxx met Paschen nog de oude Os-
taravuren op. Men kan dan ook waarnemen,
dat een Inlander op een heilige plaats eexx
offer brengt, den zegeix vraagt vaix den daar
wonexxden geest en eindigt met: „Er is geen
God daxx Allah exx Mohammed is Zijxx Pro
feet!"
Dat dit lijnrecht met elkaar in strijd is,
valt heixx niet in.
Het Christeixdonx heeft in de Bataklanden
veel succes. Ofschoon de Christelijke Zending
ixx Indië ook onder de Moslims werkt, heeft
mexx zich toch in de eerste plaats gewend tot
de volken, die den Islaxxx nog niet haddcix
aangenomeix, omdat mexx daar veel meer
kans van slagen heeft. Onder de Toba-Bataks
werkt de Rijnsche Zending, terwijl de Ned er-
landsche Zending onder de Karo's arbeidt.
Men geeft op, dat van de pl.xxx. 750.000 Bataks
reeds 300.000 tot het Christendom bekeerd zijn;
het groote aantal kerken eix scholen is hier
van een bewijs.
Na de lunch trokken drie van ons er op uit
naar het kerkje, dat we reeds van verre had
den zien liggen. We hadden gehoord, dat er
iets bijzondei'S gaaxxde was exx we zagen dan
ook eexx groot aantal Bataks op het pleintje
achter de kerk verzameld, terwijl op zij eeix
aantal vrouwen en kinderen stonden ge
schaard.
De gemeente had namelijk eenige nieuwe
kerkbanken noodig en nu werd er een soort
fancy-fair gehouden. Door de leden waren
allerlei geschenken bijeen gebracht. Doeken,
kleedjes, dassexx, vruchten, eieren en een groot
aantal fleschjes limonade werden geveild exx
ïxu was het de bedoeling, om de prijzen zoo
hoog mogelijk op te jagen. De afslager-, in een
keurig wit tropenpak, stond met rappe tong
de waren aan te prijzen.
Zoodra wij op het tooneel verschenen, wer-
dexx wc met groote voorkomendheid in den
''4
Batak meisje met zilveren padoeng.
