STADSNIEUWS
,iahsoluuf betrouwbaar boebty*feem
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAC 21 MEI 1931
HET AFSCHEID VAN
ED. VAN BEINUM.
tEN HULDIGING DOOR HET ORKEST.
Dinsdagavond had in café Brinkmann het
afscheidsdiner plaats, aangeboden door den
heer Ed. van Beinum aan zijn orkestleden.
Aanwezig waren alle leden van het orkest
en het dagelijksch bestuur der H.O.V. Het
was een echt intieme avond en het ontbrak
dan ook niet aan toasten waaruit duidelijk
bleek de waardeering van den scheidenden
dirigent en de sympathie met zijn benoe
ming als He dirigent van het Amsterdamsch
■■Concertgebouworkest.
Eenige orkestleden voerden het woord
o.a. de heer W. de Vries die den heer Van
Beinum gelukwenschtc met zijn benoeming;
mej. H. Scheffelaar—Klotz memoreerde de
prettige en aangename verhouding tussehen
dirigent en orkestleden; de heer J. Nien-
huis bracht in eenige woorden hulde aan
hem die zooveel in Haarlemseh muziekleven
tot stand heeft gebracht. Hij zei:
„Het moge mij vergund zijn als orkestcom-
missielid eenige woorden toe te voegen bij de
eminente toasten, die door meerdere colle
ga's reeds ten beste zijn gegeven. Ik doe dit
daarom zoo gaarne daar ik als oud-stadge
noot uw stijgende successen heb mogen vol
gen en deelgenoot heb kunnen zijn van uw
ontplooiing in dienst der schoone kunst.
Hooggeachte dirigent want al staan we
nu aan het afscheid, en al zou dus een
„Sohwanengesang" hier ad rem kunnen
zijn in ons midden noemen wij u toch
steeds als „onze dirigent". Ik zou dit woordje
„onze" in een sfeer willen zien van intimiteit,
van hartelijk en broederlijk samenzijn. Im
mers in den tijd dat u hier waart, dat u met
zoo'n warm enthousiasme de II. O. V. als uw
hartckind hebt verzorgd, hebben wij u, diri
gent v. Beinum leeren kennen als iemand
die het zoo echt en wel meende met uw or
kest en ipso facto dus met de leden daar
van, over welke gij zoo tactvol uwen scepter
hebt gezwaaid.
Als gij ons als het ware in het leger der
Muzen wist te maken tot soldaten, verknocht
aan het vaandel der schoonste en diepste
kunst zoo was de achtergrond toch steeds
een gezellige, een prettige, ik zou bijna zeg
gen amicale samenwerking. Zoo hebt gij,
hooggeachte dirigent Van Beinum een band
gesmeed en een kring gevormd waaruit wij u
noode zien heengaan. Er zal een oogenblikje
iets van verlatenheid hangen rond ons edel
corps: er zweeft een tijdje iets van gemis uit
den schakel, die ons aan u en u aan ons
bond. Toch stemt het ons allen van den an
deren kant vreugdevol toch moeten wij
dit feit blijven bezien als een lichtpunt aan
uw kunstenaars-hemel. Wij deelen in uw
mooie promotie wij wenschen u een op
recht proficiat v. Beinum, Wij gaan er groot
op dat „onze" dirigent straks in de stad,
waar de hartslag slaat van kunstminnend
Nederland zijn dirigeerstok zal zwaaien
over een nieuw regiment.
Als straks in de concertzaal van Amster
dam uw roem zal stijgen, als uw werkkring-
mooier, maar ook verantwoordelijker zal zijn.
dan zult u toch nog eens vaak terug denken
aan Haarlem. Dan zult u het mij ten goede
houden, v. Beinum dat ik hier een historisch
woord moge inlasschen: „In Haai'lem begon
de victorie." Wij hopen dat u in uw nieuwe
werkkring' succesvol u kunt wijden aan uw
taak, wij weten welk een hooge eischen u
stelt aan de uitvoeringen: derhalve kunnen
wij niet anders zeggen dan; Het zal u wel
gaan!
Als slot zou ik nog slechts één wensch wil
len uiten en ik ben er van overtuigd', dat ik
hier spreek uit naam van al mijn collega's:
wij hopen dat uw opvolger voort zal gaan in
den geest waarmede u begon en die u in
trouwe toewijding hebt volgehouden tot den
dag van heden. Wij zien zoo gaarne dat de
lijnen door u, getrokken, steeds scherper mo
gen worden geteekend opdat ons orkest mo
ge uitgroeien tot dat waarop het zoo trotsch
is: Mede een kralenkrans te kunnen zijn aan
den kroon van kunstlievend Nederland.
Van Beinum: een driewerf hoog!!! En een
ad muitos annos!
Een bioscoopvoorstelling geënsceneerd door
het orkestlid den heer B. HartNiberig be
sloot dezen zoo zeer gezelligen avond.
SCHOUWBURG JANSWEG.
Zaterdag 23 en Maandag 25 Mei (2en Pink
sterdag) zullen in bovengenoemden schouw
burg de e ex-s te opvoeringen gegeven worden
van Renée de Vos revue „Happy Days". Re
vue in 1 proloog en 14 tafereelen. Deze
revue werd twee maanden met groot succes
te Amsterdam en Rotterdam opgevoerd. Er
zijn schitterende costumes. In de hoofdrollen
treden op: Is. Zwaaf, Alex de Meester, Max
Dekker, Theo Lodewijcks, Ferry de Rooy,
Beppy Rameau, Wiesje Bouwmeester, Ans
Poppes, e.a.
REDDINGSWEZEN.
HULPVERLEENING OP UNIFORME WIJZE.
Het 'bestuur van den Kon. Nat. Bond voor
Reddingwezen en E. H. b. O. „Het Oranje-
kruis" heeft een verheugende boodschap
voor het Nederlandsche volk. Na jaren van
voorbei-eidlng, kan thans worden overge
gaan tot organisatie van hulpverleening
op uniforme wijze voor .geheel ons land.
Die organisatie zal omvatten hulpverlee
ning bij persoonlijke ongelukken, inbegre
pen de verkeersongevallen langs de wegen,
bij massale ongelukken, bij rampen te land
en te water.
Door samenwerking van het Oranjekruis
met het hoofdbestuur der Posterijen, Tele
grafie en Telefonie, den A.N.W.B. toeristen
bond voor Nederland, de Directie der Spoor
wegen, het Witte, het Groene, het Wit-gele
Kruis, het Centraal Comité voor dadelijk
Hulpbetoon der Ned. Diaconessenhuizen, E.
H. b. O., Ned. Bond tot het Redden van
Drenkelingen, R.K. Huisvestingscomité's
e.a. wordt een net van hulpverleening ge
spannen over gansch Nederland.
Het hoofdbestuur der Posterijen, Telegra
fie en Telefonie zorgt er voor, dat IN ALLE
GEMEENTEN dag en nacht een gebouw of
woning openstaat voor het verzenden van
telegrammen en het voeren van telefoni
sche gesprekken ten behoeve van plotse
linge ziekten of ongevallen.
In alle gemsenten worden meldings-
'posten gevestigd; deze posten worden voor
zien van een duidelijk zichtbaar bord,
's nachts verlicht door een lantaarn; in
elke post wordt de bewoner of beheerder
tevens geiixstrueerd omtrent eventueel ver
der noodige en veirkrijgbare hulp; hiertoe
hangt in die post ook een kaart, waarop
vermeld staan de adressen en telefoonnum
mers van;
de Gem. E. H. Dienst of van de doktoren
in de gemeente, ook van de verpleegster (s),
die voor E. H. beschikbaar zijn; van het huis
of magazijn, waar een draagbaar, groote
verbandtrommel of kist beschikbaar is,
voorts van de naastbij zijn de ziekenauto, van
het gemakkelijkst bereikbare ziekenhuis
en voor zeer ernstige gevallen ook het adres
van de geestelijken, die geestelijken bijstand
kunnen verleenen.
Al naar de grootte der waarschijnlijk
heid van hét voorkomen van ongelukken
worden (met uitzondering van de grootere
steden, die een afzonderlijke plaats inne
men) voor elke provincie een groot aantal
dorpen aangewezen, die de beschikking
moeten hebben over:
a. een Eerste Hulpbrigade, resp. Reddings
brigade (of Transportcolonne) een of meer
draagbaren en een grooten verbandtrommel:
6f b. enkele ervaren Eerste Helpers, een
draagbaar en een kleinen verbandtrommel.
Ook dit personeel en materieel staat on
der leiding en de controle van de plaatse
lijke werkzame af deeling.
Hierbij is nog van veel belang, dat de Di
rectie der Ned. Spoorwegen aan onze or
ganisatie het gebruik van haar E. H. kisten
en ti'ansportmateriaal in de stations heeft
toegestaan voor ongelukken, die in de on-
middelijke nabijheid van die stations voor
komen.
Die MELDINGSPOSTEN, over het geheele
land verspreid, zijn dus de posten, waar:
lo een ongelük gemeld kan worden,
2o de eerst noodige E. H. "middelen be
schikbaar zijn,
3o alle noodige informaties en instructies
voor verder noodige hulp gegeven kunnen
worden.
Zij vormen op het platte land in zeke
ren zin weer een groot aantal centrale's,
waarmee nu 'bovendien nog een groot aan
tal telefoonposten langs de wegen, op plaat
sen, die het publiek om zoo te zeggen reeds
als aangewezen kent, verbonden zijn. Op deze
telefoonposten kan dus naar de meldings-
post getelefoneerd worden. Op den mel-
dingspost moet evenwel de aanvrage om in
lichtingen en hulp inkomen, opdat tegen
verwarring gewaakt wordt.
Het ligt bovenal in de bedoeling voor
alle drukberedeix wegen ten dienste van
de motorrijders en automobilisten een uit
gebreid systeem van verwijzing naar die
melding- en telefoonposten, ook aangege
ven in een boekje voor de automobilisten,
een waarschuwingssein enz. vast te stellen.
Het spreekt wel vanzelf, dat dit in samen-
INGEZONDEN" MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
ar druppels op de pijn
lijke likdoorn en oogenblikkelijk
is de pijn verdv/enen. Na Iwoo
of drie dagen kunt ge deze
geheel pijnloos verwijderen.
ïGets-IU, het eenige anti-lik
doorn middel, heeft nog nimmer
gefaald om onmiddellijk ver
lichting te geven.
In Ssëconden/verdwenen
werking met den A.N.W.B. moet geschieden,
die in dit opzicht zijn beproefde leiding
geeft.
De organisatie is hier slechts zeer ver
kort weergegeven; met de reeds bestaande
organisaties voor hulpverleening wordt na
tuurlijk gaarne samengewerkt, en
CHR. ORATORIUMVEREENIGING.
Door de Chr. Oratoriumvereeniging zal in
het seizoen 19311932 een tweetal concerten
worden gegeven. Op het eeirste concert, dat
ongeveer half December zal plaats vinden,
wordt uitgevoerd „Hodie Christus natus est"
van J. P. Sweelinck, Psalm 112 van Handel
en Psalm 130 van Lili Boulanger; als tweede
concert in Maart 1932 zal wederom een ver
tolking worden gegeven van Bach's Matthaus
Passion.
Voor den Politierechter.
Het stokje.
Een heel onschadelijk stokje leek het, dat
dunne stukje rotan van nog geen meter leng
te. Maar als zooiets gehanteerd wordt door
een woedende vrouw, exx dan op een wijze,
waarop een huzaar in kermisstemming den
hamer zwaait bij den kop van Jutberg
je dan!
Er was misschien een reden voor om woe
dend te worden. Ik laat me ook niet uitschel
den, en zeker niet voor iets zoo onaangenaams
als de juffrouw in het beklaagdenbankje te
hooren kreeg. Doch om dan maar dadelijk te
gaan slaan en je eigen rechter te worden nee,
dat had ze niet mogen doen. Maar ja, er zijn
momenten, dat Weiber zu Hyanen werden.
Hoe de vork precies in den steel zat, kon
onmogelijk worden uitgemaakt. De klappen-
Uitdeelster beweerde, dat de door haar gesla
gen juffrouw bepaalde woorden gebezigd had;
deze zei, dat zij dat niet gedaan had, maar
een andere juffrouw, van wie zij op haar
beurt die uitdrukkingen weer overgenomen
had. Enfin, het bleek een duister burengeklets
.geweest te zijn, zooals de Officier ook op
merkte. Maar dat deed er eigenlijk weinig toe.
Verdachte stoncl terecht wegens mishande
ling en dit was wettig en overtuigend bewe
zen, mede door de bekentenis van de verdach
te. De Officier eischte 5 of 3 dagen, waartoe
zij door den politierechter werd veroordeeld.
Als de boter niet op tijd is.
Het is verboden iemand stompen toe te
brengen, tenzij je dat doet met een boks-
broekje aan en handschoenen ten aanschou-
we van zeer veel, toegangs-prijzen betalend
publiek, voor het uitdeelen van welke stom
pen (en het in ontvangst nemen van dezelve)
je een niet gering be'Örag moogt opstrijken.
Dan mag je gerust iemand in de touwen
slaan. Maar je mag het niet doen in je gewo
ne colbertje midden op straat. En je mag je
tegenstander dan ook niet van den weg tot
midden in den tuin slaan.
De oorzaak? Wel, een loopjongen moest
ergens boter brengen, en de vrouw des huizes
had hem zien voorbijgaan, maar de boter af
geven, ho maar! De 18-jarige zoon, was hem
toen nagesneld en had gevraagd waarom hij
niets afleverde, en toch voorbij gefietst was.
Dit laatste ontkende de jongen, waarop de
zoon hem vroeg of hij zijn moeder dan soms
voor een leugenaarster hield. Had de ge
vraagde: nee geantwoord, dan maakte hij
zich zelf daardoor tot leugenaar. Hij zei dus
ja. En lu'eeg onmiddellijk een keiharde link-
sche te verwerken, die hij slechts gedeeltelijk
met z'n boodschappenmand je kon afweren.
Na den volgenden stomp ontdekte hij zichzelf
in den tuin liggende.
Dit alles, omdat de boter niet op tijd was.
De dader viel echter geenszins met*zijn neus
in die boter, want hij werd veroordeeld tot
10 of 5 dagen. Wat hij vrij veel vond, omdat
hij geen spaarpot had en omdat zijn studie
hem geen 5 dagen vacantie toestond. De Offi
cier ried hem-echter aan die benoodigde tien
gulden van zijn zakgeld op te sparen. Waar
mee hij nu misschien al wel bezig is!
DE
HEER MIEZERUS BEDANKT
ALS RAADSLID.
DE REDENEN VAN ZIJN ONTSLAGNEMING.
De heer J. Miezerus, tot nu toe lid van
den Haarlemschen Gemeenteraad, heeft
bedankt als lid van de Chr. Hist. Unie en
in verband met dit feit ook ontslag genomen
ais lid van den Raad.
In een onderhoud, dat wij met den heer
Miezerus hadden, gaf hij ons nog de volgen
de nadere uiteenzettingen.
De heer Miezerus had indertijd geen lust
zich voor de nieuwe verkiezingen voor den
Raad candidaat te doen stellen. Hij lieeft
daarvan vroegtijdig aan het 'bestuur van de
afd. Haarlem der Chr. Hist. Unie kennis
gegeven. Er is toen een bestuursvergadering
geweest, waarin de heer Miezerus officieel
bedankt en de redenen van zijn bedanken
aan het bestuur heeft kenbaar gemaakt.
Het bestuur heeft toen aangedrongen op
zijn aanblijven, waarop de heer Miezerus
zeide dat, als het "bestuur meende dat dit in
het belang van de Unie zou zijn, hij bereid
was, raadslid te blijven.
Er is toen nog een afzonderlijke bestuurs
vergadering bijeengeroepen, op verzoek van
den heer Miezerus, omdat hen gaarne op
nieuw e en oordeel van het bestuur wilde
hebben over het ai dan niet handhaven van
zijn eandidatuur. Na die vergadering werd
den hees.' Miezerus dor den voorzitter me
degedeeld, dat zijn eandidatuur gehand
haafd bleef en dat het geheele bestuur
achter hem stond.
Het bestuur heeft echter in t geheel geen
leiding meer gegeven; in de ledenvergade
ring werd over de alphabetische groslijst
gestemd zonder advies van het bestuur en
de uitslag was toen anders, dan het bestuur
had gewenscht. De heer Miezerus ikwam n.l.
op no. 6.
Hierbij kan worden opgemerkt, dat er in
de Unie thans een andere wijze van stem
men wordt gevolgd dan vroeger. Deze wij
ziging houdt in, dat nu een bepaald aantal
leden stemgerechtigd is en niet meer alle
leden dat zijn.
Naar aanleiding van deze mededeelïngen
van den heer Miezerus hadden wij ook nog
een onderhoud met twee bestuursleden van
de Gemeentelijke Kiesvereeniging der Chr.
Hist. Unie alhier.
Dezen vestigden er onze aandacht op, dat
in de Chr. Hist. Unie niet, als bij eenige an
dere pai'tijen, het politiek advies bestaat.
Verder deelden zij ons mede, dat er hier
voor de Unie thans drie plaatselijke Kiesver-
eenigingen zijn: Centrum, Haarlem-Noord en
Haarlem-Spaarndam. En verder is er de Ge
meentelijke Kiesvereeniging, bestaande uit
afgevaardigden van de plaatselijke vei'eeni-
gingen en waarvan het bestuur gevormd
wordt door twee leden van Centrum, twee van
Haarlem-N., en één van Spaarndam. Dit be
stuur maakt, tezamen met de stemgerechtig
de afgevaai'digden van de plaatselijke Kies-
vereenigingen de candidatenlijst op, nadat
de groslijsten al in de plaatselijke vereenigin-
gen zijn besproken en opgemaakt. Het aan
tal afgevaardigden bedraagt voor Centrum
12, voor Haarlem-N. 5 en voor Spaarndam 1,
maar wordt voor gemeenteraadsverkiezingen
vei'dubbeld.
Nu heeft zich het geval voorgedaan, dat
men in Haarlem-Noord in de overtuiging
leefde, dat de heer Miezerus zich voör een
eandidatuur niet meer beschikbaar stelde.
Van een latere bereidverklaring van den heer
Miezerus wist men daar niet. Bovendien voel
de men daar meer voor een werkmanscaxidi-
daat. Zoo is de heer Niemöller op nr. 4 ge
komen.
Inderdaad is wel aan den heer Miezerus ge
zegd, dat „het geheele bestuur" achter hem
stond, maar daarbij moet uitsluitend gedacht
worden aan het bestuur van Centrum. De
besturen der andere plaatselijke vereenigin-
gen, of van de Gemeentelijke Kiesvereeniging
hebben den heer Miezerus zulk een verzeke
ring nooit gegeven.
ONTHEFFING WINKELSLUITING.
B. en W. van Haarlem maken bekend, dat
zij ten aanzien van de winkels op de in het
gebouw van den Haai'l. Kegelbond te houden
fancy-fair ten bate van de Haarleinsche
Korfbalclub „Advendo" ingevolge de veror
dening op de winkelsluiting ontheffing heb
ben verleend van de verbodsbepalingen van
die verordening in dier voege, dat die win
kels op 23 Mei 1931 na des namiddags 10 uur
voor het publiek mogend geopend blijven,
daarin mag worden verkocht en het verkoch
te medegenomen.
DE LUILAKMARKT.
GEEN WINKELSLUITING.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct*. per regel.
De politie herinnert er aan, dat de bepa*
lingen van de Verordening op de winkel*
sluiting a.s. Vrijdagavond en Zaterdagoch
tend niet van toepassing zijn. De winkels
mogen dus den geheelen nacht geopend zijn.
JONGELIEDEN CHRISTEN GEHEEL
ONTHOUDERS BOND.
Dinsdagavond hield deze bond een propa-
gandasamenkomst in het wijkhuis aan de
Leidschestraat, waarbij als spreker optrad
as. J. Poort uit Beverwijk over: „Geestrijk
vocht en geestelijk leven".
Nadat de voorzitter van de afdeeling van
den bond, de heer D. Vennik in gebed was
voorgegaan en een wooi"d van welkom gespro
ken had tot de aanwezigen in het bijzonder
tot den spreker en ds. W. H. Dijkman, den
voorzitter van 't Blauw-Weekcomitè, betrad
ds. Poort het gestoelte. De woorden in den
naam van zijn rede staan eigenlijk vredelie
vend naast elkaar, doch bij ontleding blijken
ze scherpe tegenstelingen te zijn. Want met
geestrijk vocht wordt alcohol bedoeld, alco
hol, een zuiver, vluchtige, uit gisting ont
stane kleurlooze vloeistof. Die echter onzui
ver en vluchtig en luchtig, en gisting brengt.
Spreker haalde een treffend voorbeeld uit
zijn studententijd aan van de funeste uit
werking van alcohol op den mensch.
En deze alcohol is dan het „geestrijk vocht"
de grootste tegnstelling dus met geestlijk le
ven. Het eerste bi-eekt de mensch af, drijft
den geest uit, terwijl het andere het tegen
deel bewerkstelligt. Deze twee kunnen nooit
samengaan.
Maar ook is geestrijk vocht niet te combi
neeren met lichamelijk leven, en huiselijk le
ven, en het sociale leven.
Nu zegt men wel. dat „een enkel glaasje
niet hindert", en dat je „best weet, hoeveel
je verdragen kunt". Neen, radicaal uitban
nen. dat is het eenige middel.
Het is een vei'blijdend verschijnsel dat de
ongelieden naar het geestelijk leven streven,
tegen het geestrijk vocht in. Vooral op dezen
leeftijd kunnen de jongelieden de prooi wor
den van den satan des alcohols. Geheelont
houder moet men zijn, niet alleen wegens de
radicaliteit vair het middel, maar ook om
zeggenschap te hebben tegenover medemen-
schen.
De avond werd na de pauze gevuld met de
clamatie van Rinus van Rijswijk en een
speech over den Jong Christ. Geheelonthou-
dersbond door den propagandist van het ge
west Noord-Holland en Utrecht, den heer
Evert Loerakker, die over het werk van den
'bond sprak.
Als propaganda-avond is deze bijeenkomst
zeer geslaagd geweest. De belangstelling was
vrij groot.
DS. G. J. WAARDENBURG
Ds. G. J. Waardenburg te Haarlem, komt
voor op een drietal voor een beroep bij Ned.
Hervormde Kerk te Rotterdam.
FEUILLETON.
Een ongeluk in de Andes.
Naar het Engelsch van
MORICE GERARD.
(Nadruk verboden).
27)
De invitatie van Lady Winstanley was een
resultaat, van langdurige overpeinzingen.
De praatjes over Sir Miles waren natuurlijk
ook haar ter oore gekomen en het eerste
oogenblik was haar oude twijfel weer boven
gekomen. Was hij een bedrieger? Was zijn
nobel, weemoedig gezicht het masker van
een miSdadigersnatuur? Maar toen had ze
Sir Miles ineens weer voor zich gezien, zooals
hij die lange uren onbeweeglijk geknield had
gelegen voor Thefts bed en door zijn geduld
en zijn heldhaftig zelfbedwang het levexx van
het kind gered. Ze herdacht hoe hij in die
donkere dagen was geweest; hulpvaardig,
rustig' een onwrikbare rots in een zee van ge
vaar en angst, een volmaakt-onzelfzuchtig
man. En haar twijfel versmolt als sneeuw
voor de zon en een vreemde ommekeer had
in haar ziel plaats. Naarmate de achter
dochtige, op laster beluste dorpsgemeente
zich tegen hem keerde, groeide haar behoef
te om hem te verdedigen, om zich aan zijn
zijde te stellen, als een trouwe kameraad. Ze
dacht aan zijn bleek, vermagerd gezicht met
de diepliggende oogen. zijn ziekte moest hem
wel vreeselljk hebben aangepakt, de ziekte
die een gevolg was geweest van liet offer, dat
hij voor haar kind. voor haar zelf had ge
bracht. En met een schok was zij zich be
wust geworden van hei geheim van haal
kan. Z£ hield yau Miles CaUiston, jubel
de het in haar, hield van hem, zooals zij
nooit tevoren, behalve dan van Thea van
iemand gehouden had, een nieuw gevoel van
ongeleenden rijkdom en milden vrede was in
haar leven gekomen.
HOOFDSTUK XXVIII.
Wéér een anonieme brief.
Toen Sir Miles uit de kerk thuis kwam,
was zijn eerste werk de post door te kijken.
Op een gegeven oogenblik barstte hij in een
schaterend lachen uit. John, die ook met zijn
correspondentie bezig was, keerde zich om.
„Waarom heb jij zoo'n schik?"
,,Ik ontvang het bericht, dat ik mijn arres
tatie kan voorkomen, door de kleinigheid
van 20.000 pond te betalen. Niet onaardig,
hè? Goedkoope vrijheid, vind je ook niet?"
En Sir Miles lachte weer, terwijl hij zijn
vriend het anonieme epistel toeschoof.
Juist werd er geklopt en Mei-rifield kwam
de bibliotheek binnen. Hij keek uitermate
verbaasd, toen hij de ongewone vroolijlcheid
van zijn meester opmerkte en vergat haast
welke boodschap hij verzonnen had om een
aanleiding te hebben binnen te gaan, terwijl
Sir Miles zijn post las.
„Neemt u mij niet kwalijk meneer. Ik moet
toch in den kelder zijn en wilde u vragen, of
ik voor vanavond soms iets extra moet uit
zetten".
„Ja. Merrifield voor ons een paar flesschen
port van 1884 en voor de bediendenkamer
zooveel port met het zwarte etiket als jullie
lusten".
„Uitstekend, meneer", zei Merrifield op zijn
gewone kruiperig-onderdanige manier, al zou
zijn leven er van hebben afgehangen, dan
had hij nog zijn oogen niet van den brief af
kunnen houden, die tussehen Sir Miles en zijn
.vriend iag. Was die de oorzaak van de uit
bundige opgewektheid van zijn meester?
Iiarkbutt hield Merrifield goed in 't oog;
hij constateerde met genoegen, dat de ano
nieme schriftuur den man zooveel belang
scheen in te boezemen!
Toen de butler de deur achter zich geslo
ten had. nam de advocaat den brief op.
„Hm!" zei hij. „Dus je moet de schi'iftelijke
verzekering geven, dat de som van 20.000
pond in bankbiljetten zal worden uitbetaald
op een plaats, die nog nader aangewezen
wordt en dat er geen navraag zal woi-den
gedaan of een onderzoek ingesteld naar den
persoon, aan wien het pakket zal worden
overhandigd. En daarmee zullen ze iedei'e
aanklacht tegen jou laten vallen. Heel aar
dig, heel nxenschlievend! Montgomery, alias
Merrifield zal wel niet verbaasd zijn geweest
toen hij dat briefje hier zal liggen. Jammer,
dat hij en Sylvester niet weten, wat ik weet!
We moeten vanavond eens een extra glas
port van 1884 op hun gezondheid drinken!"
Harkbutt had dien middag een onderhoud
met Hawkins, die hem via Abbot en Gustave
een boodschap had gestuurd om in het boo
tenhuis aan de Lee te komen. De defectieve
overhandigde hem een pakket; zijn collega
uit Valparaiso was aangekomen met het be
wijsmateriaal. Het pakje bevatte het poeder
dat door de monniken op den vloer van de
hut was bij een geveegd, met hun verklaringen,
voorts de verklaring van den apotheker en
een hoeveelheid poeder, dat in Sylvester's
koffer was achtergebleven. Ze spraken af,
dat de detective en Abbot dien avond om
tien uur op de Grange zouden komen; om
dien tijd was Sylvester altijd in de geheime
kamer. Sir Miles bevond zich dan goed en
wel op de Menor, het was beter dat hij. zwak
als hij nog was, geen getuige zou zijn van
de schokkende tooneelen, die zich waarschijn
lijk zouden alspcien,
HOOFDSTUK XXIX
Een hardhandige tuchtiging.
I
John Harkbutt alleen, Merrifield en Anstey
bedienden hem. Hij kon een glimlach niet
onderdrukken, toen hij dacht aan de ironie
van her. geval, dat de butler en de man dien
deze weken lang in de Grange verborgen had
juist op Kerstmis ontmaskerd zouden wor
den en hij had haast geen rust om aan tafel
te blijven zitten, in het vooruitzicht van wat
de avond verder zou brengen.
„Zal ik de koffie in dc bibliotheek servee
ren, meneer?" vroeg Merrifield, toen de gast
zijn diner geëindigd had.
„Ja; doe dat".
Dat was het oogenblik waarop Harkbutt
gewacht had. Toen de butler de bibliotheek
binnenkwam, liep hij naar de deur, sloot deze
af en stak den sleutel in zijn zak.
Mex'rifield stond met het zilveren koffie
blad in de hand midden in het vertrek met
den rug r.aar de deur. Hij keerde zich om,
toen hij het slot hoorde klikken. Zijn oogen
vernauwden zich tot spleten en zijn kwabbe-
rig gezicht werd doodsbleek. De koffiekan, de
suikervaas; het roomkannetje, de kop en
schotel vielen kletterend op den grond: al
leen het blad hield hij nog in zijn trillende
handen.
Harkbutt vouwde de armen over de borst
en keek den butler strak aan. Dreigend en
massief stond zijn forsche figuur bij de mid
dentafel, een toonbeeld van kracht, licha
melijk en geestelijk, zijn vierkante kaken op
een geklemd, zijn felle oogen op den butler
gericht, alsof hij dwars door hem heen wilde
kijken.
De kaarsen brandden helder en rustig en
de stilte was lastbaar na het rumoer van het,
vallende servies. Merrifield was als gebiolo
geerd door Hurkbuft's doprdiiogendifi bük.
UITVOERING VAN DE HAARLEMSCHE
MEISJESCLUBS
Woensdagavond gaven de Haarlemsche
Meisjesclubs en Nederlandsche Meisjesclubs
en Wijkclubs der Ned. Herv. Gemeente hun
zevende uitvoering in de Gemeentelijke Con
certzaal.
Nadat het wakkere strijkje onder leiding
van den heer Jac. Kerkvliet een openings-
marsch gespeeld had, vond de opmarsch
plaats van de vele leden der clubs, die van
achter uit de zaal aankwamen om hun plaats
op het tooneel in te nemen. Daar zongen ze
enkele liederen, waarna mej. C. A. J. ten1
Boom de zeer talrijke aanwezigen welkom;
heette. De bedoeling van dezen avond is, al
dus spr. een kleine demonstratie te geven!
van wat er in het clubleven omgaat. Zij leg
de uit, wat de „driehoekmeisjes" zijn, en dat'
de driehoek het symbool is van de lichame
lijke, verstandelijke en maatschappelijke onte
wikkeling, en de cirkel van de geestelijke.
Vervolgens gaven de kleintjes eenige zan
gen en zangspelen ten beste. Hoewel het een
zeer lastige taak is de beweeglijke kleuters in
de rij te houden, kunnen de leidsters tevre
den zijn met de prestaties. Het lintenspel bij
voorbeeld, met als slottafereel den naam van:
de club van. rood-wit-blauwe linten op oranje
schilden, was heel aardig. Van de Volksdan-
senclub roemen we vooral der Spielmann en
Jan Pierewiet.
Wij kregen hierop een demonstratie van
driehoeks werk, waarbij aardappelen „gejast"
werden en rhabarberstelen voor het gebruik
gereed gemaakt. En even later schonken ze
thee.
Het zou te ver voeren alle nummers tot iri
onderdeelen te bespreken. Wij volstaan dan
ook met te zeggen, dat ook de gymnastiek
clubs oefeningen deden, aan de ringen, met
het paard, zelfs met bloempotten. De zang
club, de volksdansen club en het orkest voer
den tot slot een blóeniencantate uit. Hierin
traden sneeuwklokjes, crocusjes, paddestoelen
enz. op met zang en dans. Een zeer aardige
opvoering.
Met voldoening mogen de leidsters terug
zien op deze zoo geslaagde uitvoering.
Zijn lippen bewogen, hij trachtte iets te zeg
gen, maar het gelukte niet en hij bevochtig
de zijn droge lippen met de tong.
„Wat heb ik gedaan? O, meneer, wat heb
ik gedaan, dat u me zoo verschrikkelijk aan
kijkt?" klonk het eindelijk hijgend.
„Vraag liever, wat je niet hebt gedaan,
Walter Mongomery!"
Merrifield zakte op zijn knieën. Het blad
viel rammelend op den vloer.
„Meneer, ik zal bekennen", kx'eunde hij. „Ik
zal alles vertellen".
„Dat is niet noodig. Ik weet alles", ant
woordde Harkbutt koud.
„Het is mijn schuld niet", jammerde de
butler en hij bedekte het gezicht met de
handen. „Hij is een vrseselijke man en heeft
mij bedreigd en angst, aangejaagd".
Toen nam hij de handen weer van het ge
zicht, keek Harkbutt schuw aan en zei be
dremmeld
„Hij, Andrew Sylvester, is hier in huis, me
neer. Er is aan den achterkant een deur,
waarvan hij een sleutel heeft. Ik zal u naar
zijn kamer brengen, dan kunt u hem onver
hoeds overvallen en pakken". De advocaat
liep vol walging over zooveel gewetenlooze
lafheid op Merrifield toe en trok hem over
eind. De twee gezichten waren vlak bij el
kaar en ze waren beide even bleek.
„Jou lafaard! Jou afperserJou verrader!"
snerpte Harkbutt den butler toe. ..Dacht, je
dat ik jou noodig had om mij te vertellen
waar Andrew Sylvester is?"
Hij schudde den doodelijk-versehrikt-en
butler heen en weer tot zijn vette wangen
trilden en zijn tanden klapperden. „Ik geef
je twee dagen om uit Engeland weg te ko
men: over een week zal ik een aanklacht te
gen je indienen wegens afpersing, zoodat jc
weet wat je wachten staat, als je ooit jc ge
zicht weer in Engeland durft te vevtoonenl"
CVYoraü ver volgoj*
