STADSNIEUWS
Het Vruchteloos Offer.
Zomersproeten ver
dwijnen in korten tijd geheel door
Spruto!. Bij alle Drogisten.
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 29 MEI 1931
HET PROVINCIAAL WEGEN-
PLAN.
HET NATUURSCHOON TE
BLOEMENDAAL.
BIJZONDERHEDEN OVER DE WERKEN IN
ONZE OMGEVING.
f Wat de vorderingen van den Provincialen
Waterstaat bij den aanleg van wegen betreft,
is -mede te doelen, dat volledige situatie*
teekeningen gemaakt zijn van den weg
Spaarndam—Haarlemmermeer.
Over het tracé HaarlemHeemstede
AalsmeerUithoorn is mede te deelen:
Omtrent den aanleg van den weg van het
Wipperplein af tot de Ringvaart van den
Haarlemmermeerpolder is overeenstemming
met de gemeente Heemsbede bereikt. Op
enkele perceelen na zijn de bcnoodigde ter
reinen aangekocht.
Met de gemeente Haarlemmermeer is thans
overeenstemming bereikt omtrent de verbe
tering' van den Kruisweg tussdhen den Linie-
dijk en den Kagerbocht. Het desbetreffende
bestek is gereed en de aanbesteding zal bin
nen enkele weken kunnen volgen. De weg
wordt aangelegd met een afzonderlijken
.woonweg benevens twee voetpaden.
De werken tot verbreeding van den Kruis
weg tusschen den Spieringweg en den Kager-
tocht zijn in het laatste kwartaal van het
vorige jaar voortgezet en wat de fimdeering
betreft voltooid, In- den loop van de maand
Februari heeft de aannemer het werk ver
laten. Het afmaken van het werk is thans
onderhans aanbesteed.
Ten einde te voorkomen, dat de fundeering
vóór het aanbrengen van de deklaag zou
worden stukgereden, is daarop oen asphalt-
slij blaag aangebracht.
De verbetering van den Kruisweg in den
Haarlemmermeerpolder tusschen den Aals-
meerderweg en den Ringdijk, alsmede ♦de
aanleg van een nieuw wegvak tussohen dien
Ringdijk en het stationsempLacement te
Aalsmeer, zijn in Februari aanbesteed en
voor een bedrag v<an f 252.000 gegund.
Over het tracé HaarlemWestzaanPur-
merend
Aangezien eerst dezer dagen van den Ont
vanger der Registratie en Domeinen bericht
is ontvangen, dat over het Rijksterrein langs
Zij kanaal C voor den wegaanleg beschikt kan
worden, heeft 'de aanbesteding van den weg
tusschen Spaarndam en Buitenhuizen nog
niet plaats kunnen hebben.
AMSTERDAMSCHE BANK.
DE RESERVE.
In het verslag, opgenomen 'in ons vorig
nummer, van de aandeelhoudersvergadering
van de Amsterdamsche Bank, is een zetfout
geslopen. De Bank heeft niet 8, maar ruim
84 pet. van het kapitaal in reserve.
VEREENIGING VAN NED. ARBEIDS-
f BEURZEN.
De jaarvergadering der Vereeniging van
Nederlandsche Arbeidsbeurzen wordt dit jaar
te Haarlem gehouden en wél op 1 en 2 Juli
a.s.
Op den avond van den eersten dag vindt
de huishoudelijke vergadering plaats, den
tweeden dag worden aan de orde gesteld
praeadviezen over het onderwerp „Hoe kan
bevorderd worden, dat de groote onderne
mingen meer dan thans nog het geval is, ten
behoeve van de aanneming van geschoolde
en ongeschoolde arbeidskrachten, gebruik
maken van de bemiddeling der organen voor
de openbare arbeidsbemiddeling?"
Frae-adviseurs zijn de heeren: A. J C.
van Delft, directeur der Gem. en Districts-
Arbeidsbeurs te Tilburg. J. Goedkoop, direc
teur der N.V. Kromhout Motoren Fabriek;
D. Goedkoop Jr. te Amsterdam; Ir. J. P.
Mlnderhoud, Hoofdingenieur-bedrijfsleider
aan werkspoor N.V. te Utrecht; J. Smit,,
procuratiehouder der N.V. Vereenigde Ko
ninklijke Papierfabrieken der firma Van
Gelder Zonen te Velsen; A. F. Stuve, secre
taris van den Alg. Ned. Bond van Textielar
beiders „De Eendracht" en H. A. van Tonge
ren, lid van het hoofdbestuur van den Ned.
R. K. Metaalbewerkersbond te Utrecht.
RIJWIELPAD.
Heden is men begonnen met het maken
van een geasfalteerd rijwielpad op den
Kleinen Houtweg nabij de Hertenkamp. Dit
rijwielpad loopt evenwijdig met de rails
der tram waardoor de rijweg van wierijders
ontlast wordt.
FEUILLETON.
Naar het Deensch van
CARL MUUSMANN.
(Nadruk verboden.)
De meeste menschen, die haar* kenden,
mochten haar graag, om haar zachte vrien
delijkheid, maar er waren ook. op wie haar
blceke, gereserveerde persoonlijkheid een
haast-beklemmenden indruk maakte en die
haar ten onrechte voor niet heelemaal open
en recht-door-zee hielden.
Een hartelijke, innige verstandhouding be
stond tusschen den opbrulseniden, oud
officier en zijn koele echtgenoote niet; het
was alsof er een onzichtbare scheidsmuur
tusschen hen was gerezen, die In den loop
van de jaren al hooger werd. En toch koes
terde Bruhw een diep respect voor zijn
vrouw, om de zelfbeheersching waarmede ze
zich aan de vreemde omgeving had aange
past, om haar ernst en haar waardigheid.
Na den brand, die zooals te begrijpen is
•een diepen indruk bij mevrouw Bruhn en
haar thans zeventienjarige dochter, had
achtergelaten, was r tusschen de béide
echtgenooten opvallend weinig over deze,
voor de familie toch zoo ernstige gebeurte
nis gesproken. En als het onderwerp toeval
ligerwijs ter sprake kwam, stapten ze er zoo
gauw mogelijk van al', de ritmeester meestal
het eerst. Men was overtuigd, dat hij dit deed
om do zwakke zenuwen van zijn vrouw zoo
veel mogelijk te sparen en waardeerde dat
in hem.
De verhouding tusschen man en vrouw
wercl na den brandiiaclit nóg koeler dan te-
OVERLEG TUSSCHEN HET GEMEENTE
BESTUUR EN GED. STATEN.
Onze lezers herinneren zich, dat wij ver
leden jaar eenige stukken publiceerden over
het verlangen der Vaste Commissie voor uit
breidingsplannen in Noord-Holland om te
Bloemendaal meer natuurschoon te sparen.
De commissie sprak zich uit voor het on
bebouwd laten van den Zeeweg, terwijl zij
het ook geen gelukkige oplossing vond om
bij het begin van den Zeeweg een nieuw ge
meente-centrum (raadhuis, politiebureau, ge
bouw voor publieke werken, enz.) te stichten.
Ook werd gezinspeeld op de wenschelijkheid
om, met steun van andere gemeenten, de
•provincie en het rijk, het buiten „Elswout"
en het groote duincomplex der Erven van der
Vliet aan te koopen als natuurreservaat.
Na deze briefwisseling hadden, zoo ver*
nemen wij thans, in verband niet een cor
respondentie over de herziening van het
uitbreidingsplan van Bloemendaal voor Wild
hoef c.a. een tweetal besperkingen van de
Commissie met het gemeentebestuur van
Bloemendaal plaats, waarbij besproken werd
de wenschelijkheid de ontwikkeling der ge
meente in haar geheel te bezien en het nog
van kracht zijnde, in 19131914 vastgestelde
en goedgekeurde, doch bij de uitvoering niet
gevolgde uitbreidingsplan, waarvan reeds een
aantal partieele herzieningen tot stand kwam,
zoodanig te herzien en aan te vullen, dat
weder een organisch samenhangend en wel
overwogen geheel ontstaat.
Hierbij werd aandacht gewijd aan de ver
keerswegen. de behoefte aan bebouwingsge
legenheid en de begrenzing van het voor de
naaste toekomst voor bebouwing aan te wij
zen gebied, het natuurschoon, den Zeeweg, het
denkbeeld van het gemeentebestuur in de
omgeving van Kweekduin een nieuw centrum
te stichten en daarvoor een prijsvraag uit te
schrijven, enz., waarbij de Commissie in het
belang der gemeente o.m. bepleitte te ver
mijden, dat voortaan de stedebouwkundige
ontwikkeling der gemeente uitsluitend door
incidenteel^ beslissingen dikwijls van ver
strekkenden aard wordt geleid; aan derge
lijke beslissingen behoort, naar zij opmerkte,
vooraf te gaan, dat het gemeentebestuur
zich rekenschap geeft van de meest ge-
wenschte ontwikkeling der gemeente, opdat
zij komen te berusten op stedebouwkundig
weldoordachte grondslagen.
In een desbetreffend bericht aan Gedepu
teerde Staten legde de Commissie hierop
eveneens den nadruk en sprak zij de wensche
lijkheid uit, dat het College van d-oze in
zichten aan het gemeentebestuur zou doen
blijken.
Gedeputeerde Staten legden den brief der
Commissie aan het gemeentebestuur over,
dat in antwoord daarop aan Gedeputeerde
Staten het een en ander mededeelde over
de in tusschen uitgeschreven prijsvraag en
zich bereid verklaarde tot overleg omtrent de
samenstelling van het uitbreidingsplan voor
de omgeving van Kweekduin, nadat de uitslag
van de prijsvraag bekend zal zijn.
PERSONALIA.
De heer J. de Jong Czn." te Haarlem is
benoemd tot lid van de commissie belast met
het examineeren voor de akte handteekenen
te 's-Gravenhage.
KINDERBEWAARPLAATS HAARLEM
NOORD.
Ht comité bericht met hartelijken dank de
ontvangst van: Mr. J. H. Sch. v. H. f 750,
Avond mcj. Teves f 168.21; Mevr. L.H.,
f 100.—; Ned. Ver. v. Huisvr., afd. Haarlem
f 60; Mevr. Dr. V.K. en mevr. C. K.W-
ieder f 25; mej. A. B. en mevr. E. W. M.—J.,
ieder f 10; Mr. C. M. J. de J„ Dr. Tj. H„ Dr.
F. C. van H„ mevr. M. van W„ mevr. G. D.
B., ieder f 5; mevr, H.C f 2.75; mevr. C. S„
mevr. D. H„ V. L.. mevr. v. V.—W„ mevr. K.
H., Th. M. H., O. P. V., Dl*. R., Dr. J. T„ C.
J. A. R.. Dr. L. N.« Dr. C. J., ieder f 2.50;
N. N. f 2.20; Dr. A. A. S„ mevr. E. L. de V.,
mevr. van W., ieder f 2; mej. v. d. B., N. N„
Dr. H. V., Dr. C. S., H. J„ G. de G„ mevr.
E. E.D„ mevr. W.L„ van L„ mevr. K.
R., mevr. S„ mevr. S.—B„ mevr. V., mevr.
V, mevr. van H.de V., ieder f 1; N. N.,
N. N., ieder f 0.50. Totaal f 1230.16. Wie helpt
verder.
Het gironummer der penningmeesteresse
is mevr. E. van DamCohen, Binnenweg
90, Heemstede, giro no. 124231.
voren. Het was alsof er een ijskoude, majes-
tueuse rust over haar was gekomen. Een
enkele blik uit haar oogen maakte soms dat
haar man, zonder zelf te weten waarom, de
zijne neersloeg en hij zich ernstig en onbe
hagelijk gevoelde. Dat gebeurde uitsluitend
wanneer ze alleen waren en het was dan ook
niet te verwonderen, dat Bruhn afleiding
buitenshuis zocht. In gezelschap was hij
altijd vroolijk. luidruchtig zelfs.
Als zc de lange winteravonden thuis za
ten, werd er nauwelijks een woord tusschen
man en vrouw gewisseld. Bruhn zat meestal
op de sofa in zijn werkkamer en rookte; me
vrouw zat in de huiskamer, las en breide.
Astrid was de verblndingsschakel tusschen
beide menschen, die steeds meer bezig wa
ren van elkaar te vervreemden en dikwijls
moest het jonge meisje dienst doen als di
plomatics agente. De vader zei: „vraag moe
der eens, hoe ze hier of daar over denkt" en
de moeder verzocht: „vraag vader eens hoe
zijn oordeel over deze kwestie is"; het resul
taat was bijna altijd, dat Astrid's tact wiist
te bewerken, dat vader en moeder tot over
eenstemming kwamen.
De gedrukte vreugdelooze sfeer, waarin ze
leefde, moest wel pijnlijke indrukken ach
ter laten in Astrid's ziel, maar de buitenwe
reld merke daarvan niets. Ze zag er bloeiend
en frlsch uit, 'n knap, slank meisje, rijp voor
haar leeftijd era haar vriendelijke manleren
namen iedereen voor haar ln. Oudere men
schen mochten haar graag om haar voor
komende. zachte beleefdheid en onder de
jongeren had ze heel wat aanbidders.
De uitverkoren vriend onder hen, maar
dan ook niet meer dan een vriend, was de
negentienjarige Holger Thalberg, de zoon
van Kolonel Thalberg. commandant van het
infanterie-regiment. dat in het nabijgelegen
stadje ln garnizoen lag. Thalberg was een
oude vriend van Ritmeester Bruhn: ze waren
studiegenooten geweest op de militaire aca
demie, eikaars krijgsmakkers te .velde en had
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
MIJNBOUWKUNDIGE WERKEN.
In de te Haarlem gehouden algemeene
vergadering van de Nederlandsche Maat
schappij tot het verrichten van Mijnbouw-
kundige Werken N. V. zijn de balans en
winst- en verliesrekening over het boekjaar
1930 goedgekeurd.
De heer G. P. J. Beccarl werd als lid van
den Raad van Commissarissen herkozen.
Aan het jaarverslag oratleenen wij:
Bij Koninklijk Besluit vaar 3 Juli 1930 is
aan onze maatschappij en aan de heeren
Hope en Co., te Amsterdam onder de bena
ming „Gelria" concessie verleend voor de
ontginning van steenkolen en steenzoub, over
een oppervlakte van ongeveer 10.340 hecta
ren, in de gemeenten Winterswijk, Lichten
voorde, Groenlo en Eibergen in de Provincie
Gelderland. Ten aanzien van de zoutexploi-
tatie is bepaald, dat het uitloogen van steen-
zout door middel van pompboorgatera verbo
den zal zijn en dat met de ontginning van
de zoutlagen geen aanvang zal mogen wor
den gemaakt, zonder voorafgaande goed
keuring van den minister van Waterstaat,
die daarbij voorwaarden kan stellen.
Het aandeel der maatschappij in de con
cessie vertegenwoordigt een zeer waardevol
actief, al kunnen over de kansen eeraer spoe
dige exploitatie van een aan te leggen kolen
mijn nog geen mededeelingen gedaan wor
den.
Op de door de maatschappij te zamen met
de heeren Hope en Co., ingediende aan
vraag tot het verkrijgen van concessie voor
de ontginning 'van zoutlagen (steen- en ka-
lizout( in een terrein groot circa 1900 I-LA.
in de Provincie Overijssel (z.g, concessie ,.Tu-
bantia") is nog geen beschikking afgeko
men.
De maatschappij bleef geïnteresseerd bij
de Algemeene Petroleum Maatschappij „Si-
rius", de Intrepripderé& Petrolifera J. Kos
ter, het Syndicaat- „Gelria". het Syndicaat
„Tubantia", de Cómodoro Oil en Transport
Co.. de Compania Petrolifera' Argentina „So
lano" en de Koninklijke Neder lanosche
Hoogovens en Staalfabrieken.
In den onzekeren toestand in de Argen
tijnse he Republiek kwam nog geen veran
dering ten goede, al lijkt de kans zoo
vervolgt de directie in haar verslag' dat
het alreeds door de Kamer van Afgevaardig
den aangenomen wetsontwerp tot onteige
ning (nationalisatie) der petroleum-in-
dustrie kracht van wet zal verkrijgen, veel
geringer te zijn geworden. De exploitatie
op de velden der ondernemingen bleef in
hoofdzaak beperkt tot het scheppen uit en
kele boringen, terwijl ter verkenning der ter
reinen nog twee boringen zijn verricht, wel
ke beide op olie zijn gekomen en daarna
voorloopig zijn stopgezet.
Gegeven den weinig bevredigenden stand
van zaken in Argentinië geeft de directie in
overweging een bedrag van f 150.000 op deel
nemingen in ondernemingen af te schrij
ven. Dit bedrag gaat af van de winst van
f 193.272.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Pot 90 ct., Tube 50 ct. Zeep 60 ct.
den lange jaren samen in de hoofdstad ge
diend. Een tijdlang waren de beide jonge
officieren zelfs medeminnaars geweest. De
jonge dame op wie zij hun zinnen hadden
gezet, was de tegenwoordige mevrouw Bruhn
en Thalberg had zich zonder de minste ran
cune tegenover zijn fortuinlijker vriend, voor
zijn nederlaag schadeloos gesteld, door met
een schatrijk nichtje te trouwen, die hij
echter kort na Holger's geboorte door den
dood verloren had. In zijn verhouding tegen
over mevrouw Bruhn was de kolonel altijd
vol ridderlijke bewonderende gedienstigheid.
Mot welgevallen zag hij. dat zijn zoon en
Astrid zoo bijzonder goed met elkaar konden
opschieten. Het was zijn liefste wensch, dat
die twee mettertijd een gelukkig paar zou
den worden; het jonge meisje deed den gou
den droom'zijner luitenantsjaren voor hem
herleven.
Op den dag dat hij eindexamen gymnasium
had gedaan, was Holger, stralend van vreug
de op „Seehof" gekomen en Astrid had een
gewaarwording gekregen alsof haar oude
speelmakker opeens een man was geworden.
Nu hij voor de poort van het werkelijke le
ven stond, scheen er als een tooverslag iets
van rustige zekerheid en ingehouden
kracht in zijn manier van doen gekomen,
dat het meisje verwarde en verlegen maak
te.
Holger en zijn vader waren blijven eten en
aan tafel had een opgewekte, feestelijke
stemming geheerscht. Ritmeester Bruhn
had een dronk gewijd aan het verdere succes
van den zoon van zijn besten vriend en de
ontroering ln zijn stem had duidelijk bewe
zen hoe warm de gevoelens waren, die hij
voor den jongen koesterde. Na het diner
maakten de beide jongelui een wandeling
door den tuin, die zwoel was van de geu
ren van den zomeravond. Aanvankelijk
praatten ze druk over onverschillige dingen
maar langzamerhand werden ze stiller, het
leek of de tuin met zijn zwaren bloerageu-
ARROND. RECHTBANK.
Jeugdige inbreker.
Voor de rechtbank had zidh te verant
woorden een 21-jarig jongmensch, dat in
December 1930 tal van voorwerpen, als horloge
zakspiegel, sigarettenkoker, medische instru
menten, rijwiel, overjassen, portemonnaies,
gestoleri heeft, meest doordat hij zich toe--
gang verschafte tot de plaatsen waar zich
die voorwerpen bevonden, door het uitsnij
den van ruiten.
Verdachte, die kort voor die diefstallen uït
de gevangenis ontslagen was, waar hij voor
inbraken twee jaar vertoefd had, lachte bij
het ondervragen de reefhters vriendelijk toe.
Toen een der getuigen vertelde, dat ver
dachte bij den inbraak in zijn huis nog een
souper had aangericht, verkneukelde deze zich
nog bij de herinnering. Hij bekende alles
ruiterlijk.
Op de vraag, waarom hij niet werkte; wist
hij geen antwoord te geven.
„Voor den rechter-commissaris heb je
verklaard: „Inbreken is mooier dan werken.
Ik kan het niet laten", merkte de president
op.
De Officier mr. A. R. Andringa, achtte den
diefstal met braak wettig en overtuigend be
wezen. Verdachte is reeds eerder veroordeeld
voor dergeüijke feiten. Eén maal voorwaar
delijk, doch deze straf is geëxecuteerd omdat
verdachte kalm doorging met inforeken. Uit
het rapport van den psychiater blijkt boven
dien, dat het jongemensch volkomen toe
rekenbaar is, De officier requireert dan ook
een gevangenisstraf van 1 jaar en 6 maan
den.
De verdediger mr. A. A. Hudzenga kon niets
anders doen in deze zaak dan zich refer eer en
aan het oordeel van de rechtbank.
Uitspraak over 14 dagen
Het afbetalingssysteem.
Een los werkman heeft hiervan weer mis
bruik gemaakt. Hij heeft een vloerkleed en
een fiets in huurkoop ontvangen en verkocht
De Officier eischte 8 maanden gevangenis
straf met aftrek van preventief wegens ver
duistering.
Mr. L. Ali' Cohen voerde aan dat bij
een der gevallen de winkelier zelf geen ver
volging gewenscht had. Hij herinnerde ver
volgens aan een val, die verdachte vroeger
heeft gehad, waarna hij af en toe rusteloos
en vreemd is. Hij wenscht echter geen onder
zoek naar verdaehte's geestvermogens. Hij
vraagt voorwaardelijke veroordeeling.
Uitspraak over 14 dagen.
STALEN WEGEN.
De zware verkeersmiddelen van tegenwoor
dig verrichten veel schade aan de rijwegen
en het is dus geen wonder, dat men allerlei
nieuw materiaal voor wegenaanleg gaat pro-
beeren.
Wat is het beste van alles, waarmee men
zoo al proeven heeft genomen? De tijd alleen
zal het uitmaken. Een aantal experts zijn
enthousiast over een allerlaatste proefne
ming, namelijk wegen van staal of ijzer.
De kosten, verbonden aan het aanleggen
van zoo'n weg zijn niet hoog. Ook heeft men
uitgemaakt, dat deze wegen heel lang mee
gaan, zonder dat er veel reparaties aan ver
richt behoeven te worden.
NED. CHRISTEN VROUWENBOND.
De afdeeling- Haarlem van bovengenoem-
den bond hield Woensdagavond in het Blau
we Kruis haar 9e jaarvergadering.
Nadat de presidente, mevrouw J. Belgrave-
van den Bos, de bijeenkomst geopend had,
las de secretaresse het jaarverslag voor,
Hieruit bleek dat het ledental tot 316 geste
gen is, een vermeerdering onderging van 30
leden. Deafdeeling heeft in het af geloop m
jaar een groote activiteit getoond (landdag,
winterlezingen, demonstraties o.a.) Er is bo
vendien onder leiding van mevrouw Dalhui
zen een zangkoortje opgericht. De leeskrin
gen nemen steeds in omvang toe.
Het verslag van de penningmeesteresse
ontlokte een applausje vanwege het batig
saldo. De rekening en verantwoording over
1930 werd goedgekeurd. De afgevaardigden
van de afdeeling IJmuiden en Lisse felici
teerden de verjarende afdeeling Haarlem
met dezen dag.
De bespreking der winterplannen bleef
achterwege wegens het gevorderd uur. De le
den kunnen schriftelijk hun wenschen voor
sprekers enz. te kennen geven.
Tot het niet-officieele gedeelte der verga
dering behoorden de zang van mej. Ziezen
uit Alkmaar en de voordrachten van den
heer Arie Post uit Scheveningen. Het ge-
bodenè van beiden (mej. Ziezen werd bege
leid door mevr. Dalhuizen) werd door de zeer
talrijke aanwezigen op hoogen prijs ge
steld.
Van den heer Post noemen wij vooral den
Kinderkruistocht in 1930 van Albert Hel
man.
De afdeeling kan op een zeer geslaagden
feestavond terugzien.
ren hen moe maakte. Tenslotte viel er nog
slechts af en toe een woord; ze schenen bei
den in hun eigen gedachten verloren. Als
onwillekeurig legde hij de hand op haar arm
en voerde haar naar het tuinhuisje, waar ze
als kinderen altijd samen hadden gespeeld.
Het was koel era schemerig in het met rozen
omrankte 'prieel, een van de weinige herin
neringen aan het oude „Seehof" die dooi
den brand waren gespaard. Zwijgend gingen
ze op dc kleine bank zitten; zacht legde hij
zijn hand op haar hand. I-Iij boog zich naar
haar over, haar zachte haren raakten zijn
gezicht. Toen nam hij haar handen en kuste
haar op de oogen.
Daarna was er weer niets dan een droom
verloren zwijgen en buitera de dr-onken-ma-
kende zomeravond. Opeens klonken voet
stappen in den tuin, die hem opschrikten en
tot de werkelijkheid riepen. En langzaam
zwijgend nog steeds, wandelden ze naar
huis terug.
Toen Holger later op den avond met zijn
vader naar de stad terugreed, zat hij stil
voor zich heen starend, met schitterende
oogen in het rijtuig. Er was tusschen hem en
Astrid geen woord gesproken en toch had
hij de heerlijke zekerheid dat hij haar stil
zwijgend ja-woord had gekregen.
Hij was zich met een schok bewust ge
worden dat de oude kameraadschappelijke
genegenheid had plaats gemaakt voor een
oneindig diep en sterk gevoel, dat door geen
stormen en tegenspoeden in hem zou worden
uitgewischt.
Astrid was onrustig, onzeker, gejaagd.
Haar vrouwelijke intuïtie zei haar dat ze zich
gebonden had, zonder dat er van zijn kant
een belofte tegenover stond. Bovendien wist
ze in haar hart- niet, of hetgeen ze voor Hol
ger voelde, werkelijk liefde was of dat haar
warme genegenheid voor hem alleen maar
een sterke, zusterlijke vriendschap betee-
kende.
Ze had behoefte om alleen te zijn, om haar
DE WÏNKELSLUITINGSACTIE.
VERGADERING R.-K. WINKELBEDIENDEN,
De afdeeling Haarlem van den Ned. R.-K.
Bond van Handels-, Kantoor- en Winkelbe
dienden „St.-Franciscus van Assisië" hield
Donderdagavond in café „Central" aan de
Groote Houtstraat een ledenvergadering, die
gepresideerd werd door den vice-voorzitter,
den heer J. Th. Elligens.
Deze opende de bijeenkomst op de gebruike
lijke wijze. Hij sprak er zijn blijdschap over
uit, dat zoovele ongeorganiseerden aanwe
zig waren.
Eenige nieuwe leden werden onder ap
plaus geïnstalleerd.
De bondsvoorzitter, de heer A. van Ha-
me r s v e 1 d uit Amsterdam, kreeg hierop
het woord om eenige ingezonden stukken
betreffende de winkelsluitingsactie te Haar
lem en mededeelingen, hierop betrekking
hebbende, aan critiek te onderwerpen. De
heer Van Hamersveld herinnerde allereerst
aan de onverzwakte actie voor het verkrij
gen van een wettelijken vrijen middag. Hoe
wel die actie haar beteekenis nog geenszins
heeft verloren, speet het spreker, dat nog
zoovele ongeorganiseerde winkelbedienden er
zoo onverschillig tegenover staan. Hij her
innerde aan de zijns inziens ongeoorloofde
tegenwerking van den Haarlemschen mid
denstand, speciaal van den secretaris, den
heer P. J. M. van Tetering, op het laatste
congres te Utrecht. De R.-K. Bond van Han
dels-, Kantoor en Winkelbedienden vecht
met alle geoorloofde middelen voor het ver
krijgen van den vrijen middag. Toch voor
speelde spreker, dat de Bond niettegenstaan
de alle tegenwerking tenslotte toch de over
winning zou behalen. Spreker hoopte, dat de
ongeorganiseerden nu ook eens wat meer
enthousiasme zullen toonen en zich zullen
aansluiten aan de organisatie, die zoo onver
zwakt ook voor him belangen strijdt. Als
de ongeorganiseerden hun onverschilligheid
niet afwerpen, dan zullen alle verdere acties
tot verbetering van het lot der winkelbedien
den geen succes hebben. De overheid moet
voelen dat de invloed der organisatie alleen
zoo sterk is door het groot aantal georgani-
seerden. Voor de leden van den gemeente
raad die voorstanders van den vrijen middag
zijn, zal de wetenschap dat zooveel honder
den winkelbedienden naar Sen wettelijken
vrijen middag hunkeren, een machtig wa
pen zijn in den strijd, die eerstdaags ge
streden zal worden.
De heer Van Hamersveld critiseerde de
houding van den voorzitter en vice-voorzit
ter dm Middenstandscentrale, respectievelijk
de heeren F. H. Smit en C. ten Boom, die
niet alleen de woorden, door dera heer Van
Tetering gesproken, tot de hunne hebben ge
maakt, maar die ook van oordeel zijn, dat de
Bond „St. Franciscus van Assisië" niet goed
gehandeld heeft en die verklaard hebben,
dat zij zich geschaamd zouden hebben, als zij
op een dergelijke wijze een actie gevoerd
hadden. „Wij behoeven ons niet te scha
men", aldus spreker, „want wij strijden met
wettige middelen. We werpen de beschuldi
ging dan ook terug. De bestuursleden van de
Middenstandscentrale moeten zich zelf tot
over hun ooren schamen, dat zij handelin
gen hebben gepleegd in strijd met art. 3 der
Winkelsluitingswet en met de waarheid. We
zullen dan ook niet eer rusten, voordat onze
bond de overwinning heeft behaald. De
kantoor- en winkelbedienden in het heele
land hebben de grootste belangstelling voor
den strijd der Haarlemsche collega's en zij
nemen de houding der Haarlemsche Mid
denstandscentrale heel ernstig onder de
loupe."
Spreker eindigde zij'n rede met de hoop uit
te spreken, thans bij de ongeorganiseerden
voldoende klaarheid en overtuiging te heb
ben bijgebracht om zich eveneens aan te
sluiten, opdat alle winkelbedienden, col
legiaal en volhardend strijdende, den wet
telijk vastgesteldera vrijen middag zullen
krijgen.
De heer Van Hamersveld kreeg een luid
applaus.
Van de gelegenheid tot het stellen van vra
gen werd geen gebruik gemaakt.
De vice-voorzitter bracht aan den spreker
een woord van dank voor zijn uiteenzetting.
De Voorzitter, de heer J. A. van Duren,
vertelde na het afhandelen van eenige huis
houdelijke aangelegenheden van de indruk
ken zijner reis naar Rome ter gelegenheid
van de herdenking der Rerum Novarum.
ZUIDPOOLREIS VAN DE HOLLAND—
AMERIKALIJN.
Naar de Tel. vernomen heeft, he^ft de
Holland-Amerikalijn in samenwerking met
kapitein J. R. Stenhouse, den leider der
Shackleton-expeditie, voor den komenden
winter een reis om de wereld georganiseerd,
die vier maanden zal duren, en waarin op
genomen is een bezoek aan het Zuidpool
gebied. Men rekent op 300 passagiers. De
reis zal gemaakt worden met het s.s. „Volen-
dam". Wie de gezagvoerder zal zijn, is nog
niet bekend.
gedachten te ordenen en bleef, toen de gas
ten waren heengegaan, in den tuin. Het
was donker geworden, er hing een drukken
de atmosfeer met een dreiging van on
weer.
Nog nooit in haar leven had het meisje
zich zoo vreemd-verward gevoeld en nog
nooit was er zoo'n hevig verlangen in haar
geweest om zich tegen iemand te kunnen
uitspreken. Hoeveel ze ook van haar vader
en moeder hield, het mooie vertrouwen,
dat noodig is om de geheimenissen van een
jong hart te openbaren hadden deze twee
menschen, die zelf zonder wanner en inni
ger gevoelens naast elkaar voortleefden, ver
beurd.
Plotseling hoorde ze van de veranda haar
naam roepen.
Het was haar moeder.
„Astrid, wat blijf je toch lang buiten
Kom je?"
Langzaam, met loome voeten ging ze naar
buiten. Er was een koortsige bios op haar
wangera en haar oogen schitterden met een
vochtigen glans.
Haar vader lag in zijn kamer op de sola.
Hij had een pijp aangestoken en scheen in
een uitstekende stemming te zijn. Toen
Astrid binnenkwam, keek hij vol liefde
naar haar op en zei vriendelijk, zonder een
zweem van plagerij:
„Het komt me voor dat Holger en jij van
avond bijzonder lang in den tuin zijn ge
weest."
Het meisje gaf geen anwoord maar ze
kreeg een kleur als vuur.
Bruhn bemerkte haar verwarring en een
glimlach vol onuitsprekelijke genegenheid
lichtte over zijn gezicht.
„Kom, kom, kindje", suste hij. „trek je er
maar niets aan van wat ik zeg. Ik wil je je
geheim niet ontfutselen, hoor. Geef me een
kus!"
(Wordt vervolgd.).
