RADION-
STADSNIEUWS
HET VERRASSENDE NIEUWE
WASCHMIDDEL - REINIGT ALS
ZON EN FRISSCHE BUITENLUCHT.
Het Vruchteloos Offer.
HAARLEM'S DACBLAD
WOENSDAG 3 JUNI 1931
R.K. PROPAGANDACLUB.
Dinsdagavond heeft Prof. A. S te ger, voor
zitter van de Algemeene R.K. Propaganda-
club in het gebouw Sint Bavo-een rede uit
gesproken, bedoeld als inleiding otp de
komende gemeenteraadsverkiezingen.
Spreker behandelde in de eerste plaats de
taak van de propagandisten, bij wien wil
en inzicht aanwezig moeten zijn ten einde
een ieder ervan te overtuigen dat het nood
zakelijk is te stemmen en bovenal Katholiek
te stemmen. Spreker vergeleek vervolgens de
Katholieke Partij met de overige partijen
en kwam daarbij tot de conclusie, dat de
katholieken het sterkst staan, krachtens hun
Christelijke beginselen. De gemeenteraads
verkiezingen achtte spreker van het hoogste
belang, omdat in de komende vier jaren in
grijpende veranderingen zullen komen in de
wereld-, land- en gemeentepolitiek. Welke
deze veranderingen zijn, is niet te zeggen
maar in ieder geval zal het uitloopen op een
strijd tussohen het Christendom en de Sovjet.
Daarom wekte prof. Steger de propagandisten
op hun actie zoo energiek mogelijk aan te
pakken en ook de niet-katholieken er op te
wijzen, dat de R.K. Staatspartij ook hun
belangen behartigt en waakt voor hun licha
melijke en geestelijke vrijheid. Prof. Steger
sprak den wensch uit, dat de R.K. raads
fractie tot twaalf zetels mocht aangroeien.
Na deze rede, sprak pater Hensen nog
een kort opwekkend woord, waarna de bij»
eenkomst, die ditmaal niet zoo goed bezocht
was, op de gebruikelijke wijze werd gesloten.
Ds. W. BIJLEVELD.
Ds. W. Bijleveld te Haarlem-Centrum is
beroepen bij de Chr. Gereformeerde Kerk te
Arnhem.
DERTIG-JARIG JUBILEUM.
Heden herdacht de heer W. H. Hairmsen,
magazijnmeester, het feit dat hij voor 30
jaar ibij de firma Beenk's Ijzerhandel in be
trekking kwam.
In tegenwoordigheid van alle beambten
werd de jubilaris door de firmanten toege
sproken en het getuigschrift alsmede de
zilveren medaille der Ned. Mij. voor Nijver
heid en Handel aangeboden.
FAILLISSEMENTEN.
Door de Arrondissements-Rechtbank te
Haarlem zijn op 2 Juni in staat van faillisse
ment verklaard:
W. J. van Hall, handelende o. d. handels-
,naam Elec. Techn. Bur. „Edison" wonende te
IJmuiden-Oost (gem. Velsen) Kastanjestr. 29.
Curator Mr. A. W. Hellema wonende te
IJmuiden.
Roelof Loonstra, broodbakker, wonende te
Zaandam, Rosmolenstraat 99a, ten huize van
J. Engberts.
Curator Mr. H. M, C. Dekhuyzen wonende
te Zaandam
D. Stoeltje, koopman en stoffeerder, wonen
de te Haarlem, Sehoterweg 24.
Curator Mr. Silvain Groen wonende te
Haarlem.
Geertje Neugebouwer, wed. Pieter Piepen -
brink, zonder beroep wonende te Haarlem,
Kritzingerstraat 14.
Curator Mr. F. J. Gerritsen wonende te
Haarlem.
N.V. Oceaan Visscherij Maatschappij ge
vestigd en kantoorhoudende te IJmuiden,
Middenhavenstraat.
Curator Mr. A. W. Hellema wonende te
IJmuiden.
Jacobus Mattheus de Blaey, metselaar, wo
nende te Hoofddorp, Hoofdweg 768.
Curator Mr. Jhr. L. U. Rengers Hora
Siccama wonende te Haarlem.
Opgeheven werden de faillissementen
wegens gebrek aan actief van:
S. Hottentot en W. Greven, beide schilders,
Wonende te Zaandam.
Curator Mr. P. Tideman wonende te Haar
lem.
W. van der Mey, bootwerker wonende te
Zaandam, Kalverstraat 48b.
Curator Mr. J. H. J. Simons wonende te
Haarlem.
A. van der Lans, koopman, wonende te
Hillegom, Brouwersdwarsstraat 3.
Curator Mr. M. van Toulon van der Koog
Wonende te Haarlem.
Geëindigd zijn de faillissementen door het
Verbindend worden der uitdeelingslijst van:
B. van den Bogaard wonende te Haarlem
(Noord).
Curator Mr. H. O. Drilsma wonende te
Haarlem.
Jacobus Visser wonende te Haarlem.
Curator Mr. M, A. van Eclc wonende te
Haarlem.
GEVONDEN DIEREN EN
VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij:
Soet, Paul Krugerstraat 48, armband; Ad
miraal, Verspronokweg 55, broche; G. Hille
Brouwersstraat 27, bril; Helmerhorst, oZ=
mervaart 12c, bankbiljet; Veen, Gasthuis
straat 30, boek; Bureau van Politie Smede-
straat, kerkboekje; C. Carmia Djambistraat
47, duif; Mariastichting (Portier) enveloppe
m.i.; Logmans, Leidschvaart 28 i, hoed; G.
J. Baak, K. v. Manderstraat 87, handschoen;
Kennel Haerlem Wilhelminalaan 22, hond en
kat; Bosman Kerkstraat 4, hondje; Van
Tongeren, Sterreboschstraat 71, jas en 2 olie»
pijpen; Kennel Fauna Parklaan 119 twee
katten; Van Bruggen Arnulfstraat 23, muts;
J. van Amstel Leijsterstraat 68, muts; Soh-reu-
der, Oranjeboomstraat 59, porbemonnaie m,i.
Meiboom Leidschevaart 82, portefeuille m.i.
Nassau, Kruisweg 1078, Haarlemmermeer
pakje; H. de Vries, Lindenstraat 17, porbemon
naie met inhoud; A. Loot, Overtonstraat 26,
parapluie; K. Faber, Oosterstraat 27, rij wiel-
belastingplaatje; Provincials Griffie, Dreef,
sleutel: Bureau van Politie Smedestraat,
sponsen; A. Konings Olmenstraat 70, schoenen
Wassenaar Raaks 7rood, tasch m.i.; Verweij
K. v. Manderstraat 107 vulpenhouder; M.
Vliek Kleverparkweg 238, vulpenhouder;
Bureau van Politie Smedestraat, zakje mi.
INGEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Re
dactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet te
ruggegeven.
VOOR ONTWAPENING.
Geachte Redachtie.
Eenige dagen geleden werd ik getroffen
door de uitdrukking, dat wij Nederlanders
van louter pacifisme te passief zijn geworden,
om waarachtig pacifist te zijn. Zoo schijnt
het inderdaad. Want, ofschoon ik geen
oogenblik twijfel aan de oprechtheid van
allen die verkondigen, dat zij den oorlog
niet willen, als het er op aankomt de
consequentie's van deze overtuiging te aan
vaarden en ook maar het gei*ingste daarvoor
te doen, dan krijgt men niemand in be
weging. We behoeven ons daarover niet te
verbazen: iedere nieuwe gedachte moet nu
eenmaal opnophoudelijlc in de harde hoofden
der menschheid gehamerd wosden, eer zij
het geestelijk eigendom van die menschheid
zal zijn geworden. En zoo is de aanvaarding
van den oorlog' als iets onvermijdbaars, als
een noodzakelijk kwaad, ook maar niet in
een handomdraaien te vervangen door de
rotsvaste overtuiging: De oorlog moet weg.
Toch kunnen de verschillende groepen die
deze leuze tot hun levensideaal maakten, zoo
als niet voldaan, dan toch dankbaar de
langzame evolutie in de mentaliteit hunner
tegenstanders gadeslaan en het feit alleen,
dat op den 2den Februari van 1932 de con
ferentie voor ontwapening te Genève zal
plaats hebben, is op zich zelf een groote ver
heugende gebeurtenis, waarvan wij de be-
teekenis wel goed onder de oogen moeten
zien. zonder ons door een zwarte of een roode
bril te laten beïnvloeden. Want al zullen wij
misschien nog niet alles bereiken, wat we
wel zouden willen, en wordt nu toch een
aanvang gemaakt met het au sérieux nemen
van de wenschen, die in de harten van alle
naties over de geheele wereld opkomen, en
het staat aan ons zelf om te zorgen, dat dit
zoo blijve. Daarom moeten we op dit congres
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Kelder waschgoed. Billijke prijzen.
tenminste iets bereiken, dat als een eerste
stap op den weg der internationale ontwape
ning kan gelden, als zou 't zelfs nog niet
meer zijn dan dat de bewapeningen zooveel
mogelijk aan banden gelegd zullen worden.
Daarvoor is het echter noodig, dat het den
afgevaardigden der verschillende regeeringen
in Genève wordt duidelijk gemaakt, hoe het
devolken zelf zijn, die tastbare resultaten
van de ontwapeningsconferentie verwachten
en eischen. Wanneer die afgevaardigden bij
hunne komst in de Volkenbondsstad daar
een stapel adressen vinden van verschillende
internationale groepen, die bezig zijn zich
te vormen, groepen van doctoren, van jour
nalisten, van letterkundigen (die uit Frank
rijk en Duitschland hebben elkaar al ge
vonden, ondanks het hoongeroep van enkele
extremisten) en als zij daar bovendien ont
vangen worden door een deputatie van vrou
wen uit alle deelen der wereld, vergezeld van
een reuzen-petitionnement, dan zullen zij
moeten rekening houden met den drang en
zich niet met woorden en frase's er van af
kunnen maken, 't Is de Internationale Vrou
wenbond voor Vrede en Vrijheid, die het
werk van dit reuzen-adres op zich heeft ge
nomen. Door de vriendelijkheid van Uwe
redactie mocht ik al eens eerder de aan
dacht op onzen Bond vestigen, bij welke
gelegenheid ik dankbaar een 90-tal nieuwe
leden heb mogen boeken. In 42 landen heeft
de Bond zijn af deelingen. Sinds 'n jaar werkt
hij aan het verzamelen van handteekeningen
van alle mannen en vrouwen, die het als een
ongeschreven wet in zich voelen: De oorlog
moet weg en die daarvan willen getuigen
op de komende ontwapenings-conferentie. In
Engeland werden in korten tijd reeds meer
dan dan 100.000 handteekeningen verzameld,
in Zwitserland 50.000, in Duitschland en
Frankrijk, waar het uit den aard der zaak
het moeilijkst gaat 20.000. In Amerika
Japan, Zweden, Czecho Slowakye, Canada.
Ierland, Hongarije, Bulgarije is men hard
aan het werk. En hoe staat 't nu met ons,
Nederlanders? Circa 20.000, wel een beetje
beschamend tegenover het 2 1/2 X grootere
aantal der Zwitsers. De Nederlandsclie af-
deeling hoopt echter op 100.000 als minimum,
zooals onze Engelsche zusters op een millioen.
Daarom, vrouwen en moeders, laten wij bij
deze monster-demonstratie toch niet in de
minderheid blijven, stelt U zelf den eisch, dat
ook wij een millioen handteekeningen moeten
aanbrengen. Ge zult door een pessimistisch:
Wat zal 't geven!" ons geloof in déze goede
zaak niet aan het wankelen brengen, noch
onze geestdrift uitdooven; maar ge kunt onze
actie zooveel krachtiger maken door U naast
ons te plaatsen. „Een druppel in een oceaan",
zegt ge. Best; maar millioenen van druppe
len vormen de groote zee en millioenen
stemmen zullen op de komende conferentie
het geluid der oorlogsmaniakken, die er ïn
werkelijkheid maar weinigen zijn, kunnen
doen verstommen. Een heel groot geluk is
het al vast dat als president zal optreden
de Engelsche minister van Buitenlandsche
Zaken, Mr. Henderson; de man, die door alle
partijen gerespecteerd wordt om zijn recht
vaardigheidsgevoel zijn gezond verstand, zijn
bijzondere tact en bezadigd optreden, welke
hem reeds in vele gevallen van wrijving een
juisten oplossing deden vinden. Hij zal ook
zeker niet. als een bekend landgenoot, met
een medelijdende sneer over het werk der
„internationale vrouwkens" spreken. Integen
deel. Hij is dezelfde, die eenige maanden
geleden voor onze Engelsche afdeeling in
Queenshall een gloedvolle rede heeft ge
houden, om onze actie aan te bevelen, aan
v/elke rede onze geachte Hoofdredacteur
destijds een zijner warme artikelen heeft ge
wijd. Laten wij vrouwen dus niet door onze
lauwheid of traagheid verhinderen, dat er
tenminste iets zal bereikt worden, want een
mislukking zal onze zaak weer een groot
eind achteruit zetten, terwijl het geringste
succes in ieder geval een eerste stap zal
zijn op den weg die ons ideaal een kleinig
heid nader zal brengen. Ik zou U nog vele
kunnen noemen die onze reuzen-petitie
steunen en warm aanbevelen, laat me vol
staan met den naam van Lord Robert Cecil,
den overigens conservatieven staatsman en
met dien van den Duitschen minister Seve
ring die op onze conferentie te Frankfurt
verleden jaar woordelijk heeft gezegd: „Ik
wensch uwen Bond geluk met uwe activi
teit. Wij mannen zijn zoo lang soldaten van
den oorlog geweest, mogen de vrouwen de
soldaten van den Vrede worden!"
Vrouwen van Haarlem helpt dus mede, om
ons adres zoo groot mogelijk te doen zijn,
zorgt dat er niet één, maar verscheidene
vrachtauto's noodig zullen zijn, om alle hand
teekeningen in Genève te helpen vervoeren,
Zeg niet, zooals ik wel eens te hooren krijg:
„Ik teeken nooit", maar lees aandachtig de
formuleering van ons adres door en ge zult
met volle instemming Uwe handteekening
kunnen plaatsen, onverschillig van welken
godsdienst, van welke levensbeschouwing van
van welke politieke richting ge zijt. De lijsten
liggen bij mij ter teekening gereed: een
wandeling of een tramritje naar onzen
mooien Hout is in deze zeldzaam zachte Mei
maand toch niet zoo'n zwaar offer. Vrees
niet, den drempel van ons tuinhekje kapot
te loopen; ik heb er een nieuw exemplaar
voor over. En misschien weten anderen mij
adressen op te geven, waar ik de lijsten zou
kunnen laten neerleggen voor die stadge-
nooten voor wie het toch nog te moeielijk is,
ver van huis te gaan.
Met hartelijken dank voor de plaatsing
TH. THIELWEHRBEIN,
Vijverlaan 8,
Haarlemmer Houtpark.
F1NANCIEELE BERICHTEN
GEBR. STORK MACHINE
FABRIEK, HENGELO.
Nog eenige orders met moeite
verkregen.
ANDEKHALF MILLIOEN VEELIES OP DE
WERF CONRAD.
Aan he't jaarverslaig der N.V. Machine
fabriek Gebr. Stork en Co. te Hengelo over
Juli 192931 December 1930 is het volgende
ontleend:
Het resultaat over de afgeloopen periode
is niet gunstig geweest. De in het algemeen
in het afgeloopen boekjaar no.g steeds achter
uitgegane conjunctuur leidde 'voor ons tot 'n
groot tekort aan bestellingen, zoodat onze
werkplaatsen op enkele uitzonderingen na
gedurende de geheele periode onvoldoende
of slecht bezet waren. Het werk, dat nog
kon worden verkregen, moest tegen lage, ten
deele verliesgevende prijzen worden aange
nomen. Van de onbevredigende resultaten
van ons eigen bedrijf moet, gelijk
wij reeds vroeger opmerkten, de voornaam
ste oorzaak gezocht worden in den zeer on-
gunstigen toestand van het Ned.-Mdisclhe
bedrijfsleven.
In het afgeloopen boekjaar werden door
onze fabriek vooral op het gebied van elec-
trisc-he centrales en de inrichting van enkele
stoombedrijven voor ..fabrieken groote instal
laties uitgevoerd. We" vermelden hier alleen
de zeer belangrijke leveringen aan de nieuwe
Centrale „Noord" van de gemeente Amster
dam en aan de Centrale in IJmuiden van
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel.
N.V. DE LEVER'S ZEEP MAATSCHAPP1J.VLAARDINGEN
het Prov. Electr. Bedr. v. Noord-Holland. Voor
beide centrales hebben wij een aanziv v
deel der installaties vervaardigd. De machuie-
installaties voor de laatste groote schepen
die de Kon. Paketvaart Mij. nog heeft laten
bouwen, zijn door de machinefabriek ver
vaardigd en thans in montage.
Wij kunnen gelukkig wijzen op belangrijke
bestellingen, die in het thans loc-pende boek
jaar werden ontvangen, w.o, groote ketel
installaties, o.a. voor de electrisohe centrales
van Den Haag en Leiden en voor het Ned.-
Ind. Gouvernement. Tevens werden aan de
machine-afdeelingen bestellingen op stoom
machines en turbines voor binnen- en buiten
land opgedragen.
Voorts is het gelukt, een bestelling te
krijgen voor de complete machinale inrich
ting van drie vracht-passagiersschepen, die
voor buitenlandsche rekening bij de Nederl,
Scheepbouw Mij. te Amsterdam worden ge
bouwd. De voortstuwingsmachines voor deze
schepen, dubbelwerkende twee-takt Diesel
motoren van 8.000 I.P.K. en 9 hulpmotoren
voor een vermogen van 450 I.P.K. elk wor
den door ons in samenwerking met de A .E.G.
te Berlijn volgens de A. E. G. Hesselman-
patenten vervaardigd.
De resultaten, bereikt door onze -dochter
ondernemingen, in de eerste plaats door de
N.V. Gebr. Stork en Co's Fabriek van Bijsch-
werktuïgen alhier waren niet ongunstig.
Onze tweede dochtervennootschap, de N.V,
Gebr. Stork en Co's Apparaten-fabriek te Am*
setrdam, werkte eveneens niet onbevredigend,
Deze vennootschap bestaat in haar tegen-
woord ingen vorm als -voortzetting van de
N.V. Ijzergieterij en Machinefabriek de Etna
waarvan ongev-eer alle aandeelen dezer ven
nootschap in onze handen zijn.
Belangen bij de
Werf Conrad,
Wat onze deelneming in andere onderne
mingen betreft, zijn de resultaten in het al
gemeen niet ongunstig geweest, echter met
één uitzondering. De bekende Scheepwerf
Werf Conrad te Haarlem, die op het gebied
van de fabricage van baggermolens van aller
lei aard een grooten naam heeft, werkte over
de laatste jaren met zeer slechte f-inancieele
resultaten. Vele bestellingen voor den tin
mij nbouw in de Straits en Siam werden wel
technisch op uitstekende wijze, maar tegen
verliesgevende prijzen uitgevoerd. Bovendien
had de lange tijdsduur voor het geheel afwer
ken van deze bestellingen vereischt, tenge
volge, dat d-e in.be drijf stelling van deze instal
laties samenviel met de zware crisis in de tin
nijverheid, waardoor verschillende opdracht
gevers, grootendesls in Australië gevestigd,
in betalingsmoeilijkheden zijn geraakt, waar
door de onaangename gevolgen, ook voor de
Werf Conrad, niet uitbleven. De algemeen
slechte conjuctuur in d-en scheepsbouw droeg
er toe bij, de resultaten van het bedrijf on
gunstig te beïnvloeden, doordat ook voor Euro-
peescbe rekening belangrijke orders tegen
verliesgevende Rijzen werden aangenomen.
Door onze reeds vele jaren bestaande groote
belangen bij de Werf Conrad werden wij ge
dwongen, deze onzen steun in de ruimste
mate te verleenen. Door ons is een bedrag van
f iy2 millioen uit de algemeene reserve afge
boekt, overeenkomende met het verlies, door
ons op de Werf Conrad geleden, terwijl de
waardeering van ons aand-eelenbezit in de
Werf Conrad zoo laag ïs gesteld, als met de
tegenwoordige omstandigheden in overeen
stemming mag worden geacht, waarbij van de
veronderstelling wordt uitgegaan, dat de
zaken op de tegenwoordige basis met goed
succes kunnen worden voortgezet. Aain het
geven van onzen steun hebben wij de voor
waarde kunnen verbinden, dat alle aandeelen
die nog niet in onze handen waren, thans
zonder geldelijke opofferingen van onze zij-de
zoo goed als geheel in ons 'bezit zijn gekomen,
De exploitatie-rekening liet n-iet toe, de nor
male afschrijvingen t-e doen op gebouwen en
machinerieën. Daar wij steed-s een zeer
ruime afschrijvingspolitiek volgden, kan de
afschrijving voor ditmaal wel achterwege
blijven. De vaste goederen en werktuigen
staan te boek voor het bedrag, daarin na 1
Juli 1-930 vastgesteld.
De verlies- en winstrekening vermeldt een
saldo-exploitatie van f 310.123 Cv.j. f 1.932.575).
DIVIDEND NED. SCHEEPVAART UNIE 6.9%.
Naar de N.R.C. verneemt, zal de directie
van de Nederlandsche Scheepvaart Unie aan
de a.s. algemeene vergadering van aandeel
houders voorstellen over 1930 een dividend
van 6.9 pet. uit te keeren (v. j. 11.3 pet.)
GEEN DIVIDEND ROTT. TAPANOELI
CULTUUR MIJ.
Aan het jaarverslag der Rotterdam Tapa-
noeli Cultuur Mij. is ontleend, dat het ver-
liessaldo na afschrijvingen enz. 209.658 be
draagt.
LINOLEUM KROMMENIE.
Het jaarverslag der Nederlandsche Lino-
leumfabriek, Krommenie maakt melding van
een winst van 214.333 (v. j. 641.666).
Voorgesteld wordt een dividend van 5%
(v. j. 15%) te verleenen en 23.400 op nieuwe
rekening te boeken.
FEUILLETON.
Naar het Deensch van
CARL MUUSMANN.
(Nadruk verboden.)
7)
Opeens werd de streek opgeschrikt door de
tijding dat er een aantal arrestaties hadden
plaats gehad. Een boer, wiens hofstede het
vorige jaar was afgebrand, was 's nachts
van zijn bed gelicht en gevankelijk naar de
stad gebracht. Ook een- smid uit een van de
dorpen zat in voorarrest, vijf jaar geleden
was er brand in zijn smidse geweest! Hij had
in de herberg kennis gemaakt met een
vreemden zeeman, die kortgeleden uit China
was teruggekeerd en die bijzonder onder
houdend over zijn reizen wist te vertellen. De
zeeman scheen goed in zijn- contanten te zit
ten, hij had het eene glas na het andere be
steld, de smid was onder invloed van de
royale tractatie spraakzaam gewordenAl
heel vroeg den volgenden ochtend, de smid
had zijn reis nog op geen stukken na uitge
slapen, waren rechercheurs uit de stad ge
komen en hadden h-em in hechtenis geno
men. De gulle zeeman was een recherche
inspecteur uit de hoofdstad geweest, behoo-
rende tot de beruchte commissie!
Het heele district was met schrik en ont
steltenis geslagen. Allen bij wie de laatste
tien jaar brand was geweest voelden zich be
dreigd. Er ontstond een atmosfeer van
wantrouwen, het was of iedereen een wach
ter voor zijn lippen had gezet en tegelijker
tijd werd de commissie overstelpt met ano-
nyme brieven. Dr. Thingsted had het druk
en het was hem met zijn snijdende gevat
heid reeds gelukt enkele verdachten zóó in
het nauw te brengen, dat hun niets anders
overbleef dan te bekennen.
Maar als zijn dagtaak afgeloopen was leek
het of hij met zijn toga, ook het harde,
haast-wreede, van zijn persoonlijkheid had
afgelegd, dan was hij op de sociëteit of bij
intieme dinertjes de gezellige, hoffelijke man
van de wereld.
Ook met Kolonel Thalberg was hij op goe
den voet gekomen en toen de garnizoens
commandant een van zijn in den heelen om
trek beroemden heerendiners zou geven,
waaraan steeds een vaste kring van oude
vrienden aanzat, behoorde de rechter tot de
genoodigden, hetgeen een hooge onderschei
ding voor een buitenstaander heteekende!
Dat Ritmeester Bruhn, Thalber's beste vriend
onder de gasten was, sprak vanzelf.
De kolonel had zijn oude huishoudster in
de studeerkamer geroepen om het menu met
haar te bespreken. Hij vertelde haar dat er
een gast méér zou zijn dan gewoonlijk: Dr.
Thingsted.
„Wat, hebt u den rechter uïtgenoodigd?"
riep de oude vrouw onthutst.
„Waarom zou ik niet? Hij is een buiten
gewoon aardig, gezellig man."
„Ja, maar Ritmeester Bruhn komt toch
ook?"
„Natuurlijk
„Ja, ziet u, ik dacht...."
„Wat dacht je?"
„Nu, hij en de rechter bij elkaar...."
„Wat zou dat?"
„Vanwege den brand op „Seehof" Als...."
De kolonel keek haai- met zulk een booze
blik aan, dat de oude ziel geen woord meer
dorst uitbrengen en haastig een- goed heen
komen zocht in de keuken.
Toen de deur van de studeerkamer zich
achter haar gesloten had. verdween de drif
tige uitdrukking van het gezicht van den
kolonel en er kwam een verdrietige
blik in zijn oogen, Hij zou een eed durven
doen op de eerlijkheid en betrouwbaarheid
van zijn ouden vriend; dat deze onschuldig
was aan het uitbreken van den brand, stond
onwrikbaar voor hem vast. Maar dat nam
niet weg dat de opmerking van de huishoud
ster duidelijk bewees, dat de publieke opinie
verre van gunstig voor den landheer van
„Seehof" was. Wanneer iemand als een oude
vrouw, die toch werkelijk het buskruit niet
had uitgevonden, met dergelijke praatjes
voor den dag kwam, wat zouden menschen
met meer combinatievermogen dan zij, die
wellicht om een of andgere reden wrok tegen
zijn vriend koesterden, dan niet durven be
weren? Zooals de verhouding op het oogen
blik in de streek was, leek het angstig
waarschijnlijk, dat de commissie van on
derzoek ook haar aandacht aan den brand
op „Seehof" zou wijden en dat daardoor
een smet zou worden geworpen op Bruhn's
eer en het aanzien.
Toen de ritmeester dien middag de schrif
telijke uitnoodiging voor het diner ontving,
had hij den kolonel al in de stad gesproken.
Hij sneed de enveloppe open, keek, de kaart
die ze bevatte even in, en legde den brief op
zijn schrijftafel.
„Iets bijzonders?" vroeg mevrouw Bruhn.
„Neen, een invitatie van Thalberg voor
een van zijn diners. Ik wist er al van."
„Neem je het aan?"
„Dat spreekt immers vanzelf!"
„Weet je wie nog meer gevraagd zijn?"
„Natuurlijk dezelfde heer en als altijd, De
eenige vreemde is Dr, Thingsted, de presi
dent van de onderzoekingscommissie".
Mevrouw Bruhn gaf niet direct antwoord.
Een heele poos volhardde ze in een stroef
zwijgen en liet haar kouden blik als zoe
kend door de kamer dwalen. Een paar maal
opende ze den mond om iets te zeggen, maar
er kwam geen geluid over haar lippen.
Eindelijk verbrak ze de stilte die iets be
klemmends begon te krijgen.
„Ik verbeeld me dat je vannacht gehoest
hebt, Alfred. Je moest je een beetje in acht
nemen."
De opmerking was zoo buiten eenig ver
band met het voorafgaande gesprek, dat de
landheer zijn vrouw verbaasd aankeek. Ze
sloeg de oogen neer, maar hun blikken ont
moetten elkaar één ondeelbaar oogenblik.
„Heeft dat iets met de invitatie met Thal
berg te maken?" vroeg hij, lichtelijk ge
prikkeld.
„Ik was bang dat je op den terugweg des
avonds laat of misschien wel 's nachts, kou
zou kunnen vatten.
„Dacht je?" Er klonk nu bijtende spot in
zijn stem. „Ik meende den laatsten tijd al
meer opgemerkt te hebben, dat je zoo be
zorgd bent voor zijn gezondheidMaak je
maar niet ongerust hoor!"
Er trok een blos over het bleeke gezicht
van mevrouw Bruhn. Ze schraapte de keel
alsof ze iets wilde zeggen, maar ze scheen de
juiste woorden niet te kunnen vinden en
zweeg. In haar oogen, die anders zoo koel en
scherp keken, kwam een zachte, vochtige
glans; haar blik bleef haast liefkozend op
haar man rusten, als wilde ze hem vergiffe
nis vragen voor haar verborgen verdenking.
Het probleem, dat hun beider harten in on
rust hield en dat ze jarenlang vergeefs ge
tracht hadden op 'n zoo liefdevolle manier
met elkaar te bespreken, dat geen van beide
zich gekwetst kon voelen, had op dit oogen
blik met een paar eenvoudige vertrouwelijke,
goed-gemeende woorden opgelost kunnen
worden.
Maar de ritmeester had niet gemerkt, wat
er-in de ziel van zijn vrouw omging. Hij was
geheel in beslag genomen door zijn eigen
gedachten en toen hij deze eindelijk met
kracht van zich afwierp, stond hij met een
energieke beweging op en vroeg.
..Gaan we nog niet eten?"
De glans in mevrouw Bruhn's oogen doof
de uit,
„Er wordt direct opgedaan", antwoordde
ze zakelijk.
Astrid werd aan tafel geroepen ;aan den
maaltijd heerschte een benauwende stilte.
Direct na eten ging Bruhn weer naar zijn
eigen kamer, strekte zich op de sofa uit en
stak een pijp aan. Even later riep hij zijn
dochter.
„Astrid wil je moeder vragen of ze zin
heeft een uurtje mee uit rijden te gaan?"
Na een oogenblik kwam het meisje te
rug.
„Het spijt mama erg, maar ze heeft geen
tijd."
De ritmeester zei den heelen verderen
avond geen woord meer. In norsch stilzwij
gen rookte hij de eene pijp na de andere.
Toen hij den avond van het diner bij den
kolonel naar de stad reed, was hij in de
allerbeste stemming. Hij had zich voorgeno
men om zich door niets of niemand uit. zijn
goed humeur te laten brengen en gedurende
den maaltijd was hij opgewonden-vroolijk. op
het luidruchtige en overmoedige af. Maar
hoe later het werd, hoe minder zijn ge
moedstoestand in overeenstemming was met
zijn vertoon van opgewektheid; hij had het
gevoel alsof er een schaduw over zijn ziel
was gevallen, de voorbode van een onbe
stemd dreigend gevaar, dat op geluldlooze
voeten nader sloop, met noodlottige zeker-
■heid en niet te stuiten.
Op den terugweg leunde hij achterover
in het rijtuig en rookte zijn Havanna. Ter
wijl hij het luisterrijke feest nog eens aan
zijn geestesoog liet voorbij gaan, drong het
tot hem door, dat hij, behalve een paar vor-
melijk-beleefde opmerkingen, eigenlijk geen
woord met den rechter had gewisseld. Het
leek nu, achteraf beschouwd, dat Thalberg
en de andere gasten hun best hadden ge
daan hem en Dr. Thingsted zoo veel moge
lijk van elkaar verwijderd te houden.
(Wordt vervolgd.),
