FINANCIEELE KRONIEK.
Het Vruchteloos Offer.
EEN GAT?
EEN VLEK?
J. LOTÏGERING
HAARLEM'S DAGBLAD
Z AT ER D AC 20 JUNI 1931
Werkloosheid op de
keurzenDe koersstijging
van eerste rangs obligaties.
Duitsche obligaties in
herstel mede door de dis-
contoverhooging. Nog
t;ecn bedrijfshcrstel in dc
V. S. met uitzondering van
de automobielen-industrie.
Dividendverlagingen.
De jaarvergadering van
Philips. Sluiting van
tabaksondernemingem
De beurzen zijn deze week lebwat tot rust
gekomen, althans wat de stemming betreft,
want met betrekking tot den handel heeft
de rustperiode helaas reeds al te lang ge
duurd. De omzetten aan de beurzen zijn be
langrijk kleiner dan voorgaande jaren en
wanneer er geen obligatiemarkt was, waar
men de vrijkomende kapitalen moet opvangen
en een plaats wij.zen, zou het leger der werk-
loozen ongetwijfeld met een groot aantal
beurzeniers worden uitgebreid.
Nu wij het -toch over de obligatiemarkt
hebben, kunnen we daarop wel even voort
gaan, want zelfs de koers verschillen van
sommige obligaties zijn meer marquant dan
die der aandeelen in het algemeen. Zoo
verdient het de aandacht, dat de 41/2 pet.
obligaties Nederland 1916 tot een fractie
boven 104 pet. gestegen zijn, dat is 2 pet.
boven het niveau van begin Mei.
De 2 1/2 pet. N.W.S. hebben sinds genoemd
tijdstip een koexsavans van 3 pet. kunnen
behalen. Dit is natuurlijk het gevolg van
den grooten geldovervloed, maar intusschen
wordt het voor den belegger steeds moeilij
ker om zonder overmatige risico's een rede=
lijk rendement te verkrijgen. Provincies en
gemeenten gaan voort met de conversie van
5 pets. obligaties en wanneer er op de kapi
taalmarkt niet spoedig een kentering komt,
zullen ook de 4 1/2 pets. Jeeningen welke af
losbaar zijn, met bekwamen spoed tegen
4 pets., wie weet tegen 3 1/2 pets. obligatiën
worden verwisseld. Het Is de laatste maan
den telkens weer gebleken dat pogingen om
een hoog rendement te maken, lang niet
zonder gevaar zijn. Zoo scheen het bijvoor
beeld een jaar geleden alsof Duitsche
obligaties hun zwaarste verliezen had
den geleden, maar de vorige week heeft ons
dat wel anders geleerd. In ruim veertien
dagen tijds is de 7 pet. Duitsche Ponden-
leening van 1924 met niet minder dan 10
pet. gedaald (van 1001/2 tot 901/2) en de
Duitsche Youngleening, die begin Mei nog
75 pet. noteerde, viel op 12 Juni tot 57 3/4
pet.
Nog altijd blijven de meeningen zeer ver
deeld over de vraag of Duitschland zich zal
weten op te heffen uit het moeras waarin
het staatkundig en economisch dreigt te
verzinken en dat de koersen der Duitsche
obligaties sinds de vorige week weer 5 a 6
punten zijn gestegen, bewijst wel hoe ge
voelig men is voor elke wijziging in het
aspec van den inderdaad bedenkelijken
toestand, waarin dit land verkeert. Het com
promis tusschen de regeering en de nation aal-
socialisten op het uiterste moment tot stand
gekomen, heeft weer eenlge herademing ge
geven, omdat nu althans het politiek signaal
vooreerst weer op veilig staat en de finam
cieel-economische trein weer kan doorrijden.
Maar de onzekerheid of hij de plaats van
bestemming zal bereiken, houdt de beurzen
in haar greep gevangen. Of zij zal worden
verminderd door de verhooging van het
disconto der DuitscheRijksbank met 2 pet.
tot 7 pet. en van dat der Hongaarsche
Nationale Bank van 51/2 tot 7 pet., moet
worden afgewacht. Voorloopig schijnt de ka
pitaalsonttrekking aan Duitschland door
deze verhooging te zijn tot staan gekomen.
Maar dit is niet voldoende; het kapitaal
moet naar Duitschland terug en tegen be
langrijk lagere rente dan thans wordt ge
vraagd.
Afgezien van de obligatiemarkt was er ook
deze keer op de effectenmarkten weinig te
doen en zelfs te New York, waar de fondsen
handel het grootst is, zijn de beursbezoekers
herhaaldelijk met maagdelijke orderboekjes
naar huis teruggekeerd. Het aJbsoluut ge
mis aan stabiliteit in de beoordeeling van
den algemeenen toestand spiegelt zich wel
sprekend af in het beursbericht van de
New Yorksche fondsenmarkt op 17 dezer,
dat als volgt luidde: Opening traag, koersen
daalden, koersen herstelden, koersen daal
den opnieuw, koersen herstelden gedeelte
lijk slot traag. Per saldo hebben de koersen
nog altijd de meeste neiging om verder af
te brokkelen, omdat ook in de Vereenigde
Staten al wat men over het bedrijfsleven
hoort en leest niet geschikt is om den moed
er in te houden. De eenige lichtstraal die
thans te ontdekken is, komt uit de automo
bielen-industrie, waar met name de General
Motors Corp, haar verkoopen de laatste
maanden geleidelijk heeft kunnen ver-
grooten, zoodat Ford thans weer van de
eerste piaats op de ranglijst verdrongen is.
Vooral de onderhoorige maatschappij, die de
Chevrolet-wagens fabriceert, is voor de
Fordfabrieken thans een geduchte imede-
dingster.
Wat de spoorwegen betreft, koestert men
hier en daar de hoop dat de tarieven zullen
mogen worden verhoogd, waar mee men dan
van het eene per ij kei in het andere valt. De
ontvangsten over 4 maanden zijn in door
snee weer belangrijk lager dan het vorig
jaar, zoodat nu ook de Southern Railway, na
nog een uitkeering van 0.35 uit onverdeelde
winst van het vorig jaar te hebben gedaan,
de dividendbetaling zal stop zetten. De Kan=
sas City Southern, die sinds Mei 1929 op de
gewone aandeelen 11/4 pet. uitkeerde heeft
dit tot 1 pet. verlaagd.
Op de Amsterdamsche beurs stond de
jaarvergadering der Philips Gloeilampenfa
brieken in het midden der belangstelling.
Reeds het feit dat de directie, die zich in
den goeden tijd, gelijk doorgaans het geval
is, van de vragen der aandeelhouders met
een Jantje van Lelden afmaakte, ditmaal
de grootste welwillendheid aan den dag legde
bewijst dat de directie zich van de positie
'narer onderneming minder zeker gevoelt en
van haar verantwoordelijkheid een deel op
de vergadering van aandeelhouders poogt af
te wentelen. Tenslotte is er na veel gepraat
ook op de jongste vergadering weinig mede
gedeeld waaraan aandeelhouders zich kun
nen vastklemmen en de vraag in hoeverre
de groote kapitalen, welke in binnen- en
buitenland in het Philipsconcern zijn vast
gelegd, voor de naaste toekomst rendabel
zullen blijken te zijn, blijft vooreerst open
staan. Het belangrijkste in de mededeelingen
der directie is wel dit, dat de omzetten
thans niet kleiner zijn dan verleden jaar en
de prijzen nog een matige wist laten. Dat
men voor 1931 geen dividend verwacht, lijkt
ons van minder beteekenis, omdat dit jaar
een periode is waarin naar alle kanten het
uit zijn kracht gegroeide bedrijf zal moeten
worden besnoeid, geconcentreerd, gerationa
liseerd en geconsolideerd. Eerst wanneer dit
is geschied kan over de toekomst van dit
bedrijf weer een oordeel worden geveld.
Overigens geeft de Amsterdamsche beurs
wat de locale af deelingen betreft, geen reden
tot bijzondere opmerkingen. De sluiting van
twee tabaksondernemingen door de Cultuur
Maatschappij „De Oostkust" is een aanwij
zing dat ook deze maatschappij het met de
crisis te kwaad krijgt, nu de verwachtingen
met betrekking tot het tabaksproduct dus
ver elk jaar zijn beschaamd en haar uitge
breide rubbercultuur niet anders dan ver
liezen oplevert. Alleen het groote kapitaa!
en de nauwe familiebetrekkingen met de
financieel sterke tabaks-ondernemingen
houden de Oostkust staande.
Geld op prolongatie bewoog zich ook deze
week om en bij 1 pet.
LETTING A.
STADSNIEUWS
SPEELTUINVEREENIGING „HET OOSTER
KWARTIER".
Bovengenoemde speeltuinvereniging zou
31 Mei een Dentefeestdag houden. Door zeer
slecht weer kon dit echt-er niet doorgaan.
Thans zal dit feest a.s. Zondag worden ge
houden. Het programma luidt als volgt:
's Middags 1 uur verzamelen van het Jeugd-
fanfarecorps op het Teylerplein. Daarna
rondgang door het oostelijk deel van het
Amsterdamsch Kwartier en wel als volgt:
Teylerplein .Nagtzaamstraat J. F. Helmer
straat, Adr. Loosjesstraat', Potgieterstraat,
Dr. Schaepmanstraat, H. van Alphenstraat,
Van Seggelenstraat, Zomerkade, Ten Kate-
straat. Ter Haarstraat, De Genestetstraat,
Zomerkade, Brug Zomervaart naar den
speeltuin.
Omstreeks 2 uur muziek van het Jeugdfan-
farecorps.
Daarna verschillende spelen door de Athle-
tiekclub, Gymnastiekclub, Operetteclub, enz.
Het geheel zal worden opgeluisterd door
het Fanfarecorps „Kunstkring" uit Spaarn-
dam onder leiding van den heer Peter Wit.
O.m. zullen ten gehoore worden gebracht de
verschillende muziekstukkn, waarmede dit
corps op den Tweeden Pinksterdag jl. op het
concours te Lisse over alle afdeelingen den
len prijs en het hoogst aantal punten be
haalde.
FEUILLETON.
Naar het Deensch van
CARL MUUSMANN.
(Nadruk verboden.)
22)
HOOFDSTUK XIV.
Een vleug van lente ging door de groote,
sombere gevangenisgebouwen. De milde,
warme lucht baande zich langzaamaan een
weg door de machtige muren en getraliede
venters en wekte in de harten der ge
straften een nameloos heimwee naar zon en
vrijheid.
Mevrouw Bruhn zat stil in haar cel; ook in
haar was dat verlangen ontwaakt; de een
zaamheid viel zwaarder te dragen, nu bui
ten de vreugde en de weelde van het jonge
voorjaar was.
Het begon te schemeren. In de gevangenis
klonken de gewone geluiden, waaraan de
bewoners van de cellen geen aandacht meer
schenken. Maar opeens hoorde ze snelle
voetstappen in de gang naderen en stilhou
den voor haar deur. Mevrouw Bruhn keek
verbaasd oo, het was nog te vroeg voor de
gewone komst van de bewaarster. Er moest
iets bijzonders zijn. De sleutel werd omge
draaid en een van de hoofdbewakers kwam
binnen.
„Ga mee; de dokter wil Je spreken!"
„De dokter? Mij? Wat is er?"
„Ik kan het je niet zeggen."
Ze volgde haar begeleider over de gang,
de trappen af. weer een gang door, tot voor
een deur op de benedenverdieping. De be
waker bleef staan, klopte, deed de deur open
en liet mevrouw Bruhn binnengaan. Zelf
bleef-hij buiten.
Het was een ruime, gezellige kamer met
twee hooge boekenkasten langs de wanden
en een schrijfbureau midden in het ver
trek. Een kast met instrumenten en een ta
fel met fleschjes en reageerbuisjes, lieten
duidelijk zien dat men in de kamer van een
arts was. Op de schrijftafel brandde een
studeerlamp met groene kap, die het licht
concentreerde in de directe omgeving van
het bureau en de hoeken van het vertrek in
de schemering liet.
De gevangene was hier nog nooit geweest
het gewone medische onderzoek gescnied-
de in een ander, eenvoudig ingericht, lokaal
en regelrecht uit de kale cel in deze be-
hagelijke ruimte, die haar aan haar eigen
milieu herinnerde, gebracht, voelde ze
zich plotseling zoo vreemd-week gestemd,
dat ze moeite had niet in tranen uit te bar
sten. Het was als een sprookje, dat haar op
eens in haar armelijke eenzaamheid voor de
verbaasde oogen getooverd werd.
Mevrouw Bruhn was bij de deur blijven
„Komf u dichterbij", verzocht de dokter,
die nu zelf uit een van de halfdonkere hoe
ken der kamer in het licht trad. Zijn stem
klonk vriendelijk en zijn heldere oogen
rustten, met een hartelijke en tegelijk mede
lijdende uitdrukking, op haar.
Mevrouw Bruhn liep naar het schrijfbu
reau en de dokter gaf haar met een hand
beweging te kennen, tegenover hem te gaan
zitten. Daarop schraapte hij een paar maal
de keel en de vrouw tegenover hem, die zich
van het oogenblik dat ze uit de cel gehaald
was, angstig had afgevraagd, wat er toch
wezen mocht, keek hem gespannen aan.
„Ik heb u een mededeeling te doen", be
gon de dokter eindelijk, nadat de stilte lang-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
HiyiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiN
Gr. Houtstraat 5a
TELEFOON 10771
BiiiiiiiMmmmiiiiiiiMiiiraiiraiimimniiraiminiiiiiiiirammiiiiiiiiiiimniiiiirfflriiiiiiiimiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiii
VERKEERSCOMMISSIE.
VERSCHILLENDE WENSCHEN.
Vanwege de plaatselijke Verkeerscommissle
werd in het gebouw De Centrale een verga
dering gehouden onder voorzitterschap van
den heer A. Mars. Door dezen werd verslag
uitgebracht van het onderhoud met den
Directeur van Openbare Werken, waarbij ver
schillende wenschen van de Commissie wer
den besproken.
De gevaarlijke toestand in de Linnaeuslaan
juist bij het snijpunt van de tram, kwam
opnieuw in bespreking, vooral omdat daar
kort geleden opnieuw een ongeluk is gebeurd.
Het is onmogelijk voor een autobestuurder
komende van de Oosterhoutlaan de uit de
stad komende tram te zien, wat zeer gevaar
lijk is. Nogmaals zal worden aangedrongen
op het doen aanbrengen van een belsignaal,
dat de komst van de tram signaleert.
Ook het parkeeren op de Groote Markt n.l.
op den rijweg voor Brinkmann kwam ter
sprake, met het gevolg, dat besloten werd
tot de autoriteiten het verzoek te richten, op
dezen rijweg alleen enkele taxi's te doen par
keeren en die in rijrichting te plaatsen.
De weglndeellng te Bloemendaal Is reeds
in enkele organen becritiseerd en ook ter ver
gadering kwamen verschillende klachten tot
uiting, waarom werd besloten hier een nauw
gezet onderzoek in te stellen, om daarna een
verzoek tot het gemeentebestuur van Bloe
mendaal te richten, teneinde te trachten de
in het belang van het verkeet noodige ver
beteringen te verkrijgen.
Ten slotte werd besloten de aandacht der
politie te vestigen op het slippingsgevaar
dat bestaat op de volgende plaatsen, vooral
bij eenig regenachtig weder, de Houtbrug,
Groote Markt, Kennemerplein en in de
Spaarnwouderstraat nabij het Klaverblad.
Reeds werd meermalen een klacht geuit over
het urenlang neerzetten van auto's en wel
aan beide zijden van de straat, met,het ge
volg dat het verkeer ernstig belemmerd
wordt. Het zal gewenscht zijn in het belang
van het verkeer hiertegen wat strenger op
te treden, doch dit dient dan ook te geschie
den tegen de eigenaren van autoherstel-
plaatsen, welke voor hun garage de straat
aan beide zijden bezetten met een aamtal
auto's. Er werd ook gewezen op de Dubbele
Buurt, welke nauwe toegang tot het Slacht
huiskwartier veelal bijna wordt afgesloten
door reparatie-inrichtingen op de openbare»
straat..
JUBILEUM.
Donderdag 25 Juni hoopt de heer P. Smit,
wagenmaker aan de Centrale Werkplaats der
Nederlandsche Spoorwegen zijn 25-jarig ju-
bilé te vieren.
HET JUBILé DER N.Z.H.T.M.
Donderdagavond ging het Tramfanfare
corps uit Haarlem per trein naar Leiden. Op
gewacht door de collega's uit Leiden en een
groote menigte' belangstellenden trok het
corps door Leiden's straten, naar het terrein
voor de tramremise, waar een concert werd
gegeven. Er was veel publiek. Een dankbaar
applaus mocht het corps na afloop van elk
nummer in ontvangst nemen. Halte en re
misegebouw waren feestelijk verlicht.
De tentoonstelling in het gebouw aan de
Leidschevaart, die overdag veel buitenstaan
ders trekt, wordt des avonds bezocht door hen
die bij deze Maatschappij werkzaam zijn. De
recepties worden steeds druk bezocht, onge
veer 300 personen maakten Donderdagavond
hun opwachting bij de directie.
Dinsdagavond zal het Tramfanfarecorps
een omgang houden door de stad, alsook een
serenade brengen aan den gedecoreerden
chef en -beambten. Plaats van vertrek en
route van den tocht zullen, na bekomen
goedkeuring bekend gemaakt worden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
zamerh|Lnd iets benauwends had gekregen.
Het scheen, dr. Holster moeite te kosten de
juiste woorden te vinden, het was ook geen
gemakkelijke opdracht, die hij had uit te
voeren. .Kolonel Thalberg heeft zich tot den
directeur gewend met het verzoek dat ik die
mededeeling zou overbrengen. Hij dacht dat
dit met het oog op de vroegere wederzij dsche
relatie het best aan mij zou zijn toever
trouwd."
Onwillekeurig schoof mevrouw Bruhn haar
stoel dichter naar de schrijftafel.
„U moet u er op voorbereiden", vervolgde
de dokter ernstig „dat u in uw eenzaamheid
een nieuw en groot leed te boven zult moe
ten komen. Ik hoop dat u daartoe de kracht
zult vinden en ook dat u in staat zult zijn mij
rustig aan te hooren."
„Wat is er gebeurd?" hijgde mevrouw
Bruhn ontsteld.
„Een zware slag heeft u getroffen; de
zwaarste die een vrouw treffen kan".
De inleiding liet aan duidelijkheid niets
te wenschen
„Is mijn man dood?"
„Ja uw man is plotseling overleden".
Mevrouw Bruhn keek Holster met starre
oogen aan. Maar er kwamen geen tranen.
Het bericht had haar overweldigd, verdoofd,
het drong nog niet in vollen, vreeselijken
omvang tot haar doorhet maandenlange
alleenzijn had haar vermogen om snel te
reageeren vermonderd.
De geneesheer, hoe 'n goed menschenken-
ner hij in veel opzichten ook mocht zijn,
begreep mevrouw Bruhn's schijnbaar-emotie
loos opnemen van de doodstijding van haar
man verkeerd. Hij had zelf een gevoelige,
spontane natuur die zich onmiddellijk uitte
en kon zich in een dergelijke onbewogenheid
niet verplaatsen. Hij was geneigd die voor
een tekort aan gevoel te houden en be
schouwde het als zijn plicht haar op de die
DE WINKELSLUITING-
EEN ANDERE OPLOSSING OM DEN VRIJEN
MIDDAG AAN PERSONEEL TE
WAARBORGEN.
B. en W. schrijven aan den raad, dat de
uitvoering van het raadsbesluit d.d. 25 Maart
jl. inzake regeling der winkelsluiting blijkens
het advies der Commissie, bedoeld in art. 197
Gemeentewet, onoverkomelijke bezwaren op
levert. Nagegaan is daarom langs welken an
deren weg alsnog het beoogde doel zou kun
nen worden bereikt.
In overleg met de Commissie bovenge
noemd bieden B. en W. den raad thans een
regeling aan waarbij alleen de winkels met
personeel zijn betrokken en, instede van een
wellicht niet gemakkelijk tot stand te bren
gen collectief contract, de tusschenkomst
van het gemeentebestuur waarborgen zal
bieden voor een vrijen namiddag van het
personeel.
Het ligt in de bedoeling de betreffende be
paling aldus toe te passen, dat vergunning
als hier bedoeld eerst wordt verleend na in
levering eener schriftelijke bereidverklaring
door het hoofd of den bestuurder van den
winkel.
Ten aanzien van de barbiers- en kappers
zaken, in welke branche meer eenstemmig
heid tusschen werkgevers en werknemers be
staat, is overeenkomstig het reeds vroeger
genomen raadsbesluit een algemeene sluiting
op Donderdagmiddag ook voor die zaken,
waarin geen personeel werkzaam is, voor
geschreven.
In aansluiting hierop is tevens nagegaan
in hoeverre nog overeenkomstig art. 9 der
Winkelslutingswet aanleiding bestaat tot
vaststelling van zekere afwijkingen of uit
zonderingen dezer wet. Het komt B. en W.
voor, dat daarvoor alleen in aanmerking
komt de z.g. „Luilak-bloemenmarkt", een
oud plaatselijk gebruik ten aanzien daarvan
ook de huidige verordening een aparte rege
ling bevat. Omtrent de z.g. „vliegende win
kels", den verkoop van melk en melkproduc
ten en enkele andere bijzondere punten In de
huidige gemeente-verordening geeft de Win
kelsluitingswet thans algemeen geldende re
gelen.
Den verkoop door middel van automaten
(vgl. art. 16 der verordening) beschouwt de
nieuwe wet niet als een aangelegenheid van
winkelsluiting. Zij gaat daarbij uit van het
standpunt, dat mede ten gerieve van het
publiek den winkelier in het algemeen de
vrijheid moet worden gelaten na sluitingstijd
zijn waren desgewenscht door middel van
automaten te verkoopen. Dit neemt niet weg,
dat de gemeente bevoegd blijft zoo noodig
dezen automatischen verkoop aan zekere re
gelen te binden. De ondervinding zal moeten
leeren of daartoe hier ter stede aanleiding
bestaat, in welk geval te zijner tijd de Alge
meene Politieverordening met enkele bepa
lingen kan worden aangevuld. Wanneer
mocht blijken, dat ook sigarenwinkeliers zich
hier van automaten gaan bedienen en het
verbod tot verkoop van tabaksartikelen aan
kinderen (art. 206 A.P.V.) zou dientengevol
ge in de practijk moeilijk kunnen worden ge
handhaafd zal moeten worden overwogen of
laatstgenoemd verbod, hetwelk dan de nor
male ontwikkeling van het automaatwezen
zou belemmeren, moet worden gehandhaafd
dan wel beter kan worden ingetrokkn, zooals
reeds in de gemeente 's-Gravenhage is ge
schied.
De thans door B. en W. bil den raad inge
diende verordening tot uitvoering van de art.
6 en 9 der Winkelsluitingswet 1930 luidt:
Artikel 1.
Het is verboden een winkel uitgezonderd
die bedoeld in art. 2 dezer verordening
waarin op meer dan 5 dagen in de week win
kelpersoneel werkzaam is, op Donderdag na
des namiddags 1 uur voor het publiek ge
opend te hebben tenzij met vergunning van
Burgemeester en Wethouders.
Vergunning als hierboven bedoeld wordt
verleend, indien en zoolang door het hoofd
of den bestuurder van den winkel, op naar
het oordeel van Burgemeester en Wethouders
voldoende wijze, een wekelijfcsche vrije na
middag voor zijn winkelpersoneel wordt ge
waarborgd.
Art. 2.
Het is verboden een open of besloten ruim
te, waar pleegt gewerkt, te worden in 'n bar
biers- of kappersondernemïng op Donderdag
na 1 uur des namiddags voor het publiek ge
opend te hebben.
Artikel 3.
De bepalingen van art. 2 sub. b, art. 4 sub
3 en art. 8 sub 1 der Winkelsluitingswet 1930
Stbl. 460 zullen in verband met de z.g. „Lui
lak-bloemenmarkt" niet gelden op den Vrij
dag-namiddag en Zaterdag-voormiddag on
middellijk voorafgaande aan den lsten Pink
sterdag.
Artikel 4.
Deze verordening treedt in werking op het
zelfde tijdstip als de Winkelsluitingswet 1930,
Stbl. 460.
pere oorzaak van dit plotseling sterfgeval te
wijzen.
„Dringt het wel tot u door, dat u, men-
schelijkerwijze gesproken, niet heelemaal on
schuldig bent aan den onverwachten dood
van uw man, die tot voor kort nog één en al
bruisende levenslust was?"
Mevrouw Bruhn sloeg den blik neer; in
haar binnenste streed ze een heftigen zelf
strijd, maar in haar oogen was nog steeds
geen spoor van tranen; die hadden den koe
len, ondoorgrondelijken glans van altijd.
„Uw man", vervolgde Dr. Holster streng,
maar volstrekt niet onvriendelijk, „is zooals
de kolonel schreef, sinds uw veroordeeling
met den dag achteruitgegaan. Hij was een
gebroken man; de schande, die u over hem
en zijn ongerepten naam hebt gebracht,
heeft hem in een paar maanden tijds ge
sloopt."
Mevrouw Bruhn boog het hoofd en vol
hardde in haar stroef zwijgen. Ofschoon dit
eerste vertrouwelijke gesprek dat ze sedert
lang had geveerd met een beschaafd, welwil
lend man van haar eigen stand, bijna haar
tong had losgemaakt en ze op het punt was
haar angstvallig verborgen geheim te ver
raden, wist ze zich toch te beheerschen, zoo
lang de dokter haar met verwijten over
stelpte. Ze kreeg door deze voor haar ge
voel onverdiende aanklacht het besef
dat haar martelaarschap groover werd en
dat stelde haar in staat de sterke verleiding
weerstand te bieden om zichzelf van allen
smaad te zuiveren. Ze begreep da.t hierdoor
het offer nutteloos zou worden en de schan
de terugvallen op den man die met een on
gerepten naam de eeuwigheid was inge
gaan.
Dr. Holster, die geen idee had van hetgeen
in het gemoed van de vrouw omging, gaf zijn
pogingen niet op haar hart week te maken.
Hij kon een dergelijke koelheid niet aanzien,
Voor den Politierechter.
EEN GOLF VAN MISDAAD
Niet minder dan negen en zeventig verdach
ten hadden zich heden voor den politierech
ter te verantwoorden en bij het zien van de
lange lijst vroeg men zich met schrik af of
een golf van misdaad zich over dit vreed
zame arrondissement had uitgestort en on
willekeurig wierp men een blik op sloten en
grendels.
Men zij echter gerust en ga niet met angst
slapen, want al die misdadigers hadden niets
anders op hun geweten, dan dat zij een mis-
plaast vertrouwen hadden gehad in de zor
geloosheid en lankmoedigheid van ons aller
vriend, den Fiscus.
Geen auto, al ware hij gepantserd, ontsnapt
aan de voetangels en klemmen, die onze
vriend op kwistige wijze heeft neergestrooid
op lommerrijke wegen temidden van bollen
velden en graanakkers.
Er zijn weegkaarten en wegenkaarten, rij
en nummerbewijzen mitsgaders nummerbor
den die de voortdurende aandacht vragen van
ieder, die zich in een auto waagt, als bestuur
der dan.
Denk niet, dat je er maar een slag in kan
slaan als je moet opgeven hoe zwaar het voer
tuig weegt; draag zorg, dat in 't bietenland
geen kluiten modder zich aan den wagen
hechten, want de Fiscus weegt en weegt graag
naar zich toe.
Over de wijze van wegen was nog een
klein debat. Als je wilt weten hoe zwaar je
weegt, ik bedoel niet voor het examen of in
financieel opzicht maar zuiver lichamelijk,
dan stap je met twee beenen op de schaal en
niet eerst met het rechter en dan met het
linker om dan de twee uitslagen samen te tel
len; de politierechter vond dit een gewaagde
weegmethode en niemand zal dit tegenspre
ken. Een auto schijnen de belastingambtena
ren echter eerst op de voorwielen en dan op
de achterwielen te wegen en de betrokken
ambtenaar verzekerde, dat dit net zoo goed
was als dat je het gevaarte met alle vier wie
len tegelijk op de schaal zette. Ik kan niet
zeggen, dat de officier en de rechter zich en
thousiast toonden over deze weegwijze, maar
de wijze weger was zoo beslist, dat je 't wel
gelooven moest.
Er ontsnapten er vandaag niet velen aan
den greep van den Fiscus, wiens vertegen
woordiger nu juist niet altijd even verstaan
baar is behalve dan waar het geldt: zooveel
boete of zooveel dagen; daar komt het toch
maar op aan.
De wegblijvers zijn er natuurlijk altijd
gloeiend bijhet spreekwoordles absents ont
tort heeft nog niets van zijn kracht verloren,
althans hier niet en die verschenen waren
hadden in de meeste gevallen net zoo goed
thuis kunnen blijven.
De heer, die beweerde, dat hij bekeurd
werd, toen hij net op weg was naar het be
lastingkantoor, toen van verdriet huiswaarts
keerde en die, toen hij een waar weken later
weer die reis ging ondernemen, weer bekeurd
werd, zoo'n pechvogel doet beter de belasting
maar een half jaar vooruit te betalen; de
mededeeling van zijn dubbele pech kon het
tientje boete niet wegwerken.
Evenmin kon de jongen zich uit de narig
heid redden, die een fiets van zijn broer had
bereden, waarop een oud belsatingplaatje zat
met het jaartal naar onderen, terwijl de broer
het goede plaatje in zijn zak had gehouden,
zooals de jongen zei. Had hij dat alles maar
direct gezegd, toen hij bekeurd werd, dan was
hij er beter afgekomen, want nu stond in het
'proces verbaal zoo iets van bedriegelijke han
delingen en dat kostte den jongen vijftien
gulden, schoon de jongen er heel niet uitlag
naar iemand, die bedriegelijk zal doen. Weg
berijders, spot niet met den Fiscus!
BEDELAAR
De belastingzaken waren voorafgegaan1
door die van een oud-koloniaal, wiens om
standigheden zoodanig waren dat geen be
lastingambtenaar hem zou aanspreken, wat
voldoende zijn deplorabelen toestand uit
drukt, want het moet al erg met je gesteld zijn
als de Fiscus zelfs niet meer naar je kijkt.
Deze goede man speelde daarom zelf zoo'n
beetje voor Fiscus, aangezien hij van de inge
zetenen een soort cijns hief, welke zij echter
konden voldoen of niet voldoen, al naar be
lieven en ook was het bedrag aan de aange-
slagenen overgelaten, een zeer prijzenswaar
dig stelsel, dat ik ten zeerste aan den Fiscus
ter navolging aanbeveel.
Nieuwe vindingen brengen den scheppers
meestal niet het gewenschte voordeel, wat de
goede man ondervond, want hij stond voor
bedelarij in de beklaagdenbank en had hij
vroeger 's konings rok gedragen, hij zal nu
voor een jaar weer staatskleedij krijgen, al
is die dan minder correct en schitterend.
Hij had wel wat op Veenhuizen tegen, naar
't schijnt, maar de rechter deelde de bezwa
ren niet en hij berustte dan ook maar in
zijn vonnis; hij gaat alzoo naar Veenhuizen;;
dat is zijn Bronbeek helaas.
PERSONEEL VAN GEND EN LOOS.
Door den Centralen Bond van Transport
arbeiders wordt Maandag in het gebouw De
Centrale een vergadering gehouden met het
personeel van Van Gend en Loos. Op deze
vergadering zal verslag worden uitgebracht
van de gehouden landelijke vergadering,
waarna het voorstel tot afsluiting van een
collectieve arbeidsovereenkomst in behande
ling zal komen, zoomede de inhoud van het
af te sluiten contract.
zijn impulsieve aard Verzette zich er heftig
tegen.
Hij ging voort, wat minder streng dan
straks
„U dient ook te weten, hoe goed en vrien
delijk uw man over u gedacht heeft. Zijn
laatste woorden waren, dat hij u vergaf."
Het was alsof bij deze woorden een sterke
muur, die het hart der vrouw omsloten hield
in puin viel. De onverdiende verwijten had
ze zonder een woord van tegenspraak over
zich heen kunnen laten gaan, maar haar
hooge trotsche geest kon een vergiffenis,
die ze niet behoefde, niet aanvaarden. Ze zat
hier tegenover een hoogstaand en goed man,
in wiens oogen zij niet den indruk wilde
maken harteloos en huichelachtig te zijn.
Een onweerstaanbaar verlangen maakte zich
mensch het geheim te openbaren, dat ze
thans te rehabiliteer en, tegenover één
van haar meester, zich in z ij n oogen al-
met zoo'n ontzaglijke geestkracht al dien tijd
in het diepst van haar hart had bewaard,
om tenminste éénmaal de woorden uit te
spreken, die ze inwendig duizendvoudig had
herhaald: „Ik ben onschuldig"
Het opgekropte leed, de tot het uiterste
gespannen zelfbeheersching, het koninklijk
gedragen martelaarschap, braken zich ein
delijk baan in een stroom van bevrijdende
tranen. Het gaf den dokter een gevoel van
voldoening, dat hij erin was geslaagd de
kille emotieloosheid van deze vrouw voor be
grijpelijker en menschelijker gevoelens te
doen plaats maken.
Door een sluier van tranen keek mevrouw
Bruhn naar het vriendelijke zachtmoedige
en toch sterke gezicht van den arts.
„Bent u bereid het geheim van een ge
vangene aan te hooren en wilt u mij beloven
het onder alle omstandigheden te bewa
ren?"
(Wordt vervolgd.)
