BINNENLAND
Het Raadsel van Tanbuck Hall
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 10 JULI 1931
MEJ.
GROENEWEG „AMBTE
NAAR" VAN DEN
BURGERLIJKEN STAND-
VOOR HET EERST EEN VROUW IN DEZE
FUNCTIE?
De gemeenteraad van Rotterdam benoem
de Donderdagmiddag tot onbezoldigd amb
tenaar van den Burgerlijken Stand mej.
Suze Groeneweg, lid van de Tweede Kamer
en van den gemeenteraad.
De benoeming van vrouwelijke ambtena
ren van den Burgerlijken Stand is, door
wijziging van de Gemeentewet, eerst sinds
korten tijd mogelijk.
Voor zoo ver het Hbld. bekend is dit de
eerste benoeming van een vrouwelijk amb
tenaar van den Burgerlijken Stand.
LUCHTDIENST ROTTERDAM-
HAAMSTEDE.
In verband met het groote aantal aanvra
gen voor den dienst RotterdamHaamstede
heeft de Kon. Luehtvaartmij. besloten a.s.
Zaterdag een tweede vliegtuig in beide rich
tingen in te leggen.
RIJWIELDIEVEN GESNAPT.
AGENT DOOR VROUW GEBETEN-
De N.R.Ct. meldt:
"Woensdagavond zaten een man en een
vrouw op het terras van het café aan den
Eeukelsdijk te Rotterdam, nabij den Essen-
burgsingel. Zij waren zonder fiets bij zich ge
komen, maar kort nadat zij afgerekend had
den vertrokken zij en de caféhouder zag, dat
de man toen opeens een fiets op den schou
der droeg. Hij vond dit vrij verdacht en belde
de politiepost aan het Kruisplein op, met de
mededeeling, dat dc man en de vrouw waren
weggegaan in de richting van den Diergaar
desingel. Van de politiepost is toen een agent
het paar tegemoet gegaan. Hij heeft beiden
aangehouden en aangezien zij geen herkomst
van de fiets kor.den opgeven, wilde hij hen
naar het politiebureau overbrengen. De man
ging gewillig mee, maar de vrouw verzette
zich en beet den agent in den rechterboven-
arm. Zij deed dit met zulk een kracht, dat zij
den mouw van de uniformjas scheurde. Ten
slotte is het paar met de fiets toch op het
bureau terecht gekomen. Bij onderzoek bleek,
dat de fiets even tevoren op den Essenburg-
singel gestolen was. De man en de vrouw, de
46-jarige varensgezel G. J. W. en de 31-jarige
dienstbode J. R. zijn opgesloten.
SCHIP OP DE KUST GELOOPEN.
.DOOR BAGGERMOLENS MISLEID.
Het Volk verneemt uit Workum: Door
hevigen westenwind en slecht zicht en mede
doordat de schipper zich niet goed kon oriën-
teeren, is een schip op de kust geloopen, ter
hoogte van het dorpje Gaast. Het was gela
den met cokes en op weg van Breda naar
Leeuwarden. De reddingboot der Noord- en
Zuidhollandsche Reddingmaatschappij is ter
assistentie vertrokken en teruggekeerd met
de vrouw en vier kinderen, die zijn onder
gebracht bij een der roeiers. De schippers is
aan boord gebleven. Tevens deelde men.
mede, dat op verzoek van den schipper de
bovenlast in zee was gegooid met behulp van
de bemanning van de reddingboot, opdat het
schip met luiken kon worden afgesloten voor
het over het schip slaande wa^er. Gevaar
voor het schip bestaat nog niet. Het zal ech
ter vlot moeten worden getrokken.
De naam van het schip is tot nu toe onbe
kend; de plaats van herkomst is Strijen in
Zuid-Holland.
Als bijzonderheid kan nog worden meege
deeld, dat de schipper door de baggermolens
der Zuiderzeewerken in de war werd ge
bracht. Hij meende er achter langs te moeten
en zag het licht van Gaast voor dat van
Kornwerderzand aan.
Een schipper, die achter hem voer, zag, dat
hij vastliep en kon juist op tijd van koers
veranderen.
JEUGDIG GEGADIGDE.
Te Utrecht riepen B. cn W. sollicitanten
op voor de functie van tweeden gemeente
lijken inspecteur van het lager onderwijs.
Voor deze betrekking hadden zich 147 ge
gadigden aangemeld, waaronder een 20-ja-
rig jangmensch, dat nog examen voor on
derwijzer moet doen! zoo meldt het Volk.
EXPEDITIE VAN DEN HEER
DUBOIS.
NAAR SURINAME
De Tel. meldt:
De heer J. M. F. Dubois, zoon van prof.
Eugen Dubois, van Haarlem, heeft zich tot
het Gouvernement van Suriname gewend, om
vergunning tot het doen van verkenningen
per. vliegtuig in het binnenland van Suriname
De gevraagde vergunning is verleend, waarbij
echter tevens er op gewezen is, dat, mocht
den heer Dubois in het binnenland iets over
komen, de kansen op redding zeer gering
zijn.
Het plan komt op het volgende neer. In
Juli vertrekt de expeditie, bestaande uit
zeven personen, uit de Ver. Staten met een
dU'bbelmotorig watervliegtuig. Aan de expe
ditie nemen deel een ervaren vlieger, twee
fotografen, een deskundige op vogelgebied,
tevens insectenkundige, een houtexpert en
een agent, belast met de regeling der expe
ditie. De kosten, geschat op S 75.000 zijn bij
eengebracht door Amerikaansche musea en
de National Geographic Magazine. De heer
Dubois heeft verschillende opdrachten o.m.
van zijn vader, die gaarne een exemplaar
van de zeldzame Hoatzinvogels machtig zou
worden. Verder stelt de professor buitenge
woon veel belang In vleermuizen, hun
lichaamsgewicht, beenderenstelsel enz.
Men heeft* den drogen tijd voor dezen
tocht uitgekozen. Vermoedelijk zal men be
ginnen met hier en daar aan de kusten langs
de bree-de rivieren kampen in te richten, om
van daaruit de planten- en dierenwereld gade
te slaan en in beeld te brengen. De fotografen
zullen voorzien zijn van kleur en klankfilm
toestellen. Na de kustverkenning zal een
vlucht ondernomen worden naar de Oreal-a
aan de Corantijn, waar de zeldzame Hoatzins
moeten voorkomen. Ook is er groote belang
stelling voor de Indianen en Boschnegers.
Hun verblijven zullen worden bezocht en men
zal trachten, hun dansen en feesben op de
geluidsfilm te brengen. Ten slotte zal een
rondvlucht worden gemaakt langs de grenzen
van Suriname. Route: ParamariboNickerie
Corantijn tot de Koctari in het Zuiden
Toemoek Hoemakgebergte langs de Zuid
grens tot de Litani en de bronnen der
Oelemariemonding DrietabbetjeMarowij-
neAlbinaParamaribo. Deze rondvlucht zal
in één dag moeten geschieden, daar men in
't achterland geen landingsgelegenheden
heeft. De totale afstand van deze vlucht is
1400 K.M. Men stelt zich voor, op dezen
tocht eenige blanke plekken van de kaart
te doen verdwijnen. Tevens zou men daarbij
trachten gegevens te verzamelen omtrent den
houtrijkdom ten behoeve van de Vereenigde
Staten.
HET ONGELUK OP DE MAAS BIJ
CUYK.
BEIDE LIJKEN OPGEHAALD.
De lijken der twee vermiste landbouwers
knechts uit Cuyk zijn thans uit de Maas op
gehaald-. Woensdag' middag te omstreeks 5
uur werd het lijk van J. v. d. Hoogen, wo
nende te Miltbeek Ottersum, nabij de veer
pont aangetroffen. Een broer van het
slachtoffer was juist ter plaatse. Het lijk
is onder politietoezicht naar het klooster te
Cuyk overgebracht. Donderdagmorgen te
circa half zeven is ook het lijk van den land-
bouWersknecht T. de Bruin, eveneens afkom
stig uit Miltbeek-Ottersum, tegenover de
melkfabriek „Lacco" uit de Maas opge
haald en naar hetzelfde klooster vervoerd.
VECHTPARTIJ OP DE EINDHOVENSCHE
KERMIS.
In de Hoogstraat te Gestel, gemeente
Eindhoven, heeft in den nacht van Woensdag
op Donderdag bij het einde van de Eind-
hovensche kermis een hevige vechtpartij
plaats gehad tusschen twee personen, dié
vermoedelijk beschonken waren, zoo ver
neemt de Tel. uit Eindhoven. De politie werd
gewaarschuwd en was vrij spoedig ter plaatse.
Toen zij de vechtenden wilde scheiden, ver
zetten dezen zich tegen de agenten. Een der
mannen, zekere S. uit Hei-pen bij Oss, tx-ok
een mes en stak daarmede den agent v. Hoek
door de klep van zijn uniformpet in het
hoofd. De wond is gelukkig niet ernstig. Men
wist den woesteling te overmannen en naar
het politiebureau over te brengen. Hij is in
bewaring gesteld en zal a.s. Zaterdag worden
overgebracht naar 's-Hertogenbosch.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per régel
HANDELSBLAD GRATIS
-Zij,- die zich thans als kwartaajabcmné
opgeven, ontvangen het Handelsblad deze
maand GRATIS.
Abonnement ƒ1.90 per maand en ƒ5.50
per kwartaal. Buiten Amsterdam verhoogd
-met 20 cent per maand voor verzending.
Abonnementen op te geven bij het
Bijkantoor Handelsblad
(WENSING'S Alg. Advert.-Bureau)
TEMPELIERSSTR. 32
Telefoon 10209.
MODERNE VACANTIEREIS.
PER VLIEGTUIG.
Het Hbld meldt:
Met zijn eigen „Fokker" is Woensdagmid
dag te Amsterdam de bekende schoenenfa
brikant uit Zlin, Th. Bata (uit te spreken
als Batja), op vacantiereis aangekomen, in
gezelschap van een paar naaste familiele
den.
Even een korte ontmoeting in het Victo-
riahotel:
„Ja, voor de eerste maal kwam ik nu
met mijn eigen vliegtuig hier, maar ik ken
uw land al lang exx bezoek Amsterdam bijna
elk jaar. Ditmaal echter niet voor zaken,
alleen maar omdat ik uw land zoo gaarne
mag Iedereen, van hoog tot laag, d.w.z. ieder
een die gezond is, heeft op mijn fabriek acht
dagen vacantie en die breng ik xiu gedeelte
lijk hier door. Ik vloog van Zlin naar Rot
terdam, vertoefde twee dagen te Schevenïn-
gen en vloog nu van Rotterdam naar Am
sterdam. Waar ik verder heenga, heb ik nog
niet besloten, vermoedelijk naar Londen en
vandaar naar Zlin terug
EEN NIEUW KLOOSTER.
Donderdag is het onder architectuur van
C. M. van Moorsel te Egmond aan den Hoef
gebouwde nieuwe klooster der Eerw. Zusters
Carmelitessen uit Schiedam door Mgr. J. D. J.
Aengenent, Bisschop van Haarlem, ingewijd.
DE INBRAAK BIJ DE HEMA TE
AMSTERDAM.
DE POLITIE VERRICHT ARRESTATIES.
De Maasbode meldt:
De politie is er in geslaagd om enkele
personen te arresteeren, die debet zijn aan
de inbraak, welke deze week is gepleegd bij
de H-ema, en waar men tevergeefs heeft ge
poogd de brandkast te ontvreemden.
Volgens de geruchten, die wij bij -het af
drukken vaxi dit blad nog niet officieel be
vestigd zagen, heeft de politie vier mannen
gearresteerd o.w. een 21-jarige kantoorbe
diende. Zij zouden reeds een bekentenis
hebben afgelegd.
Inderdaad is het, naar we nog nader ver
nemen, de politie gelukt de daders van de
inbraak te arresteerexx. Men had de politie
■drie autonummers verstrekt, waarvan er een
moest behooren aan den wagen, waarmee de
daders zijxx weggeredexi. Deze auto, particu
lier'bezit, werd teruggevonden in een garage
in de Alb. Cuypstraat. Het bleek, dat een be
diende van de garage in den bewusten nacht
met d'en auto gereden had. Deze man is ge
arresteerd als verdacht van -medeplichtig
heid. -i-
Deze chauffeur legde spoedig een bekente
nis af en noemde de namen van de vier man
nen, die den diefstal hadden beraamd. De
recherche heeft hen Donderdagmorgen in
de Jordaan gearresteerd. Het zijn oude be
kenden van de politie, die reeds meermalen
veroordeeld zijn. De diefstal is mislukt, om
dat de auto waarvan de kap was opgezet
te klein bleek, om de brandkast te kunnen
vervoeren.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Frisch als 'n hoentje....
Een bad met Wright's werkt op
beurend en geeft U dat gevoel
van kracht en kunnen. De antisep
tische werking voorkomt infectie.
OVERAL a 35 CT. VERKRIJGBAAR.
WRIGHT'S ZEEP
LANGS DE STRAAT.
Goliath en David.
De verstikkende warmte in de zomersche
straat maakte, elke plaats geschikter, om er
dexx ganschen dag te vertoeven en noch
tans sloot zich het mannetje, dat reeds uren
ter dezer omgeving gele, bedrukte papiertjes
zoogezegde strooibiljetten, ronddeelde, niet
aan bij de velen die als vluchtelingen de
anders drukke straat verlieten. Men kon
het hem echter aanzien, dat hij deze hel
kleurige strooibiljetten geenszins weggaf ter
zijner verstrooiing, maar veeleer ter winning
van het geld, dat hij als commensaal, zoo
gezegd kostganger, op het einde der week
aan zijn hospes of kostbaas zou moeten af
dragen.
Dit mannetje zag er deerniswekkend uit.
De scheef getrokken klep zijner krap-geme
ten pet beschutte slechts ten deele en dan
nog zeer onvoldoende zijn Timpelig voor
hoofd en 'n stukje van zijn wang; het ove
rige deel van zijn gelaat moest het zelfs zon
der deze zonwering stellen en het wenschte
dit te demonstreeren door het zweet, dat er
in voltooid verleden tijd op gepareld had,
doch nu reeds tappelings ter neder drup
pelde, Wel wischte zijn ééne vrije hand af en
toe dit overtollige water met haastigen
zwaai zooveel mogelijk weg, maar voor
slechts een zeer korte wijle maakte dit het
mannetje iets minder deerniswekkend en
iets meer toonbaar, want in niet te stuiten
vaart drongen zich nieuwe druppels naar
kin, koon en kaken.
Het stoorde hem niet in zijn ambacht.
Zelfs op de oogenblikken, dat de vrije hand
wischte, gaf de andere hand strooibiljetten
rond aan een ieder die passeerde en van
wien hij met reden mocht veronderstellen,
dat de inhoud den begunstigde vermocht te
interesseeren. Kinderen onder de vier jaar
en blinden boven de negentig sloeg hij over,
maar verder had' een diepgaande studie hem
ongetwijfeld de zekerheid geschonken, dat
een elk bij zijne gratis verspreide mededee
ling baat zou hebben, want uitgezonderd
de gezegde gevallen, trachtte hij eiken voor
bijganger een strooibiljet inhandig te ma
ken. Het was zeer warm, men houde daar
rekening mede, en het mannetje mocht naar
huis, als zijn vooiTaad op was.
Er waren ondankbaren. Zij wierpen bijna
ongezien het geschonkene achteloos op de
straat en liepen dan door, om óók zoo spoe
dig mogelijk deze waarlijk zonnige straat te
ontvlieden. Er waren voorzichtigen. Zij aar
zelden even, alvorens het aangebodene te
aanvaarden; dam strekten zij 'n hand' uit,
namen aan, lazen, wiex*pen weg. Er waren de
ongeloovigen. Zij keken op het biljet, ver
scheurden het, liepen door. Er waren de
dienstweigeraars, die hardnekkig het pogen
van het mannetje weerstreefden en zonder
biljet door de straat wandelden. Er waren
de overgeslagenen, die een eind verder, zich
onvei'wachts bukten, het biljet een moment
bezagen, dan er zich weer zoo spoedig mo
gelijk van ontdeden.
Maar er was ook éen opstandige.
Het was een dikke, groote, pootige heer,
die al dadelijk met zijn puntige snor een
uitzonderlijke en niet gemakkelijken indruk
maakte en die slechts na herhaald aandrin
gen van het mannetje tot het accepteeren
van het biljet had willen besluiten. Een
maal zoover, had het mannetje vaar hem
plezier, althans zoo leek het aanvankelijk,
want de heer bleef in al zijn grootte en log
heid op hoogstens veertig passen afstand
van het mam-netje en dus nog in de volle
warmte staan, enkel en alleen, om van den
inhoud des biljets nauwkeurig nota te ne
men. Hij zette er 'n bril voor op, hetgeen
aan zijn gelaat nog iets markanters gaf,
want de brilleglazen waren in vierkante
glazenhouders gevat, 'tgeen hem gelijkenis
verleende met een bulldog in ruste.
Niettemin, hij las. Hij las goed en met
volle aandacht en het scheen zelfs, dat hij
elk woord van het biljet proefde, alvorens
tot het volgende woord over te gaam. .Nog
niemand, zéér waarschijnlijk nog niemand
had op zulk een -intense- wij ze- het gele,
bedrukte papier beschouwd; •maar ook nóg s
niemand was op de gedachte gekomen te
doen, wat de groote heer nu deed; terug te
keerem en het mannetje rekenschap te vra
gen. Elij posteerde zich, nog altijd even
gi'oot en breed en angstwekkend, vlak tegen
over het ventj e en toen eerst zeide hij
Ik ben het niet met u eens. Heelemaa-1
niet.
Hij zei nog veel meer. Hij hield niet op. Al
lengs verloor hij zijn kalmte en als eem
overrompelende stortvloed goten zijn woor
den uit over het toch al reeds natte man
netje, dat van verbazing geen wederwoord
vond, noch zocht. Het keek maar, het man
netje, als naar een toren omhoog en het zag
niets anders dan den woedenden reus, die
voortging te betoogen over oneerlijke con
currentie, onmogelijke prijzen, marktbeder-
ving en unfaire trucs, waartoe, naar het
scheen, het uitdeelen van dit gele biljet
door hem gerekend werd. Zijn concurrentie-
nijd liet hem zelfs zoover gaan, dat hij drei
gend nog een stap nader trad met blijkbaar
geen andere bedoeling, dan hem onder zijrn
reuzevoeten te verpletteren, maar voor het
zoo-ver was, nam zijn beslist onvol waard!;
tegenstander de vlucht, tot nu toe
hem versmaad. Eerst na het afleggen v;
zekerlijk veertig el waagde hij het om
zien, waarbij tot zijn verrukking bleek,
de reus vermoedelijk tóch door de warmi
verslagen, óók de vlucht had genomen,
mannetje herademde, het nam zijn pet
en wreef zich daarmee zijn gansche gelaa
Nogmaals keek hij om. Hij knikte. De ret
was weg verslagen door de wai'mte, we',
ke aan dezen David ter beschikking wes
gesteld om den Goliath te ovex-winnen. lis
mannetje ging voort in die zomersche stras,
strooibiljetten rond te doelen, totdat hij
geen meer in zijn bezit had, Toen slaakte hj
opnieuw een zucht, bukte zich, nam érf
biljet van den grond en ving aan, langzaarJ
naar huis kuierend, eens te lezen, wat er nj
toch v/el op die gele biljetten met groote le|
ters gedrukt stond.
TON RUYGROK,
DE
ZIEKTEGEVALLEN
ERICA.
TE
LEVENSGEVAAR BIJ ALLE PATIëNTEN
GEWEKEN.
Donderdag had een redacteur van de Te
een kort onderhoud met dr. Stukje, die meat
deelde, dat de algemeene toestand aanmerk
lijk is verbeterd. Alle patiënten maken goede
vooruitgang. Levensgevaar is bij alle zieke
geweken, hoewel er nog steeds enkele zwa:
zieken zijn. Ook is het gevaar voor uitbre
ding voorkomen, daar thans niet meer va
de worst wordt genuttigd. Omtrent den ui;
slag van het onderzoek is nog niets beken
Na afloop van ongeveer tien dagen zal nc
bloedonderzoek van patiënten plaats hebbe;
Het lijkje van het slachtoffer is vrijgegevc:
VOORSTEL TOT ONTBINDING VAN
STAD EN LANDE.
De heeren R. W. Brouwer te Hïlversus
en J. Krijnen te Bussum, bestuursleden via
Stad en Lande van Gooiland, hebben t;
dat- bestuur een motie ingediend, om stap;
pen te doen, teneinde tot ontbinding de
vereeniging te geraken.
AL
Van liedjeszanger tot acteui
Al Jolson gaat verandering in zijn film!
spel aanbrengen. Het was om zoo te zeggci
de eerste sprekende film, waarin hij or
trad met zijn liedjes. Hij speelde hierin uit
zijn zwart genïaakt gezicht en zijn kunslj
matig-breeden mond,en. zong sentimenten
Mammy .songs. Wi-e herinnert zich niet zij':'
-Sonny Boy uit de wee-sentimenteele fik
The singing Fool?
Zijn films noemen wij de Jazz-singer ei
Say it with Soongs erbij kwamen pa
slot altijd op hetzelfde thema tex-echt: Wreej
gescheurd van de zijnen, zingt hij
Zijn rollen bestonden voor het grootsij
deel in zingen. Maar het is zoo moeilijk te{
kens wat anders te vinden op dat- gebied. E
daarom heeft hij besloten te veranderen va;
genre. Hij wil toonen dat hij niet alleen ee:
liedjeszanger is, aldus de News Chronic!?
maar ook acteur.
En de mogelijkheid om zijn artistieke gave:
te toonen ziet hij in „The green Pastures';
Hjj is bereid zijn eigen geld aan deze fiiï
te wagen om te laten zien, dat hij werkeliji
die gaven heeft.
Maar niets is zoo moeilijk vor een film
acteur, die een reputatie op een zeker gebie;
heeft verkregen, om dat gebied te verlate1
voor een ander. Want behalve dat gebie:-
verlaat hij ook zijn reputatie, die daaraa:
vastzit en hij moet zich dus weer een nieuwe:
naam verwerven
FEUILLETON.
(Naar het Engelsch door J. v. d. SLUYS).
Nadruk verboden.
HOOFDSTUK Hl.
„Wee den wolf, die in een kwaad
gerucht staat".
Toen de eigenaar van de „Midnight Sun",
den hoofdredacteur verzocht een medewer
ker naar Bruntlea te zenden, om de aan
trekkelijkheden van de voorstad in het blad
op te sommen, had hij weinig kunnen ver
moeden, waarop het verlangde artikel ten
slotte rsou uitdraaien en evenmin kon hij
toen weten, dat hij zich de moeite' en de
kosten had kunnen besparen een specialen
reporter naar het oord zijner grond-specu-
latieën te laten komen! Want den volgen
den dag wemelde het in Bruntlea van ver
slaggevers, bereid om zonder eenige extra
belooning het plaatsje in hellen gloed der
openbaarheid te zetten. Was op den avond
van den moord Barrington Wain de eenige
dienaar van de Koningin der Aarde in de
kleine voorstad, den volgenden dag bevonden
zich er minstens vijftig van zijn colléga's.
Een week later was de naam Brunlea be
kend tot in de verste uithoeken van het
Vereenigd Koninkrijk, maar Wain zette al
dien tijd geen pen of potlood op het papier.
Natuurlijk was hij er als rechtgeaard
journalist tuk op om een fel-gekleurd ver
slag te schrijven, van wat hij als ooggetuige
had meegemaakt een buitenkans die een
reporter niet- eiken dag overkomt- maar
jLn de eerste plaats ging bót niet aan, de ver
denking tegen Pickering te vermeerderen
door een sensationeel relaas van de misdaad
in zijn eigen blad en ten tweede was Wain
nadat hij Pickering's verdediging' had
gehoord niet zoo rotsvast overtuigd, dat
de geldschieter zoo schuldig was, als het
in het eex'ste oogenblik had geschenen. Dat
inspecteur Quill de verklaringen van den
verdachte van A tot Z. als leugen had be
schouwd, moest deze politieambtenaar zelf
weten, overwoog Wain.
Pickering had het volgende verteld, toen
de inspecteur hem het eerste verhoor had
afgenomen.
„Sir Giles Dove wilde Tanbuck Hall van
mij koopen als familieresidentie. Een jaar
geleden bood hij mij een goeden prijs, maar
om redenen, die ik mij niet geroepen voel
mee te deelen, wenschte ik het landgoed
niet te verkoopen. Toen ik weigerde, werd
Sir Giles een man, die iets waar hij zijn
zinnen opgezet 'had, niet spoedig opgaf
hoe langer hoe beluster om liet buit-en te be
zitten. Een maand of elf geleden, bestookte
hij mij letterlijk met voorstellen, maar ik
bleef bij mijn weigering en toen 'hij tenslotte
inzag dab hij niet kon krijgen, wat hij zoo
vurig begeerde, werd hij mijn doodsvijand
en verspreidde allerlei schandelijke laster
praatjes over mij".
„Wat waren dat voor praatjes?", had in
specteur Quill gevraagd.
„Iedei-een in Brunlea kan u dat vertellen",
was Pickering's antwoord geweest. ..Maar hoe
dan ook. ik nam geen notitie van die gemeene
kwaadsprekerij. De vorige week kreeg ik on-
vemvacht een brief van Sir Giles waarin hij
mij verzocht hem Vrijdagavond om zeven uur
op Tanbuck Hall te willen ontvangen, daar
hij mij iets bijzonders had mee te deelen. Ik
ontving hem, in de hoop dat ik gelegenheid
zou krijgen hem te vragen met zijn laster
praat op te houden. Bij het ondei-houd dat
wij hadden, beweerde hij dat hij iets omtrent
mijn verleden wist, waarvan ik waarschijn
lijk liever niet wilde, dat het bekend w-er-d en
hij dreigde, dat als ik niet bereid was hem
Tanbuck te verkoopen voor den prijs die
hij bood, hij mij den grond onder -de voeten
zóó heet zou maken, dat ik gedwongen zou
zijn Bruntlea te verlaten".
Het had Wains aandacht getrokken, dat
Pickering het stilzwijgen bewaarde omtrent
hetgeen de vermoorde van hem wist en
zich strikt bepaalde tot het eigenlijke punt
in kwestie: het bewijs van zijn onschuld. Hij
verklaarde dat Sir Giles even na achten was
weggegaan en gezworen had dat hij hem
te gronde zou richten. De geldschieter had
daarop de openslaande deuren, waardoor
zijn bezoeker naar buiten was gegaan om
langs het terras de oprijlaan te bereiken, ge
sloten. Hij had het licht in den salon, waar
hij Sir Giles te -woord had gestaan, laten
branden en was naar zijn studeerkamer ge
gaan, die aan de achterzijde van het huis
lag.
„Daar bleef ik op z'n minst een half uur",
had Pickering zijn verhaal voortgezet, „en
toen werd ik plotseling opgeschrikt door
een schot, dat, naar het mij toescheen, uit
den salon kwam. Ik rende erheen, maar de
kamer was leeg en de opslaande deuren waren
nog steeds dicht. Terwijl ik naar den salon
liep, had Ik nog twee schoten gehoord. Ik ging
naar de openslaande deur, opende die om te
zien wat dat schieten toch te beteekenen had
envond Giles, die bewegingloos op
het terras lag. Naast 'hem lag een revolver
ik raapte het wapen werktuigelijk op en
herkende het ls het mijne. Ik ovrtuigde
mij, dat Sir Giles dood was, en terwijl Ik de
revolver in mijn hand hield, pijnigde ik mijn
hersens af met de vraag, wie het ding toch
gebruikt kon hebben. Toen hoorde ik stem
men, ik riep om hulp en meneer Wain kwam
met Dawkins de treden van het terras op.
Dat is alles wat ik te zeggen heb".
En aan deze verklaring hield Pickering
vast, hoe inspecteur Quill lxexn ook met vra
gen het vuur aan de schenen legde. Telkens
weer betuigde hij, dat -hij onschuldig was
en niet wist wie zijn vijand ver-moord had.
Quill liet zich echter niet overtuigen en nam
hem mee naar het politiebureau. Pickering
bracht den nacht door in een cel en
de Hall werd door vier agenten bewaakt, die
moesten zorgen dat de huishoudster, noch
een van de beide dienstboden, het huis ver
lieten.
Nadat Wain uitgelegd had hoe het kwam
dat hij in gezelschap van Dawkins was ge
weest en zijn naam -en adres had opgege
ven, werd hem toegestaan, naar het „Princess
Hotel" terug te keeren.
Toen hij weer op zijn kamer was, over
dacht de journalist langen tijd de bijzonder
heden van het raadselachtige geval; uit de
alleenspraak, die Sir Giles in de oprijlaan
had gehouden, -had Wain absoluut niet den
indruk -gekregen dat Pickering hem naar het
leven stond, al had hij toespelingen op diens
verleden gemaakt. Maar dat was waarschijn
lijk zoo maar bij manier van spx-eken ge
weest, want als Sir Giles werkelijk bevreesd
was, dat Pickering in zijn drift gevaarlijk
voor hem zou kunnen worden, dan zou hij
toch niet naar de Hall zijn teruggekeerd.
Tenzij Sir Giles zijn vijand bij zijn terug
komst zoo had getart, dat deze in blinde
woede naar een vuurwapen had gegrepen.
Maar in dat geval zou de geldschieter, wien
het aan scherpzinnigheid niet ontbrak de
i-evolver, waarmee hij een moord had gepleegd
niet in de hand hebben gehouden, om er
mee betrapt te worden! Tusschen het oogen
blik, dat hij de stemmen van Wain en
Dawkins had gehoord en het moment, dat-
zij uit den mist waren komen opduiken, had
hij ruimschoots tijd gehad om het wapen,
-dat zoo'n sterke aanwijzing tegen hem ople
verde, weg te werpen.
Daar kwam nog iets bij. Als Pickering
schuldig was, zou hij zichzelf niet den strop i
om den hals hebben gedaan door te ver
tellen, dat hij alleen een sleutel van de -heli-
ken had. En ten slotte: de geldschieter hac
zich het stilzwijgen van Sir Giles omtrer,
zijn verleden kunnen verzekeren door ben
Tanbuck 1-Iall te verkoopen, een transact;-
waaraan hij nog een aar-digen duit zou heb
ben verdiend. Was het nu aannemelijk, ds
hij xnpiaats van deze voor de hand liggend
en ongevaarlijke oplossing te kiezen, Sir Gile
den mond had gesnoerd door hem te doode:
en zoo te riskeeren als moordenaar te worde:
•gestraft? Want die kans liep hij toch, wan
neer iemand, die algemeen als zijn vijar.
bekend stond, doodgeschoten werd gevonde
op den drempel van zijn woning. Dat wil zeg
gen, als Tanbuck Hall inderdaad Pickering'
woning mocht worden gen-oemd, hetgeen Wals
ernstig betwijfelde. Hij had den indruk da;
de geldschieter de Hall als een soort „audië^
tie paleis" om het maar zoo te. no-emeij
gebruikte, er iedere week een paar dageQ
vertoefde om den schijn op te houden, maai.
er eigenlijk niet woonde.
Maai' al mocht Wain dan ook aan d*
schuld van Pickering twijfelen, de nuchter
feiten spraken wel zeer tegen den -geldschle
ter. Hij was met een revolver in de har,.
aangeti-offen, gebogen over het lijk van dc:
man, die als zijn vijand bekend stond. Ei
waren drie schoten gehoord en drie kamer]
van de revolver waren ledig. Verder hac
Pickering zelf erkend, dat de verslagene ie'4
geweten had, dat hem -bij zijn medeburgert
in een nog ongunstiger daglicht zou kunner^
stellen en gedreigd had dit openbaar
maken. Neen, Wain moest zichzelf beker-!
nen, dat alles tegen den verdachte schees
te pleiten. Het eenige wat hij kon doen, oir
zijn vaag vermoeden van 's mans onschuic-
want- vaag was het bevestigd te krij
gen, oordeelde de journalist, was om
trachten zooveel mogelijk omtrent het ver-j
leden van den geldschieter gewaar te wore
den.
(Wordt vervolgd.), I
