BINNENLAND
Het
k Hall
HET SLAGEN
Raadsel van Tanbucl
HAARLEM'S DACBLAD WOENSDAC 22 JULI 1931
GRUWELIJKE KATTENSLACH-
TINGEN IN DUITSCHLAND.
Slechts drie Staten verboden ze
PROTESTEN GEVRAAGD.
(Naar
SLUYS).
16)
„Als Sir Giles publiek gemaakt 'had, wat
hij wist, dan zou ik de beschuldiging rustig
gedragen hebben
„Omdat, u wist, dat die beschuldiging waar
heid bevatte!0"
„Omdat ik wist, dat ik onschuldig was!",
verbeterde Pickering onbewogen.
„Dus het is dan tóch een misdaad!", riep
de rechter triomfantelijk
„Neen. Het betreft een familie-aangelegen
heid. die ik niet aan de openbaarheid wensch-
te prijsgegeven te zien, om redenen, die ik
weiger te noemen".
Ziend dat hij op dit punt net verder kwam.
verdiepte de rechter zich nog maar eens in
de kwestie van de poort.
„U zegt. dat u alleen een sleutel van de
poort hebt".
„Van den hoofdingang, (zoowel van het
groote, als van het kleine hek. Maar aan
de achterzijde van het huis is ook nog een
kleine poort; daarvan heeft juffrouw Jorvin
den sleutel. Door die kleine poort gaat het
personeel in- en uit en de leveranciers geven
er hun waren af".
„We hebben het niet over de achterpoort",
zei de vechter norsch.
„Toch Is het niet onmogelijk dat de per
soon, die het venster stuksloeg en mijn re
volver wegnam om Sir. Giles er mee neer te
OOK MALAISE IN ONZE MIJNEN
Overproductie en ontslag
FRANKRIJK MAAKT DE ZAAK NIET
BETER.
schieten, door die achterpoort is binnenge
komen!"
„Dat is een leugen!", klonk opeens de
schrille stem van juffrouw Jorvin. „De ach
terpoort was gesloten zcodra het donker
begon te worden en ik had den sleutel in
mijn zak".
De rechter liep de huishoudster tot de
orde en wendde zich weer tot Pickering.
Wat bedoelt u er eigenlijk mee, als u zegt
dat die onbekende persoon, wiens bestaan u
ons schijnt 'te willen suggereeren, uw revol
ver wegnam? U had het daarnet ook al over
een valstrik!"
„Kunt u dat niet begrijpen? Iemand, die
zich toegang had verschaft tot 'het park
door den hoofdingang, want juffrouw Jorvin
verklaart dat de achterpoort gesloten was
en die bij het venster van den salon op den
loer heeft gestaan in den tijd, die verliep
tusschcn Sir Giles vertrek en zijn terug
komst. moet mijn revolver hebiben zien lig
gen. Door de ruit- stuk te slaan, kon de on
bekende de openslaande deur van binnen
openmaken. Dan was niets gemakkelijker
om het wapen te grijpen, zich te verschuilen
in de duisternis en op Sir Giles te schieten....
of wellicht op mij. Dat lijkt me nog aan
nemelijker, want de onbekende kon tenslotte
niet weten, dat Sir Giles terug zou komen.
En ik heb u al eenige malen gezegd, dat er
meerdere menscben zijn, die een gruwelijken
hekel aan mij hebben. Hij kan het venster
hebben stukgeslagen in de verwachting dat
ik op het geluld zou afkomen, om mij dan
van buiten af neer te schieten".
„De openslaande deur was gesloten, toen
u in den salon terug kwam, hebt u gezegd,
nietwaar? Dat klopt toch niet met uw theo
rie".
„Waarom niet? Zoo goed als hot mogelijk
is de kruk door de gebroken ruit te openen
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Roep J. Loftgering
Reinigen Verven Stoppen
Gr. Houtstr. 5a Tel. 10771
ARRESTANT NAAR BUITEN
GEKLOMMEN.
EEN WEINIG SECUUR POSTHUISJE.
Maandagmiddag is te 's-Gravenzande een
Maasdijker, die voor diefstal in het arrestan
tenlokaal was ingesloten, ontsnapt, meldt
het Vad. De arrestant was omstreeks half
twee opgesloten en was het eerste uur zeer
rustig. Hot arrestantenlokaal is ingedeeld in
een oud houten politiepostje, waarvan alle
wanden van hout zijn opgetrokken. Voor den
Maasdijker was het dan ook slechts een
klein kunstje, om via het houten dak, dat
gemakkelijk te vernielen was, naar de vrij
heid te klauteren.
Toen een dienstdoende agent tegen 4 uur
naar den arrestant kwam kijken, consta-
terede hij tot zijn schrik, dat de vogel ge
vlogen was. Onmiddellijk heeft men de om
geving afgezocht, doch 's avonds had men
den vluggen arrestant nog niet geknipt.
LANDARREÏDERSSTAKING IN DRENTE.
In Drente is, naar Het Volk meldt, een
landarbeidersstaking uitgebroken om een in
te voeren loonsverlaging. Het aantal stakers
in verschillende dorpen wordt geschat op
500.
Mr. A. IV. F. IDENBURG 70 JAAR.
Naar het Hbld. meldt, wordt de minister
van Staat, Staatsraad Mr. A. W. F. Idenburg
23 dezer 70 jaar.
UIT DE PERS.
DE NOOD VAN ONZE
TREILVISSCHERIJ.
„De veronderstelling, dat de minder inten
sieve bevissching van de Noordzee gedurende
de oorlogsjaren een gunstigen invloed zou
hebben op haar vischrijkheid ten aanzien
van de vischsoortèn, welke in het bijzonder
voorkomen in de gebieden, die druk bevïscht
plachten te worden, doch in dezen tijd dooi
de visschers der oorlogsvoeren den landen
weinig bezocht werden, zooals schelviscli en
kabeljauw, noemde ik toen zeker niet ge
waagd", schrijft de heer P. E. van Renesse
in het tijdschrift voor economische geogra
phic. Wij ontleenen aan zijn artikel verder:.
„De feiten hebben geleerd, dat ik goed heb
gezien. Volgens de IJmuidendsche statistiek
vingen onze stoomtreilers gemiddeld per reis
dag in de Noordzee in de jaren 1910, 1911
en 1912 respectievelijk 224,3, 195.6 en 159.6
K.G. sehelvisch en 106.1, 125.4 en 166.4 K.G.
kabeljauw, in de oorlogsjaren 1915 en 1916
respectievelijk 892.7 en 1071.3 K.G. sehelvisch
en 309.1 en .292.2 K.G. kabeljauw en in de
jaren 1919 en 1920 respectievelijk 1527.1 en
1023 K.G. sehelvisch en 265.3 en 239.7 K.G.
kabeljauw. Deze buitengewone toeneming dér
vangsten kan niet uit het voorkomen van
bijzonder gunstige teeltjaren voor -deze visch
soorten worden verklaard en moet dus ver
band houden met de indertijd genoemde om
standigheid.
De gunstige invloed op de scholvangsten
llllllllllllllllllllllllIilIM
van de Croote Internationale
Ontwapeningsconferentie
is ook afhankeliijk van uw
HANDTEEKENING
onder het Petitionnement voor
Internationale Ontwapening op
de 1e pagina van het Ie blad.
kon zij op die manier ook weer gesloten
worden.
„Hm. Een andere vraag: U hoorde het
breken van het glas?"
„Neen, ik heb u al gezegd dat -dit aan
de achterzijde van het huis, waar mijn stu
deerkamer ligt, niet hoorbaar was".
„Dus het plan van den onbekende, die u
volgens uw theorie, wilde neerschieten, leed
schipbreuk", klonk het op ongeloovigen toon.
Pickering knikte.
„Inderdaad. En daarom schoot die onbe
kende op Sir Gilles, toen deze uit de duister
nis te voorschijn kwam; hij kon hem bij
het licht, dat uit de kamer naar buiten
viel, gemakkelijk herkend hebben. Dat was
om zoo te zeggen, een buitenkansje. Want nu
kon hij zich op een nog geraffineerder ma
nier op mij wreken, dan hij aanvankelijk
.van plan wa.s. Iedereen wist dat Sir Giles
en ik op gespannen voet stonden, dus wat
zou meer voor de hand liggen dan dat ik
van den moord verdacht werd, als hij dood
geschoten gevonden werd op den drempel van
mijn huis, met mijn revolver naast zich. En
nietwaar", eindigde Pickering, zoo is het uit
gekomen ook".
De rechter haalde de schouders op.
Een vernuftige theorie, dat moet ik toe
geven, maar erg waarschijnlijk lijkt ze mij
niet".
Daarop trok hij zich terug en kwam tien
minuten later terug om zijn beslissing mede
te deelen. Illj verleende rechtsingang tegen
Morgan Pickering en verkees hem naar de
openbare terechtzitting, als verdacht van
moord op Sir Giles.
HOOFDSTUK VII.
Morgan Pickering.
Nadat de zaak van den geldschieter naar
de terechtzitting was verwezen, luwde de
toonde zich voornamelijk in Het grootere
aandeel, dat de schol van grootere afmetin
gen in de eerste jaren na den oorlog in de
vangsten had. De gemiddelde vangst per
reis dag van onze stoomtreilers in de Noord
zee nam nl. toe voor de groote schol van resp.
5.1; 6.1 en 7.2 K,G. in de jaren 1910, 1911 en
1912 tot respectievelijk 19.3; 11.8 en 11.2 K.G.
in de jaren 1919, 1920 en 1921; voor de mid
delschol van respectievelijk 6.1, 7.3 en 8 K.G.
in de jaren 1910, 1911 en 1912 tot resp. 28.5
13.9 en 13 K.G. in 1919, 1920 en 1921. Het spa
ren van de jonge schol tengevolge van de
maritieme maatregelen der oorlogvoerenden
had blijkbaar tot resultaat gehad, dat een
deel daarvan gelegenheid had gekregen een
grooteren wasdom te bereiken alvorens aan
de visschers ten prooi te vallen.
Aan deze omstandigheden was het te dan
ken. dat onze stoomtreilers tijdens en eeni-
gen tijd na den oorlog overvloedige vangsten
thuis brachten.
Die gouden tijd duurde helaas niet lang;
weldra deden zich de nadeelige gevolgen van
de intensieve visscherij voor den vischstand
in de Noordzee, waarover reeds vóór den
oorlog geklaagd was. opnieuw in toenemende
mate gevoelen. Reeds in 1922 begonnen die
gevolgen duidelijk merkbaar te worden aan
de vangsten,. Bedroeg nl. de gemiddelde
vangst per reisdag in de Noordzee van onze
stoomtreilers blijkens de officieele statistiek
in 1920 nog 1854 K.G. en in 1921 1238 K.G.;
in 1922 was zij verminderd tot 968 K.G., in
1923 tot 763 K.G. en in 1924 tot 741 K.G. Zij
was in beide laatste jaren zelfs belangrijk
kleiner dan in 1910, 1911 en 1912, toen zij
resp. 875,5, 862,1 en 906,8 K.G. bedroeg.
Door de toepassing van meer doeltreffende
vischmethoden wist men het vangstgemiddel
de weer op te voeren tot 858 K.G, in 1926 en
877 in 1927, doch toen volgde een nieuwe in
zinking van 855 K.G. in 1928 en 807 K.G. in
1929.
Het jaar 1923 jvas zeer gunstig voor de
voortplanting van de sehelvisch in de Noord
zee; er ontstond toen een talrijke nieuwe ge
neratie, welke voorspoedig opgroeide. Dien
tengevolge vingen onze stoomtreilers in 1925
en 1926 overvloedig kleine sehelvisch.
De voortdurende achteruitgang zoowel van
de vangst van schol en in het bijzonder van
grootere schol, als van die van sehelvisch van
grootere afmetingen is noodlottig voor onze
treilvisscherij. Een tijdlang is dit niet zoozeer
aan den dag getreden, omdat tegenover dien
achteruitgang een buitengewone toeneming
van de tongvangsten stond en deze, daar de
tong tot de duurste zeevischsoorten behoort,
een bijzonder gunstigen invloed op de finan-
cieele uitkomsten van het bedrijf uitoefende.
Er kwam evenwel in het begin van 1930 plot
seling een einde aan de vangst van tong,
naar men meent, doordat de buitengewone
strenge koude in het laatst van den winter
19281929 een groote sterfte onder de tong
veroorzaakte.
Nu behooren de schol en Vooral de tong tot
de Vischsoortèn, waarvoor men flinke prijzen
pleegt te besteden. De kleine sehelvisch daar
entegen behoort tot de goedkoope vischsoor
tèn; in 1929 bracht de kleine treilschelviseh
uit de Noordzee niet meer dan 0.18 per
K.G. op en verleden jaar nog aanmerkelijk
minder, nl. 0.14 per K.G, Het is dan ook
geen wonder dat de gemiddelde besomming
door onze stoomtreilers met de visscherij in
de Noordzee verkregen, niettegenstaande de
groote vangst daalde van f 285 in 1929 tot
1' 259 in 1930.
De reeders hebben vooreerst gepoogd, de
techniek van het visschen te verbeteren op
dat men naar verhouding van de exploitatie
kosten een grootere vangst zou verkrijgen.
Een zeer ruime toepassing heeft in de laat
ste jaren het zoogenaamde Vignenon-Dahl-
net gevonden, zoo geheeten naar de uitvin
ders Dit net vischt uiterst scherp en wordt
daarom te IJmuiden in de wandeling zeer
karakteristiek wel „de stofzuiger" genoemd.
Het groote bezwaar van het nieuwe net is
nl. dat het nog roekeloozer de jonge nog niet
en nauwelijks marktwaardige visch vangt,
dan het gewone treilnet en men behoeft zich
er niet over te verwonderen, dat sedert de in
voering van dat net de vischstand in de
Noordzee in versneld tempo is achteruitge
gaan.
Verder is bij de IJmuidensche reeders se
dert eenigen tijd een streven te bespeuren
om op de exploitatie-kosten te besparen, door
de stoomtreilers te vervangen door motor-
treilers, waarop minder machinepersoneel
noodig is
Maatregelen waardoor de treilvisscherij in
de Noordzee op den duur met meer succes
kan plaats vinden, zijn onmisbaar voor onze
visscherij. Waarin moeten nu die maatrege
len bestaan?
Het is duidelijk, dat de wortel van het
kwaad gezocht moet worden in den aard van
het gebezigde vischtuig. Het treilnet toch is
een vischtuig, waarmede men niet alleen
groote visschen vangt, maar alles, wat voor
de bek-opening komt, tot de kleinste visch-
jes toe. Men is nog altijd bezig een inrich-
ting, van het treilnet te bedenken, waardoor
men alleen visch boven zekere afmetingen
zou kunnen vangen, doch het vinden van
zulk een „saving-trawl", zooals men dat
noemt schijnt een soort steen der wijzen te
zijn".
Den internationale regeling van de treil
visscherij in de Noordzee is het eenige doel
treffende middel, om tot een bestrijding van
opwinding al spoedig en werd het weer
kalm in Brunbiea. Pickering vroeig om vrij
gelaten te worden op borgstelling, maar dit
verzoek werd afgewezen. Daarop liet hij
Pierce Minton bij zich komen, een Londen-
sche zakenvriend, met wien hij in vrij intieme
relatie stond en die beter dan iemand anders
van zijn zakelijke aangelegenheden op de
hoogte was. Hij gaf deze verschillende aan
wijzingen, zoodat hij zijn zelangen kon be
hartigen en de zaken gaande houden, zoo
lang hij in de gevangenis zat. Daarop had
hij een conferentie met zijn notaris en
maakte zijn testament, zoodat alles geregeld
zou zijn, als hij ter dood mocht worden ver
oordeeld. Tenslotte deed hij stappen om voor
een verdediger te zorgen en verder wachtte
hij rustig en gelaten af. Veel anders zat er
niet voor hem op.
Het verhoor door den politierechter, dat
in den breede in de Londensc.he bladen
vermeld was, versterkte het publiek in de
overtuiging, dat Morgan Pickering schuldig
was en zijn verdediging werd beschouwd als
een sluwe, maar doorzichtige poging, om
zich uit de hachelijke situatie te redden. De
algemeene opvatting was dat Pickering, na
dat hij het breken van het glas had gehoord
dat hij dat niet gehoord zou hebben, be
schouwde men eenvoudig als een leugen
naar den salon was gegaan, de revolver had
gegrepen en gevuurd op den baronet, die
teruggekomen was om hem opnieuw te be
dreigen. Iedere sympathie was aan de zijde
van den vermoorde en diens familie.
Wain stond absoluut alleen dn zijn geloof
aan Pickering's onschuld en daar er niemand
was, die zijn opinie deelde, vond hij het wijzer
om over zijn gevoelens het stilzwijgen te be
waren. De hoofdredacteur van de „Midnight-
Sun", van oordeel dat de moord voldoende de
aandacht op Bruntlea had gevestigd, riep den
het kwaad der overbevissching ie geraken.
Een internationaal verbod van aanvoer
van visch beneden een zekere maat is prak
tisch het best uitvoerbaar en zal dus ver
moedelijk den meest aanbevelingswaardigen
grondslag voor een internationale regeling
vormen, althans voor die vischsoortèn, zooals
de schol, welke in hun eerste levensj aren zich
bij voorkeur op andere vischgronden plegen
op te houden, dan op lateren leeftijd. Men
zou dan kunnen terugkeeren tot het indertijd
geopperde denkbeeld, om de minimum-maat
der visch, welke aangevoerd zou mogen wor
den. althans gedurende een deel van het jaar
zoo hoog te stellen, dat op de plaatsen, waar
de jonge visch zich voornamelijk ophoudt,
gedurende dien tijd niet gevischt zou worden.
„Te Het Loo
In de „Nieuwe Rotterdamsche Courant*
wordt bezwaar gemaakt tegen het onder
schrift „gegeven te I-Iet Loo", in plaats van
„ten paleize Het Loo", dat den laatsten tijd
voorgekomen is onder wetten, afgedrukt in
het Indisch Staatsblad, die blijkbaar tele
grafisch of telefonisch overgebracht waren.
Het blad merkt hierover op:
„Voor 1929 telden wij veertien, voor de
eerste helft van 1931 telden wij reeds vier
en twintig zulke gevallen; in 1930 deed zich,
door omstandigheden, geen op Het Loo ge-
teekende spoedwet voor.
Wij zeggen geen woord van de onregel
matigheid, dat een bekrachtigde wet in de
overzeesche gewesten wordt uitgegeven in
anderen vorm. dan waarin zij geteekend is
door Hare Majesteit; dient niet het depar
tement te zorgen, dat de juiste tekst ter be
schikking staat van de Indische Regeering?
Maar bij den gruwel tegen de Nederlandsche
taal plengen wij een ongeveinsden traan;'
zijn „te Den Haag", „te Den Bosch", „te
Den Helder", „te Den Brielle" niet al erg
genoeg? En wij vinden de begane onacht
zaamheid te boozer, omdat Indische gebrui
kers van het Staatsblad wel moeten denken
dat waarlijk de Koningin Haar handteeke-
ning plaatst onder zulk een verknoeiing
van het Nederlandsch".
(Reeds in een deel van een vorige
oplaag opgenomen)
KON. LETTERL. VEREEN.
„J. J. CREMER".
DE TOONEELWEDSTRIJD.
Aan den Nationalen Tooneel wedstrijd ter
herdenking van het 50-jarig bestaan der
Kon. Letterl. Vereen. „J. J. Cremer" zullen
de volgende vereenigingen. op de vermelde
data deelnemen:
13 October 1931; Vereeniging „Vrije Werk
kring", Amsterdam met „Een Lord of een
Lady", comédie in drie bedrijven door James
Forster.
17 November 1931: Koninklijke Rederij
kerskamer „Zwolle", aldaar met „Het dub
bele leven", tooneelspel in 4 bedrijven door
Willem Schürmann.
19 Januarn 1932: Koninklijke Rederijkers
kamer „Jan van Beers" Utrecht met „Niua",
tooneelspel in vier bedrijven door Arthur
W. Pinero.
2 Februari 1932: Rederijkerskamer „Inter
Amicos", Dordrecht met „De Andere", fan
tastisch spel in vier bedrijven door Paul Lin-
dam
8 Maart 1932: Koninklijke Vereeniging
„Litteris Sacrum", Leiden, met „Nora", too
neelspel in drie bedrijven door Hendrik Ib
sen.
De jury bestaat uit: mevrouw Julia Cuy-
pers, tooneelspeelster, J. B. Schuil, letter
kundige en tooneelverslaggever; C. C. M. van
Hees, oud-tooneelspeler en directeiu- van
den Stadsschouwburg; G, Blok, tooneelver
slaggever;. H. Bakker, tooneelschrijver en
artistiek leider van „J. J. Cremer",'
en A. Schinkel, me de-regisseur van „J. J.
Cremer als plaatsvervangend lid.
PROPAGANDA VOOR NED. FABRIKAAT.
Door bemiddeling van de Haarlemsche
Handelsvereniging, zijn, naar men ons
mededeelt, drie propagamdabiljetten ver
krijgbaar, waarop aanbevolen wordt het bij
voorkeur koopen van artikelen van Neder
landsch Fabrikaat.
Het is de bedoeling, dat winkeliers deze
biljetten een plaats in hun etalages geven.
POSTDUIVEN.
„DE ZWALUW".
Bovengenoemde vereeniging hield een
wedvlucht van Limoges, afstand 768 K.M.. De
1 prijzen werden als volgt behaald: M. Riebeek
1 2 3. H. Everts 4.
Wedvlucht van Angoulème (817 K.M.)C.
Wilkes 1, H. C. Hartman Jr. 2, H. Bewarder 3
6 7. M. Riebeek 4 5.
Uitslag der wedvlucht van Roozendaal (95
K.M.) H. Bewarder 1 3 5 14 18 24 Th. v. d.
Reep 2 4 6 10 15 22 23 25 26 27, H. Everts 7 9, J.
v. Heerden 8 17, M, Riebeek 11 13, L. M. v. d.
Goes 12. C. Wilkes, 16 W. Bakker 19 20 21.
reporter naar Londen terug, waar ander werk
hem wachtte en het zag er naar uit dat
Pickering wanneer Wain eenmaal vertrok
ken was zonder .een enkelen vriend zc*i
achterblijven, om hem bij te staan in zijn.
hopeloos-uitzienden strijd.
Vóór zijn vertrek bracht hij een 'bezoek
aan de gevangenis en kreeg toestemming tot
een gesprek onder vier oogen met den ver
dachte. Hij vond Morgan kalm en ondanks
alles hoopvol en de gevangene was niet zoo
verbaasd over zijn bezoek, als de journalist
gedacht had.
„Ik heb mijn brood op de wateren ge
worpen", zei Pickering, toen Wain de reden
van zijn komst had uiteengezet, „en het
komt na vele dagen tot mij terug in den
vorm van een vriendelijk hart".
„Ik begrijp niet wat u bedoelt", antwoord
de Wain lichtelijk verbaasd. „Ik ben mij niet
bewust, dat wij elkaar ooit ontmoet hebben
vóór ik u na den moord in den salon van
Tanbuck Hall zag. Trouwens, dat hebt u
zelf toch ook gezegd".
„Inderdaad u hebt gelijk", zei Pickering
langzaam en er was iets raadselachtigs in
zijn toon. Hij zette zich op het bed, terwijl
de 'bezoeker een stoel nam, die door een be
waarder was gebracht. „Maar ik zal u straks
wel uitleggen wat ik bedoel. Ik zou liever eerst
van u weten, waarom u zooveel belang in
mij stelt. Ik veronderstel niet, dat u Sir
Giles vermoord hebt en dat uw geweten nu
gaat knagen
Wain lachte, ,Dawkins kan mijn verhaal
bevestigen. Ik kom alleen omdat ik, nadat
ik alles, wat ik bij den politierechter ge
hoord heb. nog eens goed heb overdacht, tot
de conclusie ben gekomen, dat u onschuldig
bent".
(Wordt vervolgd.)
Hoe in verschillende landen van het Duit-
Sche Rijk de „roofdierscherpte" van
jachthonden beproefd wordt, heeft men
dezer dagen kunnen lezen in de pers, welke
gruwelijke bijzonderheden gaf van een te
Hamburg gehouden slachtpartij onder der
tig katten. Deze dieren waren door een ge
zelschap dames en heeren op een heide,
welke zij afzetten door er in een kring om
heen te gaan staan, uit kisten en zakken
losgelaten, waarna een aantal jachthonden
ieder lid van het gezelschap had een hond
bij zich tegen de katten werd opgehitst.
Het resultaat was, dat negen katten bin
nen enkele minuten door de honden ver
scheurd waren, van de overigen vonden er
twintig na lamgeren tijd een vr ceselij ken
dood. Eén kat wist door een kring van om
standers te ontsnappen; onmiddellijk wer
den daarop drie honden op het spoor van
•het van angst krankzinnig geworden dier
gebracht, dat tenslotte eveneens ingehaald
en verscheurd werd.
Deze „demonstratie' 'ging uit van de
„Norddeutschc Jagd- urfd Gebrauchshünde'
Vcrein".
Van een opzichzelf staand geval is hier
geen sprake, reeds jaren lang worden in ge
heel Dultschland dergelijke „Prüfungen des
Jagdhiindejahrgangs auf Raubzeugscharfe"
op touw gezet, met het gevolg, dat jaarlijks
tweeduizend katten op deze ellendige wijze
ter wille van „hoogere sportibelangen" wor
den opgeofferd. Alleen in Wiirttemberg, Ba
den en Pruisen bestaat sinds 1930 een ver
bod voor deze vertooningen, op grond dat zij
als dierenmishandeling moeten worden ge
kwalificeerd en deswege strafbaar zijn.
Bij de regeerigen der Duitsche landen,
welke het z.g. „katzenwürgen" nog niet
strafbaar hebben gesteld, is een op groote
schaal opgezette actie tegen deze afschuwe
lijke dierenmishandeling ondernomen door
de „Verein gegen Vivisektion und sonstige
Tierqualerei" (E.V.) Miïnchen, mit seinen
Abteilungen: „Miinchener Tierasyi", „Tier-
wach" Jugendbund) und „Bayerische
Katzenbund".
In een uitvoerige mededeeling stelt ge
noemde vereeniging in het licht, dat vele
deskundigen op jachtgebied van oordeel zijn
dat het ophitsen tegen katten voor dressuur
van jachthonden in geen geval noodzakelijk
is. Het is ook vroeger nooit geschied en eerst
in den laatsten tijd, als een sadistisch ge
noegen van een kleine reactionnaire kliek
opgekomen.
Voorts vestigt de vereeniging er de aan
dacht op, dat de dierenbescherming op het
oogenblik steeds meer kringen, zoowel in 'net
binnen- als het buitenland omvat, welke in
vele honderden vereenigingen met elkaar in
verbinding staan. De achter deze honderden
vereenigingen staande ongetelde duizenden
goedwillende vreemdelingen vermijden het
bezoek aan landen en landstreken, waar hun
beschavingsdrang niet geteld wordt. Nie
mand kan het zoodanigen personen kwalijk
nemen, indien zij hun geld niet naar stre
ken brengen willen, waarin hun zedelijk ge
voel gekwetst wordt en waar zij. als in het
geval waarvan sprake is, aan den aanblik
van afschuwelijkheden worden blootgesteld,
die niet kunnen worden verhinderd, omdat
de autoriteiten er geen verbod tegen hebben
uitgevaardigd.
Nederlandsche dierenvrienden, die met
het streven van genoemde vereeniging sym-
pathiseeren, wordt verzocht met dit Duit
sche protest schriftelijk adhaesie te betui
gen aan het adres van den heer Knoest, An-
tonie Duyckstraat 10 te Den Haag.
VROUW BRANDEND UIT HET RAAM
GESPRONGEN.
We Tel. meldt, dat op een hoek van den
uCaalheidersteenweg en de Schaesberger-
straat te Spekholzcrheldc een vrouw van 25
jaar brandend uit het venster van de boven
woning is gesprongen. De man, die beneden
was, wierp zich onmiddellijk op zijn vrouw
om het vuur te blusschen en brandde zijn
beide armen. Het gelukte hem echter het
vuur te dooven. Vreeselijk gewond werd de
vrouw haar woning binnen gedragen. Dr.
Michcls, dien men inmiddels gewaarschuwd
had, was spoedig ter plaatse en verbond de
vrouw en den man, waarna de vrouw in zorg-
wekkenden toestand naar het hospitaal te
Kerkrade werd vervoerd, De vrouw had in
een zwaarmoedige bui haar kleeren met pe
troleum begoten en daarna in brand gesto
ken. De toestand van het slachtoffer is zeer
ernstig. Men vreest voor liet behoud van
haar ie ven.
Volgens een bericht in het Limburgsch
Dagblad is de toestand van onze mijnen zeer
critiek. Oogenschijnlïjk is het hier in- verge
lijking met het buitenland zeer lang goed
gegaan, maar inwendig was het al mis.
Binnenkort zullen de mijndirecties met in
grijpende maatregelen voor den dag moeten
komen om den toestand het hoofd te bie
den. Deze maatregelen betreffen o.a.: ont
slag en „Feierschichten".
Intusschen zijn tengevolge van de malaise
in het bedrijf reeds 80 mijnwerkers ontsla
gen op Staatsmijn Maurits.
Het blad heeft een onderhoud gehad met
een der leidende figuren in ons mijnbedrijf,
die medeelde, dat de mijnen de laatste da
gen reeds waren overgegaan tot het opslaan
van steen kolen, waarvoor men geen afzet
gebied vinden kon. Men heeft nooit geloofd,
dat het slecht ging met de mijnen. Men be
riep zich op cijfers en jaarverslagen, en ver
gat daarbij, dat men met cijfers alles bewij
zen kan. De meer ingewijden wisten wel, dat
de toekomst onzer mijnindustrie als gevolg
van de algemeene malaise zeer somber was
en zelfs indien nu dit Fransche decreet er
niet tusschen gekomen was, hadden wij tot
productievermindering en ontslag van per
soneel bij alle mijnen moeten overgaan. Het
Fransche decreet heeft de vooruitzichten
nog slechter gemaakt. Men kan den toe
stand zonder meer kritiek noemen.
MEESTBEGUNSTIGINGSVERDRAG MET
ZWITSERLAND.
Het Handelsblad meldt, dat Zwitserland
het handelsverdrag met Nederland, hetwelk
op het beginsel der meestbegunstiging be
rust, heeft goedgekeurd.
VREDESACTIE CONTRA VRIJWILLIGE
LANDSTORM.
Op 31 Augustus zal te Apeldoorn door den
Bijzonderen Vrij willigen Landstorm een op
voering gegeven worden van het spel „Vlag
en Vaandel" lezen wij in het Volk.
In de week daarvoor zullen door den kring
Apeldoorn van de Nooit-Meer-Oorlog-Fede-
ratie 10.000 overdrukjes verspreid worden van
Charivarius' gedicht „Neen".
De afd. Apeldoorn van de A.M.V. zal 1000
waarschuwingskaarten aan bezoekers van
dit spel uitreiken.
DOOR VIER JONGENS GEREL.
Aan het Stille Strand te Scheveningen
heeft naar de N. R. Ct. meldt Maandag in
levensgevaar verkeerd een 21-jarige man, wo
nende te Rotterdam, die bij het baden te ver
in zee was gegaan. Hij werd met behulp van
een reddingsgordel gered door drie 15-jarige
jongens uit Den Haag en een jongeman uit
Rotterdam. De drenkeling was reeds half be
wusteloos, doch kon na te zijn bijgebracht,
huiswaarts gaan.
PHILIPS IN PROCES MET
MASTERS VOICE".
.HIS
OVER RADIO EN GRAMOPHOON IN
COMBINATIE.
De vertegenwoordigster in Nederland en
Ned.-Indië van „His Masters Voice" de N.V.
Dutch Gramophone Company heeft een
nieuw toestel in den handel gebracht, dat
een combinatie is van radio en gramophoon.
De N.V. Philips Radio zag hierin een in
breuk op drie van haar octrooien en vorder
de, naar het Volks meldt, in kort geding,
dat de president van de Haagsche recht
bank zou bevelen, dat op grond hiervan His
Masters Voice den handel in deze toestellen
in ons land zou stopzetten.
His Masters Voice voerde hiertegen aan,
dat zij haar rechten voor het in den handel
brengen van deze radio-gramofoontoestel-
len ontleende aan Telefunken, die daarvoor
een licentie had van dengene, van wien
Philips de betrekkelijke patenten had ge
kocht.
De px-esident der Haagsche rechtbank heeft
thans vonnis gewezen cn daarbij de door
Philips ingestelde vordering ontzegd,
Voor Philips was advocaat mr. B. M. Tel-
ders en voor His Masters Voice mr. A. Mout.
Een technische uiteenzetting'voor den rech
ter was nog gegeven door mr. Goldstein
van het advocatenkantoor Paeuwe, Mout en
Goldstein.
FEUILLETON.
liet Engelsch door J. v. cl.
Nadruk verboden.
