BINNENLAND
Het Raadsel van Tanbuck Hal!
HAARLEM'S DAGBLADDINSDAC 18 AUGUSTUS 1931
NEDERLANDSCH DESKUNDIGE
OVER DR. BENDIEN.
De methode van weinig
beteekenis geacht
BENDIEN GAAT ZELF VOOR IN CRITISCHE
BESCHOUWING.
In het Ned. Tijdschrift voor Geneeskunde
bespreekt prof. H. T. Deelman de brochure
van den heer S. G. T. Bendien: SpezifLsche
Veranderungen des Blutserums, ein Beitrag
zur serologischen Diagnose von Krebs und
Tuberkulose.
Hij schrijft:
Wanneer men mengsels maakt van een na-
trlum-vanadiumzout met azijnzuur, kan men
oplossingen verkrijgen van een wisselende
water stof ionenconcentratie. Schrijver maakt
20 van dergelijke oplossingen en plaatst ze
in een volgorde, zoodat van links naar rechts
de waterstof ionenconcentratie stijgt. Deze
stijging is echter niet regelmatig. Daarover
zoo aanstonds. Er wordt nu bij elk buisje ee"n
bepaalde hoeveelheid serum gedaan. In som
mige buisjes ontstaat een uitvlokking, in an
dere niet. Bij serum van gezonde menschen
begint de eerste uitvlokking in het 6e buisje.
Deze neemt toe in het volgende, wordt nog
grooter in het 8ste buisje, enz. De uitvlok
king vindt zijn maximum in het 14de buisje,
en daalt daarna snel. In het laatste buisje
ontstaat geen uitvlokking, evenmin dus als
in de eerste 5 buisjes. Sera van gezonde
menschen zouden tegenover Bendiens rea
gens steeds deze reactie vertoonen. Sera van
„bijzonder gezonde" menschen, dat zijn men
schen, die nooit ziek zijn geweest, zouden de
eerste uitvlokking kunnen vertoonen in het
7de buisje, ja, zelfs een enkele maal in het
8ste buisje!
De auteur heeft voorts vastgesteld, dat bij
zieke menschen een afwijking van dit gedrag
voorkomt. Hij heeft een groot aantal ziekten
hierop nagegaan. De afwijking met gezonde
sera komt in den regel hierop neer. dat de
uitvlokking in de reeks buisjes eerder ont
staat. Dat geldt met name voor tuberculose
en kanker. Uitvlokkingen reeds in het 1ste,
2de en 3de buisje zijn dan geen uitzonderin
gen. Schrijver meent verder te hebben vast
gesteld, dat bij een ziekte als tuberculose,
naarmate de ziekte ernstiger wordt en het
proces meer actief is, ook de uitvlokking eer
der zich voordoet en omgekeerd. Iets derge
lijks zou ook voor kanker gelden, ofschoon
het niet duidelijk is, wat met actieven en
niet-actieven kanker wordt bedoeld. Voorts
is door den schrijver met een methode van
fotografische spectroscopie gewerkt, waarbij
de firma C. Zeiss actieve medewerking ver
leende. De eerstgenoemde techniek schijnt
toch voornamelijk de basis van schrijvers
werk te zijn gewee'st.
Wanneer ik op deze wijze den reëelen in
houd van het aangeboden werk weergeef,
dan wil ik onmiddellijk daaraan vastknoo-
pen, dat het op mij den indruk maakt, dat
Bendien deze zaken met grooten ijver, nauw
gezetheid, groote kennis van literatuur en
vooral ook met critlsch inzicht heeft behan
deld en uitgewerkt. Het belangrijkste deel
van het werk betreft de onderzoekingen der
tuberculose en kanker, zooals trouwens reeds
In den titel vermeld staat. En het doet dan
ook niet anders dan aangenaam aan, dat de
schrijver zich over dit alles zeet voorzichtig
uitlaat.
Op verscheidene plaatsen in dit boelc komt
.schrijvers aarzeling duidelijk uit. Naar mijn
meening siert het den schrijver, die met be
perkt materiaal, met beperkte werkgelegen
heid, dit resultaat heeft kunnen bereiken.
Voor de toekomst geeft het werk van Ben
dien, zooals het nu voor ons ligt, weinig reeële
kansen. Uitvlokkingsreact-ies zijn er vele be
kend, Ik meen zelfs, dat er verschillende zijn,
die heel wat beter resultaat geven, omdat zij
meer specifiek voor kanker zijn dan de reac
tie van Bendien, die voor kanker alle speci-
fiteit mist, Dat kan echter voorloopig buiten
beschouwing blijven, De serologeh zullen ons
hier ter gelegener tijd moeten voorlichten.
Nemen wij dan nog kennis van de sugges
ties, die Bendien in zijn werk heeft neerge
legd. De voornaamste zijn de volgende:
le. Het zou mogelijk kunnen zijn, dat bij
candidaat-kankerpatiënten eerst een ver
schuiving der uitvlokkingsreactie naar
„rechts" ontstaat en dat de reactie wan
neer de ziekte eenmaal aanwezig is naar
links, dat wil zeggen in lagere buisjes dan
het 6de zich voordoet, Deze suggestie zal men
aanuitvoerigmateriaal moeten toetsen, Reëele
aanwijzingen, dat het zoo zal kunnen zijn,
ontbreken tot dusver. Het zal eentge jaren
duren voor wij er iets over kunnen zeggen.
Dat bij volkomen gezonde menschen de reac
tie op ouderen leeftijd reeds de neiging heeft
FEUILLETON.
(Naar het Engelsch door J. v. d. SLUYS).
Nadruk verboden.
39)
„Wilt u mij eens vertellen, Lady Dove",
vroeg Pickering opeens. „Hoeo de verhouding
tusschen u en die avonturierster is?"
„Noemt u haar zoo?"
„Ja, en met het volste recht. Na haar komst
bij u heb ik inlichtingen ever haar ingewon
nen; ze heeft meermalen geld bij mij ge
leend."
„Waarvoor in vredesnaam; ze heeft een
uitstekend salaris!"
„Morgan haalde de schouders op. „Een
vrouw als zij, heeft veel geld noodiig en als uw
gouvernante met vacantie is, hangt ze de
groote dame uit."
„Ze gaat op staanden voet mijn deur uit,"
viel Lady Dove woedend uit.
„Dat zou niet onverstandig zijn. Het ver
wondert mij eigenlijk, dat u dat al niet ge
daan hebt. nadat ze u mijn brief heeft laten
lezen. De meeste dames zouden een derge
lijke vrijpostige inmenging van personeel in
hun prlvé-zaken, niet hebben geduld."
„Ik heb haar ontslagen, maar heb mij later
bedacht."
„Waarom?"
„In de eers.te plaats wilde ik eerst van u
weten of het u werkelijk ernst was met die
belofte. Verder is mijn zoon zoo snugger ge
weest om haar een armband te geven, waar
aan iik bijzondere waarde hecht. Als zij weg
gaat, zie ik het ding nooit weer." Daarop
naar rechts te verschuiven, pleit intusschen
niet voor de genoemde mogelijkheid.
2e. Het zou mogelijk kunnen zijn, dat wan
neer men middelen kent om iemands serum
op de eerste uitvlokking in het 6de buisje te
houden, dat dan inderdaad de ziekte niet
uitbreekt. Deze suggestie wil op het oogenblik
ook niet meer zijn dan een fata morgana.
Immers, dergelijke middelen kennen wij voor
loopig niet. Als Bendien ze kent, heeft hij ze
tot op heden nog niet gepubliceerd. De logi
sche doorvoering van dezen gedachtengang
zou evenwel zijn: Houdt iemands serum op
de uitvlokking no. 6 dan moet hij gezond blij
ven, niet alleen voor kanker, maar voor alle
mogelijke kwalen. Bendien zegt immers zelve
dat zijn reactie niet specifiek is.
Het is duidelijk, dat daarom het practische
resultaat van het geleverde werk zeer gering
zal moeten zijn. En dat wij nog heel wat tijd
zullen moeten wachten voor een oordeel over
de door Bendien genoemde mogelijkheden te
verkrijgen is.
Hoe staat echter de wetenschap reeds nu
tegenover deze toekomst-hope?, gaat prof.
Deelman voort. Ik kan niet anders zeggen
dan sceptisch.
Het is toch waarlijk niet te verbazen, dat
van wetenschappelijke zijde waar zoo
weinig reëels wordt geboden de lust niet
groot kan zijn om eigen werk ie verlaten en
in het bootje van Bendien over te stappen.
Ik aarzel niet om alles wat zich de laatste
dagen in de pers over deze zaak heeft afge
speeld misdadige humbug te noemen. Ben
dien behoeft zich deze uitdrukking niet aan
te trekken, immers men mag redelijkerwijs
verwachten, dat een wetenschappelijk man
den gang van zaken diep zal betreuren.
De hedendaagsche en vooral de vader-
landsche wetenschap komt er met dat al
maar slecht af. Wij zijn laksch, traag, hebben
geen oog voor het nieuwe en het geniale; wij
zijn vooral te critiseh. In alle toonaarden
heeft men het kunnen lezen. Maar ik vraag
mij af, of het van den kant van den weten-
schappelijken onderzoeker onredelijk Is, als
hij het aangeboden werk critiseh beziet, daar
en dit is het tragische van dit drama
de schrijver en ontdekker der methode ons
in zijn eerste en eenige publicatie critiseh
voorgaat?
En het is zeer ernstig de vraag, of de acti
viteit van The British Empire Cancer Cam
paign niet geboren is uit een pressie, die er
van de leekenwereld uit op dit Engelsche in
stituut juist door de publicaties in de Engel
sche couranten is uitgeoefend.
PROPAGANDA VOOR „PAN EUROPA".
Naar het Hbld. verneemt, is dezer dagen te
's-Gravenhage een bijeenkomst gehouden van
personen, van diverse politieke en godsdien
stige richting, ten doel hebbend het beramen
van middelen ter propageering van de Pan-
Europa gedachte in Nederland.
Besloten is tot oprichting van een maand
blad „Nieuw Europa", waarin van verschil
lend standpunt de Pan-Europa-gedachte zal
worden belicht en gepropageerd.
PREDIKANT MET ZIJN AUTO
TE WATER.
NOG JUIST OP TIJD GERED.
Ds. A. Verhagen, predikant bij de Geref.
Gemeente te Middelburg, dje te Westzaan
met vacantie vertoeft, begaf zich per auto
naar Enkhuizen om den kerkdienst te leiden
aldus lezen wij in de Standaard. Twee doch
ters van Ds. Verhagen en drie andere dames
vergezelden den predikant, die zelf chauf
feerde.. Blijkbaar weinig bekend te Enkhui
zen, geraakte de auto vóór de Drommedaris-
brug, die wel rechtstreeks naar het kerkge
bouw der Geref. gemeente leidde, maar voor
auto's onberijdbaar is. Bij het draaien op
de smalle straat tusschen den Drommedaris-
toren en de brug, is de predikant de macht
over zijn wagen kwijtgeraakt en reed de
auto achteruit van den hoogen wal in de
Dijkgracht.
Het mag een wonder heeten, dat de auto
in het ondiepe deel der gracht tot staan
kwam. want nu bleef althans de kap van
den auto nog boven water en konden de
inzittenden, die hevig geschrokken waren,
het hoofd boven water houden. Onmiddellijk
schoot van alle zijden hulp toe. Vier mannen
sprongen gekleed te water en hebben eerst
de vier dames en ten slotte den predikant
door de portierraampjes uit den wagen ge
trokken. Het was de hoogste tijd, want
tijdens het redden schoof de auto gedurig
weder naar de diepe vaargeul, en dreigde
telkens om te slaan. Bij omwonenden zijn de
geredde automobilisten van droge kleeren
voorzien.
De kerkdienst is niet doorgegaan.
vertelde zij Morgan den inhoud van haar
briefje en ze eindigde: „Maar laat ik zeggen,
dat ik niet het minste verlangen meer heib
om de Hall te koopen; dat huis ibrengt ons
toch geen geluk."
Morgan knikte. „Ik geloof dat u het heel
juist inziet. Maar die armband.waar heeft
ze die verloren, en wanneer?"
Ze beweert dat ze dat niet weet. Maar als
ze hem niet terugvindt, loof ik een belooning
uit."
„Doet u dat niet", adviseerde Morgan.
„Maar ik wil mijn armband zoo .graag terug
hebben."
„Misschien kan ik hem u terugbezorgen."
„U" klonk het ongeloovlg.
„Ik ken een iommerdhouder Ihier in
Bruntlea. Als de armband verloren Is, dan
bestaat er kans, dat de vinder dien beleend
heeft; ik zal er eens op uitgaan."
„Als u zoo vriendelijk zoudt willen zijn,
heel graag! Ik toen zoo vreeselijk gehecht
aan dien armband."
„Ik stel één voorwaarde voor mijn bemid
deling."
Lady Dove stond op. „En die ls?" vroeg ze.
„Dat u juffrouw Cashell vraagt om morgen
tegen twaalf uur bij mij te komen."
„Waarom?"
„Ik wil u helpen. De zaak zit zoo: ik weet
heel wat van haar, dat anderen niet weten.
U begeert haar niet als schoondochter, wat
heel begrijpelijk is. Juffrouw Jorvin haar
zuster heeft men schandelijk beleedigd, toen
ik gearresteerd werd en ik heb nog steeds
grooten lust om haar te ontslaan. Ik zal juf
frouw Cashell zeggen dat. als zij zich niet
naar u schikt, ik haar zuster, den dienst zal
opzeggen."
„En houdt u haar anders?"
„Ja. Juffrouw Jorvin is op het oogenblik
onder een hoedje te vangen."
OPLICHTERSFAMILIE, DIE PER
VLIEGTUIG REISDE.
BIJ HET UITSTAPPEN GEKNIPT.
O phet vliegveld Waalhaven heeft de rivier
politie Zondagmiddag een 43-jarigen Holland-
schen stucadoor uit Büren in Westfalen aan
gehouden, die in gezelschap van zijn vrouw
en kind met een Belgisch vliegtuig aankwam,
meldt de Msb.
Zijn aanhouding was verzocht door den
commissaris van politie te Nijmegen naar
aanleiding van een verduistering van 20.000
gepleegd ten nadeele van een te Nijmegen ge
vestigde bankinstelling.
De stucadoor was een vriend van den ge-
pensionneerden musicus M. uit Büren Deze
laatste had op een bank te Nijmegen 20.000
gedeponeerd en toen de stucadoor hem wijs
gemaakt had, dat dit geld niet meer veilig
stond, wist deze van zijn vriend een volmacht
te krijgen om het geld in Holland te halen.
M. gaf hem die volmacht en de Hollander
inde het bedrag ad 20.000. Hij keerde niet
terug naar Büren, maar bleef in Holland en
liet zijn vrouw naar hier komen. M., die zien
bedrogen achtte, waarschuwde de politie te
Nijmegen, die onmiddellijk signalementen
van den stucadoor, diens vrouw en zoon liet
verspreiden door Luxemburg, België, Frank
rijk en Nederland. Het drietal heeft zich on
geveer een maand weten te verschuilen, maar
werd gisterennamiddag gesignaleerd in Rot
terdam. Hier werden zij aangehouden en
vandaar naar Nijmegen overgebracht.
De stucadoor deelde mede, dat het geld
verborgen lag in een bosch onder Venray,
toen de inspecteur hem aanbood het geld met
den politieauto te gaan lialen, maakte hij
weer bezwaren.
De politie ging toen tot fouilleering van de
drie verdachten over en vond in het vest van
den zoon nog 18.000 ingenaaid. Dit geld
werd in beslag genomen. Vader, moeder en
zoon zijn bij de politie in bewaring gesteld en
zullen aan de justitie te Arnhem worden uit
geleverd.
DE WERKNEMERS EN HET
WINKELWERKTIJDENBESLUIT
TEGENADRES DER MIDDENSTANDS
ORGANISATIES.
De besturen van den Koninkl. Nederl.
Middenstandsbond, den Nederl. R.-K. Mid
denstandsbond en de Vereeniging van den
Christelijken Handeldr. en Industr. Midden
stand in Nederland hebben zich dezer
dagen met een uitvoerig adres tot de voor
naamste gemeenteraden des land gewend,
naar aanleiding van de adresbeweging over
de toepassing van art. 6 der Winkelsluitings
wet, ondernomen door de samenwerkende
organisaties van handels-, kantoor- en win
kelbedienden.
De besturen zeggen dat het de uitdrukke
lijke wil van den wetgever is geweest om de
eindbeslissing over een vrijen voor- of na
middag aan den werkgever te laten. Zij
vestigen er de aandacht op, dat het Werk
tijdenbesluit als een stuk middenstandswet
geving en niet als arbeidswetgeving moet
worden beschouwd,
De Gemeenteraden heben ten deze, noch
regelend, noch aanvullend, een taak.
Ook de controle op de naleving is volgens
de besturen goed.
JONGEDAME OVERBOORD GEVALLEN
VAN EEN MAILSCHIP.
Een jonge dame, afkomstig uit Breda, die
aan boord was van de Baloeran, van den
Rot^vdamsche Lloyd, is in de Roode Zee
over boord gevallen en naar alle waarschijn
lijkheid verdronken.
MIDDENSTAND VRAAGT EEN LAGE
VERMAKELIJKHEIDSBELASTING.
Het algemeen Bestuur van den Konink
lijken Nederl. Middenstandsbond heeft zich
dezer dagen met een adres gewend tot 81
raden van gemeenten welke vermakelijk
heidsbelasting heffen, naar aanleiding van
het prae-advies over de Vermakelijkheids
belasting, dat in het congres te Zandvoort
behandeld is. Er wordt ter kennis gebracht,
dat de Bond de wijze, waarop sommige ge
meentebesturen de Vermakelijkheidsbelasting
opvoeren, een gevaar acht voor de kunst en
het amusementsbedrijf, dat toch velen inge
zetenen direct of indirect een broodwinning
verschaft. Naar de meening van adressant-, is
het de taak der overheid, deze belasting,
waartegen trouwens ook uit anderen hoofde
ernstige bedenkingen kunnen rijzen, zoo laag
mogelijk te stellen, om daardoor vooral in
deze benarde tijdsomstandigheden deze
tak van bedrijf althans eenige noodzakelijke
verlichting van lasten te geven.
Voorts is de Bond van oordeel, dat de dif
ferentiatie van de te heffen Vermakelijk
heidsbelasting, waarbij bioscoopvoorstellingen
zwaarder worden belast dan tooneelvoorstel-
lingen e.d., afkeurenswaardig is en op geen
enkelen redelijken grond steunt.
„Ik ben bang, dat u met uw dreigement
niets bereiken zult. Nog voor geen dozijn
zusters offert ze zich op."
„Laat u het maar gerust aan mij over. Lady
Dove. Gaat u kalm naar huis; u zult heusch
,niet veel last meer hebben van uw gouver
nante."
Toen Lady Dove vertrok, pijnigde ze haar
hersens met de vraag, wat voor listige plan
nen Morgan Pickering nu weer uitbroedde.
HOOFDSTUK XVII.
HET EERSTE GEHEIM.
Den volgenden morgen zat Pickering in
zijn kantoor; voor hem stond een blikken
doos die papieren en foto's bevatte. Zijn ge
zicht was betrokken. Eén foto vooral scheen
hem buitengewoon te bloeien: het was het
portret van een mooie vrouw. Pickering keek
er geruimen tijd naar en drukte er toen zijn
lippen op. Daarop nam hij een ander portret-
op, dat van een knappen man en er kwam
een gloed van feilen haat in zijn oogen.
„Het is maar goed dat jij er niet meer
bent, anders
De geldschieter maakte den zin niet af; op
dat oogenblik sloeg de torenklok elf uur.
Haastig sloot hij de doos en stond op.
„Is meneer Wain er al. Silas?" vroeg hij
aan zijn ouden boekhouder.
„Neen meneer, maar het heeft net elf uur
geslagen; hij zal wel direct komen.
„Laat hem dan in mijn kantoor en zorg
er voor dat wij niet gestoord worden."
„Uitstekend meneer", zei Silas gedwee. Hij
ging weer aan het werk, terwijl Morgan met
de handen op den rug naar het raam van
2ijn zitkamer liep, om naar buiten te kij
ken.
De kamer was comfortabel ingericht. Er
lag een Turksch kleecl op den vloer en er
stonden leeren clubfauteuils; aan de wan-
„DE VLIEGENDE HOLLANDER"
AAN DE GRENS.
(AVONTUURLIJKE SMOKKELGESCHIEDE-
NIS IN DEN NACHT.
In de nabijheid van de oliefabriek te Spyk
(bij Lobith) was een levendig smokkelver-
keer over den Rijn geconstateerd. Een dezer
avonden posteerden zich daarom verschillen
de douane-ambtenaren ongeveer 500 Meter
stroom-opwaarts van de oliefabriek en zagen
toen zij ongeveer een half uur daar hadden
gelegen, hoe twee personen den omtrek af
speurden.
Kort daarop bemerkten zij hoe op den
tegenovergestelden Rijnoever herhaaldelijk
lïchtteekens werden gegeven. Niettegenstaan
de gespannen opmerkzaamheid, konden zij
in den donkeren nacht geen geluid van
roeispanen ontwaren, tot zij opeens, ongeveer
30 M. voor zich uit. een in een zeilboot ge
transformeerde roeiboot zagen, die geruisch-
loos voor den wind voer en ongeveer 300 M.
verder stroomafwaarts landde. De beambten
kropen voorzichtig door het zand naar de
landingsplaats en sprongen toen plotseling
te voorschijn. Zij troffen vier personen aan,
die de boot reeds verlaten hadden en, bela
den met zakken, gereed stonden op hun rij
wielen te stappen. In de boot zelve bevonden
zich nog twee personen, waarvan er een te
water sprong en de ander trachtte de boot
met een roeispaan van den wal te stooten,
maar toen de beambten dreigden te zullen
schieten, kwam de smokkelaar in het natte
element spoedig op het droge, terwijl de
andere zich -met de boot op genade of onge
nade overgaf.
Het bleek, dat de aangehoudenen 150 K.G.
koffie, tabak en sigaretten bij zich hadden
Twee van hen waren in het bezit van een
alarmpistool, blijkbaar met de bedoeling even
tueeleo douanebeambten schrik aan te jagen,
waaruit wel hun onervarenheid bleek, daar
zulks natuurlijk door de douanebeambten
onmiddellijk met scherp beantwoord zou wor
den.
Intusschen is aan het smokkelbedrijf van
„De vliegende Hollander", zooals de Duitschers
de geheimzinnige boot, die hun reeds zoo
vaak verschalkt had, noemden, een einde
gekomen.
BUITENLANDSCHE MUSICI BIJ DE A.V.R.O.?
Volgens het Volk heerscht er ernstige ont
stemming onder de leden van het A.V.R.O.-
orkest, omdat den dag voor de orkestvacantie
begon 'n tiental musici de mededeeling
ontving, dat zij zich aan een examen -moes
ten onderwerpen, alvorens hun contract kon
worden vernieuwd. De examencommissie be
staat uit de heeren Louis Schmidt (Kovacs
Lajos), Max Tak en Albert van Raalte.
Ongeacht -den uitslag van het nog af te
nemen examen is de A.V.R.O. echter reeds
bezig nieuwe musici te engageeren. De bedoe
ling is dus duidelijk, volgens het blad, men
wil van een aantal musici af.
Onder degenen, die aldus worden gedupeerd
bevinden zich enkelen, die reeds jaren deel
uitmaken van het orkest, bovendien het
oudste lid en dan merkwaardigerwijze.... de
voorzitter van de orkest-commissie, die wen-
schen en grieven de rorkestleden placht te
behandelen met de directie.
Men vraagt zich in orkestkringen af, waar
om deze beslissing den dag voor de vacantie
een maand voor den afloop van het contract
pas bekend gemaakt werd. Men had immers
even goed drie maanden eerder den 'betrok
kenen kunnen mededeelen, dat zij niet in
aanmerking kwamen voor een nieuw engage
ment.
De Nederlandsche Toonkunstenaarsbond,
die van een en ander in kennis is gesteld,
heeft reeds geweigerd advertenties, waarin de
A.V.R.O. musici vraagt, in zijn orgaan op te
nemen. Thans worden onderhandelingen ge
voerd, die echter nog niet tot eenig resultaat
hebben geleid.
Uit het optreden van de A.V.R.O. meent
men, volgens het Volk, te moeten afleiden,
dat buitenlandsche musici bij den „nationa-
len omroep" zullen worden in dienst ge
nomen.
Nico Treep, d-e dirigent, beweert, dat deze
zaak geheel buiten hem om is behandeld.
SALARISVERLAGING BIJ DE
KONINKLIJKE.
De directie -der Koninklijke Shellgroep heeft
een circulaire gericht tot 'het geheele perso
neel, waarin zij verklaart, dat zij den tijd
gekomen acht een salaris- en loonsreductie
voor de groep in te voeren, volgens het Hbld.
De reducties, -die met ingang van 1 October
zullen ingaan zijn progressief, te beginnen
-bij de salarissen van f 240 per maand op
waarts van 5 pet. tot 20 pet.
Een salaris van b.v. f 1000 per maand wordt
dus met f 59 per maand verminderd.
De aldus vastgestelde schaal zal worden
toegepast over de geheele linie van hoog tot
laag, van directeur tot arbeider.
den hingen een paar goede etsen; een
groote boekenkast en een mahoniehouten
schrijftafel completeerden het meubilair. In
den haard brandde een helder vuur; de
kamer maakte een uiterst-behagelijken in
druk.
Dit was het spinneweb, waarin de woeke
raar zijn slachtoffers, die in geldverlegen
heid zaten, lokte om ze niet meer los te la
ten, maar hij was toch niet zoo'n kwade
spin als hij door de meesten werd afgeschil
derd; er waren ook menschen, die hij niet
had uitgezogen en ten gronde gericht, maar
die met zijn royale hulp vooruitgekomen
waren.
Morgan was juist weer gaan zitten toen
hij stemmen hoorde. Er werd geklopt en
Silas liet Barrington Wain binnen. De jour
nalist zag er nog slecht uit.
„Uw ziekte schijnt u duchtig aangegrepen
te hebben", begon Morgan, nadat hij hem
begroet en een stoel aangeschoven had. „U
bent er toch niet te vroeg weer uitgegaan?"
„Misschien, maar ik kan mij de luxe niel
permitteeren om ziek te zijn".
„Ik vraag me wel eens af hoe het komt,
dat een man met uw bekwaamheid en ont
wikkelingen het nog zoo weinig ver in de we
reld gebracht heeft."
Wain haalde de schouders op en leunde
vermoeid achterover in zijn stoel. „De ener
gie ontbrak wel eens. Toen ik nog jong was.
heb ik een groot? verdriet gehad en dat
heeft mij jarenlang zoo gedrukt, dat ik in
niets meer voldoende lust had. Ik heb een
langen tijd gestreden om er boven uit te
komen."
Er kwam een smartelijke uitdrukking in het
vermagerde gezicht.
„Daarvan was zij zeker de oorzaak?"
„Ja, meneer Pickering. Ik heb u gevraagd,
wat u van haar wist en u wilde het mij niet
vertellen. Hoe bent u op de hoogte gekomen 1
OM EEN STUKJE KAUWGOM.
Een 17-jarige jongen uit Marum en de 19-
Jarïge E. Pypker kregen gisterenmiddag te
Zandwijk, gem. Leek, twist over een stukje
kauwgom. De twist liep zoo hoog, dat de een
zijn mes trok en Pypker daarmede drie steken
toebracht, waarvan een de long raakte, al
dus het Hbld. Pypker is naar het academisch,
ziekenhuis te Groningen overgebracht. Men.
vreest voor zijn leven.
DE MAN ONDER I-IET BED.
Wij lezen in het Hbld.:
In den nacht van Zaterdag op Zondag j.l.
bemerkte een echtpaar, dat in een boven
woning van de Kinkerstraat te Amsterdam in
bed lag, dat er onder het bed iets bewoog.
Bij onderzoek bleek geheel conform de plaat
jes in de humoristische weekbladen, een
man onder het bed te liggen, die klaarblijke
lijk het huis was ingeslopen vóór de be
woners van een wandelingetje terug waren
gekeerd. Een buurvrouw werd gewaarschuwd
en die waarschuwde op haar beurt de politie.
Deze haalde den man onder het bed van
daan en men bleek met een ouden bekende
der politie, een recidivist te doen te hebben.
De man wordt ter beschikking van de
justitie gesteld.
GOUDEN ECHTPAAR.
.Op 31 Augustus a.s. hoopt het echtpaar
Matthijs Mica en Maria Engelberta van Heu
len, wonende Brouwersstraat 12, den dag te
herdenken, dat het vóór 50 jaar in den echt
werd verbonden.
PROPAGANDA VEILIG VERKEER.
De Kon. Ned. Automobielclub neemt onge
twijfeld onder de corporaties, die zich be
ijveren voor een veili gverkeer, een voorname
plaats in. Zij zond ons thans wee'r een zeven
tal boekenleggers, elk voorzien van een korte
ma ar duidelijke verkeerswenk. Aangezien der
gelijke waarschuwingen nooit voldoende her
haald kunnen worden, drukken wij ze hier
onder af:
Houdt rechts van den weg!
Stopt nooit op hoeken.
Zorgt, dat uw remmen in orde zijn.
Haastige spoed is zelden goed.
Rechts heeft voorrang.
Rijdt steeds beschaafd.
Snijdt geen bochten af.
Deze boekenleggers zijn werkelijk zeer
smaakvol uitgevoerd en wij willen niet na
laten, de Haarlemsche drukkerij M. A. Ja-
cobson voor de uitvoering de eer te brengen,
die haar toekomt.
ORGELCONCERT
Orgelbespeling in de Groote of St. Bavo-
kerk te Haarlem, op heden Dinsdag 18 Aug.
1931, 's avonds van 8 1/49 1/4 uur, door
den heer Jacob Bijster.
Programma
1. Sonate no. 7 (vijf deelen) Alex GuDmant
lste deel, Entreé.
2. 2e deel, Lento assai (rêve)"
3e deel, Intermezzo.
3. 4e deel, Cantabile.
5e deel, Final.
4. Phantasie und Fuge über 'den Choral: "Ad
nos, ad Salutarem undam, F. Liszt
50-JARIG BRANDWEER JUBILEUM.
Men schrijft ons?
Op Vrijdag 11 September a.S. hoopt 'de
heer H. Daudey, tweede commandant van
de vrijwillige brandweer te Haarlem, den dag
te herdenken, waarop hij vóór 50 jaar door
B. én W. tot vrijwilliger werd aangesteld.
Op 21 Maart 1889 werd hij bevorderd tot
sergeant, op 9 April 1895 tot sergeant-ma
joor, op 21 Januari 1896 tot tweeden luite
nant; op 26 Juni 1901 tot eersten luitenant;'
op 16 November 1910 tot kapitein en op 1
Augustus 1915 tot Tweeden commandant,
welke functie hij thans nog op uitstekende
wijze en met volle ambitie vervult.
Behalve vele werkzaamheden, als con
trole van brandwachts, toezicht op hooiberg-
plaatsen, enz., is de heer Daudey o.a. belast
met het penningmeesterschap, wat veel zorg
en accuratesse vereischt, maar wat door
hem zoodanig wordt verricht dat nog nim
mer een op- of aanmerking daaromtrent is
vernomen.
Zooals bekend is, is de brandweer te Haar
lem streng doorgevoerd vrijwillig; geen toe
lagen, gratificaties, premies of anderszins,
zoodat met volle overtuiging kan gezegd
worden, dat de jubilaris al die lange jaren
zijn veel werkzaamheden geheel belangeloos
heeft verricht.
War hij bovendien bij de Brandweer een
geziene en populaire figuur is, is het te ver
wachten, dat op den feestdag ook velen bui
ten de Brandweer en collega's van buiten de
stad hem de hand zullen komen drukken.
Hiertoe zal gelegenheid bestaan op de re
ceptie, die gehouden worde des middags van
3 tot 5 uur in de Kroonzalen van café Gebr.
Brinkmann, Groote Markt.
Wij verwachten dat velen daarvan gebruik
zullen maken.
van die ongelukkige geschiedenis?"
„Ik heb u gezegd, dat ik alleen wist, wat
uw moeder mij verteld heeft. Wat ik zei was
niet heelemaal in overeenstemming met de
waarheid en nu is de tijd gekomen om open
hartiger te zijn. Kijkt u eens meneer Wain,
ik heb uw artikelen in „The Midnight Sun"
altijd met belangstelling gelezen en ik heb
inlichtingen over u ingewonnen. Ik wil u wel
zeggen dat ik veel in u zie en groot vertrou
wen heb in uw capaciteiten, anders zou ik u
niet aanbieden wat ik nu van plan ben te
doen. Wilt u mij enkele vragen beantwoor
den?"
„Zeker," antwoordde Wain, die zich in
stilte afvroeg hoe het kwam dat de man die
tegenover hem zat, toch zoo'n slechten
naam had.
„Bent u al lang journalist?"
„Al twintig jaar. Na den grooten omkeer
in mijn leven kon ik het op kantoor niet
meer uithouden en ben naarAmerika gegaan
Daar ben ik in de journalistiek verzeild ge
raakt en sedert dien heb ik zoo ongeveer
de heele wereld rondgezworven. Ik schreef
brieven uit allerlei landen voor verschillende
bladen. Ik ben ook oorlogscorrespondent ge
weest."
„Dus aan ervaring ontbreekt het u niet.
Hebt u ook wel eens zelfstandig de redactie
van een blad gevoerd?"
„Meer dan eens. In Amerika en in Hong
kong en ik ben ook redacteur geweest van
een groot Londensch weekblad."
„Nu dan moest ik het maar eens met u
probeeren."
„Wat probeeren?"
„Om u hoofdredacteur van de „Midnight
Sun" te maken".
Alle onverschilligheid viel als bij tooverslag
van Wain af. Hij sprong uit zijn stoel op. „Ik
begrijp u niet, meneer Pickering".
(Wordt vervolgd.)
