Haarlem's 17f7 R/IJA] A Donderc]ag Dagblad Sl LLIVi IIV /A 17 Sept. 1931 ABR. MEIJER Boodschappen Doen. Jwee warme Najaarsjurken. In verband met het felt, da.t er in den komenden winter veel korte bontjasjes ge dragen zullen worden, ziet men voor de japonnetjes, die men daar onder draagt, zeer warme dikke woll'ige stoffen toegepast. Soms zelfs wordt er gewone mantelstof voor deze warme winterjurken gebruikt. Onze iteeke- ning geeft een tweetal heel eenvoudige, doch bijzonder aardige modellen voor gewone daagsche japonnetjes weer. Links hebben we een jurk van fantasie castor crepelTa. Tus- schen den rok en het bovenstuk is een pand met gestikten rand in punten ingezet. De ceintuur ds van dezelfde stof met een groote metalen gesp. Een wit piqué kraagje ver leent aan deze japon een frisschen noot. De rok is met stolpplooien (aan weerskanten en 1 van voren). Voor deze japon (nr. 3026) is 2.25 M. stof van 1.40 M. breed noodig. Het andere japon netje (3027) is van een gewone fantasie-stof, n.l. een groene diagonaal met witte spikkels er doorheen. Het kraagje is van wit piqué. Vanaf even onder de heup zijn van voren en van achteren in den rok rondgesneden kleine panden, godets, ingezet, waardoor de rok de noodige ruimte krijgt. 2.25 M. stof van 1.40 M. breed is ook voor deze japon toe reikend. Volgens de allerlaatste mode-voorschriften zijn deze gewone japonnetjes voor straat dracht van onderen allemaal met gelijk af hangende rand, dn tegenstelling met de avond japonnen, die hoe langer hoe meer van van voren tot op den enkel hangen en van achteren afloopen in een sleepje, dat op den grond reikt. De gewone japonnen mogen zelfs tot 30 cM. van den grond zijn. Een andere wijze van aangeven, hoe lang de jurken zijn, is: 10 cM. onder de knie. En wilt u nog een modenieuwtje weten? De meloen-vormige kleine moffen, zullen in het komende seizoen weer opgang doen. Een mof van vos bij een fluweelen sjaal wordt als bijzonder fraai beschouwd. Een ander nieuw verschijnsel in de avondmode is, dat ds schouders bedekt zullen zijn, hetzij door een heel kort brokaat of kanten jasje, hetzij door een bolerotje of een sjaal. Van deze japonnen zijn knippatronen ver krijgbaar a 75 cent. Postwissel zenden aan: de Beurs, Amstellaan 66, Amsterdam Z. Levering binnen 1 week, Op het strookje nauwkeurig vermelden: Naam en adres van afzender en nummer van het gewenschte patroon en maat. (De maten van 40 tot 52 kunnen geleverd worden). MODERNE SIERADEN. De sieraden, die de vrouwen een kwart eeuw geleden droegen of die zij nu dragen verschillen niet alleen in waarde, maar ook de uiterlijke vorm is totaal veranderd. We weten nog wel hoe trotsch onze moeders waren op de mooie diamanten broche van goud, waar alle steenen dicht op elkaar in zilver waren gezet, of de zware gouden scha kelarmbanden, liefst met een bengelend gou den tientje er aan. Daarna kregen we den tijd van de lange gouden horlogeketting met een groot gouden horloge, al of niet voorzien van echte juweelen en dit opgehangen aan een strikje, op de borst vastgespeld. Toen kwam mét den oorlog de overgang naar minder kostbare sieraden. Wij zagen ivoren hangers, gedragen aan een zwart-flu- weelen bandje en van lieverlede kwamen de valsche parelen en de glazen kralen kettin gen in de mode. Nu zijn vele sieraden van half edelsteen, als „strass" of „malagiet" en dergelijke. Zij hebben het groote voordeel van niet duur te zijn, zoodat de vrouw bij verschillende klee deren verschillende sieraden kan dragen. Ons prentje laat U verschillende kettingen zien van deze „half-edelsteenen" en een paar oorbellen, bezet met synthetische robij nen. Hoewel de moderne sieraden vaak zeer smaakvol zijn, geloof ik toch niet, dat onze grootmoeders hun echte waardevolle bijoux voor deze moderne zouden hebben willen ruilen. Zoogenaamd waschleeren (zeemleeren) handschoenen, die van heel lichtgeel door het wasschen wit zijn geworden, kan men de oorspronkelijke kleur weer terug geven door wat sinaasappel-schillen in water te laten weeken gedurende 24 uur en dan de schillen in het water te doen, dat gekookt wordt om de handschoenen te wasschen. Een paar druppels-sla-olie of olijfolie in het water voorkomt voorts dat de handschoenen hard .worden. inuetiiiii BLOUSES. De blouse, bij het herfst mantelcostuum te dragen wor£t van dunne, wollen stof ge maakt. Crêpes in vele zachte tinten zijn zeer „en vogue", flanel zal evpneens een groote rol spelen en zijde, evenals kunstzijde zal nog eens opnieuw bewijzen, dat ze zich nooit van het mode-program laat schrappen. De blouse stof kiest men in de kleur van het mantel costuum; naar eigen smaak kan deze kleur lichter of donkerder uitvallen. Afwijkende kleuren kan men alléén dan bij elkaar dra gen als deze contrasten werkelijk de goede toon bewaren. De blouse met jabot Is een zeer welkom nouveauté, die we toch werkelijk meer als een „oude kennis" dan als een nieuweling be groeten. Ook de bekende Schotsche stoffen worden veel voor blouses gebruikt, waarvan vaak de ruit schuin wordt genomen, zooals het model u laat zien. De meer eenvoudige zijden blouse, welke zoo uitstekend onder een mantel kan worden gedragen heeft vaak niet anders dan een schuine bies langs den hals als afwerking. Onze teekening geeft u een dergelijke blouse doch de bies wordt hier vier maal herhaald en iedere bies van een fantasieknoopje voor zien. De schootblouse is ook al niet onbekend voor de meeste dames, maar een even wel kome toevlucht voor zwaardere figuren als de vlinderachtige jabot is, daar ze de lijnen verzacht en maskeert. Wij toonen u hier een tweetal schootblou- ses. Zij maken den indruk van Russische blouses, vooral het model met den hoogen hals en de sluiting op zij. Deze blouse is heel goed van fluweel te maken, welke men dan op een peau de peche rok van dezelfde tint draagt. Een dergelijk costuum is heel geschikt om zonder mantel te dragen in de komende zachte herfstdagen. Wil men nog wat gekleeder zijn, dan heeft men alleen een bont om te doen om een zeer chique geheel te krijgen. Door sommige winkels wordt sterk aan bevolen, om in de morgenuren boodschappen te doen, omdat het dan nog niet druk is, zoo dat er rustig kan worden uitgezocht. Daarbij komt natuurlijk ook nog, dat het voor het personeel in de winkel wel zoo gemakkelijk zou zijn, wanneer de drukte van de koop sters zich over den heelen dag kon verdeelen, en wanneer niet de meesten tusschen twee uur en vijf uur verschenen en dan maar eischen precies even vlug en vlot geholpen te worden als 's morgens om een uur of elf. Nu is het voor de moeders van een gezin natuurlijk een heele toer, zoo al niet een onmogelijkheid, om 's morgen te gaan winke len; de huishouding moet toch gedaan wor den en al zijn de kinderen allemaal op school dan is het nog niet zoo eenvoudig om er des morgens tusschenuit te trekken. Het werk moet gedaan worden, en wanneer het 's mor gens blijft liggen, is het er toch 's middags nog. Nu zal het de meeste huisvrouwen wel hetzelfde gaan: boodschappen doen geeft een gevoel van vrijaf te hebben, en het werk dat daax'door 's morgens blijft liggen is een verzuim. Nu is dat gevoel van vacantie erg prettig, maar het moet geen achtergrond van verzuimen hebben, dat bederft het genoegen er van. Daarbij komt nog, dat men 's mid dags schijnbaar lang zoo gemakkelijk niet werkt en zoo vlug opschiet als 's morgens en daardoor neemt het verzuimde werk nog extra veel tijd ook. Toch verdient het koopen in de morgen uren wel degelijk aanbeveling, maar dan al- letV voor haar, die het werk aan anderen kunnen overlaten, of die alleen voor zichzelf behoeven te zorgen en daardoor vroeg ge noeg klaar zijn, om er op uit te gaan. Een oudere dame, aan wie gevraagd werd, waarom zij '3 morgens nooit boodschappen deed, ze had er toch best gelegenheid voor, zei, dat zij er zóó vermoeid van werd, dat het haar geheelen dag verder bedierf: ONZE MESSEN. Het onderhoud van onze messen is zulk een bijna onuitputtelijk onderwerp, omdat riet een gebruiksvoorwerp betreft dat dagelijks in elk gezin tallooze malen gebruikt wordt. En waar zoo vele huisvrouwen met deze nuttige voorwerpen ervaring opdeden, ligt het voor de hand, dat er door de praktijk een groot aantal nuttige wenken ontstonden. Zoo wordt aangeraden om vlekken en roest, welke zich zoo gemakkelijk op gewone stalen messen hechten, op eenvoudige wijze te verwijderen, n.l. met een schijfje rauwe aardappel. Na tuurlijk herhalen we nog eens de bekende wenk. dat de messen dadelijk na het gebruik met een drogen doek moeten worden afge nomen, waarna men ze even polijst. En weet U, wat een prachtig middel is om de messen mooi te laten glimmen? Gewone houtskool poeder! Onaangename luchtjes aan de mes sen, speciaal die, welke er aan blijven hangen na het snijden van uien, kan men in de meeste gevallen weg krijgen door de messen stevig met een rauwe aardappel af te wrijven. En dan is er natuurlijk de zorg voor de hand vatten der messen. In vele gezinnen heeft men messen met beenen heften. Deze witte beenen (ivoren) heften worden dikwijls op den duur geel. Men kan ze weer wat bleeker maken, door ze te bedekken met een papje van citroensap en zout. waarna men ze in de zon te bleeken legt. Dit geldt speciaal voor ivoren heften. Gewone beenen handvatten kan men ook opknappen door ze met fijn schuurpapier weer wat witter te schuren. Een goede methode om de handvatten der messen zoo lang mogelijk mooi te houden, van welk materiaal ze ook vervaardigd mogen zijn, is er zorgvuldig voor te waken, dat de heften nooit in kokend water gedompeld worden. Houdf naald en draad gereed. Vooral in een huisgezin met kleine kinde ren zal het dikwijls voorkomen, dat op het allerlaatste oogenblik, voordat de familie uit gaat, of iets dergelijks, Keesje met een scheur in zijn broek thuis komt, of Jantje de knoo- pen van zijn broekje kwijt is. In het haast-je- rep-je om deze euvelen op het laatste oogen blik nog te herstellen, is het een zenuwachtig zoeken naar de juiste naald met de juiste draad en natuurlijk kan men op zoo'n oogen blik niet het goede garen vinden, dat voor de reparatie noodig Is. Daarom raadt een ervaren huismoeder aan om een speldekussen met van draden voorziene naalden bij de hand te hou den. Voor dat doel houdt men een speciaal kussentje, dat met een lus aan een spijkertje in den muur wordt opgehangen. In dat kus sen steekt men, wanneer men nu eens een oogenblikje den tijd heeft, naalden met ver schillende draden: een naald met een witte draad, een naald met een zwarte, een stevige naald met sterk garen voor knoopen aan te zetten, enz. Wanneer er dan een kleinigheid gebeurt, als U met hoed en mantel aan klaar staat cm uit te gaan, is de ramp in een oogen blik hersteld. Wil dit systeem goed werken, dan moet men er voor zorgen, dat de reserve aan „ingestoken" naalden telkens opnieuw wordt aangevuld, wanneer men een rustig oogenblikje heeft. RAMEN LAPPEN. Voor het ramen lappen gebruikt men bij voorkeur een schoone spons en lap en schoon water. Nawrïjven met een oude 'innen doek verhoogt de glans. Als de zon op de ruiten staat, moet men het zeemen met water maar achterwege laten, omdat in dat geval, men net zooveel zeemen kan als men wil, doch er zal steeds een blauwachtige glans op de rui ten blijven. Dan wrijft men de ruiten liever goed schoon met een prop vloeipapier of zacht krantenpapier. Een goede huisvrouw zorgt er natuurlijk voor, dat alvorens men gaat zeemen, eerst het houtwerk schoon is. Anders kan men wel aan den gang blijven. Heeft men met zeepsop op de ruiten gemorst en Is dat moeilijk weg te krijgen, dan wrijft men de vlekken met azijn. Nieuwe verfvlekken op glas (b.v. als er pas geschilderd is) krijgt men er makkelijk met terpentijn af. Oude vlekken moet men met een cent wegschuren. Spiegels en schilderijen achter glas moet men nooit af zeemen, doch slechts met een lapje met spiritus afnemen en goed droog wrijven. GROENTEPURéE. Men neemt de een of andere groente, die zich tot purée laat wrijven, (bloemkool, wor teltjes, knolletjes, koolraap, selderijknol) een •klontje boter, eenige druppels maggi aroma. Kook de groente op de gewone wijze gaar, wrijf ze door een zeef en maak ze dan af met een klontje boter en een paar druppels maggi aroma. dat is natuurlijk door ongewoonte, het zou veel logischer zijn, dat zij er juist 's middags meer vermoeid van werd. omdat de dag dan al veel verder gevorderd is. De in het buitenland vrijwel algemeene ge woonte, dat alle huisvrouwen zelf haar in- koopen gaan doen 's morgens, tenminste van vleesch en groenten, is hier niet in trek; of het komt doordat slager en groenboer ons verwend hebben met hun komen hooren en hun opgeladen, geurende wagen of dat onze daglndeeling er schuld aan is, valt niet met zekerheid te zeggen, maar zelfs de mode kan ons op den duur zoover niet krijgen. Een tijdje geleden stond het goed om met een open, kleurige mand aan den arm, in een keurige, maar zeer saaie kleedage er 's mor gens op uit te gaan, om zelf de boodschap pen te doen. Maar vermoedelijk hebben ten eerste de leveranciers er een einde aan ge maakt doordat zij aanbevolen, dat de dames maar liever thuis opgaven, omdat hun be dienden immers toch onderweg waren, en ten tweede kregen de dames er zelf gauw ge noeg van, omdat het een onnoodlg groot ver band opleverde, dat in het kader van een Hollandsche huishouding over het algemeen slecht past. Voor menschen. die zuinig aan moeten doen is dat zelf halen, wanneer het tenmin ste in de buurt kan gebeuren nog wel eens 'n voordeeltje, omdat de koopster dingen ziet, die haar beurs verdragen kan, en die zij thuis allicht niet bedacht zou hebben. Dat geeft echter ook alweer aanleiding tot overdrijving, wanneer een zuinigheid wordt toegepast, die de wijsheid bedriegt. Zoo hoor de ik onlangs van een familie in Zandvoort waarvan de dochter des huizes om den an deren dag 's morgens naar Haarlem trok met de tram (een abonnement had ze toch al) om inkoopen voor twee dagen te gaan doen. Allerlei goedkoope en goede adresjes hadden zij weten uit te vinden en zij verbeeldden ZAKDOEKEN. De ajour-bewerkte zakdoeken komen meer en meer in de mode, soms van zachte batist, vaak van witte of gekleurde crêpe de chine. Het daarbij behoorende borduurwerk kan in dezelfde kleur als de zakdoek, maar ook heel goed in een zachte bijpassende tint gemaakt wox'den. Onze afbeelding geeft een drietal van deze zakdoekjes te zien. Een mooi en loonend handwerk voor onze verloren uurtjes. HOE MEN DE KLEUTERS BEZIG HOUDT. BOEKENLEGGER. Verleden week maakten wij van een ouden handschoen of van een overgeblevcxx lapje leer of peau-de-suède een étuitje voor een brillenzeempje. Nu gaan wij op dezelfde manier aan het werk en maken van de overgebleven restjes een boekenlegger. Voor de kleuters is dit werkje veel te moei lijk, maar het is ook meer voor de oudere meisjes als handwerkje bedoeld. Eerst maken wij van het driehoekige boekenleggertje een patroontje, het wordt dus een boekenleggertje dat over den hoek van de bladzijde wordt geschoven. Het modelletje, afbeelding a kan op ruitjes papier, maar ook gewooix op tee kenpapier overge nomen worden. Wij teekenen dus in het vierkant twee Ndriehoeken, bestaan de uit de deelen I, H en III. De ééne driehoek blijft in zijn geheel en van dexx anderendriehoek knippen wij de fi- guurtjes I, II en III uit; en deze worden van leer nageknipt. Deze uitgeknipte figuurtjes plakken we vervolgens op den anderen driehoek. Dit wordt dus de voorkant van de boekenlegger. Daarna slaan we gaatjes op gelijken af stand van elkaar langs de randen van de verschillende figuurtjes en het middenstuk wordt door middel van kruissteken aan cic beide zijkanten vastgemaakt; wij kunnen het weer aardig opwerken met raffia. Ook aan den onderkant maken wij een paar raf- fiasteekjes. Het papier wordt dus meege- naaid. Wanneer dit stukje gereed is beplakt men de achtex'kant met gekleurd papier of met peau de suèdé. Nu wordt van het leer no g een driehoek geknipt-, die den achterkaixt van den boeken legger vormt. Beide deelen worden met raffia aan el- Op déze manier zijn natuurlijk nog verschillende an- .dere modelletjes te maken en daar wij juist kleine .stukjes leer noodig hebben kunnen de oude restjes ons zoo goed hei pen. in de Tijdingzaal van W. R. zich in alle ernst, dat dit nu toch werkelijk de meest economische wijze van inkoopen was waarbij zij vergaten, dat het meisje driemaal in de week ce'n geheelen morgen opofferde voor die boodschappen. Maar dat tijd geld zou zijn, daarmee houden vele huisvrouwen geen rekening: zij bedenken niet, dat een morgen onnoodig boodschap pen doen een heerlijk rustige verstel-morgen kon opleveren, waarin allerlei oud goed op nieuw kan worden opgeknapt, terwijl nu misschien al gauw gezegd wordt: als ik wat meer tijd had. kon ik het nog wel verstellen, maar nu moet het maar weg waarop dan natuurlijk aanschaffing van nieuw goed moet volgen. In een andere familie, in een andere stad, werd het vraagstuk van de goedkoope win kels anders opgelost: de heer des huizes be moeide zich er mee'. Wanneer hij 's middags van zijn kantoor kwam, waar hij een lei dende positie had en een goed inkomen ver diende. ging hij op zoek naar een slager, die het vleesch nog twee cent goedkooper lever de dan die van de vorige week, of naar een groenteboer die mooie groenten verkocht, maar die een uur ver weg woonde. En omdat het dubbeltje van de tram de zaak natuurlijk noodeloos duur zou maken, redeneerde me neer heel verstandig, ging hij loopen, want hij vei-zuimde toch xxiets, Waarbij hij natuur lijk die twee cent goedkooper dubbel en dwars aan zijn schoeixzolen opsleet. Economische boodschappen doen, dat Is heusch zoo'n gek idee niet. en menig huis houden zou geregelder zijn. als daar eens wat meer op gelet werd. Ga dan niet voor ieder wissewasje er op uit, maar wacht tot er een lijstje van kleinigheden klaar ligt (behalve natuurlijk als er zeer dringende aankoopen xnoeten worden gedaan) zoodat ge dat alles in een paar uur kunt hebben afgedaan. Ge kunt er dan een morgen of middag voor ne men en onderdehand hier en daar eens kij ken naar de nieuwste snufjes, een bezigheid die voor dc meeste vrouwen een zeer plezie rige afwisseling vormt. E E. J.—P. INGEZONDEN" MEDEDEELÏNGEN a 60 Cts. per regel. r s WEEKNIEUWS CR. HOUTSTRAAT 16, HAARLEM Kent U den naam Bleyle? Neen? Dan wil ik cr U toch evens lets van vertellenBleyle fabriceert truien, vesten, pullovers, jongens schoolbroc- ken, kinder jurkjes met bijpassende broekjes en damesjaponnen in de al leraardigste dessins. En wat U zeker zal interesseeren, het Bleyle tricot, is jjzersterk. Ik geloof niet, dat er één fabrikaat bestaat, dat in sterkte niet Bleyle kan wedijveren. En bovendien laat het zich zoo uitstekend wasschen. In onze etalage van deze week kunt U alle Blcyle-artikelcn zien uit gestald. Er zal zeker iets voor U b(j zijn. V V De Hollandsche menu's worden cr dikwijls van beschuldigd eentonig te zijn. De degelijke Hollandsche huismoeder bereidt dag in dag ul't het zelfde soort maal: aardappelen, groente, vleesch en soms wat toe. Het is voedzaam, maar het is ook wel ecxxs ver velend. En het zal wel daaraan te wijten zijn, dat menschen in een restaurant bij voorkeur iets „bijzonders" willen hebben, geen aardappelen-groente-vleeschsehot el maar nu eens iets wat je thuis niet krijgt. Het is een goedkoop restaurant waar ik hier over schrijf. In dure restaurants doet men weer anders, daar laat men zich niet zoo gaan en proeft men verveeld van de meest geheimzinnige spijzen. In het goedkoope restaurant leer je dc menschen eerder kennen Je herkent er dadelijk de stamgasten, men schen die iederen dag buitenshuis eten. Ze zoeken de meest voedzame gerechten uit cn eten kalm als of ze thuis waren. Heel anders gedragen zich de eendags vliegen, de vluchtelingen van het aardappe len, groente, vleesch-menu. Zij zijn het meest belust op vlaatjes en diverse ijssoorten. Eerst een haring-slaatje, dan een coupe de la maison en vervolgens een raar gevoel in je maag. Slaatjes bestaan uit een verhooging, waar over een gele saus, die mayonnaise heet. Ze zijn gegarneerd met slablaadjes, stukjes roode biet en stukjes groene augurk. On der de gele saus bevindt zich een hoopje gehakt vleesch, gehakte haring, zalm uit een blikje, garnalen of een andere vischsoort, al naar gelang het slaatje huzaren-, haring-, zalm-, garnalen- of weet-ik-wat-voor sla heet Ze staan dikwijls geëtaleerd, ze wex*ken op je verbeelding, ze doen het water in je mond komen. En als je dan in het restaurant komt, dan moet je zoo'n slaatje. Even zeker ais je ijs moet. LJs met mooie kleuren en toren tjes slagroom. Ben Je anders xilt? Er is ook wel eens een kantoormeisje, dat aan het eind van de maand alleen een huza- renslaatje eet. Niet omdat ze het zooiets bij zonders vindt. Er Is ook wel eens een Jonge man, die vast wel een bord gestampten pot zou lusten, maar die na de soep direct een pannckoek bestelt; den hoofdschotel slaat hij maar over. Er komen ook menschen binnen die in het restaurant verdwaald schijnen. Ze doen even denken aan Kringelein, de tragische figuur uit Vickie Baurn's „Menschen in 't Hotel". Ze willen heel graag voor „vol" aangezien worden, ze willen het doen voorkomen of ze eiken dag buitenshuls dlneeren. Maar ze voelen zich zenuwachtig van onwennigheid. Dat beneemt hun veel van huxx eetlxxst. Ze kijken rond hoe ze hun mes moeten vast houden en doen zielige pogingen om met hun linkerhand te eten. Ze zijn doodsbang, dat al die „deftige" menschen om hen heen hen uit zulien lachen. Ze bekijken haastig de spljslijst, zien de helft niet en bestellen iets waar ze heelemaal niet van houden. Ze hebben een heilig respect voor de juffrouw die hen bedient, ze willen alles wel goed vinden om het haar maar naar den zin te maken. Sommige juffrouwen schijnen dat ook inderdaad te verwachten. Tenslotte gaan alleen de stamgasten vol daan naar huis. De anderen zijn min of meer teleurgesteld. Het slaatje was toch niet zoo'n wonder, het bestond uit gewone Ingrediënten en wa«»* geen hemelsch gerecht. En het ijs met slagroom was te veel. je kon het niet eens op en je voelde je heel anders dan na aardappelen, groente, vleesch. Anders, maar niet prettiger. De mijnheer, die moei zaam met zijn linkerhand een hem niet smakend diner naar binnen heeft gewerkt, vlucht voor de juffrouw.- Heeft hij niet een te kleine fooi gegeven of een te groote? Het kantoormeisje en de jongeman zijn niet teleurgesteld. Zij wisten het wel voor uit. Dat is het voordeel van geen illusies te hebben. Zoo heerlijk is het niet In het restaurant, niet eens zoo erg vroolljk. Thuis is het beter. Maar dan aardappelen, enz. mèt afwisse ling! PATRONEN. Knippatronen van de genummerde afbeel dingen zijn verkrijgbaar a f 1.75: mevr. Lily van Oyen, Riouwstraat 157, Den Haag. fS.v.p. maten op te geven. kaar bevestigd. .4/ a Het modelletje is ons blad te ziexx.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1931 | | pagina 11