MANSION
POLISH
MAAKT UW VLOEREN
EN MIIH IIIIW
SPIEGEL-,'*
STADSNIEUWS
GLANZEN»
't &4 "&mdeï4/a£"Me£
uw
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1931
VOLKSUNIVERSITEIT.
HET PROGRAMMA VOOR HET
A.S. SEIZOEN.
I Men schrijft ons:
Het is een zeer merkwaardig programma,
'dat de V. U. ons ditmaal aanbiedt. Letten wij
alleeerst op de lezingen voor de leden. Daar
is een filmavond met lezing door niemand
minder dan Dr. Jac. P. Thijsse, daar is een
declamatieavond van Russische volksliederen
door het echtpaar GrondysVon Gont-
charenko Petrenko en daar is een lezing met
lichtbeelden „Door China en geheimzinnig
Thibet" door den Rotterdamschen zendeling
Dols. Na de Kerstvacantie komen nog een
paar filmavonden van den bekenden film
recensent Jordaan. Aantrekkelijks genoeg
dus.
Maar merkwaardiger is de collectie luister
cursussen. Wat kan nuttiger zijn dan een
luistercursus over „Wat iedere vrouw van
ziekenverpleging weten moet?"; wat aan
trekkelijker dan een filmcursus over „Met
fototoestel en filmcamara naar den roman-
tlschen Rijn en den oude Donau"? Is het
lezer dezes wellicht wat te nuttig en te aan
trekkelijk? Eigenlijk niet voor een volks
universiteit? Kom, laat ons de grenzen niet
te nauw trekken. De eerste leergang wordt
gegeven door de bekwame oud-directrice van
het Rotterdamsche ziekenhuis, Zuster Mey-
boom en de tweede door H. C. Verkruysen.
Belde namen zijn borg voor degelijk werk,
dat op hoog peil staat. Wat de leergang van
den heer Verkruysen betreft zeer tot de
spijt van het bestuur kon ditmaal de heer
Van Staveren de leiding van den filmcursus
niet op zich nemen kan gerust verzekerd
worden, dat deze avonden volstrekt niet zul
len ontaarden in een soort plaatjes-kijkerij
zonder verband: het is dezen docent best
toevertrouwd, van al deze avonden één ge
heel te maken, het benaderen van den kern
der oude en nieuwe Duitsche cultuur. Popu
lair in den besten zin.
Wetenschappelijk in hoogeren zin is de
leergang over wijsbegeerte van Prof. Dr. G.
A, v. d. Bergh van Eysinga. Het onderwerp
luidt: „Hegels beteekenis voor den tegen-
woordigen tijd" Intusschen richt deze ge-
leex-den zich niet alleen tot den wijsgeerig-
geschoolde. Trouwens wijsbegeerte is geen
vak voor den academisch gevormde alleen.
Het vereischt veeleer een zekere gedispo
neerdheid van den geest eneen' zekere
geneigdheid om zich geestelijk te willen In
spannen.
Voegen wij hier nog bij een luistercursus
over „Het wezen van onze gebaren en be
wegingen" door Jonkvrouw H. van Lennep
met persoonlijke demonstraties van de dan
seres Llli Green wat kan men zich mo
derner en gedistingeerder voorstellen?
een eveneens zeer moderne en actueele leer
gang over „Amerikaansche cultuur en lite
ratuur" door Dr. P. H. Ritter met een staf
van fijne medewerkers, benevens twee leer
gangen over kunst en kunstgeschiedenis: een
zeer bizondere over ..Weefkunst" door de di
rectrice van de Nederlandsche Kunstweef
school Mevr. Laman Trip—Nolen en een
over „Spaansche cultuur en kunstgeschie
denis" Spanje is in de mode! door de
Hoogleeraren Van Dam en Huib Luns;
en men heeft een beeld verkregen van het
„Elck wat wils", dat het bestuur v. d. V. U.
ook ditmaal weer in zijn programma heeft
weten te verwezenlijken.
Ook op het gebied der Werkcursussen ls
heel wat te waardeeren. De Engelsche taal
cursussen van Dr. F. C. v. d. Voorde hebben
de afgeloopen jaren zeer de aandacht ge
trokken. Cursisten die twee en een half jaar
zijn leergangen volgen heeft deze docent
zoover gebracht, dat zij zonder verdere lei
ding schrijvers als Shaw en Galsworthy
kunnen lezen. Reden waarom het Bestuur
ditmaal ook de Duitsche taal oo het pro
gramma heeft gezet en wel onder leiding
van den heer G. K. W. Bikker, leeraar aan
de H.B.S, B. Als gewoonlijk prijkt ook weer
een Natuurkunde leergang onder de werk
cursussen.
Summa Summarum dus een buitenge
woon aantrekkelijk programma, dat niet na
laten zal zijn honderdtallen rursisten uit
Haarlem en Omstreken te trekken.
FEESTAVOND DIACONIEHUIS
NED. HERV. GEMEENTE.
Op Dbnderdag 1 October zal nog eien
feestavond worden gegeven In de Gemeen
telijke Concertzaal ter gelegenheid van het
75-jarig bestaan van het Diaconiehuis Ned.
Herv. Gem. Dien avond zullen medewerking
verleenen de heer en mevr. Clinge Dooren-
bos, die het grootste gedeelte van den avond
zullen vullen; de heeren Brants zullen op
voeren: „Het gesprek van het Diaconiehuis-
mannetje", uit de Camera Obscura. Verder
zal ds. C. J. v. Paasen een feestelijk openings
woord spreken. Eveneens zal een kleine serie
lichtbeelden worden vertoond met betrekking
tot het Huis en de bewoners, terwijl alles
wordt afgewisseld door muziek.
Des inamiddags houden Regenten van
35 uur een receptie In het Diaconiehuis.
Jansstraat 36, waarvan zeker wel een druk
gebruik zal worden gemaakt.
HET CIRCUS SARRASANI TE
AMSTERDAM.
EEN SCHITTERENDE VOORSTELLING.
Wel zelden is de komst van een circus met
zooveel ophef aangekondigd als die van het
Circus Sarrasani dat nu te Amsterdam staat
op het Olympiaplein, maar ook zelden
was de roep, die aan de komst van een circus
pleegt vooraf te gaan, zóó welverdiend.
Wat het Circus Sarrasani biedt is: eerste
klas, op elk terrein. En de vlotheid, die deze
eerste openingsvoorstelling in de hoofdstad,
die wij Vrijdagavond met zooveel genoegen
bijwoonden, kenmerkte, toonde duidelijk aan,
wat bereikt kan worden door een uitsteken
de voorbereiding en een methodische werk-
verdeeling. Daar haperde nu letterlijk niets.
Een groot voordeel is ook, dat de artisten,
de dieren en benoodigdheden van twee zijden
de arena kunnen binnen komen.
De directeur en eigenaar, Hans Stosch Sar
rasani, kent de werking van het licht. Daar
buiten.- felle lichtlijnen, die een artistieke
facade afteekenen, groote lichtende letters,
die het woord „Sarrasani" vormen en daar
binnen: felle lampen en guirlandes van
licht, die haar uitgangspunt vinden in den
nok van het circus.
De tent is solide van bouw, en ruim; van
„kermisachtig" gedoe is hier geen sprake.
Een uitgebreid personeel zorgt voor een
uitmuntenden gang van zaken en groot
schitterend geüniformeerd muziekcorps, voor
goede muziek.
Wat het publiek, dat Vrijdag de tent zoo
al niet geheel, dan toch bijna geheel vulde,
te zien krijgt, is in vele nummers eens iets
anders dan wat een circus gewoonlijk biedt.
Reeds het begin: de parade: een oomarsch
van 7 naties, bij wijze van groet aan Am
sterdam. gaf iets, wat weinig andere cir
cussen zullen kunnen bieden: een geweldig
aantal medewerkenden en een keur van de
smaakvolste en schilderachtigste costuums.
En zoo i.s het ook weer bij het einde bij het
„Fata Morgana" het visioen uit het Morgen
land. waar Sultan Abdallah den scepter
zwaaitBuitengewoon is dit alles. Aan
de regie onze hulde voor de fraaie p-roenen
die telkens worden geformeerd en voor het
vermijden van smakelooze overlading.
Natuurlijk valt er veel goede rijkunst te
renieten: stoute staaltjes on het gebied ver-
toonen de dames Dolinda. Odette en Agnes;
de cowboys, de Tscherkesen en de.Kozakken
en de Hongaar.sche ruiters, d->mes en heeren.
De klassieke rijkunst liet Lydia Walterstein
ons zien en de paardendressuur in vrijheid
bleek aan Ernst Schumann, den grootmees
ter der klassieke paardendressuur, nog altijd
ten volle toevertrouwd.
Dressuur van andere dieren ls er te kust
en te keur. Kapitein Frohn laat zijn zee
leeuwen wonderen doen: de temmer Hun-
trleser heeft het ver gebracht met zijn tien
olifanten en dan zijn er twaalf koningstijgers
die de heer Ohrt uitmuntend onder appel
heeft en een groot aantal leeuwen, die de
bekende toeren doen „onder leiding van"
den temmer Fr. Wilson.
En hoe uitermate rustig en zeker werken
de acrobaten aan de trapeze daar hóóg in
het circus en doen er hun gevaarlijke toeren,
als ware het kinderspel!
Japaneezen en Chineezen doen dingen op
jongleurs en acrobatisch gebied, die ons ver
steld doen staan; in de Amerikaansche ver
tooning „Wild West" zien we Cowboys wer
ken met lasso en stierenzweep en Indianen
werpen met mes en tomahawk.
Clowns zijn er in dit circus minder dan
meestal ln andere; de ecnlge -entree was
Vrijdagavond die van den Italiaanschen
dwergclown Frangois met zijn „kameel".
Maar hij had een uitbundig succes!
Wij voorspellen: geheel Amsterdam zal
uitloopen, om 't Circus Sarrasani te zien. En
de omgeving van de hoofdstad mag niet
achterblijven!
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct». per regeT.
DONKERE MANSION VOOR DONKERE HOUTSOORTEN
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Oliedam, Pladellastraat 14, actetasch met
inhoud; Rijbroek, L. Margarethastraat 30rd.
autodop; Brugwachtershuisje, O. L. Vrouwe
gracht, achterschot v. vrachtauto; A. v. Leeu
wen, Rijksstraatweg 83, armband; De Mooij,
Eendrachtetraat 60, Duitsch boekje; Bos,
Hofstraat 6, zilveren collier; J. v. Riemsdijk,
Gortestraat 8, badmuts en handdoek; Ken
nel „Fauna", Parklaan: grijswitte kat, ge
bracht door v. d. Meer, Ternatestraat 48,
Timmerman, Leliestraat 29, portemonnaie m.
inhoud; Hoepermans, Saenredamstraat 96,
kinderportemonnaie; De Droog, Gr. Willem
straat 7, pakje inh. zijde; J. Valk, Veldlaan
41, zilv. pijpdoorsteker; Bakker, Rozenstraat
35, rijwiel; Kruger, Barrevoetestraat 14, gym
nastiekschoen; M. v. Norden, Olycanstraat 11
sigarenkoker; Alberts, Bantamstraat 48, rie
ten stoel; C. v. Roode, Eikelaan 16, Heem
stede, tasch inh. dameskousen; Solksman,
Emmalaan 19, damestasch met inhoud.
Tot nu toe zijn de hierna te noemen rij
wielen die als gevonden voorwerpen zijn ge
deponeerd, nog niet afgehaald: transport
rijwiel (17 Aug.), heeren- en transportrijwiel
(22 Aug), heerenrijwiel (23 Aug.), heerenrij-
wiel (19 Sept.)
KENNEMER FOTOKRING.
Donderdagavond vergaderde de Kennemer
Fotokring in de bestuurskamer der Sociëteit
Vereeniging.
Na het afdoen van eenige zaken van huis-
houdelijken aard hield de heer J. J. Hens,
voorzitter der Amsterdamsche Amateurfoto-
grafenvereeniging een met aandacht gevolg
de causerie over portretfotografie. Bij diverse
voorbeelden werd door den spreker geschetst
hoe de amateurs ook hier belangrijke dingen
kunnen bereiken en hoe moeilijkheden te on
dervangen zijn. De heer Hens vertoonde
daarna op het doek een serie fotografieën uit
Engelsche tijdschriften. Langs den wand
hingen werkstukken van den spreker zelf ter
bezichtiging.
Het was voor den K.F.K. een belangrijke
avond, de opkomst der leden was beter dan
in tijden het geval is geweest.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
G. A. BROEKMAN
KL. HOUTWEG 5
jlllll TELEFOON 12225 |||j||]]|
lliflfl KLEERMAKER |j||||!|
niHiiiiiiniiiiiiiiiïïiiiiniiiijiiiinnminiïïiiiniininnïïïïiiiiwnïïiiiiilliiiiiiiiiiiii
NIEUWE STOFFEN
voor bet a.s. Seizoen reed, ontvangen
LICHTWEEK 1931.
Een lijn van licht Van Noord
naar Zuid.
BELANGSTELLING IN HEEL NEDERLAND.
„Een lijn van licht zal er loopen door
Haarlem van „Noord naar Zuid", zei ons de
voorzitter van het voorbereidend comité van
de Lichtweek, dat in een statig heerenhuis
op de Nieuwe Gracht zetelt en nadat wij
kennis genomèn hadden van de projecttee-
keningen, die de gobelins der goudgerande
en gebeeldhouwde wanden bedekken in dit
oude huis, is ons gebleken, dat inderdaad
het zal zijn een feest van licht, zooals Haar
lem nog niet gekend heeft.
Bij het Soendaplein zal deze lijn van licht
beginnen, tijdens de lichtweek, die van 16 tot
en met 25 October in onze stad gehouden
wordt, en zij zal zich voortzetten, via de
Cronjéstraat, de met zuilen versierde Kenne-
merbrug, het Stationsplein, waar een zeer
bijzondere verlichting komt met gordijnen
van licht, den Kruisweg, Kruisstraat en de
geheele binnenstad, over de Groote Markt
en door de Groote Houtstraat naar het Plein.
En de parallclroute van dien lichtweg zal lei
den door de Kleine Houtstraat, de Jansstraat
en den Jansweg.
Bovendien zullen nog verscheidene andere
punten en straten in de stad verlicht zijn,
bijvoorbeeld de Nieuwe Kerk, de Bakenesser-
kerk, de Kinderhuisvest, de Amsterdamstraat
de Amsterdamsche Poort, de Stadsschouw
burg, de nieuwe St. Bavo.
De Groote Kerk zal zoowel in- als uitwen
dig verlicht zijn.
Bij al deze illuminaties is er verschil tus-
schen „floodlight" en de ornamentieke ver
lichting. Hoe het „floodlight", de belichting
met zoeklichten, worden zal, zullen wij het
beste kunnen constateeren tijdens de licht
week zelf. De toren van de Groote Kerk bij
voorbeeld zal nog mooier verlicht worden
dan anders, doordat in den top ook nog eeni
ge lichtwerpers geplaatst zullen worden.
Voorts worden alle gebouwen op de Groote
Markt met floodlight verlicht.
Van de ornamentieke verlichting is bijzon
der veel werk gemaakt. Het is merkwaardig
te zien, hoe hierin met eenvoudige middelen
de prachtigste effecten bereikt worden. Om
het denkbeeld „Haarlem Bloemenstad" ook
in de lichtweek te propageeren zullen er ver
lichte bloemen, tulpen en narcissen, in onze
stad staan. De constructie van dit ornament
is, men zou het niet gelooven, indien men
het niet gezien heeft, uit eenvoudige triplex-
platen. Door een bewonderenswaardige tech
niek wordt het licht er echter zoo op gericht,
dat zij op eenigen afstand lijken als door
zichtig glas. Zoo is het ook met de padde-
FEUILLETON.
Het Huis op het Eiland
Naar het Engelsch van
ARCHIBALD MARSHALL.
(Nadruk verboden.)
23)
De dagen rijgden zich aaneen, met. een voor
George gelijkvormig maar allerminst een
tonig programma; hard inspannend werk in
den morgen; zachtverglljdende uren van
geluk in de avonden. Van het moment af dat
hij Cecily in haar frissche, jonge schoonheid
boven aan de trap had zien staan, wist hij
dat een machtige' aandrift meester was ge
worden van zijn hart en ziel en dat het niet
mogelijk zou zijn zich daaraan te ontwor
stelen. Maar dat begeerde hij ook niet; diep
onderging hij de weemoedige zoetheid van
deze eerste liefde cn de maand op Wetstones
een eeuwigheid van liefelijke ontroering
ging aLs een vluchtige droom aan hem
voorbij.
Toch, hoe ook verloren in zijn liefde, Geor
ge had voldoende nuchter verstand overge
houden om te beseffen dat voor een jonge
man met geen andere vooruitzichten dan die
welke door een stel goede hersens en werk
lust kunnen worden verkregen, een huwelijk
met de erfgename van Lord Caradoc niet
zonder meer werkelijkheid wordt; dat eerst
allerlei hinderpalen groote cn kleine
uit den weg moeten worden geruimd, maar
wanhopen aan zijn succes was iets dat
George niet licht deed en hij beoordeelde
Lord Caradoc zeker niet verkeerd, toen hij
aannam, dat deze er niet de man naar was
om oen pretendent naar de hand van zijn
dochter om financieele redenen af tc wijzen,
wanneer er geen andere be2?waren waren
.George's wild verlangen dreef hem tot han
delen. Cicely's rustige, vriendelijicheid en
haar duidelijk-zichtbaar, doch door geen he
vige emotie geuit behagen in zijn gezelschap,
voorkwam dat haar oogen plotseling, door
een uitbarsting van liefde werden geopend.
Er was maar heel weinig voor noodig om van
George's kant een verklaring te provoceeren,
een verklaring die hij ongaarne dan na rijp
beraad en in volkomen evenwlchtigen toe
stand zou hebben willen doen. Hij voelde heel
sterk dat hij tegenover dit jonge meisje, dat
in sommige opzichten zoo ver van hem af
stond, geen recht had een aanzoek te doen,
zonder daartoe eerst haar vader verlof te
hebben gevraagd.
Op een avond ze zaten in de kleinere
werkkamer achter de bibliotheek, waar zij
hun groote werk hadden verricht achtte
George het oogenblik gekomen en bepleitte
hU zijn zaak bij Lord Caradoc. Zij hadden
hun arbeid voltooid; zij hadden elkaar ge
rust geluk mogen wenschen met het resul
taat van een maand geconcentreerde in
spanning; een groote stapel copie, klaar voor
den drukker. In levendig gesprek over wat zij
hadden voleindigd en wat het resultaat van
hun arbeid zou zijn, waren de uren voorbij
gesneld en de bleeke Septembermorgen be
gon reeds door de gordijnen te lichten.
Toen was er een kort stilzwijgen geweest.
Lord Caradoc zat in den zwaren eikenhouten
stoel, denzelfden stoel waarin Sir Roderick
dag na dag zijn halve leven bijna, had ge
zeten moeizaam voorbereidend en opbou
wend. wat een monument zou worden van
Engelsche geschiedschrijving.
George stond op en ging naar het venster
om de gordijnen open te trekken. De grijze
ochtendschemering lag over de zware hoo
rnen en de van dauw druipende boschjes,
waarin de vogels tjilpend den nieuwen dag
begroetten.
„Ik zou u graag over een persoonlijke aan
gelegenheid spreken", begon de jongeman
aarzelend.
Lord Caradoc wendde zich naar hem toe,
hoffelijk als altijd maar met zijn gedachten
1 volkomen afwezig. Gedurende de korte pauze
in het gesprek had George naar een pas
send begin voor zijn pleitrede gezocht, maar
in den buitelenden wedloop van zijn gedach
ten waren de woorden hem ontvlucht. Even
was er nieuwe stilte.
„Ik wilde de hand van uw dochter vragen",
kwam het toen alsof de woorden naar bui
ten werden gestooten.
„Mijn dochter?" echode Lord Caradoc, nog
heelemaal verstrooid.
„Van het eeïste oogenblik af dat ik haar
zag, ben ik van haar gaan houden", vervolg
de George, moed vattende terwijl hij verder
sprak. „Ik besef dat ik haar niet waard ben
in geen enkel opzicht, maar ik zou mijn
leven willen wijden, om haar gelukkig te ma
ken".
Lord Caradoc deed een krachtige poging
om zijn vluchtende gedachten vast te hou
den.
„U overrompelt mij, meneer Greenfield",
zei hij. „Ik ben hierop niet voorbereid op
dit oogenblik".
Zijn woorden braken af en stierven weg in
een verbaasd zwijgen.
„Ik heb dit oogenblik gekoze"n", ging
George voort, omdat de taak waaraan ik met
u heb gearbeid, voleindigd is en er is niets
dat mij langer hier houdt. Ik zou zoo graag
weggaan met een doel voor oogen, om voor
te werken en mijn hoop op gevestigd hou
den. Ik ben jong en uw dochter nog veel
jonger. Het ligt niet in mijn bedoeling nu
al met haar te spreken, ik zou alleen willen
weten of u mij toestaat dat te doen, wan
neer ik een positie heb veroverd, waardig
om haar aan te bieden, tegelijk met mijzelf".
Het duurde een heelen tijd voor Lord Ca
radoc antwoord gaf. Eindelijk begon hij te
spreken, met lange pauzen tusschen zijn zin
nen, alsof hij al sprekend zijn oordeel vorm
de.
„Ik moet zeggen dat ik niet aan mijn doch
ter heb gedacht als een meisje dat den huw
baren leeftijd al bereikt heeft", zei hij, „zij
is nauwelijks achttien overigens mijn
vrouw was net zoo oud toen ik met haar
trouwde cn ik ben geen tegenstander van
vroege huwelijken. Ze zal later heel rijk
worden, maar ik verlang daarom geen rijk
man voor haar en evenmin iemand van adel
ik eisch alleen dat hij een respectabel
mensch van onberispelijk gedrag en onbe
sproken afkomst is en, dat zij van hem houdt
u hebt me nog niet gezegd of zij van u
houdt
Hij keek George met een belangstellend
onderzoekenden blik aan.
„Dat kan ik u ook niet zeggen", antwoord
de George, „ik wilde mij eerst tegenover u
uitspreken".
„Respectabel en onberispelijke levenswan
del en onbesproken afkomst", herhaalde Lord
Caradoc. „Ik geloof ik kan het wel met
zekerheid zeggen dat u aan den eersten
eisch voldoet. Voldoet u aan den tweeden
ook?"
„Ja", verklaarde George.
„Van uw afkomst weet ik niets, ging Lord
Caradoc voort, en wachtte toen weer.
Ook George bleef zwijgen. Opeens flitste
het hem tot zijn groote ontsteltenis door
het hoofd wat Richards hem twee jaar ge
leden verteld had omtrent zijn vader. Diepe
schaamte maakte zich van hem meester en
het gruwelijke besef dat er, ondanks het feit
dat op zijn eigen gedrag niets aan te merken
viel, er een smet op hem kleefde, die wellicht
onuitwischbaar zou zijn. Vervuld als hij was
van zijn heerlijken liefdedroom en van blij
moedige, zonnige toekomstgedachten, was er
in zijn geest geen plaats geweest voor de
.schaduw van het verleden. Hoe ongeloofelijk
als het ook klinken mag, hij kon zich op dit
oogenblik niet herinneren, ook maar 'n mo
ment te hebben stilgestaan bij de gedachte
aan zijn vader, of aan de mogelijkheid dat
zijn geboorte invloed zou hebben op de be
slissing van Lord Caradoc.
Maar deze wachtte nog steeds op zijn
antwoord en de oude edelman wachtte met
klimmende verwondering, naarmate het ant
woord uitbleef.
„Mijn moveer leeft nog", zei George ein
delijk. „Zij is het eenige familielid dat ik
heb; ze heeft mij opgevoed en zich ontzet-
stoelen, die in de plantsoenen aan de Kin
derhuisvest geplaatst zullen worden. Het zal
een schouwspel zijn van groote bekoring.
De lichtweek, het Is nu al te voorzien, zal
een enorme drukte in Haarlem brengen. Het
verkeer zal des avonds bijzondere regeling
behoeven, deze is nog in voorbereiding.
Van Alkmaar tot Leiden is voor onze licht
week reclame gemaakt op elke plaats waar
het maar mogelijk was, zei ons de voorzit
ter der commissie. En niet alleen daar, maar
in het geheele land, van Groningen tot
Maastricht komt men onze reclameplaat tegen
die in verschillende grootte verspreid is, en
die aangevuld wordt door een voorraad
sluitregels. Uit t-al van steden, uit verschil
lende gemeenten zijn dan ook verzoeken om
inlichtingen gekomen van reisgezelschappen
die Haarlem in deze dagen willen bezoeken.
De Lichtweek zal samenvallen met de Missie
tentoonstelling en zoo verwachten wij, dat
er duizenden en duizenden in de stad zullen
zijn, ook 's middags, zoodat de lichtweek
geen gering voordeel zal zijn voor den winkel
stand.
Het ls dan ook niet te verwonderen, dat
gemeentebestuur, lichtfabrieken, tramdirectie
en vele anderen alle medewerking hebben
toegezegd en verleenen, hetgeen de com
missie zeer apprecieert.
In haar hoofdkwartier aan de Nieuwe Gracht
staat de deur den geheelen dag open en
de vele lieden, die met de voorbereidingen
der lichtweek te maken hebben, loopen af
en aan. Daaronder zijn ook tal van winkeliesr
die om advies komen vragen, wijl zij hun
étalage tijdens de week niet willen laten
onderdoen bij de sfeer in de stad. Zij wor
den door het comité op een voortreffelijke
wijze geholpen, doordat het eenige demon
stratie-winkelkasten gereed heeft staan,
waaraan alle soorten van verlichting aan
schouwelijk gemaakt kunnen worden.
's Avonds is de gevel verlicht op een wijze
die eenigen indruk er van geeft hoe het wor
den zal.
Hier volgt een lijstje van de objecten, waar
van de uitvoering aanbesteed is. De gegadig
den zijn natuurlijk uitsluitend Haarlemsche
installateurs.
Nieuwe Kerk: Belichting van den toren
door Floodlight;
Kruisstraat en -weg: Decoratieve verlich
ting door middel van 39 lichtzuilen;
Barrevoetshofje: Belichting der gevels door
Floodlight;
Kennemerbrug: Decoratieve verlichting
door lichtzuilen;
Groote Markt; 15 decoratieve lichtzuilen;'
Interieur St. Bavokerk: De gotische ramen
worden -van binnen uit door groen gekleurd
licht bestraald;
Houtplein: Decoratieve verlichting door
vijfdeelige zuilen;
Bakenesse Kerk: Belichting van den toren
door Floodlight;
Stationsplein: 7 lichtpoorten op de vlucht
heuvels;
Cronjéstraat: 30 hangende lichtornamen-
ten;
Amsterdamstraat; Decoratieve lichtversie-
ring door 35 zuilen;
Stadhuis: Dé gedeelten uit de verschillends
stijlperioden worden, ieder in afzonderlijks
kleur, door Floodlight bestraald;
Kinderhuisvest: Decoratieve versiering
door 20 ornamenten;
Amsterdamsche Poort: Belichting van het
geheele bouwwerk door Floodlight:
De Waag: Gevelbelichting door Floodlight;'
Gebouw Uylenhoed, v. m. Postkantoor:
Gevelbelichting door Floodlight;
Hoofdwacht; Gevelbelichting door Flood
light;
Vleeschhal: De voorgevel wordt door vlam-
kleurig ligt bestraald;
Stadsschouwburg: De voorgevel wordt van
drie punten uit bestraald door Floodlight.
Het lijstje.. zal nog eenigszins uitgebreid
worden.
CONCERT IN DE GROOTE KERK.
Gelijk reeds werd medegedeeld zal Georgs
Robert op 5 October in de Groote kerk een
concert dirigeeren.
Op het programma prijkt als voornaamste
werk de Missa Iste Confessor van G. P. da
Palestrina.
Het onder leiding van George Robert staan
de Mannenkoor uit Krommenie, dat hier ter
stede door uitvoeringen in de Groote Kerk en
Concertzaal zeer gunstig bekend is, zal, be
halve genoemde Mis nog composities van
Milhaud en Roeske ten gehoore brengen.
ARBEIDER VIJF VINGERTOPPEN
AFGESNEDEN.
In een timmerfabriek te Amby-MaastrichS
geraakte, naar de Msb. meldt, Donderdag
de arbeider S. uit Schimmert met de linker
hand tusschen een zaagmachine, tengevolge
waarvan hem de vijf vingertoppen werden
I afgesneden. Hevige pijnen lijdend is de man
overgebracht naar' het ziekenhuis Calvariën-
berg.
tend veel opofferingen voor mij getroost.
Mijn vader heb ik nooit gekend: hij is van
haar weggegaan voor ik geboren ben".
Lord Caradoc, die thans alle verstrooidheid
van zich had afgeschud, keek den jongeman
vol verbazing aan.
„U moet toch iets omtrent hem weten; uw
moeder zal u toch wel het een en ander ver
teld hebben", veronderstelde hij.
„Zij heeft mij nooit een woord over mijn
vader geïept", klonk het antwoord. „Het
eenige dat zij ooit over hem gezegd heeft,
was dat hij overleden is en dat ze niet over
hem wenschte te spreken".
Het groeiende licht van den ochtend scheen
absolute duidelijkheid en oprechtheid af te
dwingen, zonder eenige terughouding en zon
der eenig zelf medelijden. Lord Caradoc zat
geruimen tijd geheel in gedachten verloren;
het leek of zijn plotseling-ontwaakten zin
voor de werkelijkheid weer even nel verdwe
nen was als ze was gekomen. George's over
peinzingen, terwijl hij daar bij het hooge
boogvenster stond, hielden zich bezig met de
sombere vraag, wat voor nodlottigen invloed
het geheim van zijn geboorte, waarmee hij
zich in zijn jeugd en jongelingsjaren nau
welijks had bezig gehouden, maar dat nu in
zijn overweldigende, dreigende kracht voor
zijn geest verrees, zou hebben op zijn verder
leven.
Tenslotte rees Lord Caradoc uit zijn stoel
op hij keerde zich van het gelige lichtschijn
sel van de kandelabers op de tafel naar het
koude licht dat door het raam naar binnen
viel; zijn gezicht was aschgrauw en wegge
trokken het was duidelijk te zien dat hij aan
het einde van zijn krachten was.
„U moet mij meer brengen', zei hij toonloos
Toen Cecily en mevrouw Herbert beneden
kwamen om te ontbijten, deelde de oude
butler mede, dat Lord Caradoc ziek was en
zijn ka er niet kon verlaten Verder dat me
neer Greenfield even na zessen zich per rij
tuig naar Keswick had laten brengen, om
den eersten trein naar Londen te kunnen
halen.
(Wordt vervolgd,),
