Het landgoed „Meer en Berg" te Heemstede. Jtt GROOT Van alles en nog waf. VICTORIA-WATER HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 14 OCTOBER 1931 VIERDE BLAD De veiling is heden niet doorgegaan. Jf. -L-+T- \-> - -of- ----- Hel fraaie heerenhuis. Hedenmorgen zou de afslag plaats hebben van het landgoed „Meer en Berg", het mooie bulten tusschen den Heercnweg en den Glip- perweg, grenzende aan het wandelbosch Groenendaal der gemeente Heemstede. Op 30 September was het landgoed in opbod geko men. De perceelen stonden toen tezamen in bod voor 255.000. De oppervlakte is 427006 M2. Bovendien werden op 30 September in op bod gebracht het bij het buiten behoorende bollen- en bouwland aan den Oostkant van den Glipperweg. Deze perceelen (107015 M2.) stonden in opbod voor 64.650. De afslag van het buiten „Meer en Berg" is heden evenwel niet doorgegaan. In de och tendbladen van heden is daarvan op het laat ste moment melding gedaan. Wij vernemen, dat de tweede hypotheek houdster de eerste hypotheek heeft overge nomen en dus nu eigenaresse van het buiten is geworden. Dit is blijkbaar gedaan omdat zij vreesde, dat bij een veiling niet veel van haar tweede hypotheek terecht zou komen, daar de eerste hypotheek al. 316.000 bedroeg, terwijl het buiten in opbod stond voor 285.000. Wel zou de afslag van de perceelen bloem bollen- en teelland heden doorgaan. Het is dus nu de vraag wat de nieuwe eigenaresse met het buiten gaat doen. Haar streven zal vermoedelijk zijn om bij een late- ren verkoop meer te bedingen dan het thans ln dezen onrusttijd in veiling zou opbrengen. Het is voor de gemeente Heemstede, trou wens voor de gehecle omgeving van belang, wat er in de toekomst met dit fraaie landgoed gebeuren zal. De prachtige ouderwetsche villa ligt onge veer midden in het groote schitterende park. Als men de glazen buitendeur binnenkomt krijgt men allereerst toegang tot de geheel marmeren vestibule, met daar achter de fraaie eikenhouten hal, die tot een groot aantal zalen en vertrekken toegang geeft. Links vindt men al dadelijk een salon van ongeveer 7 bij 8 M. Achter de groote suite deuren ligt de eetzaal van 10 bij 7 M. Deze beide zalen zijn in één woord keurig en rijk afgewerkt. De wanden zijn behangen met kostbare gobelins en versierd met mooie schilderstukken en spiegels. Opvallend is het groote aantal spiegels, dat in dit huis ge vonden wordt. De antieke betimmering is met goud afgewerkt. Het plafond is heel fraai. Onder de ramen zijn gemakkelijke zitplaatsen aangebracht met het uitzicht in het park. De centrale verwarming is onder den grond aangebracht. Rechts van de hal komt men eerst in een klein antiek dames-boudoir, eveneens met mooie schilderstukken. Daarnaast is een ka mer met een kluis. Hierachter vindt men de zoogenaamde heeren- of rookkamer, die er zijn kenteckenen die daar onmiskenbaar op wijzen druk gebruikt is. O.a. is het pla fond vuil en geel geworden door den tabaks en sigarenrook. Evenals in andere zalen ligt ook hier een ingelegde eikenhouten vloer. De brcede, gebeeldhouwde marmeren schoor steenmantel is zeldzaam mooi. De spiegellijs ten (hier hangen ook al twee spiegels) zijn fraai houtsnijwerk. Langs een trappenhuis van bijzonder zwaar eikenhout met gebeeldhouwde leuningen komt men op de eerste étage. Aan den lin kerkant zijn eenige logeerkamertjes, die alle in een lichte kleur geschilderd zijn. Ook is hier eon heel groote logeerkamer met een ntooSen haard onder den marmeren schoor steenmantel. Daarnaast liggen een badkamer en een logeerkamertje. Van de biljartkamer uit heeft men een onvergelijkelijk schoon uitzicht op een bij zonder groot grasgazon, dat als golfterrein gebruikt is. Dit terrein is door zwaar geboom te omgeven. Naast de biljartkamer ligt de croote slaap kamer. Ook hier zijn veel schilderstukken en spiegels. Een kleedkamer met balcon en een toilet- en badkamer liggen er naast. Langs een gemakkelijke houten trap komt men op den zolder van bijzonder groote af metingen. Hier vindt men in het midden een kast met het nog steeds zuiver loopend uurwerk voor de klok. Verder zijn hier in do hoeken verschillende slaapkamer tjes voor het dienstpersoneel en ook de strijk kamer. Daar komt men bij den Ingang van een bijkeuken en de poetskamer. En aan don rechterkant daarvan ligt de groote keuken, welke voor die van een groot hotel waarlijk niet behoeft onder te doen. Aan den anderen kant van de keuken ligt weer een bijkeuken met o.a. een ouderwet sche porno, die het water uit een diepen re genput in den tuin naar boven brengt. Het bovengedeelte van dezen put is een fraai stuk gebeeldhouwd werk, dat uit een oud Grieksch museum afkomstig moet zijn. Ver der is hier nog een afzonderlijk -groentekcu- kentje met provisiekamer. Aan het domein van de keukenprinses is wel bijzondere zorg besteed. Boneden liggen de wijnkelder, de kelder voor do centrale verwarming en de aardap- pelenkeldcr. Ook hier vinden we nog een zware kluK waarin vroeger het kostbare zilverwerk bewaard werd. O; oh rotsche bouwwerk om geeft, Is in één woord een waar lustoord, met zijn statig geboomte, ontelbaar aantal lanen en laantjes en grooten vijver, die aan de Waterdel in Groenendaal doet denken In dit park staan de groote vroegere Oran jerie, tuinhuisjes en woningen voor het per soneel. Vooral tijdens ons bezoek, toen de zon de bruin-gekleurde boomkruinen en den met blaren overdekten grond bescheen, maakte de buitenplaats een feeërieken in druk. In de „Geschiedenis en beschrijving van Haarlem" door F. Allan lezen we o.a. nog het volgende: Een antieke put. „Wat hooge duin hier aan den weg ligt?'' vraagt ge. Dat is de „Konijnenberg". Het herbergje, dat dichtbij staat en dat tot uit hangbord de Konijnenberg vertoont, stond vroeger meer in de nabijheid van deze hoogte. Maar wat ik uit uw vraag naar die hoogte afleid, is de veronderstelling, dat het u zeker niet ontgaan is dat er. te beginnen bij den huize „Berkenrode", hier en daar aan onze linkerhand nog min of meer uitgestrekte en met hoog en laag houtgewas beplante duin- gronden liggen. Nu, dat zijn overblijfselen van de aloude „Wildernis", die nog een flau we afschaduwing teruggeven van de woeste, onontgonnen landstreek, zooals deze zich tot in de tweede helft der 15de eeuw vertoonde. De landerijen en tuingronden, welke zich beoosten onzen weg tot aan het Sparen toe uitstrekken, hebben hun begin als zoodanig te danken aan een plan tot ontginning, zoo als dat door een ongenoemd persoon, een hoveling van Filips van Bourgondië werd ontworpen. Die landerijen bieden dus een om zijn oudheid hoogst merkwaardig voorbeeld van afgraving en ontginning der dulngron- den aan". Een eind verder schrijft Allan: „Ziet ge wel die eeuwen-heugende linden, wier forsche kruinen onzen weg overscha duwen. en van welke sommige door het ge weld der stormen hun kroon hebben ver loren. doch niettegenstaande hun ouderdom nog levenskracht genoeg hebben overgehou den om zich nieuwe kroonen te vormen; die hooge, verweerde muren; dat zwaar ijzeren poorthek. welks tenanten gedekt zijn door een paar antieke, keurig bewerkte, doch ecnigs- zins geschonden beeldengroepende vorm van het gebouw zelf. de zware beplanting, tot zelfs bet antiek ijzeren hek in het voor liggend weiland, dat alles geeft aan deze plaats het aanzien van hooge oudheid". INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel is het aantal gebruikers van King Pepermunt en even groot is het aantal bewonderaars. King Pepermunt is niet alleen een zuivere, heer lijke versnapering, maar tevens geneeskrachtig. Proef het en het zal U spijten hiertoe niet eerder te zijn overgegaan. En verder gebruik |el ken dag .PEPERMUNT LETTEREN EN KUNST HET TOONEEL DE WEDSTRIJD VAN CREMER. VRIJE WERKKRINC. Een Lord of een Lady. De wedstrijd van Cremer is gisteren doer de vereeniging Vrije Werkkring uit Amsterdam in den Stadsschouwburg geopend met een voorstelling van Een Lord of een Lady, come- die in drie bedrijven van James Forster. Aan succes heeft het de Amsterdammers niet ontbroken. De stampvolle zaal heeft met blijkbare belangstelling het spel gevoigd en zoowel bij open doek als na elk bedrijf de spelers met hartelijk applaus gehuldigd. Het is geen gewoonte bij een wedstrijd kri tiek te leveren op de opvoeringen, voordat de jury den uitslag bekend heeft gemaakt en ik zal mij dus bepalen tot de bespreking van het door V. W. gespeelde blijspel. Wanneer men niet beter wist, zou men zeggen, dat Een Lord of een Lady, dat eenige jaren geleden onder den titel Een Jongen of een Meisje door het beroepstooneel is gespeeld geworden, uit den tijd van Scribe stamt, al wil ik daar mee allerminst te kennen geven, dat James Forster het talent van dezen geraffineerden Franschen tooneelschrijver bezit. Maar de door V. W. gespeelde comedie is qua inhoud en uitwerking geheel van dezelfde soort stuk ken, als waarin onze grootouders voldoening pleegden te vinden. Ik kan dit moeilijk beter bewijzen dan met de intrigue te vertellen. Lord Cavendish is een zonderling. Hij is een oude isegrim, die alleen mannelijke bedienden om zich heen duldt en geen vrouwen op zijn kasteel wil zien. Op zijn 70ste jaar krijgt hij onverwachts het bericht, dat hij een klein kind van 23 jaar Freddy rijk is, spruit van een gestorven en eens door hem verstoo- ten zoon. Die medewerking valt hem wel wat ranw op het lijf. maar als hij zich eenmaal met de gedachte verzoend heeft, ziet hij af van zijn eerste opwelling om zijn kleinkind door de honden van zijn kasteel te laten ver jagen en besluit hij den stamhouder te ont vangen. Want dat Freddy een man is: dat staat bij hem vast. Maar Freddy blijkt een vrouw te zijn, een schat van een vrouw zelfs, die het meest kou de mannenhart behalve natuurlijk dat van Lord Cavendish zou weten te ontdooien. Als zij bij haar aankomst op het kasteel van den rentmeester hoort, dat de oude lord een stamhouder en geen stamhoudster verlangt, besluit zij hem zijn zin te geven en reeds na enkele minuten, waarin de actrice zich met een „jonge-Jan"-vlugheid moet verkleeden, verschijnt zij als kleinzoon voor den geluk kigen lord. Freddy geeft aan al de nukken van haar zonderlingen grootvader toe en gaat zelfs zoo ver iels, waartoe een Fransch schrijver als Ccribe haar zeker nooit gedwongen zou heb ben dronkenschap voor hem te simuleeren. Lord Cavendish is in de wolken. „Wat 'n jon gen! Wat 'n kerel!" roept hij verrukt uit. Maar als even later de prinses de Fleuris de la Tour oen naam, die zoo voor de heldin nen van ScL-ibe zou passen haar komst en die van haar zoon aankondigt, zit de oude lord mét zijn handen ln zijn grijze haren. Want een prinses de Fleuris de la Tour ont vangen zonder een dame, die de honneurs waarneemt, dat strijdt toch tegen alle éti quette. Maar geen nood, want Freddy schaft raad. Op zijn alleronverwachtst verschijnt zij weer als dame en de oude lord, die niet anders denkt dan dat deze rol nu eigenlijk een tra- vesti is, verkeert aldoor in duizend angsten, dat zijn kleinzoon-kleindochter haar ware en toch niet ware sekse zalverraden. Het slot is gemakkelijk to gissen. De comedie ein digt met een gelukkig huwelijk en met de ver- teedering van Lord Cavendish, wanneer hij zijn kleindochter aan den arm van den prins zijn zegfn mag geven. Men ziet. dit alles is nog al „bedenksel" en ook in de uitwerking en in den dialoog is James Forster niet bepaald modern. Een Lord of een Lady doet min of meer aan als een anachronisme. Maar het bleek gisteren duidelijk, dat zoo'n ouderwetsch stuk nog ter dege in den smaak van een groot deel van het publiek valt. Bij de uitspraak, die ook de Cremerleden aan het einde van den wedstrijd zullen doen, zullen wij wel vernemen aan wel ken tijd dien van onze grootouders of dien van tegenwoordig de voorkeur wordt ge geven. Voor den aanvang der voorstelling was de voorzitter van Cremer, de heer Kruyshoop voor het doek verschenen om met eenige har telijke woorden het damescomité te bedanken, dat aan de vereeniging bij haar gouden feest een vlag had aangeboden. De zeer mooie vlag stond als een decoratieve trofee voor den zaalingang en had terecht de bewondering der Cremerleden gewekt. Een vaandel en een vlaghet is jammer, dat de tijd der land- juweelen voorbij is. Wat zou Cremer in een stoet van rederijkerskamers een mooi figuur daarmee maken. J. B. SCHUIL. MUZIEK. Eerste concert der Haarlemsche Bachvereeniging. Een Russische avond opende het seizoen der groote concerten, een avond van deels op de internationale programma's geregeld voorkomende en dus vooral na de verbreiding der radio, min of meer algemeen bekende, deels weinig bekende werken. Tot de eerste rubriek mogen de Symphonische Fantasie „Une nuit sur le Mont chauve", de sym phonische Suite „Sheherazade" en Mohs- sorgski's liederen gerekend worden, tot de tweede Tableaux symphonïques van Liadoff en de liederen van Gretschaninoff en Rimsky- Korsakoff, terwijl we mogen veronderstellen dat de aria van Jaroslava uit de opera Prince Igor" van Borodine, ondanks het feit ■dat men deze opera nog al eens in de radio programma's aangekondigd vindt, allerminst gemeengoed is. En zoo hebben wij de wilde drastische kunst van den genialen autodidact Moussorgski, wiens symphonische Fantasie een waardig pendant voor de heksensabbat uit Berlioz' fantastische Symphonie vormt, gelijk de groote doeken in het Musée Wiertz te Brus sel. kunnen hooren, en de kracht van Mous- sorgski's muzikaal penseel kunnen bewonde ren: en later de verbluffende, geraffineerde orkestratie-techniek van Rimsky-Korsakoff, die door die techniek de haast eindelooze lengten en herhalingen handig camoufleert. Inderdaad: Shéhérazade houdt den hoorder •bezig, maar de lengten en herhalingen wor den toch voelbaar, en ik kan me nauwelijks begrijpen dat sultan Shahriar, ruw en drif tig als hij was, niet ongeduldig werd en de Sultansche deswege liet onthoofden. Enfin, het past den gewonen sterveling niet de roer selen eens vorstelijken gemoeds te beoor- deelen. Zoodat we maar zeggen willen dat de compositie van Rimsky zeer langgerekt is, en dat, wat ons nu van 9.4010.25 nam. ver teld werd, wellicht zonder schade in beknop- teren vorm verteld had kunnen worden. Die geschiedenis van Prins Kalende-r b.v. oef het leek wel het doorbladeren van een echten, en dan nog een van een schrikkeljaar! Men brengt de typische voorliefde der Russen voor lengten en herhalingen ook Tschaikowsky's muziek toont die vaak in verband met de eindelooze vlakten van hun reusachtig vader land. Of dit verband werkelijk bestaat, durf ik niet te beoordeelen, maar het land is groot en de herhalingen zijn er. Veel beknopter zijn de „Tableaux sym phonïques" van Liadoff: 3 programmatische schetsen, waarvan de eerste mij, wat verband tusschen programma en muziek betreft, vrij problematisch bleef; maar „Le Lac enchanté" bood mooie muziek en Baba Jaga (wier naam ook in de ..Tableaux d'une Exposition" van Moussorgski voorkomt) bleek een geestige, met Dukas' „L'Apprent-i sorcie" verwante orkestrale schildering. De geestdriftige beschrijving der talenten van de zangeres Nina Koshetz konden aan vankelijk een kleine ontgoocheling niet ver hoeden; de indruk di enzij met de aria uit „Prince Igor' maakte was althans niet groot of diep. Haar stem is zeer omvangrijk, maar toonde even weinig souplesse of klankbeko- ring als de muziek van Borodine. Meer in druk maakte Mevr. Koshetz met de liederen van Gretschaninoff en Rimsky-Korsakoff; de gruwelijke „Berceuse de la Mort" van Mous- sorgsky kan ik niet genieten en in de dans ,uit diens opera „La Foire de Sorotchinsk" bereikte zij naar mijn meening de uLtbeel- dingskracht van een Vera Janacopoulos lang niet. De eigenlijke held van den avond was Pierre Monteux: zijn verve, zijn élan, zijn meesterschap over het orkest, zijn verbijste rend geheugen (hij dirigeerde weer alle or kestwerken uit het hoofd en gaf letterlijk alles, elke inzet, elke nuance aan) waren een voortdurende bron van verrassing en genieting en stempelen hem tot een der groote en merkwaardige orkestleiders van tegenwoordig. Zijn eigenlijke voorliefde moge in andere richting gaan: hij geeft de nieuwere Rus sen met een gloed en overtuiging waarvoor men hem erkentelijk mag zijn. Het Concertgebouw-orkest was als gewoon lijk prachtig: Louis Zimmerman werd als be koorlijke Shékérazade extra toegepuicht. KAREL DE JONG. Op het buiten zijn eenige fraaie oprijlanen. 7en der vijvers, overschaduwd door zwaar geboomte. Een Zwitsersch geleerde keerde onlangs uit Australië terug met een daar op zijn onder zoekingstochten gevonden skelet. De douane beambten konden „geraamte" niet vinden in hun tarieflijst en dus hebben ze het skelet onbelast doorgelaten als zijnde een „reeds gebruikt artikel". Een geweldige vraeh»auto. Op Zondag 18 October zal vermoedelijk de grootste vrachtwagen ter wereld door Londen loopen van het Marylebone goederenstation naar Marble Arch. Daartegenover wordt n.l. een hotel gebouwd en een van de benoodigd- heden daarvoor, vereischt een speciale wagen om vervoerd te worden. De auto heeft ruim 100.000 gulden gekost, heeft 30 wielen waarop rubberbanden van samen 11.000 gulden zitten, bezit vóór en achter een stuurinrichting, met telefoon voor beide chauffeurs om met elkaar te kunnen, spreken en bestaat uit 7 aan elkaar gekoppel de deelen om de bochten beter te kunnen nemen. De snelheid, waarmee ze zich voort beweegt is ongeveer 2 K.M. per uur. De muzikale kraai. Een Engelschman bezit 4 kraaien, die hij met wonderbaarlijk geduld getraind heeft tot musici. Zij vormen een orkest bestaande uit triangel, trommel, klokken en bekkens. De muzikaalste dier kraaien heet Baby, die 8 bellen bespeelt door aan het leeren ton getje daaraan bevestigd te trekken. Zij kan aldus het lied: „The old Folks at Home" ten gehoore brengen zonder fout! Het grootste schip. Tot voor kort werd de Leviathan als het grootste schip ter wereld beschouwd. De boot meet echter niet de beweerde 59.957 ton, doch 50.000. Zoodat in plaats van Amerika, Enge land nu kan bogen op het grootste schip, n.l. de Majestic van 56.621 ton van de White Star Line. Ook de Cunardlstoomer Beren- garia is grooter. Hij meet 52.226 ton. Van 6 November af zal de dansmuziek der Savoy Orpheaus uit het Savoy Hotel weer worden uitgezonden per radio. Deze band is voor een goed deel dezelfde, als de oude Savoy Orpheaus-band, die de eerste dans muziek voor de radio leverde uit het Savoy Hotel. Indertijd is de band naar Amerika gegaan, doch nu heeft hij zijn oude nest weer opgezocht. Vermoedelijk het oudste boek ter wereld is kortelings in China ontdekt. Het bestaat uit 78 houten bladzijden door middel van een koord „gebonden" en dateert uit het jaar 100 v. Chr. In het dorpje Adlingfleet in het Goolè (Yorkshii-e)-district in Engeland, welk dorpje 360 inwoners telt, heeft dezer dagen voor het eerst in negen jaren weer een geboorte plaats gehad. De" laatste doopplechtigheid aldaar dateert uit 1922. Een dorpje waar de ooievaar dus vrijwel onbekend is. In een ander gehucht, in Glynde, Sussex werd voor het eerst in twaalf jaren weer een huwelijk ingezegend. De organist schijnt een week lang gezocht te hebben naar den Huwelijksmarsch. Nog nooit een bioscoop bezocht. Het zal in deze tijden wel niet veel meer voorkomen dat stadsmenschen nog nooit een bioscoop hebben bezocht. Maar dat zulke menschen toch bestaan blijkt uit rechter Crawford van Southend (Engeland). Deze verklaarde nog nooit in een cinema geweest te zijn. „Ik veronderstel, dat het een gebouw is, waar duisternis heerscht gedurende de de voorstellingen". Maar hij voegt eraan toe, dat de film industrie de eenige in het land is, die bloeit. Per aquaplane over het Kanaal. Zaterdag is de Fransch man Robert Tronquet per aquapalne het Kanaal overgestoken. De plank, de 1.50 M. lang en 60 cM. breed was, werd door een visscherschuit gesleept. Om 12 uur vertrok Tronquet uit Boulogne-sur-Mer en om 19.30 uur arriveerde hij in Folke stone. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel öberlahnsVeih NATUURLIJK BRONWATER. De meest gevraagde tafeldrank. SCHEEPVAARTBERICHTEN Alpherat 12 v. Bahla, Buenos Ayres n. Rot terdam. Ttlas 12 v. Curasao n. Paramaribo. Barneveld 12 v. Curacao naar Europa. Breedijk 12 n.m. v. Batavia n. New York Binnendijk 13 v.m. v. Suez. Ne wYork n. Java Costa Rica 12, 5 u. 56 m. 250 mijl Z.-West van Valencia Amsterdam naar Barbados. Delftdijk 10 v. San Jose Guat, Rotterdam n. Pacifickust. Damsterdijk 11 n.m. te San Francisco. Paci fickust n. Rotterdam. Delftdijk 1 Ov. San Josc (Guat.) Rotterdam n. de Pacifickust. Drechtdyk 13 v.m. te Londen, Pacifickust n. Rotterdam Djambi 13 te Antwerpen, Rotterdam naar Bombay Gaasterland 10 v. Bordeaux, Amsterdam n. West-Afrika. Gcrmar 11 v. Montevideo, Amsterdam naar Buenos Ayres. Houtman 12 te Port Natal v. Kaapstad. Irene 9 v. Puerto Barrios n. Kingston. Klipfontein 12 v. Port Amelia n. O.-Londen. Kennemerland p. 12 13 u. Fernando Noronha Cardiff n. de Platarivier. Maasker kil to Dakar, Amsterdam naar W. Afrika. Melislcerk 11 v. Port Amelia n. lbo, Beira n. Rotterdam. Maasdam 13 te Rotterdam v. New Orleans. Nieuw Holland 12 v. Adelaide naar Singapore Nieuw Amsterdam 13 v.m. te New York v. Rotterdam. Nickerie 11 v. Port of Spain n. Paramaribo. Nieuwkerk 13 te Marseille, Beira n. Rotter dam Rijnland, 12 v. Rio do Janeiro, Amsterdam n. Buenos Aryes. Randfontein 13 v. Rotterdam n. Hamburg. Saleier p. 12 Perim, Java n. New York. TjlUwong 12 te Sjanghai v. Hong Kong. Tjikarang 12 v. Tsingtao n. Keelung. Tabinta p. 12 Gibraltar, Batavia n, Amster dam. Tjinegara 11 te Hongkong v. Sjanghai. Waalkerk 13 v. Amsterdam n. Rotterdam, J

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1931 | | pagina 14