VERKADE
VOOR DE FORENSEN.
De forensen en het spoorwegverkeer.
M
M
n
fl
DE TREKKING
HAARLtM^S DACBLAD DONDERDAG 29 OCTOBER 1931
Een zeer sterke toeneming!
In het weekblad „de Forens", het orgaan
van den Alg. Bond van Forensen, worden
eenige cijfers medegedeeld over het foren
senverkeer op de spoorwegen, ontleend aan
het Jaarverslag der Nederlandsche Spoorwe
gen. Daaruit blijkt, welk een belangrijke
plaats het forensenvervoer inneemt. In 1930
werd door de Spoorwegen van de forensen
niet minder dan 6.887.965 aan reiskosten
ontvangen.
Dit bedrag vertegenwoordigt 8 van alle
opbrengsten uit reizigersvervoer. zoodat de
lorensen onder de vaste klanten wel een
zeer voorname plaats innemen.
Aan trajectkaarten werd ontvangen
3.501.361.89. de weekkaarten brachten
2.840.479.82 op en de scholieren „verreis
den" voor 546.124.04.
Van deze drie soorten van abonnementen
wordt immers vrijwel hoofdzakelijk door
forensen gebruik gemaakt. Wat de scho-
lierkaarten betreft, ook deze mogen wij
zoo betoogt het blad veilig bij het foren
senvervoer in aanmerking nemen, daar het
meestal wel de kinderen van forensen zijn.
die naar de onderwijsinrichtigen in de
groote steden gaan. Alhoewel onder hen. die
algemeene- of groep-abonnementen en am
bachtsschoolkaar ten nemen, ook wel foren
sen zullen zijn, is daarmede bij de volgende
becijferingen geen rekening gehouden, om
dat het percentage wel gering is te achten,
i De statistiek over de laatste 17 jaar luidt:
V
*3
u
O
11
O
t
*3 <U
So>
bt> s
60 y>
rt g
I
s
tl
O, O
li
CJ 0)
o
►-3
o£
o
p-
3913
1.476.092
34.531.520
4.2
1919
3.459.546
71.372.274
4 8
1920
5.249.333
87.580.715
5.9
1921
3.877.062
90.638.216
6.4
1922
6.460.282
j;
87.360.449
7.3 ':o
1923
5.952.053
82.383.566
7.2
1924
6.011.975
80 734.647
7.4
1925
6.032.180
79.223.235
7.6
1926
5.88',>.689
76.489.206
7.6
1927
5.659.785
75.754.067
7.4
1928
5.977.913
82.041.846
7.2
1929
6.603.999
84.100.764
7.8
1930
6.887.965
85.328.839
8.0
Voor een vergelijking tusschen het aantal
forensen, dat in 1913 een abonnement nam
en nu in 1930 moet een juiste basis gezocht
worden, waarop een vergelijking mogelijk is.
Het bedrag, dat in 1913 werd besteed aan
spoorabonnenementen moet met minstens
70 vermeerderd worden, daar de prijzen
der abonnementen ongeveer met dit percen
tage gestegen zijn.
De werkelijke opbrengst in 1913 is als
volgt:
Trajectkaarten f 771.589,17. Maatidkaar-
ten 505.607.82. Scholierkaarten 198.895.22.
Totaal 1.476.092.21.
Het totaal bedrag was dus 1.476.092,21.
Tellen wij hier 70 bij, dan krijgen wij
2.509.356.—.
In 1930 was de opbrengst 6.887.965.— of
3£4 meer dan in 1913.
Uit deze geweldige toeneming van het
door de forensen aan reiskosten besteede
bedrag kan men heel duidelijk zien, welk
een omvang het forensendom sinds 1913
genomen heeft en zoo meent „de Forens"
wel de gevolgtrekking te mogen maken, dat
het aantal forensen sedert 1913 met ten
minste 150 gestegen is.
In 1913 toch maakte de opbrengst uit het
forensenvervoer slechts 4.2 uit van het
totale reizigersvervoer en in 1930 is dit ge
stegen tot 8
Eigenaardig is het. dat het aantal derge
nen die trajectkaarten 1ste klasse nemen,
bijna niet gestegen is. wel die der 2de en 3de
klasse. Sinds 192.4 is de opbrengst van de ta
riefkaarten 3de klasse met niet minder dan
200 gestegen!
Uit deze cijfers van „de Forens" blijkt dus
dat een zeer groot deel van de tegenwoordi
ge forensen derde klasse reizen. Deze erva
ring wordt ook opgedaan op de forensen
trajecten in onze omgeving. Trouwens over
het 3de klasse materiaal dat voor de foren
sen-treinen gebruikt wordt, bestaan niet
veel klachten. Voor een korten tocht nemen
de meeste forensen de houten* banken voor
lief. temeer omdat het in prijs nog al ver
schil maakt.
Het aantal forensen in onze omgeving is
nog sterker toegenomen sinds 1913 dan
met 150 Vooral het laatste jaar. nadat de
forensenbelasting afgeschaft werd, was de
vermeerdering zeer sterk. Het zal dan ook
van belang zijn om daarover gegevens te
putten uit het verslag der Spoorwegen over
1931. Daarmee moeten wij dus nog een jaar
geduld hebben. Misschien dat uit die nieuwe
cijfers gegevens geput kunnen worden om
aan te toonen dat het aantal forensen te
Zandvoort, dat "an den trein gebruik maakt,
zoo groot geworden is, dat daaruit een argu
ment ontleend kan worden om de spoorlijn
HaarlemZandvoort te electrificeeren. In
dertijd hebben de Spoorwegen toegezegd dat
dit baanvak geëlectrificeerd zou worden, als
het. reizigersvervoer met pl.m. 70000 per jaar
was toegenomen. Daarbij werd toen alleen
gelet op het vervoer van badgasten en dag-
jcsmenschen. Het zou evenwel van belang
zijn te berekenen hoeveel de Spoorwegen
thans reeds meer uit het forensenverkeer
halen. Zou de Vereeniging voor Vreemde
lingenverkeer of de Forensenvereeniging te
Zandvoort geen onderzoek kunnen instellen
om daarover gegevens te verkrijgen? Boven
dien is aan te nemen, dat na de electrifi-
catie als de Amsterdammers rechtstreeks
met den electrischen trein naar Zandvoort
kunnen reizen het aantal forensen te
Zandvoort nog sterk zal toenemen.
BINNENLAND
DE ƒ2000— UIT DE CULEM-
BORGSCHE MOORDZAAK.
KRIJGT DE WEDUWE GEEN
TIEN PROCENT?
Het Volk verneemt, dat' de erfgenamen
van Gerritje en Thomas van Wiggen; welke
de gevonden f 2000 onder elkaar kunnen ver
deden, thans den notaris te Culemborg
hebben bericht, dat zij niet genegen zijn 10
pet. van dit bedrag af te staan voor de wed.
Haveman', te meer, nu zelfs de justitie ken
nelijk heeft toegegeven, dat, waar deze
gelden in het bezit geweest zijn van wijlen
Haveman, deze bij de moordzaak betrokken
is geweest.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
heidsverloting der
Zijlstraatvereeniging zal plaats hebben op
DONDERDAG 5 NOV. a.s. des middags 3 uur
in Gebouw St. Bavo. Smeöestraat 23. onder
controle der Politie. Toegang vrij voor hou
ders van loten. HEEFT U AL LOTEN? Tot en
met Zaterdag 31 Oct. zijn bij de aangesloten
winkeliers in de Zijlstraat nog loten ver
krijgbaar. Voor elke gulden contant besteed
een gratis lot. HAAST U! 10
MACHINIST VERBRAND IN
EEN KETEL.
DONKEYMAN MET HECHTENIS GESTRAFT.
Voor de Amsterdamsche Rechtbank heeft
naar het. Handelsblad meldt terrecht gestaan
een donkey-man, die wegens het veroorza
ken van zwaar lichamelijk letsel, den dood
tengevolge hebbend, tot drie maanden hech-
tenisstraf is veroordeeld.
Op 16 April is n.l. een ernstig ongeluk ge
beurd op het aan de Sumatrakade te Am
sterdam liggend s.s. „Jagersfontein". Ter
wijl de vierde machinist zich nog in de bak
boordketel bevond, liet deze donkey-man
dézen ketel vol loopen met heet water, waar
door de vierde machinist zoodanige brand
wonden kreeg, dat hij daaraan overleden
Is.
HOOGER BEROEP INZAKE HET SPOOR
WEGONGELUK TE GRONINGEN.
De rangeerder te Groningen en de ma
chinist te Zwolle, die dezer dagen voor de
Groningsche Rechtbank terecht stonden
wegens schuld aan het spoorwegongeluk op
26 Januari j.l. bij het viaduct te Groningen
en die deswege ieder tot 14 dagen hechtenis
straf zijn veroordeeld, hebben, naar de Msb.
meldt, beiden hooger beroep aangeteekenci.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
NOODLOTTIGE AFLOOP VAN SPELEN
MET EEN LUCHTLEIDING.
Voor de Rechtbank te Maastricht is tegen
een 18-jarige bankwerker, uit Beek. die
spelenderwijs een slang van een luchtleiding
op de staatsmijn Maurits op het achter-
lichaarp van zijn vriend gericht had, ten
gevolge waarvan de dikke darm gebarsten
is, buikvliesontsteking ontstond en het
slachtoffer overleed, geëischt een voorwaar
delijke gevangenisstraf van een maand.
WEIGERING OM IN TE
KWARTIEREN.
Ds. Faber voor het Kanton
gerecht.
t 75— BOETE GEilSCr.T.
Voor het kantongerecht te Zutphen is
Woensdag behandeld de strafzaak regen ds.
J. L. Faber. predikant, wonende te Zutphen
wegens zijn weigering om inkwartiering zon
der voeding te verschaffen aan een officier
van hei Nederlandsche leger.
Verdachte bekende het hem ten laste ge
legde.
De burgemeester getuigde, dat hij van ds.
Faber en van vijf andere personen een zelf
den brief heeft ontvangen, waarin voorkomt
dat men wegens gewetsbezwaren niet aan
den last kon voldoen.
In zijn requisitoir merkte de ambtenaar
van het O.M. op, dat hier geen sprake is
van een psychische overmacht, een drang ui:
godsdienstige of ethische overwegingen kan
hier niet gelden. Verdachte heeft een be
slissing en een keuze kunnen doen. dus was
hij voldoende actief. Hier is sprake van
eigendunkelijk handelen. Spr. vraagt ver
oordeeling van f 75 boete of 75 dagen hech
tenis
In een uitvoerige verdediging zei ds.
Faber, dat hij zich bewust is dat dit een
stap op den bedenkelijken weg was. Mijn
bedoeling zoo vervolgde hij. is echter niet
geweest om mij te onttrekken aan den ge
meenschapsplicht: ook is het niet mijn be
doeling geweest inbreuk te maken op de
staatsorde. Tolstoï heeft eens gezegd, dat er
eenmaal een keerpunt zal komen in de ge
schiedenis. Volgens spr. is dit oogenblik er
thans.
Nu allen op den vrede aansturen, is spr.
van meening een keuze te moeten doen en
als men dan de malaise beziet, dan is het
bij hem geweest als een bliksemschicht,
waarin hij gezien heeft: Het kan en het
mag niet langer. Dit is geen overmacht in
den zin der wet, maar het is een goddelijke
overmacht. Ik voel mij dan ook volkomen
vrij, doch is het mij niet onverschillig, welke
straf men mij zal opleggen
Er is toch wel iets gebein*d sedert de
wet op de inkwartiering tot stand kwam. Spr.
herinnert hierbij aan de wet van Juli 1923
voor de gewetensbezwaarden. Hier wordt de
souvereiniteit van den staat prijs gegeven.
Dan mag ik, zegt spr. toch wel vragen, dat
men met gemoedsbezwaren rekening houdt.
Hier is een noodgeval aanwezig. Ik kan niet
anders doen. Alle baatzucht is mij in deze
vreemd. Ik heb het gedaan uit innerlijken
drang.
De ambtenaar van het O.M. antwoordde
o.m. dat de dienstweigeringswet met de in-
kwartieringswet niets te maken heeft.
De uitspraak werd bepaald op over acht
dagen.
DE ONTWAPENINGSCONFEREN
TIE VAN LORD CECIL.
nog het zenden van een afgevaardigde ter
wijl van verschillende zijde sympathiebetui
gingen en bijdragen zijn ingekomen o.a. van
de Bisschoppen der Roomsch--Katholieke
Kerk en de Orde van Vrijmetselaren „Groot
oosten der Nederlanden".
Het voorbereidend comité in Nederland is
thans als volgt samengesteld: Mr. J Kalff
te Wassenaar, vobrzitter; Ds. J. B. Th. Hu-
ger.ho'tz te Ammerstol, secretaris-penning
meester: Pater Mr. Beaufort te Woerden;
Robert Peereboom te Haarlem.
Het Comité doet een dringend beroep op
de Nederlandsche bevolking deze internatio
nale Ontwapenlngsc mferenUe, waar verte
genwoordigers uit alle kringen der bevol
king welkom zijn, om op massale en een-
drachme wijze uiting te geven aan den
wensch tot internationale Ontwapening,
krachtig te steunen.
Na het góed-geslaagde dagblad-petition
nement zorge Nederland voor een flinke de
legatie naar deze Parijsche conferentie,
waar juist in dezen tijd de Volkenbond meer
dan tot dusver den moreelen steun der vol
ken noodig heeft.
Giften voor de voorbereiding dezer confe
rentie storte men op de girorekening van
den secretaris-penningmeester Ds. J.B-Th.
Hugenholtz. No. 123046 te Ammerstol.
ZUINIGHEID BIJ
BINNENLANDSCHE ZAKEN.
DIE DE ZUIVELINDUSTRIE AFZET
MOGELIJKHEDEN KOST.
y~ERK~ADE'S
nieuwe ber
Schuitbusje in
frissche, tinte-.
lende kleuren. Prijs, gevuld mef
een rol groote Verkades Beschuit
25 CENT.
WIE UIT NEDERLAND DEELNEMEN.
Voor de deelneming aan de Internationale
Ontwapeningsconferentie die op 26 en 27
November op initiatief van Lord Cecil te
Parijs gehouden zal worden hebben zich uit
erland d^ volgende vereenigingen aan
gemeld
■A'beidsgroep van Doopsgezinden tegen den
krijgsdienst, Comité van actie Dienstweige
ringsmanifest „Mobi'iseeren", Internationale
Vrouwenbond voor Vrede en Vrijheid afd.
Nederland. Jongeren Vredesfederatie. Kerk
en Vrede. Nederlandsche Christelijke Stu
denten Vereeniging, De Nederlandsche Dag
bladpers, Nederlandsche Esperantisten Ver
eeniging. Nooit-meer-oorlog Federatie. R.K.
Volkspartij, Roomsch-Katholieke Vredesbond
in Nederland, Rotary Internationaal, Vrij
zinnig-Democratische Bond. z
Verschil'erde vereenigingen overwegen
De Algemeene Nederlandsche Zuivelbond
(F.N.Z.) heeft het volgende medegedeeld:
Door kortzichtigheid van het ministerie
van Binnenlandsche Zaken en Landbouw
heeft men een gunstige gelegenheid, om in
Engeland een doeltreffende propaganda
voor onze Nederlandsche kaas te voeren,
voorbij laten gaan.
De Algemeene Nederlandsche Zuivelbond
had n.l. van de Daily Mail. het groote Engel-
sche dagblad met een oplaag van ruim 2
millioen exemplaren, dat jaarlijks de Ideal
Home Exhibition te Londen organiseert, de
uitnooöiging ontvangen, op zeer aanneme
lijke voorwaarden aan deze tentoonstelling:
deel te nemen als vertegenwoordigende een
typische, nationale industrie. Na gepleegd
overleg met de betreffende afdeeling van
de Directie van den Landbouw, waar men
zeer sympathiek tegenover het plan stond
en optimistisch gestemd was omtrent de ver
krijging van een regeeringsbijdrage, werd een.
schema voor een inzending, omvattende een
demonstratie van de kaasbereiding op de
boerderij zoowel als in de fabriek, de Alk-
maarsche kaasmarkt, den verkoop van kaas
aan het publiek, enz. opgesteld, waarvan de
kosten op f 32.000 werden geraamd. De helft
van dit bedrag zou worden opgebracht door
den F.N.Z. en den Bond van Kaasproducen
ten te Gouda, welke hieromtrent tot over
eenstemming en samenwerking waren ge
komen.
De deelneming was dus verzekerd, mits de
regeering voor de ontbrekende f 15.000, waar
op bi.i den opzet van de plannen gerekend
was, instond. Tenslotte maakte de minister
van Binnenlandsche Zaken en Landbouw
evenwel bezwaar tegen het bedrag der bij
drage en stelde deze op ten hoogste 25 pCt.
der kosten maximaal, dus ongeveer f 8000.
Gezien het feit, dat geen der genoemde
vereenigingen van te voren een regeerings-
bijdrage voor deelneming aan een bu iten -
landsche tentoonstelling heeft gevraagd, de
coop, zuivelbereiding de laatste 10 jaar on
geveer f 15.000 aan tentoonstellingen in het
buitenland ten koste heeft gelegd, is deze
ervaring wel zeer teleurstellend. Deze te
leurstelling slaat over in ontstemming, wan
neer men ziet, dat de minister van Arbeid,
Handel en Nijverheid te zelfder tijd een
voorstel aan de Staten-Generaal doet, om
f 100.000 beschikbaar te stellen voor propa
ganda voor de artikelen van de Nodei'land-
sehe nijverheid.
De minister van Binnenlandsche Zaken en
Landbouw heeft blijkbaar niet begrepen,
welk een gunstige gelegenheid zich hier voor
deed om een onzer belangrijkste export
artikelen, dat thans van alle kanten in de
knel zit. met een klein bedrag te helpen,
nieuw afzetgebied te veroveren.
Zoo bedriegt in ons land de zuinigheid de
wijsheid.
noOFDSTI'K I.
De ober keek neer op den jongen man In
den fauteuil.
Het was een slanke verschijning, gekleed in
een onberispelijke smoking: de ober had vol
doende menschenkennis opgedaan om te
weten dat deze gast iemand moest wezen van
zeer goeden huize. Er kwam geen plooi in zijn
onbewogen kellnersgeiaat; geduldig luisterde
hij naar den stortvloed van woorden, die over
hem werd uitgestort.
De jonge man trachtte overeind te komen,
wat hem véél inspanning kostte; toen hij
stond zwaaide hij verdacht heen en weer.
Een fijne confetti lag over zijn revers en
witte front gesnipperd als een bonte sneeuw.
..Maar alsals je nouhè. wat zeg
je?als je eindelijk dat knoopje hebt
Begrijp je? Begrijp je?"
„Jawel meneer", antwoordde de kellner.
die beleefd toeluisterde, terwijl hij zoo sierlijk
mogelijk het blad met glazen en flesschen
beladen, in evenwicht trachtte té houden.
„Begrijp je het werkelijk?"
..Ja zéker, meneer", klonk het gewillig.
„Kijk.zie jedan pak je dat knoop
je.... zóó." De jonge man greep den ver
baasden kellner bij een knoop van z'n rok en
trachtte daarna te bewijzen hoe je zoo n sa-
lansch boor.1en-knoepje aan zijn bestem
ming kunt laten beantwoorden. Do poging
mislukte, want er was geen boord.
„Als jc mij nou even je boord geeft", ver
zocht hij vriendelijk
„Meneer, ik wordt geroepen" ontweek de
ander.
„Laten roepen", grinnikte de verdacht-
vroolijkc jongeman. „Stil laten roepen, of
wacht... En vóór de kellner van zijn
schrik bekomen was. snelde hij met het
volle blad naar een tafeltje in den hoek.
..U wenscht, heeren?"
Niet zonder eenige moeite noteerde hij
de bestelling op z'n hagelwitte manchet:
„Dus drie whisky-sodas en één flesch
„Nee sufferd, vier whisky-sodas en voor de
rest niets. Verstaan?"
„Ja. meneer." antwoordde dociel de nieuw
bakken kellner, en begaf zich in de rich
ting van het buffet. Het is mogelijk en zelfs
zeer waarschijnlijk, dat een dergelijke tocht
voor een ervaren kellner geenerlei moeilijk
heden oplevert. Zij zwenken sierlijk en snel
door de volste gezelschappen naar het be
stemde doel.
Mr. Frans Veraart was echter advocaat
en een jong advocaat, géén kellner, en dies
stond het in de sterren geschreven, dat het
viertal heeren ten eeuwige dage op hun
whisky's zouden wachten, indien de van
zijn blad beroofde bediende niet ijlings zich
ontfermd had over hun dorstige kelen-
Met dat al veranderde dit niets aart de
zaak. dat Veraart nog steeds bezig was zijn
wonderlijke doolagc tot een goed einde le
brengen.
Het dient gezegd dat de goden hem al
lerminst genegen waren op dit oogenblik.
Want Veraart was in dat stadium aange
land. waarin een mensch niet meer volkomen
beseft dat een rechte lijn de kortste verbin
ding is tusschen twee punten. Wel probeerde
hij zichzelf van het tegendeel te overtuigen
en vond hij, na een tiental omzichtige schre
den in de goede richting, dat hij dat toch
maar eventjes verduiveld handig lapte, maar
er zijr. in dit aardsche tranendal meer hoog-
moedigen voor den val gekomen en de ko
mende oogenblikken zouden bewijzen dat
hij op dezen regel geen uitzondering maakte.
Misschien zou het gelukt zijn indien de
jeugdige rechtsgeleerde zich gansehelijk al
leen hal bevonden binnen de vier wanden,
waartusschen zich dit gebeuren afspeelde,
maar een bal-masqué op Kasteel Oud-Was
senaar trekt nu eenmaal te veel menschen
dan dat men deze nonchalant over het hoofd
zou kunnen zien.
In waarheid: het was er dien Februari-
avond ontzettend vol. Het had er allen schijn
van dat de gansche Haagsche mondaine we
reld en dat zegt zoo het een en ander!
uit geloopen was om aan dit festijn van dans
en flirt, van wijn en vreugde deel te nemen.
En het is voorzeker een probleem, een die
pere studie waardig, na le gaan. hoe men
er toch nog in slaagde om op de muziek
van een jagende en opwindende, jazz iets wat
op dansen geleek betrekkelijk tot een goed
einde te brengen.
Temidden van dit kluwen van bonte mas-
keradetinten en schreeuwende carnavals
kleurigheid bewoog zich aldus Frans Ver
aart, het gelaat overtogen van een heiligen
ernst en de oogen angstvallig gericht op het
volbeladen blad. dat op zijn wel wat wan
kele rechterhand woog Hij besefte volkomen
den ernst en het gewicht der zaak en hij was
dan ook vastbesloten deze correct uit te voe
ren, maar
Aanvankelijk ging alles goed. Wel was er
een omvangrijk heer geweest, die een onover
komenlijke hinderpaal op zijn weg scheen te
zullen worden, maar nadat Veraart met een
wel wat roekelooze nonchalance althans
voor een kellner een vestje soda-water
tusschen 's mans nekvel en smokingboord
had gegoten, was deze moeilijkheid heel
spoedig op een. tenminste voor Veraart be
vredigende wijze opgelost.
Van de geuite dreigementen trok hij zich
bitter weinig aan en het eenige wat hij dan
ook antwoordde op den woedenden woorden
vloed van het dikke heerschap, was de nogal
ongepaste opmerking: „Pas op, barst niet,
ballonnetje".
Het ciikke heerschap hapte naar adem en
Frans Veraart balanceerde verder: een ver
metel koorddanser: Op dat moment kregen
de goden er genoeg van, en zij besloten aan
deze zonderlinge doolage van een waardig,
hoewel jong, advocaat naar een onwaardig
doel, een beslist einde te maken.
Welke hunner afgezanten het was, kan
thans niet meer vastgesteld worden, maar
een feit is het, dat één dezer hemelsche tra
wanten Frans Veraart belette zijn weg te
vervolgent door wederom een hinderlijk ob
stakel daarop te plaatsen in den vorm van
een vroolijk en lichtzinnig matroosje.
Veraarl's eerste neiging was om wederom
den ouden truc te herhalen, maar voordat
zijn hand het bekende gebaar wist te ma
ken, zagen zijn oogen haar oogen en hij be
greep dat het onmiskenbaar een grooter ge
noegen moest zijn met zulk een matróosje
te gaan spelevaren, dan voor ober te fungee-
ren.
„Geef mij *n oorlam", commandeerde het
Jantje ,dat een Jaantje was; „een goeie,
ouwe, en gauw wat!"
...voordat het matroosje van haar ver
bazing was bekomen, dansten zij een
sleependen tango
Op hetzelfde moment besefte Veraart,
dat zoo hij met dit matroosje wat zou gaan
varen, hij de aangenomen rol van kellner
moest laten varen. Hij greep haar dan ook
resoluut onder den arm, ze',te het blad op het
eerste het beste tafeltje neer, en voordat het
matroosje van haar verbazing was bekomen,
dansten ij een sleependen tango.
„Maarprotesteerde zij.
„Niks maar", zei de ex-kellner. „Het was
maar een grapje."
„Van dat blad!" Toen zeiden ze een tijd
lang niets meer. Misschien zag ze aan zijn
diamanten overhemdsknoopjes dat hij geen
„ober" was, misschien zag ze het aan zijn ge
zicht, aan zijn houding, aan zijn gesoigneer
de handen. Misschien aan alles tegelijk en
deed haar vrouwelijke intuïtie de rest. In
ieder geval amuseerde haar zijn resoluut op
treden.
Het is mogelijk dat Veraart het zelf op
dat oogenblik niet heeft ingezien, maar uit
drukkelijk dient toch even te worden gecon
stateerd, dat hier wederom een man onver
wacht een zichzelf opgelegde taak in den
steek liet voor de in al haar zwijgen wel
sprekende charme eener vrouw. Overigens
is de wereldgeschiedenis vol van deze verha
len en behoeft daar niet verder over uitge
weid te worden.
Zij -iansten dus een tango. En het. feit-,
dat. zij die tezamen zco uitstekend volbrach
ten, was voor Veraart een bewijs dat zij dien
avond onafscheidelijk moesten zijn.
Even later zat hij met het matroosje ach
ter een oorlam en een paar palmen in een
hoek van de zaal. „Ik moet dus iets meer van
je weten!" zei hij gewichtig. „Voer het trouw
zijn van één geheelen avond, dien ik ten
minste te weten op welke lijn je vaart. Har
wich? Batavier? De Lloyd?"
Ze lachte overmoedig. „Niets ervan. Ik ben
op de wilde vaart!"
„Zie je", probeerde hij uit te leggen, „zie
jeje bent de eerste vrouw, die.
„Die je werkelijk liefhebt, zeker?"
„Nee waarachtig niet... dacht je dat ik zóó
banaal zou zijn?.Ik wou zeggen, dat je
5e eerste vrcuw bent. waarmee ik zoo maar
directdirect begrijp jeeen tango
kan dansenEn dat zegt wat, licht
schip!"
Intusschen had het feest een uitbundig
karakter aangenomen, een eigenschap meer
feesten eigen en die eigenlijk niet speciaal
gemoreerd behoefde te worden. De jazz speel
de den eenen dans na den anderen in oen
steeds waanzinniger tempo. De korte, roffe
lende drum-slagen joegen het rhytme op mot
hun scandeerende staccato's. Er was nu wel
haast niemand meer, die niet danste.
.(Wordt vervolgd.);
