FILMKUNST ^Onteerd een zeer gave film van von Sternberg. T "«1 I. C. HAAN haarlem'"1 39 r"s m m De lezer van HAARLEM'S DAGBLAD is verzekerd van: een interessant modern dagblad en een Gratis Ongevallenverzekering die van werkelijk belang is bij ongevallen, die het meest voorkomen. u-.-j HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAC 30 OCTOBER 1931 TWEEDE BLAD Mariene Dietrich en Maclaglen in de hoofdrollen. „Onteerd" is afgezien van den inhoud, öie op vele punten aanvechtbaar is de beste film die wij tot nu toe van Joseph von Sternberg hebben gezien. Ook hier zien wij weer dat er een groot onderscheid bestaat tusschen den regisseur die zich met de mo derne trucjes en methodetjes heeft ver trouwd gemaakt en deze naar hartelust toe past, en den man wiens kunstenaarschap al tijd over de techniek domineert. Mariene Dietrich. 't Is in vele gevallen niet makkelijk te de- finieeren op welke punten dit verschil aan den dag treedt. In de meeste gevallen is het een kwestie van fijngetroffen sfeer eerder dan van oorspronkelijkheid in de techniek. „Onteerd" bijvoorbeeld is klaarblijkelijk vol gens een vast beginsel in elkaar gezet. De door elkaar heenschietende beelden volgen elkander bijna regelmatig op, doch juist in het rustige, als een noodlot dreigende tempo van de afwisseling der tafereelen en in de montage schuilt naar alle waarschijn lijkheid het geheim van de groote sugges tieve kracht dezer film. De methode heeft men spoedig door, ieder andere regisseur zou deze kunnen volgen, doch zeker niet met hetzelfde succes. Voor het artistieke resul taat is een Sternberg noodig, die door een bepaald beeld drie seconden langer of drie seconden korter te vertoonen, of door het elimineeren van één onnoodig handge baar, van één zijner acteurs, de cinegrafi- 6che schoonheid weet te doen ontluiken. Sterker misschien dan bij eenigen ande ren modernen regisseur uit de groote Ame- rikaansche en Europeesche filmcentra krijgt men van von Sternberg den indruk dat hij als een waar despoot over zijn menschen en zijn arsenalen regeert. Dit geeft het spel van een vrouw als Mariene Dietrich, ontegenzeg gelijk iets gekunstelds. (Hierop hebben wij trouwens ook al bij Marokko gezinspeeld) en het zou waarlijk belangwekkend zijn, eens een film te zien waarin Mariene Die trich onder andere regie had gewerkt. In ieder geval is het zeker, dat von Stern berg niets aan het toeval overlaat, dat zijn films als een meetkunstig probleem in el kander zitten, en dat zijn meesterlijke vaar digheid, zijn werk niet dor vermag te maken. Zij die het gaafste voorbeeld van zijn onge ëvenaarde en zeer persoonlijke werkwijze wil len zien, moeten bepaald van „Onteerd" ken nis nemen, een sombere film, waarin het noodlot van tafereel tot tafereel voortjaagt |tot aan het sinistere einde. De scenarioschrijver moet wel door de mysterieuze (mysterieus alleen door de litte ratuur die over haar verschenen is?) figuur van Mata Hari beïnvloed geweest zijn, de Hollandsche danseres (Greta Zelle heette zij) die van spionnage ten gunste van Duitsch- land door de Franschen doodgeschoten werd. De sphinx-achtige vrouw in „Onteerd" is ook spionne, doch zij doet haar werk uit lief de voor haar land (Oostenrijk) en gedreven ook door het feit dat haar gesneuvelde man kapitein in het Oostenrijksche leger was. Bij Mata Hari is van een dergelijke liefde voor Frankrijk geen sprake geweest zijn. Zij was Hollandsche en de litteratuur heeft ons bewezen dat zij door andere motieven gedre ven werd. De spionne in de film Onteerd is de verpersoonlijking van het noodlot zelve. Zij doet haar werk alsof zij een Heilige Missie te vervullen heeft. Dat dit alles valsch pathos is, die met de gemeenheid en laagheid van het verwerpe lijke oorlogsbedrijf bitter weinig te maken heeft, nemen wij aan. Doch dit pathos gai Maclaglen. von Starnberg tenminste de gelegenheid een dreigende somberheid in zijn zwart-witte compositie te ontketenen, die men niet licht vergeten zal. Mariene Dietrich speelt deze rol schoon te gechargeerd naar het pathetische op boeiende en bijzonder suggestieve wijze. Haar tegenspeler, tegenspeler ook in de handeling, want hij is een spion der Russen, is Victor Maclaglan, die in deze rol een onaantast baarheid en duivelsche koelbloedigheid de monstreert, die aan Erich von Stroheim's prachtige filmscheppingen herinnert. De bijrollen zijn ook uitstekend bezet. Wij denken bijvoorbeeld aan den karakteristie ken, schitterend gespeelden chef van den geheimen dienst. Resumeerende: „Onteerd" is een film die los van de behandeling een prachtig voorbeeld is van moderne techniek, techniek die de frischheld en het kunstenaarsschap van Von Sternberg niet verdoezeld heeft; het scenario vertoont grove fouten, doch men vergeeft dit, omdat het uitermate suggestief is en tenminste consequent tot het noodlot tige einde werd uitgewerkt. L. A. De film draait in het Rembrandt Theater. „ART. 245 WETBOEK VAN STRAFRECHT". Een goede speelfilm van een Hollandsch regisseur. MET COLETTE BRETTL EN ALBERT STEINRüCK. Het was met een zekeren schroom, dat wij naar het Luxor Theater gegaan zijn om de persvoorstelling van: „Art. 245 W. v. Sr." bij te wonen. Onwillekeurig denk je bij een dergelijken titel aan een tendenzfllm en ten- denz-filmen wij schreven het reeds eer der onderstrepen in den regel te nadruk kelijk het beoogde doel. waaronder geschie denis en handeling lijden en zij kans loopen langdradig te worden. Bovendien heeft het onderwerp „Art. 245", een zedenmisdrijf met minderjarigen, het groote gevaar van een grove en platte behandeling. En daarom waren wij er eenigszins huiverig voor. Onze vrees bleek volkomen ongegrond. In de eerste plaats' is de film geen waarschu wende tendenzfilm. Zij toont de voosheid van den algemeen geacht ingezetene hoe karakterestiek was de aanduiding hiervan door de serenade aan den geëerden vereeni- gingsvoorzitter gebracht, de wandeling van het echtpaar, waarop het door ieder als achtenswaardige burgers gegroet wordt! die om het eens populair uit te drukken, de kat in donker knijpt, vooral in het don ker, en daarbij het delict van art. 245 W. v. Sr. pleegt. En verder heeft de regisseur, Ernst Winar, dit gegeven op uiterst kiesche en zeer aannemelijke wijze uitgewerkt. Het is niet. wat men tegenwoordig zoo graag een kunstfilm wil noemen. Zij, die dweepen met de Russische filmkunst en daarbij groote woorden gebruiken, zullen zich teleurgesteld gevoelen. Maar wü voor ons stellen toch, qua kunst, deze film op een hoog plan dat ver verheven staat boven de holle operette-geluids-films, de niets-zeggende amusementsfilms en de vele pogingen tot verfilmd tooneel. Zij is het bewijs, dat de stomme film nog steeds niet verdrongen is. Een 15-jarig meisje, door samenloop van omstandigheden in de tuchtschool verzeild geraakt, wordt ln een „degelijk" huisgezin als goedkoop dienstmeisje opgenomen. Door bedreigingen met hernieuwde tuchtschool weet de echtgenoot het meisje zoover te krijgen, dat zij zich naar zijn wenschen moet schikken. Als hij dan merkt dat de schuldige verhouding gevolgen hebben zal. komt hij naar de keuken en beangstigt he; kind zóó. dat het voor hem terugwijkt, uit het raam valt en in het ziekenhuis wordt opgenomen, als hopeloos geval. Het vreese- lijke artikel 245 W. v. Sr., dat als leeftijds grens 16 jaar stelt, zweeft hem voor den geest en hij verandert op de papieren van het meisje den leeftijd in 17 jaar Op haar sterfbed vertelt zij alles aan den dokter. En wanneer de schuldige dan de politie zijn huis ziet naderen pleegt hij zeifxnoord. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel Beddenmagazijn en Matrassenfabriek Vertrouwd adres sedert 1833 Ziedaar in het kort de loop van het ver haal. Ernst Winar heeft hiervan werkelijk een zeer goede en goed geproportionneerde film gemaakt. Zooals de film vertoond wordt staat elke scène in de juiste verhouding tot de andere. Geen tooneeltje is onnoodig ge rekt; alles verloopt zooals het verloopen moet en, wat meer zegt. alles volgt elkaar logisch op zonder onaannemelijke of gewrongen wendingen. In Albert Steinruch, heeft Winar een acteur gevonden, die van de:, moeilijken roi van den man een creatie gemaakt heeft. Zooals hij het meisje probeert te naderen, zijn zenuwachtige houding na het ongeval (het tooneeltje met de talrijke sigaretten in het aschbakje). zijn opluchting als hem telkens weer blijkt, dat men hem nog niet verdenkt, het is gaaf, sterk spel. Naast hem moet in één adem Colette Brettl genoemd worden. Zij geeft een prach tige, eenvoudige vertolking als het onge lukkige kind, dat niet anders kón dan het deed. Gerhard Ritterband de slagersjongen, die van het meisje houdt, bewees ook nog anders te kunnen dan alleen in komische rollen uit te blinken. Winar heeft een rauwe waarachtige film geschapen, een brok leven. „Art. 245 W. van Sr." heeft in Duitschland geweldig succes gehad. In een groot Ber- lijnsch theater liep de film weken achtereen, in hetzelfde programma o.a. met Das Lied is aus, Die drei von der Tankstelle en Love Parade. Colette Brettl en haar man. Ernst Winar, een Hollander, zullen persoonlijk de voorstel lingen deze week bijwonen. In de pauze wor den gratis foto's van hen verstrekt, waarop zij hun handteekeningen plaatsen tegen een geldelijke vergoeding. Deze komt geheel ten bate van een liefdadig doel. de tuberculose bestrijding. Ernst Winar zal vanaf het too neel iets over de film vertellen, o.a. over de coupures, die de Duitsche censuur aange bracht heeft, voor de film mocht worden ver toond. De voorstellingen in het Luxor Theater vormen de première in Holland van deze film. Wij hebben Coletté Brettl en haar man. Ernst Winar, gevraagd iets over hun leven te vertollen. „Of ik steeds voor de film gevoeld heb? Als meisje van 8 jaar dweepte ik al met Asta Nielsen en Mary Pickford, vooral met de eerste. Af en toe spijbelde ik van school, en dan ging ik van het opgespaarde busgeld naar de film kijken! Ik droomde van filmster worden, maar ik vond, dat mijn blonde haren daarvoor een beletsel waren. En omdat ze me gezegd hadden, dat de kleur zwart zou wor den door het haar te kammen met een ijzeren kam, bracht ik uren zoek met kammen. Het hielp niets." En zij wees lachend op haar hoogblonde haar. „Toen ben ik nog een tijdlang op een too- neelschool geweest, zonder medeweten van mijn ouders. Tenslotte kwam ik bij de film. Een van mijn eerste films ik was toen 17 jaar speelde ik in Holland, bij de Hollan- diafabriek in Haarlem „Bloedgeld". Later ging ik naar Duitschland, waar ik o.a. als de zuster van Harry Liedtke in Griifin Maritza speelde en enkele rollen in de verfilmde ro mans van Hedwig Courths-Mahler vervulde. Ook heb ik Engelsche versies gemaakt voor de Ufa, Tobis enz. Daar in Duitschland heb ik mijn man lee- ren kennen, maar dat zal hij U wel vertellen". Ernst Winar is een Leidenaar. Ook hij had al vroeg voorliefde voor de bioscoop. Maar de heer Hartmann, die.voor hij in Haarlem met het Luxor theater kwam, in Leiden een thea ter had, was niet malsch voor kleine jongens zonder een cent op zak! „Toen ik later in dienst moest en in Haar lem kwam te liggen, ontdekte ik plotseling de Hollandia-filmfabrieken. De heer Hartmann, mijn liefde voor de film kennende zei me toen: probeer het-daar eens. Ik deed dat, en werd aangenomen. Mijn eerste optrede.n was als bediende op een fancy-fair. En omdat ik van schminken niets afwist en dus onge schminkt daar stond, dacht Annle Bos. dat ik werkelijk een bediende was en geen acteur! Bij die eerste gelegenheid vergat ik zelfs mijn salaris te gaan halen, zóó blij was ik, mee te mogen doen!" „Was dat Uw eenige rol bij de Hollandia?" vroegen wij. „Neen, ook in Pro Domo met Louis Bouw meester heb ik gespeeld. Na den dienst ging ik aan het tooneel, tot dat in 1918-'19 de acteurstaking uitbrak. Ik had wat overgespaard, zette dat in marken om en vertrok naar Duitschland. Maar t was daar ook niet alles. En ik ging weer naar Hol land. Ik werd echter weer onmiddellijk te ruggeroepen en speelde toen mijn eerste Duitsche film ,X>e vier Duivels" naar het boek van Herman Bang". „De film", viel de heer Hartmann hier in. „waarmee wij in Haarlem het Luxor-Theater geopend hebben". „En toen ik eens in het Reuzengebergte voor opnemingen vertoefde en doot den sneeuwval daar eenige maanden moest blij ven, ontmoette ik Colette Brettl mijn vrouw. Onze eerste ontmoeting verliep zwij gend, onder een spelletje schaak. Want ik kende geen Engelsch en zij geen Duitsch. Ik heb in 25 a 30 films gespeeld, o.a. met Lilian Harvey, en 6 films geregisseerd." „En Uw beste film is „Art, 245 W. V. Sr.! Daar ben ik trotsch op." Over de geluidsfilm zelde hij, dat deze nog niet volmaakt is. Voor een groot deel ligt dit aan het feit, dat door het gesproken woord de Lnternationaliteit van de film verloren gaat. Ze is te duur bovendien. En daarom is een Hollandsche talkie, die slechts een beperkt afzetgebied heeft, nog niet te bereiken. Colette Brettl. De toonfilm kan goed zijn. als slechts de in een film noodzakelijke tekst, gesproken ttordt. De beste geluidsfilm noemt hij Sous les Toits de Paris, juist omdat die voor den een- voudigsten Franschman zelfs te begrijpen is. De heer Winar vertelde nog interessante bizonderheden over de in Duitschland aan gebrachte coupures. Maar dat moet U zelf maar gaan hoor en, als hij daarover de ko mende week in het Luxor Theater spreekt. A. J. C. VL. TEYLER'S GODGELEERD GENOOT SCHAP. Directeuren van Teyler's Stichting en de leden van Teyler's Godgeleerd Genootschap deelen mede, dat voor 1 Januari 1931 geen antwoord is ingekomen op de prijsvraag: Eene kritische verhandeling over de hoofd denkbeelden van de theologie van Prof. Karl Barth. Uitgeschreven blijven de volgende prijs vragen: I. Om beantwoord te worden voor 1 Jan. 1932: Welke opvatting van den Staat beantwoordt aan het vrijzinnig Christendom? n. Om beantwoord te worden voor 1 Jan. 1933: Beschrijving en crit-lsche beoordeeling van Ghandi's beginselen in hunne verhouding tot het Christendom. Nieuw uitgeschreven wordt de volgende prijsvraag: III. Om beantwoord te worden voor 1 Jan. 1934: Hoe op vrijzinni gChristelijk standpunt te oordeelen over de zending? De prijs voor het best en voldoend ge keurd antwoord op deze vragen bestaat uit een gouden eerepenning, op den stempel des Genootschaps geslagen, ter Innerlijke waarde van vierhonderd gulden, of, zoo men daar aan de voorkeur mocht geven, in vierhonderd gulden. B. EN W. VAN ROTTERDAM NAAR DEN MINISTER. Naar het Handelsbla dverneemt zal heden middag in Den Haag een bespreking gehou den worden tusschen den Minister van Bin- nenlandsche Zaken en het college van B. en W. van Rotterdam. TIJDELIJK INVOERVERBOD VAN DEENSCH VLEESCH? Het hoofdbestuur der Hol!. Mij. van Land bouw heeft zich in vervolg op vorige verzoek- schiften tot het Kon. Ned. Lar.db. Comité ge wend met het dringend verzoek, met den meesten spoed er bij de regeering op aan te dringen, den invoer van Deensch en ander rundvleesch te contingenteeren in dien zin, dat tto tijdelijke invoerverboden kan wor den overgegaan. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel STOFZUIGERHUU iAERTENS Bartel jorisstraat 16 Telefoon 10756 VAMPYR STOFZUIGERS f 105.- BEPERKING VAN HET DANSEN TE 'S-GRAVENHAGB. B. en V.". van Den Haag hebben aan ex ploitanten van dansinrichtingen meegedeeld, dat zU bepalingen willen treffen tegen het dansen. Minderjarigen zullen, behoudens en kele beperkingen, geen toegang meer hebben tot danslokalen. Hotels zijn van den maat- LUCHTVAARTBERICHTEN. Valk, 29 Oct. 6.06 uur te Mersamatrol. Batavia naar Amsterdam. U i 1. 29 Oct. 13.03 uur te Marseille. Am sterdam naar Batavia (proefroute). SCHEEPVAARTBERICHTEN transatlantische lijnen. Boschdijk 29 October v.m. te New-Orleans van Rotterdam. Bodegraven 28 Oct. van Hamburg naar Antwerpen. Djambl passerde 29 Oct. Perlm. Rotterdam naar Sydney. Dinteldijk 29 Oct. 14 u. 45 m. van Londen, Pacifickust naar Rotterdam. Irmgard 29 Oct. van Amsterdam naar Bre men. J. P. Coen 29 Oct, te Southampton, Amster dam naar Batavia. Johan van Oldenbarncvelt 29 Oct. te Suez, Batavia naar Amsterdam. Laertes 27 Oct, te Batavia van Amsterdam Polydorus 29 Oct. te Belawan, Batavia n. Amsterdam. Tajandoen 29 Oct. van Genua, Amsterdam naar Batavia. Tawali 29 Oct. te Amsterdam van Londen. Westerkerk 29 Oct. van Rotterdam naar Kaapstad via Antwerpen. ingezonden mededeelingen a 60 Cts. per regel Het is opmerkelijk hoe radicaal de „MODE" dingen kan veranderen. Van korte rokken maakt ze lange, hoeden een vorig saison nog modern en chique, zijn nu hopeloos verouderd. Het doet ons genoegen, dat we ook dc mode eens gezien hebben in een artikel waaraan vaak te weinig aandacht wordt geschonken. In de bekende opticienszaak der Fa. KEIP, Gr. Houtstr. tusschen Luxor en Palace. zagen wij een keurcollectle moderne brillen. Weg... de bril a la Harold Loyd, afgedaan Is straat- bril. Nu elegante modellen in wit en rose goud doublé, brillen die harmonieeren met de huid kleur Sierlijke brillen, schitterende pasvorm. En dr prijzen?verrassend laag. We kunnen dan ook elkeen aanraden: een bril? ga naar Keip. AGENDA Heden: Concertgebouw: Orgelconcert met mede werking van het Hollandsch Instrumentaal Kwintet. 8.15 uur. Stadsschouwburg: Heide Woog en haar dansgroep. 8 uur. Kloppersingelkerk: Herdenking kerkher vorming. Rede ds. M. Boer, 8.15 uur- Haarl. Kegelbond: Tentoonstelling Werk Verpleegden Prov. Ziekenhuis. 912 en 26 en 7—11 uur. Palace: „Nooit meer liefde." Tooneel .Jto- falla", music-act. 8.15 uur. Luxor Theater: „Paragraaf 245". „Minder jarig" en „De Doodenrit". 2.30 en 8 15 uur. Rembrandt Theater: „Onteerd". Tooneel: Milly Capell. 7 en 915 uur. ZATERDAG 31 OCTOBER Stadsschouwburg: Rotterd. Hofstad Too neel. „Dc blauwe trein". 8 uur. N.V. Fabriek van Oprechte Haarlemmer Olie. Aandeelhoudersvergadering. 3 uur nam. Bioscoopvoorstellingen, 's middags en des avonds. Teyler's Museum .Spaarne 16. Geopend op werkdagen van 11—3 uur, behalve 's Maan dags, toegang vrij. APOTHEKEN (AVOND- EN NACHTDIENST! P. Th. A. van Rijn, KI. Houtweg 15. teL 10539. Fa. C. G. Loomeyer en Zn., Zijlweg 34, tel. 12495. Schoterbosch-Apotheek, Rijksstraatweg 19, teL 12711. p 1 H Colette Brettl als het dienstmeisje met Albert Steinrück.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1931 | | pagina 5