Stedelijk initiatief.
j 1
&£BSbS8S=S
»öwS33Efes
LETTEREN EN KUNST
Nieuwe Uitgaven.
^o&tertoZiSL
HAARLEM'S D AC BLAD VRIJDAG T3 NOVEMBER T9311
VIJFDE BLAD
INGEZONDEN MFDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
Reorganisatie in de leiding van Vreemdelingenverkeer gewenscht. |;j 7
Er is geen taak voor een afzonderlijk comité.
In Haarlem's Dagblad van 21 October 1911
komt onder bovenstaanden titel een beschou
wing voor van R. P. naar aanleiding van het
initiatief van het Amsterdamsch gemeente
raadslid, Dr. M. de Hartogh, om te komen tot
de vorming van een commissie, die zal moeten
dienen als tusschenschakel tusschen het Am-
sterdamsche gemeentebestuur en hen, die
iets willen ondernemen, teneinde de hoofd
stad uit een zekere slaap wakker te schuddm.
In R P/s beschouwing word ik uitgenoodigd
als voorzitter van Vreemdelingenverkeer te
Haarlem over dit Amsterdamsche initiatief
iets te zeggen. Ik voldoe daaraan gaarne,
doch merk aanstonds op. dat ik terzake neg
geen overleg pleegde met het Bestuur onzer
vereeniging, zoodat ónderstaande mededce-
lingen voor mijn persoonlijke rekening
komen.
Dr. de Hartogh wil meer vertier brengen in
Amsterdam en beklaagt zich over de doodsch-
heid, het ontbreken van ieder amusement,
van attracties, van het aan Amsterdam voor
bijgaan van allerhande belangrijke congres
sen. tentoonstellingen, enz. En dat voor een
stad van 760.000 inwoners! Een .comité
d' initiative" zooals blijkbaar in verschillende
steden in het buitenland bestaat, zal veran
dering in dien toestand moeten brengen.
Daartoe is samenwerking gezocht met ver
schillende vereenigingen, ook met de Midden
standsorganisaties, met Horecaf, met de
sportbonden, met zangvereenigingen enz.
Tot zoover het Amsterdamsch plan.
Wanneer ik mijn oordeel daarover in het
'kort formuleer, dan doe ik dat. de zaak bekij
kend uit een Vreemdelingenverkeer-oogpunt.
Het feit, dat men serieus denkt over de vor
ming van een dergelijke commissie beteekent
m i. dat Vreemdelingenverkeer haar taak on
voldoende vervult.
Het grootste gedeelte der werkzaamheden,
welke het Amsterdamsche Comité te vervullen
krijgt, ligt op het terrein der vereeniging ter
bevordering van het Vreemdelingenverkeer.
Het groote gevaar van het genomen initiatief
zie ik in de voortgezette versnippering, die
nooit kan leiden tot een krachtig optreden
breeder kring belangstelling voor dit werk te
verkrijgen
Het resultaat dezer circulaire was teleur
stellend. Van enkele zijden werd dit overleg
toegezegd, van één zijde werd het nut daar
van niet ingezien en van de belangrijkste
organisatie werd tot op heden nog geen ant
woord ontvangen. Vreemdelingenverkeer
heeft dus 't hare gedaan, maar. zooals het in
Haarlem nu eenmaal bij herhaling het geval
is. een deel der eerstbelanghebbende groepen
staat onverschillig tegenover het genomen
initiatief. Het bestuur der Vereeniging zal
binnenkort nader overwegen .vat er thans
dient te gebeuren. De positie is in Haarlem
dus wel een geheel andere dan in Amsterdam.
Voor de Instelling van een dergelijk comité
is hier m i. geen enkele aanleiding. Men zou
voor de vorming weer bij dezelfde lichamen
moeten aankloppen, als waar Vreemdelingen
verkeer zich reeds vervoegde en er is geen
enkele reden aan te nemen, dat dan meer
succes verkregen zal worden.
Maar dat nog daargelaten, meen ik, dat er
andere bezwaren zijn tegen de instelling van
een dergelijk lichaam. Welke taak zal zulk een
comité te vervullen hebben? Dient het alleen
om overleg te plegen met de Overheid en de
bij het project betrokken vereenigingen en
treedt het daarna terug? Of is 'net de bedoe
ling dat het tevens uitvoerend orgaan is? In
het eerste geval kan het bestuur van Vreem
delingenverkeer, mits goed samengesteld, die
taak ook vervullen en is het comité overbodig,
in het tweede geval wordt een concurrentie
geschapen tusschen twee uitvoerende
lichamen.
Wat heeft Vreemdelingenverkeer in Haar
lem in dit opzicht gedaan? Immers ook in
de Spaarnestad is het gewoonlijk de dood in
de pot. Zou bij ons' de vorming van een der
gelijk lichaam reden van bestaan hebben?
Einde 1929 verzond Vreemdelingenverkeer
in Haarlem een circulaire aan de Midden
standscentrale voor Haarlem en Omliggende
Gemeenten, aan de Kamer van Koophandel
en Fabrieken alhier, aan de Algemeene Ver
eeniging voor Bloembollencultuur en de af-
deeling Haarlem der Nederlandsche Maat
schappij voor Nijverheid en Handel, aan Ho
recaf. aan den A. N. W. B. en aan de Directie i
der N. Z. H. T. M. In deze circulaire werd in
overweging gegeven gezamenlijk het geheele
vreemdelingenverkeer-probleem voor onze
stad onder het oog te zien en daardoor in
Indien het Comité, uitvoerend orgaan zal
worden, heeft het daarbij weldra de beschik
king noodig over een eenvoudig ingeric -t
Bureau en over geldmiddelen. Waar moet dat
alles vandaan komen? Gaat men naast het
Bureau van Vreemdelingenverkeer een nieuw
Bureau van het Comité creëeren? Het is vol
komen overbodig. En tot wie wendt 't Comité
zich om gelden? Misschien ook tot de ge
meente Haarlem, de Kamer van Koophandel
en Fabrieken alhier enz? Het is eenvoudig
ondenkbaar, dat men succes zou hebben. Een
dergelijk Comité is in Haarlem ongewenscht.
Is de toestand in onze Spaarnestad dan
ideaal? Allerminst. Het initiatief door Vreem
delingenverkeer genomen om het werk der
vereeniging op een breedere basis te schoeien
is er het duidelijkste bewijs van. Ik bestrijd de
instelling van een dergelijk Comité dus niet,
omdat ik concurrentie vrees voor Vreemdelin
genverkeer, maar omdat ik het overbodig
acht. Reorganisatie in de leiding van Vreem
delingenverkeer is evenwel gewenscht. Het be
stuur der vereeniging heeft hiertoe de eerste
stappen reeds gedaan en, ofschoon het resul
taat niet bemoedigend was, blijft het in deze
zaak attent.
MOLLERUS.
(Zie ook elders in dit nummer.)
MUZIEK.
Donderdagavond werd in de bovenzaal
van Café-Restaurant „Boekenrode'te Heem
stedeAerdenhout een muziek- en declama
tie-avond gegeven, als eerste van een ge
plande reeks, waarmee beoogd wordt „Kunst
en Amusement" te brengen in een nog iong
doch reeds sterk gegroeid bevolkingscen
trum bij de spoorhalte Aerdenhout gevestigd.
Het programma van dezen avond was uit
den aard der zaak gemengd, en gemengd wa
ren ook de gevoelens die keuze en uitvoering
er van wekten. Een arrangement als de
4-handig gespeelde Ruy Blas-Ouverture b v.
blijve beter tot de huiskamer beperkt; er zijn
genoeg mooie oorspronkelijke werken voor
piano 4 handlgJEn de Sonate pathétique eiseht
heel wat meer technische en muzikale be-
heersching en meer kennis van het pedaal-
gebruik, dan waarvan Mevr. E. van Voolen—
Straus in haar voordracht deed blijken. In
het vierhandige spel met haar partner P. J.
W. de Kleer voldeed zij beter; beiden gaven
goed samenspel, Ook als zangeres trad Mevr.
Van VoolenStraus op; haar vertolking
bracht ons echter nog niet veel meer dan het
uiterlijke der liederen, en dies zal zij beter
doen zich voorloopig nog niet aan Schubert
te wagen, wiens liederen minder moeilijk
schijnen dan zij zijn. Indien de zangeres on
langs de „Erlkönigdoor Anna El Tour heeft
hooren voordragen, zal zij hebben kunnen
zien hoeveel aan haar eigen weergave te kort
kwam. De stemontwikkeling zelve eischt ook
nog meerdere cultiveering.
De jonge violist Myndert Denys heeft reeds
een aanmerkelijke techniek, die echter in het
zeer veel virtuositeit eischende concert van
Wieniawski nog niet tot volkomen zekerheid
leidde. Zijn toongeving klonk daarin vaak
geforceerd, zijn dubbelgrepenspel niet vol
doende zuiver We vermoeden dat zenuwen
hem parten speelden; later op den avond, in
de stukken van Bloch en Da Falla toonde hij
meer virtuoze beheersching. Vooral in ..La
Vida Breve" was zijn vertolking goed en zijn
begeleidster Mej. M. de Jong demonstreerde
daar uitstekende pianistische kwaliteiten,
zoodat de weergave van dit werkje onder de
muzikale voordrachten van den avond boven
aan stond.
De heer De Kleer begeleidde de liederen
correct; zijn .Wiegelied", dat als toegift ge
zongen werd. is blijkbaar voor moderne mo-
dulatieminnende beebies bestemd.
Den heer Leo Strauss hoorden we reeds:
vroeger eens als declamator. Ook ditmaal
droeg hij fragmenten voor uit „Het Verraad"
van A. M. de Jong en wel met voortreffelijke
dictie en in onverbeterlijk Bbabantsch dia
lect, zoodat de tafereelen stukken leven wer
den. Zijn Duitsche voordrachten van fragmen
ten uit ..Faust" van Goethe en ..Armut'' van
Wildgans gaven eveneens blijk van niet ge
ringe declamatorisch talent.
Deze eerste avond was tamelijk bezocht.
K. DE JONG.
Auto, Schip en Vliegtuig. Bewerkt
naar het Duitsch van John Fuhl-
berg Horst door Annie de Beyer
Uitgevers Maatschappij „Kosmos",
Amsterdam
Als er een prijs gegeven moest worden
voor het boek met den saaisten titel, dan zou
ik op dit exemplaar stemmen. En daarmee
den inhoud indirect een onrecht aandoen,
want het verdient een fleurigen, suggestie
ven naam. Gelukkig dat de uitgever op het
stof-omslag nog, zij het met bescheiden let
ters, heeft doen aangeven dat dit een boek
is van techniek en avontuur. Ziehier nu een
boek voor groote jongens, dat groote in zeer
ruime schakeering bedoeld, van den H.B.S.-
leerling via den jongen bruigom naar den
beursman, wiens schedel al bedenkelijk door
zijn haar streeft, maar wiens jeugdig spor
tieve knutselhart nog stevig klopt. Want in
dit kwistig geïllustreerde boek wordt op
vlotte wijze verteld van auto-, scheeps- en
vliegtuigtechniek, maar ook van de sportieve
krachtprestaties door sommigen van deze
vervoermiddelen geleverd en van de avontu
ren, door hun bemanningen beleefd. Een
boek om van te leeren, maar ook te smullen.
Hans Martin heeft er zijn medewerking aan
verleend.
In het Tooverrijk der Film, door P.
Kloppers. Uitgevers Maatschap
pij „Kosmos", Amsterdam.
Dit is geen weeë ophemelarij van over het
paard getilde filmsterren, geen zoetelijke be
schrijving van hun en haar gehuichelde of
echte lievelingsbezigheden, daar staat de
doorgewinterde reputatie op dit gebied van
den schrijver borg voor. Piet Kloppers ver
telt van de uitvinding der film. de klank
film inbegrepen, van ontstaan en groei der
groote filmconcerns in Amerika en Europa,
van regisseurs en sterren, technische gehei
men der studios. Dit alles uit den aard der
zaak verlucht met een keur van fraaie fotos.
Hier wordt een blik in de wereld der film
vervaardiging gegeven, die interessant en
leerrijk is en die geloofd kan worden. Als
Kloppers hoofdstukken wijdt aan Chaplin
en Garbo, aan Mariene Dietrich en Jannings,
Chevalier en Clara Bow en Pola Negri, dan
erkent hij de verdiensten dezer sterren,
maar verzuimt niet, de nonsens die over hen
geschreven is en wordt, te weerleggen. Het
werd tijd dat er eens zulk een boek kwam.
om ons de beroemdheden van het magische
doek niet al te zeer „tegen te maken".
Zonderlinge reizen, .zwart op wit
door Johan Luger en Jo Spier.
Uitg. Andries Blitz, Amsterdam.
Dit is weer een nieuwe herdruk van de 1
artikelen, die van de geestige combinatie
Luger, schrijver, en Spier, teekenaar. in De
Telegraaf zijn verschenen. De „wereldreis
J. CORVER in „Radio-Expres"
van 16 Oct. 1931
Het toestel overtreft al het
geen tot dusver is geweest."
Ir. MAX POLAK in „Radio-
El eet ra" van 17 October 1931
en wij aarzelen niet te ver
klaren, dat wij deze toestellen als
de beste beschouwen, waarmede
wij tot op heden kennis maakten."
„Algemeen: Handelsblad" van
Maandag 26 Oct. 1931, Avondblad
Wat daaraan volgens de
strengste eischen nog ontbreekt
hebben we niet kunpen ontdekken."
„Nieuwe RottercT. Courant" van
Zaterdag 24 Oct. 1931, Avondblad
dat alles overtreft, wat wij
tot hiertoe op het gebied van om-
roepontvangers in gebruik gehad
hebben."
,,De Telegraaf" van Zaterdag 17
October 1931, Avondblad
wij constateeren, dat dit
toestel het beste is, wat wij tot op
heden gezien en gehoord hebben."
„Utrechtsch Prov. <5 Stedelijk
Dagblad" van 14 Oct. 1931
En de grootste verrassing is
de prijs 1"
..Meppeler Courant" van Vrijdag
16 October 1931.
de koper werkelik „over
waarde" voor zijn geld krijgt.
dat zijn weerga niet kent in
selectiviteit, weergave-kwaliteit, een
voud van bediening (éénknops) en
fraai uiterlik."
Rriji f. 69JO
Hef toestel
720A komt
hef beste tot
zijn rechfmet
eerfci Philips
electrodyna-
mischen luid
spreker.
per aapje", een tocht van het tweetal met
Barend den aapjeskoetsier naar Keulen, vult
meer dan de helft van het boekje. De rest is
gewijd aan een voorjaars-ontdekkingsreis
naar het Zuiderzee-eiland Schokland. Een
gezellig divertissement in woord en beeld.
De Grootste Avonturier der Twin
tigste Eeuw. door J. T. Trebitsch
Lincoln. l'itg. w. J. Thieme
Co., Zutfcn.
Trebitsch-Lincoln is een man die als Hon-
gaarsch jodenkindje ter wereld kwam, zich
r aanvankelijk wijdde aan den godsdienst zij'
ner vaderen, daarna naar het Christendom
overging en prediker werd in Hongarije, Ca
nada. Engeland, om plotseling over tc gaan
tot de politiek. In dezen tijd kwam uit utili
teitsoverwegingen het Lincoln achter het
oorspronkelijke Trebitsch te staan. Hij werd
lid van het Lagerhuis en stak zich daarna
in petroleumzaken. werd tijdens den oorlog
verdacht van spionnage en opgesloten,
vluchtte naar I^uitschland. „putschie" met
Kapp, geraakte in weer nieuwe putschplan
nen te Miinchen en Boedapest, werd verra
den en pleegde verraad, ging naar China en
werd adviseur van Maarschalk Woe-Pei-Foe,
kortom de grootste avonturier van de twin
tlgste eeuw is het etiket waarmede de schrij
ver zichzelf voorziet en dit boek is een auto
biografie.
Hij is genaturaliseerd Engelschman, maar
de Engelschen en Trebitsch-Lincoln haten
elkander wederkeerig. Het is niet mijn taak
om in dit conflict partij te kiezen, maar dit
is een typisch boek. dat tusschen de regels
nog heel wat meer laat lezen, dan erin. Niet
oninteressant hier en daar. maar juist dat
tusschen de regels lezen, dat zich bijna op
dringt doet je aarzelen, om deze verhalen
in hun eenzijdigheid al te veel geloof te
schenken. Een boek dat in elk geval zijn
waarde heeft, door je nogeens bij te brengen
hoe gevaarlijke menschen er op de wereld
rondloopen. avonturiers wien het te doen is
om het avontuur alleen uitgedrukt in de
glorie van geslepenheid, intrige, geld, met
terzijdestelling van lastige scrupules en het
welzijn van menschen en heele volken.
Trebitsch Lincoln verklaart zelf aan het
slot van zijn boek. dat de grond van Euro
pa en Amerika hem te warm onder de voe
ten is geworden. Nu blijft hij in China als
werkeloos toeschouwer. Moge hij in die wer
keloosheid volharden.
De vertaling is van G. Lodewljk en laat
niets te wenschen.
Ontredderde wereld.
Maurice Hindus, een Rus, die jarenlang in
de Vereenigde Staten gewoond heeft, ën nu
weer terug is gekeerd naar Rusland, schreef
..Humanity Uprooted" in 1929, waarvan in
1931 een 2de, uitgebdeide druk is verschenen
Van dezen nieuwen druk heeft Mr.I. E. Prms-
Willekes Macdonald een vertaling gemaakt.
De schrijver heeft getracht in zijn boek een
beeld te geven van de resultaten der revolu
tionaire poging in Rusland om aloude instel
lingen af te schaffen en de levenswijze van
den mensch opnieuw te regelen.
Het boek verscheen bij de N.V. Em. Queri
do's Uitgeversmij. te Amsterdam.
De wandelende Jood is thuis.
Door Scheltens en Giltay te Amsterdam is
uitgegeven De Wandelende Jood is thuis dcor
den Franschen journalist Albert Londres ge
schreven en vertaald door F. X M Schio
horst. De schrijver schildert het leven der jo
den in Polen. Londen. Roemenië en toont, dat
de echte joden slechts in Palestina hun wer
kelijk thuis kunnen vinden. Een belanewel
kend, boeiend boek.
ECTUUR VOOR ONZE JEUGD
Met Jet cn Ine in een woonwagen
door J. M. BrinkgreveEntrop.
Grootmoeders Tuin, door Jacoba
Hazevoet.
F.en wonderlijke Kerstvacantie.
door Johanna E. Kuiper.
Jol Kwik, door Nanda.
Hoe Els overwon, door J. P.
ZoomersVermeer.
De eerste 4 boeken zijn uitgegeven door
de Gebr. Kluitman en zien er zooals we dat
van deze uitgevers gewend zijn, fleurig en
kleurig uit.
Met Jet en Ine in een woonwagen, door
J. H. BrinkgreveEntrop is een vervolg op
een vorig boek van deze schrijfster n.l. Do
nichtjes Jet en Ine. Vervolgboeken trekken
in den regel. En ook dit boek zal zeker terk-
ken. 't Is een aardig gezellig meisjesverhaal.
Jet en Ine zijn nu van kinderen meisjes ge
worden en ze zijn flink uit de kluiten ge
wassen. We hooren wat van hun schoolleven
op de H.B.S., flauwe en aardige grappen, die
tijdens de lessen worden uitgevoerd.
De logeerpartij bij Oma is vol afwisseling,
vooral ook door 't onverwachte bezoek vanl
Henk en Henri. De omgang met deze jongens 1
is goed en eenvoudig geteekend. De clou en
die krijgen we pas in de laatste helft van 't-
boek. is de tocht met den groenen woonwagen
Tante Door en Oom Gé zijn de geleiders
Ze zwerven door de Ardennen, hebben een
eigenaardige ontmoeting met een groot
grondbezitter in landioopers-tenu. eten op
een boerderij roggestoete met spek. hebben
een droeve ervaring door de aardappelen
diefstal enz. enz. Af en toe zou je wat meer
spanning wenschen. maar toch loopt 't ver
haal als op wieletjes. De plaatjes van Miep
de Feyter staan beneden den tekst, vooral
in de meisjesfiguren is wat houterigs, terwijl
ze ons juist als het tegenovergestelde ge
in den regel. En ook dit boek zal zeker trek-
wagen is een goed boek voor meisjes van
1215 jaar.
Grootmoeders Tuin, door Jacoba Hazevoet
is een aardig verhaal voor Jongere meisjes.
Een lieve grootmoeder met haar kleinkinde
ren is voor de jeugd altijd een aantrekkelijk
onderwerp. En deze grootmoeder leeft nog
zoo heerlijk mee met alles, wat jong is. In
haar tuin groeien fijne bessen vanzelf, dat
het voor de vier kleinkinderen een ideale
vacantie wordt, als ze die bij grootmoeder
mogen doorbrengen. De kennismaking met
de slordige mevrouw van Waveren en haar
kleine Ottolientje is uit. opvoedkundig oog
punt wel niet geheel Juist, maar 't brengt
zeker wat actie In 't verhaal. Door de familie
Van Waveren slaagt 't avondfeest schitterend
't Slot van 't verhaal is droevig. Grootmoeder
sterft. De groene tuinpoort is gesloten en
voor 't huis wordt een bord neergezet, met
ae letters; te koop.
En dan dan word* opeens besloten, dat
vader en moeder met hun kroost in groot
moeders huis zullen trekken en dan alle
dagen zullen genieten van grootmoeders tuin.
Grootmoeders Tuin is een der beste boeken
van deze serie. C. Oudenaarden maakte er
bijzonder mooie illustraties bij.
Een wonderbaarlijke Kerstvacantie, door
Johanna E. Kuiper is werkelijk een wonder
lijk verhaal. De drie kinderen Lam ar, zullen
de Kerstvacantie doorbrengen bij grootmoeder
in Nijverdal. Ze wonen bij een tante in de
omgeving van Bloemendaal. De oudste, Paula
een meisje van 12 jaar weet tantes' bezwa
ren om zonder geleide die groote reis te
maken, weg te praten. „Twee jaar geleden
zijn ze uit Indië gekomen en hebben toen met
vader en moeder door Egypte. Italië, Zwitser
land en Duitschland gereisd". Tante stemt
toe.De slee mag zelfs mee. In Amsterdam
sluiten Tom en Mies een neefje en nichtje,
zich bij hen aan. Tot Zwolle gaat alles goed.
maar dan stappen ze in een verkeerden
r rfp-r" *aa* ïïegen tegen der. conducteur. Ge-
'ukklg. dat Micijc do situatie redt en al.es
eerlijk opbiecht. Eindelijs komen se dan toch
op de plaats Tan bestemming aan. Es_waa
een telegram naar G:<»tmoeder verzonden.
maar niemand aas aan den trein. Door he.
donkere bosc'.i loopen ze «rmdeWenhongerig
naar arootmoeders huls. Op een groote but.en-
plaats vragen re ot iemand hen met den aum
weg wil brengen. Ze belanden >>U de 'uln
manstamme. De tuinmansvrouw-
tellen dat er eer. telegram tan de Doi.en
berg grootmoeders huis. la veraonden. _om
hen te verzoeken niet te komen. OK»»»*"
is naar Zwolle vertrokken om GrietJ« he*
dienstmeisje, dat van de trap ls
naar het ziekenhuis te bren gen .Grootmoeder
zou dan voorloopig ln zwolle blijN<n-
Dien nacht ogeeren ze ln het tuinmanshuls
Den volgenden morgen gaan ze met de sl«
naar don Dohenber* Hanna, de vrouw van
den koetsier. Is er toch. De mevrouw van t
eroote bulten heeft gezegd, dat ze. wanneer
Hanna hen niet kan hebben. bl) haar mogen
komen. Hanna ts er etv de kinderen
haar voor om met elkaar In het groote huls
de kerstvacantie te mogen doorbrengen Al.es
gaat schitterend. Op den .don Kerstdag zal
de kerstboom versierd worden en een Eet
maal worden bereid. Ze krijgen dan ook nog
brnroek van de drie koningen die rüemard
anders blijken te zijn Oan Tom FYlts en
Plet. En als ze met e.kaar het StlUe "ach-,
heilige nacht, zingen, komt grootmoeder bin-
"op Oudejaarsavond wordt dan opn'eu"
feestgevierd er worden cadeautjes uitge
deeld en do heer en mevrouw ten Hoven
van de groote buitenplaats deelen in de
groote vreugde mee. Dit boek niet de m
plaatjes v C. Oudenaarden ls alleszins aan te
bevelen voor onze meisjes van 10 to. MIJ.
jol Kwik door Nanda is van die amuse
mentslectuur. die je doet wenken aan DJs
Trom van Kievit. E:«nW^overtreft
nog ln guitenstreken. Een dergelijk type a.s
die Jol zou een heel schoolpersoneel tot
wanhoop brengen. Je verbaast je er telkens
over', dat do directrice van de M^Jesschool
zooveel geduld -bezit. Je verbaast jo ook over
roTvdTg thuis, vader stuurtzijni weer
spannige dochter als maar naar boven en
moeder zl' er met een martelaarsgezicht bij.
daarom alleszins begrUpclUk. dat hc
met Jol van kwaad tot erger gaat. Om haar
strafregels te kunnen maken gapt zo uit va
dors lessenaar ccniee vellen
als ze nieta mag fietsen maar toch wil fietsen
neemt ze vaders flets uit de schuur, maakt
er wat aan stuk en zet hem stiekem weer
in de schuur, zoo zonder blikken en blaren.
Met propjes gooien, jc gezicht met ovorplak-
sels beplakken, een poppetje laten piepen en
dereeiijke zijn de flauwiteiten, waar ze dag
Cuit het leven van de leraressen mee
bemoeilijkt. Dit alles is vlot soms geestig be
schreven maar wat nut doet dit verhaal voor
de verstandelijke en zedelijke opvoeding onzer
meisjes? Als 't nu nog echte humor w as. maar
vele van die plagerijen
k zou haast zeggen; zoo be«cend ais de weg
n!"'isfomdat het aantrekkeUjk beschreven
is kan het meer kwaad dan goed
Aan 't siot iaat de schrijfeer
ziek worden, mede door Jols toedoen- t Kind
wordt nu door angst en zorg zoo gekve.
dat er ln korten tijd een andere Jol uit haar
grElnd goed. al goed ls hier toch niet op zijn
P,E1rtzUn betere meisjes boeken don Jol Kwik.
Hoe Els overwon, door J. P. Zoomers is
beteren. Deze schrijfster voelt
de psyche van t' Jonge meisje altijd zoo won
dered aan De moeder moet genezing zoe-
b„n in 't Zuiden Suus, de oudste dochtei ^aat
naar de West, waar haar aanstaande man een
^r^rTanMef^n-
Is alles zoo vreemd zonder moeder
billis PU zonder Bob. den hond. d.e een an-
7 U Z "d u n a ie e r t ^z" 'iJoor thf 'k e 1™ in* bet jhen
groote boerderij. En wat
vin 't buitenleven! Eens ontmoe. E-
De hond ls uitgelaten en ze .toelen samen
die dame - Moeder moet vooral
wêeen°dat er zïtke aardige buurmeisje, ge-
^«r^je^rmS
kón je ooit plezier hebben met zoo s^Pa
zei Meta eens. Dan antwoord. Els naar waar
ivoiH- topn luiiic er niet waren, was ik tot n
wel blij', als lk er kwam". Doorlje wordt steeds
mMaar6Juffrouw Vink de handworkonderwlj-
zeres^tal bemiddelaarster zijn. Zo val mH de
meisjes in dc vacantie een fietstocht ma
k Als Doortje d«k meisjes ^gcnkomt gr«t ze
niet meer. Dat hindert Els. Doortje was e
*°Door juffrouw Vink wordt Doortje ook gc-
goed Ook Meta en Jet gaan van Door
h°rr:t eind van -. verhaal komt moeder
genezen thuis. En ook Bob kwam na allerlel
omzwervingen weer_bU z«n
is soed in dit boek. alleen dc t*eKcnmgc«
van Geertje Bosch van Drakesteln zijn
even zoed geslaagd. Hoe F^ ovcrwon zal
oen heerlijk Sint-Nicolaasgeschenlc zijn voor
onze meisjes van 1214 jaar.
W. B. Z.
NIEUWE KINDERBOEKEN.
"k Weet steeds wat Leuks, verzameld cn ge
ïllustreerd door Willy Schermelé. Uitg. van
Holkema en Warendorf's Uitg. Mij.. Am
sterdam.
De lezers en meer nog de lezeressen kennen
Wllly Schermelé als dc knappe illustratieve
medewerkster van onze Feminapagina. Zij
heeft een groot aantal verhaaltjes en versjes,
spelletjes en kunstwerkjes, raadsels, grapjes,
puzzles enz. samengebracht en op de haax
eigen geestige wijze kwistig met illustraties
versierd tot een aantrekkelijk geheel ge
maakt. Zij had daarbij de medewerking van
Bep Ottcn. Annie de HoogMooy en Henri C.
van Praag. Laten wij hopen dat dit viert-<l
non een flinken verkoop van haar boek. Het
niet vergeefs gewerkt heeft, want zij verdi
trein die hen naar Meppol brengt, -t" Is Jam- t<sÜh,kt v?or 8 tot »>-
mer dat de „chrUfater Paula nu zoo geraffl- A°<* wn
