BRIEVEN UIT BERLIJN.
Radiomuziek der week.
EEN VOORBESPREKING
Hoe het weer ook zij,
GROENTEN EN FRUIT NAAR
ENGELAND EN DUITSCHLAND
Engeland nog een beter afnemer.
1
HAARLEM'S
DACBLAD
HAARLEM'S DACBLAD
DINSDAG 29 DECEMBER 19311
Een Kerstfeest onder zeer sombere omstandigheden.
(Van onzen correspondent).
ingezonden mededeelin'gen.
a 60 Cts. per regel.
Een noodverordening, die terecht als het
meest draconische beoordeeld wordt, wat een
modern volk in de laatste tientallen jaten
heeft moeten doormaken, heeft ingegrepen
in het particuliere leven van den Duitschen
staatsburger. Millioenen huurcontracten kun
nen plotseling opgezegd worden, rente's van
hypotheken en van andere schulden zijn door
een pennestreek verlaagd, prijzen naar bene
den gedrukt en een rijkscommissaris, die uit
sluitend als opdracht heeft, de prijzen te con
troleeren, heeft zelfs het onbeperkte recht,
winkels, die zich niet aan de lagere prijzen
houden willen, op rijksbevel te sluiten.
Duitschland is nog slechts in theorie een
democratisch geregeerd land, in werkelijk
heid een bijna dictatoriaal van boven af be-
heerschbe republiek, welker parlement sinds
jaar en dag zoo goed als uitgeschakeld Ls, en
welker burgers nog slechts in schijn de oude
rechten bezitten Een strenge censuur waakt
over de drukpers, die in alle deelen van het
Rijk om vaak luttele vergrijpen weken en zelf?
maanden lang verboden wordt. Banken staan
onder rijkstoezicht, de beurzen zijn ge'sloten
of slechts voor „onderlinge besprekingen"
zonder het recht handel te drijven geopend.
De regeering regelt zelfs, wie geüniformeerd
gekleed mogen gaan. Herinnert een „uni
form" aan een politieke beweging of partij,
dan mag ze slechts door den bezitter in zijn
eigen huis gedragen worden. Komt een par
tijgenoot in uniform (zij het dan ook op
straat door een dikken overjas verborgen)
hem opzoeken, dan maken zich beiden straf
baar.
Onder zulke omstandigheden wordt Heilige
Nacht gevierd en worden de kerstliederen
gezongen. En ware ook hier niet een verbod
van de regeering gekomen, die een „Gods
vrede" decreteerde, welke tot 3 Januari du
ren zal, dan zou er in Duitschland van ..vrede
op aarde en in de menschen een welbeha
gen" een bitter beetje te bespeuren geweest
zijn!
In de kranten kan men lezen, dat deze
Kerstmis wel de zwaarste Ls, die de levende
geslachten zich herinneren kunnen. Zelfs de
oorlogsjaren schijnen op het Duitsche volk
niet een zoo neerdrukkenden indruk gemaakt
te hebben als de laatste twee, waarover de
schaduw van een crisis zonder weerga ligt.
In die oorlogstijden was men in tallooze ge
zinnen in rouw om gesneuvelden, en zat men
dag en nacht in angst om hen, die nog in de
loopgraven waren en elke seconde het einde
konden verwachten. Maar men had toch
hoop, dat tenslotte alles goed zou worden.
Men wist met wiskunstige zekerheid, dat het
ook weer vrede moest worden en zag het ein
de, ondanks den langen duur van dezen on-
menschelijken strijd, binnen afzlenbaren tijd.
Het vreeselljke van dezen tijd voor den Duit-
scher Ls, dat het einde niet te overzien is, en
dat men al twee, drie jaren lang van de
eigen regeering heeft moeten hooren, dat nu
toch het ergste geleden was. omdat verdere
offers eenvoudig boven alle menschelijke
kracht zouden gaan, terwijl toch telkens weer
nieuwe belastingen, nieuwe dalingen der loo-
nen practisch doorgevoerd werden, en ten
slotte zelfs een ingrijpen In het allerheilig
ste gebied van den staatsburger, in zijn bezit,
zijn verzegelde contracten, in al zijn bereke
ningen, moest worden doorgevoerd.
Het merkwaardigste van dit zware jaar
1931 is zeker wel geweest, dat het desondanks
nergens in Duitschland tot ernstige onlusten
Ls gekomen. Men heeft gemeend, dit aan een
toenemende apathie van de bevolking te moe
ten toeschrijven. En een feit is het, dat de
massa's hier afgestompt zijn niet alleen,
maar dat zij ook verstandiger geworden zijn
en zich afvragen, wat opstanden, wat plun
deringen en daaropvolgende botsingen met
de gewapende macht aan de situatie verbe
teren kunnen.
Men wacht af, en een zeker fatalisme heeft
zich van de menschen meester gemaakt. Van
alle? Natuurlijk niet van allen.Daar zijn er en
dat zijn er in het onder alle omstandigheden
nijvere Duitschland niet weinigen, die tegen
alle verdrukking in verder zwoegen, zonder
veel verbetering in hun zaken te kunnen be
speuren. Maar aan den anderen kant ook
minder sterke, wilskrachtige karakters, die
in massa's den strijd om het bestaan opgeven.
Maar nog altijd kan men in buitenlandsche
bladen, die Duitschland niet goed gezind zijn,
lezen, dat hier met geld gesmeten wordt, dat
de Duitscher nog niet wil inzien, dat hij als
staatsburger en in de meeste gevallen ook ais
particulier arm geworden is. en dat het geen
gur.stlgen indruk maakt, als hij nog altijd
naar badplaatsen reist, zijn dure hotelkamers
moet hebben en zoo nu en dan aan tafel
ook zijn flcschjc champagne laat ontkurken.
Natuurlijk zijn er nog altijd menschen, die
geld verdienen en die het ook gaarne weer
met volle handen uitgeven. Zoo erg kan het
met een land en een volk niet gesteld zijn,
of er zijn toch nog kleine groepen, die profi-
teeren van de algemeene misère. Men gene-
raliseert. als men deze betrekkelijk weinige
onsympathieke figuren „het volk" noemt. Ze
zijn een uiterst kleine minderheid en niet
aan eenige nationaliteit gebonden. Zulke ty
pe's heeft ook Nederland gekend en zij zul
len in elk ander land voorkomen.
Negen en negentig procent, van de Duit-
scherx van heden kan intusschen met den
besten wil niet meer spilziek zijn, omdat
de duiten daarvoor ontbreken. En al leest
men in de kranten van de laatste dagen ook,
dat kort voor Kerstmis alle slaapwagens uit
verkocht waren en de noodige honderden
extra treinen naar de wintersportgebieden
moesten loopen, dan beteekeht dat bij nader
inzien toch ook geen luxe. Immers, de trein
is in deze feestdagen extra goedkoop. Men
reist per vaaentiekaart derde klasse door ge
heel Duitschland en is van de meeste pun
ten uit in hoogstens drie tot vier uren reeds
in het gebergte Men weet maar al te goed,
dat in deze tijden de allergoedkoopste dorps
logementen geen schande zijn en men leeft
daarbuiten in de bergen heel wat goedkooper
dan thuis, waar de prijzen weliswaar eindelijk
naar beneden gaan, maar ook de inkomsten
en waar tal van noodzakelijke en onvermij
delijke uitgaven, die met groote steden ver
bonden zijn, en het „stand ophouden" tegen
over kennissen niet in de laatste plaats, het
budget toch meer belasten dan daarbuiten,
waar men zich voor nieuwsgierige blikken
verbergen kan.
Kerstavond 1931.
Rondom het groote plein waaraan ik woon,
worden de kamers in halfduister gehuld.
Honderden kaarslichtjes vlammen op, en ze
ker wordt nu overal gezongen, waarbij huis
vriend Radio een gast geworden is voor hen.
die zich vroeger met een ontstemde piano en
een daarop hakkelende huismoeder en latei-
met een stel gramofoonplaten tevreden
moesten stellen. Nu klinken koren en solo
stemmen van beroepskunstenaars in alle bin
nenkamers, en zelfs de klokken van dertig
Duitsche domkerken, welker stemmen door
handige regie achtereenvolgens opgenomen
worden.
En er zal wel niet één Duitscher zijn, van
welke politieke overtuiging ook, die op dit
oogenblik niet een diep-ernstigen wensch in
zijn binnenste voelt opkomen: dat Kerstmis
1932 voor zijn volk wat meer vreugde en hoop
moge brengen!
H. v. B.
door KAREL DE JONG.
Wegens het tijdstip van de publicatie dei-
Radioprogramma's kon dit artikel niet tijdig
genoeg geschreven worden om nog vóór de
Kerstdagen te verschijnen. Het zou dus als
mosterd na den maaltijd zijn om de program
ma's van Zondag nog aan een beschouwing
te onderwerpen, en daarom willen we met
die van Dinsdag beginnen
Op verschillende programma's dezer week
komt de Symphonia in Bos van Johan Chris
tian Bach voor: bovendien zendt het Colle-
glummuslcum Dinsdagavond via Frankfort
werken van Bach's Zonen" uit. De titel doet
een beetje aan een handelsfirma denken, de
drie zonen die den roem der muzikale dy
nastie. die in Johann Sebastiaan haar hoog
tepunt bereikte, ophielden en voortzetten wa
ren: Wilhelm Friedemann (1710—1784), de
oudste en mcestbegaafde, lieveling zijns va
ders. maar helaas van ongeregelden levens
wandel waardoor hij zelden tot rustig en ge
stadig arbeiden kwam; Karei Philipp Ema
nuel <17141788), de z.g. „Berliner of Ham
burger Bach, de auteur van het beroemde
werk „Versuch über die wahre Art, das Kla
vier zu spielen" (17531762) dat nu nog als
document betreffende de uitvoering der oude
versieringen („manieren") groote waarde
bezit; Johann Christian '17351782), de z.g.
Mailander of Engclsche Bach, evenals W. F.
zeer begaafd, maar meer geneigd tot een
lichter schrijfwijze en daardoor een der baan
brekers voor een nieuweren stijl.
Een Curiosum van Dinsdagavond Ls de uit
zending van Beethoven's pianoconcert op. 61.
n.b. de bewerking van het vioolconcert door
Beethoven zelf. Beethoven schijnt dit gedaan
te hebben om zijn uitgevers eenigszins scha
deloos te stellen voor het. weinig blyver.de
succes dat. het vioolconcert had. De Weener
„Theaterzeltung" gaf na de première van 23
Dcc. 1896 een beschouwing, waarin het spe»
var. den violist Clement, die het concert n.b
zoo goed en kwaad als 't ging van 't blad ge
lezen had. hoogclijk geprezen werd. maar
waarvan, wat het werk zelf betref, de slot
conclusie is: „Man fürchtet zuglelch. dasz.
wenn Beethofen (sic!) auf diesom Weg fort-
wandelt, so worde er und das Publikum ïibol
dabei fahron". Tientallen jaren daarna bleer
het werk vrij-.vel onopgemerkt en eerst door
Joseph Joachim's inzicht en verheven kun.
heeft hot de hem toekomende plaats kunnen
innemen.
Pet arrangement *oor piano wordt echter
vrij algemeen als een mislukking beschouwd
en dan ook zoo goed als nooit in 't open
baar gespeeld. Het Tripelconcert, dat Dins
dagavond door Milaan uitgezonden wordt,
behoort ook niet tot Beethovens sterkste
werken, maar wordt toch tamelijk vaak uit
gevoerd.
De „Davld en Goliath" van Johann
Kuhnau 11660—1722) die Zaterdag door Ka-
lundborg wordt uitgezonden, behoort tot
diens „Muslkalische Vorstellungen einiger
biblischer Historiën in sechs Sonaten auf
dem Klavier zu spielen", die dus als een
merkwaardige uiting eener programmatische
toonkunstinrichting zijn te beschouwen. Zij
dateeren van het jaar 1700.
Verschillende Duitsche stations zenden op
Oudejaarsavond Beethovens Negende of al
thans het slotkoor „An die Freude" uit. Het
is wel de meest, ideale Nieuwjaarswensch
die men zich kan denken, maar het zal waar
schijn lijk voorlooplg nog wol ideaal blijven:
..Alle scid umschlungen. Millionen. diesen
kuss der ganzen Well.": de woorden, die
Schiller dichtte, die Beethoven verklankte,
worden door de radio verwezenlijkt, meer
dan Schiller en Beethoven ooit hadden dur
ven droomen. Over werelddeelen, zeeën en
gebergten overspringend, vliegt de bood
schap. op aethergolven gedragen. Maar van
het „Alle Menschen werden Brüder" zijn
we nog een eind af! Misschien dat Genève
ons in 1932 daar iets nader bij brengt. Mis
schien dat we 't ook beleven dat in den
aether „Alle Menschen Briider werden". In
middels den luistervogelx van diverse plui
mage mijn groeten, en beste wenschen voor
1932!
tentoonstelling van piet van
WIJNGAERDT BIJ BOSKAMP (OVERVEEN)
Het is moeilijk in deze donkere dagen, nu
het eigenlijk maar nauwelijks dag wordt,
schilderijen te bekijken; hachelijker word;
het, wanneer men u verzoekt er een oordeel
over neer te schrijven. En ware het niet, dai
Piet van Wijngaerdfs werk ons Lang niet
vreemd is. dan zou men zich misschien be
denken. vooral omdat de kleur in dit werk
zoo gewichtig is.
Maar on verzoek werd het weifelende dag
licht in Boskamp's zalen door eenige elec
ta isehe lampjes versterkt en dit alles te zamen
deed ons weer veel herkennen, wat wy wis
ten en waardeerden in van Wijngaerdfs
werken.
Er is hier op deze expositie een fraaie
*:r»»ze gedaan uit verschillende perioden en
>.et !.s steeds een genoegen dit allss te zier.
en terug te zien, omdat deze kunstenaar zijn
eigen wogen gaat.
Hij is een colorist met een zwaar, donker
guur en schraal, regenachtig of koud, vat
heeft het niet op uw gezicht, als gij U tot
gewoonte maakt het 's avonds met een
weinig „Zij"'-Crcmc in te wrijven. Uw huid
blijft dan onder alle omstandigheden fraai
van teint cn zacht als fluweel.
kleurengamma, maar tegelijk in zekeren zin
een beeldhouwer, die een scherp oog heeft
voor de vormen, voor de plastiek van figuren
en dingen. Het ezijn vooral de bloemen, die
(hij lief heeft en waarvan hij menige mach
tige, maar tegelijk teedere uitbeelding heeft
gegeven. Zoo lijken anij ook op deze ten
toonstelling zijn bloemenstillevens de aan
trek kali jkste van het vele, dat er vertoond
wordt. En ik zou dan bovenaan de nos. 8,
9, 22 en 24 willen noemen. Het zijn alle vier
vazen met rozen; wezen en contour dezer
vorstelijke bloemen heeft hij scherp en lief.
devol geobserveerd; ihaar karakter helder en
klaar weergegeven, maar bovendien de kleu
renpracht in alle heerlijkheid gepenseeld. Wat
zijn zij simpel: een enkel vaasje met drie, vier
dezer bloemen, zonder overtollig bijwerk,
maar met welk een gloed in de kleuren! Deze
zijn bezonken, rijk doorwerkt en zeer gecul
tiveerd. Dit compliment kan men lang niet
aan al onze moderne schilders maken!
Er zit een groote, zelfs stoere kradht in
zijn behandeling van dit onderwerp; tegelijk
echter weet hij er een gratie in te bereiken
die zijn zeer persoonlijk eigendom is. Ondanks
de sterke vormen, ondanks de zware, diepe
kleuren, hebben deze werken iets luchtigs en
elegants. Deze bloemstukken bezitten naast
hun kleurenpracht een spiritueele waarde.
Zeer te prijzen Ls er verder een groot
vrouwennaakt; een achterover liggende figuur
geschilderd in een donker, warm kleurengam
ma; met hier en daar fel belichte partijen.
Treffend is hier de machtige, grootsche
vormgeving, die 's kunstenaars sterk plastisch
voelen verraden, evenwel gepaard aan rijke
coloristische kwaliteiten.
Enkele landschappen toonen den kunstenaar
van zijn beste zijde. Zoo moet no. 27 vooral
genoemd worden, een landschap met veel
plastiek en ruimtegevoel en met levendig
geschakeerde lichtwerking. Een houtskool
teekening (no. 36>. voorstellend een boschge-
zioht, mag niet onvermeld blijven. In wel
gekozen en goed afgewogen partijen van licht
en donker wordt een sprekende pleinair stem
ming gesuggereerd. Die, welke een meer ro-
mantixchen stijl vertoonen (ais bijv. de nos
2 en 33), kunnen mij minder bekoren.
Ook lijkt mij van Wijngaerdit minder zich
zelve in de groote figuurstukken, die de
gecultiveerde distinctie missen, waarvoor hij
anders zoo to prijzen is. Ls hij hier niet ooi
der invloed van anderen? Namen willen, wij
maar niet noennen! Zij getuigen wel van een
sterk vormgevoel, maar zij zijn wat forsch en
vooral wat rauw in de voordracht. Hoe steekt
bijv. no. 20 (een zittende vrouw in een in
terieur) bij deze bonkige, min of meer grof
behandelde figuur het stilleven af, dat op de
tafel rechts staat. In de groene aardewerk
kan en in het stuik witten muur op den ach
tergrond vinden wij de geraffineerde schil
derswee 1de van den kunstenaar terug die.
mijns inziens, in de figuur gemist wordt.
Met een aantal droogcnaald etsen toont ons
van Wijngaerdt ook dezen kant van zijn
veelzijdig talent.
M. J. SCHRETLEN.
MUZIEK.
Comedian Harmonists.
Het was na het groote succes van hun eer-
eerste optreden te voorzien, dat de Comedian
Harmonists (waarom ook al weer een Engel
se he naam voor dit Duitsche gezelschap?)
terug zouden komen niet alleen, maar dat
zij dan een veel grootor auditorium in den
Stadsschouwburg zouden vinden. Zoo was
het dan ook Maandagavond. Men heeft zich
weer kostelijk geamuseerd bij hun farces en
jazz-imitaties. Den avond te voren had de
radio er ook eenige van uitgezonden, maar
dit is slechts half werk: men moet deze vroo-
lijke artisten niet slechts hooren, maar ook
zien in de vermakelijke dronkemansscène van
„Was schenkst «du mlr dann?" in de brallende
nonsens van „Ich hab' für dien 'nen Blumen-
topf bestellt", in hun wilden Russischen dans
en eigenlijk in al hun nummers, want hun
gebaren en mimiek zijn evengoea factoren
van beteekenis als hun virtuoze zang, die zich
voor alle klanknabootsingen leent, verwon
derlijke lenigheid aan absolute zekerheid van
intonatie paart en nimmer de grenzen van
beschaafdheid en welluidendheid over
schrijdt. Ook de pianist, Erwin Bootz, bezit
een volkomen zekere techniek en even ze
ker is aller memorie. Zij imiteeren de jazz
of parodieeren haar, die parodie verzacht
haar felheid en brutale opdringerigheid te
vens en vervalt nooit tot absoluut leelijke
geluiden, zoodat in dit geval de parodie
mooier is dan het geparodieerde. Natuurlijk
is en blijft de muzikale inhoud der praes-
taties oppervlakkig en vaak gelijksoortig; de
sentimentecle nummers vervelen dan ook op
den duur. Een bepaald progiamma was dit
maal niet opgesteld: er werd door hen een
keuze uit een aantal in het programma ver
melde nummers gedaan en telkens meege
deeld. Meerdere daarvan hebben we de vo
rige keer ook gehoord. Tot veler genoegen
hebben ze ditmaal „Marle, Marie" met al hun
virtuoze nabootsingen gezongen.
De geestdrift in de zaal groeide geleidelijk
en verwierf een paar toegiften, die weer met
„Auf Wiedersehn" eindigden. In het najaar
hopen ze terug te komen.
K. DE JONG.
ol'd hollan'dsche poppenkast in den
stadsschouwburg.
Woensdagmiddag zal in den Stadsschouw
burg een voorstelling gegeven worden door
Herma's Oud-Hollandsche Poppenkast.
Onder meer zal opgevoerd worden de ge
schiedenis van den jongen die jokte: een
boeiend, grappig en leerzaam verhaal in 5
bedrijven.
De avonturen van Jan Klaassen zulton oud
en jong doen schateren van het lach.n.
In dozen vacant iettld. waarin nu bij uitzon
dering ook des Woensdags eens een uilinée
wordt gegeven, zal voor deze vroolyke voor
stelling ongetwijfeld veel belangstelling be
staan.
Wat de exportcijfers van November te zien gaven.
Bij een bespreking van exportcijfers is de
eerste vraag, die men zich stelt: is de inzin
king der Duitsche-, al dan niet grootor, dan
die der Engelsche cijfers? In de afgeloopen
maand November was de positie deze. dat de
uitvoer van groenten en fruit naar Engeland
12.493.000 K.G. bedroeg, tegenover '1.711.000
K G. naar Duitschland. De waarde van dezen
November-export naar Engeland was ruim
één millioen gulden, die van den November-
export naar Duitschland circa 900.000 gulden.
Engeland is dus ook in de' afgeloopen
maand een gunstiger afzetgebied gebleven
dan Duitschland. Vergelijkt men evenwel de
cijfers van November 1930 en 1931. dan komt
men tot eigenaardige gevolgtrekkingen. In
November 1931 was de uitvoer naar Engeland
1.376.000 K.G. kleiner, dan in November 1930.
Het ligt voor de hand, dat men ditzelfde beeld
zeer zeker ook in de waarde zou meenen te
rug te kunnen vinden. Dit is niet het geval.
De waarde van den Novemberuitvoer naar
Engeland was in 1931: f 190.000 hooger. dan in
November 1930. Precies het omgekeerde beeld
vindt men bij den Duitschen November-
export van groenten en fruit. Daar was de
uitvoer in Nevember 1931: 4.909.000 K.G. groo
tor, dan in November 1930, doch de waarde
was f 19.000 lager.
Een gunstig beeld geeft de Novemberuit
voer dezer artikelen naar Zwitserland te zien
Hier stegen de beide cijfergroepen. De tuin-
bouwexport (groenten en fruit) bedroeg
997.000 K.G. in November 1930. tegenover
1.855.000 K G. in November 1931. De waarde
was resp. f 70.000 tegenover f 88.000.
De totaal export van groenten en fruit was
in November 1931 bijna 8 millioen K.O. groo-
ter dan in November 1930, doch hij bleef aan
zienlijk ten achter vergeleken bij November
1929, niet minder dan ongeveer 17 millioen
K.G. De waarde van dezen export bedroeg in
November 1931 bijna twee en een half mil
lioen gulden, tegenover ruim 2 millioen gul
den in de overeenkomstige maand van het
vorige jaar en ruim 41/2 millioen gulden in
November 1929.
De toename van den November-uitvoer is
te danken aan den appelen export in de af
geloopen maand en ook aan den grooten uit
voer van druiven en bloemkool. De Novem-
berexport van appelen was dit jaar ruim 3 1/2
millioen K.G. meer, dan in November 1930,
die van druiven bijna 1 millioen K.G. meer en
die van bloemkool circa 3 millioen K.G. meer.
De Novemberuitvoer van appelen over de
laatste vijf jaren toont wel een buitengewoon
grillig beeld. I. November 1929 was deze het
grootst, ruim 14 millioen K.G., in November
1928 het laagst, ruim 1 millioen K.G., in de
vorige maand 3.731.000 K.G. De gemiddelde
exportwaarde van appelen was in November
1931 zeer laag, f552 per 10.000 K.G.
De Novemberuitvoer van druiven bedroeg
1.457.000 K.G., de grootste hoeveelheid in No
vember, sedert 1925, uitgevoerd. Maar de ge
middelde exportwaarde van druiven was ook
nog nooit zoo laag als in November 1931, nJ.
f 3555 per 10.000 K.G. Import van druiven ge
schiedde de vorige maand in het geheel niet.
Een dergelijk beeld toonen dc cijfers van
den bloemkooluitvoer. In November 1930 was
de export van dit artikel 7.363.000 K.G., een
hoeveelheid in de Novembermaanden sedert
1925 nooit bereikt. Het meeste nabij komt dan
nog de Novembermaand van 1928. toen deze
uitvoer 6.191.000 K.G. bedroeg. Alle andere
jaren doen een export in November zien van
circa 3 1/2 millioen K.G.
Ook de gemiddelde exportwaarde van bloem
kool was in November 1931 buitengewoon
laag en bedroeg f 486 per 10.000 K.G.
De uitvoer van tomaten was in November
1931 ongeveer even groot als in Novemoer
1930. Over de in 1931 reeds verstreken maan
den bedroeg de tomatonuitvoer circa 84 mil
lioen K.G., tegenover 79 millioen K.G. in 1930
en 80 millioen K.G. in 1929. De totale export
waarde bedroeg in 1931 ruim 17.5 millioen
gulden tegenover 19 millioen in 1930 en circa
16.4 millioen gulden in 1929.
De Novemberexport van uien was gunstig.
Geëxporteerd weiden ruim 13 millioen K.G.
tegenover ruim 12 milioen K.G. in 1930. De
waarde van den Novemberuitvoer 1931 was
f 692.000, die van November 1930 f 429.000.
Ook de gemiddelde exportwaarde van dit ar
tikel doet een gunstig beeld zien.
MOLLERUS.
LANGS DE STRAAT.
Verloren Hulst.
De heer-met-bril bukte zich haastiglijk,
tastte, niet voldoende ondersteund door bij
ziende oogen, naast en achter het op den
grond gevallen husttakje, totdat een zacht
geuit kreetje een toe-kijkenden slagers
jongen de overtuiging gaf, dat de heer-met-
Hec takje was bijzonder sierlijk van bes en
opmaaksel, terwijl een coquet rood lintje
primo het hulsttakje in vorm hield en se-
cundo symbool was van het naderende feest.
De heer zag rood in het gelaat, hetgeen
echter met Kerstmis niets uitstaande had,
doch oorzaak vond in het langdurig bukken.
Misschien was er ook nog een andere reden,
doch deze werd door den slagersjongen niet
begrepen. Anders zou hij nu niet de vraag
gesteld hebben:
Wil ik het de dame met m'n fiets even
achterop brengen? Ik heb óók gezien, dat
die dame het verloor.
Reeds een kwart straat verder liep de
dame, door den slagersjongen nog gemakke
lijk. door den gebrilden heer met eenige in
spanning per oog te volgen. Ze liep goed, ze
liep élégant wiegend, terwijl alreeds van
deze plaats bezien, haar bontmanteltje, waar
onder een donker rood rokje uitkwam, deed
vermoeden, dat het prettig moest zijn met
die dame 'n praatje te maken. Althans zoo
bezag de gebrilde heer' dit geval en daarom
wees hij barsch af het aanbod van den
slagersjongen. Deze eenigszins bijziende heer
ving aan te loopen, het hulsttakje recht voor
zich uit houdend.
Hij liep niet kwaad, deze heer, neen wer
kelijk niet. Maar het is niet gemakkelijk in
een drukke straat verschillende dingen te
gelijk te doen en dit werd van hem ver
langd. Zijn opgave bestond in het vlug
achterhalen van een doorloopcnde. niets ver
moedende dame. in het vermijden van bot
singen, waarvoor hij nu eens links, dan weer
rechts moest uitwijken, zonder één oog van
de dame af te houden, waarbij hij. tenslotte
ook nog bezorgd had tc zijn een niet al te
mal figuur te maken, tegenover mogelijke
kennissen. Dit alles tezamen in aanmerking
genomen, mocht dc bebrilde heer zich ge
lukkig prijzen, dat hij zienderoogen won.
Zelfs de meerijdende slagersjongen, die mo
gelijk om dc barsche afwijzing anders had
gewild moest het toegeven: de heer won.
In de omstandigheden van den heer had
de slagersjongen nu geroepen of gefloten,
maar zulks deed de heer niet. Integendeel
scheen het. of hij iets voor zijn voordeel
prijsgaf, om even op adem te komen, de
kleur van zijn gelaat iets te temperen en
een goeden aanloop te verzinnen voor het
overhandigen van het hulsttakje aan de
rechtmatige eigenaresse. Ook met deze zaken
scheen hij nu gereed tc zijn. want met een
laatsten. waarlijk onverbeterlyken spurt be
reikte hij de dame ter linkerzijde en hij zei:
Nee. maar. jij
De dame in kwestie bleef staan, keek met
een vernietigenden blik naar het hulsttakje,
vervolgens naar den heer. Er was niet veel
wijsheid voor noodig. om hier een drama te
vermoeden. Dc dame keek zoo. dat deze heer
absoluut haar eigen man moest zijn En mis
schien had deze heer, in wiens gchand-
schoende handen het hulsttakje nog rustte,
nog wel de geschikte uitvlucht gevonden, als
op dit oogenblik de slagersjongen zijn kans
niet had waargenomen, op den heer was toe
getreden. hem zonder complimenten het
hulsttakje had ontnomen, op de fiets was
gesprongen, en vooruitwijzend had toege
voegd
U heeft u toch één dame vergist. Het
is de volgende
TON RUYGROK.
examens heilgymnastiek en
massage.
Geslaagd 10 candidaten. Afgewezen 3.
Mevr. A. Vries- -Draa's-ma. M;ddelbu-g: W.
••?,n Wijk. Tilburg: Fr. Largrweg. Den Haag:
R. Daenen. Maastricht: Jan Olg, Leeuwarden.
B. Mi edema, Heemstede. J. Wassenaar. Lei
den, C. Ootteraan, Den Haag, Mej. A. Cijffers
UIT DE STAATSCOURANT.
HOOGER ONDERWIJS.
Op verzoek is met 1 Januari a.s. eervol
ontslagen met dank dr. J. W. C. Goedhart als
directeur van het Rijksherbarium te Leiden,
tevens lector in faculteit der wis- en natuur
kunde aan Rijksuniversiteit aldaar voor on
derwijs in systematische botanie.
Benoemd zijn voor het jaar 1932 aan dë
Rijksuniversiteit te Groningen tot prosector-
conoservator bij pathologische anatomie dr,
E. Behr; ot conservator bij heelkunde P. D.
Schut; tot conservator bij psychiatrie dr. a.
Zeckcl; tot conservator bij anorganische che
mie dr. L. Lifschitz; tot conoservator bij
pharmacie mej. dr. IJ. van der Wal en tot
prosector bij anatomie mej. dr. J. H. Bijtel.
VERBODEN VREDES ACTIE VAN
EEN EX-MARINE-OFFICIER.
STROOIT VLUGSCHRIFTEN BOVEN
HAMBURG.
HAMBURG. 23 Dec. (V.D.) Gisteren,
Zondag, charterde een ongeveer 50-jarige
man op het vliegveld Fuhlsbuettol een vlieg
tuig voor een rondvlucht over Hamburg. Bo
ven het Centraal Station wierp de passagier
plotseling eenige duizenden vlugschriften uit
De bestuurder, die dit merkte, vloog onmid
dellijk naar het vliegveld terug, waar de pas
sagier direct bij de landing werd gearres
teerd, daar hest afwerpen van vlug schriften
boven Hamburg verboden is.
Op een zijde van het vlugschrift bevond
zich een gedicht, welks verzen gericht waren
aegen het Verdrag van Versailles en aan ein
digde met de woorden: „Weg met het schan-
deverdrag".
Aan de andere zijde van het vlugschrift
stond vair den zelfden schrijver een artikel,
waarin gepleit werd voor den wereldvrede.
Bij zijn verhoor bekende de gearresteerde
de schrijver te zijn van het vlugschrift.
De gearresteerde bleek te zijn de tandarts
Dr. Egon Wenberg, uit Nicbuell, die daar zijn
practijk uitoefent en voorzitter van de plaat
selijke marineveree-niging is. Dr. Wenberg was
vroeger marine-officier en is een der overle
venden van de „Gneisenau" waarop hij als
cadet voer.
HET „ALTE SCHLOSS" BRANDT
NOG STEEDS.
STUTTGART, 28 December (V.D.) In
verband met de geruchten, dat in het Oude
Slot te Stuttgart nog meer instortingen heb
ben plaats gehad, word gemeld, dat de toe
stand niet veranderd is. Overwogen wordt,
de puinhoopen van den afgebranden vleugel
met hefkranen uit elkaar te halen. Daardoor
zal het vuur. dat nog steeds voorwoedt, geen
nieuw voedsel meer kenljgen.
IS DE COURANT «li
WAARIN GU MET
HET MEESTE SUCCES
ADVERTEERT «II
