De smeltkroezen borrelen.
Onterfd....!
BINNENLAND.
HAARLEM'S DACBLAD
Engeland lovert nu een massale logenstraf
fing van het bejaarde dichterwoord, dat ver
telt hoe men „haongt an" en „draengt nach
GoLccMisschien doen andere landen, die de
gouden verankering van hun geld hebben
prijs gegeven of er van zijn weggeslagen, dit
ook. Duitschland, waar de aangehaalde stel
ling werd geboren, „haengt" er nog wel aam;
maar zooals men het hier zou uitdruk
ken ..by the skin of lts teeth".
Het prijsgeven van den gouden standaard,
door het Britsche gouvernement of door de
Bank van Engeland is klaarblijkelijk geleidc-
delijk gevolgd door het prijsgeven van goud.
door de Engelschen. Zelfs gouden huwelijks-
ringen, in karaat gelijk aan dat van de sove
reign (het gouden muntstu/k van *20 shilling
dat de meeste Engelschen van dit geslacht
nimmer hebben gezien), zelfs die huwelijks-
ringen branden aan de vingers van men-
schen, die overigens toch gelukkig getrouwd
zijn. Waarom? Omdat thans de prijs van goud
die normaal 85 shilling per Engelsch cms is,
thans 121 shilling per zulk een ons bedraagt.
Leg uw huwelijksring in den smeltkroes, in
dien gij het over uw hart kunt verkrijgen, en
de clandestine handelaar zal u voor het
vormeloos edel metaal, dat uit liet proces
ontstaat, meer geven dat ge ooit hebt be
taald voor den toch met kunstvaardige hand
gomaakten ring. veel meer. In kringen welke
men tot oordeelen bevoegd moet achten,
heet het, dat huwelijksringen bij duizenden
tegelijk aan smcltproces en zoet winstje wor
den ten offer gebracht. Sentiment is wegge
vlucht op de wieken van den economischen
storm. Antieke sieraden, gouden armbanden
en broches uit den tijd van Koningin Victo
ria, lang bewaard als een herinnering aan
grootmoeders en oudtantes! savonetten en
dasspelden van de dandies uit het verleden,
om gevoelsredenen opgelegd in stoffige la
den; medaillons, kettingen, tanden, brilmon
turen; al dat gouden goed van ongelijksoor
tige strekking en soort stroomt naar de goud
smelters, nu het ln zuiveren staat tennaas-
tenbij 4 shilling per gram opbrengt.
De horloger, die in dezen tijd van krap
heid met belastingdruk, samengaande met
Grecnwich-tijd in de luidsprekers, met groote
voorraden gouden uurwerken blijft zitten,
heeft al lang opgehouden zich over dit feit te
bekommeren. Zijn positie Is op haar eigen
wijze een merkwaardige illustratie van hoe
dc zaken gaan wanneer de wereld op haar
HET VROUWENKIESRECHT IN
DE HERV. KERK.
STIJFKOPPIGE KERKERAAD GESCHORST.
Het; Herv. Prov. Kerkbestuur van Fries
land heeft, naar het Handelsblad meldt,
besloten den kerkeraad der Ned. Herv. Gem.
te Oudemirdum c.a. te schorsen wegens zijn
weigering om de namen der vrouwelijke lid
maten op de lijst der stemgerechtigde lid
maten te plaatsen. Het Prov. Kerkbestuur
van Zeeland heeft reeds eerder om dezelfde
reden ten aanzien van den kerkeraad te
St. Annaland eenzelfden maatregel ge
troffen.
HULDEBLIJK VOOR LOUIS DE VRIES.
Zaterdagmiddag 23 Januari aal in dien Stads
schouwburg te Amsterdam het geschilderd
(portret van Louis de Vries in de rol van
Hendrik IV in Pirandello's toonoeispel ont
huld worden, als huldeblijk bij zijn 30-jarig
tooneelj ubileum
ONDERZOEK NAAR HET ONGELUK OP DE
BRUG TE DORDT.
Naar het U, D. meldt, hebben de Neder
landsche Spoorwegen te Dordrecht een on
derzoek ingesteld naar het ongeluk op dc
spoorbrug, teneinde eventueele schuld van
do machinisten vast te stellen .De overgebleven
heer Zeylemaker is als getuige gehoord. Hij
heeft verklaard, dat hij niet weet. of de
machinist, toen hij met zijn trein de bnig op
kwam gefloten heeft.
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
DOLF WYLLARDE.
(Nadruk verbodqn.)
2)
Van onder haar lange, neergeslagen wim
pers, wierp ze een snellen blik op den jonge
man. alsof ze vreesde dat haar afhankelijke
positie min of meer een tegenvaller voor hem
zou zijn.
„O", was alles wat haar gastheer zei. En
toen: „Hebt u bezwaar om mij uw naam te
zeggen? Er is niemand om ons aan elkaar
voor te stellen", voegde hij er met een lachje
aan toe.
Haar opkomende boosheid van zooeven was
alweer verdwenen: haar stemmingen waren
even ongestadig als het weer op dit eenzame
eiland.
„Ik heet Eulalic de Flolssac. En hoe is uw
Haam?"
„Digby Harrel".
i ,.Dc vorige eigenaar heette ook Harrel!"
„Hij was een familielid van mij", was 't
korte antwoord en hij scheen het niet noo-
dig te vinden verdere inlichtingen over dit
onderwerp te geven. Hij wendde zich naar
den doorgang van de eetkamer en liep Jacob
toe voor thee te zorgen. Hij bewoog zich ge
makkelijk, ondanks zijn bouw, die wel wat
forsch was voor een jonge man. Vooral zijn
breede schouders gaven het meisje den in
druk van groote kracht.
„Ik hob om thee gevraagd, maar als u
liever whiskey hebt. moet u het maar zeggen.
Dat was eigenlijk beter voor u, na al die nat
tigheid".
„O neen, dank u wel; ik heb veel liever
Jfceer
DONDERDAG 21 JANUARI 1932
kop staat. Hoe minder gouden horloges hij
verkoopt hoe meer winst hij maakt, indien
hij slechts de voorzorg neemt zijn stroppende
ontdoen van de gouden kasten en deze te
smelten.
Het gevolg van deze nieuwste „gold rush"
is dat allerwege de smeltkroezen in Londen
staan le borrelen, als de poffertjesfornuizen
in den Kermis-Zaterdagavond van mijn, en
wellicht ook uw, verleden. De magazijnen van
opkoopers doen denken aan de schatkamers
uit Arabische vertellingen. Het jongste woord
van Sir Henry Deterding, dat goud een
droombeeld of een ongelukkig misverstand
voorstelt (of woorden in dien zin) maken de
Britten tot het hunne. „Am Golde haengen?".
Het mocht wat. Dit wet- en orde-lievende
volk laat het zelfs niet bij de oude gouden
„heirlooms", de erfstukken, niet bij de ringen,
eens plechtig geregen aan een lelieblanken
vinger als symbool van onverbreekbaren hu
welijksband. Het brengt ook zijn opgepotte
sovereigns naar den smeltkroes, een straf
baar vergrijp tegen wet en staat.
De boerenstand, de winkeliers in dorpen en
kleine steden, die tot kortgeleden a)s hoofd-
bezitters van de 10.000.000 gouden muntstuk
ken, nominaal in omloop, hun persoonlijken
gouden standaard hadden gehandhaafd,
hebben in vele gevallen volgens hen, die ln
deze nieuwe goudbeweging zitten, haar ken
nen en haar volgen, dit geld nominale
waarde 20 shillingen bij opbod verkocht,
voor 23, voor 25, voor 26 shillingen. Dit is een
clandestien bedrijf Organisaties in Londen
sturen hun agenten den boer op, zooals men
eens agenten den boer op zond op zoek naar
antiek. Het doel is nu sovereigns of half-
sovereigns. Het goud in die stukken is nu 30
en 15 shillingen waard, tegen een „face value"
van 20 en 10. De schatkamers der hande
laars heeten schalen vol goudgeld te bevat
ten. Het smeltsel belandt spoedig bij een te
goeder naam en faam bekend staanden koop
man in edele metalen. En zoo vindt het zijn
weg naar de wettige markt.
Dit is althans de voorstelling, welke men
verneemt. Ze kan ln eenlge bijzonderheden
wat overdreven zijn. Maar in hoofdzaak moet
ze juist zijn. De Londensche „pubs" hoe
openbaar ze ook zijn getuigen ook eiken
dag van het bestaan van een levendigen han
del in gouden voorwerpen, muntstukken er
in begrepen.
A. K. v. R.
NOG EEN GROOT ARBEIDS
CONFLICT?
400 MENSCHEN TE OSS IN STAKING?
Naar de Provinciale Geldersehe en Nij-
meeesche Courant verneemt, dreigt 'bij Zwa-
r.enberg's Faibrieken te Oss en Wijnibergen's
Fabrieken >te Boxtel, welke 'bedrijven in één
hand zijn, een conflict wegens een aange
kondigde (loonsverlaging, welke de organi
saties tegen den wensch van vele werklieden
geweigerd zouden hebben. Bij niet aanvaar
ding zouden de fabrieken, gesloten worden.
Tusschen de 400 en 450 menschen zullen
daarmede op straat komen. De Rijksibemid-
delaar, prof. Aalberse, heeft om inlichtingen
verzocht.
PEST OP EEN SCHIP?
VOORZORGSMAATREGELEN TE
AMSTERDAM.
De Tel. maakt melding van twee verdachte
ziektegevallen, waarvan een met doodelijken
afloop en teverus groote sterfte onder de rat
ten aan boord van het sa. „Baluchistan",
komende uit Rio de ia Plata in Zuid-Amerika.
Het schip wordt te Amsterdam in observatie
gehoudenHet ligt op de boeien.. De ratten
worden thans gedood en het schip zal ge
gast worden. Men vermoedt, dat er pest aan
boord was.
„Ik heb de West-Indische cocktail nog niet
leeren bereiden, anders zou ik u die aanbie
den!"
Ze haalde de schouders op.
„Het Is heel gemakkelijk.en heel slecht
goedje. De mannen hier drinken er veel te
veel van!"
„Het is hier een dorstverwekkend klimaat
die klamme damp ondermijnt het gestel.
Zijn er overigens veel planters hier in de
buurt?"
„Er woont een rijk geworden neger op
L'Argentdat is uw naaste buurman. Le
Saphir, aan den anderen kant, is onbewoond.
Dan is er meneer Salmon op Rêve d'Or en
het terrein om Trinity hoort aan het klooster,
waar u het straks over had. Verder is er nie
mand, voor zoover ik weet".
„Wat een verlaten oord!" riep hij uit. „Is
Rêve d'Or ver?"
„Drie mijlen bergopwaarts".
„U krijgt zeker zelden bezoek?"
„Heel zelden".
Er was even een zwaarmoedige uitdrukking
op haar levendig gezicht. Hij had medelijden
met haar, uit den grond van zijn hart, met
dat knappe, levenslustige, jonge meisje, dat
daar maar jaar in jaar uit. zat te verschroeien
in de tropische hitte van de bosschen van San
Joseph. Er zou wel niet veel afleiding in haar
leven zijn, dacht hij, als gouvernante ln het
geïsoleerde gezin van een West-Indischen
planter.
„Er is in Port Graqas zooiets als maatschap
pelijk leven, veronderstel ik?" vroeg hij ver
der. „Het leek me daar nogal druk, toen ik er
van boord ging".
Weer wierp Eulalie van onder haar wimpers
een verstolen blik op hem, maar haar stem
klonk heel rustig toen ze' antwoordde;
„We wonen twintig mijl van Port Gracas.
Het garnizoen en ce regeeringsbureaux bren
gen daar Wen ln dc brouwerij. Ik geloof, dat
er ook dikwijls oorlogsschepen in de baai
komen. Het is de hoofdplaat-s van het eiland.
Trinity is maar een dorp",
MEVR. TETRAZZINI.
Van Opera naar Variété.
Mevr. Tetrazzini, de eens beroemde so
praan, die in 's werelds grootste opera
zalen triomfen vierde, zingt thans in een
variété in Boston. Deze prima donna heeft
haar afscheidslied gezongen met Caruso in
de Metropolitan Opera. Nu treedt ze op met
acrobaten en komieken, tusschen de film
voorstellingen in, vier maal op een dag. Zij
zegt uit geldgebrek weer overgegaan te zijn
tot het zingen in het openbaar, terwijl ze
toch met haar stem tien millioen gulden
gemaakt heeft, zegt de News Chronicle.
Als de acrobaten hun pyramiden hebben
opgebouwd, kondigt de directeur „het bui
tengewone nummer aan, waarvoor hij alle
aandacht vraagt". Het orkest speelt den over
winningsmarsch uit Aïda, de zwart-fluweelen
gordijnen splijten en de prima donna staat
naast den vleugel voor het film-en-variété-
lievend publiek. Zij is 60 jaar, groot en forsch
met wit haar.
Eerst zingt zij uit Rigoletto, wat zij reeds
honderden malen op de opera-planken ge
zongen heeft. Maar zij is zenuwachtig en
vertrouwt haar geheugen niet meer: op een
papiertje heeft zij den tekst geschreven. Het
trilt in haar handen. Natuurlijk is haar stem
niet meer wat zij was. Doch zij zingt nog
goed en het publiek is geroerd. Het begrijpt
iets van de tragedie van deze vrouw, die
2ó jaar geleden als een koningin behandeld
werd.
Dan zingt zij De laatste Zomerroos, die
eenzaam overblijft, als de anderen verwelkt
zijn, en haar stem wordt even gesluierd door
tranen. Kan zij het helpen dat zij denkt aan
Melba en Caruso? Caruso, die haar eens ten
huwelijk vroeg? Nog steeds bezit zij zijn hor
loge en dasspeld en manchet-knoopen. Kan
zij het helpen dat zij denkt aan haar schit
terend debuut in New York, 25 jaren gele
den. toen een menigte van duizenden haar
bedolf onder die zomerrozen voor Hammer -
stein's Opera House?
NA DEN MOORD OP DEN
NOTARIS TE GORKUM.
DE VROUW ZEER OVERSPANNEN.
De vrouw uit Woerden, die door de recht
bank te Utrecht werd vrijgesproken van he
ling der gelden, die haar man bij notaris
Staal uit Gorcum had ontvreemd vervoegde
zich des avonds aan het hoofdbureau van
politie om onderdak lezen wij in de Msb.
Zij was in hoogst overspannen toestand,
die zelfs zoo ernstig werd, dat haar overbren
ging naar de neurologische af dee ling van de
rijks klinieken noodzakelijk bleek.
„GROOTE ANIMO VOOR HET
NATIONAAL-SQCIALISME".
Maar een zaal toch niet te
hrijgen.
NIEMAND WIL HET GEZELSCHAP HEBBEN.
De „Nationaal Socialistische Nederland-
sche Arbeiders Partij" had in een commu
niqué gezet, dat het. animo voor de begin
selen der partij bulten verwachting groot is.
Zoo erg groot is het in de „Heimat-stadt"
echter nog niet, getuige het volgende bericht
in het Handelsblad:
De Nationaal Socialistische Nederlandsche
arbeiderspartij blijkt in Den Haag moeilijk
heden te ondervinden bij het huren van een
zaal voor het houden van vergaderingen. De
directie van „De Twee Steden Palace" aan
het Buitenhof heeft n.l. geweigerd een zaal
beschikbaar te stellen en naar ons bekend
is hadden de directies van twee andere ge
legenheden in Den Haag reeds een dergelijk
besluit genomen.
En in de N.R.C. lezen wij nogf
De directie van „De Twee Steden" ver
klaarde ons, dat zij er niet aan zou denken,
voor dit gezelschap een zaal beschikbaar te
stellen.
Ook de directie van „De Twee Steden
Palace" deelt ons mee, dat haar zaal voor
de bedoelde vergadering niet beschikbaar
is. De zaal was inderdaad bij haar gehuurd,
doch onder valsche voorspiegeling en op
naam van jhr. Van Rappard. Toen later
bleek, met wien men eigenlijk te doen nad,
is aan de heeren meegedeeld, dat er geen
sprake kon zijn, dat zij de zaal zouden krij
gen. De directeur deelde ons nog mede, dat
hij lastig was gevallen door eenlge personen
die er op stonden, dat dc verhuring door
zou gaan, maar dat hij zich hierdoor niet
zou laten intimideeren. en dat de Nat. Soc.
Nederl. Arbeiderspartij in geen geval bij
hem binnen zou komen.
„Ja. veel meer lijkt het tenminste niet",
bevestigde hij. „En als er een officiersbal is
in Port Gracas. gaat u er dan wel eens heen?"
Hij vrfeg zich verbaasd af hoe het kwam,
dat ze bij deze natuurlijke en onschuldige
vraag een kleur kreeg en haar lange wimpers
zich bijna geheel over haar oogeh sloten.
„Ik was geïnviteerd door een officiers
vrouw, die hier was geweest en die kennis
met mij had gemaakt. Ze bood aan om als
mijn chaperonne dienst te doen".
„En mocht u niet gaan?" klonk het mede
lijdend.
„O zeker, ik ben er heen gegeweest. Maar ik
ben geen tweeden keer gevraagd!"
Het kwam er zóó ondeugend uit, dat hij het
meisje onmiddellijk begreep en met. een blik
van bewondering op haar knap gezicht en
fijn figuurtje, zei hij lachend:
„U had een masker moeten voordoen! Het
was ook niet aardig van u, om uw chaperonne
in do schaduw te stellen
„Het was heusch mijn schuld niet, dat ze
zich gepasseerd voelde". En toen, als om een
eind te maken aan het gesprek over dit on
derwerp, riep ze uit: „O, daar is de thee!"
Kwiek sprong ze op en liep naar de tafel,
waar Jacob den theeboel had neergezet.
„Ik moet u mijn excuses aanbieden voor
mijn hulpbehoevend theeservies, maar ik heb
nog niet alles hier", zei Harrel, die haar ge
volgd was en aan tafel was gaan zitten, ter
wijl ze thee schonk.
„U verwachtte geen bezoek?"
„Ik denk er over om een dankfeest te or-
ganiseeren ter eere van deze regenbui".
Hun oogen ontmoetten elkaar en ze lach
ten.
„Een bruine theepot", somde ze vroolijk op,
„een gebarsten witte schotel, twee blauwe
bordjes en een kopje met er op „Herinnering
aan Ramsgate". Hoe komt dat ln vredesnaam
in 9t. Alouslè verzeild?"
„U kunt er nog bijzeggen, dat de bruine
theepot een gebroken tuit heeft! Tusschen
NEDERLANDSCH KAMERLID
OVER HET GEVAL-KORS.
INTERPELLATIE IN BELGIë NOG NIET AAN
DE ORDE.
Het üd der Tweede Kamer, de heer Her
mans heeft aan den minister van Buiten-
landsche Zaken gevraagd of hij bereid is
over het geval van pater Kors, die niet in
België werd toegelaten, inlichtingen in te
winnen bij de Belgische regeering en die,
alsmede zijn oordeel daarover aan de Kamer
kenbaar te maken.
De minister-president Rentón heeft in de
Belgische Kamer meegedeeld, dat de over
het geval aangevraagde interpellaties geen
voorrang zouden hebben en dat 'heden zou
worden uitgemaakt, wanneer zij aan de beurt
komen.
LOONCONFLICT IN DE HAVENS.
Over het loonconflict in de havens ver
neemt het Handelsblad dat de vakbondbe-
sturen een loonsverlaging van 7 pet in hun
organisaties verdedigd hebben, doch dat de
arbeiders om psychologische redenen de ver
laging niet aanvaarden wilden, aangezien zij
ontstemd zijn over de arbeidsvoorwaarden.
Alleen de Revolutionaire Vakbeweging^ Op
positie spoort op het oogenblik tot staking
aan.
DE CONCENTRATIE IN HET DAGBLAD
WEZEN.
Naar de Msb. verneemt is het Dagblad van
Gouda aangekocht dooi de N.V. Nieuwe
Rotterdamsche Courant.
JHR. BEELAERTS 60 JAAR.
De minister van BuitenIamdsche Zakeh,
Jhr. Mr. F. Beelaerts van Blokland wordt
heden 60 jaar.
OPHEFFING VAN DE STOOMTRAM
EDE—WAGENINGEN.
De A.T.O. heeft vergunning aangevraagd
voor het vervangen van den stoomtramdienst
der Nederlandsche Spoorwegen EdeBenne-
komWageningen, door een busdienst. De
tram zou slechts voor goederenvervoer blij
ven bestaan.
UIT DE PERS.
Bezwaren tegen de wets
ontwerpen- Albarda.
Het Algemeen Handelsblad, de beide wets-
ontwerpen-Albarda c.s. besprekende, ziet
met terzijde stelling van het principieel revo
lutionaire karakter der socialisten „in de
grondgedachte van deze voorstellen een aan
trekkelijk element, n.l. de versterking der
controle door de volksvertegenwoordiging bij
het nemen van besluiten waarvan het wel
en wee van ons gansche volk kan afhangen
De opvatting der voorstellers zou het blad
van ganscher harte onderschrijven, „ware
het niet dat wij ernstig meenen dat een
mobilisatie, wil zij doeltreffend zijn, oogen-
blikkelijk moet kunnen geschieden, en het
risico van vertraging door parlementair
debat of parlementaire.sabotage niet
kan velen zonder zichzelf bij voorbaat krach
teloos te maken. Wel gelooven de heeren
Albarda c.s. dat er wegen voor parlementaire
behandeling mogelijk zijn waardoor het ver
lies „zoo gering mogelijk wordt". Maar een
minderheid die in de Kamer met „dappere
ongehoorzaamheid" parlementaire sabotage
zou willen plegen of obstructie voeren, zou
hier de hoogste landsbelangen in gevaar
kunnen brengen. De roode Kerstrede van
December 1930 beteekende een duidelijke
waarschuwing' op dit delicate punt".
Een partijgenoot der auteurs van dit
initiatief-wetsvoorstel, de heer W. J. van de
Woestijne bespreekt in „De Gids" ook
de al of niet wenschelijkheid van vooraf
gaande palementaire machtiging tot mobili
satie, en komt na een grondig betoog tot de
conclusie dat het parlement in tijden van
zulke beroeringen veel te afhankelijk is van
de inlichtingen van politieken, diplomatieken
of militairen aard door de regeering ver
strekt, om in zulke gevallen een zelfstandige
beslissing te kunnen nemen; dat de indie
ning van een wetsvoorstel tot mobilisatie
vertraging zal geven die de tegenpartij ten
goede komt of haar tot snellere actie kan
aanzetten om vóór te zijn en een slag te
slaan, en die aldus de oorlogskans kan ver-
grooten; terwijl verwerping van een regee-
ringsvoorstel tot mobilisatie een regerings
crisis zou veroorzaken op een oogenblik van
groote nationale en internationale spanning,
haakjes, bent u wel eens in Engeland ge
weest?"
„Nooit".
„In Frankrijk?"
„Eenmaal, toen ik klein was. Ik heb bijna
mijn heele leven hier gewoond".
Er was iets als wanhoop in haar oogen. Hij
had het gevoel, alsof hij naar een mooien,
gekoolden vogel keek.
„Ik moet zorgen, dat die tuit gerepareerd is
bij uw volgend bezoek", zei hij plagend.
De smartelijke blik was weer uit de oogen
verdwenen. Glimlachend keek ze hem aan.
„Ik kom geen volgend bezoek brengen. We
weten nog wel hoe 't hoort, hier op St. Alou-
sie! En bovendien, kwaadspreken dat ze hier
doen
Ze brak plotseling af en hfj veronderstelde
dat ze dacht aan dat fatale bal in Port
Gracas, waar ze zoo ongelukkig veel succes
had gehad!
Opeens wees ze naar buiten. De zonne
schijn stroomde door de vensters naar bin
nen.
„Het is droog, ziet u wel. Ik moet maken
dat ik weg kom".
„En komt u heusch nooit meer eens dezen
kant uit?"
„Ik ga wel eens met de kinderen rijden".
„Komt u dan met de kinderen! Hoeveel
zijn er?"
„Twee; de jongen is veertien; hij is nu pas
bij zijn vader in het bedrijf gekomen. Het
meisje is twaalf: die geef ik les".
.Enfin, ik zal in elk geval mijn opwachting
komen maken bij de familie Salmon. Dat
hoort toch zoo in een land als dit, nietwaar?
En moet u nu heusch gaan?"
„Heusch. Wilt u Jacob vragen om mijn pon-
nlc voor te brengen?"
Ze praatten op de veranda nog wat over
koetjes en kalfjes, tof Jacob met het rijdier
kwam. Daarop ging Harrel mee de trap af
om zijn bezoekster bij het opstijgen behulp
zaam tc zijn.
Toen ze weggereden was, stond hij haar
die noodgedwongen tot het optreden van een
militaire dictatuur zou kunnen leiden, waar
van de gevolgen niet zouden zijn te over
zien.
Met die conclusies kan het blad grooten-
deels instemmen.
Het beveelt preventieve zorg aan, er voor
te waken, dat het de regeering heeft, die
het verdient. Het blad besluit met eencitaat,
waarin Troelstra zich uitspreekt ten ongun
ste van nationale en voor internationale be
wapening.
RADIO-PROGRAMMA
VRIJDAG 22 JANUARI.
HAMBURG 372 M.
6.10 Populair concert door het Noragorkest.
10.20 Gram.muziek. 11.50 Populair concert
door het Norag kamerkwintet. 3.20 Plat
Duitsch programma. 7.20 Populair concert.
9.40 Populair concert. Uitzending uit een café
in Hamburg.
LANGENBERG, 472 M.
6.25 Concert, 11.10 Gram.muziek. 12.25 Het
orkest van werkzoekende beroepsmusici. 4.20
Vesperconcert. 7.20 Het kleine orkest o.l.v.
Eysoldt.
HILVERSUM 1875 M.
6.45 VARA; Lichaamsoefeningen o.l.v. G.
Kleerekoper. 7..3Q idem. 8.00 Tijdsein daarna
Gram.muziek. VPRO. 10.00 Morgenwijding.
VARA. 10.15 Voordracht door Janny van
Oogen. 10.30 Het VARA-septet o.l.v. Is. Eyl.
11.15 Voordracht door J. van Oogen. 11.30
Voortzetting concert. 12.00 Sluiting. AVRO.
12.00 Tijdsein daarna het Omroeporkest o.l.v.
Nico Treep, intermezzo gram.muziek. 2.00
Uitzending voor scholen. Dr.. P, Klinkenberg
over „Gandhi". 2.30 Middagmuziek door Trio,
intermezzo gram.muziek. 4.00 Sluiting. VARA.
4.00 Tijdsein daarna Grain. Platen. 4.45 Na
Schooltijd. Knutselwerk voor kleintjes. 5.15
Vooravondconcert. VARA-orkest o.l.v. Hugo
de Groot. 6.45 Dr. J. Tinbergen over Het Ka
pitalisme en wat er aan voorafging. 7.15 Con
cert vervolg. 8.00 Sluiting. VPRO. 8.00 Tijdsein
daarna catechisatie kerkgeschiedenis. 8.30
Concert. 9.00 Dr. A. Groenveld 2e voordracht.
9.30 Concert. 10.00 Persberichten van het
Vrijzinnig Godsdienstig Persbureau. 10.05
Persberichten van het persbureau Vaz Dias.
10.15 Frederika Quanjer: Kathedralen en Ab
dijen in Engeland. 10.45 Gram.muziek. VARA.
11.00 Gram.muziek. 12.00 Tijdsein en sluiting.
HUIZEN, 298 1VL
NCRV. 8.00 Tijdsein daarna schriftlezing.
8 15 Gramanuziek. 10.30 Tijdsein. 10.30 Korte
ziekendienst. 11.00 Gram.muziek. 12.00 Politie
berichten daarna middagconcert. 2.00 Tijd
sein daarna gram.muziek. 2.30 Verzorging
zender. 3.00 Tijdsein daarna concert door het
Kovaleska-kwartet. 4.30 Gram.muziek. 4.4.5
Gram.muziek. 4.45 Verzorging zender. 5.00
Tijdsein daarna gram.muziek. 5.15 A. van der
Strijs: „Hoe maak ik kampeeren tot een ge
not". 5.45 Gram.muziek. 6.00 Tijdsein daarna
H. J. Steinvoort: „De beplakking van de
boordendoos. 6.30 Bezoek van radiodokter.
7.00 Tijdsein daarna A. J. Herwig over Het
snoeien van vruchtboomen. 7.30 Politieberich
ten daarna concert van de Haarlemsche or
kestvereniging. 9.00 F. M. Stork, Officier
vlieger: Aviatiek. 9.30 Vervolg concert. 10.00
Persberichten van Vaz Dias. 10.10 Een vroolijk
nagerecht.
DAVENTRY, 1554 M.
12.20 Gram.muziek. 1.00 Orgel-recital. 1.50
Gram.muziek. 4.50 Moschette en zijn orkest.
8.20 Concert door Ambrose. 10.25 Concert door
het B.B.C. orkest. 11.20 Savoy hotel.
PARIJS, RADIO, 1725 M.
8.05 Gram.muziek. 12.50 Gram.muziek. 1.25
Idem.
MILAAN 331 M.
4.10 Populaire muziek. 6.25 Gram.muziek,
8.40 Kamermuziek,
ROME 441 M.
4.50 Pupulair concert. 7.20 Gram.muziek.
OSLO 1083 M.
7.20 Symphonie-orkest o.l.v. Olav Kielland.
WEENEN, 517 M.
10.00 Dansmuziek door David Mathe jazz
orkest.
WARSCHAU, 1411 M.
4.00 Gram.muziek. 4.55 Kamermuziek. 6.55
Gram.muziek. 7.35 Philliarmonisch orkest
van Warschau. 10.10 Dansmuziek.
peinzend na te kijken. Ze was werkelijk een
schoonheid en een wonder van gracie, maar
plaats in zijn hart had hij niet voor haar.
Toen ze uit het gezicht verdwenen was, stak
hij bedachtzaam een sigaret aan. Hij keek
naar den stoel, waarin ze gezeten had en
dacht aan haar ondeugend nagenieten van
haar succes op het officierenbal, haar onweer
staanbare behaagzucht, die toch in elk op
zicht onschuldig scheen. Hij moest in zich
zelf er om lachen! Toen deed hij een wande
ling rondom het huis, door den verwaarloos
den tuin, waar de rozenstruiken de grasran
den hadden overwoekerd en een wildernis
hadden geschapen van geurende bloesems,
waaraan de regendroppels nog als parels hin
gen. Hij plukte een bloem, stak die in zijn
knoopsgat, en neuriede een volksliedje, waar
in veel voorkwam van rozen en liefde, en
dat. hij vaak had hooren zingen door een
meisje, ver weg, in Engeland
HOOFDSTUK II.
Toen hij wat op streek was in zijn nieuw
verblijf, gold Harrei's eerste bezoek zijn zwar
ten buurman op L'Argent, een practisch man,
van wien hij een heeleboel gewaar werd, dat
hem interesseerde. Hij hoorde dat onder die
huidige omstandigheden de verbouw van sui
ker in West-Indië niet loonend was, dat- dé
bananen niet concurreeren konden tegen die
van Jamaica en dat igenlijk alleen de teelt
van cacao succes beloofde. Adrian Dupigny,
de zwarte planter, had de bakens verzet toen
't getij verliep en het verbouwen van cacao
had hem geen windeieren gelegd. Maar hij
was niet alleen een goed zakenman; hij was
op zijn manier ook trotsch en ging er prat
op dat hij niet heelemaal een neger was,
maar ook Fransch bloed in de aderen had.
Na dit bezoek spoorde Harrel zijn negerar-
be'.ders aan om zoo snel ze kondon. al het
suikerriet van zijn terreinen te verwijderen,
cn dat tc vervangen door jonge cacaoplant.jcs,
.(Wordt vervolgd)» j
Gouden voorwerpen worden duur verkocht
(Van onzen Londenschen correspondent.)
