HET ENGELSCHE PARLEMENT BIJEEN.
ItelscHHlfeai!
DE KWESTIE DER TARIEVEN AAN DE ORDE.
Uit de Filmwereld.
SELIEN MOK
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 5 FEBRUARI 1932
Een historische zitting.
v LONDEN, 2 Februari,
Hot parlement is bijeengekomen, bijna
onopgemerkt. De ernstige toestand in het
Verre Oosten, waaraan men niet zou kunnen
gelooven in dezen tijd van meer en meer
verlicht staatsmanschap (met de lippen) in-
dien de feiten voor tegenspraak vatbaar wa-
|ren, had de aandacht van Westminster af
gewend.
Het Londensch publiek heeft altijd den
grootsten eerbied gehad voor die Lagerhuis
leden. die den eersten zittingsdag vroeg uit
de voeren waren of de veeren zelfs niet
hadden opgezocht teneinde als vroege
vogels de beste wormen te kunnen pikken.
En wormen zijn hier dan gewenschte zetels
in de bakkerijen van het Huis. Maar dit be
drijf moest nu, in 'het rosse licht van den
ver-Oosterschen krijg, wel onbeduidend ver
schijnen. Trouwens de eerste dagen komen
zelden kwesties op, waarover men zich warm
kan maken; en indien het Verre Oosten zelf
niet ter sprake was gekomen en indien het
huiselijk oproer van Dartmoor, dat het volk
van Engeland even heeft doen rillen, niet
terloops in den vragentijd was aangeroerd,
can had men wellicht vergeten dat het par
lement, na veel stilte en schoonmaak zoo
waar weer bezig was spraak te maken.
Intuschen, dit pretentieloos begin be
driegt geen .student of politics" noch een
volk dat nu in de eerste plaats uitziet naar
zijn parlement als naar een redder uit het
economisch drijfzand. En het parlement met
en benevens de regeering, welke zijn maat
regelen uitvoert of het te verstaan geeft,
welke maatregelen het moet doen uitvoeren,
hebben ten duidelijkste en niet zonder over
moed te verstaan gegeven dat het volk op hen
kan rekenen. Voor wij een paar dagen verder
zijn zal het Engelsche volk, door het krijgs
gewoel van Sjanghai heen, hebben gehoord
dat zijn leiders op hun beurt maar anders
aan den galg zijn gegaan en bezig zijn be
langrijke historie te maken. De voornemens
aan de regeering toegeschreven en nu wijd en
zijd bekend, beteekenen voor Engeland in
elk geval een economische revolutie. Niet dat
he: woord revolutie in deze dagen van op
zettelijke overdrijving in taal als in zooveel
meer bijzondere dramatische beteekenis heeft.
Het effect van moderne revolutie is in Enge
land zoo zwak dat het geen verschil schijnt
te maken. Binnen een half jaar is er een
revolutie geweest in partij-politiek, in de con
stitutie of de ongeschreven wetten van het
landsbestuur en in de fiscale methoden voor
zoo ver het buitenland er mee te maken
heeft. En nu worden in deze parlementaire
zitting die fiscale methoden nog eens verder
veranderd, en zoo terdege dat ze het begin-
Rgnaleeren van de bereids genoemde econo
mische revolutie. Voordat de week uit is zal
men weten, officieel weten wat men reeds
meent te weten, dat er een algemeen tarief
op fabrikaten en zuivelproducten zal worden
gelegd,-dat tanve zal worden gecontingeerd
ten behoeve van den Britschen landbouwer
en uiteraard ten koste van hen, die brood
eten. Aangezien er zoo machtig veel zijn die
brood eten hoopt de regeering omgetwijfeld
dat de broodeter het niet aan zijn beurs za!
merken en deswege bij volgende verkiezingen
zal nalaten zijn ontevredenheid over de be
stuurders van den dag te registreeren in de
stembus.
Voordat de week uit is zal de heer Neville
Chamberlain zijn grooten dag hebben gehad,
„the day of his life", zooals men het hier uit
drukt. Op dit oogenblik hunkert hij. naar men
kan lezen, van verlangen zijn historie maken
de voorstellen aan de landsvergadering voor
te leggen. Indien men alles weet zal men het
willen begrijpen, dat hunkeren en dat ver
langen. Voor hem. den Kanselier van de Schat
kist, is het de verwezenlijking van een voor
zijn gevoel schoonen droom. Zelden is het
een sterveling gegeven zijn schoone droomen
verwezenlijkt te zien. De heer Neville Cham
berlain had het een jaar geleden zelfs niet
kunnen droomen (zijn droomen zijn van latere
dagte'ekening) dat hij als Kanselier van de
Schatkist in tien dagen tijds, onder machte
loos gefoeter van een zwakke oppositie, maat
regelen door het- Lagerhuis zo ukunnen jagen,
die de bevolking een halve eeuw lang heeft
versmaad en die van zijn eigen vader een poli-
tieken uitgestootene maakten.
Het eigenaardige van deze historische ge
beurtenis is dat ze niet, zooals het lange his
torische voorspel zou doen vermoeden, door
een thans nagenoeg tot zwijgen gebrachte
groep veracht en door een andere zich uitbun
dig uitende bemind wordt. Van de oude te
genstelling Liberalisme-Conservatisme zal
men weinig of niets merken, en even weinig
of niets van de equivalente tegenstelling Vrij-
handel-Protectie. De nood der tijden heeft
en het is bekend nieuwe politieke groepee
ringen geschapen. Er is een lauwe cn half
zachte middelmoot, samengesteld uit de rede
lijkste der redelijke Liberalen en de redelijk
ste der redelijke Conservatieven. Hun getal
sterkte geeft hun kracht, zooveel kracht, dat
de heer Neville Chamberlain die bij ge
boorte en opvoeding en opvatting allerminst
lauw cn zacht is den toon moet laten hoe
ren (althans voorloopig) dien zij aangeven.
Het heeft niet veel moeite gekost in deze groep
gematigden een aanzienlijk aantal Conserva
tieven te betrekken. De redelijkheid onder
jonge Conservatieven is even groot als veel
belovend. Het heeft klaarblijkelijk veel meer
moeite gekost tot tarieven van zoo bctrekke-
over te halen tot tarieven van zoo betrekke
lijk bescheiden aard als thans worden voorge
steld. Niet alleen hebben de liberale ministers
van het Kabinet te kennen gegeven dat zij de
tariefplannen positief onbescheiden vinden
in hun bedoeling en effect maar zij zijn met
hun collega's overeengekomen van meening
te verschillen, een tegenstrijdigheid in woor
den, welke men dient te beschouwen als het
cement waarmede de scheur der tweedracht
in de regeeringsmuur Is gestopt. En de Libe
ralen van de Simon-varieteit hebben volgens
hen, die den naam hebben op de hoogte te
zijn. slechts zeer schoorvoetend toegegeven.
Maar met dat al is de zaak der Protectie op
haar huidigen voet beklonken door de gema
tigde elementen in de Conservatieve cn Libe
rale Partijen.
Een groo: deel der Tories, een handjevol
verwaterde Liberalen en de oud-generaals uit
bet Labour-kamp die ui: dat kamp zijn ge
deserteerd, vormen liet werkwaardig mengel
moes van partijpolitiek, dat er borg voor zal
zijn dat over tien dagen Engeland zich zal
hebben gevoegd bij de protectionistische
landen, waarvan er evenveel te veel zijn ais
er zijn. Blijven over de Page-Orofters en de
Amery-anen, dat zijn de „heele varkens" die
aan dezen nauwelijks voor de helft ge vulden
spoe'.ingbak niet genoeg hebben, en de maóh-
telooze Labour-Oppositie, die voor den vorm
zich tegen Chamberlain 's plannen moet
verzetten maar die zich voor dit verzet wat
kunstmatig zal moeten opwinden, aangezien
het ware Labour-hart zich nimmer met de
kracht der liefde en der overtuiging aan Vrij
handel heeft verbonden.
Een tarwe-quota, een 10 percents tarief,
al komt er ook een beschermende wissel
koers bij, die 35 percent vertegenwoordigt,
en een Tarief-commissie, welke de protectio
nistische zaak warm zal houden, vinden de
heer Page Croft, de heer Amery en de hun
nen beuzelachtig. Zij en hun kranten heb
ben al verachtelijk gesproken over de samen
stelling van de Tariefcommissie, die zal be
staan uit menschen, die geen economische
of fiscale stokpaardjes berijden en die dus
wel eens tot conclusies zouden kunnen
komen, welke in strijd zijn met hun bedoe
lingen en die van de particuliere rijksin-
dustrieele commissie, voor de welke de ge
noemde heeren spreken en ijveren. Het idee
bijv. dat Engeland economisch aan zou gaan
pappen met landen, die r.iet tot. het Brit-
sche gemeentebest van naties behooren, is
voor hun gevoel verfoeilijk en ontoelaatbaar.
En zoo is er meer. Het humoristische van
den toestand is dat het verzet tegen Pro
tectie (zooals ze thans zal worden opgediend)
niet vooral zal komen van de Liberalen, die
geschiedenis en traditie «r voor hebben aan
gewezen noch van de officieels oppositie van
Z. Af. maar van de rechts-Conservatieven.
Bovendien verzetten zij zich tegen het
nieuwe Kabinetsvergelijk en de snoode Libe
rale ministers, die zich daartoe hebben ge
leend, zullen heel wat van hen moeten hooren.
De Liberalen worden er door de „heele var
kens" van verdacht dat zij den protectionis-
tischen wagen toch nog hebben kunnen rem
men. En zij zien niet in waarom er Liberalen
zouden zijn in een „nationaal" kabinet.
A. K. v. R.
LETTEREN EN KUNST
MUZIEK.
Liedertafel „Haarlem's Zanggenot".
Haarl. Symphonie-Orkest „Euterpe"
Het „Gecombineerd Concert" van beide bo
vengenoemde vereenigingen bracht werken
voor orkest, voor koor met en zonder bariton
solo, en voor orkest, koor en solo gecombi
neerd, bovendien liederen en vioolsoli met
klavierbegeleiding en een solovoordracht voor
piano. Het was velerlei en veel, zóóveel, dat ik
het laatste programmanummer, „Landerken-
nung" van Grieg, niet meer heb kunnen hoo
ren. Het voorafgegane was trouwens vol
doende om een indruk van het praestattever-
mogen van beide vereenigingen en van de ca
paciteiten der solisten te geven.
Van „Euterpe", dat vóór en na de pauze de
rij opende, hoorden we een Feestmarsch van
Raff, een Ouverture van P. Bouillon en een
Potpourri uit Verdi's „Rigoletto". De marsch
van Raff, hoewel sterk door Mendelssohn's
„Hochzeitsmarsch" beïnvloed, was het eenige
dier werken dat althans eenig kenmerk van
degelijkheid toonde. De potpourri-achtige
Ouverture van Bouillon bleefk slappe kost met
een zeer ordinair geurtje en de stamppot van
Rigoletto toonde ook al geen edeler gehalte of
toebereiding dan de gewone samenstellingen
van dat soort. Mtusschen gaven beide num
mers aan eenige leden van „Euterpe" gele
genheid tot solistisch voor-den-ciag-komen,
en we hebben uit de verdienstelijk gespeelde
viool-, clarinet-, cornet- en trombone-soii
kunnen opmerken dat „Euterpe" verscheidene
goede, muzikaal-bruikbare krachten rijk is. Er
zullen natuurlijk ook wel vele minder sterke
en minder beslagene onder al die dilettanten
schuilen; toch hadden we ln 't algemeen
gaarne zuiverder intonatie en vooral betere
klankverhoudingen gehoord, dan geprodu
ceerd werden. De zuiverheid liet veel te wen-
schen over, de klankverhouding was onvol
doende: nu eens domineerde deze, dan weer
die groep zonder redelijken grond; de celli en
bassen waren doorgaans nauwelijks hoorbaar.
Met het samenspel ging het nog al, behoudens
den aanvang van de Rigoletto-potpourri,
waar het samenspel danig in de war liep. Maar
om ln dat alles verbetering te brengen zou de
leider over meerdere muzikale kwaliteiten moe
ten beschikken dan hij tot dusver getoond
heeft te bezitten.
De praestaties van „Haarlem's Zanggenot",
ook een dilettantenvcrceniging, stonden mins
tens een klasse of tien hoogcr dan die van
..EuterpeOnder de leiding van L. C. Keere-
weer is er uitstekend gezongen; slechts in de
tweede strophe van „Allerzielendag" was de
intonatie eenige oogenblikken problematisch.
Maar in „De Normen" van Gevaert ging alles
voortreffelijk. Ook het materiaal, waarmee
H.'s Z. voor den dag kwam was zeer te roemen.
De baryton Bram Keereweer toonde goede
stenikwaliteiten benevens degelijke vocale
ontwikkeling in liederen van Pa'.adilhe. Bem-
berg (niet veel bijzonders) en Grieg; hij was
bovendien gul met toegiften en zong nog een
fragment uit het Dettmgcr Te Deum van
Handel cn het Maria-Wiegenlled van Handel
extra. Zijn voordrachten klinken soms nog
wat. schoolsch, maar doen goede verwachtin
gen koesteren.
De violist Leendert de Graaff scheen vooral
in 't begin aan nervositeit te leiden: zijn spel
klonk gejaagd en niet steeds zuiver. Behalve
een Romance van Sinding droeg hij een twee
tal werkjes van moderne allure voor: een
„Scherzo" van eigen compositie en een stukje
van LUi Boulanger. van wiei we we! eens ster
ker werk gehoord hebben. Den violist hopen
we eens onder gunstiger condities te hooren.
Dc pianobegeleidingen werden naar behoo
ren vervuld resp. door L. C. Keereweer bij de
liederen van Jan Roozekrans bij de viooisoii;
de laatste droeg nog een pianosolo bescheiden
en correct voor.
De verschillende vertolkingen verwierven
veel bijval.
K. DE JONG.
LANGS DE STRAAT.
De Ooievaar.
VAN FRIESCHEN BODEM.
„DE GOUDEN URE"
fersen fen J. H. Brouwer.
Men moet van een Friesche dichter geen
speelse he grapjes, geen luchtige woord
spelletjes verwachten. Hij neemt u er niet
tusschen met wat ranke dwaasheden, hij
verblindt u niet met felle bonte kleuren en
leidt u niet op eharmante wijze met wat
grillig gebouwde zinnen om den tuin of laat
u dooien temidden van ondoorgrondelijke
regelen, waarvan ge niet weet of het- de
bedoeling is er diepe gedachten ln te speuren
of er ronduit om te lachen. Hij waagt zich
niet aan het bizarre. exotische, licht-vlottende
of troebele. Hij waagt meer, hij waagt een
voudig te zijn.
Hij kent niet den lichten spot met zichzelf.
Hij gelooft nog aan het nieuwe, aan het eenig
schoone van de dingen waarvan h>j zingt.
Wrange twijfel, die zoo makkelijk ln cynis
me ontaardt, is hem vreemd. Waar deze tijd
zooveel schijnende, kille, sarcastische, bloed-
arme, levensmoede en zwoele poëzie doet ont
staan, dUTft hij nog eenvoudig en gezond te
zijn, heeft hij nog den moed zijn ontroering
te bekennen over een blflfnkzeilend schip, een
boerderij in het stiile avondlijke land. waagt
hij het zoo maar zonder meer een vrouw te
beminnen, erger nog, noemt haar de eenige
en spreekt van geluk, alles ddngen die menig
modern dichter kinderlijk en flauw pleegt te
vinden.
Jelle Brouwer maakt hierop geen uitzon
dering. en bewijst ook in dit opzicht een ras
echt Friesch dichter te zijn. In zijn bundel
..De gouden ure", getuigt hij al dadel.jk. allen
pessimisten ten spijt: „Frjeonen, dit is de
dei wol cn tis gouden ure. Dis is de tiid wol
fen it blier en iepen liet" en de verzen die
volgen zijn er het beste bewijs van. 't Is alles
zoo sober, zoo zonder pathos geschreven uit
een frissche, strijdvaardige, eerlijke en open-
natuur. Hij zingt van zwerversneigingen („In
minske sünder swalksio, Rauke, La in ka-
narje yn in koukeï" van een wandeling op
een vroegen zomermorgen, zijn liefste die mei
bloemen plukt, een lijster die in den regen
zingt, een avond van zelfinkeer, en hij doet
het in eenvoudige klankrijke Friesche woor
den, die alles een rust en bekoring geef:,
zooals alleen de Friesche taal, gehanteerd
door een dichter, kan geven.
Zijn liefde voor Friesland, waarvan hij
getuigt met de forsche woorden: „Wij wolle
neat as dy", staat niet opzachzelf. Het zich
verwant voelen met het breede, rustige, in
nige en vertrouwde land werd de brond van
een machtige -gevoel van verwantschap, van
verbonden zijn. met de menschheid. En ook
nadat de eerste laaiende geestdrift voorbij
is, blijft dit gevoel zijn bezielende warmte
houden. (Ljeafde ta minsken ls gjin reade
blom dy 't bloeit en stjert ienselde dei: yn
*t hert bliuwt stille weaging oer") Pijnlijk
voelt hij het zwoegen van een schippersvrouw
die in den stillen vochtigen avond een schuit
voortrekt; prikkelend en frisch het eigen
strijdbare leven, dat hij soms mijmerend over
denkt alsof het helder maar veraf voor hem
uitgespreid ligt. In die stemming moet het
gedicht „Ofskie" zijn ontstaan met dc prach
tige zuivere, bezonken inzet:.::
It is my hjoed as scoe in ringen stjerre,
As waerd it tiid det ik er mij oan wen:
Ik scil it floitsjend -fiigelt net mear hearre
Ik scil it bloeijend blomte net maar sjen.
Moge dit simpele citaat voor de heele bun
del spreken!
Vr. S.
MUTIA EN RIANO TERUG IN
AFRIKA.
Deze beide zwarte flimspèlers. die belang
rijke rollen vervulden in de Metro Goldwyn
Mayer-film Trader Horn de eerste speelt
voor bediende van Trader Hom en gedu
rende twee jaar in Hollywood b'.even om nog
bij het opnemen van enkele dose-ups tegen
woordig te zijn. hadden toen zij Afrika verlie
ten, nooit een telefoon gezien, noch wisten zij
wat een vliegmachine of een zeeschip was.
Zij droegen voor het eerst schoenen en
kleeren, toen zij op de stoomboot ingescheept
werden.
„Het was komisch te zien, hoe deze man
nen zich in New York gedroegen. Voor
sneeuw, die zij nog nooit gezien hadden,
waren zij doodsbenauwd, liften benamen hun
den adem, alle vreemde geluiden verschrikten
hen. In Afrika waren zij flinke kerels, maar
in de beschaafde wereld hadden zij niet zoo
veel noten op hun zang.
Van het standpunt hunner st-amgenooten
beschouwd keereer, zij als rijke mannen naar
Afrika terug. Mutia was de rijkste van do
twee, want hij had 1200 Dollar opgespaard
genoeg om de rest van zijn leven rustig
te kunnen doorbrengen.
Philip Rdfkind. hun blanke tolk schreef ln
een brief aan regisseur Van Dyke, het volgen
de over de beide zwarten:
„Eerst soheen het. dat het vele geld zelfs,
de rustige en voorzichtige Mutia naar he:
hoofd gestegen was. In de eerste twee weken
na zijn terugkeer scheen hij al zijn voor
zichtigheid verloren t.e hebben. Niet dat hij
alle dorpsgenooten vrijhield, of op feesten in
viteerde. maar hij kocht een tweede-handsc'n
Fordjo. waarmede hij de straten van Nairobi
onveilig maakte. Hij inviteerde zooveel zwar
ten voor een rondrit als het wagentje maar
kon bevatten. Eens zaten €r zelfs 14 personen
in!
Toen g!ng hij uitrekenen wat hem nog
overgebleven was en ruilde zijn personen
auto ln voor een vrachtwagen. Hij verliet
Nairobi om weer naar zijn stam terug :e
keeren. Daar betaalde hij de laatste termijn
voor zijn derde vrouw «voor hij Afrika ver
liet had hij er een op afbetaling gereserveerd
Hij kocht een kleine winkel waar hij alles ver
handelde, wat de inboorlingen maar noodig
zouden kunnen hebben. Met zijn vrachtauto
maak: hij tochten om zijn voorraad aan te
vullen en het ziet er naar uit, dat hij binnen
korten UJd to: de rijkste van zijn stam zal
behaorer..
De verzekering, die hij dien tijd in Amerika
gaf, dat hij zijn stamgenooten nooit iets over
zijn ervaringen zou vertellen. Is hij tot nu toe
streng nagekomen. HIJ ls nog steeds overtuigd
dat dc menschen hem voor gek zouden ver
klaren als hij hen zou vertellen, wat hij
3I200 in dc onbekende, geheimzinnige wereld
der blanken gezien en beleefd lieef:
Het onderwerp is wat precair, althans men
beschouwt het bij voorkeur als zoodanig.
Maar het jongetje dat met zijn moeder in de
tram zat. wist het nog niet en evenmin dat
trams nu juist niet dc meest aangewezen
plaatsen zijn om dergelijke onderwerpen te
bespreken. Maar enfin, hij wist het niet. hij
was nog klein en dus ruimschoots; veront
schuldigd.
Het gesprek ging over Hanneke en Anneke
die beiden even groot waren en waarvan de
één c cnrood en de ander een groen jurkje
droeg. Hij was er blijkbaar op visite geweest
(wat met het oog op den Zondagmiddag
geen al te gewaagde veronderstelling is» en
vertrouwde zijn moeder toe dat hij ze alleen
van elkaar' had kunnen onderscheiden door
hun verschillend gekleurde jurkjes, on hij
vroeg leergierig waarom Hanneke cn An
neke toch zoo precies op elkaar eiken. De
moeder dankbaar dat de vraag van haar
zoon ditmaal makkelijk was te beantwoorden
legde argeloos uit dat Hanneke en Anneke
op denzelfden dag waren geboren, waaruit
de zoon blijkbaar diende af te leiden dat
ze noodwendigerwijze op elkaar moesten
lijken, hetgeen hij ook deed. Maar wat hij
in dc cene richting aan logica tekort schoot,
bleek hij in een andere richting aan te
wenden... Vermoedelijk vend hij bij nader
overdenken het Idee niet onaardig om plot
seling met z'n tweeën of drieën tegelijk op
de wereld te staan en speet het hem die
gelegenheid voorbij te hebben laten gaan.
Want op licht verwijtende toon ondervroeg
hij zijn moeder: „Waarom heb Je Jo en mij
niet tegelijk van de ooievaar laten komen.
Was toch veel leuker, hadden we nu samen
met mijn spoor kunnen spelen".
De moeder vond het een beetje een moei
lijk geval. Ze probeerde allerlei verklaringen
die ongeveer daarop neer kwamen, dat ie
niet altijd alles maar kon krijgen zooals
je het wou hebben, hetgeen meteen van
algemeen opvoedkundige strekking voor het
jongetje moest zijn. en ze eischic tenslotte
voor de ooievaar ook eenig bcslisslngsi-echt
op. Het jongetje von het maar matig en
scheen zich niet zoo een, twee. drie bij de
autoriteit van de ooievaar neer te kunnen
leggen. Maar na een poosje vond hij een
redelijke oplossing. Een compromis zouden
wij zeggen. „Als je dan maar eens zegt. dat
we nu wel eens een meisje willen hebben
als Hanneke", stelde hij bemiddelend voor.
En toen het antwoord even uitbleef, drong
hij nader aan: „Zul je het doen, Moesje, 't
zou leuk zijn".
Moesje had blijkbaar geen zin om hem
met een valsche belofte te paaien en na een
korte aarzeling vond ze een redelijk motief,
dat bovendien in deze crisistijden alleszins
aannemelijk klonk, en ze zei: „Misschien
jongen, als we weer eens wat meer geld
hebben". Het jongetje kende dit argument,
't was hetzelfde waarmee hem soms een
hoepel, of een nieuwen wagen bij z'n spoor
trein door zijn neus was geboord, en hij
legde er zich als die andere keeren zonder
mopperen bij neer. Het was een zoet
jongetje.
„Zeg. wat beteekent eigenlijk dat grootc
getal daar", vroeg hij, geprikkeld door een
reclamebiljet, dat temidden van een reeks
cijfers een enkel groot getal duidelijk naar
voren schoof. „Daar staat 100". legde de
moeder uit. tevreden over het schijnbaar
vergeten onderwerp. „Honderd, dat betee
kent honderd cent of ook wel een gulden".
Toen werd het stil. Het jongetje, dacht
misschien over zijn eerste rekenlessen, mis
schien ook dacht hij aan iets heel anders
en misschien dacht hij zelfs heelemaal niet.
Maar er moet zich een merkwaardig procos
in hem voltrokken hebben, waarbij hem
plotseling het wezen van crisistijden, de
waarde van het geld en het leven der dieren
merkwaardig duidelijk voor oogen stond.
Want na een lange stilte, juist toen dc tram
stopte om hem en zijn moeder uit te laten,
vroeg z'n hooge doordringende stepv „Maar
Moesje, wat heeft een ooievaar nu aan geld?"
En daarop wist zelfs de moeder geen ant
woord.
Vr. S.
FRANS VONK SOLIST OP HET CONCERT
DER II. O. V.
Naar wij vernemen zal FTans Vonk op het
middagconcert der H. O. V. van a.s. Zondag
als solist optreden.
LUCHTVAARTBERICHTEN.
Leeuwerik. 5 Febr. 13.25 te Medan. Amster
dam naar Batavia.
INCEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
V-ou ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
HET RELLETJE IN DE NASSAU-
LAAN.
Mijnheer de Redacteur.
In Uw blad van Vrijdag 29 Januari vond ik
een bericht, over het relletje ln de Nassau-
laan bij dc Ursulastraat.
„Gelukkig is zooiets dozen winter nog niet
voorgevallen", schreef U daarin. Doch om
trent de oorzaak wil ik eenige opheldering
geven. Omstreeks elf uur wilden eenige
agenten in dc Grootc Houtstraat de werk-
loozenkrant in beslag nemen. Twee colpor
teurs boden toen aan, mee naar het politie
bureau te gaan. om uit te makon of zij al
dan niet vergunning hadden. Inmiddels gin
gen de anderen door met colporteeren cn
kwamen zoo bij het Postkantoor. Hier wer
den zij door een Inspecteur van politie ver
wijderd. Deze wees hun den weg. die gevolgd
moest worden. Hieraan werd direct gevolg
gegeven. Alle bussen werden aan een riem
gehangen en hiermede was de zaak afgeloo-
pen. Doch bij de Ursulastraat kwamen do
twee menschen van het bureau terug en
deelden mede, dat er vergunning verleend
was. Dit nu was de aanleiding tot hetgeen
daarna gebeurd is. Direct greep de inspec
teur een bus en trachtte deze in beslag te
nemen. Dat hiertegen eenig verzet kwam, zal
men kunnen begrijpen. Het slot was, dat ecu
man gearresteerd werd. Deze is tot 's avonds
6 uur vastgehouden en in dezen tijd ls hem
geen voedsel verstrekt.
Zaterdag 30 Januari kwamen tien werk-
loozen de Groote Houtstraat uit en gingen
dicht bij de halte van de autobussen op de
Groote Markt staan. Onmiddellijk kwam er
een agent op hen af cn sprak letterlijk het
volgende: „Doorloopen. en zoo niet. dan s!.t
ik er op. Het kan nnj niks verd De werk-
loozen stoorden zien echter niet aan dit op
treden.
Als van den zomer eenige touristen daar
gaan staan en den gevel gaan bewonderen
van de oude Vleeschhal, zullen zij dit dan
ook ondervimUm? of is dit een speciale be
handeling -voor werkloozen? Ik hoop hier
mede eenige vooroordeelen tegen de werk
loozen te hebben weggenomen.
J. VAN OPfcOO,
Amsterdamschevaart 170B,
Haarlem.
We gaven dit stuk ter lezing aan den Com
missaris van Politie, die er echter niet op
wenschte te antwoorden.
ADVERTENTIES
In plaats ran kaarten
Verloofd:
MARY GERRITSEN
cn
JAN BANDA
Haarlem. Xw. Geldeloozepad 21
Amsterdam. Weteringschans 243
Ontvangdag 7 Febr. '32 3—5 u
Nw. Geldeloozepad 21
Getrouwd:
.1. A. G. KOETERS VAN
LENNEP
Arts
en
E. L. DE vos TOT
EDER\EEN GAPPED
Utrecht. 5 Fobr. 1932
Toekomstig adres:
ZaanenLcin 93. Haarlem
Heden ontsliep zacht en
kalnii na een kortstondige
ongesteldheid, in do hopo
des Eeuwigen lovena. in
vollen vrede, onze inntg ge
liefde Vader. Behuwd-,
Groot- en Overgrootvader
Lambertus Verweij
Wetln. van Aaltje Vermeer.
Sn den ouderdom van S7
Jaar.
Uit afler naam:
ADR. TEUG ELKR-
VERWEIJ
G. C. TEIJGELER
Haarlem. 4 Febr. '32
Saenrodamstraat 4 2
De teraardebestelling zal
plaats hebben op Dinsdag
9 Febr. op de Algem. Be
graafplaats aun de Klever
laan.
Tot en met 6 Februari
20 pCt. korting op
elle stoomgoederen
Tandarts
AFWEZIG van Februari.
Waarnemers- H.H. Blankevoort.
Pawl, Petri en van Hitteren.
FNfïFI SfH Opl. voor examen
tnULL^n l.o., conversatie,
grammatica, bijwerken v. leer!, v.
middclb. scholen en gymnasium,
Docta. SMITS
Telefoon 10895 Floraplein 6
ENGELSCHE LESSEN»
aanfabodaa door Enaalachman. Sm
ook Hoilandach kam.
Grondig* m**r «agaliikanW
(«makkelijk* method*
waarbij men werkelijk good
an rurvar «preken loert,
itijkhaden en ifydverliee
gepaard gaande mei de verouderde leer
wijzen Ook opleiding voor alle practijk-
uantf.t Vraagt gratie proapoctu*.
Privaall** billijk Clubiei f5p maand.
John ConnlnghairfMoore rrxo.
■KB Frana Halaatr**» t BW
Piano en Orgellessen
Door mujslokondcrvvljxr-r-cs
aangeboden. Br. no. 1573 bur.
van dit blad.
PRIVAAT LESSEN
huitM'h, Kngclftcli va:» crv. do
cent met ervaring in bovengen
landen 1.50 p. \v. Br. no. 200
GrooteHoutstraat lis.
GEVRAAGD
tegen 1 Maart een net meisje,
n. b. 23 Jaar. zelfstandig ktinn.
koken on werken. Hulp v. werk-
ster. Aanmelding na half S uur
KI. Houtweg 129.
GEVRAAGD
flinke dagdienstbode. Br
bur. van dit blad.
Cursus „HAARLEM"
Opleiding v. h. Ondcrw. examen
vraagt oen
Lceraar Nederlandsch
bij voorkeur niet Middclb. ukte.
Spoedig aan te melden bij on-
dcrgcteckcndo
VAX HEES
Engelazstr. 3G
Voor het bezoeken van parti
culiere autobezitters en g.tragc-
houdors worden gevraagd sictlevo
Vertegenwoordigeri(iter»)
tegen hoogc provisie. Aanmelden
hedenavond tusschci» 7—10 uur
Schngchelstrnnt 32 rood.
Gevraagd netto
magazijnbediende
niet boven 22 Jaar. Zij die als
zoodanig werkzaam wnren, go-
nloten de voorkeur. Schrlftolijko
aanb. met opg. leeft., vcrl. salaris
enz. no. 1578 bur. van dit blad.
Banketbakkerij
Banketbakkersbediende
elfstandig kunnende werken, opi
Ie hoogte met groswlerswerk. Br.
aet volledige Inlichtingen en
erlangd sdsrli no. 1579 bur.
CONTROLEUR
Een zcgolni i.-ttschapplj to Am
sterdam zoekt controleur. Ver
vang*» la ris .ooo.^Kr. lett. O. W.
II. XIJgh en V.m.Dltmars Adv.-
Bur., Amsterdam.
Voor controio en verzamelen
ran adrcsmaterJital hier ter atedo
(buitendienst) wordt
Heer gevraagd
ENGELSCH, DU1TSCH
lezen en schr. Privaatles 4.3o'
p. in.. 2 per*, 3. Mi j. N. GROO-
TENBOER, Groote Markt 6 rood
'ïïcl a sl inc/sa her*
Aangiften Bezwaarschriften
Boekhouding
C. C. g. J. ttcs.ema.n9
Belastingconsulent
Uw Costaam keeren
no. iöSO bur. van dit blad.
LtJ ean lien Bottti m ttrl.trmg. onrvteate»
SI aten /IclHcrlt 24
Spreekuur cotgcns tel. afspeelt 133SÓ
