INGEZONDEN.
J. LOTTGERING
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENSDAG 17 FEBRUARI 1932
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet vcranticoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, icordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
CRISIS EN LOON.
Geachte redactie,
Naar aanleiding van het wederwoord van
een hoofdarbeider in uw blad van Vrijdag 12
Febr. verzoek ik u nogmaals eenige
plaatsruimte.
Hoofdarbeider vraagt in zijn wederwoord,
of de eenstemmige meening van eigenaars
van diverse bedrijven (dat loonsverlaging
opleving in de industrie zal brengen) dan
persé gewantrouwd moet worden. Hoofdar
beider verwacht, dat de loonen zullen moe
ten afbrokkelen tot het niveau van voor den
oorlog, wil er definitief herstel intreden; en
als er herstel intreedt, dan is er werkver
ruiming.
De eerste vraag beantwoordt zich zelf. Is
het optreden van werkgevers tegenover werk
nemers in het verleden en heden altijd van
dien aard. dat de werknemers onvoorwaar
delijk op de humaniteit der patroons kun
nen vertrouwen?
Hebben werknemers niet altijd moeten
marchandeer en om een eenigszins waardig
bestaan te hebben? Is niet veelal van werk
geverszijde het standpunt gehuldigd, de ar
beidskrachten te huren tegen den kleinst
moge! ij ken prijs, zonder te vragen of het
betaalde voldoende is voor een reëel bestaan.
Door de vakvereenigingen is daar de laatste
jaren verbetering in gebracht, hoewel de
loonquaestie nog „een handeltje" blijft. Im
mers, er wordt tien procent verlaging aange
kondigd. en na marchandeeren wordt het
vijf. Zoo ook omgekeerd. Het wantrouwen dat
er van werknemerszijde bestaat tegenover
werkgevers, hebben dezen veelal aan zich zelf
te wijten.
Dat het levenspeil der arbeiders dalen
moet. tot het peil van voor den oorlog, wil er
herstel, en werkverruiming komen, is onaan
nemelijk.
Waarcm? Omdat de behoeften zijn toege
nomen. Luxe die er in de jaren 1913 niet
bestonden heeft nu, mede door den koop
mansgeest der industrieelen, die nu hameren
op loonsverlaging als redding voor de
Maatschappij; haar intrede gedaan in vele
arbeidersgezinnen. Ieder begrijpt, dat ook
de arbeidersvrouwen zich hebben kunnen
aanpassen aan het gebruik van stofzuiger
enz. Het levenspeil van vele arbeiders is ge
stegen. Mede door het plaatsen in arbeiders
gezinnen van radio, stofzuigers electrische
naaimachines, en wat dies meer zij, heeft
de industrie een hoogconjunctuur beleefd.
Er is ons geleerd te genieten van goede
muziek, zang, en tooneel en het is begrijpen,
dat wij ons best zullen doen om dat te be
houden. In 1913 waren dat ontspanningen,
die niet door een arbeider werden genoten.
Als wij een vergelijiking gaan maken met
vroeeere na-oorlogsjaren moet het toch wel
onze aandacht trekken dat in die tijden de
techniek nog nimmer zoo'n vlucht heeft ge
nomen, als na den laatsten oorlog het geval
is.
Vroeger-, als er een uitvinding gedaan
werd, doelmatig voor gemeenschapsgebruik,.
duurde het een menschenleefttjd vóór het
werkelijk een algemeen gebruikt artikel
werd.
Door de ontzettend snelle vlucht der tech
niek is het nu wel eenigszins anders.
Neem de radio. Door koopmansgeest, de
zucht naar groote winsten en de hulp van de
moderne techn. middelen is het- artikel radio
doodgeconcurreerd. Zoo gaat het tegenwoor
dig met alle vindingen. Dat zal „hoofdarbei
der" toch wel met me eens zijn. Het artikel
is dood. Blijft alleen onderhoud.
De overcomplete scheepsruimte. Als de loo
nen het vóóroorlogspeil bereikten, zouden
deze duizenden tonnen scheepsruim ten dan
bevrachting vinden? Of zouden de reparaties
zooveel langer duren? Of zou er een tekort
aan scheepsruimte ontstaan?
Is het roepen om loonsverlaging nog een
uiting van een verouderd standpunt? Men
kan toch niet star blijven vasthouden, aan
den norm van 1913. Het maatschappelijk
stelsel is aan het veranderen, als we dat
slechts willen begrijpen.
Tot slot nog dit. Er is mij toegezonden een
uittreksel uit het overzicht der inkomsten
belasting 1929-1930.
Als men dat leest ziet men dat er zijn in
totaal 1.830.875 belastingplichtigen. Er zijn er
764.756 die een inkomen hebben van f 300 tot
f 1400, tezamen ruim 815 milllioen gulden.
Laten wij de groep tot f 10.000 overslaan.
Dan krijgen we het restant: hij die een in
komen geniet van f 10.000 tot f 100.000 en
meer. Deze groep bestaat uit 33.799 perso
nen en heeft gezamenlijk een inkomen van
ruim 901 millioen gulden. Dat is 86 milUoen
meer dan die grootste groep arbeiders.
Nog al eenig verschil! Dit groote bedrag dat
het inkomen vormt van een betrekkelijk
klein aantal „hoofdarbeiders" wordt toch ook
door de diverse bedrijven opgebracht, het
zij binnen- of buitenlandsche.
En als nu loonsverlaging uitkomst moet
brengen, waar ligt dan het begin? Zij vech
ten om het hunne te behouden, en wij cm
het beter te krijgen. Wat weegt dan het
zwaarst?
Voor mij blijft de oplossing; productie raar
verbruik evenredige verdeeling van arbeids
tijd en loonen.
Met dank voor dc plaatsing,
EEN SPAARNDAMSCH HAND
ARBEIDER.
Geachte Redactie,
Het onderwerp ..Crisis" en een eventueelc
oplossing daarvan, is zeker (hetgeen wel uit
de meezonden artikelenreeks blijkt) ook voor
de lezers van Haarlem's Dablad thans zeer
urgent.
Dit geeft ondergeteekende dan ootc de
vrijheid nog eenmaal opneming van een in
gezonden stuk te vragen.
Mijn eerste stuk schreef ik niet zoozeer
uit een oogpunt van crifiek op het geschre
vene dóór mijn voorganger, doch bepaalde
mij in hoofdzaak tot een uiting mijner over
peinzingen. hoe uit dezen chaos te geraken.
Nu ..Hoofdarbeider" echter ten 2den male
een relaas geeft waarin hij alleen de z.g.
meening van een aantal ..bedrijfshoofden"
dewelke loonsverlaging als het eenig red
dende middel zouden aanprijzen weergeeft,
acht schrijver dezes zich gedwongen diens
laatste artikel aan eenige critiek te onder-
we roen.
In de erste plaats een vraac: Wie zijn
die door Hoofdarbeider bedoelde bedrijfs
leiders, of zijn dezen even naamloos als de
inzender zelf? Hoofdarbeider moet toch wel
zéér veel aan hersengymnastiek hebben ge
presteerd, indien hij met verwijzing naar
het met een 7de deel van f 35 op f 30 per
week omlaag gaan van de kosten voor
levensonderhoud van een Amsterdamsch
arbeidershuishouden ons aanraadt niet wan
trouwend tegenover een aantal door hem
niet nader genoemde bedrijfsleiders te gaan
staan indien dezen loonsverlaging als net
bij uitstek deugdelijke middel tot werkver
ruiming aanprijzen. Een tweede vraag: heeft
de daling dezer door hoofdarbeider aange-
gegeven kosten voor levensonderhoud in de
laatste 2 jaren eenige verbetering op de ar
beidsmarkt aangebracht? In weerwil van
deze verlaging is immers juist overal de
werkloosheid enorm toegenomen. De bearijfs
leiders zouden nu volgens den inzender in
weerwil van deze enorme toeneming der
misère, door loonsverlaging deze kosten nog
meer willen drukken, om het begeerde doel:
werkverruiming te bereiken. Weet hoofd
arbeider echter wel, dat werkverruiming
nog lang niet altijd arbeids verruiming
beteekent? Zeker, een bedrijfsleider zal
streven naar werkverruiming d.w.z. een groo-
ter afzetgebied om de crisis in z ij n b e-
d r ij f te boven te komen. Doch hierbij kan
en mag hij geen rekening houden met de
algemeene crisis, ik bedoel hier: het pro
bleem der werkloosheid. Trouwens schrijver
dezes verklaart hier ronduit (zoolang géén
namen worden genoemd opdat deze bedrijfs
leiders zich zullen kunnen verweren) dat hij
er niets van gelooft, dat deze bedrijfsleiders
zulke nonséns zouden hebben gezegd. Zij
zullen hoogstens, als industrieele of andere
belanghebbende en verantwoordelijke leider
van de hun toevertrouwde bedrijven hebben
gezegd dat, wilde hun bedrijf niet ten gronde
gaan zij tot loonsverlaging uit concurrentie-
oogpunt hun toevlucht moeten nemen, daar
zij anders gedwongen waren nog meer ar
beiders te ontslaan. Dit ontslaan van ar
beiders heeft dan dus plaats in het be
lang van hun bedrijf.
Blijft men werken met meer arbeiders dan
is uit een oogpunt van concurrentie een laag
loonpeil noodzakelijk.
Wordt daarentegen door rationalisatie de
arbeidsprestatie tot het uiterste opgevoerd
(waardoor ongetwijfeld per arbeider een
hooger loonbedrag kan worden ontvangen)
dan zijn er alweer juist door deze intensieve
arbeidsverdeeling minder werkkrachten noo-
dig.
Een vermeerdering van de consumptie?
Doch daaraan bestaat bij dit stelsel juist
géén behoefte. Er is juist een te veel. De
koffie verstookt men. de landbouwproducten
laat men op het land verrotten, niet omdat
er geen gebrek aan zou zijn, doch alléén
omdat de koopkracht bij de massa ontbreekt.
Het belang van een bedrijf brengt in de
eerste plaats voor den bedrijfsleider natuur
lijk mede, dat dit rendabel is, m.a.w. dat
er winst wordt gemaakt. Wordt omzet lager
en gaan de loonen en algemeene onkosten
daarmede niet evenredig omlaag (zie ook
het verslag van den curator inzake het
faillissement Gonnermann), dan worden
deze kosten funest voor de winstmarge en
heeft dit vroeg of laat onafwendbaar den
ondergang van het bedrijf ten gevolge. Het
doel is hiér behouden of vergrooten. van af
zetgebied; arbeidsverruiming is hier geen
doel, hoogstens een bijkomstig iets.
De bedrijfsleiding zal immer juist trachten
door het aanschaffen van nieuwe machines
enz. juist het aantal arbeiders en hun loon
bedragen tot een minimum te beperken.
Daarom noemde ik het voor zooverre het
de financieele leiding in een bedrijf aan
gaat nonsens, dat deze leiding zich het
hoofd zou kunnen gaan breken over het
probleem der werkloosheid.
Hoofdarbeider zal hier nu wel tegen op
werpen, dat als er minder werkloozcn zijn
de koopkracht van de massa grooter wordt
en dus de bedrijfsleiding hij den omzet ten
goede komt.
Bij loonsverlagingen echter worden die
waarden slechts vciplaatst cn zal cr van
grooter omzet al héél weinig sprake zijn.
Ook zal hij merken, dat bij het dalen der
kosten van onderhoud, indien het arbeids
loon in die jaren tevens gelijkelijk was ge
daald, de toestand een gehéél andere zou
zijn. Dat de koopkracht echter niet alléén
door den gulden wordt bepaald, doch door
de waarde die zij vertegenwoordigt spreekt
vanzelf, doch doet niets ter zake als wij de
lijn loonsverlaging toch zouden blijven
volgen.
Heeft hoofdarbeider zich wel eens trach
ten in te denken wat „crisis" eigenlijk is?
Crisis zie ik als een maatschappelijke ziekte,
nqmen wij eens haar zuster, de lichamelijke
ziekte, als voorbeeld. Bij deze ziekte tracht
een goed arts bij het stellen der diagnose
allereerst de omstandigheden waaronder de
kwaal is ontstaan op te sporen en zoo mo
gelijk deze omstandigheden zoo spoedig mo
gelijk te wijzigen waardoor een natuurlijke
beterschap mogelijk wordt. Zoo zie ik ook
deze maatschappelijke ziekte, die crisis
wordt genoemd. De oorzaak van haar ont
staan is de enorme technische vooruit
gang vooral der laatste jaren op ieder gebied
en daarnaast de groote geboorte-overschot-
INGEZONPEN 1HEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Ververij en Chemische Wasscherij
Gr.Houtstr. 5a - Tel. 10771
Wildleeren Handschoenen
Stoomen en Verven
ten, waardoor de bevolking ieder Jaar met
duizen toeneemt.
Stel nu eens het geval dat hoofdarbeider
gelijk en ondergeteekende dus een verkeer
den kijk op de wereldhuishouding had en
derhalve toch door loonsverlaging arbeids
verruiming zou ontstaan. Moet deze loons
verlaging dan eeuwig van jaar op jaar blij
ven voortgaan? Want ook al kreeg men op
het oogenblik eenige opluchting, het volgend
jaar is de productie immers alweer ruim
schoots door de steeds voortschrijdende tech
niek ingehaald en zijn cr alweer door be
volkingsaanwas zooveel handen meer die ar
beid vragenVergeet bovendien niet dat
loonsverlaging geen einddoel is, doch slechts
als middel wordt aanbevolen om het doel:
het goedkooper worden van het levens
onderhoud. te bevorderen met uiteindelijk
resultaat verruiming van de arbeidsmarkt.
Als de bedrijfsleider het heeft over de
crisis dan bedoelt hij daarmee de crisis in
eigen bedrijf. Vooral de bedrijfsleiding heeft
men tot heil van den arbeider door een
onnoemelijk aantal wetten en regelingen met
zijn bedrijf aan den rand van den afgrond
gebracht en nu laat men gaarne de op
lossing van de crisis ook nog aan diezelfde
bedrijfsleiders over, zonder een hand uit te
steken om de lasten ook maar eenigermate
te verlichten.
Dit niet ingrijpen van de wetgevende
lichamen met haar voor allen heillooze
steunpolitiek vindt mijnsinzlens haar oor
zaak in de politieke verwording, welke, zoo
ik reeds vroeger schreef, een ieder eisch, die
zonder naa rlinks of naar rechts te moeten
kijken de kracht en de macht bezit uit dezen
chaos den kosmos voort te brengen, tot heil
van ons geheele volk en in het bijzonder
van het arme jonge geslacht dat géén na-
praterij of steun, doch werk voor dc vele
hoofden en handen vraagt. De regeering is
thans in handen van eenige groote politieke
partijen welker leiders met elkaar gemeene
zaak maken of aan hun groote groepen vol
gelingen in deze zoo verwarde tijden de zoo
hoognoodige leiding onthouden; of wier
leiding althans nauwelijks „leiding" kan
worden genoemd. Partijbelangen of partij -
geschillen staan op den voorgrond, inplaats
van het werkelijk volksbelang. Het is al héél
gemakkelijk te raden wat in weerwil van de
de al dan niet goed bedoelde steuncomité's
en crisiscomité's met kleeding- en brand-
stoffenuitreiking op den duur van dit alles
terecht moet komen. Nogmaals: wij moeten
een regeling hebben, die niet alleen het
heden gunstig beinvloedt, doch ook in de
komende jaren voor verderen uitbouw vat
baar is zooals in mijn vorig artikel werd
aang-treven.
Ondei-geteekende heeft nu zijn meening
gezegd; op verdere ontboezemingen wenscht
hij niet meer in te gaan.
Met dank voor de plaatsing.
A. VAN EK.
Bakenessergracht 68.
Haarlem, 13 Februari '32.
Geachte Redactie.
Gaarne zag ondergeteekende de volgende
opmerkingen geplaatst aangaande metaalbe
werkers en overheidspersoneel
In uw blad van 23 Januari jl. komt een in
gezonden stuk voor. waarin een metaalbe
werker vroeg, of achter de metaalbewerkers
ook 300.000 man zouden gaan staan zooals bij
het overheidspersoneel het geval zou zijn.
Deze metaalbewerker kwam niet in opstand
over de loonen van het overheidspersoneel,
zooals een hoofdarbeider dat doet in zijn
schrijven van 3 Februari jl. Daarom begrijp
ik dien hoofdarbeider niet. Of is het zijn be
doeling. de arbeiders tegenover elkaar tc zet
ten? Naar mijn bescheiden meening, zal dat
niet zoo gemakkelijk gaan, want wij modern
en anders georganiseerde arbeiders weten
maar al te goed. dat we vóór elkaar en niet
tegen elkaar moeten strijden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
a 60 Cts. per regel.
BEZOEKT onze Showroom van
alle electrische artikelen
JANSWEC 42
N.V. Keiler Macdonald
TEL. 14049
Wat de loonen van het overheidspersoneel
aangaat, die zijn niet te hoog voor een
menschwaardig bestaan al wil hoofdarbeider
bewaren dat de levenskasten tf> a 14 pet. la
ger zijn geworden, of bedoelt hU bleekpoeder.
zeep. kool en zooiets meer? Voor dat oen vak-
vereenigingsman in Nederland dat erkent.
zoo schrijft hoofdarbeider, zullen nog heel
wat maanden van loonstrijd en stakings
misère doorgeworsteld moeten worden.
Wanneer clie vakverecnigingsman dat zou
kunnen erkenen zou hij daarvoor medezeg
genschap in de bedrijven moeten hebben, en
wat der! loonstrijd en stakingsmisère aan
gaat, daarvoor is juist noodig dat wij arbei
ders ons aanéén sluiten in het N.V.V. of
R. K. W. en C. N. V.. om ons mobiel te maken
voor den komenden loonstrijd, maar wij moe
ten niet. zooals deze zoogenaamde hoofdar
beider. aan genoemde vereenigingen afbreuk
doen. Ik betwijfel of deze inzender wel een
hoofdarbeider is.
Dankend voor de plaatsing
EEN HANDARBEIDER.
Geaohte redactie,
Met een gevoel va nteleurstelling las ik de
ingezonden stukken van den hoofdarbeid:"-,
metaalbewerker, los arbeider, enz. omtrent
het crisis-vraagstuk, waarin eij elkander
aanvallen.
Inzenders, gaat daar toch niet verder mee
dcor! Dat is afbreken in plaats van op
bouwen. Laten wij als Ioontrekkenden elkaar
liever de hand toesteken! De kapitalisten zijn
op dat gebied verstandiger. Indien wij. als
arbeiders, elkaar beter verstonden en streef
den naar een eenheidsfront, dan was het voor
ons heel wat beter. Dan kor.cfcn wij zeif deze
crisis oplossen, waartoe de kapitalist geen
kans ziet zonder zijn brandkast te openen.
Want er is arbeid genoeg o.a. de havenplan
nen, bruggenbouw, herstel der riolen in de
binnenstad, die geheel vergaan zijn. asfal
teering der straten, aan welke werken wel
een 100-tal arbeiders noodig zijn. En dan zou
noodig zijn invoering van den 6-unendag aan
alle bedrijven zonder loonkorting en invoering
van een vier-ploegendienst. De grootere uit
gaven kunnen dan bestreden worden me: de
uitkeeringen die anders verstrekt moeten
worden want indien de gemeente die werk
zaamheden nu laat liggen moeten zo later
toch geschieden tegen het voile, dan geldende
loon.
Over de hooge huishuren nog dit. Toen in
de oorlogsjaren alles duurder werd en óe
loonen dezelfde bleven, dreven <ie huiseige
naren op een gruwelijke manier de huren op.
Het werd zóó erg. dat er moest worden in
gegrepen. De Huurcomaüssics ontstonden.
Laat men nu eerst de huren verlagen want
die zijn toch tegenwoordig ook nog schan
delijk hoog. En anders moeten de opgeheven
huurcommissies maar weer in het leven wor
den geroepen want waarom moet de arbeider
altijd het gelag betalen? Zooals Hoofdarbeider
verklaarde, moesten de uitkeeringen aan
werkloozen ook worden verlaagd. Op dat punt
heeft wethouder van Liemt in dit blad an
ders geschreven, dat de uitkeeringen van' dien
aard waren dat de menschen er onmogelijk
van konden rondkomen en waarom is anders
het crisiscomité opgericht? Daarom loontrek
kers, streeft allen om te komen tot een een
heidsfront zonder onderscheid van politieke
of godsdienstige overtuiging. En laat ons niet
onder elkaar gaan strijden, doch alleen tegen
het kapitaal, want gezamenlijk zijn wij de
sterksten.
Met dank voor de plaatsing,
EEN REV. METAALBEWERKER.
Haarlem. 14 Febrauri 1932.
Van begin November 1931 bon ik in onder
handeling met het grondbedrijf van Open
bare Werken der Gemeente Haarlem.
Over den prijs waren wij het spoedig eens,
ik kreeg 12 Januari goedkeuring op het
schetsontwerp van de Schoonheids Commis
sie. waarna ik order kreeg een verzoek voor
aankoop van den grond te richten tot B. en
w. Deze aanvraag werd ingezonden 16
Januari, dc lichtdrukken in drievoud werden
17 Januari bezorgd.
Heden, 12 Februari is de goedkeuring van
den aankoop nog niet afgekomen. Ik vernam
van den betrokken wethouder, dat de eind
beslissing nog wel eenige weken zou duren.
Dan moet de aanvraag nog naar Bouwtoe
zicht, wat zeker drie weken duurt. Dan tellen
we half April.
Waar zooveel tijd noodig is om een werk
aan den gang te krijgen, kan het niet anders,
of elke ondernemingsgeest loopt op deze
manier dood.
Overal is werkloosheid en stilstand in
zaken, ik vraag mij af. of de overheid niet
mede oorzaak is. dat veel werk niet doorgaat.
Daar ik nu toch lucht geef aan mijn grie
ven, haal ik nog een onrechtvaardigheid aan.
Als inschrijver zonder tijdsverlenging werd
ik aan Openbare Werken geroepen voor den
bouw van een school aan de Zaancnlaan, te
leveren in 4 maanden, met een boete van 250
gulden per dag voor te late oplevering.
Mijn bepaling luidde, dat op bepaalde data
de teekeningen en de centrale verwarming
moesten gereed zijn. Aangezien de heeren niet
op tijd gereed konden zijn, werd het werk aan
een niet inwoner van Haarlem gegeven met
een hoogere aanbieding van 2000.
Hoogachtend,
E. BELLAART.
Aannemer, Haarlem.
VEREENIG ING VOOR HUISVROUWEN.
De heer Jack Pfersich uit Aerdcnhout hield
Dinsdagmiddag half drie in dc aula van
Teijler's Stichting aan het Spaarne een lezing
met lichtbeelden over het onderwerp; ..Oud
Rome De belangstelling hiervoor was zóó
groot, dat alle plaatsen bezet waren. Er
moesten zelfs stoelen worden bijgezet.
De presidente, mevrouw Cohen Tervaert,
opende precies half drie de bijeenkomst met
een hartelijk woord van welkom. Zij dankte
directeuren en conservator van Teijler's
Stichting, die weer dadelijk bereid waren om
de aula voor dit doel af te staan. De presi
dente merkte op. dat het zoetjes-aar. een
traditie geworden Is om ieder jaar een mid
dag in deze schitterende en stemmingsvolle
zaal bijeen te komen. Zij noemde het een
voorrecht, dat ook de lezing over kunstge
schiedenis van den heer Pfersich in deze
zaal mocht plaats hebben. Daarom vond zij
het aangenaam, dat de opkomst der leden
zoo groot was. Zij verleende hierop het
woord aan den heer Pfersich. die de zaal
dadelijk in het donker liet hullen. En met
een verplaatste hij de aanwezigen in ge
dachten naar het oude Rome van vóór
Christus. Wc zagen schitterende en typische
Romelnsche bouwwerken, o.a. het Coloseum.
dat in den tuin van Nero gebouwd is. Ook
vele tempels en oude poorten, bijv. de wit
marmeren boog van Titus en een poort uit
de vierde eeuw van Constantijn den Groote.
Met groote aandacht volgden dc aanwezi
gen dc lezing. Dc heer Pfersich had aan het
eind een luid applaus in ontvangst te nemen.
BEROEPEN.
De heer M. Hinlopen. candidaat te Ovor-
veen is beroepen als hulpprediker bij de Ge
reformeerde Kerk in Hersteld Verband tc
Rotterdam.
FAILLISSEMENTEN
Door de arrondissemcnts-rechtbank te
Haarlem zijn de volgende faillissementen
uitgesproken op Dinsdag 16 Februari 1932.
Jan Loon Jr.. houthandelaar, wonende te
Zaandam. Czaar Peterstraat 3: Curator Mr.
J. L. Sanders, wonende te Zaandam
S. Polak, wonende tc Zandvoor:. Zeestraat
39. Curator Mr J. A. P. C. ten Bokkei. wo
nende te Haarlem.
Rechter-Commissarls in deze faillissemen
ten Mr. A. W. J. van Vrijberghe de Conlngh.
Vernietigd word het faillissement op grond
van verzet van de Firma Bouwonderneming
Valentijn en Meerman gevestigd te Haarlem
en haar leden J. F. G Valentijn wonende tc
Haarlem. Middenweg 124 en K. P. J. Meerman
wonende te Den Haag.
Curatrice Mej. Mr. M. J- Kluitman, wo
nende te Haarlem.
Opgeheven werden de faillissementen we
gens gebrek aan actief van:
J. Zeeuw, wonende te IJnuiiden-Oost.
Curatrice Mevr. Mr. G. J. Bicwelnga-Gij-
mink. wonende te IJmuiden.
C. Vendel, wonende te Beverwijk. Curator
Mr. J. H. van Gelderen, wonende te Haar
lem.
H. A. van Kesteren, wonende te Hillegom.
Curatrice Mevr. Mr. L. van Taalingen—Dols,
wonende te Haarlem.
KINDERVOORSTELLING
Ten bate van dc op tc richten kinder-
bcwaarplaats, Haarlem-Noord.
Zaterdag 20 Februari, des middags 2 uur,
zal in de Schouwburg Janswcg tc Haarlem,
een kindervoorstelling plaatsvinden ten bate
van bovengenoemd doel.
De attracties zullen ongetwijfeld zoowel door
de kinderen in de eerste plaats, doch zelfs
ook door de ouders ten zeerste worden ge
apprecieerd.
Mevrouw BlombergZeeman zal. geheel
belangeloos, sprookjes vertellen en daarbij
lichtbeelden vertoonen. Verder zal het optre
den van Professor Jopie, den beroemden
goochelaar en sneiteekenaar. zeker alle har
ten veroveren, vooral, daar hij tot slot nog dc
poppenkast zal vertoonen. Op groote opkomst
wordt vertrouwd.
Na afloop van de voorstelling geeft het
restant-entreebewijs iederen bezoeker het
recht, om gratis de poppententoonstellin? in
de Raadszaal vin het Stadhuis te bezoeken.
FINANCIEELE BERICHTEN
DIVIDEND FRIESI.AN DHOLLAND
HYPOTHEEKBANK.
Aan de algemeene vergadering var. aan
deelhouders in de N.V. FrieslandHolland
Hypotheekbank to Amsterdam zal voorgesteld
worden 7 pet. dividend uit te kceren (v. J.
8 pet.)
HET WELVARENDE IIYPOTHEEKBEDRIJF.
Aan de algemeene vergadering van aan
deelhouders in de N.V. Zuid-Hollandsche Hy
potheekbank zal voorgesteld worden een di
vidend uit te keeren van 45 per aandeel
(v.J. 44). De winst bedraagt 358.891.
ONZE DAGELIJKSCHE KINDERVERTELLING.
Tuimeltje en Kruimeltje in het Kabouterland.
Toen Tuimehje voelde, dat het tonnetje stil bleef liggen en
rondkeek, zag bij welke verwoesting hij had aangericht. Hij was
dwars door een huisje van boomschors gerold cn de arme
beestjes die heel erg geschrokken waren, renden op het tonnetje
toe en gaven het opnieuw een heel harden diyv. waarna zc
verder naar Kruimeltje renden en om schadevergoeding vroegen
Maar Kruimeltje moest daar niets \as: hebben en zette het op
een loopen.
En terwijl Kruimeltje naar het palcis liep, dreef Tuimeltje
door een grooten vijver cn probeerde zwemmende aan den kant
tc komen. Maar hij had nooit zwemmen geleerd cn zonk al
dieper en dieper het water in. „Verdiende loon." hoorde hij dc
torretjes nog schreeuwen cn verdween toen in dc diepte.
Het water van de sloot ging geweldig op cn neer En al de
dieren die in de sloot leefden, hadden wel in de gaten, dat er iets
bijzonders aan de hand was. Nieuwsgierig keken ze naar alle
kanten en spoedig wist heel dc sloot, dat cr een kaboutertje
hulpeloos ronddreef. Maar cr was reddino mogelijk, want nie
mand zou het gclooven, maar daar stond zijn oude vriend Kikker
Karei voor hein cn zonder iets te zeggen nam hij Tuimeltje beet
tu trok hein naar de Kikkcrwcrcld toe.
