SPORT EN SPEL
DAMRUBRIEK
SCHAAKRUBRIEK
SU
P
A
lg
8Ü
Ut
i
-i-
i
S§.
i i
jNK
fl
m
i
1 p#
H
n
A
A tef
1 éOZ
m
É3P
ia
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENSDAC 24 FEBRUARI 1932
Damredacteur: J. W. VAN DARTELEN,
Raadhuisstraat 1, lïeemstede.
Alle correspondentie, deze rubriek
betreffende, gelieve men te zenden
naar bovengenoemd adres.
Onze Internationale Problemisten-
wedstrijd.
Voor onzen ladderwedstrijd geven wij hier
onder ter oplossing de inzending „Een
Nieuweling" Nr. HL
Dit vraagstuk verwierf 28 punten en wordt
dus als zg. „kans"-probleem gepubliceerd.
Wedstrijdprobleem Nr. 1761.
Motto: „Een Nieuweling" Nr. m.
Ingezonden voor den Internationalen Pro
bleem is ten-wedstrijd van Haarlemss Dagblad.
Eerste publicatie.
JVit
Stand in cijfers:
Zwart 9 schijven op: 8, II, 18 18, 19, 23,
24, 35, en 36.
Wit 9 schijven op: 21, 25, 27, 31, 32, 33, 34
46 en 47.
Wit speelt en wint
Voorts geven wij voor onzen ladderwedstrijd
nog ter oplossing de inzending ander het
motto „Een Nieuweling" Nr. IV.
Dit vraagstuk bleef juist één punt beneden
bet vereischte minimum (27 punten) zoodat
het niet als kans"-jprobleem in aanmerking
komt.
Wedstrijdprobleem Nr. 1762.
Motto: „Een Nieuweling" Nr. IV.
Ingezonden voor den Internationalen ipro-
blemisten-wedstrijd van Haarlem's Dagblad.
Eerste publicatie.
Zwart
IP
WÉ
m.
Am>
w
üg
0
«SV-'
iisi
Hf
§1
ma,
fH
Él
m
ij
lil
P"r
Hf
ma
IS
WA
m
«St
WA
m
H
ff-
W;
8§!
H
UI
P
Stand in cijfers:
Zwart 9 schijven op: 7, 9, 10, 11, 12, 13, 15
35 en 36.
Wit 9 schijven op: 20, 24, 38, 39, 41, 43, 44,
45 en 50.
Wit speelt en wint.
Oplossingen dezer beide vraagstukken wor
den gaarne ingewacht tot uiterlijk Maan
dagavond 29 Februari a.s. bij den redacteur
dezer rubriek.
Het Parijsche iournooi 1931.
Het laatste Parijsche tournooi 1931 heeft
verscheidene fraaie partijen opgeleverd. Voor
al de ex-wereldkampioen Stanislas Bizot heeft
hierin een belangrijk aandeel gehad. Het is
echter jammer dat hij eenige malen tegen
het einde faalde.
In Bizot's partij tegen den Chineeschen
deelnemer King kwam onderstaande stelling
voor:
Partij-fragment No. 1763.
Zwart
Wit.
Stand in cijfers:
Zwart 7 schijven op: 13, 16, 17, 21, 23, 25
en 35.
Wit 7 schijven op: 24, 26, 27, 32, 34, 39
en 48.
Wit: S. Bizot (Frankrijk).
Zwart: King (China).
Deze partij verliep als volgt:
Wit 48—42, Zwart 13—18, Wit 32—28, Zwart
23:32, Wit 27:38, Zwart 21—27; Wit 24—19.
Zwart 25—30; Wit 34:25, Zwart 35—40; Wit
19—14, Zwart 4045; Wit 14—10, Zwart 4550
Wit 39—34, Zwart 50—45, Wit 10—5, Zwart
45:29; Wit 42—37, Zwart 29:31; Wit 26:37.
Remise is echter niet te verhinderen, want
Zwart speelt 1722 en de witte dam wordt
afgenomen door 2228 enz.
OPLOSSINGEN.
Nr. 1752 J.. P. W. 1931" Nt. V.
De laatste zet van Zwart was 1318 en
buiten de auteursoplossing om staat Wit niet
gewonnen, want op Wit 12—8 (sterker dan
12—7) speelt Zwart 26—31 (Wit 36:27) Zwart
18—22 (Wit 27:18) Zwart 23:3 (Wit 32—27
gedwongen, want er dreigt Zwart 33—39 enz.)
Zwart 38 (Wit 27—21) Zwart 8—12 (Wit
2116) Zwart 1217 en Wit staat niet beter.
De auteurs oplossing hiidt:
Wit: 36—31; 32—28; 12:34; 49:20;
35 4 en wint.
Zwart: 26 39 23 43; 39 30; 14 25 ver
loren.
Opmerkingen van de jury
Het systeem is niet nieuw (zie o.a. Joh. de
Bree), de wijze van uitwerking is echter Wel
oorspronkelijk.
Nr. 1753. „I. P. W. 1931" Nr. L
De laatste zet van Zwart was 1722.
Wit wint thans op de volgende wijze:
36—31 (Zwart 47:36) 38—32 (Zwart 29:38)
32—28 (Zwart 22:44) 49:40 (Zwart 38:49)
27—22 (Zwart 49:19) 20—14.
Nu komt het motief in toepassing:
Op Zwart 36:27 speelt Wit 14:1 (Zwart
27:18) en 1:5 en houdt de 2 zwarte schijven
op de lange lijn tegen: op Zwart 18 27
antwoordt Wit met 31:22 (Zwart 36:18) en
14:1 en houdt de drie zwarte schijven op de
lijn 1 naar 45 tegen.
Opmerkingen van de jury.
Het motief is zeer aardig, doch echter niet
nieuw. Voor de originaliteit der constructie
konden daarom slechts 2 punten worden toe
gekend. De wijze van bewerking is zeer ver
dienstelijk.
Onze ladderwcdstrijd.
Hieronder publiceeren wij den stand van
onzen ladderwedstrijd (bijgewerkt t.m. wed
strijdprobleem Nr. 1753).
Nr. Deelnemers.
Punten.
1. S. van Duijn, Abbenes 24.
2. J. B. Sluiter Jr„ Aerdenhout 24
3. Chr. Gerritsen, Bennebroek 24
4. J. P. Exel Sr. Bloemendaal 24
5. H. Auvent, Haarlem 24
6. C. M. Beek, Haarlem 24
7. H. Beek, Haarlem 24
8. F. A. Berkemeier, Haarlem 24
9. J. van Berkum, Haarlem 24
10. M. A. G. Cats, Haarlem 24
11. J. Claus, Haarlem 24
12. J. P. Exel Jr., Haarlem 24
13. H. W. Germeraad, Haarlem 24
14. W. C. Groenings, Haarlem 24
15. A. J. Luske, Haarlem 24
16. P. A. Nooij, Haarlem 24
17. C. Rietman, Haarlem 24
18. W. Stroo, Haarlem 24
19. J. L. Veen, Heemstede 24
20. W. J. v. d. Voort, Nieuw Vennep 24
21. J. van Steenwijk, Ede (Gelderland) 23
22. H. Greeuw, Haarlem 23
23. J. v. d. Vlugt, Haarlem 23
24. L. P. Huges, Haarlem 22
25. W. Jonkhof, Haarlem 22
26. H. G. J. Andriessen, Haarlem 20
27. B. Henneke, Haarlem 18
28. J. H. Hilders, Lisse 16
29. H. F. Antonisse, Santpoort 15
30. A. v. d. Wiel, Overveen 13
31. W. van Daalen, Haarlem 10
32. H. van Lunenburg Jr., Haarlem 10
33. Mej. A. Schreurs, Haarlem (1) 4
34. J. W. Luiten Jr„ Haarlem 3
35. A. Paap, Zandvoort 2
36. J. Siegerist, Haarlem 2
37. P. G. M. Ottolini Sr., Haarlem 2
38. J. Weber, Harlem 2
39. D. KI een, Heemstede (1) 2
DAMMEN.
CLUBKAMPIOENSCHAPPEN 1931/32
„HAARL. DAMCLUB".
Maandagavond j.l. werden bovengenoemde
wedstrijden in het clublokaal der „Haarlem-
sche Damclub" voortgezet.
De uitslagen luiden als volgt:
Eerste klasse: J. van Looij remise met A.
de Jong.
Tweede klasse: J. M. A. Minder houd wint
van F. W. de Pater.
KA1MPIOENSCHAPPEN VAN HAARLEM EN
OMSTREKEN.
Maaadagavond j.l. werden bovengenoemde
wedstrijden in het clublokaal der „Haarlem-
sche Damclub" voortgezet.
Hoofdklasse: J. B. Sluiter Jr. wint van J.
W. van Dartelen.
Eerste klasse: D. KI een wint van H. Rozijn,
J. Balk wint van Th. C. v. d. Sluys. H. van
Lunenburg Jr.H. C. Souverein afgebroken.
Tweede klasse: C. Dikkeboom wint van H.
G. J. Andriessen, H. C. Stappers wint van L.
J Froonhof; C. Kool wint van A. Smit.
MOTORWIELRIJDEN
MOTORCLUB HAARLEM.
Bovengenoemde vereeniging organiseerde
voor haar leden een wimpelrit, die wederom
een geanimeerd verloop had. De deelnemers
moesten van tien verschillende plaatsen
(welke alle in de omgeving van Haarlem
waren gelegen) drie kleuren lintjes halen.
De kleuren, waarop de prijzen zouden vallen,
waren van te voren door de sportoommissie
vastgesteld. Geen der deelnemers was echter
in het bezit van de vereischte kleuren, zoo
dat het bestuur besloot dat hij, wiens lintje
het meest met de gevraagde kleuren overeen
kwamen, den eersten prijs kreeg. De uitslag
was nu als volgt: le prijs J. Peetoom. 2e H.
C. Qaelen Jr. 3e J. Kroon.
Oplossingen, vragen enz, te zenden aan
den Schaakredacteur van Haarlem's Dag
blad, Groote Houtstraat 93, Haarlem.
(Slot).
Zwart kan den d-pion niet nemen, wegens
Torenverlies door 21. Ld3Xh7t.
Ld3e4 21 Tf8d8
Tc7-a7 22 g7—gó
Tdl cl 23 Td8-d7
Ta7Xd7 24 Td6Xd7
Tel—dl 25 Td7d6
Kgl—fl 26 Pf6—h5
Kfl-e2 27 f7-f5
Le4a8 28 Kg8—f7
d4-d5 29 Kf7 f6
Ke2 d3 30 Ph5-f4f
Kd3c3 31
Op 31. Kd3d4 volgt Pf4—e6 t.
31 a6-a5
La8—c6 32 Kf6-e5
Tdl-elf 33 Ke5f6
Kc3—d4 34 Td6 - d8
Tel eS 35
Op 35. Kd4c5? zou volgen Pf4—d3+ met
Torenverlies.
35 TdSXeS
Lc6Xe8 36 Kf6— e7!
De eenige goede voortzetting.
Op 36.b5b4 volgt 37. Le8b5 en
daarna 38. Kd4c5.
Le8Xb5 37 Ke7—d6
Lb5—c6 38 Pf4h3
Kd4—c4 39 Ph3Xf2
Kc4-b5 40 Pf2—d3
Kb5Xa5 41 Pd3Xb2
Ka5—b5 42
Door Ka5b4 had Wit nog winstkansen.
42 g6—g5
al—a4 43 Pb2Xa4ü
Geniaal gespeeld want nu kan Wit onmo
gelijk meer winnen.
Kb5Xa4 44 g5-g4
f3Xg4 45 f5Xg4
Ka4-b4 46 h7-h5
Lc6—e8 47
Op 47. Kc4b4 volgt h5h4; 48. Kc4—d4,
g4g3; 49. h2Xg3, h4—h3 en wint.
47 Kd6Xd5
Le8Xh5 48 Kd5—e5
Lh5Xg4 49 Remise
Daar het veld h8 zwart Is, kant de WITTE
Looper niet winnen.
OPLOSSING PROBLEEM No 605
(No. 2 van en wedstrijd, 14e ladder).
Stand der stukken:
Wits Kc8, Dal, Te4, Lc5, Pe5, PeÖ, b3, 'b6, c2,
g6, h3, h5.
Zwart: Kf5, Lg3, b4, c3, c6, f6.
(J. Jucbli. 1847—1905).
1. Pe5Xc6,
Lg3—e5; 2. Dal-a8I, enz.
Kf5Xe4; 2. Dal-dl, enz.
Lg3-el of h4; 2. Dal—d1, enz.
Lg3h2, enz.; 2. Dal— flf, enz.
Ongeveer 40 jaren geleden werd dit- probleem
voorgelegd in een oplossingstournooi te Mün-
chen. Ofschoon de beroemde Dr. Tarrasch tot
een der oplossers behoorde, bleef het pro
bleem gedurende meer dan een uur onopge
lost.
Goed opgelost door: N. E. Rost. te 's-Gra-
venhage; J. J. H. Bauer, C. van Dort. H. W.
van Dort, L. Germeraad en C. Walré, allen te
Haarlem; J. E. Baalbergen, te Heemstede: J.
Onstein, te Overveen; J. Germeraad, P. Mars,
B. van Rossem en K. Siegerist. allen te Sant
poort: H. C. Kemp, te Vijfhuizen (allen drie
punten).
CORRESPONDENTIE
Bennebroek. Chr. G.; Beverwijk J. C. V.;
Haarlem. J. M.; B. A. S.; L. J. v. d. T. 1. Pc5
f7 faalt na 1.Lg3e5; 2. Daldl,
Le5—14.
Andere verleidingszetten kunnen in denzelf
den geest weerlegd worden of falen direct na
f6xe5.
VOETBAL.
V. s. V.FEIJENOORD.
J. PAAUWE SPEELT NIET MEE.
We lezen in de NR.Ct.:
Feijenoord zal Zondag in haar wedstrijd
tegen V.S.V. J. Paauwe moeten missen, omdat
hij een blessuur heeft opgeloopcn. De ploeg
ziet er nu als volgt uit:
Doel: Van Male,
Achter: Bul en Dijke.
Midden: B. Paauwe, Van Heel en Van
Oven.
Vóór: Hendriks, Duinhouwer, Groenen
dijk. Barendregt en Burg. voor.
Als scheidsrechter zal de heer v. d. Dungee
fungeeren.
AJAXH. B. S.
Zondagmiddag zal op het Ajax-terrein een
vriendschappelijke voetbalwedstrijd gespeeld
worden tusschen Ajax en H. B. S. De geheele
opbrengst zal het Crisis-Comité ten goede
komen.
GEEN FUSIE ZANDVOORT—
ZEEMEEUWEN.
Eenige dagen geleden liepen er geruchen,
dat er pogingen werden gedaan om de twee
Zandvoortsche voetbalvereenigingen te doen
samensmelten. We hebben toen uit officieuse
bron eenige voorwaarden gepubliceerd, die
beide partijen voor een eventueele fusie
aanvaard wenschten te zien.
In de bestuursvergadering van de voetbal
vereniging Zeemeeuwen" is echter voorloo-
pig afwijzend beschikt op de pogingeh om
te komen tot fusie met „Zandvoort".
EEN RIDDERDUEL.
En wat de edelorouw besloot.
Tilly Lambert is een Engelsch meisje van
19 jaar. Zij woont in Shepherd's Bush en
..doet" in appelen. Maar niet den heelen
dag. 's Avonds is zij vrij en dan gaat zij
meestal wandelen of naar de bioscoop.
Tilly Lambert is blijkbaar een aantrekke
lijk meisje want in die vrije uren dingen
twee aanbidders om de eer. haar te verge
zellen. Het zijn Phil Durley en Ernie
Hockaday. Phil Is de oudste kennis van de
twee.
Tilly vond deze regeling best. maar haar
beide" ridders vergenoegden zich op den
duur niet met deze gedeelde vreugd. En het
kwam tot klappen tusschen de twee. Zoo
maar op straat.
Toen het gevecht in vollen gang was pas
seerde toevallig een bokspromotor uit de
buurt. Hij kende de strijders, omdat zij be
oefenaren waren van de hem. vooral finan
cieel, zoo dierbare sport. En bij den aanblik
van het duel kwam het ordelijke en sportieve
hart van den promotor in opstand. Hij
wist de strijdenden te kalmee-ren en stelde
hun voor het ordelijk en volgens de regelen
der kunst in een boksring uit te vechten.
Aldus werd besloten. Ook Tilly had er geen
bezwaar tegen. En zijn verklaarde van te
voren. dat do winnaar zoo niet haar lief
de dan toch haar gezelschap zou hebben.
Net als in het sprookje.. Want dit geval is
geen sprookje het is echt gebeurd.
De promotor maakte flink reclame voor
den ridderstrijd, want tenslotte was hij niet
alleen voor zijn gezondheid in het vak.
Op den vastgestelden avond zat Tilly op
een van de mooiste plaatsen naast den ring.
natuurlijk met een paar vriendinnen. Zij
had een zwarte jas aan en een roode hoed
op, zooals ik in een Engelsche krant lees en
ik wil u die bijzonderheid niet onthouden.
Het werd een gevecht vol spanning en
tO"wijding. Gedreven toor de machtigste mo
tor op aarde, de liefde, timmerden de rivalen
op elkander los. Tilly zat aan den kant. ze
nuwachtig maar trotsch en beet op haar
lippen en scheurde haar zakdoekje stuk.
Toen het vastgestelde aantal ronden ge
streden was, deed de scheidsrechter uit
spraak. Hockaday had gewonnen. De verlie
zer liep naar zijn tegenstander, sloeg een
arm om diens schouder en drukte hem de
hand.
Zoo is de man.
Tilly Lambert verklaarde met tranen In
de oogen, dat zij het heelemaal niet met de
scheidsrechterlijke uitspraak eens was en
dat zij er niet aan dacht den winnaar in de
toekomst met haar gezelschap te vereeren.
Zoo is de vrouw.
PROPAGANDA-AVOND HAARL.
VOETBALBOND.
LEZINGEN KAREL LOTSY F.N MEERUM
TERWOGT.
Aangemoedigd door het succes, dat de
Haarlemsche Voetbalbond verleden jaar ge
boekt heeft met een bijeenkomst voor scheids
rechters en spelers, was besloten ook dit jaar
een dergelijke bijeenkomst te houden. Dins
dagavond waren talrijke voetballiefhebbers
in den schouwburg aan den Jansweg ver-
eenigd: zij hebben veel kunnen leeren. van
hetgeen twee officials van den K.N.V.B. ver
teld hebben. De avond was aangekondigd, als
„spelregelavond", maar veel is over de spel
regels niet verteld. Erg is dat niet, want die
zijn In diverse boekjes te vinden.
Voor de pauze sprak de hoer H. A. M.
Meerum Terwogt uit Rotterdam, die
over den scheidsrechter sprak. Na over diens
moeilijke taak te hebben uitgeweid, in ver
band met do economische belangen, welke
de clubs hebben, zeide spr.. dat een leider
een onafhankelijk man moet zijn. Voorts
moet hij gezag inboezemen bij de spelers en
het publiek. Bezit hij die eigenschappen niet.
dan is het niet gemakkelijk als scheidsrech
ter te fungeeren. Van belang is het dat hij
optreedt tegen ruw spel. Maar mag er wel
zoo veel over ruw spel gesproken worden?
Spr. meende van niet. Hij houdt van forsch
spel, waaraan uitsluitend zij mogen deelne
men. die gezond en robust, zijn. Een genees
kundig onderzoek van jongeren is daarom
wenscheiijk.
De heer Meerum Terwogt eindigde zijn
vlotte causerie met een opwekkend woord tot
de scheidsrechters, om medewerking te blij-
van verleenen aan voetbal, dat velen dierbaar
is.
De heer K. Lotsy uit Dordrecht, die na
de pauze het woord voerde, behandelde het
onderwerp „trainen". In zijn inleiding tot
zijn voordracht zeide spreker, dat voetbal
niet een doel, maar een middel moet zijn.
Vervolgens deed hij mededeelingen over het
werk der keuze commissie, welke ongeveer
anderhalf jaar bestaat. Aan het begin van
het seizoen wordt een 40-tal spelers uitgeko
zen. dat in aanmerking komt voor het Ne-
derlandsch elftal. Éénmaal per week komen
zij op het verlichte V.U.C.-terrein te Den
Haag bijeen. Misschien is eenmaal per week
weinig, maar ze is een middel voor verdere
ontwikkeling. Immers onze spelers hebben,
gebrek aan lo. bal-techniek, 2o. aan tempo
en 3o. aan positie-spel.
Op deze drie punten ging spreker uitvoerig
In, waarbij hij interessante mededeelingen
deed.
Vermeld zij nog. dat op dezen avond enkele
films vertoond zijn over te Amsterdam ge
spoelde internationale wedstrijden.
LETTEREN EN KUNST
HET TOONEEL
De Herbergierster.
Zou Potgieter Carlo Goldoni's La Locan-
diera gekend hebben, toen hij zijn ..Hoe 't
Weeuwtje van Het Hof van Holland gevrijd
werd" schreef? Aan Potgieters novelle doet
La Locandiera even denken. Ook in het Ita-
liaansche blijspelletje is een knap herber
gierster tje het hoofdpersoontje en evenals
in het Hollandsche verhaal behoeft 't char
mante vrouwtje zich maar even te laten zien
om alle mannenharten te veroveren. Haar
gasten zijn al even verliefd als de bedienden.
De eenige die meent, dat hij onkwetsbaar
is. is de ridder van Ripafratla, een man. die
alle vrouwen haat, maar daarom natuurlijk
juist tot mikpunt wordt uitgekozen door de
schalkschc guitige Mirandoline. Heel erg ge
pantserd Wijkt dat mannenhart echter ook
al niet te zijn. Een lekker ragout je. een
glaasje Bourgogne en *n paar kokette vrou-
wenoogen zijn al voldoende om de vesting te
doen vallen. Maar aan het slot ls evenals
in Potgieter's Weeuwtje de Jonge bedien
de de uitverkorene en kunnen alle aanbid
ders met de kous op den kop naar huis toe
gaan.
Dat ls de heel eenvoudige, wat naïeve ge
schiedenis van het oude Italiaansche blijspel
dat Frits Bouwmeester met zijn gezelschap
hier gisteren heeft gespeeld Als historisch
document is zoo'n oud Itaiiaansch blijspel
letje niet onaardig. Goldonl kende de vrou
wen en hij wist. dat het „zwakke geslacht"
niet aan de zijde Ls. waar men het meestal
zoekt. Dat blijkt wel uit dit onschuldige
oude stukje. Maar een Molière, met wien
men Goldoni gaarne vergelijkt neen. dat is
deze Italiaansche schrijver bij lange na niet.
Goldoni Is veel oppervlakkiger wat niet
te verwonderen is van een schrijver, die in
één jaar soms 16 blijspelen produceerde en
in het geheel 150 stukken voor het tooneel
schreef en hij mist den geest en den ko-
mlschen zin van den Franschen dichter.
Zelfs staat hij achter bij Langendijk. die
in zijn Hollandsche boert en in zijn perso-
nen-teekcnlng amusanter is. Maar charme
heef' dit oude Italiaansche stukje wel en
dat is dan zeker ook de reden, waarom Frits
Bouwmeester het nog eens op het repertotre
heeft genomen.
De bezetting was niet zoodanig, dat zU
aan het blijspelletje volkomen recht kon
doen wedervaren. Het zou onbillijk zijn een
actrice als Jo Koster met. een Greet Lobo, die
bij de openingsvoorstelling van Comoedia In
dertijd Mirandoline was te willen vergelijken
Voor haar krachten heeft Jo Koster het
er werkelijk heel goed afgebracht en zij
kan dan ook alleszins tevreden zijn met haar
succes. Toch verlangt de rol nog meer licht
heid, guitigheid en bevalligheid Mirando-
lina brengt niet voor niets 3 adelljke heeren
het hoofd op hol dan Jo Koster kon geven
Van de heeren was Jan van Dommelen het
beste Zijn graaf d'Albafioritra de edel
man met de O. W.-ers manieren was fijn
en geestig getypeerd. De ridder van Ripa
fratla, de vrouwenhater kreeg van Frits
Bouwmeester niet volkomen het hem toe
komende komische deel. In III was het spel
van Bouwmeester ook te onbeheerscht
en luidruchtig. Paul Storm voelde blijkbaar
zeer goed in welke richting den kalen mar
kies gespeeld moest worden, maar hij be
schikt niet over het talent en het getrainde
lichaam om zijn intenties voldoende vorm
te geven. De bedienden waren beide onvol
doende. De tooneelspeelsters hadden wel
meer natuurlijke gratie kunnen verdragen.
Vooral in hun révérences zagen wij te veel.
dat zij Hollandsche dames uit de 20ste eeuw
en geen Italiaansche schoonen uit den tijd
van Goldoni waren.
Het zeer weinige publiek was bijzonder
vriendelijk gestemd en heeft aan het slot
hartelijk geklapt.
J. B. SCHUIL.
MUZIEK.
Ledenconcert der H. O. V.
De vele en ijke indrukken van het leden
concert van 23 Februari in een kort over
zicht samen te vatten is wel heel moeilijk.
Vele cn rijke toch waren slechts twee
toondichters vertegenwoordigd, maar twee.
die, hoe groot het verschil van hun richting
en bcteekenLs ook Ls, beide wat te zeggen had
den: Saint-Saens en Wagner. De oombinaf.e
schijnt vreemd en is niet alleen ongelijk
soortig. doch ook ongelijkwaardig: tegenover
het geweldige genie van den Duitsdhor moet
het elegante speelsche vernuft van den
Franschman wel klein lijken. Maar de rust
poos scheidde beider werken en zoo konden
we genieten zonder dat de een den ander
in verdrukking braoht.
Saint-Saëns ..Suite algérienne", die ik Dins
dag voor het eerst pp een concert der H.O.V.
hoorde, is de vrucht van een Afrika-reLs, die
den componist geruimon tijd aan zijn vrien
denkring onttrokken had. Maar verre van
het land dat hem de inspiraties gegeven had
werd het grootste gedeelte der Suite geschre
ven n.l. te Bonlognc-sur-Mer. Zij geeft herin
neringen aan het zonneland, maar vermengd
met actueele indrukken en gevoelens. Het
geografische cn ethnografisohe speelt er geen
overwegende rol in: een paar karakteristieke
thema's in de „Raipsodie mauresque", een
melodie in <je Rêverie du soir a Blidah (2de
en 3de deel der Suite) vormen wel de meest
karakteristieke momenten. Het thema van
het Prélude kan wel van Afrikaanschen oor
sprong zijn. maar de groei van het stuk op een
enkele harmonie, doet aan verwantschap met
Leonore en Rheingold denken: het 4de deel
de Marche militaire Frangalse. kan hoogstens
het FTansche imperialisme symboliseeren. Een
frisch en geestig stuk is deze marsch echter
zeker, frisschcr dan het meerendeel der im
perialistische bedoelingen, en zoo is eigenlijk
de heele Suite, die bij de première in 1880
vrij koel ontvangen werd, maar desondanks
spoedig een heele reeks navolgingen veroor
zaakte.
Het colle-conccrt Ls van nóg vroeger da
tum: 1873. Het werd tot een der meest ge
speelde solo-werken voor violoncel cn is
werkelijk een gelukkige greep. Brillant, melo
disch, symphonisch gebouwd en gemakkelijk
in het oor vallend voldoet het aan de eischen
die het genre stelt. Onze solo-cellist Cor de
Wilde vertolkte de solopartij en had vooral
in de melodische gedeelten prachtige mo
menten; het subtiele tweede deel werd wel
het hoogtepunt. In het vollere stemmenweef-
sel der snellere deelen kon zijn mooi doch
r.iet krachtig instrument zich niet steeds vol
doende verstaanbaar maken, althans niet
achter in de zaal en het speet me dat ik voor
die gelegenheid niet een plaats vooraan ge
kozen had. De solLst werd warm toegejuicht.
Nog een solist was er dien avond: de alt-
hoboïst Leo van der Lek. die achter de
schermen, doch goed hoorbaar en prachtig
van toon. zuiverheid en voordracht de solo
in het voorspel 3de acte van „Tristan ur.d
Isolde" speelde. Dit voorspel is wel een der
somberste stukken uit de geheele muziekli
teratuur. De Siegfried-Idylle verdreef de
troosteloozc indrukken. Bij alle bewondering
voor de economie der orkestrale middelen,
die in deze Idylle aangewend zijn, moet ik
toch bekennen dat het stuk me te lang en
te weinig afwisselend is om te blijven boeien.
Wc hooren het Reinheids- en het Liefdesge-
luk-motief uit de Siegfried-partituur, maar
zóó vaak herhaald, dat we het al lang geloo-
ven vóór het stuk uit is. Stemming geeft het
echter, stemming van geluk en tevredenheid,
zooals het Voorspel voor „Tristan und Isolde"
het hevige en ongestilde verlangen schildert
en dit in zoo machtige en felle bewogenheid
doet, dat we er geen weric uit later tijd naast
zouden kunnen stellen. Hiermee weTd het
concert besloten.
Inderdaad dus een belangrijke avond, die
een groot succes van Schuurman en ons or
kest is geworden.
K. DE JONO,
