ATERDACAVO Uit de Filmwereld De geheimzinnige tragedie van Mayerlmg. H.D. VERTELLING - ZATERDAG 27 FEBRUARI 1932 BIJVOEGSEL VAN HAARLEM'S DAGBLAD VIJFDE BLAD In Gouda staat een gedenkteeken voor den pionier van de Hollandsche Indië-vaart, en nu nog leeren de kinderen in de boekjes op school: 1595 Houtman en De Keyser varen naar Indie. En zoo is De Houtmans levensgeschiedenis geteekend door het relaas van deze „Eerste schipvaert naar Indië". Het begin van deze levenshistorie is al even avontuurlijk als bij al de andere koene zee vaarders. Als koopman ging Cornells de Houtman met bijn broeder Frederik naar Lissabon om in het geheim naar de mogelijk heden van den Oost-Indisch en handel te on derzoeken. De expeditie liep niet erg fortuin lijk af. de mannen werden, gevangen geno men en het was slechts tegen een hoog los geld, dat zij in vrijheid werden gesteld. De reeders, die hen uitgezonden hadden, betaal den het. Zij keerden met belangrijke berich ten terug, waarna de reeders geld bijeen brachten voor een tocht naar Indië. Cornelis de Houtman werd tot oppercommies be noemd. Met drie ton gelds werden vier sche pen uitgerust en Cornelis de Houtman had daarover de opperste leiding, Pieter Dircksz. Keyser was de stuurman. Of De Houtman voor de leidersfunctie geschikt was, mag be twijfeld worden, wanneer man van de on- eenigheid en de verwarring leest, die op de schepen ontstond gedurende de reis. De vloot was uitgerust met 64 stukken van verschil lend kaliber en met 248 koppen bemand, waaronder nogal wat avonturiers waren. Het journaal van den vaandrig Frank van der Does geeft over de reis een interessant verhaal. Nadat de linie gepasseerd was werd de vloot vreeselijk geteisterd door scheurbuik, zij hield verschrikkelijk huis onder de be manning. Aan de Kaap werden zaken gedaan met de Hottentotten. Toen men op Madagas car kwam, waren 70 schepelingen reeds aan de scheurbuik gestorven. Op Madagascar vond men echter versch eten en er waren goede zaken te doen met de inboorlingen, die echter later zeer vijandig werden. Op andere eilanden werd men door de stammen, waar van er een een koning had, die bij wijze van sieraad twee horens op het hoofd droeg, zeer vriendelijk ontvangen. De zieken kwa men aanmerkelijk bij door het versche voed sel. Inmiddels waren op de vloot hevige twis ten uitgebroken over het bevel van een dei- schepen, dat aan Keyser zou moeten worden opgedragen, daar een der schippers gestorven was. Er werd zelfs een aanslag gepleegd op De Houtman, die niet erg gezien wfas bij het hoogere scheepsvolk. De dader, de commies Van Bönningen. werd in de boeien geslagen en heeft in dien toestand verder de geheele reis meegemaakt. Na een jaar en drie maan den kwam men op Sumatra aan. Eindelijk kwam men te Bantam, dat een handelsplaats van beteekenis bleek te zijn. Aan de Neder landers werd vrije handel vergund en in den aanvang werden goede zaken gedaan. De Portigeeze nstookten echter tegen de nieuwe handelaren en de bestuurder van Bantam belemmerde daarna onzen handel, er ontstond groote oneenigheid en De Hout man werd zelfs gevangen genomen. De Ban tammere gebruikten hem en de andere ge vangenen als gijzelaars, waardoor de Hollan ders den strijd tegen de Portugeeren en den handel moesten opgeven. Tot overmaat van remp stierf Keyser. Tenslotte werden de ge vangenen tegen een losgeld vrijgelaten. Kort daarna was het met alle vriendschap en allen handel ten ccnenmale uit. Men voer verder naar Jacatra en Soerabaja. uit Ban tam had men echter overal de kustbewoners tegen de Hollanders gewaarschuwd, de Hol landsche schepen werden overvallen en op de ..Amsterdam" een vreeselijk bloedbad aange richt.. Twaalf opvarenden werden vermoord. De Amsterdam werd later prijs gegeven, om dat het schip lek was; er waren in het ge heel nog slechts 94 schepelingen overgeble ven. Een der schippers stierf een plotsclingen dood en men beschuldigde De Houtman er van hem te hebben vergiftigd. Hij werd zelfs gevangen genomen, doch later vrijgelaten. Dat dit alles do goede verstandhouding niet bevorderde, behoeft geen betoog. Men zette nu koers naar Bali, waar de vorst de bezoekers zeer vriendelijk ontving en zich zeer belangstellend en leergierig toon de. Begin 1597 was men goed van voorraad voorzien en men keerde huiswaarts met 89 van dc 248 personen, waarmee uitgevaren was. De thuisreis was veel fortuinlijker dan de heenreis. Na een afwezigheid van twee jaar en vier maanden kwam men op Texel aan. De winst van de heele reis schijnt nog 87.0 10 gulden geweest te zijn. Doch de hoofd zaak was, dat men een rijke ervaring had opgedaan, vooral omtrent de macht, van d: Portugeezen in Indië. die kleiner bleek te zijn. dan men gedacht had. Een tweede tocht naar Indië. door De Hout man ondernomen, was die welke opgezet was door Balthasar de Moucheron cn diens Zeeuwsche Compagnie De Houtman was toen ..generaal", maar oo dezen toch schijnt hij evenmin met veel tact. te zijn opgetreden, hoewel hij een energiek leider was. Hij ge noot* bij zijn schepelingen weinig vertrou wen. 1 September 1599 is hij door de Atjehers die door de Portugeezen daartoe waren aan gezet., vermoord. VEILIGHEIDSGLAS OPTIMISME. EN De lezer heeft zeker reeds van het nieuwe veiligheidsglas gehoord, dat is glas, dat niet tot splinters kan geslagen worden. We hoorden onlangs de samenstelling daar van vergelijken 'bij een broodje met kaas: vensterglas is namelijk het broodje en de kaas óaartusschen is spiegelglas. Tusschen beide komen dunne, doorzichtige reepen, hoofdzakelijk uit pyraline vervaardigd. Men heeft dus onderop vensterglas, daarop een iSag pyralinemengselvervolgens spiegelglas, daarop een pyralinelaag en bovenop venster glas. Dit vensterbroodje, zullen we maar zeggen, wordt dan, urenlang, aan hydrau lische drukking van ongeveer 30 kilogram per vierkante centimeter onderworpen en zoo wordt het geheel tot een enkele massa sa mengeperst- Schiet men tegen een duimdikke glas schijf van die soort, cp zes passen ieen Pistool af. dan springt noch breekt het, maar vertoont daar, waar de schijf getroffen wend, een ronde deuk: de kogei is er op afgeketst. Bij glas- en windschutruiten van auto's, ook voor uitstallingen van juwelierewinkels heeft het veiligheidsglas reeds nuttige dien sten bewezen. In de glasindustrie is men niet alleen trotsch op deze nieuwigheid, men is er ook vol optimisme voor do toekomst over. Men voorspelt namelijk, dat de huizen over enkele jaren muren van glas zullen hebben, op een staalgeraamte opgetrokken. Men zal de keuze hebben van glas in al lerlei kleuren die daarbij onvergankelijk zul len zijn en alleen water en zeep noodig heb ben om glans en schoonheid te behouden. Waar nu nog gewoon glas gébruikt wordt, dus voor vensters en andere doorzichtige doelen. zal glas gebezigd worden, dat de ultra-violet stralen doorlaat. Ook in keuken en eetkamer zullen, naar men voorspelt, schotels en borden en potten en pannen van het nieuwe gl3s zijn. Geen conserven zullen nog in blikken bussen be waard worden: niemand zal nog toelaten, dat de spijzen met metaal in aanraking komen. Glas zal voor alles dienst doen. TYPEN PER TELEFOON. Iedereen, die een telefoon heeft, kan bin nenkort de tele-schrijfmachine plaatsen. Het instrument lijkt zeer veel op een gewone schrijfmachine en staat vlak bij de telefoon, weet Tit Bits te vertellen. Stel je voor, dat je een vriend opbelt en de man is niet thuis. Je wilt met alle geweld je boodschap achtergelaten. Dan schakel je de schrijfmachine In, typt je mededeeling en onmiddellijk typt de ma chine van den opgeroepene dezelfde letters en woorden ook. Komt je vriend thuis, dan wacht de getikte boodschap op hem. Ook ander nut heeft deze uitvinding. Het is dikwijls lastig moeilijke woorden of belang rijke cijfers niet verminkt over te telefonee- ren. Bij gebruikmaking van de tele-schrijf machine behoeven fouten niet meer voor te komen want aan de andere einde van den draad verschijnt de boodschap precies zoo als zij aan deze zijde getikt wordt. En er worden ook geweldige tijdsbesparingen door veroorzaakt, daar bijv. brieven in tijd van enkele minuten overgebracht worden, ook al wonen de schrijvers in ver van elkaar ge legen plaatsen. AFRIKAANSCHE DWERGEN. Afrika is het klassieke land van de dwer genvolkeren. Ze leven meest midden onder de Basoeto- stammen van Centraal-Afrika De dwergen staan vaak in een soort dienstbetrekking tot andere stammen. En zooals het in de middel eeuwen gewoonte was, er aan de hoven dwer gen op na te houden tot vermaak van de Grooten, zoo worden ook dwergen in Afrika door de negervorsten gebruikt Waar ze ge heel vrij zijn. zijn ze vrijwel zonder bescha ving. Ze leven van de jacht en ze zijn boos aardig en bedriegelijk. In den loop der tijden hebben vermengingen plaats gehad tusschen negers en dwergen. Over do eigen taal der dwergen is men het nog niet eens. want ze hebben veel van hun naburen overgenomen. Eigenaardig is het. dat zij hun afgoden door het bespelen van een primitieve fluit pogen te eeren. Hun pijlen bevatten een doocelljk vergift. In afzienbare tijden zullen de rassen van den Atlas, zooals ze door hun buren wor den genoemd, van de aarde verdwenen zijn WAT UITGEBRACHT WORDT. Begin Maart 1927 vond de première voor Holland plaats van het onvergetelijke mees terwerk ..Ben Hurv", waarin de hoofdrollen vervuld worden door Ramon Novarro en May McAvoy Thans, na vijf jaar. word: deze film van den regiseur Fred Niblo in Holland opnieuw uitgebracht, doch veel indrukwekkender door toepassing van de moderne geluidstechniek. Allen, die deze film reeds zagen, zullen thans van de gelegehneid gebruik maken Ramon Novarro's creatie nogmaals te aanschouwen en de weinigen, die nog niet in de gelegen heid waren deze film zien. zullen even eens den nieuwen vorm appreeieeren. Tegelijk me: de vernieuwde film ,JBen Hur kondigt Metro Goldwyn Mayer een serie van twaalf zeer bijzondere films aan. waaronder De eerste Duiisch-sprekende film van Buster Keaton, getiteld ..Casanova tegen wil en dank". De komiek met het stalen snuit Is in Holland reeds een algemeen bekende figuur geworden en het zal clc vaste bioscoorbezoe- kers genoegen doen. hem thans te kunnen hooren in een voor ons land gemakkelijker te begrijpen taa'.. Ook de bekende fiimkonaieken Stan Laurel en Oliver Hardy hebben zich toeglegd op het Duitsch. Men zal hen spoedig kunnen zien in een groote film getiteld: „Achter slot en Grendel een komische geschiedenis van twee amateur bierbrouwers, die hun eerste klantfn zochten onder de leden van het Amerikaanschc politiecorps, wat zelfs in Amerika niet de aangewezen weg is om e«n dergelijk bedrijf ongestraft voort te kunnen zetten. In de gevangenis beleven de heeren de meest onverwachte en lachwekkende avon turen. Door een samenloop van omstandig heden worden zij gedwongen met andere mis dadigers te ontvluchten en wij zien hen terug vermomd als negers, werkende in een katoen plantage. Hier blijkt, dat Olivier Hardy be schikt over een zeer goede stem en het lied .Lazy Moon", dat hij in deze film zingt, wordt zeer zeker een succes. Stan Laurel ont popt zich in deze scène als een eersteklas negerdanser. De reeds bekende song ..The Peanut Vender wordt door Lawrence Tibbett en Lupe Velez gezongen in hun nieuwe film „The Cuban Love Song". De titel van deze film is tevens den naam van een ander lied. dat door Lawrence Tibbett gezongen wordt Lupe Velez. de jonge Mexlcaansche actrice, danst, met een origineel Cubaansch orkest de rumba zooals dit slechts gedaan kan wor den door een danseres afkomstig uit Mid den-Amerika. Van den bekenden acteur John Gilbert worden twee sprekende films uitgebracht nl. ..Gentleman Jack's noodlot" en „Cherl Bibi". De laatste film is een bewerking van een be kende detective-roman van Gaston Leroux en de eerstgenoemde geeft een spannend beeld van de Amerikaansche misdadigers- wereld. Het veelgelezen boek van Peter B Kvne „Never the twain shall meet". dat het scherpe probleem van rassenverschil naar voren brengt en speelt op de romantische eilanden van de stille Zuidzee, werd verfilmd onder regie van W. S. van Dyke, die ..Trader Hom". ..Witte schaduwen.Het lied van de Zuidzee" maakte, en wordt in Holland uit gebracht- onder den titel .Tropenkolder". Dc hoofdrollen hierin worden vervuld door Conchita Montenegro en Leslie Howard. WAAR DIENT DE STAART VOOR? De staarten der dieren worden voor on derscheidene doeleinden gebruikt. Heel vaak vervullen ze de rol van een extra ledemaat, bijv. van een arm of poot-, in andere geval len dienen ze tot wapeii. beschutting, werk tuig om te dragen. Zelfs als muziekinstru ment worden ze gebruikt, zooals die van den ratelslang, zegt Tit-Bits. Veel apen klem men zich met hun staart vast en hebben dan de vrije beschikking over de overige le dematen. Op andere oogenblikken hangen ze aan hun handen cn plukken fruit met hun staart of slaan dit daarmede van de boomen. De Engelsche specht heeft hulp van zijn staart bij het klimmen: de staart wordt uit gespreid en tegen den stam gedrukt. De zee paardjes verankeren zich met hun staart om een stuk zeegras Op deze wijze worden ze aan het gras vastzittend, door de stroo- mingen meegevoerd. De kangeroe zou moeilijkheden ondervin den bij hot gaan zitten, als hij niet zulk een krachtigen staart bezat. Bovendien kan hij met hulp van zijn staart sprongen van 6-9 M. maken. Het veel kleinere dier. de kan- geroe-rat gebruikt zijn staart, om bijv. gras uit den grond te trekken. HU slaat, het om ren bosje gras hoen. trekt het los en brengt liet in oenen door naar zijn hol. Het eek hoorntje kan zich tegen de kon men met zijn dikken staart. Schrijver heeft diertjes des winters in hun nest zien liggen, geheel in hun staarten gewikkeld. Paarden en koeien verjagen de vliegen mot hun staarten. Het kameleon zit bewe gingloos op zijn tak. tot er een Insect bin nen zijn bereik komt. Dan schiet zijn tong met een zeer snelle beweging uit zijn mond en het insect is gevangen Het dier zet zich met behulp van zijn staart op den tak vast PAUL CAUCUIN. Op de tentoonstelling van Fransche kunst in de Royal Academie in Londen hangen de vreemde schilderijen van Paul Gauguin, waarvoor het publiek zich verdringt. Uit Tit Bits nemen we zijn levensloop door George Godwin over. Paul Gauguin was Parijzenaat. getrouwd en vader van vijf kinderen Af en toe deed de makelaar wel wat vreemd. Zoo spande hij op een goeden dag het beste tafellaken op een lijst en begon erop te schilderen. Later op dien dag merkte zijn vrouw, dat hij haar beste rok gebruikt had voor het schoon maken van zijn penseelen. Op een goeien dag rookte hij na tafel rus tig een sigaret, toen hij eensklaps zei: „Jij bent een bourgeoise. Ik ga weg Zijn vrouw begreep deze opmerking nl$t. „Denk aan onze kinderen", zei ze nog. Maar „die zijn ook bourgeois" oordeelde dc vreem de echtgenoot en vader. En hij ging. Men had hem beschouwd als een normaal mensch. doch in werkelijkheid was hij een genie, gedreven door een heiligen drang om alle verantwoordelijkheid van zich at te schuiven en zijn leven te wijden aan zijn eerüge hartstocht schilderen Gauquin ging naar het Quartler Latin om te werken onder den grooten Pissarro. Toen zijn medeleerlingen zijn doeken zagen, barst ten zij ln daverend gelach uit. Deze gek een schilder? Belachelijk' Tot op zekeren dag een Hollander hem op den schouder klopte en sprak: ..Je hebt genie". Op deze wijze kwamen Paul Gauguin en Vincent van Gogh. twee der grootste schil ders van de latere tijden met elkaar in aan raking en werden vrienden Gauguin ging reizen. ..Beschaving is de dood", zei hij. „Ik ga weg". Hij zeilde naar de Zuidzee-eilanden. Een jaar later kwam hij nog even terug, doch de roepstem der eilan den trok hem weer weg. In Tahiti vond hij wat hij zocht, een volk. nog niet door het moderne leven beroerd. Daar leefde hij als een inboorling, doch slechts voor zijn kunst. Zijn enkele brieven naar Fransche vrienden spraken van armoe de. en verlangen naar den dood. Hij kreeg lepra doch hij wilde blijven schilderen, en hij maakte het eene meester werk na het andere. 7.ij leverden geen flnan- cieele successen op. Zijn arme vrouw schudde het hoofd erover en borg ze op de vliering, niet bevroedende dat er een fortuin in lag Gauguin stierf eenzaam. En niemand wist later zijn graf zelfs te vinden. Maar de vreemde Gauguin, het genie heeft in zijn werken voor zichzelf een onvergetelijk monument opgericht. Johann Loschek, de laatste getuige overleden. (Van onzen Weenschen correspondent.) Eenige weken geleden kon men het droevige feit herdenken dat dc Oostenrijk-Hongaar- schen kroonprins Rudolf, dc eenige zoon van keizer Frans Jozef en keizerin Elisabeth, vóór twee en veertig jaren op dertigjarigen leeftijd in den nacht van den negen en twin tigsten op den dertigsten Januari 1839 te Mayerling om het leven is gekomen. Veel werd er sedert dien over dit mysterieuze sterfgeval gesproken cn geschreven, tal van lieden hebben beweerd de waarheid omtrent kroonprins Rudolfs dood te hebben geweten en toh is de sluier van geheimzinnigheid, welke deze tragedie omhult, nog nimmer geheel opgelicht. Nog steeds zijn er verschil lende meeningen. Sommigen willen weten, dat dc kroonprins zichzelf van het leven heeft beroofd en de jonge barones Mary Vetsera, die hij hartochtelijk beminde, met haar eigen wil en toestemming in den dood heeft moegenomen, anderen daarentegen hebben do vaste overtuiging, dat de Jonge troonopvolger het slachtoffer van een moord is geweest, welke door een van de aristo craten. waarmede hij in het slot te Mayer ling feest vierde, op hem werd gepleegd. Een drietal jaren geleden is er ernstig sprake van geweest, dat men dc metalen ,-arko- phaag. in welke zijn stoffelijke overschot in den keizerlijken grafkelder onder de Kapu- zinerkirchc Ie Weenen aan de ziidc zijns vaders rust. zou openen teneinde het ge balsemde lichaam aan een onderzoek te on derwerpen om de oorzaak van zijn dood vast te kunnen stellen. Thans heeft dc laatst overgebleven ge tuige van het drama van Mayerling het tijdelijke met het eeuwige verwisseld. Het wsa de trouwe lijf dienaar van den kroon prins. Johann Loschek. die op zes en tach tigjarigen leeftijd te Klein-Wolkersdorf in de buurt van Wiener-Neustadt den laats ten adem heeft uitgeblazen. Op jeugdigen leef tijd was hij evenals zijn vader als bosch- wachtcr en jager in dienst van de keizer lijke familie getreden. Op zekeren dag kwam keizerin Elisabeth hem op een harer dage- lijksche wandelingen in den Lainzer Tier- garter. een uitgestrekt natuurpark bij Wee nen. tegen. Zij droeg hem op een paar vcr- verschingen voor haar te gaan halen en de jonge man maakte zulk een uitstekenden indruk, dat zij het besluit nam hem in den persoonlijken dienst van kroonprins Rudolf te stellen, die toen zeventien jaren telde. Tot aan diens dood stond hij den troon opvolger nu trouw ter zijde. Hij vergezelde hem op tal van reizen naar vreemde landen en toog steeds mede. wanneer de kroon prins op jacht ging of manoeuvres moest bijwonen. De kroonprins stelde een onbe perkt vertrouwen In Loschek. hij wijdde h*m in bijna al zijn particuliere aangelegenheden en al do geheimen van zijn amoureuze avon turen in en heeft hem. ter belooning van zijn goede diensten een boerenbedrijf te Klein-Wolkersdorf geschonken, opdat hij zich daar later zou kunnen terugtrekken. Op deze boerderij heeft Loschek tot zijn dood toe gewoond. Loschek moest steeds een geheime deur van den Hofburg, het keizerlijke palels te Weenen. openen om de jonge barones Mary Vetsera binnen te laten, wanneer zij naar den kroonprins kwam en niemand iets van dit bezoek mocht weten. Loschek was het ook. di den kroonprins en de barones op hun laatste tocht door dc sneeuw naar Mayerling begeleidde. Op den morgen van den dertigsten Januari heeft hij tevergeefs op dc deur van het slaapvertrek van zijn meester geklopt. Er kwam geen antwoord. En met prins Phillip var. Koburg en graaf Josef Hoyos was hij de eerste, die na het met geweld openbreken van dc deur de kamer binnentrad, waar men de levenlooze licha men van den kroonprins cn van Mary Ver sera aantrof. Na de begrafenis van dc twee ongeluk- kigen het stoffelijk overschot van den kroonprins werd naar Weenen gebracht, ter wijl Mary Vetsera op een kerkhof van het niet ver van Mayerling verwijderde plaatsje Hciligenkreuz begraven werd verliet Loschek den hofdienst om zich naar Klcin- Wolkersdorf terug te trekken. Nooit is een woord omtrent de ware toedracht van de tragedie over zijn lippen. Zelfs aan zijn al lernaaste verwanten heeft hij niets willen vertellen. Herhaaldelijk werden hem groote sommen geld door uitgeversmaatschappijen voor het prijsgeven van zijn geheim aange boden. maar steeds is hij standvastig ge bleven. Vlak voor zijn dood echter heeft hij het geheim aan zijn zoon. die vice-bur- gemeester van Klein-Wolkersdorf is cn die thans dc boerderij beheert, medegedeeld cn hem enkele memoires gedicteerd Misschien, dat deze mededeelingen metter tijd toch nog wel algemeen bekend worden gemaakt! W. M. BEKAAR. Per Draadlooze. Begrijp je *t? vroeg de stem Ilenks magere handen omsloten vaster den hoorn van het telefoontoestel, zijn mond trok scherper een lijn omlaag, zijn licrsens pro beerden te omvatten en te realiseercn: Begrijp je 't? had de stem gevraagd en in tusschen poogde hij klanken uit te stoo- ten Zijn keel was rauw. maar het moest: vroolijke. luchtige klanken moesten over den wereldbol gieren, om zijn meisje heel ver weg. daar ginds in Holland, draadloos gerust te stellen. Ze luisterde er naar. ze wachtte cr op. H>J boog voorover en zei: Hallo. Miep! Ja. hier ben ik nog Ja. het is typisch cn ongelooflijk duidelijk. Maar nee. zooeven begreep ik Ie toch niet zoo heel goed ha. ha zegt het nog 'ns? Hij viel tefug met een gesmoorden kreun, maar het was gelukt, volkomen gelukt Nu zou zij weer spreken en hij kon rustig luiste ren De geforceerde glimlach gleed van zijn vaal gezicht en nu mocht hij zelfs zijn bran dende oogen weer sluiten. Ik hoopte, dat het jc duidelijk gewor den zou zijn. ook zonder woorden. Henk. zei de stem. maar ik vergat, voegde ze er on middellijk aan toe. dat jij al zoo lang weg bent en dat jij niet weet. hoe ik hoe ik veranderde Du-aas toch. dat een mensch nooit volvormd schijnt, steeds verandert verandert. Voor mij. viel hij In, ben jc nog altijd.. Stil' schreeuwde de stem. Stil toch, luister. Wat ik je zeggen wou. wat Ik je zeggen moet, nu ik jc voor het eerst na een Jaar weer spreek, draadloos spreek, hoe on- geloofelijk dat vroeger geweest, zou zijn. nu moet ik je iets zeggen over onze verloving., onze verloving, begrijp je? Zijn schorre keel stootte weer een klank uit. Zijn bange oogen gingen wijder open, zijn hand beefde. Die eëne kreet was hem ontsnapt, maar nu hield hij opnieuw zijn adem in en wachtte. Henk. ik bezweer je. dat ik ran je heb gehouden, eerlijk van je heb gehouden cn dat ik niet met je heb gespeeld. Ik hield van je, omdat je zoo oersterk bent cn ik had zulk een bewondering voor jouw kracht Iedere vrouw heeft, geloof ik. een zelfde peet voor den sterken man: het is altijd zdj ge weest en het. is in onzen modernen tijd niet anders. Het is een oerinstlnct. Stil nou. nog even maar. Ja. goed, ik zal straks naar Je luisteren.Ja. óók naar de reden, waarom jij me opbelden, maar luister nu, luister nu, Henk. Hij sloeg zijn tot vuist gebalde hand tegen zijn mond .om het nieuw uit te schreeuwen, dat hij. na een lange worsteling met zich zelf tot klaarheid was gekomen en haar had wil len zeggen, dat. Jij. zei de stem, bent zoo geweldig, zoo onaantastbaar. Henk, en daarom hield ik van Je, toen En de andere Hij kon het niet inhouden, hij had dat naar haar toegesmeten, maar nu beet hij zich weer op de lippen, om niet uit tc gillen, dat hij Neen. zei de stem. de andere is niet als jij. Als hij zoo was geweest, dan zou ik niet den valschen moed hebben bezeten, cr jou over te spreken, want dan zou ik mc diep voor jou hebben geschaamd. Maar nu niet en daarom wil ik het je uitleggen. Ik hou van hem. meer dan ik dacht, dat dc eene mensch van den ander kan houden, en misschien al leen. omdat hij de kracht mist, die jij bezit. Onze bewondering voor kracht wordt mis schien alleen overtroffen door ons moeder instinct en dat is het. wat mij heeft toege dreven naar zijn armen, die me noodig heb ben. Nóódig heb jij me niet hij wel. Jij kunt het alleen hij niet. Maar ik wou niet, ik bezweer je. ik wou niet. ik dacht aan Jou en jouw vertrouwen en ik wou niet maar ik kon niet anders. Het Ls alsof wij. vrouwen, worden voortgedreven den weg op, welken niet ons hoofd, maar ons hart kiest en dan schijnt het mc toe. dat wc niet anders kun nen Het ls, alsof we worden getrokken door een kracht, en als wij liefhebben, dan gaan we dien weg, omdat wc moetenmoeten.. Henk. Meer heb Je zeker niet te zeggen? Hij wist het nu. hij werd er gék van. maar hij wist het nu en wat viel er nog meer te bepraten? Zijn verloving was uit uit Nog maar een paar woorden Ik wou. dat je dit alles wist. voor Je naar Holland kwam. Anderen zullen je hun meening zeg gen. soit, ik wacht dat af. Anderen zullen zeggen dat ik niet wist wat ik deed en ook jij zultJatochtóchEn dat is mijn eenige verklaring, dat hij me zoo noodig had. Ik weet. dat jij medelijden senl- tlmentalltelt noemt, maar hem moest ik. met, mijn liefde wel medelijden geven. Daar heb je het weer: ik moest, ik kon niet anders. En hij, de invalide, moest dat aannemen, hij kon niet andere. En dat is de basis geweest van al wat daarna kwam. van al wat door onze voortbewogen handen werd afgebroken en weer werd opgebouwd, dat is het geweest, waarom ik hem zoo licfkreeg en van jou af scheid nemen moet Ik weet niet. of je mc hebt begrepen, ik weet niet. of jc nu haat. vergeeft., ol medelijden voelt. Maar ik weet heel zeker, dat ik je dit moest zeggen, om dat. ik niet anders kon Reeds waren vijf minuten weggegleden van den tijd, die nu zijn troostelooz.c toekomst was. Hij zat nog met den hoorn in de hand, als te wachten of opnieuw de stem zou gaan spreken, de draadlooze stem van Holland. Maar het was een heel ander geluid, scher per cn directer, dat nu achter hom klonk cn hem deed opschrikken. Met twee krukken in haar handen stond daar een verpleegster en ze vroeg: Hebt u het uw meisje nu eindelijk ge zegd. mijnheer? Hij keerde zich langzaam om en keek dc verpleegster recht in het gelaat.. Zelfs zij, dc geroutineerde, schrok van dien blik. —Neen zuster, zei hij, ik heb het haar niet gezegd en ik za! het haar nooit zeggen. En als u me nu even de kruk wilt aangeven, zus ter. zal ik het nóg eens probeeren. om met het ëene been, dat me na dat motorongeluk overbleef, een paar passen te doen. Ik moet toch lccren, zuster TON RUYGROK

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1932 | | pagina 15