H.D. PUZZLES H.D. PUZZLE No. 19 Radiomuziek der week. EEN VOORBESPREKING STOOP'S BAD, OVERVEEN DAMES VAN HAARLEM EN OMSTREKEN! ZWEMMEN STERKT ZENUWEN EN SPIEREN! HIJ. BIOSCOOP. [HEEREN BAAI OPLOSSING PUZZLE No. 18 De prijzen werden als volgt toegekend: Prijs van 7.50; Mej. D. Boeré, Oosterlaan 17, Heemstede. Prijzen van ƒ2.50; H. Goosens, Kruisstraat 13, Haarlem Ben Relnalda, Ged. Oude Gracht 81, Haarlem. D. Jongens, Dirk Hartogstraat 52, IJmuiden. C. Martens, Schotersingel 91, Haarlem. J. P. Lewis, Berkenstraat 40, Haarlem. LETTERGREEPRAADSEL. Vorm uit de hieronder volgende letter grepen drie en twintig woorden, wier eerste letters van boven naar beneden en wier vierde letters van beneden naar boven ge lezen een zin vormen. ap - bo - bol - een - een - de - dig - dra - e - e - e - een - ex - ge - gen - ho - in - ker - la - "la - lee - li - lig - los - ma - me - ming - mit - na - ne - ne - nen - nig - no - pel - plas - re - re - ren - rie - ri - ris - schrij - schok - se - snel - sok - stem - suur - ta - taal - tee - ten - tens - tie - tiek - tijd - triek - va - ve - ver - ven - ver - vou - ijl - zin - zon - zwijn. De beteekenis der 23 woorden is: 1. kleedingstuk, 2. controle, 3. waterpas, 4. uitgeven. 5. stortbui, 6. eenzaam, 7. be trekking, 8. boodschapper, 9. vaartuig, 10. lichtzinnig, 11. een vastgesteld uur, 12. vet- achtige stof, 13. zonder opsmuk. 14. mistig, 15. stenographeeren, 16 bijval, 17. tooneel - kunst, 18. buitenissig 19. gebak, 20. tijdelijk afstaan, 21. dier, 22. beroep, 23. verzameling dieren. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 1 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. Voor goede oplossingen loven wij uit: een Eersten prijs van 1 7.50 Vijf premies van 2.50 elk. Zijn er meer goede oplossingen dan het aantal prijzen, dan zullen deze bij loting worden toegekend. De namen van de prijswinners zullen wij in ons nummer van den volgenden Zaterdag 5 Maart publiceeren. Er bestaat geen beroep op de genomen be slissingen. Correspondentie er over kan niet worden gevoerd. Alle oplossingen moeten bezorgd of per post gezonden worden aan onze bureaux, Groote Houtstraat 93. Van onvoldoende gefrankeerde brieven wordt geen nota genomen. Oplossingen, verzonden in gesloten couvert, waarop vermeld „Puzzle-rubriek" moeten uiterlijk Maandagavond a.s. in ons bezit zijn. Bij de oplossing moet onderstaand formu lier worden Ingezonden, uitgeknipt en duide lijk leesbaar ingevuld Bij ieder formulier mag slechts één oplossing worden Ingezonden. Voegt men er meer bij, dan moeten wij ze alle van het mededingen naar de uitge loofde prijzen uitsluiten. Hier het formulier: H. D PUZZLE No. 19 Adres: Naam Inzender: door KAREL DE JONG. De programma's der komende week beloven een rijke verscheidenheid op elk gebied, voor al op dat der opera. „Der Waffenschmied" van Lortzing (Zo. Boekarest), „Piqué Dame" van Tschaikowski (Ma. Warschau), „Louise" van Charpentier (Ma, Parijs), „Martha" van Flotow (Di. München), „La Traviata" van Verdi (Di. Hilversum): men ziet, er is al aar dig keus voor die drie dagen! Op het gebied der Symphonie Ma. de 3de en 9de en Do. de 7de van Bruckner, resp. te München, Leipzig en Praag, de 2de van Schumann Do. te Heils berg, de 1ste vap Brahms Do. te Mühlacker, de 5de van Schubert Zo. te Hilversum en Ma. te Leipzig; voorts Vr. een orkestsuite van Frits Schuurman te Huizen en Do. een sym phonie concertante van Haydn en de 3 sym- phonische schetsen „La Mer" van Debussy in het Concertgebouw te Amsterdam en Reger's Hillervariaties te Langenberg om maar een greep uit het vele te doen. Pianomuziek: mis schien krijgen we deze week eindelijk eens een werk van Chopin te hooren Het Huizer recital van Maandagavond brengt van Chopin de Barcarolle op. 60 meer schitterend als klavierstuk dan suggestief als gondellied: voor dit laatste is het wel een beetje rumoerig; alleen het middendeel geeft mij immer de impressie van een bootoptocht, a giorno verlicht, uit de duisternis van den avond opdoemend. Merkwaardig is in deze Barcarolle echter de harmonische structuur, die kort vóór het slot zelfs sterk „moderne" allures vertoont, modern althans voor den tijd van Chopin: chromatische wisselingen op een orgelpunt, die tot allerlei dissoneerende samentreffingen leiden. Het zeer bonte pro gramma van dit recital begint met de 7de Sonate van Beethoven, welker eerste hoofd deel nagenoeg geheel op het dalende motief d-cis-b-a is gebouwd; men beluistere aan dachtig de verscheidenheid die Beethoven daaruit heeft weten te ontwikkelen. Het Largo dezer sonate is een der diepste en zwaarmoedigste stukken uit Beethoven's eer ste periode en als zoodanig verwant' met het Adagio uit het Strijkkwartet op. 18 No. l; beide stukken staan in dezelfde toonsoort, d. mineur. Ook bij de pianosonates vindt men nog een verwant stuk, n.l. het Adagio uit de Hammerclaviersonate op. 106, maar dat is uit een heel anderen tijd; tusschen 1797 ei) 1818 liggen een en twintig jaar, die Beetho: vens stijl aanzienlijk gewijzigd hadden. De belde werken van Debussy die No. 3 van het programma vormen zijn uit het in 1913 ver schenen tweede boek der „Préludes"; in „General Lavine" heerscht het rythme van een cake-walk, in „La Puerta del Vino" dat eener habanera; het eene wordt een „fan tasie ironique", het andere een „croquis in- tensément suggestif d'emotion naturiste" ge noemd. De „Andaluza" van De Falla is wild en vol Spaansche verve. Wij wenden ons nu even tot de sympho- nieën. Die in Bes van Schubert is een jeugd werk dat slechts weinig van Schubert's eigen aardigheid vertoont en zich nagenoeg ge heel bij Haydn en Mozart aansluit. Heel wat belangrijker zijn de symphonieën van Bruckr.er. Aan de reusachtige symphonische werken van den bescheidenen Linzer dom- organist wordt in de latere jaren de aan dacht geschonken die zij verdienen. Pas in de tachtiger jaren begon men Anton Bruckner, die als grootmeester van het orgelspel reeds in 1859 bij een concours te Nancy alle mede dingers verslagen had. die in de Notre Dame te Parijs duizenden onder de klankgolven zij ner inspiratie had doen huiveren en te Lon den de roem van de Duitsche orgelkunst had hooggehouden, ook als componist te waardee- ren. Bruckner, in 1824 geboren was reeds meer dan 30 jaar oud, toen hij in de school bank plaats nam om de muziekwetenschap grondig te leeren. Het resultaat was: 9 sym phonieën, een strijkkwintet, 3 missen, de 150ste psalm en een Te Deum. Als musicus is hij eigenlijk aan het orgel opgegroeid. Reeds op jeugdigen leeftijd was hij school meester en organist in een klein Oosten- rijksch plaatsje Zijn vader was gestorven toen Anton 12 Jaar was. Als schoolmeester had hij een maandsalaris van (schrik niet. geëerde onderwijzers!twee gulden! Dus was 't geen wonder dat de meester wat bijverdien ste zocht en vond in het spelen van dans muziek voor boerenbruiloften en partijen. Wellicht is het boersche karakter van vele zijner Scherzi als een herinnering aan dien tijd en die bezigheid te beschouwen. In de overige deelen zijner symphonieën (waarvan hij de eerste pas op 40-jarigen leeftijd schreef) is Bruckner een heel ander man. Daar is hij in de eerste plaats de naïeve, diep geloovige, die in zijn kunst zijn liefde tot en eerbied voor zijn God openbaarde. Zijn naivl- teit blijkt ook uit de ongebreideldheid zijner muzikale vormen, die vaak vormloosheid schijnt en zelfs niet bij benadering de con centratie van een Beethoven of een Brahms vertoont; zijn geloovigheid uit het veelvul dige inlasschen van koraal-melodieën. Zoo krijgt men bij een eerste hooren van zijn ge weldige werken licht den indruk van een te kort aan logische muzikale ontwikkeling en samenhang. Maar daar tegenover is zijn taal zoo spontaan en natuurlijk, zijn colorle zoo rijk en afwisselend, zijn vlucht zoo reus achtig en hoog, dat men onweerstaanbaar geboeid, ontroerd en meegesleept wordt. Op het technisch-muzikale Ls de kunst van Wagner van grooten invloed geweest. Van Bruckner's symphonieën is de 7de het eerste meer algemeen bekend geworden. In 1896 is Bruckner, die toen professor voor orgel, con trapunt en compositie aan het Weener Con servatorium, lector aan de UniverLsteit en Doctor honoris causa was gestorven. De aandacht wil -ik nog vestigen op het liederen-recital dat as. week in den cyclus van Fransche muziek (Do. Hilversum) voor komt. De jonge zangeres Hans Gruys heeft bewezen voor de vertolking van deze en der gelijke kunst een zeer bijzonder talent te be zitten. een talent zooals men bij Nederland- sche zangeressen zelden aantreft. De kracht harer dictie en de veelzijdigheid van haar uitbeeldingsvermogen overtreffen haar zui ver vocale eigenschappen; meestal vindt men hier het omgekeerde. Meerdere der aange kondigde zangen hoorde ik op een liederen- avond van haar en ik kan niet anders dan het luisteren naar haar voordrachten warm aanbevelen. „EEN HUIS VOL MENSCHEN". „OPGAANDE ZON". Oplagen van 20.000 en 14.000 exemplaren! Van den Parijschen roman van C. en AL SchartenAntink .Een Huis vol Menschen" is bij de N.V. Maatschappij voor Goede- en Goedkoope Lectuur „Wereld Biblio theek" de 16e druk (20e duizend) ter perse Bij dezelfde uitgeefster zal binnenkort de vierde druk (11—14e duizend) het licht zien van Herman Heljcrmans spel-van-den- middenstand „De Opgaande Zon". INGEZONDEN MEDEDEELINGEN i 60 Ct». per regel. VOLGENS DE LAATSTE VOLKSTELLING HEEFT U DE MEERDERHEID. WAAROM DAN BIJ HET ZWEMMEN ZOOZEER DE MINDEREN? LAAT ER NIET LANGER SPRAKE ZIJN VAN HET „ZWAKKE GESLACHT! VOLGT HET VOORBEELD VAN DE DAMES PHILIPSEN (ZUS BRAUN), WILLY DEN OUDEN, KOBA HUYBERS, MARIE VIERDAG. MEJ. KASTEYN EN VELE ANDEREN! EN ER ZIJN GEEN LEEFTIJDSGRENZEN MEER! WIJ HEBBEN ZWEMMERS EN ZWEMSTERS ONDER ZES EN BOVEN ZESTIG, WAAR WIJ TROTSCH OP ZIJN! WIJ ZULLEN U GAARNE MEER ZIEN OP DE VOLGENDE UREN: MAAN DAGS VAN 10 TOT 14.45 EN 16-15 TOT 18; DINSDAGS VAN 10 TOT 14-15; WOENSDAGS VAN 8 TOT 15.45; DONDERDAGS VAN 10 TOT 18; VRIJDAGS VAN 8 TOT 14-15 EN 19 TOT 21; ZATERDAGS VAN 10 TOT 14 45; EN ZONDAGS VAN 9.45 TOT 12.30. Vraagt de verlaagde tarieven en complete dienstregeling! OOK UW DOKTER ZAL HET U ZEGGEN: HET TOONEEL De Jubileumvoorstelling van Verkade. In het groote succes dat Eduarc Verkade gehad heeft met DeDuivelen vooral met De Dienstknecht in het Huis, vind ik de verklaring van zijn keuze van „Hij" voor zijn jub:leumvoorstelling. Want er is een zekere analogie in deze drie stuk ken, hoe verschillend zij ook mogen zijn. In De Duivel zoowel als in De Dienstknecht in het Huis was de hoofdrol niet anders dan een symbolische figuur. Dat is zij ook in „Hij". Maar in de stukken van Molnar en Mc Kennedy gelooft het publiek er in, althans ondergaat, het de suggestie er van in het spel van Savoir niet. Dat lijkt mij de groote ver gissing zoowel van 3en auteur als van den ac teur. „Hij" verschijnt voor ons dadelijk als een krankzinnige en wij kunnen dus ook niet anders dan een zielzieke in hem zien. Wan neer hij denkt God te zijn, dan weten wij van het begin af, dat dit een mystificatie van hem zelf is en tegelijk heeft hij onze belang stelling feitelijk al verloren. Want een krank zinnige is voor ons als dramatisch persoon alleen maar belangrijk, wanneer een genie als Shakespeare hem zooals in King Lear iets van zijn geest medegeeft en hij komt te staan op de grens van het verhevene. Maar Savoir is geen Shakespeare en Hans Ehling, de krankzinnige. „Hij" is voor ons niet meer dan een warhoofd, die precies alle eigen schappen mist voor hoofdpersoon van een tooneelspel. Misschien zou deze ,-Hij" ons geboeid hebben in een eenacter. maar met 4 bedrijven had Savoir hem van te voren reeds ten doode gedoemd. Wij draaiden telkens in een kringetje rond en al komen er in dit stuk wel eenige aardige vondsten voor cn al maakt de schrijver enkele geestige opmer kingen, de totaal-indruk was er toch een van verwarring en wat erger is, verveling. Reeds dadelijk de proloog, waarin een di recteur-geneesheer van een gesticht voor geesteszieken nota bene aan een journaliste de ziektegevallen van zijn patiënten uitvoe rig met naam en toenaam vertelt voor copy van haar blad was heel weinig overtuigend en deed ons onmiddellijk zien, dat wij met een „bedenksel" te doen hadden. Een bedenk sel. dat was dat stuk ook in de volgende be drijven al te zeer en daardoor vooral was het veroordeeld. Het is wel heel jammer, dat Verkade „Hij1' voor zijn jubileum voorstellingen heeft uitge kozen. Hoeveel liever hadden wij hem giste renavond in zijn groote rol, waarin hij als acteur in deze 25 jaar steeds meer is gegroeid, in Hamlet gezien. Dan zou zeker een stamp volle zaal hem de hulde, die hij als tooneel- ieider zoo volkomen verdient, hebben ge bracht. Aan het spel heeft zeker het minder groote succes van „Hij" niet gelegen De rol van Hans Ehling ligt Verkade prachtig en hij speelde hem met gebaren en accenten, welke soms sterk aan den „dienstknecht" herin nerden. De huldiging had plaats na afloop van het stuk. Toen het doek weer opging en Verkade temidden van zijn medespelers op het tooneel stond, bracht het publiek hem een enthou siaste en lange ovatie. De eerste, die hem toesprak, was de heer J. M. C. Hoog. De heer Hoog getuigde van zijn dankbare erkentelijk heid voor het zeer vele, dat Verkade in deze 25 jaar voor het tooneel als leider en speler nad gedaan Gij hebt ons Hamlet laten zien zeide hij „Zóó, dat er niets raadselach tigs voor ons meer in deze figuur is". Bij Ver kade kwamen hem de woorden van den dich ter William Blake in den geest: „When thou seest an Eagle, thou seest a portion of Ge nius. Lift up thy head! Namens de Haarlem mers bood de heer Hoog Verkade een lauwer krans en een bedrag voor het instandhouden van" zijn gezelschap aan. Dr. Tjebbo Franken kwam als vertegen woordiger van Het Tooneelverbond. „Niet om het werk zelf, maar vooral om den vorm, waarin gij dit bracht, heb ik u altijd bewon derd!" zei Dr. Franken. Terecht had de heer Wibaut in Amsterdam gezegd, dat Verkade altijd 'n beetje revolutlonnair was geweest. Omwentelen dat is in een anderen vorm ver- toonen, dit was het. wat Verkade steeds had gedaan en waardoor hij de twijfelaars tot be wonderaars van zijn talent had gemaakt. Met een fraaie palmtak bracht hij zijn hulde namens de Haarlemsche afdeeling van het Tooneelverbond Carel van Hees. die o.a. bloemen aanbood namens den Haarlemschen Kunstkring haal de herinneringen op aan den tijd, toen Ver kade nog niet aan het tooneel was en toch reeds van zijn liefde voor het tooneel deed blijken. Het was in de jaren toen er in de meeste kleine schouwburgen nog maar twee decors waren: de kamer en de tuin. En wat voor kamers en wat voor tuinen! Was er zelfs niet in een kleinen provincieschouwburg een tuindecor met een kraai in den boom en had mevrouw Mann niet op een avond tot groote hilariteit van het publiek eens: „Hoesh! Hoesh! Hoesh!" tegen die geschilderde vo gel geroepen. Uit dien tijd herinnerde Van Hees zich. dat hij met de oude Rotterdam mers eens in Hengelo kwam, waar zij tot hun groote verrassing hoogst artistieke decors vonden, die door den jongen Verkade waren gemaakt. Dat was zijn eerste tooneelhervor- ming! Hoe vele en grootere zijn daarop gevolgd. „Ik wensch u nog lang zoo ein digde Carel van Hees zijn aardige speech de energie, die noodig is om in het moeilijke tooneelleven de stormen te doorstaan!" En daarna was het woord aan Verkade zelf Hij bracht dank aan den burgemeester, die als eere-voorzitter van het huldigingscomité tegenwoordig was. aan de drie heeren. die hem hadden toegesproken, aan het publick, dat hem zoo hartelijk had gehuldigd en aan de Haarlemsche critici, die over hem ge schreven hadden. ..Ik heb gehoord'" zeide Ver- kade. dat het stuk. dat ik voor mijn jubileum heb gekozen, aanstoot heeft gegeven. Ik had dit allerminst vermoed, toer. ik het koos en ik heb in mijn vertooning alles vermeden wat hiertoe eenigszins aanleiding zou kunnen gever.!" En wie de voorstelling heeft bijg - woond, zal dit ongetwijfeld met hem eens zijn. Na Verkade's slotwoorden, waren het de menschen aan deze zijde van het voetlicht, die hem hulde brachten. Telkens en telkens weer moest het doek omhoog en het duurde heel lang. voordat het zich voor het laatst sloot. J. B. SCHUIL. heeft Mila haar man verteld, dat haar doch ter in Canada is. Van de gelegenheid dat haar man voor zijn zedelijkheldsvereenlging naar Berlijn is, maakt Mila gebruik om ook naar Berlijn te gaan om haar dochter in het thea ter te gaan opzoeken. Tot groote verwonde ring maar tot ook wel pret van moeder en dochter komt de portier van het theater met een kaartje van Struwe met verzoek of Yvette hem wil ontvangen. Yvette besluit den schijnheiligen zedelijkheidsapostel eens een lesje te geven en Mila verzet er zich niet tegen. Natuurlijk wordt de oude baas hals over kop verliefd op Yvette. ze moedigt hem eenigszins aan, maar weet hem steeds op een afstand te houden, al stemt ze er in toe met hem te gaan soupeeren Ook Böchlein is op het glibberige pad ver zeild geraakt, al was hij vol goede bedoelin gen. Op zoek naar het internationaal congres kom' hij in een zeer vroolijk cabaret te recht. en al heel gauw is hij de vroolijkste onder de vrooltjken. Om kort te «aan. dc twee bestuursleden vermaken zich uitermate het congres hebben ze niet gezien en a's ze weer thuis komen, weten ze nog minder, wat er gebeurd is op het Congres dan de voor zitter, die door de radio gehoord heeft, dat studenten de vergadering in de war hebben gestuurd door stinkbommen te gooien. Het ls dan ook een benauwd half uurtje voor de twee losbollen als ze verslag moeten uit brengen aan den voorzitter en hij hun vraagt precies te vertellen, wat er gebeurde met die bommen en zoo. Nog benauwder krijgt Peter het als Yvette hem thuis komt opzoeken Hij is woedend, helsch. wanhopig, hoe kan Yvette het doen! Van nu af zijn de verwarringen voor Peter niet meer van de lucht, op het laatst loopt hU met een Us- zak op z'n hoofd rond. hij meent gek te zijn zijn en gaat zelfs op de grap vnn het dienst meisje In, die hem met zijn ijszak op. op den keizer van China vond lijken; hU ls nu de keizer van China. Het slot is. dat een gelukkig groepje men schen het stijve, schijnheilige Pleiszenbach den rug toe keert en vroolijk en welgemoed naar Berlijn trekt. Trummers. de Hollandsche humorist, draagt eenige zelfgeschreven liedjes voor. waarbij hij zich aan den vleugel begeleid. Over het succes mag hij tevreden zijn. Een fijn sportfilmpje is Winter in de Beiersehe Alpen. Berchtensgaden Ls het sneeuwplaatsje waar de gezonde sport, het skiën, in de perfectie wordt uitgeoefend. Ufatoon Journaal. Universal News en Po lygoon's Holl. Nieuws geven mooie wetens waardigheden. CINEMA PALACE Ralph Arthur Roberts en Felix Bressart in De ware Jacob. Wat is het toch een genot om weer een.s zoo jong zoo uitbundig te lachen. Je vraagt Je met verbazing af hoe de scenarioschrij ver de dwaasheid bij elkaar haalt, hoe de acteurs het zoo weten te spelen, dat het „net echt" is en hoe wij. het publiek, er ons kos- teüjx mee amuseeren en situaties toejui chen, die wij in het werkelijke leven onmo gelijk zouden kunnen aanvaarden. Het groot ste deel van het succes komt ditmaal toe aan Ralph Arthur Roberty die als Peter Struwe, gemeenteraadslid van Pleiszenbach en be stuurslid van de Vereenlging tot Bevordering van de Moraliteit .met Felix Bressart. als penningmeester Böchlein, van de Vereenlging naar Berlijn afgevaardigd wordt naar het Congres, om Pleiszenbach te vertegenwoor digen. Peter Struwe ls getrouwd met Mila, die een dochter uit haar eerste huwelijk heeft, de bekende revue-ster Yvette, maar om de teerc gevoelens van Struwe te sparen REMBRANDT-THEATER. „Het Congres danst" geprolongeerd. Hetgeen wel te verwachten was na den roep die aan deze amusante film vooraf is gegaan en het succes van deze week. Na de uitvoerige bespreking van de vorige week kunnen we volstaan met een warm woord van aanbeveling voor deze alleraar digste operette, waarin we Lilian Harvey en Willy Fritsch zien spelen voor wat ze waard zijn Christel's voorspelling ..Das kommt nicht wieder" Ls dus wat de vertooning in Rem brandt betreft niet uitgekomen. Polvgoon Holl. nieuws geeft ons o.a. een kijkje bij den wegenaanleg op Wlerirvgen en de Carnavalsfeesten en -optocht te Bergen op Zoom. Paramount News o.a. de intocht van Ghandi im Bombay en de sensatie na het bekend worden van zijn arrestatie. Op het tooneel „The Bramsons", die een wonder baarlijke handigheid aan den dag leggen in allerlei toeren met hoepels. Zeifs in het don ker, met verlichte hoepels verrichten zij de verrassendste prestaties. LUXOR THEATER. Geef mij maar dc ouwe tijd. Deze week geeft Luxor ons een film te zien, die zeer geestig en amusant ls. Naast mooie scènes veel verrassende wendingen. De film speelt ln 't Jaar 1980. Alles is ver anderd. behalve de liefde, want die kan ook dan vaker ongelukkig dan voorspoedig zijn en het huwelijksgerechtshof heeft nu een woordje mee te spreken ln de keuze van de candidaten. Hij. die de meeste onderschei dingen heeft, maakt de beste kans. Ieder persoon heeft geen naam meer, maar een nummer en zoo zien we J. 21 en R.T. 42 respectievelijk verliefd op L.N. 18 en D. 6. Maar naast het romantische gedeelte van de film, dat natuurlijk goed afloopt zien we de wonderen van het Jaar 1980. Auto's zijn er haast niet meer. iedereen heeft een vliegmachine, wat oen wonder van techniek blijkt te zijn. daar men er nu letter lijk alles mee kan doen. Menschen, die 50 jaar geleden door den bliksem getroffen werden, ziet men zpo weer levend worden en het is dan ook niet' te ver wonderen. dat zulk een herleefde met volle belangstelling vraagt naar alle nieuwig heden. 't Eerste wat hij te hooren krijgt ls. dat hij een nummer moet hebben. El Brendel (die de rol van den herleefde vertolkt) kiest onmiddellijk 0,0. Alles wat h!j te zien krijgt, kan maar matig zijn goedkeur'.g wegdragen. Het reduceeren van een gezelllgcn maal tijd tot enkele pastilles, een borrel in den meest gecondenseerden vorm, alsmede de laatste mode op het gebied van kleeding steeds weer ontlokken die nieuwigheden hem de uitdrukking; „Geef mij maar dc ouwe tijd!" Natuurlijk is in dezen tijd ook een raket- luchtschip uitgevonden, dat heen en terug naar de planeet Mars kan gaan. Zoo zien we dan ook den „herleefde" met zijn kamera den de reis aanvaarden en hen na een voor spoedige reis op de planeet aankomen, waar ze weer de dolste avonturen meemaken even oen sgaat de terugreis naar wensch, wat dan het gelukkige slot geeft. Ook bij deze film blijkt weer, hoe goed de keuze van Luxor van de nieuwe Klankfllm- Geluids-Installatie is geweest, daar ieder woord duidelijk te verstaan ls en de muziek goed overkomt. "t Voorprogramma gaf ons aardige kijkjes uit Saigon te zien. Op 't tooneel een zeer bijzondere boks match als variété. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN- a 60 Cts. per regel. ECHTE FRIESCHE -50 ci.per om vrrscJui/t U wolken van pe/urt f

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1932 | | pagina 17