HET GEHEIM VAN HET
KONINGSGRAF
EEN BELANGRIJKE VERBETERING IN DEN VAAR
WEG TUSSCHEN AMSTERDAM EN ROTTERDAM
eteekent de tot stand komlng van het nieuwe verblngs-
kanaal iusschen den Hollandschen I.Isel en de Gouwe
nabij Moordrecht. Met de werkzaamheden daarvoor Is
men thans druk bezig. De sluizen vormen een voor
naam onderdeel van dit waterbouwkundig werk.
PRIMO CAR NE RA, de be
kende bokser, is Woensdag
avond in ons land gearriveerd,
teneinde eenige boksdemonstra-
ftefl te geven. De verwel
koming te Rotterdam,
FRANKRIJK. Een 19-tal
DE GENERALE REPETITIE VAN „VERLIES EN WINST ""J" Valkenburg
1932" van H. M. F. Franken bij het Dclftsch Studenten ingeladen naar Noord-Frank-
Tooneelgezelschap onder leid ing van Abraham van der Vie*. rijk voor fokdoeleindcn.
KOSTBAAR HOLLANDSCH
VEE NAAR NOORD-
HET NEDERLANDSCHE PROEFELFTAL heeft Woensdag
een voetbalwedstrijd gespeeld tegen het elftal van Nor wich-Clty.
BRAND IN DE PEEL. Waarschijnlijk tengevolge van het wegspringen van vonken uit een locomotief Is h de
Peel tusschen Venray en Sevenum een heidebrand ontstaan. Een kijkje In de omgeving van Griendtsveen.
„VISCHVROUW". een der schilderijen, welke bij den inbraak
In kasteel Nljenrode gestolen werden.
FEUILLETON
OORSPRONKELIJKE ROMAN
6)
HERM. N. v. d. VOORT.
„Dat ben ik met u eens", antwoordde de
Treemdeling, maar in den toon waarop hi)
deze woorden sprak, meende Carew lets spot-
tends op te merken. Maar neen, dat zou ra-
tuurlijk wel verbeelding zijn. Wat konden
deze twee vreemdelingen, die hij nu voor het
eerst van zijn leven zag, afweten van zijn
geheim, dat hem nu al maanden lang bezig
hield, dat geheim, waarvoor hij dien roeke-
loozen tocht door de woestijn had onderno
men. welke hem bijna het leven had gekost.
Hij wierp een onrustigen blik op zijn beide
medereizigers, maar dezen hadden zich reeds
van hem afgewend en waren weer in een le
vendig gesprek gewikkeld. Doch wanneer
Carew zich afwendde en naar buiten keek,
sloegen ze hem tersluiks scherp gade. zon
der evenwel hun gesprek te onderbreken,
zoodat het voorwerp hunner belangstelling er
niets van bemerkte dat hij bespied werd.
Toch voelde hij zich opgelucht, toen ze op
het volgende station met een korten groet
den trein verlieten.
Zijn gedrukte stemming was er echter niet-
beter op geworden, doch een paar uren later,
op de boot, verdreef de zoele zeewind zijn
somberheid al spoedig.
En ook aan het incident met de r>eiae
vreemdelingen dacht, hij niet meer.
Eenige dagen later zette Carew, na een
voorspoedige zeereis te Marseille voet aan
wal. Onmiddellijk nam hij de gereedstaande
express naar Parijs, waar hij het zich in een
lste klasse-coupé gemakkelijk maakte. Met
de belangstelling van den zakenman, die lan
gen tijd buiten zijn zaken geleefd heeft,
vouwde hij de aan den spoorwegboekhan
del gekochte courant open en ging nauwkeu
rig de beursnoteeringen na. Toen aldus
zijn zaken-belangstelling bevredigd was,
zocht hfj naar de rubriek Buitenlandsch
Nieuws, waarbij hem plotseling een bericht
onder het oog kwam, dat hem een kreet van
ontsteltenis ontlokte. Onder het hoofd: ,,Fi-
nancieele débacle te Londen" las hij
Naar wij uit betrouwbare, bron ver
nemen. heeft de bekende bankier Sir II.
Carew, surceance van betaling aange
vraagd. Een bankroet schijnt onvermijde
lijk. De oorzaak van den val van dit aloude
bankiershuis moet te wijten zijn aan een
ongesteldheid die den ouden heer Carew
eenige weken achtereen aan het ziekbed
gekluisterd hield, waardoor hij niet bij
machte was zich met zijn uitgebreide za
ken Ie bemoeien en verplicht was deze over
te laten aan een plaatsvervanger, Arthur
Smith. Naar verluidt, moet deze heer op
eigen initiatief gewaagde speculaties heb
ber. ondernomen, in verband waarmede
de naam genoemd wordt van Charles Rou-
vain, een bankier uit Parijs.
De plaatsvervanger Arthur Smith is
voortvluchtig en de justitie stelt naar hem
een onderzoek in.
Doodsbleek liet Carew de courant zakken.
Zijn vader, de trotsche, alom geachte bankier
smadelijk bankroet'
Kreunend viel hij achterover in de kussens
en zacht kwam het als een smartkreet over
zijn lippen: ..O, vader!" En dan zijn arme
moeder! Hoe zou die zich onder den slag
houden?
De jongeman bemerktee dat eenige mede
reizigers hem meewarig aanstaarden en met
moeite heheerschte hij zich. De mensehen
behoeften niet aan hem te zien, dat hem een
der verschrikkelijkste slagen was toege
bracht die een man in zijn leven kan ont
vangen.
Met trillende vingers streek hij de courant
weer glad en las het ongeluksbericht nog
eens over. Eensklaps kreeg hij een schok.
Charles Rouvain! „Rouvain!", mompelde hij.
waar heb ik dien man meer gehoord? Ah. nu
ben lk er, Het is de naam van dien avontu
rier, die Joans broer in zijn macht heeft. Wat
kan hij met het ongeluk van mijn vader te
maken hebben? Wacht meneer Rouvain, er
verschijnt onverwacht nog een Henry Carew
ten tooneel, doch ditmaal geen zwakke oude
man".
Met het oplaaien van zijn woede xwam
Carew's oude geestkracht weer terug en daar
mede de hoop. Als hij zijn vader eens kon
redden? Die gedachte liet hem niet los en
in de lange zijgang van den wagon heen en
weer loopend. berekende hij zijn kansen. Het
kapitasfl waarover hijzelf op het oogenblik
kon beschikken, bedroeg ongeveer drie mll-
lioen francs. Dat was bij den huldigen koers
ongeveer dertigduizend pond. Een geringe
som tegenover de speculatieve verhezen van
sir Henry Carew's bank: één vat olie op een
woelige zee. Het courantenbericht vermeld
de niet hoe groot de verliezen waren en door
den Jarer.lar.gen onmin met zijn vader wist
Carew ook niet, hoe groot zijn reservekapi
taal was.
Maar het moest geprobeerd worden. Liever
zelf straatarm dan dat zijn vader on teer d
en misschien wel met het gerecht en de ge
vangenis bedreigd werd.
De gevangenis! Het klamme zweet kwam
hem op het voorhoofd. HU moest een oplos
sing vinden! Maar hoe? Mogelijk zou zijn
vader met dertig duizend pond zijn hardnek
kigste crediteuren voorloopig tevreden bun
nen stellen. Maar daarna??
Eensklaps greep hij naar de plaats, waar
hij het document bewaarde dat professor
Leroux hem had gegeven en hij dacht aar.
de woorden, die de oude archaeoloog tot hem
hao gesproken; „iracht een gr af tempel te
vinden, Henry en de geheele wetenschap
pelijke wereld zal Je daarvoor dankbaar zijn.
Bovendien zal het Je rijk maken. Gaarne
ging ik zelf, maar lk ben een oude man.
Jij daarentegen bent Jong, bezit kracht en
goed; voor Jou is er kans van slagen. Maar
begrij.p me goed, jongen. Ik wil geen pressie
op je uitoefenen, want het is een levensge
vaarlijke onderneming."
Dit was de rcddingsgordel, waaraan cc
jongeman zich vastklamte. Hij zou voor de
tweede maal den tocht naar ,.de verloren ber
gen" ondernemen, maar dan beter voor de
moeilijke reis, waarvan hij de gevaren kende,
uitgerust en met den heiligen wil om te sla
gen. en zoo de eer zijns vaders te roeden, of
om te komen.
Nu zijn plannen eenmaal vaststonden,
hunkerde hij er naai Parijs te bereiken, om
aanstonds aan de uitvoering ervan te kun
nen beginnen.
De trein was Lyon reeds gepasseerd en
snelde nu met onverminderd vaart op Cha-
lans toe.
Carew keek op zijn horloge. Tien uur! Het
zou laat in den namiddag zijn. voor hij zijn
bestemming bereikte. Met martelende lang
zaamheid kropen de uren. voorbij. Om den
tijd wat te korten, ging hij den restauratie
wagen binnen en dwong zich wat te gebrui
ken. Daarna stopte hij zijn pijp en begon
weer in de zijgang op en neer te loopen, on-
dertusschen zijn plan de campagne opstel
lend. Bij aankomst zou hij dadelijk naar zijn
bank gaan en zijn kapitaal opvragen. Aan
eventueele bezwaren van dien kant dacht hy
niet; hij wilde er trouwens niet aan denken.
HU moest op staanden voet het geld heb
ben. Dan zou hij naar het telegraafkantoor
gaan en een lang telegram naar huis zen
den. Zelf kon hU niet gaan, hoe graag hij
ook zijn ouders in de armen wilde sluiten en
hoe hij er ook naar verlangde hen te troos
ten, hij begreep, dat het onmogelijk was.
Het scheen nu eenmaal zoo beschikt, dat
hU hen nog niet zou terugzien en daaraan
viel op het oogenblik niets te veranderen.
Carew peinsde verder. Na heb verzenden
van zijn geld en het telegTam zou hij naar
professor Leroux gaan. Neen! allereerst
moest hU dan Charles Rouvain eer.s op
zoeken.
Oeiyktydlg dacht hij aan. zyn belofte aan
Joan Ber.oit. Overstelpt door eigen leed had
hy er bijna spUt van die gegeven te hebben.
Maar hy zou woord houden enmisschien
trof hy Archibald Benoit wel in Rouvain's
gezelschap aan. Het ging dan Jtn een moeite
door
HOOFDSTEK IL
Precies kwart over vieren stoomde de
express het Gare-du-Sud binnen. Voordat de
trein goed en wel stil stond, was Carew er al
uit en snelde hU naar der. uitgang De stroom
menschen, die langzaam voet je voor voetje op
de uitgangen toeschoof, werkte op zijn ze
nuwen. Eindeiyk was hy buiten. Direct holde
hy naar een taxi.
„Boulevard Rochesquare, bank Durand en
Co." gelastte hU. .Rn gauw alsjeblieft, een
dubbele fooi als je er voor vyf uur bent"
Carew's doorgaans onverstoorbare kalmte
had hem geheel in den steek gelaten. HU
keek voor den zooveeisten keer op zyn horlo
ge. VUf minuten vóór half vyf. Zou hy het
nog halen?
BU een verkeersopstopping tikte hU driftig
tegen de voorruit. ,RUdt toch door, chauf
feur; desnoods de eerste de beste zijstraat
In!"
Eeolgseins gebelgd draaide de man zich
om. ,Jk kan heusch niet verder, mynheer.
Ik kan niet links of rechts dat ziet u toch zelf
ook wel."
Gelukkig kwam er spoedig een einde aan
deze stoornis en kon de auto haar weg ver
volgen
(Wordt vervolgd*.
