HET GEHEIM VAN HET
KONINGSGRAF
FEUILLETON
OORSPRONKELIJKE ROMAN
door
HERM. N. v. (1. VOORT.
6)
„Honderd francs, als je op tijd bent!-' riep
Carew. De chauffeur knikte slechts. e.n ver
snelde zijn vaart nog meer. hetgeen hem
eemge woedende waarschuwingen van een
verkeersagent bezorgde. Zeven minuten
vóqr vijven!
De auto had mi den boulevard bereikt.
Door de enorme drukte die hier heerschte
konden ze nu zoo snel niet meer vooruitko
men. maar ongeveer twee minuten, voor vijf
uur hield de taxi stil voor het bankiershuis
Durand en Co.
Carew wierp het nortier open. „Wacht hier
op mij zei hij tot den taxibestuurder. Ver
volgens liep hij het groote bankgebouw waar
van de breede vleugeldeuren wijd open ston
den. haastig binnen.
„Is mijnheer Durand nog boven vroeg
hij aan een toeschietende bediende. Op diens
bevsetigend antwoord, sprong hij met drie
treden tegelijk de trap op. welke naar het
privé-kantoor van den heer Durand leidde.
Deze. die juist bezig was zijn hoogen zijden
zorgvuldig op z'n grijze haren te plaatsen
keek verschrikt om bij het onaangediend
binnenstuiven van zijn „Co". Carew kwam
letterlijk als e enbom het deftige bureau in
rollen en als het werkelijk zulk een anarchis
tisch werktuig was geweest, had de waardige
Durand niet heviger kunnen ontstellen.
Hij had reeds een spottende opmerking
op dc lippen toen het doodsblecke gelaat
van Carew hem bijtijds die woorden deed
terughouden.
„Hebt u de courant al gelezen?" vroeg de
jongeman zonder eenige inleiding.
De heer Durand knikte verwonderd. „Ja.
dat is te zeggen, Le Petit Journal heb ik,
als je dat tenminste lezen wilt noemen, zoo'n
beetje doorgesnuffeld, toen ik van Bordeaux
terugkeerde. Ik ben pas sedert twee uur
vanmiddag hier".
„Lees dan dit eens even", hernam Carew
en wierp z'n opgevouwen ..Matin" voor den
verbaasden bankier op het schrijfbureau.
Deze deed werktuigelijk wat de ander ver
zocht. „Onder financieel nieuws uit Londen",
lichtte Carew toe.
Met zijn ietwat bijziende oogen tuurde
bankier Durand op de aangegeven plaats.
Plotseling verschoot hij van kleur en keek
ontzet van de courant op.
„Wat ls dat, Henrv. Verduiveld jongen,
dat betreft Jouw vader!"
„Ik geloof ran wel", antwoordde Carew
met een tikje ironie in zijn stem.
„Het Ls verschrikkelijk", mompelde de
bankier, „ik kan het haast niet gelooven.
En nu wil jij natuurlijk trachten je vader
te helpen, nietwaar?"
..Precies".
„Maar dat zal een moeilijke geschiedenis
zijn, Jongen, moeilijk, heel moeilijk, zoo niet
onmogelijk. Heb je al een plan?"
Carew knikte. ..Ja. En ik hoop maar dat
het uitvoerbaar is, Om te beginnen, vraag
ik u mijn aandeel in de fa. Durand en Co.
op. Als ik mij niet vergis, bedraagt dit op het
oogenblik drie millioen francs".
„Drie millioen e enhonderdduizend vier
honderd". verbeterde de bankier.
„Dat valt mee", antwoordde Carew ver
heugd.
„U kan mij dus nu geen grooteren dienst
bewijzen, dan mij dit bedrag direct uit te
doen keeren. U begrijpt wel, dat ik mij onder
deze omstandigheden niet in de zaak kan
blijven handhaven".
Bankier Durand nam hem zonder t« ant
woorden, eenige oogenbllkken scherp op.
Toen zette hij langzaam zijn hoed weder af
en ging in zijn bureaustoel zitten. „Hoor
eens, jongeman", zei hij eindelijk, „ik vind
het zeer prijzenswaardig van je, dat je je
vader wilt helpen, maar neem van een ouden
man, die rijker is aan ervaring dan jij. dezen
raad aan: Doe het niet, want hem red je er
niet mee en zelf ben je het geld onher
roepelijk kwijt. Waarschijnlijk zal Je er de
débacle een paar maanden mee kunnen
verschuiven, maar afwenden niet het zal
slechts uitstel van executie zijn. Want waar
zou je in dien tusschentijd de rest vandaan
moeten halen? A propos, hoe groot is het
tekort eigenlijk?"
„Dat weet ik nletv. antwoordde Carew.
,Maar hoe groot het ook moge zijn. Ik heb
een plan, waardoor ik, als het lukt. dat
tekort kan dekken. AI wat ik noodlg heb is
tijd. Tijd moet ik winnen'-'
De bankier keek verrast op. „En wat ls dat
voor een plan?" vorschte hij nieuwsgierig.
.Daarover kan en mag ik mij nog niet uit
laten". antwoordde Carew op beslisten toon.
„Het betreft een geheim dat niet alleen
mijn eigendom is".
..Goed. zooals je wilt", antwoordde de
ander onverschillig. „Voorloopig zal ik dus je
geld oogenblikkelljk aan de Londensche fa.
Carew overmaken
„Gaarne".
„Maar op één voorwaarde".
„En die is?" vroeg Carew.
,Dat je het geld als geleend beschouwt.
In werkelijkheid blijf je mijn compagnon
met hetzelfde kapitaal".
Carew beefde. „Maar dat mag ik niet van
u aannemen, het is al te gek".
Bankier Durand stond op en legde zijn
hand, vaderlijk op Carew's schouder. ..Luister
eens. jor.gevriendik vind het prachtig van
je, dat je met alle krachten je vader wilt
steunen. Maar je kent mijn opinie in bank
zaken; het geld verspeel je. En ik wil niet,
dat je een bedelaar wordt. Daarvoor vind. ik
je een té flinke kerel.
„Hier is mijn hand, Henry. Neem je het
aan?"
Met tranen in de oogen drukte de jonge
man de hem aangeboden hand. „Ik zal nooit
vergeten, wat u nu voor mij doet", zei hij
bewogen. .Doch ik vertrouw, dat ik mijn va
der zal kunnen redden en u het geleende
binnen drie maanden met rente kan terug
geven".
.Dat help ik je wenschen. Jongen. Maar
schiet nu vlug op en verzend je telegram
naar huis. Voor de rest zorg ik wel".
Met een verlicht hart, reed Carew naar het
telegraafkantoor, waar hij een lang telegram
aan zijn vader verzond, waarin hij hem
smeekte, zijn geld te willen aannemen. Te
vens spoorde hij hem aan, alles in het werk
te stellen, om met behulp van dat geld drie
maanden uitstel te krijgen; in dien tijd zou
hij probeeren, het tekort aan te vullen. Hij
verzocht daarom, hem omgaande een duide
lijke uiteenzetting te geven over de toedracht
der zaak.
Na dit gedaan te hebben, liet Carew zich
naar zijn woning brengen. Daar het nog wel
enkele uren zou duren voor hij antwoord kon
ontvangen, nam hij inmiddels een verfris-
schcnd bad en trok in plaats van zijn rels-
kleedlng een gemakkelijk zittend avondcos-
tuum aan. Toen zocht hij in het telefoonboek
het particulier adres en nummer op van
Charles Rouvain, en liet zich met hem ver
binden. Tot zijn spijt vernam hij, dat Rou
vain was uitgegaan en zeker niet voor negen
uur zou terugkomen.
Met een kort „dank u" en zonder zijn naam
venoemd te hebben, hing hij den hoorn weer
op. Vervolgens bladerde hij het telefoonboek
andermaal door. maar den naam Benoit toon
hij er niet in vinder..
„Waarschijnlijk niet aangesloten", mom
pelde hij.
Met het hoofd in de handen gesteund
wachtte hij. Drie uren van martelend niets
doen. Toen klonk plotseling de eleetrische
schel, fel ratelend door het stille huls. Carew
noorde de sloffende voetstappen van zijn
huishoudster naar de voordeur gaan en toen
naar zijn kamer komen. Hij schoof z'n stoel
achteruit en opende de deur.
„Een telegram voor u", zei de oude dame,
hem het bekende smalle couvert overhandi
gend.
„Mooi, dank u". antwoordde hij kalm. HIJ
sloot de deur zorgvuldig en ging weer voor
zijn schrijftafel zitten. Gerulmcn tijd draai
de hij het telegram om en om. Wat zou het
telegram hem molden? Nog meer ongeluk?
Eindelijk, zich vermannend, scheurde hij het
met een energieke beweging open en las
trillend van emotie het volgende:
Beste Henry.
..Neem je aanbod aan en kan daardoor drie
en-een-halve maand uitstel krijgen. Hoe
moet jij het echter aanleggen om zoo'n be
drag bijeen te krijgen? Negentig duizend
pond, Henrv! Ik ken den staat, van je finan
ciën niet, maar ik wil Je eerlijk bekennen
dat ik bang ben. Doch ik -/al vechten tot het
einde, jongen, ofschoon ik vrees dat het ver-
geefsch zal zijn. Je moeder maakt het goed
en laat je hartelijk gToeten".
Carew wreef met den rug van z'n hand
over de oogen. Die oude. moedige vader. Vech
ten zou hij tot het laatst. De familltTots der
Carew's, die van geen wijken wist. En met
geen woord kwam de oude man op het ver
leden terug. Een groote blijdschkp vervulde
hem. Zijn ouders hadden hem reeds alles
vergeven. Het was meer dan hij durfde ho
pen.
'Wordt vervolgd*.
PRIMO CARSERA DEMONSTREERT. In het
gebouw v. Kunsten en Wetenschappen te R'dam
DE KONINKLIJKE MILITAIRE SPORTVEREENIGING heeft Donderdag in dc onigeiing van Rrcda 'n Cross-country gehouden,
speciaal voor nieuwelingen. Voor deze prestatie bestond'veel belangstelling. Een snapshot tijdens de rit.
SCHOOL IN DE OPENLUCHT TE
BAGDAD. Een typisch snapshot
uit Irak, dat onaf hankelijk zal
worden en zal toetreden als lid
van den Volkenbond.
heeft Prlipo Camera Donderdagavond de aange
kondigde boksdemonstraties gegeven tegen eenige
bekende Hollandsche boksers. Een Interessant
moment uit de ontmoeting.
MEVROUW ROSA SPIER is benoemd tot solo-har
piste van het Concertgebouw te Amsterdam»
..l'IT"-STEKENDE FIGU
REN. Drie reclameman
nen, die zich van stelten
bedienen, om daardoor ge
makkelijker dc aandacht te
trekken.
DE HEER I. A WIJNMA
LEN zal op medisch advies
aan het eind van het seizoen
bedanken voor zijn functies in
den Kon. Ncd. Voetbalbond.
OPGELEGD. - In de
«en gezamenlijken
Amsterdamsche haven zijn op het oogenblik 52 schc pen opgelegd met
inhoud van bijna
300.000 ton. Een
triest beeld van de
malaise in het
scheepvaartbedrijf,
welke zich ook in de
Amsterdamsche ha
ven geducht doet
voelen.
GRAAF MICHAEL VON LICHNOWSKY. zoon van prins Lichowsky, die gezant van
Duitschland te Londen was toen dc wereldoorlog uitbrak, is te Londen in het huwelijk
getreden met Mildred Lucile Volck uit Parjjs. Het bruidspaar.
