HET GEHEIM VAN HET
KONINGSGRAF
EEN MONUMENT ONTHULD. Tc Apeldoorn is Woensdag In het Wil bclminapark een monument onthuld ter nagedachtenis aan den overleden HF FMINFNTF FRANdPHF <5TA atcu AU o,
wMnrgeiratftr v.n Apekkor». den beer H. P. J. Totem Nolthemtu. - De onthulling, die door de kleinkinderen v.n den overledene ge.cbiedde, ,,E EMINENTE FRANSCHE STAATSMAN Arlilldc Brland op rlln slcribcd In zlln teonins aan
werd ook dooc een vertegenwoordiger van H. M. de Koningin bijgewoond. de Avcoue Kléber te Parijs.
MINISTER DECKERS U Woensdag «rit Incüe te den Haag teruggekeerd. De aankomst
in de Residentie.
CONCURRENTIE VOOR
ONZE BOLLENKWEE-
KERS. In Kent (Eng.) legt
men zich steed® meer toe op
het kweeken van bollen.
De eerste pluk van de kae-
na rcissen.
HET NEDERLANDSCH HISTORISCH SCHEEPVAART MU
SEUM tc Amsterdam heeft in samenwerking met het Aardrijkskundig
Genootschap een zeer merkwaardig stuk verworven. n.|. de groote
aardglobe, die door jacobus Florentius van Langrcn in 15S9 tc Am
sterdam werd uitgegeven.
EEN JACHTR1T. In de omgeving van Deventer
is Woensdag een groote jachtrlt gehouden, waar
voor een speciaal parcours was vastgesteld. De
men te vormde *U altijd, bet aantrekkelijk onder
deel van dit jachttafreeL
ROME IN DE SNEEUW. - Ook de
Italiaansche hoofdstad beeft met de
sneeuw kennis gemaakt.
FEUILLETON
OORSPRONKELIJKE ROMAN
door
HERÜL If. v. d. VOORT.
ÏT>
„Neen natuurlijk niet., maar hoe moet het
Carew glimlachte. Hij kon zich duidelijk
bet verschrikte gezicht van professor Leroux
voorstellen, toen hil die vraag deed.
..Wees niet bezorgd voor uw geheim, pro
fessor", antwoordde hij geruststellend. .Het
is goed bewaard. Weliswaar heb ik m'n vrieüd
nog niet- ingelicht, maar ik zou daarover
gaarne met u willen spreken. Ik ben niet van
plan het. bij die eerste poging te laten, en
twee menschen kunnen allicht meer dan
éen^is ik het goed heb, zou je dus een twee
den tocht willen gaan maiken en dan met je
vriend?"
„Juist, professor".
Goed. Kom dan direct dan blijven jelui bij
me lunchen. Ik heb ook nog nieuws dat je
wel interesseeren zal. Ik heb namelijk een do
cument gevonden, dat ongetwijfeld by net
vorige moet behoor en. Het geheel zal daar
door vollediger worden.
..Moor', antwoordde Carew verheugd. „Bin
nen een half uur zijn wij bij u".
Per taxi begaven de beide mannen zich
naar de woning van den geleerde, die hen
allerhartelijkst ontving.
.Hallo, jongelui, kom bir.nen! riep nil op
Jovialen toon. maar zijn heldere grijze oogen
jpestïgden rich onderzoekend op Archibald
Benoit, die een beetje Deoremmeld naast de
forsche figuur van Carew was blijven staan.
Het onderzoek scheen hem nogal te bevre
digen. want hij knipte met de vingers een
vaste gewoonte van hem, als hij zich over iets
voldaan gevoelde. Hij geleidde de beide jon
gelui naar zijn studeerkamer, rijn heiligdom,
zooals hij het zelf schertsend noemde, daar
het ruime vertrek een groot aantal voorwer
pen uit de grijze oudheid bevatte.
Professor Leroux was een hartstochtelijk
archaeoloog, klein en beweeglijk, ongeveer
zestig jaar oud en met een scherp gelijnd,
gebruind gelaat, dat versierd was met een
klein wit puntbaardje en witten knevel op
en top een Franschman.
Toen Carew de heeren aan elkander voor
stelde maakte de professor een gebaar van
verrassing. „Ah. monsieur Benoit! Misschien
een zoon van mijn ouden studievriend kolo
nel Benoit? Ja? Eigenaardig toch. wat een
toevallige, samenloop van omstandigheden.
Uw vader en ik waren vroeger groote vrien
den en hij zal mij nog wel niet vergeten zijn.
al is "net meer dan tien jaar geleden,
dat we elkander voor het laatst zagen. Hoe
gaat het hem nu?"
Benoit's gelaat werd vuurrood. ..O ik
dank u, heel goed", stotterde hij.
„Dat doet me plezier", antwoordde de pro
fessor vriendelijk, „uw vader is altijd een uit
muntend mensch geweest, die het ter. volle
verdiend, dat het hem goed gaat. Hij Is er
gens in Noord-Afrika. nietwaar? Als u daar
soms binnenkort mocht komen, breng hem
dan mijn groeten over en zeg hem. dat zijn
oude ".Tiend Leroux hem nog niet vergeten
,'lk ik beloof het het u, professor",
antwoordde de jongeman haperend.
Carew. vreezervie, dat de professor iets
van Archibald's ontroering zou bemerken,
nam het gesprek over.
„Ik ben nog een paar weken de gast ge
weest. van der. kolonel", zei hij.
Professor Leroux keek hem verbaasd aar
„Jij? Hoe kwam dat zoo?"
Uitvoerig verhaalde Carew hem toen, wat
hij had doorgemaakt en toen hij zijn ver
haal geëindigd had. waarnaar de professor
met ontsteld gelaat had zitten klisteren, riep
deze uit:
„Maar dat is verschrikkelijk, Henry. Ik ben
bang, dat je mij nooit zal vergeven, dat ik je
tot. zoo*n tocht aanzette."
Carew haalde de schouders op. ,Het was
toch mijn eigen wil professor u behoeft u
werkelijk niets te verwijten. En ten slotte is
mijn reis toch niet geheel en al ver geef sch
geweest. Ik heb in elk geval kunnen vaststel
len dat de route, zooals die in het document
staat aangegeven van A tot Z juist is, be
houdens enkele kleine veranderingen in den
loop der eeuwen tot stand gekomen."
Het gelaat van den professor teekende de
grootste spanning. „Werkelijk? Dat is een
gewichtige ontdekking. Als die aanwijzingen
juist zijn, moet het geheel eveneens op goede
gronden berusten."
De professor liep opgewonden met groote
passen het vertrek op en neer. ..Er is dus
goede kans. dat we het graf ontdekken zul
len. Met het tweede document kunnen we
het raadsel oplossen. Ik zal het direct verge
lijken danEensklaps hield hij op en
liet zich mismoedig weer op zijn stoel villen.
„Wat bazel ik toch" vervolgde hij hoofd
schuddend. .Henry lk begrijp het niet. Je
vertelde mij zoocven wel. dat je 'n tweeden
tochten dan met je vriend, wenschte te gaan
maken, maar ik kan het niet gelooven. Na
al de gevaren waaraan je ternauwernood
ontsnapt bent. wil je opnieuw beginnen? Koe
gaarne ik ook het geheim van die zonderlin
ge documenten wil leeren kennen, kan ik
niet toestaan, dat Je gaat. Het spijt me erg,
maar laat mij dan maar probeeren de
fondsen voor een expeditie bij elkaar te krij -
gen. Het zal niet gemakkelijk zijn om op zul
ke losse gronden de belangstelling op te
wekken, maar ik kan het allicht eens wa
gen."
„U zult daarin niet slagen", antwoordde
Carew beslist. ..Maar het is ook niet nood ie.
Mijn vriend Benoit en ik gaan, en liefst zoo
spoedig mogelijk. Als het kan morgen al. Hot
moet. want ik heb geen andere keus"
.Je hebt. geen andere keus?" herhaalde
de professor verwonderd.
„Precies", antwoordde de Jongeman vast.
„Den eersten keer ondernam ik den tocht
zonder financieele bijbedoelingen, hoofdzake
lijk om mijn zucht naar avonturen te bevre
digen. Nu, den tweeden keer. doe ik het om
geheel andere redenen. Ditmaal is het mij
alleen te doen om de fabelachtige rijkdom
men, waarvan in de documenten sprake Is"
De archaeoloog keek hem met verschrikte
oogen aan. „Ik snap niet goed. waar Je heen
wilt.Wat is er dan in 's hemelsnaam gebeurd:
heb je misschien flnancieelen tegenslag ge
had?"
,J.k zelf niet", antwoordde Carew. „Het
betreft mijn vader. Met enkele woorden ver
telde hij van de ramp. welke het bankiers
huis Carew getroffen had. „U begrijpt, nu wel
waarom het mij ditmaal te doen is", besloot
hij eerlijk.
De geleerde zette ietwat aangedaan zijn
bril recht.
.Jk begrijp je volkomen, jongen. Doe dan
wat je zelf het beste dunkt; lk hoop dat ie
den strijd zult winnen".
.Daarom had ik toch gaarne nog eenlgo
inlichtingen", verzocht Carew. „De streek is
toch Fransch bezit?"
.Ja, het is Fransch gebied", antwoordde de
professor, „ofschoon het niet onder directe
heerschappij van onze regeering staat. Het
land wordt door tal van woeste stammen be
woond, doch de onherbergzaamheid van het
gebied, maakt het hoogst moeilijk op die
volksstammen de noodige controle uit te
oefenen. Gevaar is er dus genoeg".
,Dat weet ik," antwoordde Carew,
maar hoe zouden de autoriteiten er tegen
over staan. Tegenover de rechten bedoel
Professor Leroux maakte een afwerend ge
baar. „Maak Je daarover maar niet bezorgd
beste Jongen. We hebben carte blanche". Hij
trok een lade open en overhandigde Carew
daaruit een gezegeld papier. „Hier heb je de
overeenkomst, zwart op wit. Ik was er na
tuurlijk op bedacht, dat je kon slagen In je
onderneming. Daarom heb lk in je afwezig
heid de noodige stappen bij het ministerie
van koloniën gedaan en met dit bevredigend
resultaat. Zij stonden daar wel erg sceptisch
tegenover mijn mededeelinger., doch gaven
mij tenslotte toch wat ik verlangde. Alle
kunstvoorwerpen van waarde komen aan
onze musea, uitgezonderd enkele kleine stuk
ken voor ons zelf. In het graf moet zich ook
de mummie bevinden van Thyrus-B--Ab-
has, een vrocgeren grootheerscher in dat ge
bied. Toen. volgens de hieromtrent be
staande geschriften, deze tijdens een op
stand met zijn geheele familie werd ver
moord, had de koning reeds al rijn goud en
edelgesteenten verborgen in de grot. die
later zijn graf werd. Van het h:er aanwezige
kapitaal staat de regeering vijftig procent
aan den ontdekker af. en dat is denkelijk ge
noeg om je vader's crodieteuren desnoods drie
maal tevreden te stellen".
Archibald Benoit had gesidderd bij het
hooren spreken over zooveel schatten. Het
visioen van een nieuw leven tooverde zich
voor zijn verbeelding. Een leven dat hem het
verleden zou kunnen doen vergeten. Een le
ven van rijkdom, geluk en later misschien....
liefde
Een zenuwtrekking liep over zijn gericht.
Als het waar zou blijken te zijn! Als het
vermetele plan van den professor en Carew
eens lukte? Carew vouwde het papier tevre
den op. en gaf het aan den geleerde terug.
..Het rit goed in eötaar. professor,
maar nu ben lk erg benieuwd naar *t tweede
perkament, dat u gevonden hebt.".
Professor Leroux keek op zijn horloge.
Zoo meteen, vrienden. Het is nu onderhand
tijd geworden voor onze lunch; Je weet Henry
dat ik bijzonder punctueel ben in de voe
dingskwestie en mijn vrouw zal one reeds met
ongeduld wachten."
CWPrrtt -wervoïgr^.
